Ioannis MiltonI Angli Pro populo Anglicano defensio, contra Claudii anonymi, aliàs Salmasii, Defensionem regiam

발행: 1651년

분량: 287페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

η8 PRO POPVLO ANGLICANO plum gentium , &non suae legis, sed plane quod vellent regemῖDeinde regem injustum, aut legibus solutum petivisse credibile non est,qui Samuelis filios legibus obstrictos serre

non potuerunt, & ab eorum tantum avaritia ad regem confugerunt. Postremo

Virgilio recitas , non probat reges Orientis assolutά potestate regnasse; Apes enim illa: Virgilianae, quae vel AEgyptiis & Medis observantiores regum s t, teste tamen eodem Poeta - Magnis agitant sub legibus Luum. -

Non ergo sub regibus omni lege solutis. . At vide quam tibi minime velim male; cum plerique te nebulonem esse judicent, ostendam te personam tantum nebulonis mutuam silmpsisse. In Apparatu ad primatum Papae d i ctores quosdam Tridentinos exemplo Apium usos ais, ut monarchiam Papae probarent: ab his tu pari malitia hoc mutuum cepisti. Quod illis itaque respondisti cum probus esses, jam factus nebulo tute respondebis tibi , tu . que tibi manu personam nebulonis detrahes. Apium respub. es ; atque ita P sici appeliant: Regem habent, sed innocuum ;ducZor es potius quam tyrannus, non ve berat, non vesticat, non necat apes subditas. Minime igitur mirum, si ita ob rvant. Istas mehercule apos mala ave tibi tactio erat;

Tridentinae enim licet finx, sucum te esse

52쪽

DEFENs Io. CAP. II. 49 indicant. Aristoteles autem, rerum politicarum scriptor diligentissimus, monarchiae genus Asiaticae, quod & barbarisum vocat, νόμον, id est, secundum legem fuisse as-

firmat. Pol. 3. immo cum monarchiae quinque species enumeret , quatuor secundum

legem, & suffragante populo fuisse scribit .

tyrannicas autem , quod iis tanta potestas, volente licet populo, data erat; regnum Vero Laconicum maxime regnum videri, quod . non omnia penes regem erant. Quinta, quam is παμ Ωιαλεια, vocat, & ad quam δε- lam id refert, quod tu regum omnium jus esse scribis, ut ad libitum regnent, ubinam gentium, aut quo tempore unquam obtinuerit non dicit: nec aliam ob caussam secisse mentionem ejus videtur, quam ut absurdam, injustam,& maxime tyrannicam esse demonstraret, Samuelem ais, cum eos ab eligendo rege deterreret, jus illis regium exposuisse.

Vnde haustum, a lege Dei ' at illa lex jus regium , ut vidimus , longe aliud exhibuit: an ab ipso Deo per Samuelem loquente ξ at improbavit, vituperavit, vitio dedit: non igitur jus regium divinitus datum , sed morem regnandi pravissimum , superbia regum& dominandi libidine arreptum exposuit propheta; nec quid debebant reges, sed quid volebant facere;rationem enim regis populo indii cavit, sicut an ea rationem sacerdotum Elia-

53쪽

ueo PRO POPuto ANGLICANO danain eodem verbo quod tu p. 3 3. Hebraico etiam soloecismo radio vocas supra in dicaverat C et . ratio sacerdotum istorum cum populo hac erat, v. I 3. impia videlicet, odio fa, & tyrannica : ratio itaque illa nequaquam jus erat sed injuria. Sic etiam patres antiqui hunc locum exposuerunt;unus mihi erit multorum instar, Sulpitius Severus , Hieronymi ualis, eique charus, & Augustini judicio vir doctrina & sapientia pollens. Is in laisio ria sacra Samuelem ait dominationem regiam , & stuperba imperia populo exponere. Sane jus regium non est dominatio L super bia : sed jus atque imperium regium , teste

Sallustio , conster vandae libertatis atque augendae reipub. caussa datum, in superbiam dominationemque se convertit.Idem Theologi omnes Orthodoxi, idem Iurisconsulti, idem Rabbini plerique , ut ex Sichardo didicisse potuisti, de explicatione hujus loci sentiunt; ne Rabbinorum enim quisquam jus regis absolutum isto loco tractari dixit. Ip

infra cap. s. pag. Io 6. non Alexandrinum

Clementem solum , sed omnes hic quereris

errase, te unum ex omnibus rem acu tetigi

se: Iam vero cujus vel impudentiae est vel socordiae, contra omnes, praesertim orthodo-XOS , mores regum ab ipso Deo damnatissimos in ius regium convertere ; & honesta

juris praescriptione defendere: cum jus ta

54쪽

men illud in rapinis, injuriis, violentiis, con- , tumeliis tapius consistere fatearis. An quis quam sic sui juris unquam fuit, ut rapere, agere,prosternere,permiscere omnia sibi liceret an Latini, quod affirmas , haec suo jure ab aliquo fieri unquam dixerunt ' Dixerat apud Sallustium C. Memmius tribunus Plebis, in superbiam & impunita flagitia nobili- ratis invectus, impune qualibet facere id est, ι regem esse; Arrisit hoc tibi, & statim in lucro ponis, nequicquam sane , si paulum evigilaveris. An jus hic regium asseruitῖ an non plebis ignaviam potius increpuit, quae nobiles

impune dominari ineret, eosque moreS regios jam rursus pateretur, quos jure suo majores illorum cum rege ipso finibus expulerant. Marcum Tullium saltem consuluisses ;is te & Sallustium, & Samuelem etiam re -ctius interpretari docuisset. Qui pro C. Rabirio nemo , inquit, nostrum ignorat consuetudinem regiam ; regum sunt haec impe- .ria, animadverte dicto pare ; aliaque hujusimodi ex poetis ibidem recitat, quae non ius, sed consuetudinem regiam vocat, eaque legere & spectare nos ait debere, non ut delectemursolum , sed ut cavere etiam se effugere discamus Vides quam te male multaverit Sallustius,quem tyrannis inimicissimum,juris tyrannici patronum attulisse te putabas. Nutare, mihi crede, & suum sibi occasum acce-C Σ lerare, e

55쪽

sa PRO POP vLO ANGLICANOlerare jus regium videtur,dum ruentis in m dum tenuistima quaeque sic arripit, seque sustinere iis testibus atq; exemplis conatur, quae tardius sortasse alioqui ruiturum vehementius proturbant. Summum, inquis,jus, sum ma injuria est, id in regibus maxime locum habet; qui cum summo Iure utuntur, ea faciunt in quibus Samuel dicit jus regis esse positum. Miserum jus; quod tu jam ad extrema perductus, nisi per summam injuriam

defendere ulterius non potest Summum jus, id dicitur,cum quis sermulas legum sectatur, singulis pene literis immoratur, aequitatem/ non servata aut scriptum jus callide nimis Sci malitiose interpretatur, ex quo illud proverbium Cicero ortum esse ait. Cum autem jus omne de sente justitiae manare certum iit,impius sis necesse est, qui regem injustum esse, iniquum, violentum, raptorem esse, se quales

esse solebant qui pessimi erant, jus regis esse dicis , idque prophetam populo insinuasse.

Quod enim jus summum aut remissilin. seriaptum aut non scriptum ad maleficia perpetranda esse potest Id ne tibi de aliis concedere , de rege pernegare in mentem veniat, habeo quem tibi opponam, & puto regem, qur istiusinodi jus regium & sibi & Deo invisium

esse profitetur: Psal. 9 an consociaretur tibi solium arMmnarum,formantis molesiam per

statutum.Noli igitur Deo hane atrocissimam

56쪽

DEFENs Io. CAP. II. 13 iniuriam facere, quasi is regum pravitates & , nefaria facinora jus esse regium doceret, qui etiam hoc nomine societatem cum impro- . bis regibus se detestari docet, quod molestiam & aerumnas omnes populo iuris regii titulo creare soleant. Noli Prophetam Dei falso insimulare ; quem , tu dum iuris regii isto loco doctorem liabere putas, non verum. nobis assers Samuelem ; sed, ut venefica illa, ,

inanem umbram evocas; quamvis & illum i ab inseris Samuelem non adeo mendacem

fuisse credam , quin illud quod tu jus regium

Vocas, impotentiam potius tyrannicam dicturus suisset. Ius datum sceleri legimus,ruque licentia jure concem reges miniss bonos uti consuςvisse ais. At jus hoc ad perniciem humanae generis abs te introductum inon esse a Deo datum probavimus; restat,ut sit a Diabolo; quod infra clarius liquebit. Hac, rnquis, licentia dat posse, si velis P& autho rem hujus juris habere Ciceronem prae te fers. Nunquam aegre facio ut testimonia tua recitem , tuis enim ipse testibus conficere te ussiles. Audi igitur verba Ciceronis in δPhilip aeua ea a justior es besii gerendi,

quam strvitutis depulsio'in qua etiamsi non sit molesus dominus, tamen es miserrimum

pse si velit. posse vi scilicet; nam de jure si

loqueretur , repugnantia diceret, & ex justa

belli causa injustam faceret. Non est igitur

57쪽

jus regium quod tu describis, sed injuria, sed

vis, & violentia regum. Transis ab regia licentia ad privatam: licet privato mentiri,

licet ingrato esse. Licet & regibus; quid inde essicis ξ licebit ergo regibus impune rarpere , Occidere , stuprare ξ Quid interest ad

injuriae gravitatem Z rex an latro; an aliunde

hostis populum occidat, diripiat, in servit tem agat, eodem certe jure, & hunc & il lum humanae societatis inimicum, S pellen 1 propulsare, atque ulcisci debemus ; immo regem eo j ultius quod is tot beneficiis & ho-

, noribus nostris auctus commissam sibi subjuramento publicam salutem prodat. Con cedis postremu leges dari a Moie secuu umquas rex ille quandoque eligendus imperare debebat, quamvis diversas ab illo Iure quod Samuel proposuit. Quod cum affertione tua dupliciter pugnat; cum enim regem legibus omnino solutum posueris, nunc obstrictum dicis : dein jus juri contrarium ponis Mosis & Samuelis , quod est absurdum. At

servi , inquit Propheta, vos eritis,egi. Viser vos sutile non abnuerim , non jure tamen regio servi fuerunt, sed regum sertasse plui rimorum usurpatione &injustitia. Illam enim petitionem obstinatam non jure regio, scd suo merito in paenam illis cessuram propheta praemonuit. At vero si regi legibus

soluto quicquid libet licuerit, profecto rex

58쪽

DapENs Io CA P. II. 3s longe plus quam dominus erit, populus infra Omnium servorum infimos plus quam infimus. Servus enim vel alienigena legem Dei vindicem injuriosum in dominum habebat ;populus universiis, libera nimirum gens, vindicem in terris neminem , nullam legem habebit, quo Lusius, affictus & spoliatus confugiat: a servitute regum AEgyptiorum ideo liberatus, ut uni ex fratribus suis duriore, si libeat, servitute opprimendus traderetur. Quod cum neque divinae legi, nec rationi consentaneum sit, dubium nemini esse potest , quin propheta mores enarraverit, non jus regum , neque mores prorsus regum omnium , sed plurimorum. Descendis ad Rabbinos, duosque adducis cadem , qua prius, infelicitate: nam caput illud de rege in quo R. Ioses jus regium a bat contineri,

Deuteronomii esse , non Samuelis , mani se-stum est. Samuelis enim ad terrorem duia

taxat populo injiciendum pertinere rectissime quidem & contra te dixit R. Iudas. Perniciossem enim est id jus nominari atque doceri quod injustitia plane est, nisi abusive sorsitan jus nominettit. Quo etiam pertinet versus I g. Et exclamabitis die ilia propter regem vesrum , μή non exaudiet vos Ieho-- ν; obstinatos nimirum ista poena manebat, qui regem nolente-Deo dari sibi voluerunt.

Quanquam ista verba non prohibent, quo minus

59쪽

s6 PRO Populo ANGLICANominus & vota & quidvis aliud tentare potuerint. Si enim clamare ad Deum contra regem populo licebat, licebat procul dubio omnem etiam aliam inire rationem honestam sese a tyrannide expediendi. Quis enim quovis malo cum premitur , sic ad Deum clamat ut coetera omnia quae ossicii sitiat sui negligat, ad otiosas tantum preces devolutus ΘVerum utcunque sit, quid hoc ad jus regium , quid ad jus nostium t qui regem

nec invito Deo unquam petivimus , nec ipso dante accepimus, sed jure gentium usi, nec

jubente Deo nec vetante, nostris legibus constituimus. Quae cum ita se habeant, non video

quamobrem nobis laudi atque virtuti tri- . buendum non iit, regem abjectile; quando quidem Israelitis crimini est datum regem petisse. Quod etiam res ipsa comprobavit; nos enim qui regem, cum haberemus ,deprecati sumus, tandem exauditos Deus liberavit; illos, qui cum non haberent,a Deo efflagitabant , servire jussit; donec Babylone redeuntes ad pristinum reipub. statum reversi sunt. Ludum Talmudicum deinde aperis ;. quin &hoc sinistro augurio tentatum. Dum enim regem non judicari cupis ostendere; ostendis ex Codice Sanhedrim regem nec jud cari nec judicare , quod cum petitione istius, populi pugnat, qui ideo regem petebant, ut judicaret: id Pastra resarcire studes; in

telligi

60쪽

DapENsio. C A P. II. 37 relligi nempe id de regibus Post-babylonicis debere. At ecce tibi Maimonides, qui hania Hier reges Israelitas ct Iudaeos dis

rens iam ponit: Davidis enim posteros)uΨia careo, 'dicari ; Israeliticis neutrum concedit. Occurris tibi, tecum enim litigas, aut cum Rabbinis tuis ; meam rem agis. Hoc primis in regibus locum non habuisse , quia dictuna est v. t r. vos eritis ei servi; consuetudine scilicet non jure'; aut, si jure poenas petendi regis, quamvis non sub hoc sorte vel sub illo, ac sub plerisque luebant , quod

nos non attingit. Tibi verb adversario opus . non est, adeo semper tibi adversaris. Narras

enim pro me, ut primo Aristobulus, post Iannaeus cognomento Alexander , jus illud regium, non a jnedrio juris custode , & interprete acceperint, sed paulatim sibi assumpserint,& senatu renitente usurpaverint: quorum in gratiam bella illa sabula de primoribus 'nedrii a Gabriele exanimatis adinventa est, jusque hoc magnificum,quo niti maxim e videris, regem scit. non judicari, ex illa fabula plusquam anili,utpote rabbinica,conssatum esse fateris. Reges autem Hebraeorum judicari posse , atque etiam ad verbera damnari sese docet Sichardus ex libris Rabbinicis, cui tu haec omnia debes, & tamen obstrepere non erubescis. Qt nimo legimus

ipsum Saulem cum filio Ionathane sortis judi-

SEARCH

MENU NAVIGATION