장음표시 사용
261쪽
Vulcanum, et Lunam: reliquos ne fama quidem acceperunt. Vita omnis in venationibus atque in studiis rei militaris consistit : ab parvulis labori ac duritiae student. Qui diu
ciccasionem hujus cisis : fortasse,
id quod veri simillimum est, et Antonio placuit de quo paulo Post dixi , suit caedes captivorum post vi
toriam , in loco sacro solemni ritu ad uistrata, ut esset gratiarum a lita, solemitis triumphi Prosessio, et gaudii, ultiouis, victoriaeque complementum. Res densis tenebris ORsusa latet: nolim ergo Caesarem simpliciter mendacia et erroris arguere.
descriptio satis declarat priscos Gemmanos maxime memorabiles mundi partes earumque lieneficia attendisse, admiratos esse, et venerati e qua dam coluisse : illas vero notiones, quas Graeci Romanique cum his pasetibus naturae sabulose coiri auxerunt, ignorasse. Quod si cuin hac descriptione comparemus, Eos templa nullae tru isse, et regnatoris omulum, Dei, notitiam habuisse s Tac. Ger man. 39ὶ, etiam terram matrem Vinneratos esse sibid. o. 4o recte videtur colligi, priscos Germanos ab idololatria, quae proprie dicitur, Hi uos suisse, et religione multo puriore,
piam Graecos et Romanos, usos esse.
Uude etiam Vulcanus, quem Cesar latino vocabulo dixit, est ignis, sive solis ignem intelligas, sive sacrum ignem in conventibus illorum accem sum putes, e tem solis. Estne igitur mirum et incredibile, quod Ca sar negavit Germanos hahstisse Druudas , sacrificiisque studuisse ξ Nonne videtur immolatio hominum fuisse caedes, adio consilio iacta, quam ut mercaturae itiuerumque praeses Deus propitius redderetur Z Sed nihil in
his tenebris reperturum me esse C infido , et ex animi sententia probo modestam disputationem Mich. Ign. Selimidii, tu historia Germanorum , T. I, pag. 43 , qui, missis omnibus Hecturis, satetur nec pomo religionem Germanorum explicari, nec magnopere utile videri. - m Luna apud Germa uos culta si quis collectanea , uou bene digesta, legem v lit, reperiet apud Schedium, de Diis Gerui. cap. 9 : sed vix reperiet, quo possit uiti. M. Reliquos ne Iamra quivim a verunt. Et tamen Tacitus, German. cap. 9, Mercurium et Isidem a Gemmanis coli perbibet , addit etiam Imrculem et Martem. Non audeo hiso repudiare, sed nec sustineo explicare ; etsi possunt uou sine specie veri explicari. Illud mihi semper Ol versatur , quod Paulo ante dixi, multa post Caesaris aetatem Germaniaei inportata videri, mulla item n-- titulis Germaniae gentibus, quas C sar uon adierit, Propria misso, ut Isidis cultus Suevorum parti : undsputo, uec Caesarem e Tacito, nee Tacitum e Caesare ubivis explicari, nec alterum propter alterum dignum
indignumque fide diei haberique
posse. Siuguli sunt audiendi, agno cendumque multa Dos latere, omnia vero a Romanis Romana interpretatione tradi. Non poenitebit cum di putatione F vidae, supra laudata, Conserre, quae Antonius, de antiqui tale patria meritissimus, mihique
262쪽
tissime impuberes permanserunt, maximum inter suos ferunt laudem : hoc ali staturam, ali hoc vires nervosque confirmari, putant. Intra annum Vero vicesimum seminae notitiam habuisse, in turpissimis habent rebus: cujus rei nulla est occultatio, quod et promiscue in fluminibus perluuntur, et Pellibus aut i,arvis rhetiouum tegimentis utuntur, magna Corporis parte nuda.
amicissimus, super religione Germanorum scripsit. Inserta est ejus dissertatio Musco Germanico mens. Ianuar. 1779, p. 25 , et locum de sacrifieiis Germanorum bene illustrat. Ceterum et Fulda et Antonius illud inprimis monuerunt, Germ nos non modo a Gallis, sed et ab se invicem origine, aetatibus, gentibus, ritibus denique discernetidos es- , nec Caesarem, si quid ab aliis dissenserit , rejiciendum et e recentiori-hus castigandum esse, quoniam de antiquiore et origini propiore, Germatiisque veris et priscis propria r ligione scripsserit. Noe male quis tres
Germanorum antiquiorum aetates constituat, unam ante cie arem; alteram , quae Cesaris memoria fuit; tertiam Tacit aequalem. Μ. Puberes permanserunt; cum mulieribus non consueverunt, segesserunt impuberes, nondum maturos matrimonio : ah hominis enim arbitrio non pendet ut scrius aut ocius pubes fiat. Hine Pompon. Melain, 3, de Germanis : α Longissima apud eos puerilia est: n quod eodem modo est capiendum, diutissime eos a concubitu abstinere. In Gr. m
ε πα-υσι. Haec omnia jam Davisius monuerat. Addi his debet locus Taciti, Germ. c. : ii Sem juvenum Venus, eoque inexhausta pubertas vigor corporis . . M.Ati Me Nires. Repetit bene Pr
nomen Oiid. E codd. Intra annum et ero viceSimum.
Plane hoe suis praeeipiebat Pythagoras , teste Iamblicho, o. 3r. Cujus rei nulla est occultatio. Non occultant sexum. M. Rhenonum tegimentis. Sequor sententiam B Lmanni, qui de Germaritae veteris animalibus seripsit
rhenonum tegumenta monuit esse
pelles rhenonum der Rennthiere quia priscum Germaniae vocabulum,men, quod in lingua Sueci a supersit , eam helluam significet. De
re consor Tac. German. c. 27. Beliquiis locos, a Cellario collectos, Varronis L. L. iv , 35 ; Isidori orig. xxx, 23 ; Sidonii epist. xv, uo; Servii ad Virgil. Ie g. iri, i 83ὶ si quis contulerit, non multum lucri inde ea-piet. M. Aimoinus rhenones asserit esse animalis genus ; idem Graecus
adjicit. Quodnam sit intelligendum
jam V sius ostendit. In ipsa Gemmania olim indigeriae fuisse videntur rhenones, ut non sit necessarium hie ad Tacitum provocare. Vitiosam lectionem rhenorum revocat malist, et de vestibus indefinite interpretatur. Nec rhenones animal intelligit
Anseliae, forsan quod Germanis
263쪽
' DE BELLO GALLICO. LIB. VI. 24 I
XXII. Agriculturae non student; majorque pars victus eorum in lacte, caseo, carne consistit: neque quisquam agri modum certum aut fines habet proprios, sed magistratus ac principes in annos singulos gentibus cognationi-husque hominum, qui una coierint, quantum, et quo loco visum est, agri attribuunt, atque anno post alio transire cogunt. Mus rei multas asserunt causas; ne, assidua mn Uetudine capti, studium belli gerendi agricultura commutent; ne latos fines parare studeant, potentioresque humiliores possessionibus exi,ellant; ne accuratius ad frigora atque aestus vitandos aedificent; ne qua oriatur pecuniae cupiditas, qua ex re lactiones dissensionesque nascuntur; ut animi aequitate plebem contineant, quum suas cpiisque opes cum potentissimis aequari videat. XXIII. Civitatibus maxima laus est, quian latissimas ei cum se vastatis finibus solitudines habere. Hoc proprium virtutis existimant expulsos agris finitimos cedere, neque
suisse ignotum putaret. Frustra. CL dicta adc. 26.- alias renum. Carrio, ant. Ieci. Iri, 2, in Grut.
lamp. Vol. ru, p. 58, jam defendit
rhenorum. OB. in Mant. Cis. XXII. Agriculaume non stu dent. Non omnino quidem negligunt agriculturam; cur enim agros partiri
et possidere opus suisset y sed non
magnopere student ei, non ultra , quam necesse est, non omnes. CL
P. 29. Supra, IV, 2, de Suevis :ει agricultura non intermittitur ab iis, non multum frumento, sed maximam partem lacte atque pecore vivunt. v Haec attigerat Glaudorpius :et quis non sponte videat, illud non aludere rei sic capiendum esse, non magnopere operam dare rei' CL
In Iacte. Alii sine praepositione. Gentibus. An gentes h. l. sunt sa- miliae , ut Romani gentem SemPr Diam . Comoliam, aliasque dicebant pPoterit tamen gens, ut alibi, esse
pars populi seu nationis, ut Suevigens Germanici populi sunt. II. IE rat Morus, sunt familiae vel potius tribus. A. JQuantum , et quo. Vulgo inserunteia. Bejecit Dud.
Ne accuratius ... miscent. Iurin.
velit quam adfrigora, satis hoc vero
simile. De rudibus Germanorum aedifieiis v. Tac. German. GP. I6. M. Miseras Germanorum mansiunculas sive casas exhibet columna touina Romae. a Virgeas habitare ea fias Britannos, is refert Iomandos de
bus, jam monitum est. JLatissima. . . solitudines habere.
264쪽
quemquam Prope audere consistere : simul hoc se fore tutiores arbitrantur, repentinae incursionis timore sublato.
Quum bollum civitas aut illatum defendit, aut infert, magistratus, qui ei bello praesint, ut vitae necisque habeant potestatem, deliguntur. In pace nullus est communis magistratus, sed principes regionum atque pagorum inter suos jus dicunt, controversiasque minuunt. Latrocinia nullam habent infamiam, quae extra fines cujusque civitatis sunt; atque ea juventutis exercendae ac desidiae minuendae causa fieri praedicant. Atque, ubi quis ex principibus in concilio dixit se ducem fore; qui sequi velint, 'Osteantur; consurgunt ii, qui et causam et hominem probant, suumque auxilitam pollicentur, atque ab multitudine collaudantur :qui ex iis secuti non sunt, in desertorum ac proditorum numero ducuntur, omniumque iis rerum postea fides d rogatur. Hospites violare fas non putant; qui quaque de causa ad eos venerint, ab injuria prohibent, sanctosque habent; iis omnium domus patent, victusque Communientur.
ut tutelligi possit ipsa res. Mostcs. Fides derogatur. Bene sic Oud. ecodd. plerisque et edd. vet. Vulgo abrogatur. IVerbis eorum nulla iliades habetur. JHospites et iolare. II Or imo fides erga hospites quam cives. Sio Mela ti, 3 e re hospitibus tantum bonos . dicit. Cf. et Nio. Damascenus demor. goni. p. 8. Apud Sti harum 3,
42 , p. 29a , ubi simile quid de Celtis. Ab injuria prohibent. Quidam
injuria , siue praeposition . Cave sinquaris. Aliud enim prohibere ab injuria, aliud prohibere injuria. Prohibemus injuria, quem Continemus, ne eam faciat: prohibemus ab injuria, quem ne acciΡiat, defendimus. Ot n.J Cic. pro l. Man. VII, M a quo P riculo prohibete R. P. . Neque quemquam prope. Alii a dunt ae, invitis codd. et edd. vet.
Magistratus ... deliguntur. Sui plicia vero, a magistratu decreta, sacerdotes manu fiua a Condemnatis sumpserunt, Tacit. German. c. 7, id quod tum nullam contumeliae opinionem habuit. M. Qui sequi. Ante qui recentiores ut inseruerant contra codd. M. Sustulit Oud. Causam rem) probant. Sic dieitur causa Cmsseis et Pompeii, sic, causam Populi Romani defendere,iae, bonam et madiam ciausam ευε-cipere, defendere. Sane causa non significat rem ; sed sensus in versione et interpretatioue eo redit ,
265쪽
DE BELLO GALLICO. LIB. VI. 243
XXIV. Ac suit antea tempus, quum Germanos Galli vim
tute superarent, ultro bella inferrent, propter hominum multitudinem agrique inopiam trans Rhenum colonias mi, terent. Itaque ea, quae fertilissima sunt, Germaniae loca ci cum Hercyniam silvam, squam Eratostheni et quibusdam Graecis sma notam esse video, quam illi Orcyni tun a pellant ,) Volcae Tectosages occupaverunt, atque ibi conse derunt. Quae gens ad hoe tempus iis sedibus sese continet,
Cis. XXI v. Ulam bella inferrent.
Vulgo et utim et deiu ac proPter. Asyndeton e l. habent. Tinna manum colonias miti rent. Haud dubie Caesar ea tempora in animo habuit, de quibus Livius, V,
34 , in nobili loeo de migrationibus
Gallorum agit. Narrat autem, Prisco Tarquinio reguante, coloniam Galli rum, Sigoveso duce, versus Hercyniam silvam migrasse. Ρulabat etiam Nascovius, Histor. Geman. P. 4, hunc Caesaris li,cam de illa colonia intelligi posse. Egit autem de migrationibus Gallorum tribus, et de hoc Caesaris loco, Georg. Gott Leb Plato, alio nomine LVud, in disputatione, Batis Me i edita, tu qua Boio Hos non a Boiis, sed Langobardis,
ortos esse docet. M. Boi riosa Marcomannis ortos statuit Manneri, tu
Germania , p. , partis 3 Geogr. l Vide de his rebus opus v. Cl. Beselier, cui titulus: Histolae des Gaulera ni Gaar. Eruxeliea, i 8au. B. JEratosthenis Cyrenaeo, Ptol lemaei Euergetae bibliothecae praesecio, qui geograpulae scriptor ultimus a Strabone nominatur. V. JEt qua dam. Cluver. G. A. I, 7, quem sequitur Cellarius, inserit aliis. Me et Graecus intAPres; sed
veteres saepe eodem modo: u dii piter
et Dii, Pindarus es lyrici. . Omurs
Ore iam. Sio Graecus et Ptolem. Verosimile, nomen ortum ab Harx, mretinatu. V. Omvino Glamauum
ad h. l. Iem Tectosages, id est, Τcet ages , gens, a. Pars nationis Vol carum. Strabo, Pr, Pag. 187, dicit :
m. Tacitus, German. cap. 28, ubi butio locum Caesaris cinnmemorat, addit etiam Helvetios et Boios olim in Germauiam commigrasse. Hinc supra, I, 5, Caesar scripserat: a Boii, qui trans Nienum incoluerant. MFrustra ergo Schedius, de Diis Germ.
P. 13, 14, negat vera Caesarem I eatum esse, quum Gallos truus Rhenum migrasse scripserit. Nempe Putat Germanos hoc non Passuma sui M. Sed historia non resutatur ratiocinaudo. M. Codd. varios et edd. vet.
obsederat vitium. Legebatur quippe vulgo Tectosages; sed alii recte Votim, quod et Graecus habet, apud
quem ossius bene copulam delet. Ursinus locum restituit. De re
ipsa dubitat Ciaoconius. Sed, quum per Europam Tectosages in Phrygiam usque excurrerint, teste Strabone, i. c. quidni partem eorum in Hercyuia haesisse vero simile p
266쪽
summamque habet justitiae et bellicae laudis opinionem :nunc quoque in eadem inopia, egestate, Patientia, qua Germani, permanent, eodem Victu et cultu corporis utuntur; Gallis autem Provinciae propinquitas, et transmarinarum rerum notitia, multa ad copiam atque usus largitur. Paulatim assuefacti superari, multisque victi Praeliis, ne se quidem ipsi cum illis virtute comparant. XXV. Hujus Herc3 mite silvae, quae supra demonstrata est, latitudo novem dierum iter expedito patet: non enim aliter finiri potest, neque mensuras itinerum noverunt. oritur ab Helvetiorum, et Nemetum, et Rauracorum sinthus, rectaque numinis Danubii regione pertinet ad fines Dacorum et Martium : hinc se nectit sinistrorsus, diversis ab numine regionibus, multarumque gentium fines propter magnitudinem attingit : neque quisquam est hujus Germaniae, qui se aut adisse ad initium ejus silvae dicat, quum
Nunc quoque, cod Petavian.; nunc quidem, cod. Dukeriau.; solum verbum nunc, o Q. Oxon. ; nunc quo niam, cod. Leid. pr. Et Malig.; nunc eodd. reliqui omnes; nuncque,
Edd. vulgg. Quis ergo definiat , quid Cesar scripserit ' Videtur scripsisse,
Gallis autem, iis, qui in Gallia
remanserunt, non migrarunt. Μ. Propincim , eius partis Galliae , quae est provincia Romana. Edd. Plures omiserunt hoc verbum; sed abesse nequit; codex unus Dukerianusὶ proMincim; reliqui, provinciarum. Sed unice verum est, per ipsam rem, lectio media, ProMincio. Μ. Conspirat Gr. ivt. τῖς τῶν Paulatim. Clarvius malit patiu-timque. C p. XXV. HereFnim aitνσ-.ω- ι ι M. De hac re, post Cluverium, in German. an . , abunde egit Cellarius in Notit. h. aut . T. I, 2, 5, 3 . De parte hujus silvae, quae est Bacenia, vid. ad VI, Io. M.
Expedito, sarcinis nim impedito, et qui continenter et magnis itineribus graditur. Ach., qui silvam Peru o leu . procurrere dicit. JHniri, definiri. M. Rectaquesumima. Id est Perpetuo et in longum porrecto tractu. Sae et Curi. VII, 7, 4, vid. Pitiscus.
Martium. Designante Ptolemaeo, II, 8, cui ' Ανἀρ... dicuntur, sunt Anartes seu Marti Dacis a septemtrione continui. CELLAR.
Hujus Germanice, partis hujus Germaniae, de qua Caesar proxime
Qui se. Post haere verba codd. et edd. magno numero addunt aut amdisse. Sed, ut res loquitur et Oud. monuit, plane redundant haec verba; quia sequitur, aut acceperit. Foret
267쪽
DE BELLO GALLICO. LIB. VI. 245
dierum iter LX processerit, aut quo ex loco oriatur, ae e perit. Multa in ea genera ferarum nasci constat, quae reli quis in locis visa non sint : ex quibus, quae maxime disserant ab caeteris, et memoriae prodenda Videantur, haec sunt. XXVI. Est hos cervi figura, cujus a media fronte inter aures unum cornu exsistit, excelsius magisque directum his, quae uobis nota sunt, cornibus. Ab ejus summo, sicut palmae, rami quam late diffunduntur. Eadem est seminae marisque natura, eadem forma magnitudoque Cornuum.
ergo mera tautologia, qui se audisse dicat, et, qui acceperit. Ergo delevit ille vir doctus hoc additamentum. M. Memorio prodanda. Respice ad v, ra , ubi est v memoria proditum. NSio et h. l. quidam codd.
.. magnitu que cornuum. Seriptus
est singularis libellus a Ioan. Beck- manno, de historia naturali veterum, qui Petropoli et Gottingae a.
1 66 prodiit. Exstat ejusdem viri
doctissimi alia dissertatio de principuis Germonim antiquin animatibus , in Bueschinoi commentariis
und Mehrichten υon uia aus mas-MM. Regiomoni. x Mὶ. In his libet. lia Bechmantius hos ipsos Caesaris locos tractavit, docuitque , bovem hoc loco descriptum esse haud dubie rhenonem scs. c. 2xὶ, seu tarandum Linitiei, dias Rennthier, et ad platy- rotas Pliuit, H. N. xI, 37 , referen dum videri. Monuit item has be tias hodie in Germania ideo non reperiri, quoniam, excisis silvis et agris cultis, lovge clementius ccelum sit, quam illa fuerit aetate. Loci sunt inde Pri Germ. ant. Gn. p. 6o, et de hist. not. υet. p. 393. Idem multis
aliis visum est, Bust o uominatim, diligentissimo naturae interpreti, qui
descriptionem hanc tarandi, a Caesare suppeditatam, accuratissimam judicat. V. maloire natureiae, t. Xu, P. 8a. Quae quum ita sint, Caesar rhenonem abusi me quadam dixit ho-
em; omninoque veteres solebant m
jora animalia quadrupeda , ipsis antea non visa, bobusque similia, communi nomine boves appellare, et ita ad aliquod genus reserre. Μ. Nolum id de elephantis, qum Lucas booes dixere Romani, teste Varrone de L. L. v , 3; Plinio m , G. Hotomannus
pro boa dabat bisona. I Tarandum
quoque esse dixit vir clarissimus Dier, sed Caesarem in describendis comibus errasse judicat. Ea sunt ipsius verba : re Lo hos cerei figu- . ra est manifestement te rhenne, i, te tiarandus des aut res auteum; lais description des comes, leur resis semblance dans te male et la se-n melle, te prouuout amplement. Ilu y a cependant uno inexactitude an dire qulit ne porte qu'unseul hias.BVid. Achaintre, h. l. T. I, p. 269. lSicut pa m. Intelligitur vulgo de soliis palmae arboris; Bechman-xi is contra explicat de Palma, quae latior remi pars, cujus impulsu navis protruditur.
268쪽
XXVII. Sunt item, quae appellantur Alces. Harum est consimilis capreis figura et varietas pellium; sed magnitudine paulo antecedunt, mutilaeque sunt cornibus, et crura
Cis. XXVII. Aties. Haec hellua Butano, T. xn, p. 83 , et Bechmanno,
de Germ. an. p. 39, et hi Nat vetiing. Im, Videtur ea, quam lingua germanica appellat ira Elenditiare,
sive cerνua acies Linnaei, L Gallis, Pglan, Nomen alcra repetunt antiquo belluae hujus nomine tautico , Elis rivo Ela, cui simile, EI, AHg et Oe , etiamnum in
septemtrio lium Europaeorum Sese move restat. Atque ut non negant interdum alia ea tribui a veteribus, quae cervo alci non conveniant i sic
errasse putant Plinium, H. N. - , 15 , quia alcen et actiliu diversas belluaa esse dixit. Vid. Bis . p. 86, 87. Schlomerus, in commercio epistolari, P. 1, secti a , P. 7s, Parum repetit quin do prisco vocabulo Elgalia dixerant; mrum o monumentis saeculi decimi et undecimi suspicatur , in regione Trentana Drenthe tum quidem fuisse adhuc illam belluam : nam elo, quod nomen est in illis monumentis, putat esse dein tum ex Ese. Caeterum ut magia cubiae sunt regiones, ita aloes ulterius messemul e cultis et clementi
ribus Ioeis in frigidissima, quae alcibus natura assignavit. Cui opera m jora nou sunt ad manus, is in Ritterihist. Gallorum, p. 336-3ia, quindam reperiet. M. CLIoh. D. ,Gloss. Sui O-Goth. v. Ese , qui derivat ex
. , robur, unde et apud Pausaniam, l. ix, ur, id est hujus sui- malis nomen , quod medium esse scribit intor cervum et camelum.
Saecularibus Iudis Gordi auus ut , dedit alces decem, teste Capitolino, c. 33, et in pompa triumphali Aureliani imp. aloes ductos Vopiscus r seri , c. 33.
Capreis. Audiendus erat Salmas. , qui, quamquam Veram causam nouvidit, recte tamen, in Exerciti. min. P. 164, monuit, legendum esse c preis e et sic est ita cod. Oxon. Cees ris. Caprea est capreolus Linnaei, das Reh. Ita censuit Bussorius, P.83, censuit etiam Beckmannus de Germ. auim. p. 4o, et de hist. uat. vet. P. 19S. Quae autem a Viria, harum rerum Peritis, re bene exa tiata dicuntur, ea sunt omnibus codicibus et collectaneis philologicia praes renda. N. Via istar palliam. Pro vario anni tempore varius est Ilium. o autem varietas non est pars si militudinis cum capreis; sed est περίστασις Per se, a soriptore addit illi Qteri, alve similitudini euinc preis. Cons. Bechmann. da German. animal. , P. 4 I. M. Muti que sunt eomia . Ex liis verbia et Bis ., p. 83, et Beckm-nus, de Germ. an. P. 4 , ovuctus runt Caesarem uoti uiri alces feminas vidisse, quoniam hae nullis comihus praeditae auul, etsi natura alces mares cornibus armavit. Coras. Pausan. in Graec. descripti v, xa. Sed dubito an verba, mutuo orant m nibua , signi Maro possint, nMloco nura Labent. Gulempla tua ergo es-figies o uum alcia maria, quas exhibuerunt Bust ua, Pag. ua, et
269쪽
BE BELLO GALLICO. LIB. VI. 247
sine nodis articulisque habent: neque quietis causa procumbunt, neque, si quo amictae casu conciderint, erigere sese aut sublevare possunt. ΙΙis sunt arbores pro cubilibus : ad eas se applicant, atque ita, paulum modo reclinatae, quietem capiunt: quarum ex vestigiis quum est animaebosum a Venatoribus, quo se recipere consuerint, omnes eo loco aut a radicibus subruunt, aut accidunt arbores tantum, ut Summa Species earum stantium relinquatur. Huc quum se consuetudine reclinaverint, infirmas arbores pondere assii gunt, atque una ipsae concidunt.
XXm. Tertium est genus eorum, qui uri appellantur.
disseris, neo nisi unum in summa Parte mutilum esse; etsi hoc vitium
temporis injuria illatum videtur v.
Busson, p. IIIJ. Restabat emo, quod facile in oculos incurrit, alcis comnua similia eme latissimis soliis,
unde Partes revulsae sint: ti Le hins
haec sunt Bussoni verba, P. Minii Psilan est, imur ainst dire, d6c sen et chevill6 sur la tranche. D Fortassis ergo Cesar hanc fimilitudinem, quam alius, ut fit, aliter concipere solet, utcumque expressit verbo mutilus. Sed multo Deilius res expodiri potest. Nam alees semina, in opere Bullaniano delineata, habet comuum initia, e fronte protuberantia, seu truncum aliquem, e quo rami nasci possint, sed velisti serra aut cultro praesectus est ille inchoatus truncus. Verissime igitur diei poteruul alces semiuae mutuae
comibus. M. Et crura ians nossis ...poo t. In his necesse rat Cesarem secutum esse samam incertam : naturae quiadem et veritati liaec repugnant. Bu sonus, p. 83, sic judicavit i ii I 'i lans a les jambes sori roides, eseM-ω. dire, Iesarticulations tia semes; 1, et comme les anciem linient peris suadis qu'il I avait des animaux,
P. II l. II. Fabulam istam Plinius l. c. non de alce, sed de achii narrat.
t Et his quoque verba Curieri te
hus, ad . m, Quum se consuetume. Maligor
Lim aeus numeravit hovis tauri va-
270쪽
Hi sunt magnitudine paulo infra elephantos; specie et colore et figura tauri. Magna vis eorum et magna Velocitas :neque homini, neque ferae, quam conspexerint, lλMCunt. Hos studiose foveis captos interficiunt. Hoc se labore durant homines adolescentes, atque hoc genere Venationis exemcent; et, qui plurimos ex his interfecerunt, relatis in publicum cornibus, quae sint testimonio, magnam serunt laudem. Sed assuescere ad homines et mansuefieri, ne Pa vult quidem excepti, possunt. Amplitudo cornuum, et figura, et species multum a nostrorum boum cornibus dissert. Haec studiose conquisita ab labris argento circumcludunt, atque in amplissimis epulis pro Poculis uturitur. XXIX. Caesar , postquam per Ubios exploratores Com-i,erit Suevos sese in silvas recepisse, inopiam frumenti veritus , quod , ut supra demonstravimus , minime Omnes Germani agriculturae student , constituit non progredi longius : sed , ne omnino metum reditus sui harbaris tolleret , atque ut eorii in auxilia tardaret, reducto exercitu ,rietatem alteram hum urum. M. De
uris Plin. 1. c. Seneca in Hippol. 65 rii latisque seri cornibus uri. D LVirg. ii, 374 . a Silvestres uri a
is mille huius de montague et iis ju- is gent aussi, Pour la plupari, que leis bison de Pline est te meme que Pu-
is rua; cependant Plure, t. VIM, C. IS,
. seintile indiquer te bison et Purus, is comme deux mces, et j'aidέ -- νγ Vert, en esset, qu4t y a eu aut resolsis en France deux es ces de boeussis sau ages. n Vid. Animati ossiles par GMier, art. des Ruminianis. JDurant homines. Tὲ homines in aliis deest. Pro Pociata utuntur. Frequeus is
usus apud veteres. Nota sunt cornua ex auro et argento reperta in Dania,
de quibus Iacobaeus, Wormius, alii. Iu fastis Bunicis festi dies epulis colubrati uotantur comibus. De aliis v. Athenaeus, xi, P. 442 , Schweigh. Cap. XXIX. Comperit. Redit nai ratio ad ea , quae , capite Io, coepta
viam frumenti veritus. Dio, l. LL, , Suevos veHtum Caesarem tradit, quod minus probabile.
Supra. G. c. 22. M. Minime omnea. Lipsius remuit Omnium. Oudend. mallet homineε. Graecus vocem mittit.