장음표시 사용
51쪽
eum Berta habet assinitatem in primo gradus, & ex duplici capite .
Quid respondet Confestarius exespondet. . necesse est hoc exprimere . Ratio est , quia eum duplex est
i itaς eum eadem foemina ob carnalem copulam habitam eum duabuς ei uidem sororibu q. non interfuit una & simplex commixtio eorumdem leminum , sed duplex : pro terea sun dat duplex numero impedimentum proveniens ex fonte diverso . Hi ne si Caius vult ducere Ber- tam , debet utique exprimere , se huic esse amnem in primo gradu ex, duplici capite; non enim per dispensationem unius tollitur aliud , eum dispensationes ex genere suo sint odiosae , ac tiricte interpretandat . Sauchea de Matrimon. lib. disput. 24. num. 3. Ro lignotus pariter de
Matri m. to m. a. praenot. 23. Vide quae diximus I7 9. ad a. Martii.
CAS. III Capellanus , ob periculum.ini antis mortis , fecit infirmo ominnes uncti mes sub unica serma comprehendente omnes sensus. Q. an si post hoc infirmus si adhuc superi es , nec desit tempus , repeti debeant singulae forma'. , R inungi omnes partes lub suis formis particularibus' Res p. negat. Ratio est, quia semel ac factae sunt omnes unctiones, quantumvis sub unica forma comprehendente omnes senius , iam peractumeli quidquid ostentialiter requiritur pro valore huius Sacramenti ; unde cum hoc iam infirmo fuerit valide.adminii ratum , nec potest ; nec debet eo tune iterari , quia secus denuo conficeretur Sacramentum super eumdem infirmum , invariato periculo esuidem ; quod illicitum est iuxta DD. communiter .
CAS. I. CPE Matrimonii defloravit Proeulus Consanguineam , quae pro-
ιυ pterea initat . ut di foensationem obtineat , & ipsam dueat . Non renuit Proculus ipsam ducere : praetendit tamen ut medietas expensarum pro dispensatione solvatur a Patre Puellae . Q. an julla sit Proculi pertensio RResp. eum disi. Uel deflorata tonsensi in sul desto rationem ; & eo tunc dico, justam esse Proeuli praetensionem . vel non eonsensit , sed Proeulus eam defloravit in viam; & in tali casu dico, piis tensionem Protuli esse intuitam. Ratio ptimae partis est , quia semel ae Consanguinea consensit in sui deflorationem , nulla ipsi per talem actum irrogata fuit iniuria ς ideoque Proeulus.ea tantum respectu losius ligatus remanet obligatione , quae ex sola Matrimonii promistione resultat . Sed ea, quae resultat ex tali promissione . non est de saetendis omnibus expensis pro dispensatione , sed tantum de ea dueenda I ergo ad hoc . non autem ad illud tenetur; proindeque eum dispensatio vergat in commodum utriusque , iuste exigit quod medietas exuen sarum solvantur a Patre puellae . Ratio seeundae partis est, . quia in tali ea sueum fecerit violentiam , aὰ eoque iniuriam Consanguineae , ratione iniuriae illatae , tenetur se habilem reddere ad compensandum ipsi hon rem ablatum , & sie removenda ex se omnia impedimenta , per consequent & ad obtinendam dispensationem: quamvis enim etiam in hoc casu haec cedat in commodum utrisque, tamen o uia st mina vim passa est eum iniuria, aequum est, ut sine maiori detrimento expensarum in Consanguinea , ae ejus Patre. ipse dispensationem obtineat, solvat, eamque in uxorem ducat. Ita Rosignotus de Matri m. tom. a. disput a. F. 27. num. q. & I.
52쪽
conferat ad remissionem poenae temporalis debitae pro peccatis ς & qui intelligatur per reliquias peceatorum . quae dicuntur deleri per idem Sacramentum. Attenditur Capellani responsio. Responsio Capellani quoad primam partem est, tale Sacramentum conserie ad remissionem poenae temporalis debitae pro peccatis Ratio in primis delum itur ex eo, quod iis Sacramentis , quibus in Seriptura tribuitur vis remissiva peccatorum, tribuitur etiam vis remissiva poenae eisdem debitae , ut patet in Sacramentis Baptismi , ae Poenitentiae . Atqui in
Scristula tribuitur vis remissiua mecatorum etiam Sacramento Extremae
Unctionis , iuxta illud Jacobi ; Et s iu mccatis fuerit , remittetur εἰ ἰErgo &e. Deinde idem Sacramentum vocatur a Tridentino consummativum & eomplementum Sacramenti Poenitentiae; & a D. Thoma in dili. 23. qu. a. arr. a. quaestiunc. in c. extremum remedium immea late dis ponens ad Gloriam, & cum ea coniungens. Sed haec non verificarentur si istud Sacramentum non conserret ad remissionem poenae &e. de ratio.
Te namque complementi est , quod participet de eis caesa illius , quod complet ; nee aliquid potest eum Gloria immediate coniungere, ni poenam, peccatis debitam prius remittat; Ergo vere confert ad remissionem poenae temporalis debitae pro peceatis. Responsio pos ea quoad seeundam partem haec est , per peccatorum reliquias , quae &α intelligi , I. ipsam poenam temporalem, 2. pravas dispositiones ad peccatum, animi torporem , debilitatem , ac ineptitudinem ex originali , vel actuali peccato provenientem , qua fit ut homo non sit ita promptus , & expeditus ad intuenda, & meditanda coelestia . Unde Sanctus Augustinus lib. ult. de Trinit. cap. 27. alloquens animum suum , inquit: Quae eausa est, euν acie fixa tucom illam incommutabilem videre non possis, nis in-s,mita ὶ Et quid tibi eam fecit, nisi iniquitas ρ Uide Tournely, ae Ro-sgnotum CAS. III. Poenitens, magno suorum peceatorum rubore sussulas, chartam
ea eontinentem genuflexus tradidit Confessario , qui praecise eam legit , ae Poenitentem absolvit . . an valida sit ista Confestio Resp. probabilius videri quod non, si poenitens distincte adhue poterat voce peccata exponere . Ratio est , quia licet Christus Dominus in institutione hujus Sacramenti indulserit pro casibus impotentiae loquendi , ut nutus . vel alia signa sufficiant pro Confessione peccatorum ; tamen
quoties poenitens potest haec vote exponere , praecepit ut ea voce exponat ἰ ut patet tum ex universali & antiquissimo eonfitendi more in Ecclesia servato , eum ex cap. Quem politet de Paenit. dist. r. ubi ha betur: Traecepit Dominus mundandis ut ostenderent ora Sacerdotibus, docens corporali praefentia eonfitenda , peccata nou per nurum , nee per scriptum manifestanda, dixit enim ora monstrata. Hi ne Florentinum pro huius Sacramenti materia designat oris Confessionem . Nee excusat erubescentia; nam potius Christus hoc Sacramentum instituendo, eam intendit in poenitenter erubescentia enim viesia timore ossensi, fit venia eriminis , ut legitur in dicto eap. Deinde cum notum non sit , quanta illa esse debeat ad exeusandum ab oris Confessione , maxima fidelium copia se ab hae statim excusare , putant se latis erubescentiae habere ;& sie poli paucos annos licite induceretur mos confitendi per scriptum contra commianem consuetudinem ς quod non est dicendum . Addo , quod iuxta Sanctum Thomam in q. dist. 23. qu. R. art. q. quaestiune. R. ad . - Sicut in Baptismo non Iusscit qualitercumque abluere, sed per elementiam
53쪽
determ natum , nempe aquam , sine qua non fit valide Baptismus ; itan/e λη Paenitentia susscit qualitercumque prcca:a manifestare ; sed oportet. quod ρεν facium determ Metatum manifestentur, idest, per proprium verbum ,
ut sit ibid. in e. nam alii modi fiant indusii in funiamentum iuitis; sicut Baptismus flaminis pro illo fluminis . Quare ficut Baptismus fluminis inutilis est quando pote ii quis per aquam baptizari s ita &e. ad
CAS. I. UX ponit Villicus Consessario, se Amasiam eoneupiuisse ; & i
a terrog. tus quoties id fecerit, respondit se id ne se ire & qu
ad hoe nunquam se suis. ab aliis interrogatum. Q. quomodo Confessorius debeat se gerere eum hoc Poenitente Resp. Consessarium ea ut e debere se gerere eum Villieo poenitente; ex euius Confessione dignoscit, pluries Amasiam ipsum eoneupivisse , quique in terrogatus quoties id fecerit . respondet se id neseire , & quo id hoc nunquam se fuisse ab alii; interrogatum . Siquidem in primis audiens , quod etiam in aliis praeteritis Confessionibus habuerit eulpas eonsimiles, N. etiam tunc numerum non expresserit , debet leniter ipsum in terr gare , an sciret haec esse mortalia & dato quod sie , an seiret quod ultra speetem exprimendus sit in Confessione etiam numerus horum , aliorumque mortalium a fieri enim potest , quod id ignoraveri T lneulpabiliter ; at etiam fieri potest quod id ignoraverit eulpabiliter ; immoetam ab initio sciret neeesstatem huiuscemodi expressionis , sed prae rubore id exprimere neglexerit . Si respondeat ; semper se ist ignorallelaeulpabiliter , eum ob eam rem irritae non fuerint Consessiones , sat erit ipsum interrogare , a quanto tempore inceperit Amasiam concupistere , & quoties circumcirca intra tale tempus illam eon piscere to- litus fuerit intra diem , hebdomadam , aut mensem et an per aliquod tempus intermedium eam concupiscere destiterit, exempli gratia proptox alterutriuς absentiam : & habita responsione ; grossa quantumvis com putatione , si agnoscatur dispositus , erit absoluens s laeus si e contra . Si postea respondeat , te id ignorasse eu Ipabiliter , aut id seri visese iam ab initio , sed prae rubore , vel ex alio motivo non excusante .
numerum reticuisse; tunc monendus quidem de neeessitate repetendi eas omnes Confessones , ac expIicandi numerum etiam Sacrilegiorum ob male factas Confessiones, ae Communiones; item de non impleto quoad utrasque annuo Ecclesiae praecepto o tamen non erit omnino a Pa-meho dimittendus , immo magna cum charitate adjuvandus , ut bene eonfiteatur , supplendo tempore opportuno per ipso examen ς cum rudes , quantumvis per annum excutiant propria eonseientiam , difficile admodum attingant species numerum , & cireum stantias peccatorum ,
iisque magis prosit factum per interrogationem a prudenti Confessario
CAS. II. Sergio Antonium verberare volanti promisit Caius eortam frumenti , si verberationem omitteret . omisit hie ; at eum frumenti corbam petit, ipsi eam negat Caius. Q. an illi eam tradere teneatur 'Resp. negat. Ratio eth, quia ei non debetur neque ex iustitia , neque e fidelitate . Non ex iuilitia , eum enim nullum ius ipsi competeret An 'tonium verberandi , si hune verberare omist , id feeit , ad quod iam D 4 tene
54쪽
tenebatur, & quod ex justitia debebat Antonio. Propterea eum iaciens, uel omittens aliquid , ad quod tenetur ex iustitia , nihil pro eo possiepraetendere , quia esset praetendere pro eo , quod non sibi, sed alteri est debitum , & quidem gratis p & quod , saltem in humano commercio . nullius est aestimabilitatis , ideo neque Caius tenetur ex iustitia illi da
re corbam frumenti ,' secus magna aperiretur via Simoniae & usuris o Neque ei debetur ex fidelitate ; quod enim sic maleficis promittitur . non promittitur omnino libere , sed ex quadam coactione , quia nempe aliter nolunt maleficium omittere, prout alioquin tenentur; sicut in casu eonsimili tradit Regius Resol. cap. q. num. 17. . . .
CAS. III. Semproniuς paupertate pressus dormit in eodem lecto eum Cato, cum quo saepe habet tactus impudicos. Q. an possit absolvi, si eum illo dormire non desinat Resp. neq. supposito quod alias ipsi assignata salutaria remedia non prosint . & eonsentire soleat in istos tactus . Ratio est , quia in tali casa
frequens relapsus cum eadem persona , & in eodem loco , satis denotat, simultaneum concubitum Sempronii eum Ca1o esse respectu eorumdem occasionem inducentem ad malum . Proindeque cum ad hoe praecavendum agoni Zare teneamur pro anima nostra , dicendum , quod absolvi non possit, si eum Cato dormire non desinatia
CAS. I. A Cricola diebus sestis solet mane ante saerum, de sub vesperam eolligere fructus in agro, onerare currus, aliaquσ-- servilia opera exercere absque facultate sui Parochi, a quo etiam admonitus . exeusat factum dicens , se id faeere ad fugiendum otium , & ut possit aliis diebus ferialibus esse expeditior ad agros e tendos . Q. an peecet mortaliter , & quaenam pars temporis censeatur norabilis pro mortali violatione Festi P Re p. in primis , Agri eo tam per se peeeare mortaliter , & quidem singulis diebus sestis , quibus talia eichrcet per notab: lem diei partem . Ratio est , quia eum huiusmodi opera , utpote servilia , sint die sesso prohibita , quaeumque sestiva die per notabilem diei partem ab Agricola exercent ut , etiam interpolate , notabiliter ab eo violatur priaeceptum sanctifieandi Festum , nam singula illa opera , intra eamdem diem ab eodem exercita , continuantur moraliter , &coalescunt in unum opus notabile ; sie uti modicae eomestiones intra eamdem ieiunii diem ab eodem pluries repetitae coaleseunt tandem in unam notabilem refectionem , & mortalem fractionem ieiunii , ut patet ex contraria 29. Propos t. damn. ab Alexand. VII. Nee Agricolam excusat praetextus ab eo allatus ae fugendi otium , aese expeditiorem reddendi &e. , neutrum enim ipsum iustificat . Nonarimum ; quia otium vitari potest per alia media non prohibita , immo
55쪽
immo honesta , ae praesertim vaeando Deo, rebusque divinis: Festi enIm dies, ait SS. D. N. Bened. Papa XIV. se l. mem. tom. l. Bul lar. Conis. 6o. ad id in tituti sunt, ut fideles in preciίus, diυini sque laudibus frequentes ,
assidui sint, ut Ecclesiis interiit ; Sacramenta ad auima tulnerum curationem adhibeant, odia loque se exerceant in his operibus, quae veram pietatem continent, oe tir demum Sanflos una cum Christo regnautes , tanquam Patronos , congruis ciciis , o honoribus prosequantur . Non secundum ,
quia non licet violare Felium , ut quis praecise reddat se expeditiorem ad laborandum sequenti die seriali r alias posset Pictor in die fello licite eonte ere , ac miscere colores , &. alius quicumque artifex servilibus aliis operibus vacare ad eumdem finem,' quod tamen a DD. Crim m. reprobatur ut illicitum , ni simul interveniat vera urgens nec ellitas , vel
alia ivlla causa id peragendi , & quidem recognita si periculum nones, in mora & probata a Superiore Eeeses alii eo ut pluries declaravit
Saera Congreg. apud Monacellum Form. pari. i. tit. I. serm. 7. num. 7.
immo requiritur quod sit scripto probata saltem a Parocho, eum in Synodalibus Diceeesanis Constitutionibus decretum id habeatur, ac expresse praeceolum in Epistola Encyclica . data i6. Martii i7ῖ7. ad universos Arcsi presbyteros , & Parochos hujus Dioecesis a pr.ciato SS. Dom. Nos . tunc nostro Archiepiscopo : quam una cum omnibus , & singulis Notificationibus , ac Edictis , ad bonum Civitatis , ac Dioecesis spirituale regimen spectantibus , die io. Julii i733. confirmavit , &. inquantum opus erat innovavit Eminentista ac Reverendi . Princeps Vincentius Cardinalis Malvetius , in praesen* Archiepiscopus noster vigilantissimu . Quare cum Agricola soleat pree3icta exercere absque approbatione facta saltem a Parocho , dicendum , ipsum per se peccare mortaliter , & quidem &e. Di eo per se ἰ nam si bona fide putarit 'gam otii &c. a culpa excusare , & Parochus , audii a tali excusatione , nihil respondit; ideoque is in priori bona fide perseverans , prosequitur
operari, tune excusatur a culpa per accidens , ratione bonae.fidei. saneheet Consi l. tom. 2. lib. 3. cap. 2. dub. 3 l. Quietiam pars temporis postea censeatur notabilis pro mortali violatione Festi , in Jure definitum non'habemus. Hi ne diu res DD. spatium unius horae , duarum circiter alii communius assignant, si non parum laboris circa opus impendatur.
CAS. I l. d. secundo , an, & pro quot vicibus, & ob quasnam causas possit Parochus suis subditis dare sacultatem exercendi opera servilia diebus festis. Resp. posse Parochum in hae Ditees dare in scriptis subditi et suis sacultatem ut mane, audito Sacro, aut poli prandium , fiuitis Veiseris, exerceant diebus sestis opera ruralia, quando , oc quoties tu exigit vera timgeus nec stas aut publica utilitas. Ratio est , quia indefinite se Parocho permittitur in supra citata Encyclica . Nequit tamen dare licentiam imponendi belliis onera , ut h: ec alio transferantur, nec tipotesta tem facere Mulionibuς, ut cum iumentis, vel plausi is , quae merci' bus onulia sint , iter habeant i nec Plistrinariis quibuscumque , ut in Molendinis aliquid molant , vel ad ea quidquam vehant , sive ab eis revehant; cum in ordine ad haec in eadem Encyclica facultas dandi licentiam reservetur Archiescopo, vel eius Vicario Generali . Ubi postea per Synodales sanctiones, aut per Edicta Episcopalia nihil de hoc
re decretum reperitur censeo pariter Parochos , in casu urgentis necessitatis, & absente , aut longe distante ordinario , posse concedere
56쪽
ivis subditis laborandi facultatem , saltem auὀito Sacro : quamvis enim dare lieentiam ex officio spectet ad Ordinarium, & iudicium ordinariis si eommode adiri potest j requiratur etiam in casu necessitatis, vel alterius iustis eausae, ut declaravit S. Congregatio I 2. Martii 39o I. aqud Palaueeium Comp. Pign. v. de sessi dieb. Mattheuccium Osse. Cur. eap. 2 r. num. q. & alios; tamen cum ordinarius commode adiri non potest, &aliunde urget tuta causa laborandi, tunc rationabiliter praesumitur, eumdem ordinarium actu ratum habere quod Parochus examinet iustitiam ea usae, &, hae tuta detecta , liecntiam concedat ex interpretativa commissione r non enim alia ratione in hisce casibus requiritur assensus ordinarii , quam ut ab eo dignoscatur ante permissionem laboris, an vere absit iuri causa laborandi. Cum ergo in defectu ordinari possit Parochus digno seere iustitiam causae. , dicendum , quod hic possit , immo in casu teneatur dare licentiam &e. sicuti ad id teneretur Ordinariuς, si rogaretur; cuti , cognita iustitia causae , Episcopus licentiam negare non possit, ut declaravit Sacria Congreg. Episc. 12. Maii. i 63. apud Pa Leuccium loc. cit.
CAS. t II. Novit Villieus supera Junare in prudio Domini sui solia m
rorum pro alendis bombycibus, propterea ipsum admonet, ut vel folia quarumdam arborum vendi sinat, vel majorem bombycum eopiam poni permittat. Abnuit Dominus, subdens, sua parum referre, quod reliquum e foliis marcescat, frustiaque pereat . Villicus tamen maiorem bombycum copiam ponit, seri eum inde extractum vendit, pretiumque illi majori superadditae copiae correspondens sibi totum retinet . Q. au
Resp. neg. Est enim pretium serici, retracti ex bombyeibus, quos in suta tantia aluit ex foliis Domini , sicuti eaeteros unde sicuti de pretio,
retracto ex alio serico debetur pars Domino ; ita etiam de illo . Nec obstat , Dominum dixisse sua parum reser re , si rei uum e foliis marcesceret , ae fruitia periret . in primis enim eredibile est . Dominum id non protulis te ex animo , & ea intentione , quod vere frustra periret , sed. potiuς ob timorem , quod si solia quarumdam arborum veniadi , aut maiorem bombyeum copiam poni permitteret, aliam pol tea foliorum quantitatem ipse .quanti pluris emere cogeretur . ut Dominis quandoque eontingit in huiusmodi casibus . Deinde eum hie agatur de pretio retracto ex fructu mixto , communis est Doctorum opinio ,. Dominum non esse eo privandum , etiamsi illud alias non fuisset pereepturus. ur videre est penex Giribaldum de Rellit. cap. a. dub. s. num. SO.& hoe maxime valet in ea su ; nam eum Villieus condueatur in utilitatem Domini . tenetur ex ossieto eurare pro sua peritia utilitatem
ejusdem . Ne quoe dieas . Dominum huic suo iuri eessisse abdieando dominium pro praedicta verba , & derelicta linquendo folia . quae supererant : non enim proprie abdicat dominium rei , nee rem derelinquit
qui , etiam ex animo , eam perire sinit ; nam se potius o&ndit , se habere circa eam plenum dominium , & in eam plenum dominium
CAS. L m Etit Sempronius a Par ho , ut sibi det saeuitatem in eeri I to Eeclesiae loco faciendi sepulturam pro se , suisque domesti eis tantum . Consentit Parochus ; sed vult , ut sibi pro eo situ , quivalis
57쪽
,,lde honorabilis est , tradantur eentum a Sempronio . Q. an Parochus
exigere possit ea centum absque labe Simoniae.
CAS. II. Q. secundo, ad quem spectent illa centum PCAS. lII. Q. Tertio, an habens sepulchrum proprium, possit, absque labe Simoniae, illud alteri vendere Resp. ad I. eum diti int. Vel Parochus vult , ut ea centum sibi tradantur pro situ, quatenus facio, aut quatenus honorabili per respectum ad aliquid spirituale . Vel vult , ea centum sibi tradi pro ipso situ materiali, seu quatenus honorabili per respectum ad aliquid temporale. Si pri
mum; elare patet, ipsum non posse ea centum exigere absque la Si-moniae; loeus enim quatenus sacer, & prout dicens respectum ad spirituale, spiritualis est, ac proinde absque Simonia nil pro eo exigi potest. Si secundum ; dico, quod Parochus absque labe Simoniae potest ea tentum exigere, s huiusmodi materiali una cum illa honorabilitate tanti valet in eommuni hominum aestimatione. Ratio est, quia ex una parte materiale talis loci solum per aeeidens est conjunctum eum spirituali , nee amittit suam aestimationem ob talem coniunctionem p ex alia id , quod pro eo exigitur, ut honorabili per respectum aliquem temporalem, exigitur pro ipso honore temporali, qui non est materiae Simoniae. Nee o stat, S. Cregorium, relatum in Can. Quina I 3. quaest. a. reprehendisse Ianuarium Epistodum Caralitanum, eo quod pro sepultura cuiusdam mulieris centum solidos petebat ; Et in eap. Abstendae de Sepult. mandati Episeopo, ut inhibeat Clericis, ne quidquam pro terra sepulchri exigere
praesumanis ae utrobique vocari pravam consuetudinem in contrarium .
Non obstat , inquam ; nam hi , & alii consimiles Canones loquuntur
de sepultura , ac terra loci iam deputati ad communem quas neeessariam sepulturam, uti sunt Coemeteria, ac Sepulturae communes in Ee-elesiis Parochialibus Coemeterium non habentibus : quae sunt loea , ut ita di eam, neeessaria ad sepeliendum mortuos ritu Ecclesiastico; ae proinde etiam pro terra eorumdem nil ut pretium exigi volunt. At noster ea sus est valde diversus; loquimur enim de situ non deputato ad sepulturam communem, ac necessariam, & sumpto secundum suum ella mat
riale ; quod eum sit pretio aestimabile , & non connexum essentialiter eum spirituali, hoc in vendito utque vendi potest una eum illa temporali honorabilitate, quam importat: sicuti, iuxta s. Thomam in dist. 23. quaest. 3. ad T. Tatione materiae licite vendi potest alleui Eeelesiae Calix eonsecratus adhue integer ς & alicui locari Coemeterium pro foeno ex eo colligendo, quia eolligere foenum e Coemeterio est quid mere tem
porale. Et haec praecipue valent pro iis locis, in quibus saltem a Meem annis , di sciente , S eonsentiente Episcopo , viget consuetudo aliquid exigendi ; quae iuxta Riectum , Nalium , & alios iam est universalis . Moneo tamen , in hac Dioecesi Bononiensi prius consulendum esse Arachiepiseopum, antequam ulli familiae eoneedatur ius sepulturae , aut novum substruatur sepulchrum , ita enim decrevit ultima Synodus Diceee- sana lib. 3. cap. ult. f. sub Altaribus.
Re p. ad II. eum Filii uelo tract. 43. tap. I. quaest. Ir. num. I 6. spectare ad
ipsam Eeelasam. Ratio est, quia proprie hujus est stus , qui fuit e eessus ; & haec ea est . quae subest alicui alterarioni , ae mutationi in suo pavimento , & funda ob aedificationem sepulchri ς nee potest deinceps extra rasum necessitatis aliter disponere de tali situ usquequo extant
ex domestieis Sempronii. Unde eum ipsa subsit hujusmodi incommodis, , ei debetur pretii commodum.
58쪽
Resp. ad III. qui habet sepulebrum proprium, hoe est, propriis sumptibus
emptum, vel aedificatum , potest, interveniente consensu Parochi , vel alterius Superioris, ius habentis in tali Ecclesia , absque labe Simoniae , ipsum alteri vendere quoad materiale, & pro quanto in eo expendit. Ita Rosignotus de Sim. praenot. 2 . num. 17. Ugolinus, Lay man, & alii. Ratio est . quia, ut supra diximus, materiale non desinit esse quid pretio ae istimabile ex quo per accidens sit coniunctum eum spirituali e & ex- penta iactae in eommuni opinione suam retinent aestimabitatem : Ergoliculi ob hane rationem poteli, juxta dicta, vendi Eeesesiae Calix , ae Paroelius exigere ea centum pro situ materiali, honorabilitate, ae obligatione temporali aliter in polierum non disponendi de eo situ ; ita &e. Nec obstat, quod venditor in casu non habeat dominium, sed tantum usum sepulchri: quemadmodum enim quamvis Ecelelia non abdie et in primo casu dominium situs, sed emptor aequirat latum usum eiusdem poteti hoe non obitante Parochus illa centum exigere propter materiale &c. ita &e. Deinde etiam Conductor domus non habet illius dominium , sed usum & tamen , salem de consensu Domini , dotest eam ab teri lublocare ; ergo a pari Requiritur tamen consensus Eeelesiae , idest. Superioris eiusdem ἰ cum , enim , deficiente familia , vel haeredibus, Sepulchrum pretineat ad Ecclesiam , in praeiudicium eius cedere potest, quod sepulchrum vendatur alteri extraneo pro se, & successoribus eius . Immo sepulchrum vendi non notest ab haerede, vel succe flore in praeiudicium aliorum haeredum . aut successsorum, ita tam ac a primo institutore pro haeredibus, aut successoribus fuit comi ructum . Vide Pallatinum de Hom.
CAS. I. 'Aius seeminae gra0idae ad se adventanti terrorem imo incussit.
unde seeutus eii abortus. Q. an inciderit in casum refer vatum homieidii seeuti, factusque sit irregularis Res p. Caium non in ei disse in ea sum homicidii reservatum p factum tamen
esse irregularem. Ratio pr. partis et . quia homicidium reservatum in hae Diaeee si, est homicidium volun arium, hoc eli studiose, malo animo, & ex in teutione occidendi commissum ; vel saltem intentum in sua causa proxima, ex qua ordinarie sequitur mors . Jam vero huiusmodi non est abortus, ae mores laetus animati . secuta in ea su ex terrore peri oeum a Caio is minae gravid e ineussor si quidem Cajus intendit quidem
illi incutere aliqualem terrorem: at, cum id fecerit ex joco. non intendit eam adeo perterrefacere, ut ob nimium terrorem abortiret: hoc
enim, uti supponitur, nullo modo praevidit, 3c quod seeuturum esset, nee suspicionem habuit. Propterea eum dicta mors, neque in se, neque in sua causa proxima, fuerit a cajo volita , ae intenta , diei debet , ipsum proprie non commisisse homicidium voluntarium, per eonsequens nee ineidisse in ejus reservationem. Ratio secundae partis eli , quia licet Caius non praeviderit illam foeminam scire adeo perterrefae endam , & eum abortu mortem litus , tamen advertere facile poterat, ac debebat, inopinatum terrorem fς minae gravidae ineu tam posse etiam in ktu causare alterationem periculosam , &. quandoque etiam mortem ae proinde abi linere debebat ab illo joco , & terrore periculoso; maxime attenta laminarum natura , quae admodum timida eL se solet. Propterea cum ab hoc minime abili uerit, censetur voluntarie
59쪽
clydedisse eausam abortui, ae morti laetus anima ti p ideoque est irregularis ut eum communi docent Sayrus de Censur. lib. 7. cap. 6. num. 3 i. dc Jo. Bat. Corradus Respons. par. I. quaest. 3q in addit. 'CAS. II. Seja uxor Cati adulterabatur cum Titio p qui monitus, mortem a Caio parari sibi, ae praedictae Uxori, interficit eumdem Caium. Q. an
dicta Seia possit nubere Titio RResp. eum dist. Vel Titius inter feeit Caium de consensu & consilio Seiae,
aut ad finem ducendi Selam,' Vel in id Se a nullo modo consentiente ,& ad puram sui, ae Seiae cautelam, ac defensionem . Si primum; dico, Seiam non poste Titio nubere, quia in utroque illo casu inter Seiam. MTitium datur impedimentum criminis; si enim interseeit Caium de eo n- sensu , & consilio Sejae, mors Cati secuta est ex machinatione utriusque ;nam Titius eam intulit physee per occisionem , & Seja moraliter per consilium, quod suiscit ad contrahendum impedimentum, eum hic a tendatur machinatio, qualiscumque illa sit, ideoque etiam moralis, ut eum Pyrrho, Corrado, & Sanchea notat P. Syrus Plaeentinus Dilucid. Par. z. cap. 2. form. 8. ia sne. Si postea Titius inter feeit Caium ad finem ducendi Sejam, etiam in tali casu adest praedictum impedimentum ob praecedens adulterium, & machinationem unius, cum enectu, ad talem finem. Si seeundum; dico,Seiam posse Titio nubere . quia in tali easu ex adulterio, Se machinatione unius, facta, non ad finem ducendi, sed ad sui, ae Selae ea utelam, & defensionem, etiam, occisione secuta, non oritur Criminis, aut aliud impedimentum dirimens s & per consequens Seja, quantum ex hoc est, potest utique Titio nubere; ut tradunt Doctores eommunitere
CAS. III. Concessit Uxor Marito, ut votum Castitati emitteret; eo tamene in isto pluries illi petenti debitum reddidi. Nunc acta scrupulo, an eidem licete indulgeat, petit a Coniellario, an pollit illi debitum reddere,& etiam petere Resp. ipsam non posse reddere, nec petere, si quando id Marito concessit. ipsa re nune lavit iuri suo, & Maritus expresse ei remisit Ohligationem red-
'de,ndi; nam in tali casu tam reddere, quam petere, esset cooperari fractioni voti, facti a Marito & per consequens peccatum grave, juxta illud Apostoli ad Rom. i. Dieni sum morte non sotim qui Iaciunt, sed etiam
qui consentiunt faeientistis. Si vero eo tunc nee ipsa renuncia verit juri suo ,. nec Maritus expresse ei remisit &e. di eo in tali casu, ipsam posse absolute pe rere; Ieddere vero, si Maritus, ab ea monitus ut abii ineat , nolit
abstinere. . Ratio primi est, quia si non cessit iuri suo, etiam si Marito indulserit ut voveret; illuὸ adhuc retinet, eum snt duo diversa , eonsentire Marito ut castitatem voveat, & se privare jure petendi; ae proinde in tali ea su libere potest debitum petere, seu ti antea. Ratio secundi est, quia licet eo tunc peccet Maritus illi se uniendo per debiti exa-εtionem, ipsa tamen Uxor non peccat nolenti abstinere debitum reddendo, nam ex una parte dat operam rei sibi licitae, maxime si id faciat ad servandam fidem datam in matrimonio , ac satisfaciendum iuri , quod ille adhue hahet in eius eorpus ; aut ne illum ad iram , &Odiam erga se provocet, neve is contra naturam, aut cum aliis peccet.
Ex alia proprie diei non potest, cooperati formali peccato Mariti, a quo potius per monitionem conata eli ipsum retrahere ; sed in ea su dicitur mere illud premi itere , cum non sit causa quod Vir debitum uxigat, ac peccet. Hi ne sicuti habens necessitatem mutui, si hoc non inveniat ni penes eum, qui mutuare non vult ab ue usura , proprie
60쪽
CAS. I. T Nierat Petronius eum Geminiana Mutinense sponsalia de futuro,
L eum Paulus, amicus Spons, hunc per viam inveniens, eidem joeose ait: Quando eontrahis Matrimonium tuum ' Cui ille: quando vis tu ἰ volo enim , ut ipsum meo nomine contrahas. Agre dum, subiunxit Paulus, trade mihi mandatum, & illico ad ipsum ineundum proficiliae. Scribere fecit Petronius, Pauloque tradidit speciale mandatum, ficto quidem, ac iocoso animo factum ; sed immediate, poli Pauli discelsum, vero, stabilique eonsensu ab ipsi met Sponsu interne ratificatum. Q. an Matrimonium per Paulum inde contractum, sit validum;
Resp. negative cum Coninck rom. 2. diso. 2. . dub. 9. n. 72. si man42- tum , ante Matrimonium, aliquo modo non fuit Paulo serio renovatum. Ratio est, quia semel, ac iocose, & animo ficto Paulo datum fuerat speciale mandatum , proprie hie non erat verus Spons procurator, sed fictus,' nee habebat verum mandatum . sed fictum, & ex
mera falsa suppositione e per consequens neque poterat Sponsi nomine valide operari, & vigore voluntatis ei ciem verum inire Matrim nium. Nec obitat, Petronium vero interiori consensu pollea ratificasse mandatum ; eum enim ille verus consensus non fuerit Paulo manifestatus, non potuit hic vigore ejusdem facere nomine Sponsi externam illam traditionem, & aeten ationem, quae in actu e elebrationis Matrimonis vicillim fit a contrahentibu . Hi ne se uti si Sponsus in actu contractus dicat , ponse animo fifto : duro te in uxorem, contractus in foro conscientiae eth nullus, quamvis pollea interne in eam consentiati dum ipsa exprimit suum consensum , eo quia mutua e terna tradiistio, estentialiter requisita ad Matrimonii contractum ex parte Sponsi in casu non professis et ex vera voluntate eiusdem , & consesus pollerior nullo fuisset ex teliori signo manifellatus p ita &c. Actus enim externi non sunt in hisce eas bus vera signa internae voluntatis, nili ab
CAS. II. Titius, Sempronius, A Chius, fratres, Omnes uxorati, vivunt simul in communione bonorum . Titius tamen habuit a sua uxore dotem longe ampliorem aliis fratribus. qui sunt etiam onuiti filiis, q aorum plerique sunt ad laborandum inutiles s cum Titius e contra unum solum filium habeat, pro quo eus Mater, quae domum regit, multa saepe clam reponit, non deὸucenda in partitionem cum aliis. Q. an id tuta conscientia facere possit
CAS. II l. a. secundo, quid faciendum si fratres deveniant ad partitionem
bonorum iResp. ad I. non posse diffam Matrem id facere tuta conscientia , si eiusdem
Maritus vivit eum duobus aliis sta tribus in communione honorum omnium in universum I posse tamen de consensu Mariti quandoque reponere aliquid discretum iudicio viri prudentis, si praecise habeant indivisum patrimonium, smulque habitent utentes eadem mensa , cibo, &potu . simulque laborantes. Ratio primet par. est, quia, inita inter fratres societate