Scientia eclipsium ex imperio, et commercio Sinarum illustrata, complectens Integras constructiones astronomicas p. Jacobi Philippi Simonelli Soc. Jesu, Observationes Sinicas p. Ignatii Kegler Soc. Jesu, Investigationes ordinis eclipsium p. Melchiori

발행: 1747년

분량: 257페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

61쪽

autem distantia, in qua est Sol, in exiguo anguIo.

sub quo videtur, & continua obscurae particulae adis ditione, vel subtractione intervenit fallacia oculi tran ferentis ad reliquam portionem lucidam colores, quos vidit in lucis, umbraeque confinio. In secundo casu,

idest Plautianti Ecliptici post refractionem in ingressu ,& egressia ab Atmosphaera Terrestri, sequitur reflexio

in eorpore Lunari, & refractio in novo ingressit Atmosphaerae Terrestris . Nihilominus color ferrugineus est magis uniformis, & constans, durante totali Linae obscuratione, quia tunc deficit illa inflexio, quae ante fiebat in congressu Lucis, & umbrae. Ex quibus redditur ratio superiorum Phaenomenorum I ac IJ Luminarium desectio debuit esse magis sensibilis, quo emteris paribus contigit in majori supra Hori Eontem a Llitudine z tunc enim oculus imbutus specie lucida, iavalidiori luminis impressione magis turbatur; dum itili Lux clara repenth subtrahitur, unde apparenr tene. hrae horribiliores nocturnis ; tene rae enim noctis Io glori crepusculi mora, & decremento sensim adve

tant . Is Colores varii debent esse vividiores circa Meridiem sereno Cce Io, quam per raras nubes, aut Cras sos halitus prope ortum veI Occasum , quia tunc e Tum energia minus impeditur a corpusculis, quae irrimagna copia addunt obscuritatem. 3.st SoI debuit aliquando sui vestigium relinquere in .ssithere circumstante, vel saltem in propria atmosphaera, quae it Ium comitatur, sive in materia inflammata juxta Replarum, seu luminosa juxta C Auxar Seniorem is Hinc potuit aliquando in E es ipsi, caeteroquin non annulari, videri quaedam corona radiorum circa interpositae Lunae limbum ex eorum inflexione si desit refractio ex Lunae atmosphaera adhuc posita in controversia r nec

semper debuit apparere in Eclipsibus Solis rotalibus,

quando non Occurrebant eaedem circumstantiae , sive Propter minorem proportionem diametrorum apparentium , sive quia spectator, licet etiam tunc prope

62쪽

ORDO NATURAE, CAP. IV.

axem eoni umbrosi, longius tamen distabat ab eius

vertice, adeoque etiam ab exteriore ambitu. q. Luia

men secundarium camissa energia per tot refracti nes, & reflexiones debet esse remissius, ac proinde quandiu aliqua pars Lunae radiis directis illustratur, vix poterit videri, quando maior illius energia obruit minorem. Uiceversa sublato lumine primario, secundarium, quamvis tenue , facit sensibilem impressionem in oculo, ac proinde in majoribus tenebris, seu cirisca medium Eclipsis solet magis elucere . s.' Potuit nonnunquam aliqua nubes, aut alia corpuscula subliis miore ab oculo minus animadversa se interponere, quae vel magis suscam redderent Eclipsim, vel etiamasnectus totaliter Lunam aliquibus subtraherent, dum aliis in alio loco, & aere purioie non subtrahebatur. ' Diversi vapores, & halitus interposti potueruntaeodem tempore diversis in regionibus diversos colores axhibexe, aut speciem coronae. ut dici solet de halonibus, 3. Poruit Luna aliquando minus nigrescere in medio desectu, quam ante medium, vel postea, siveas appaxentiam ea praedicta ratione ex fortui in inc mstantium Vaporum variatione, sive etiam per se, quod vel in princ plo, uel in fine esset vicinior a Xi umbrae, cu penumhim, vel quod eo in loco coεunt utrinque plutes radii refracti, ut in I in Fig. 42. Nam Caeteris paribus rem brae dehe ni esse di'nsores, qud Luna a inparet sub majori diametro, quia tunc secat Conum

penumbrae, ubi est amplior, & crassior. 8.' In tot libus renebris potuerunt aliquando videri maculae L nares etiam med ocres, quia Luna secabat conum pe iam brat, ubi est angustior. aut remotior ab axe i umbragine. vel certa in loco. ubi plures radii reis ehi coibant. Si verb videantur Lunares maculae in Eclipsibus Solis, dictum est contingere ex reflexione radiorum Solarium in reliqua parte Telluris illuminata.

63쪽

SCIENT. ECL. PARS III.

quando 1ncurrat in conum umbrosum inversum , ω itiis.co aspectus omnino subducatur.

Cavendum etiam hic a falsis causis, vel certε munus exploratis secundarii luminis, & colorum, qui apparent in Eclipsibus: a.' enim hinc non probatur L nam habere lucem innatam, ut sensit in Piarnaees, quae ed magis sensibilis redderetur, quti profundius immergitur cono umbrae, quod est contra observationes . a.' Neque sequitur Lunam retinere Solarem lucem simbibitam, ut dicitur de lapide Bononiensi, quo lauciebatur contraria opinio Fortualii Lieeti - , alioquin lucem illam totam penε deperditam, quomodo post medium ejusdem Eclipsis recuperaret , & augeret 83.' Nec opus est cum Debone 1ecundarium Lunae I

men mutuari a Venere t J, aut Cum Longomontano a

Stellis fixis . Venus enim subinde latet ultra Sole circa superiorem cum illo conjunctionem. Fixarumverli splendor tam tenuis est, ut post reflexionem tria Luna nGn Pollit tam varios, & saturos colores indu Te. ' Non ex atmosphaera Lunari, quae, si detur, non est admodum sensibilis AE; & quando esset cra sor instar nostrae, non extenderetur ad Solis profundiatatem ultra I 8 gradus. Igitur circa medium discum in totali Lunae desectu non posset videri. s.' Cum e X repetitis superiori ., & nostro saeculo observationibus babeamus Lunam laborantem eo tempore, quo aIiquibus prorsus aspectui sese subduxerat, aliis, in alia reis gione conspectam, nondum satis prosatum est per se, praescindendo a corpusculis intermediis, aliquando ita absa Pbaruaeex apud Plutaria. de ρε- loquuntur de IumIne seeundar eie in orbe Lunae . ante primum . & post ultimum bI Licetur, Teactat. de luee Lunae quadratum aspectum osubobscura V. Repter. ἔn Dissere. eum Nun . o TIMO, a Progymnasmae. Longain sider. Galilai pag. rMνι in. mruti L. s , Λstron. Danicae , ubi piae. VIII , P a

64쪽

ORDO NATURAE, CAP. IV. 3

ab oculis evanescere, ut nullum sui indicium in Coelo relinquat. 6.' Si autem id prius non evincatur, quomodo constabit quod volebat Replerus so), tunc Luisnam incurrere in conum inversum O, A, P, v. Fi. v. Fu. 41.

guram 42 umbrae merae ultra extremos radios refractos λ Nana si ideo Pragae. Bononiae, & Parisiis Luna

non videbatur, quia erat in mera umbra coni inversi, cum haec causa esset communis aliis Regionibus, nec Venetiis nec Viennae conspici debuisset, ubi tame conspecta est. Non igitur illa erat causa cur alicubi delitesceret. Praeterea nonnulli dubitant an detur in rerum natura conus ille inversus umbrae merae Terreis stris; & quando daretur, non esset adeli Terris admo. vendus; refractio enim in atmosphaera Terrestri no est uniea, sed non tot quin plures in varia altitudine, ut dissicile sit nullos radios refractos circa axem Coni ad locum transtiti Lunae etiam Apogeae pervenire . .

.' Multo minus quis sibi persuadere potest conum iIlum adeo Terris appropinquare, ut eumdem ingredi possit Luna etiam Perigea, quod olim placuit Ri eloti ); imb illius mucro Terram respiciens nonnisi 43 semidiametris a Terrae centro aliquando distet, ut censet idem Auctor ς , concedens tamen per refra Aiones aded variari, ut radii refracti supra Io semidiametros a Telluris centro nonnumquam ascendant. 8.φQubd Luna visa aliquando fuerit in Solaribus defecti.

hus non probat esse semiopaeam, quae erat hypothesis quorumdam Veterum , indicata a Germanteo Casare in Arateis, & postea Vitellionis in , aliorumque Optic rum : alioquin etiam a nobis Borealibus extra stus aptos ad reflexionem in oculos spectatorum videri de-Deret sereno Coelo in Eclipsibus Solis totalibus; a deo. que etiam quando hae contingunt circa Solis occasum,& quando Luminaria imminent supra mare Pacificum circa initia Capricorni, quod non contingit. s.' Non

65쪽

1s SCIENT. ECL. PARS III.

servatur ordo colorum traditus ab Apollonide - , ut quando contingit Lunae deliquium primo noctis quadrante esset initar ardentis prunae, Cirta trediam noctem, puniceus, & igneus, in tertia vigilia rubeus, sub auroram caeruleus, ac truculentus. ι o. Experientia neque concordat cum Appiano - , neque cum T bula edita a D. Reinerio de Eclipsium coloribus, quam vide apud Rieciolum L. V, Almag. c. s.' Ratio ulteissior est atmosphaerae Terrestris inconstantia, ex qua plurimum variantur. Si alicubi quaeritur naturalis c lorum ordo, is innotescit ex refractione in prismate vitreo: proportionem inter colores, & sonos vide pud Cl. miran in Commentar. R. sc. Λ Paris. 1737.

CAPUT V.

Ordo stpecierum , Phasium , eg quam statis Obscuratinii in Eri bui.

BsERVATIONES QUINTIE.

66쪽

ORDO NATURAE. CAP. V. 3s

diametrum Solis erat ut Ioa , mei IOI ad ro I. ---νabilior es alia totalis Eclipsis are. 2699, d. 23 Sept. quando Strassanda in Pomeranid ultra sue graduum Istitassinis Boνealis nam io Zona torrida id malde frequens viderunt Stellas per diem tanquam in nocte

omnem meνο dabitandi oeeasionem absulere noma exemis

pia in nosero saeuio: quippe a u. t os, die et a Mase in Gallia Meridionali fuit Solis obscuratio totalis ut an. a i s , 3 Maii in Dauid , or Anglid meridionali H. Item anno I 24, d. 22 Ma i , θ' quidem cum moras aliquando enim mira suur totales sine mora , qua Ar Iate non folim fati eam mora , sed etiam fuit centralis:

O bae fuit prima rotalis, qua visa sit Par is post AE

stronomiea speeula erectionem. Consentiunt obfermationes Malea ; meai eoim anno a 42, die a Iunii miderant rotalem Solis defectum : a.' Aliquando non fait totatis, quammis eeutra utriusque Luminaris optieὸ eoirens , sed annularis relicto annalo Lueido in limbo Solis aquabiliarer extenso, at in B B V. Tab. II , qualem midis Cla- VTAs.II, uius . 3.' me annulus aliquando fuit inaqualis inter duos eireulos non eo neentricor, ut CC V. eam d. IITab. aalem vidit P. Simonelli in Sinis et 3r, d. rs Deeembr. 4.' mando summa obseuratio visa portionem

tantum eireumferentia . 9 area Luminaris Oeevamit, pars obseurata aliquando respieiebat Boream, ut in D D. s.' Aliquando Ausrum , EE. s.' Mununquam Oeesium, aut Ortum seornua initio respieiunt occasum,

in in media Eel0s partiali fune parallelatamia Lunari ) σuando portio laeida erat, meI-Lu., at in F F, et el instaν DIeis in dextera ,-in G G. Singularem speeiem nobis Floreutia Δbibuit Muris deis

e p. Φ, ut olim Singeneo apud

67쪽

tior . I.' Ad summam obscurationem permenitur sensim rpaulo ante apparentem contactum umbrae, seu eorporis obumbrantis, ineipit Solis limbus extraordinario tremore concuti, ex ea parte, qua futurum est defectjonis initiam . 8.' eadem defectio semper praefefert segmentum eireularer crescit per gradus, donee paululum eonsistat , tam ineipit decrescere, quasi per transitum in partem opopositam ingresui, ut Sol lueem reeuperet eo ordiue , quomifas erat amittere. Similia eontingant in defectu Luis nari , in quo pariter segmentum umbνae semper es eires Iare , terminatum tamen arcu majoris eirculi, itaue para Lunae immunis ab umbra sit eama, ct falcata mersurumbram. Toralem centralem cum mora notatam babes i. Tab. XI , Fig. XXIX in a a. Totalem sene mora ibid. in bh. Partialem Borealem in cc. Partialem Australem in Fig. 29. Nunquam tamen misua es de se Ra3 auisnularis in Luua . Cornua in deliqaio Lunae respierunt

Ortum initio, in sine occasum: τιςemersd ae in Solarid fecta.

I. XVI. Eosnuntur Specles Eeli um utriusique Luminarix, ω phalium Sola. tum phaenomena. Qualis vitia fuit et Tellus tempore Diluvia. Quantitas annuli lucidi.

INTERPRETATIO BI IN TA.

Dantur octo memoratae species Eclipsium. I.R Totales sine mora. 2. 0 GIales cum mora, Sed non centraleg. 3.' GIales centrales, quae in Sole aliquando possunt esse sine mora. 4. Q. Partiales Boreales. s. ' Partiales Australes. 6.' Partiales ad O

tum , vel ad occasum, quando videri s lent Lunata, velfalcata. 7.' In Sole non

68쪽

in Luna) annulares centrales. 8.' sit annulares non centrales. Ordo phasium, ut &segmentum circulare in Solari quidem, defectu provenit a progressu globi Lunaris interpositi; in deliquio vero Lunae oritur ab ejus transitu per circularem umbrae Terrestris sectionem. Di ameter autem Luminaris obumbrati, divisa in digitos, & minuta, dabit phasium quantitatem.

Visum est in superioribus, Stellarum defectus alios esse meror, seu legitimos ex ratis Astronomiae legibus: alios spurios ex inconstantia physica materiae fluidae intermediae, vel etiam in ipsis corporibus obfuscatis, qualis visa fuitiat Tellus tempore Universalis Diluvii, si quis eam spectasset ex Luna , qualis non semel SoI

apparuit, cum nimia suarum macularum multitudine, ac magnitudine ex pollesceret . Legitimos alios esse Per apparentem occultationem, ut in Sole, & Fixis e

alios per luminis primarii detrimentum, ut in Luna, & aliquando im Iovis Satellitibus . Partialem dicimus, quand6 liqua Luminaris portio obfuscatur: Totalem, quando totum obtenebratur. Quis verb non miretur Tychonem , & in Astronomia peritissimum, & in observationibus exercitatissimum , negasse dari Eclipses Solis totales Θ Putabat scilicet juxta sua principia apparentem Solis diametrum semper esse majorem Lunari, vel saltem vi suae lucis extenuare Lunae margines: at hujus Quintae Observationis exempla, tot evidentibus testimonii fulta, rem collocant extra omnem prudentis viri dubitationem; & observationes seeundae Partis hujus operis saepius notant diametrum Lunae sensibiliter majorem Solari, ut nec per inflexionem, nec per

majorum radiorum energiam Sol conspici posset. Nec

69쪽

4a SCIENT. ECL. PARS III.

proptere1 insultandum viro de Astron mia optim3 meis Tito; sed potius ex ejus ad hunc scopulum allisione

discendum, nec sibi, nec unius tantum summi caereis eo quin viri judicio fidere , verum ex omnibus profi-εere. Inter Solares totales aliae sunt eam brevi mora , quando diameter Solis apparet ad sensum minor Lunari. Aliae Me mora, & quasi subitaneae, quando diametri Luminarium in cons unctionibus etiam centra- Iibus apparent fere aequales. In oppositionibus tune erunt sine mota, quando in summo suo deliqui ci Lunae diameter attingat praecish umbrae Terrestris eo finia, alioquin immoraretur in illa: aliis verbis: comvera latitudo Lunae, ejusque semidiameter simul sum piae aequantur praecish semidiametro umbrae: quod alii dicunt cum latitudo Lunae aequatur excessui semidia. metri umbrae supra semidiametrum Lunae, ut videre estri eis' in citata Figura XXIX bb. Meanu si diameter Lunae

appareat minor Solari, & ad oculum coeant Lumina. rium centra, axis coni umbrosi non pervenit ad Ter ram : unde qui sunt ex directo illius axis videbunt taclipsim annularem eentralem, sine ulla necessitate recuris

tendi cum Bettino Apiar. VIII, Prog. Il, Propos. X, ad refractiones, quae hic locum non habent. Quia verb quantitas annuli lucidi aequabilis petitur ab exisce Tu apparentis semidiametri Solis supra semidia meistrum Lunae; hinc maxima lucidi annuli, & aequabi- Iis latitudo in est circiter min. x', 3s''. f.' Si diam

ter Lunae appareat minor Solari, & Luminarium cenistra non conspirent in eadem linea visuali, videbitur EeIipsis a unularis non centralir eum annulo lucido amispliore ex una parte, exiliore ab alia, ut aliquando contingat circumferentiam in puncto: maxima lucidi

annuli, & inaequalis latitudo Rieciolo est a', 34': ex datis q)a Cassino 3', io'. 4. In summa phasi pars ob sc

70쪽

ORDO NATURA, CAP. U. M

rata Solis vergit ad Boream. s.' Pars Solis deficiens verget in Austrum , quando spectatori visa Lunae la titudo apparet ad Austrum. 6.' Summa phasis Lunata facilε nobis Borealibus videbitur, quando occidat Sol deficiens in signis aestivis: satiata, cum pariter in signis aestivis oriatur Sol jam deficiens. In defectu an. x 14, Mense Maji Lunula lurida mutari debuit in conistrariam falcem, quia Luna eum esset ad Nodum Deis scendentem a latitudine Boreali, transibat ad Austr Iem, adeoque poli summam obscurationem detegi priomum debuit Florentiae pars Solis versus Eurum, vel Boream. Caeterum videri poterunt similes phases etiam procul ab Horizonte, praesertim in sphaera obliqua iub initium, vel in fine Eclipsis, non expectata summa obscuratione: neque exigendum, ut respiciat ortum, uel occasum AEquinoctialem; suffcit enim si Cornua, vel pars obscurata vergat ad aestivum, vel hyemalem , sive ortum , sive occasum. I.' Paulli antequam Luna Solem optieδ contingat, incipit hic ex eadem part

tremore perturbato concuti, sive quia vicinum Lunae corpus opacum vetat indidem radiorum diffuscinem , tam copiosam, ut antea, sive quod illos dicatur attrahere ex parte superiori per inflexionem ; qui perturbatus tremor non facith apparet in Fixis, quando pro-κimh occultandae sunt a Luna , eli qu5d habeant adiparentem diametrum, & fulgorem longh minorem, ut si deficiat aliquis gradus energiae, vix reddatur senis sibilis . 8.' Linea Sectionis dividens partem claram ab obscura debet esse semper ad sensum circularis,.qui Luna interjecta est globus opacus: supelficies autem globi, ejusque projectio recta circulo tex minatur. Pr inde qub magis crescit interpositio, crescet & obstu. ratio. Haec minuetur illa recedente.

SEARCH

MENU NAVIGATION