Ioannis MiltonI Angli Pro populo Anglicano defensio, contra Claudii anonymi, aliàs Salmasii, Defensionem regiam

81쪽

g PRO Polluto ANGLICANOι serviendo, patiendo omnem honestam liber i tatem nobis acquiiivit: ut posse servitutem ,

. si neceste est, aequo animo pati, sic posse ad libertatem honeste aspirare non abstulit Chri- istus, sed majorem in modum dedit. Hinc

Paulus I Cor. p. non de euangelica solum ,

sed de civili libertate sic statuit. Servus vo-ν catus es' ne sit tibi eura; sin autem potes liber fieri, potius utere ; pretio empti estis, ne esto, te servi hominum. Frustra igitur ab exemplo Christi ad servitutem nos hortaris, qui ι suae servitutis pretio libertatem nobis etiam civilem confirmavit ait Armam quidem servi nostra vice sustepit, animum vero liberatoris nunquam non retinuit: unde jus regium quid sit, longe aliter docuiste ostendam, atque tu

doces; qui non regii, sed tyrannici juris, id , que in republica novus professor, si qua gens

tyrannum sive haereditarium , sive adventi-- tium , sive sertuitum sBrtita erit, eam non selum necessitate , sed etiam religione se . vana esse statuis. Tuis autem, ut soleo, inite utar testimoniis. Interrogavit Petrum Chriasius, cum ab eo coactores quidam Galilaei didrachma exigebant, Matth. I 7.ma quibus acciperent reges terrae tributa , sive censum ,

a filiis suis, an ab alienis respondet ei Petrus , ab alienis. ergo, inquit Christus, libe-

risunt filii; sed ne ossendamus ilios, da iis pro me ct pro te. Varie hic locus interpretes

82쪽

DEpΕNs Io. CAP. III. 79- exercet, cuinam persolverentur haec didrachma , alii sacerdotibus in Sanctuarium , alii Caesari: ego quidem Herodi persoluta, interverse Sapetuarii reditu, sentio fuisse. Varia

enim ab Herode & filiis ejus exacta tributa , ab Agrippa tandem remissa narrat Iosephus. Hoc autem tributum per se exiguum , multis aliis adjunctum, grave erat, gravia autem suerint oportet de quibus hic Christus loquitur, alioqui, in republica etiam, pauperes capite censi fuerunt. Hinc itaque Christus Herodis injustitiam arguendi , cujus sitb ditione erat , occasionem cepit. Q ii, cum caeteri reges terrae siquidem patriae pa-

.rentes dici se cupiant non filiis , id est civibus sitis, sed alienis, bello nempe subactis

graviora tributa imperare soleant, hic contra non alienos, sed filios opprimeret. Vtcunque sit, sive filios hic, cives regum proprios, sive filios Dei, id est fideles &in universium christianos intelligi concedas , ut intelligit Augustinus, certissimum est, si filiuς suit Petriis, & proinde liber, nos etiam authore Christo liberos esse: vel ut cives, velut christianos: non esse ergo juris regii a filiis & liberis tributa graviora exigere. Testatur enim Christus persolvisse se, non quod deberet, sed ne illos ostendendo qui exige- . bant, negotium sibi privatus exhiberet: cum officium ac munus longissime di Versum in

83쪽

go PRO Populo ANGLICANO . illo vitae suae curriculo explendum sibi esse: Dum igitur negat Christus jus regium esse , γ graviora vectigalia liberis imponere, certe spoliare, diripere, occidere, excruciare pro- prios cives, & praesertim christianos , jus, esse regium multo evidentius negat. Hunc in modum de jure regio cum & alias disputasse videatur, venire in suspicionem quibus dam coepit, non se tyrannorum licentiam pro jure regio habere. Non enim de nihiloi erat quod Pharisiei interrogatione hujusinodi animum ejus tentarent, quod de jure regio percontaturi , eum neminem curare, non respicere personam hominum dixerint;

Meque de nihilo , quod is proposita sibi istius.

modi qua tione irasceretur , Matth. 22. Ante quispiam si insidiose aggredi, si locuens tem captare vellet, si elicere ex te quod i fraudi futurum tibi sit, de jure regio sub rege interrogaret an tu cuipiam de istoc interroganti irascerere ξ non opinor. Vel hinc ergo perspicias , non id eum de jure regio sensisse quod regibus gratum erat. Idem ex responso ejus apertissime colligitur, quo ille percontatores amandare a se potius quam docere videtur. Poscit numisima census; cu-j- , inquit, imago ista est ' Casaris. Redd re ergo Casiari qua sunt Casaris, qua Dei siunt Deo. Immo quae populi sunt populo reddenda esse quis nescit ὶ Reddite omnibus quod

84쪽

DEFENs Io. CAP. III. 81- debetis, inquit Paulus, Rom. I 3. non.ergo Caesari.omnia. Libertas nostra non Caesaris. Ierum ab ipso Deo natale nobis donum est; eam Caesari cuivis reddere', quam ab eo non

cess Vs , turpissimum esset, & humana origine indignissimum. Si enim os hominis,& vultum aspiciens interogaret quisquam, cujus ista imago esset, annon facile quivis te onderet Dei esse ξ Cum igitur Dei sumus , id est vere liberi, ob eamque causam . soli Deo reddendi, profecto Caesari nos, id est homini, & praesertim injusto , improbo, tyranno in servitutem tradere sine piaculo, &quidem maximo sacrilegio non possiimus. Interim quae Caesaris sint, quae Dei, in medio Orelinquit. Quod si idem erat hoc numisma

quod didrachmum illud Deo pendi selitum,

ut certe postea sub Vespasiano fuit, tum sanEcon troversiam non minuit Christus, sed -- plicavit : cum impossibile sit Deo & Caesari idem simul reddere. At enim ostendit quae Caesaris essent; itumisina nempe illud Crisaris imagine signatum. Quid igitur inde

lucraris praeter denarium vel Caesari vel itibi Z Aut enim Caesari Christus praeter denarium illud nihil dedit, caetera omnia nobis asseruit, aut si quicquid pecuniae Caesi ris nomine inscriptum esset, id Caesari de- ἡ .dit, contrarius jam sibi, nostra sere omnia

85쪽

ta PRO Populo ANGLICANObus non se ex debito persolvere,& suo de Petri nomine professus est. Ratio denique insirma est qua niteris; non enim principis effigiem 4 habet moneta ut principis esse, sed ut pro-- bam se esse moneat; utque se principi& ΠΟ- bmine instignitam ne quis audeat adulterare. Sin autem ad jus regium inscriptio tantum valeret, reges prosecto nostras omnium facultates, uti essent suae, sola nominis inscxi-- ptione statim perficerent; aut limostra ψ-mnia jam sua sunt,quod tuum dogma est,non idcirco Caesari numisina illud reddendum erat, quia Cailaris nomen aut imaginem praetulit , sed quia Caesaris jam antea jure erat, nulla licet imagine signatum. Ex quo man fistum est, Christum hoc in loco non tam nos officii nostri erga reges aut Caesares ita

perplexe atque ambigue admonere vo-- luisse , quam Pharisaeos hypocritas improbitatis & malitiae arguere. Quid λ rursus cum ei nuntiarent Pharitat, Herodem ejus vitae insidias parare, an humile aut demissum

ab eo responsium tyranno reddendum tui

xunt Immo ite, inquit, O, dicite vulpi

se illi; innuens reges non jure regio sed vulpino civibus sitis insidiari. Atqui sub tyranno supplicium mortis subire sustinuit. Enim ero qui potuit nisi sub tyranno 3 supplicium μb tyranno passus est : ergo ad injustissima quaevis juris regii testis & auertor: egregiusta

86쪽

DErrNs Io. CAP. III. tu quidem officiorum ratiocinator es.Verum Cthristus quamvis nostri .liberandi, non subjugum mittendi causa servum se secerit, tamen ad hunc modum se gessit; nec juri quicquam regio praeter aequum & bonum concessit. Nunc ad praecepta ejus hac de re aliquando veniamus. Zebedaei filios maximam in regno Christi, quod mox in terris suturum somniabant, dignitatem assectantes, sic Christus corripuit, ut omnes simul christianos commonefaceret quale jus magistratus N imperii civilis apud eos constitui voluerit. Scitis, inquit, principes gentium in eas dominari , ct magnates authoritatem exercere in eas , verum non ita erit inter vos. Sed

quicunque volet inter vos magnus fieri, esto vester miniser ; is quicunque volet inter vos primus esse, esto vester servus ' Haec tu

nisi mente captus tecum sacere credidisses ' οhisne te argumentis vincere, ut reges nostros rerum dominos existimemusὶ Tales in bello hostes nobis contingant, qui in castra ho- silum quanquam & armatos vincere sat sci- mus uti tu soles, coeci atque inermes tanquam in suos incidant: ita semper quod tibi . maxime adversatur id demens veluti firmissi- , mum cauta tuae sublidium comparare consuevisti. Petebant Israelitae regem, ut habebant omnes ista gentes : dissuasit Deus multis erbis, quae Christus hic lummatim comple- tD 6 . X

87쪽

sι Psto Populo ANGLICANO Xus est, scitis principes gentium in em domianari: petentibus tamen iis dedit regem. Deus, quamvis iratus: Christus , ne petereti omnino christianus populus , more gentium dominaturum , adhibita cautione antevertit; inter ψs non ita erit. Quid hoc clarius dici potuitὶ non inter vos ista regum superba Do- minatio, tametsi specioso titulo Euergetae &benefici vocentur; sed qui magnus inter vos fieri vult, quis autem principe major, so. vester minister: & qui primus sive princeps Luc. 22. esto vester siervus. Non erravit itaque advocatus ille quem insectaris, sed authorem habuit Christum, si regem christianum populi ministrum esse dixit, uti est

certe omnis bonus magistratus. Rex autem

inter christianos aut omninb non crit, aut , erit servus omnium: si plane vult esse Domii nus, esse simul christianus non potest. Quin& Moses, legis quodammodo servilis institutor , non populo superbe dominabatur,

, sed onus ipse populi serebat; serebat in sinu p

, pulum,ut nutritius lactentem. Num. II. n tritius autem servus est. Plato non Dominos sed servatores & adjutores populi appel- landos esse magistratus docuit ; Populum non servos , sed altores magistratuum , uti qui alimenta & stipendia magistratibus etiam regibus praebeant. Eosdem Aristoteles custodes & ministros legum vocat, Plato& mia

88쪽

DEFENs Io. CAP. III. 8s3c ministros & servos. Ministros Dei Apostolus quidem appellat, quod tamen nequaquam obstat quo minus sint & legum & populit; tam leges enim quam magiitratus pr0- σpter populum sunt. Et tamen hanc tu ad

naticorum Anglia Molossorum opinionem esse clamitas.Molossos esse Anglos certe non

putarem, nisi quod tu illos, hybrida, latra- ι tu tam degeneri oblatras 1 Luet, si diis pla' ιλcet , Sancti Dominus: Lupus nimirum san- .ctus queritur Molossos esse sanaticos. Ge manus olim, cujus ille Lupus Trecassinuet collega suit, incesto apud nos regi Vortigea

no authoritate sua regnum abrogavit. Sanctus itaque Lupus talem te Lupi non sancti, sed famelici cujuspiam & latrunculi Domi- cnum , illo: apud Martialem viperarum Domino ρiliorem, aspernatur: qui & latrantem ipse domi, ut serunt, ciscam habes, quae 9 tibi misere dominatur; cuius partim impulsu etiam scripsisse haec diceris ι unde mirum non est velle te regiam dominationem aliis obtrudere, qui Remineum ipse domi dominatum sene tam serviliter assuevisti. Sis itaque Lupi Dominus, sit Lupa tui Domina, . sis Lupus ipse, sis Lycanthropus, molossis mehercule Anglicanis ludibrium de- .

bes. Verum lupos venari nunc non es

otium ; sylvis itaque egresii, in viam regiam . redeamus. Qui contra omnem in ecclesia

89쪽

g6 PRO PopvLO ANGLICANO primatum per scripsisti, nunc Petrum inpostolica corona principem appellas. Quis ti- bi authoritate tam fluxa homunculo fidem

habeat ξ Quid Petrus Z subjecti estote omni humana ordinationi propter Dominum, siva regi ut sup ereminentisve prasidibus, ut qui

per eum mittantur, ad ultionem quidem facinorosorum, laudem vero benefacientium ;quoniam ita es voluntMDei.Scripsi vi Petrus non soliim pii vatis, sed etiam advenis per minorem sere Asiam disperiis, atque dispalai tis; qui in iis ubi degebant locis nullius juris

praeterquam hospitalis capaces erant. An tui incolas, liberos, nobiles, indigenarum com- ventus, comitia , partamenta idem in sua patria, quod sparsos & pregrinos in aliena decere putas i an idem privatos decere in se quod senatores & magistratus , sine quibus ne reges quidem esse possimi ξ fac tamen indigenas fuisse, fac non privatos, sed Senatum ipsum Romanum, cui haec scripta sunt. Quid inde assequeris cum nullum praeceptum cui ratio aliqua adjuncta est, quen- quam ultra illam praecedi rationem obligare aut soleat aut possit. Estote subjecti,

vino ,sti, id est , si vim verbi spectes, sub- ordinati, seu legitime subjecti, ἡ γαανορος,inquit Aristoteles exest ordo. Subjecti estote propter Dominum. Quamobremὶ quia cum rex,tum praeses constituitur a Deo ad ultionem

90쪽

DEFENfro C A P. III. 87tionem facinorosorum, laudem benefacientium .Luoniam ita voluntas sDei. Videlicet , ut talibus obsequamur, quales hic describun- stur; de aliis nullum hic verbum. Vides quam optime hujus praecepti constet ratio ; addit.

V. I 6. ut liberi, non ergo ut mancipia.

Quid si versa vice ad crucem & perniciem bonorum, ad impunitatem & laudem & pra 'mia facinorosorum regnentZan in perpetuum iubjecti erimus non privati solum , sed primores, sed magistratus omnes, ipse denique Senatus Annon humana ordinatio dicitur cur ergo potestas humana, ad constituendum quod hominibus bonum & salubre est, Gualebit, ad tollendum quod iisdem malum dc exitiosum est, non valebit λ At qui rex ille cui subjecti esse jubentur, erat Romae

ea tempestare Nero tyrannus ; ergo tyrannis etiam subjecti esse debemus. At inquam,& dubium hoc est, Nero an Claudius tunc temporis rerum potiretur, & illi qui 2bjecti esse jubentur, advenae, dilpersi, priva-

ti, non consisses, non praetores, non Senatus Romanus erant. Nunc Paulum adeamul, quoniam tu quod nobis de regibus licere non vis, id tibi de Apostolis licere a tumas , ut principatum Petro modo des, modo eripias: Paulus haec ad Romanos, c. I 3. omnis Anima potestatibus superem,

nentibus stubjecta esto, non est enim pote sim