Ioannis MiltonI Angli Pro populo Anglicano defensio, contra Claudii anonymi, aliàs Salmasii, Defensionem regiam

61쪽

cium atque etiam capitale subiisse suoque Urium edicto paruisse. Vaetias quoque a sacerdotibus templo deturbatus, leprae judicio, tanquam unus e populo , se submisit, rexque esse desiit. Quid si templo excedere, quid si magistratu abire, & seorsim habitare nolui

siet, jus illud regium legibus solutum sibi. asseruisset, an passuros sitisse censes Iudaeos,& facerdotes templum contaminari, leges violari, populum universum contagione periclitari ξ In leprosum ergo regem vigebunt leges, in tyrannum nihil poterunt λ. Ecquis tam demens, aut stultus est,.ut existimet, cum rex morbosus ne populum contagione laedat,

cautum atque provisium legibus sit, si rex impius , iniquus, crudelis populum deripiat,

excruciet, occidat, rempubl. landitus evertat,

nullum his malis longe gravioribus remedium legibus repertum este Verum exemplum usiim regis asserri non potest, qui judicium capitis subierit in jus vocatus. Ad illud Sichardus haud absurde respondet , perinde esse, ac ii quis ad hunc modum dissereret. Caesar nunquam citatus est coram Electore ergo si Palatinus diem Caesari dixerit, non tenetur Caesar in judicio respondere. Cum tamen doceat Bulla aurea Carolum IV. se & successores sitos huic cognitioni subjecisse. Quid in corrupto populi statu regibus adeo indultum sume miramur, ubi tot priνati aut Opi 'bus

62쪽

DEpENsio. C A P. I t. subus sitis aut gratia impunitatem vel gravis.

simorum scelerum assequuntur. Illud autem αἰνυπαῖ χωον, id est, a nemine pendere, nutu mortalium rationem reddere, quod tu regiae Majestatis maxime proprium esse ais, Aristoteles Polit. q. c. t o. maxime Urannicum, &in libera natione minime serendum esse assi mat. Tu vero Antonium tyrannum immanissἔmum, Romanae reipubl. eversorem, idoneum sane authorem producis , non esse justum reposci a Rege factorum litorum rationem: & tamen Herodem caedis reum ad causam dicendam in Parthos proficiscens accersivit ad se Antonius : & animadversurus et-jam in regem suisse creditur, nisi rex eum auro corrupisset. Ita ab eodem sonte profluxit regiae potestatis Antoniana assertio,& tua regia defensio. At non sine ratione , inquis, nam reges ab alio non habent quod regnant, sed soli Deo acceptum referunt. Dic sodes quinam ξ nam istiusmodi reges exstitisse unquam, nego. Primus enim Saul, nisi populus refragante etiam Deo regem voluisset, nunquam rex suisset; & quamvis rex renuntiatus esset Mispae, Vixiti tamen pene privatuS, armentum patris secutus, donec Gilgale rex a populo secundum creatus est. Huid David Z quamvis unctus a Deo , nonnς iterum

unctus est ab Iudaeis Chebrone, deinde ab omnibus Hebraeis,pacti, tamen prius sordere

63쪽

6o PRO Populo ANGLi CANO 2 Sam. s. i Chron. II. foedus autem oblita gat reges, & intra certos fines continet. Sedit Salomon , inquis, stuper solium Dominio, cunctis placuit, I Paralip. 29. ergo &placuisse populo aliquid erat. Constituit Ie-hojadas regem Ioasum, scedus tamen eodem tempore pepigit inter regem & populum.

2 Reg. II. Hos reges, necnon & reliquos Davidis posteros & a Deo & a populo constitutos fateor ; caeteros omnes, ubicunque gentium , a populo tantum constitutos esse affirmo ι tu ostende constitutos esse a Deo uenisi ea solum ratione qua omnia cum maXima tum minima a Deo fieri & constitui dicuntur. Solium itaque Davidis peculiari quodam jure solium Iehovae dicitur; solium alio-ium regum non alio , atque caetera omnia,

Iehovae sunt. Quod tu ex eodem capite didicisse potuisti. v. ii, Iz. tua sunt omnia in .caelo ct in terra, tuum es, Iehova, regnum.

Divitia se gloria a facie tua sunt, vis is

potentia, &c. Diciturque hoc toties , non uti intumescant reges, sed ut moneantur, quamvis Deos se esse putent, Deum tamen supra se esse, cui debent omnia. Vnde illa Essenorum & Poetarum doctrina , reges non sine Deo , ct ab Iove esse facile intelligitur 3. O-i mnes enim homines a Deo itidem sumus, Deique genus. Ius igitur hoc universum Dei, non tollit jus populi, quo minus omnes caeterii rege*ι

64쪽

ng p E N s I o . CAP. II. 6xi reges, non a Deo nominati regnum situm Eli: populo acceptum reserant; cui propterea ra-i tionem reddere tenentur. Quod, quanquam: Vulgus assentari regibus solet ipsi tamen reges sive boni, ut Homericus ille Sarpedon, sive mali,ut illi apud Lyricum tyranni,agnoscunt:

Γλαυκε τόη δη νωι τεῖμημε Θοα-δcc. Glauce cur nos maximo honore asscimur In Deia, omnes autem nos tanquam Deos intuentur.

Ipse sibi respondet,quia virtute caeteris praelucemus : quare sortiter pugnemus, inquit, ne Lycii nobis ignaviam objiciant: qua voce &honores regios a populo acceptos, & bellicae administrationis rationem populo reddendam esse innuit. Mali autem reges,ut metum populo incutiant, Deum imperii regii autho- rem palam praedicant : tacitis autem votis

nullum numen praeter Fortunam venerantur.

Iuxta illud Horatii. Te Dacus asser, te profugi S tha',

Regumque matres barbarorum, Purpurei metuunt tyranni, Injurioso ne pede proruras Stantem columnam, neu populus frequens Ad arma cessantes, ad arma Concitet, imperiumque frangat. t

Si ergo reges hodie per Deum regnant, e iam εpopuli per Deum in libertatem se vindicant, quandoquide omnia a Deo & per Deum fiunt. Q Vtrum-

65쪽

6Σ PRO POPVLO ANGLICANO Vtrumque etiam aeque testatur Scriptura , &- Ieges per eum regnare, & per eum solio dejici ; cum tamen id utrumque longe cepius a populo fieri perspiciamus, quam a Deo. Ius itaque populi pariter ac regis, quicquid est, a

Deo est. Populus ubicunque sine Deo manifesto regem creavit, potest eodem jure suo regem rejicere. Tyrannum sane tollere quam, constituere divinius est ue plusque Dei cernitur in populo quoties injustum abdicat regem, quam in rege qui innocentem opprimit populum. Imo reges noxios Deo aut hore ju- . dicat populus : hoc enim ipso honore dilectos suos decoravit Deus, Psal. I 49. ut Christum regem suum laudibus celebrantes, gentium reges, quales sub euangelio sunt omnes tyranni, vinculis coercerent, inque eos jus scriptum exercerent, qui jure omni scripto atque legibus solutos se esse gloriantur. Ne, quis tam stolide, ne quis tam impie credat, tanti esse apud Deum reges, sere mortalium

. ignavissimos, ut eorum nutu orbis terra- rum totus pendeat & gubernetur, eorum ut

gratia, praeque illis, divinum, ut ita dicam, ι hominum genus eodem quo bruta & vilissi- ma quaeque animalia loco atque numero ha- . bendum sit. Age nunc, ne nihil enim agaS, M. Aurelium , quasi tyrannis faventem, ita medium profers ; at satius tibi fuit Marcum Aurelium non attigisse. Ille an Deum de princi-

66쪽

i principibus solum judicare dixerit, nescio. Niphilinus certe quem citas de ια beκια lo-

s anum illic esse non assentior ; eoque miniis quo saepius praecedentia lego; nam qui cohaz-xeat , aut quid sibi velit aliena illa sententia subito imititia, qui legerit mireturi; praese

tim cum Marcus Aurelius Imperatorum optimus , non aliter cum populo egerit, ut C pitolinus tradit, quam est actum sub civitate libera; jus autem populi quin supremum tunc si ierit nemo dubitat. Idem Thraseam, Hel-sidium, Catonem, Dionem, Brutum tyrannicidas omnes , aut istam gloriam aemulantes coluisse, sibique reipublicae sermam proposuisse in qua aequis legibus , parique jure

mnia administrarentur, in primo libro de viata sua profitetur : in quarto , non se, sed legem , dominum esse. Agnovit etiam omnia Senatus populique esse: nos, inquit, adeo nihil proprium habemus, ut in vestris aedibus habitemus. Haec Xiphilinus. Tantum abfuit uequicquam iure regio sibi arrogaret. Moriens, allium suum regnaturum ea lege Romanis commendavit iii dignus esset: jus itaque illud regnandi absolutum atque fictilium,tanquam a Deo per manus traditum , illam denique -b prae sie non tulit. Plena tamen omnia Gr Acorum cs Latinorum monumenta esse,aisp

67쪽

at nusquam visa ue plena Iudeorum, & tamen addis Iudaeos in plerisique regia potestati mia aquosfuisse : imo Graecos & Latinos multo minus Tyrannis aequos & reperisti di. reperies ; multo minus Iudaeos, si liber ille Samuelis in quo is , i Sam. 1 o. jus regni de- , scripserat, exstaret; quem librum Poetores, Hebraeorum a regibus discerptum aut conab, bustum esse tradiderunt, quo impunius t y- rannidem in suos exercerent. Circumspita jam , numquid capitare possis : occurrit tibi rex David postremo torquendus, Psal. II. a facie tua judicium meum prodeat: ergo, inquit Barnachmoni, nullus judicat regem nisi Deus. Et tamen similius veri videtur, i Davidem haec scripsisse, cum a Saule vexatus,

ne Ionathanis quidem judicium,quamvisjaritum unctus a Deo, detrectabat ; si est in mainiquitas , tu me a e morte, inquit, I Sa-ι muel. 2 o. deinde ut quivis alius ab hominibusi falso accusatus, ad judicium Dei provocar; id sequentia declarant, tui oculi vident quare sunt, cum exploraveris cor meum, Sce.

quid hoc ad judicium regium , aut serense*Sane jus regium illi maxime labefactant at

'.' que destruunt, qui sundamentis tam fallacibus niti, atque exaedificari produnt. En tri- tum illud tandem . & aulicorum nostratium argumentum. palmarium. Tibi soli peccavi, Pal. St. 6. quasi vero rex David in moe-

68쪽

DEpENs Io. CAP. II. 6s ore & lacrymis poenitentiam agens , sordi- datus & squalidus in terra jacens , misericor- .diam a Deo siuppliciter petens , quicquam de

jure regio cogitaverit haec loquutus; cum se vix jure mancipii dignum este arbitraretur. . An omnem Dei populum , fratres suos usque adeo prae se contempsit, ut caedibus, adulteriis , rapinis peccare in eos non se posse censeret λ absit a rege tam sancto tanta superbia,

tamque sceda ignoratio vel sui vel proximi.. Tibi igitur soli peccavi proculdubio intelli- .gendum est, tibi praecipue. Vtcunque sit, prPfecto verba si lentis, & sententiae assectibus plenae haudquaquam sunt ad jus explicandum

accommodatae, aut eo trahendae. At non es in jus vocatus, nec coram onerito causam capiatis dixit. Esto; qui enim potuit id resciri, quod /adeo sine arbitris, & secreto peractum suit,ut per aliquot fortasse annos cujusmodi aulae ar- cana sunt vix unus aut alter conscius fuisse vi- deatur. 2 Sam. 12. Tu sioc clam fecisti. Deinde quid si in privatis etiam puniendis cessaret syn- ιedrium t an quis inde puniendos non esse argumentabitur Sed ratio obscura non est; ipse

se condemnaverat. v. s. reus capitis vir ille .

qui fecit hoe; cui statim subjicit propheta, tu

mir ille es; prophetae etiam judicio capitis reus. Veruntamen Deus pro suo jure atque ilia Davidem eximia clementia , & peccato absolvit regem, & ipsa mortis sententia ,

69쪽

66 PRO PopvLO ANGLICANO quam is in semetipsum pronuntiaverat. v. I 3.

non es moriturus. Nunc in ad vocatum nescio quem sanguinarium debaccharis , & in

eo totuS. es ut per orationem ejus refellas : de

qua ipse viderit;Gogo quod propositum mihi

est, id ago ut quam paucillimis absolvam. Quaedam tamen praeterire non possum ; primum ; insignes repugnantias tuas: qui p. 3 C. haec habes: Israelita non deprecantur inju- sum regem , violentum, raptorem, se quales esse solerent qui pessimi. At p. 4 2. Advo- citum vellicas quod Israelitas tyrannum petisse arguerat. An de fumo, inquis, inflammam ire praespites maluerunt, id es savitiam pessimorum Urannorum experiri potius quam judices malos pari quibus jam assueverant Illic Hebraeos maluisse ais tyran- . nos quam judices, hic judices m utile quam se tyrannos; & nihil minus quam tyrannum voluisse. De tuo igitur respondebit tibi ad-

Vocatus , juxta enim te omnis rex jure regio tyrannus est. Quod sequitur bene habet, authoritatem in populo maximam tuncfuisse, quod judices repudiarunt, regem optarunt. Memineris, cum hoc ego a te reposcam. Negas Deum iratum Israelitis regem tanquam rannum aut poenam attribui se, sed ut remfalutarem , bonam. Quod tamen sacile refellitur. Cur enim exclamarent propter regem

illum quem elegerant, nisi quod res mala erat

70쪽

imperium regium ; non quidem per se, sed quod plerunque, sicut Propheta illa monet, in superbiam & dominationem se convertit. Si adhuc non satis facio, agnosce jam tua ,syngrapham agnosce tuam & erubesce; Apparata ad primatum , Iratus Deus regem illis dedit offensus eorum peccatis , quod Deum habere regem renuissent. Ita Ecclesia quasi in poenam ejus delicti, quod a puro Dei cultu desciverat, in unius mortalis monarcha plusiquam raνegium dominatum data est. Tua igitur similitudo si sibi constat, aut dedit Deus regem Israelitis in poenam,& tanquam rem malam, aut dedit Papam declesiae in bonum , & tanquam rena bonam. Quid hoc homine levius, Aquid insanius ξ Quis huic in re minima fidem .habeat, qui tantis in rebus quid asserat,& mox neget, nihil pensi habet. Affirmas. p. 29. rim , legibus solutum e se apud omnes Gentes ; sic cioriens judicavit, c Occidens. Atὶ p. ψ3. omnes reges Orientis νομον se legitimos fui selimmo AEDpti reges in maximis minimisque rebus legibus obfrictos, cum initio capitis hoc te probaturum pollicitus iis, omnes reges solutos legibus esse , leges dare, non accipere. Equidem non irascor tibi; aut cenim insanis, aut stas a nobis. Hoc certe oppugnare est, non defendere, hoc regem est ludos facere. Sin mimis, Catullianum profecto illud in te aptissime quadmi, sed in ver

sum γ