Excursus Secundus Ad Editionem Primam Et Secundam Dissertationis Historicae De Lingua Primaeva, Etc. Etc

51쪽

Hoc Sibullensius non credit, scilicet 'Non adversus Pontificus delanditio indignitatem O arma impotentiae' ad quae si necdum monitus decurrere potuit Theologus roninganus, fas saltem non erat, in illuc meliora amicissime submonitus Theologus L idanus recursaret. An nescit interim adfectui indulgens C. Dissererator, se Inmμ ipsum ita Antisciis velificatum , cum novis suis vel Ib- 'tis thesbas , vel dubitationibus , circa Ling. Hebraeam He- ibraeis non Hernaculam , ut Deus Theologicus de Scriptura to Theo ius hiare deberet, neque amplius adversus Pontificios de logi.fensari posset, si hiantibus hisce opinationibus vel minimum loci concederetur RNeutiquam tamen talia impingo CL Theologo. Ne retorque quidem persuasistimus sum, nihil minus, quam tan cluentias hasce Theologiae nostrae indecoras rimas, ab Eocintendi , quamvis directe ex illa Dubitati ne profluere videantur. E contrano, meae circa Iam guam Hebraeam sententiae cum placitis Ponti larum adeo nihil commune habent ut iisdem plane nervum omnem succidant. Hoc progressus horum Excursuum in omnium oculis ita defiget, ut ne Cl. quidem DisseriMori ulla Dubitatio remam sura sit. Nunc tantum paucis rogare liceat, an Defectas Linguae Hebraeae, vel si mavelit, μbraeo-Biblicae, quos a Sacris Literis strenue depellunt Theologi nostri , perbi Divini λήegritarem, Evidemiam. S perfectionem, defendentes, contra

Pontificios, illi ipsi sint Defectus , de quibus Ego pascu-ltim edidio Hoc saltem asseverare debuisset jam ante Cl. Difertator, si ullum mihi verum ictum inferre voluisset. Αὐ

52쪽

ri Excuas. SEcdND. AD EDIT PRIM ET SE Nn. Atqui neque asseveravit unquam , neque sat scio, asseverabit quum si faceret, non mihi, sed ibimet eam inspergeret maculam, quam ne maria quidem omnia elue

re valerent.

Nrti 'rihil ergo me serit; ne tangit quidem , illud AG isti que hinc procul omm dubio est, cur Christus Maeos de hae

AEARUM fecerit mentionem. Amen, isquis dico Vobisio sique dum praeterierit caelum: reo , OTA unum titis Mas APEX nequassam praeterinis ex Lege , seque dumri mnia facta fuerint. Dole, stupeoci conatumque hunc extremum Viri M verandi comploro. Qua Idem sentiori idem dico ad CD alam hancce. ιi Debitas haud dubie t memori mente Deo persolvere debemus

is Lutam prosterit.

Nulla in parte de INTEGRITATE Mγiodicis quicquam delibo. Nullam CORRUPTIONEM uti ' Huraeo Biblicis adfrico. Nullum DEFECTUM inieris' rem eidem attribuo , sed contra quicquid est talium DΕ-FECTUUM a pomae iis aer. Script veris, justisque, armis depulsare soleo. Testamur id omnia mea scripta is vel invitis omni pagina ingerunt. Non capio proinde quid sibi velim tot criminose instantiae, etiam put Lurem Sinistrus milii ingestae nisi quod nimis uerear, DEFLCTUM AEquitatis simul, ct Caritatu, sese his admiχuisse, advissus Lunae qui omnes sinittras

53쪽

spiciones, ct voces, jam tot per annos in se comm tas, placidus , aequusque , excepit , toleravit, excustuit. LI. hicet jam, clarisque radiis eritatis, nubeculas R. gantis, omnium oculis sese insinuat Statua Controversae; prouim is ad primam Editionem Dissertatisηis de Ling. prim.hahebat. με φΕlucet quoque , cur , in Excursu primo , Defensionis coii 'mea Clypeum non objecerim Acie Philalogicae , adversus trove me dume, circa Coloniam octanidarum in Armeniam, sae pri- contra clarissima utiquitatis documenta , deductam nec MVi δ' non circa Impuritatem tinguae Arabicie toties a me jam eon diu' futatam 1 toties revictam is quam Nemo unquam ori

elavit, qui simul eo ipso suam in hisce Literis impertitiam , institiamve prodiderit. Facile sentiebam certe, idque nemo non mecum plansium intelligit, frustraneam fore omnem circa has duas MA Theses Ucriptionem raminismis, nisi C. Threissum primum ex Arce illa invicta, ut credebatur , in qua se collocaverat, detraxissem, atque Theologicam munitio,. ziz dejecissem , quam Thesbus illis sustinendis, ct firmandis, M.

Arci isti circumjecerat Theo .

Lis Ouid ' an non diserte dixi, si vinci posset

Linguam Hebraeam, qua Linguam, totam uitae Divinam e mout e GMem Hebraeis VERNΛCULAM NON FUIS cursu. SE me videntissim am illam Consanguinitatem Sorariam Dialem Arabicae cum Hebraea, quam nemo has literas edoctus

vel negavit unquam, vel negabit, ut Scisinae ac Di lacti opem, missam laetarum pro Lingua Biblica quippe quae tunc terris erepta, Sin Coelestes subvecta rationes, non nisi ari ioci Sintellecta fuerit olim, O nunc quoque solummodo intelligi posset.

Sic se res habet atque denuo publie testificariis possum debeo quantumvis Convictissimus sm tam de Antimtate , quam de puritare Dialecti arabicae, Ruse

54쪽

rro Exeras. SEcuND. AD GIT PMM ET SEc mdemque simul intima eonfanguinitate cum Hebraei me tamen ultro concessurum , nec ex . illa Scalarigine ditissima, ne ex reliquis Fontibus Dialectorum , quam Hebraeo- Biblieam ullo pacto illustrandam esse , aut a principibus Literaturae nostrae satis prudenter illustratam fuisse , quum suus Spiritus S inctus , Auctor illius tangsti Divinae , --riam terrarum emacuia, ut Veritatum talestium vim , ita Grammaticam quoque Virtutemis potentiam ejusdem cum omnium bingulorum Vocabulorum tam signiscatione, quam eou ructione , Lectoribus adicis Hebraeο- Biblici insinuare queat. Conser quae hanc in rem tacta obiter pag. 38. Excurs pris . QV LIII. Fieri ergo non poterat , ut hactenus quidem, .n m aliter cum Q. Theori congrederer, quam congressus sui. .

. Et Iustitia o Humanitas Bonitas Causae , --πι- nulla etiam Prudentia civilis jubebant spatium concedere heu summe enerando Theologo, ad Thesium istarum stam , tu, uilla tanta praecipitia ducentem, sedatius examinandam, M ι suamet correctioni honestissima , subjiciendam. tionsinu clum. Correxit Cl. Disertator vel sententiam, vel imprudentiores suas , haesis parte, Phrases potius. Et quidem Prima illi mi, Unguam Hebraeam, qua Linguam tuam lacte Divinam, ita jam explicita, atque declarat ut cum nostris sensibus ne tantillum quidem amplius pugnare videatur, Secunda autem Thesis, quam Hebraeam Hebr-Ierte nunquam Vernaculam fuisse , a vehementiore disit non , quae negationi similis visa multis , reducta nune addubitationem haud paulo modestiorem scilicet , quae - , nec ad mei; sed se in aequilibratum exacti a sintineat, atque suspendat unde nihil Iuris C. Dissertator

ad Θstematis nostri impugnationem relictum esse, vel ipsemet

55쪽

Dingstet. DE LINGUA Ri M. rasmet persentiscat necesse est si modo ad naturam dabit . tiam quam via ingressus est , attendere dignetur. LIV. Haec quum ita habeant , existimabunt serae L

ctores nostri, Controversiam nostram tantum non finitam esse atque Contentionem nostram in Conoensionem amicissimam inclinare.

Existimabunt quoque, nihil aliud nunc mihi remanere curae , ac laboris , quam ut duas posteriores Thesei de Coo carni Deianidarum in Arabiam certo certius immi de diremis illibata puritare Linguae Arabicae, a tenebris, quas iisdem

is claro , plenoque die prebeam conspiciendam pina. Utinam vero mihi tam beato esse licuisset Utinam Editi Altera Dissertat de Du primaeva istum milii Campum jam liberum , omnique criminatione Theolo De , id quod Heritas, latus, Religio, postulabant, e emtum dedisset Quam ego laetus , ct alacris , quicquid

hoc laboris,susciperem, atque abrupta omni mora, in con .moda humaniter dubitantium, di enlismiumque circa hasce Quaestiones mere Philologicas , exantiarem lLV. Sed en mihi nec opinatum , inexpectatum, iner Nec Mdibile aliquid , quod remoram denuo a sumamen injicit Clar Theologus ex Arce thesium illarum , ex quibus prima Milion Disserratioris de Ling. miniaeva tam gravia adversus me arma commovit, in duabus Notis a

seri Editis subnexis, decedens , in repetita hae Disseristatio m evulgatione , nihil interim deminuit de vi Messi. hus , S criminationibus illis parum aequis , adversus me, Antecessores meos, insertis , qua solae hae Theses, ut suggesserunt, ita sustinere possunt utcumque S specie

56쪽

ha a xeos saeum AD EDIT PRIM ET SEcum Quid Z quod adeo nmil remittat Altera haec Eois, ut in Σ multis sese intendat, atque animosius adhuc consurgas, rem in ergo antea omlis meis me credere negabam , quum surgit duas illas Theses adstruere velle videbatur Cl. Differiator; nunc iisdem iterum fism denegare cogor quum video aciem Dissertationis recentatae, ita denuo eductam atque instructam , ac si Theses ilis in hac uera ditione jam revera essent adstructae, evictae, armissimis argumentis constabilitaeci non autem per ipsius Vir Clarissimi annota tiones destructae. Nesciebam ita disputari inter ordinis n. is P sessera Nir 3 atque Orbi Erudito majorem reverentiam deberi autumabam. Res inaudita. fidem haud facile

Phoeno inventura, cogit me ea descendere , quo me non detra-

- ctum , adactum , mallem , atque post primu- ο ρ ctum controversiae nostrae , prout eade ad primam Edisi uom habebat , Aluerum Rusdem ci pectum pandere , ad Alteram Editionem Dissertationis de Liu prim dianeatum ut appareat in exta ipso adeo nihil relaxatum ab hisce duabus bobus , ut contra, Nervum ac ire sumsisse via

deantur.

LVI. Ad alterum huncce Conspectum exhibendum, X-cerpendos mihi esse video exiisertat de tu prim illos parographos, qui ut potissimum Blae huic T sum sustinem, dae, in Orbem Eruditum provehendae , destinati erant in dirima Editione, ita eandem in altera ditione eadem, quin majore adhuc, Auctoritate , sustinent, provehunt, atque Lectoribus, mira cum confidentia, denuo

ingerunt.

a vi Haec Excerpti , e qua nune amputabo quicquid noni ad alicui harum duarum risum sulciendae subservit, quan-Alte dam quasi raelusionem dabit Examinis bovisti, quod in nri To. versam Dissertorionem suscipere osor ne Causam Veritarictum us, aeruditionur, nimia Humanitate erga Virum Theolo-

57쪽

exhibens a

culteri

Dissertationis de tingua primaeva. LVII Uum C. Nebrius hanc Dissertarionem adve disus Systema notuum commeditaretur, Q - Theseseumonem illam , quam in nos dare coeperat Insertis A se ut ea in Comment de orsi oris a Damide . cuius menti ξς it nem secim. 7. 18. - . ρ - , gravior impressi, ne sustinere, ac prosequI decrevittat facile intellexit se operam lusurum, Arabicie Dialecti illisata puritate, lySororia cum missica Dialecto consanguinitate , oppugnanda, nisi posteriorem illam eo extuliuet Dignitatis, Eminentiae, Sanctitatis in Dirime Marsalis, quo nullis Linguis Hummms adspirare, atque escendere, datum.

Ut hane Gussetianimi Arcem in Disputationibus meiaul;

ad Origines unditus eversam , denuo excitaret, ad fir mum usque adtigium educeret Vir Clarissimus, longius eve-Miter Dissiligo b Cooste

58쪽

ir Exeims SEcd . AD GiT PRIR ET SACUND. ἱ- ctus quam ipse Uuius , inter suos desertare occoepit - de Lingua Hebrae, Biblica in ab acto quae per se jam ,,: una aliquod Divinum Linguae Corpus constituisset olim; ac propterea ullius Gentis Vernaculi, ne Hebraeis quidem, utpote impiis juxta piisque communia, censeri haud deis

beret.

India, Haec duo si obtineri possent, vel aliouo modo saltem g ra plausibilia reddi, intelligebat facile C. Theologus, se πω I A vissimam redus nostris injecturum esse securim, talen que Thesi iisdem impositurum plagam , quae vix ac ne vix quidemum mese depulsari posset. Ut juvenibus, a Viri ore pendentibus, talia persuades, b rentur , naud magno conatu opus erat. Ardui erat molLeui se minis, Nesibus tam absonis, S ah omni similitudine Veri abhorrentibus, aliquam in publico speciem conciliasses: multitudini quoque ad quandam comprobationem inta

ω His ergo Thesbus suffulciendis excogitatum, exasciatum, etosum Xpolitum,novum plane,mirificentissimumque semagirca hinc Sy- ORIGINEM, propagatum LINGUARUM; in quod ' cum apparatu profundioris fustiam Philologiae , Philos νιe., phiae, Sabeologia, simul Vingua Hebrae Biblica a

ruri quam Singialaris invitinitidam ct piam Divinus sermo , a turaliter quodammodo includeretur atque ita Fanaticum

illud , quod in I uua tota Divina nulli Genti Vernacuisti, cuivisse offert, speciose Velari , involvi oculisque subduci posset fidi VIII. Universum capis primum Dissertationis fund menta mentis jaciendis impensum Rus aliquot Paragraphos bredinis viter percurram , quatenus Conspectum huncce secundum et ' ciat me De nostrae aperiunt nil refutans adhuc; sed ena

Iacta ram. Sic ergo

59쪽

DissERT DE LINGOL PMMava. has antequam ea in distinctas divisa sui familias, loeum atque usum habuisse suum , pro certo atque indubitat, P assumi posse , ct deberes, censeo. Haec prima fronte simplicissima , ae quodammodo munus necessaria videri possent: nam quis, nisi insubidus PRAEADAM ITA LINGUAE primaevae possessionem, usum, DAMo denegarito Isti tamen nugatoriae opinioni Introductionem hancce opponi, haud verisimile Pr fundius quid intentum quod se mox dabit. LIX. Nempe Paragraphus L. ita continuat Etam susceptum Quemadmodum, extra dubium positum φρή, est, Adammm primaevam hane Longuam, atque omnia' , ejus α gula Vocabulari ut omnia quae possidebat,isse, quibus exornatus atque auctius erat ab ipsi accepisse Deo.

, Ut adeo omnia haec primaevae Linguae Vocabuli, respectatam notionis, quam structurae eorum , Divisis plane is Originis, atque auctoritatis fuerint , . Habes Medullam quasi totius Dissertationis. Habes o men Liqua illius Divinae cujus Augusta appellatione seque, Lectoresque suos, implicuit Cl. Theorius. Ad haec paucula nunc teneantur. Prini I Quum ouid extra dubium esse , Axismatis loco asImmitur ut reliquae tractationi primnuniaturi, nihil ambitu nec in Re nec in Verbi , sit oportet. In hac autem complexione tam rerum , quam Verborum , omnia ita ambigua , ut nihil ancipitius cogitari queat. a. Ambiguum certe, quod tam signate dicatur is Ad See--

Scimus sane omnes creaturam ex I iis potente junsu eductam , ab I se Deo accepisse, quicquid accepit. Si nihil aliud dicere voluit Cl. Dissertator, operae pre lium haud erat, illud orea Mix apposuisse.

60쪽

t 6 xeras. Stoe . AD EDIT. Rin in Sacum. Rogare ergo cogor statim in initio, quid sit tinguam primaevam ab IPSO accepisse. DEO Intelligitne Cl. Irare' logus facultatem uitandi, S Cogitatione Verbis vestien' di , naturalem, an supernaturalem Plura nunc non rogo; quod unum hocce praesenti Scopo sussiciat. D tu. 3. Supereaturali quid spirat, quod dicatur , se Eum

, accepisse DEO A Neque tamen certus adhuc sum , Q. Theologum hoc intendere. Quam Ad Naturale donum munus, Creatoris , mei. revocat parenthesis ut omnia quae possidςbat, 'ubis bus exornatus , atque auctus erati si Quinta. o. Sed en , quod iterum Supernaturali quid serre videatur. iam adeo OMNIA Bae primaevae Longuae Gis ABULA , aspectu tam NOTIONIS, quam STRUGA TURAE eorum, DlVI E plane S ORIGINIS, , AUCTORITATIS fuerint. .

Enimvero origo, Ausetas omnium Linguarum a Deo est , quatenus Deus Auctor , Largitorque praeclarissimi Muneris , quo reliquis animantibus praecellit Homo. Eodem sensu quoque omnes Linguae humanae, respecturam NOTIONlS, quam STRUCTURAE, Divinae sunt

QOriginis . Auctoritatis r quatenus facultas illa se onum verbis vestiendorum S in aptam heriem construe virum, Divinitus nobis collata. Suspicari tamen nefas , S. Disenatorem ita nos lud re voluicte.

Quid ergo Et quamnam esse dicam Divinam hane eum ORIGINEM , tum AUCTORlTATEM. respectatam NOTIONIS, quam STRUCTUR E

Non video, seposito dono naturali, quid relinqui queat. quam vernaturale Munus, Lumen hoc est Lingua im

irata immediat semper in is adflatuqu Dei Asentata

in Diyitias by Coos