장음표시 사용
171쪽
landa est, non moderationis causa, sed sanitatis. Vale.
Non nroderationis causa, sed sani--
ωιιs. Nil mutant libri. Vid Not. ad Epist. v Ii, g. 2I, a 4. Suspicari quidem aliquis posset, intercidisse olim
QUAE SINT QUIETIS COMMODA. Omittoidas aut abiiciendas esse monet O vationes, et otium captandum, sed Otium non latebras. Nam satis diu in actia fuisse 1 ιι ilium, acliicit, ut recto otium Praeferre Possit, quod tamen non Prorsus ab racita cum dimo re debeat. Moriatur staque , ut at caula et Sylendore abeat, quippe tumultus et suctus suos habeant. Clausula ab Dicuro est: Vide quibuscum mensa
Exsulto quoties epistolas tuas accipio: implent enim
me bona spe; et lain non Promittunt de te, sed spondent. Ita fac, oro atque obsecro: quid enim habeo melius, quod amicum rogem, quam quod pro ipso rogaturus sum3 si potes, subduc te istis occupationi-hus: si minus, eripe. Satis multum temporis sparsimus; incipiamus in senectulo vasa colligere. Numquid invidiosum est in freto viximus , moriamur in portu. Neque ego suaserim tibi nomen ex otio petere, quod, nec iactare debes, nec abscondere. Nunquam enimusque eo te abigam, generis humani furore damnato,
Subduo te istis no stationibus, quae Lucilium Siciliae procuratorem diatiuebant. Senectus enim adest, ut de morte cogitaudiam Sit, quum adiicit infra: vasa esse eouigenda, et Rufi .maa Oollisere. Hore militum castra moventium .i Nec hoe nobis dedecori esse Potest, quandoquidem miis diu in actu verstiti sumus. Rialia. In freto. Cui nomen a Ie Vore . quod tu fretum, ait Varro, saepe iacvrrat aestus, atque ustervescat. Limius.
172쪽
ut latcbrani tibi aliquam parari et oblivionem velim: id ago, ut otium tuum non emineat, sed appareat. Deinde videbunt de isto quibus integra sunt et prima
consilia, an velint vitam per Obscurum transmittere.
Tibi liberum non est: in modium te protulit ingenii
vigor, scriptorum elegantia , clarae et nobiles amicitiae: iam notitia te invasit: ut in extrema mergaris , a ac penitus recondaris, tamen priora monstrabunt. Tenebras habere non potes : sequetur , quocumque
sugeris, multum pristinae lucis. Quietem potes vindicare, sine ullius odio, sine desiderio aut morsu animi tui. Quid enim relinques. quod invitus relictum a te possis cogitare 7 Clientes quorum nemo te ipsum sequitur , sed aliquid ex te. Amicos8 olim amicitia po- tebatur, nunc praeda. Mutabunt testamenta destituti . senes; migvabit ad aliud limen salutator: non potest
Parvo res magna constare. Λestima utrum te relin
quero, an aliquid ex tuis malis. Vtinam quidem tibi
senescere contigisset intra natalium tuorum modum,
nec te in altum fortuna misisseti Tulit te longe a conspectu vitae salubris rapida selicitas, provincia et
fprocuratio, et quidquid ab istis promittitur: maiora
m obtiDionem Delim. Sie Erasm. vetiis editio et plures codd. np. Grui. Muretus autem et al. ad obliMionem. Buli L.
Prima reposui e Lipsit et Amplo
niano eod. H. e. eorum qui nondum genus vitae ingressi. quihus omnia adhue Iibera sunt. Antea Pr Pria. R. Priora monstrabunt. Pronomen te. vulgo intersertum, ignorant editiones princi Des Cum mssiis omni hu . Seli P. Quorum nemo. . . sed aliquid ex te. Nam patronus elienti ling. quos mox salutatores Tocat, salutaulibus convivia comam rectam , i. e. lautam et opiparam et sportulas quae eduliis et nummis, Senecae tempore, eonstabant. Sueton. Claud. χι. Iuvenal. I, 95, a . etc. Ruhk. Nune maeda , utilitatis musa amicitiam tunm petunt. Riahi. Destituti , spe et donis privati. R. Res magna. I. e. olium tuum R. Modum. I. e. eonditionem mediocrem , quam mox Mitam saltibrem v eat. Ruhk. Proetiratio. Sicilia , quae erat Pro- vineia senatorin et popularis, s. pu blica, Praeter proconsulem, habeba. Iu citra Orena, a principe missumi
ad res fisci curandas, ad Publico reditus eolligendos. et ad ius dieeu-
173쪽
s, deinde ossicia te excipient, et ex aliis alia. Quis exitiis erit 7 quid exspectas donec desinas 3 Habere quod cupias 3 Nunquam erit tempus. Qualem dicimus esse
seriem causarum, ex quibus nectitur satum, talem et cupiditatum : altera ex sine alterius nascitur. In eam demissus es vitam , quae nunquam tibi miseriarum terminum ac servitutis ipsa factura sit. Subduc cervicem iugo tritam: semel illam incidi, quam semper 6 premi, satius est. Si te ad privata retiueris, minora erunt omnia, sed assatim implebunt: at nunc plurima et undique ingesta non satiant. Vtrum autem mavis , ex inopia saturitatem, an in copia famem 2 Et avida licitas est, et alienae aviditati exposita. Quamdiu et tibi satis nihil fuerit, ipse aliis non eris. ci Quomodo, inquis, exibo D Vtcumque. Cogita, quam multa temere pro pecunia, quam multa laboriose pro honore tentaveris: aliquid et pro otio audendum est, aut, in ista sollicitudine procurationum et deinde urbanorum ossiciorum, senescendum in tumultu ac semper novis fluctibus , quos effugere nulla modestia , nulla vitae quieto contingit. Quid enim ad rem pertinet, an tu quiescere velis 3 sortuna tua non vult. Quid si illi etiam nunc permiSeris creSCere3 quantum nil succes- Sum accesserit, accedet ad metum. Volo tibi hoc loco
dum in iis rebus, quae ad fiscumspectarent; nam Procuratio equitibus, quinetiam libertinis dari solebat: qua suticia ad ampliores h uores, quufi memorat g. 7, evehe-hantur. Ruhk. Donee desinas ' Habere quod oti- stas' Iuncta inlim legi: D. desinas hvibere, quod etiyias' Ita plenus opum honorumque sis, ut non habeas ultra quod eupias. Limius. Talem et e iduatium. Sie edd. inde
a Lipsio. Talem esse cum l. ed. A. et R. consentientibus msstis. Commodelatim dicimus esse cavid. M. Ven. Erasm. et Miar. Schw. Tritam e quattior eodd. reeepit Gruterus: a P. Erasmum et alios deerat. Ruhk.θse aliιa non eris. Tn tantum non habebis, quantum alii a te Petaut . ideoqile iis non suisicies. Ruhk. Aeeedet ad metum. Repoue ad me-ltis cum ecl. A. et R. mia Arg. b. Par. a. b. d. aliisque. Schw.
174쪽
EPIRTOLA XIXI Is referre dictum Maecenatis, vera in ipso equuleo elo-sculi: et ipsa enim altitudo attonat Summa. n Si quaeris, in quo libro dixerit in eo qui Prometheus inscribitur. Hoc voluit dicere: e attonita habet summa. is Est ergo tanti ulla potentia, ut sit tibi tam ebrius sermo7 Ingeniosus vir ille fuit, magnum exemplum Romanae seloquentiae daturus, nisi illum enervasset felicitas,
immo castrasset. Hic te exitus manet, nisi iam contra
hes vela, nisi quod ille sero voluit terram leges.
Poteram tecum hac Maecenatis sententia parem facere rationem; sed movebis mihi Controversiam, si te
novi, nec voles, quod debeo, fiat siJ in aspero et probo
Dietiam Maecenalis... in φ. equuleo. tem huius culpae arguit, et calami-I. e. ut opinor, quum ipse sua felici- strati, ut sic dicam , sermonis. late torqueretur. Fortassis etiam in felicitas. In Epist. cxiv.
equuleo eum suisse dicit toto illo Habuit Maecenas grande et Dirile triennio ante mortem , quo dormire ingenιum , nisi φse illud distanxisset. nunquam potuit. Inreltis. CL Epist. His te exitus manet , nisi, etc. TexcIl. 32; cxlv, 4 sq. De Maecenate, quoque felicitas enervabit, nisi iam qui a. V. C. DccxLvi mortuua est, vid. nnuc Paupertati et miseriis te obdu- Dio Cass. LV , et , Senec. de Provid. raveris sic enim interpretamur: υela III, 9 not. Rufi . contrabes, terram leges ): quod Mae- Elocuti scripsi eum cod. Nicot. Do- eenas serius voluit facere. Buhkops. it vulgo. Edomit ed. Rom. et ms. haec refert ad continentiam, qua se. m. b. Par. a. b. d. aliique. Sehw. sessit erga Λugusti studium in eum. Ipsa enim altitudo attonat summa SemPer eques mansit, et usque se. loca. Tumide locum eommunem ad Diortem suam amicus Augusti, extulit, quum dicere debuisset: ipsi quem adeo heredem seripsit. CL Dio tumuli tonitrui expositi sunt. Sen- Cass. l. I. - Lipsius autem: ἄVotentia haee est antiquissima et saepe luit lacere quum in frigore apud Au- occurrit, v. c. Dp. Herodot. I. unde gustum esset; quum uxor eius Tere Stobaeos Flori l. Serm. XXII, p. 4is . tia supra i Psum amata. . Sehon. repetiit: Ωρας υ ὐπερε ροντα Pa Um facere rinionem. I. e. solu- κεραυ-t o Θεός, etc. MM. - tum me debita mercede existimare. Sic et ap. Horativm : Savius ventis Nisι in aspero et Probo. Voeem agitatur ingens Pinus, et celsae gra- nisi ex Leasmi, Turuebi et Lipsit Mior e casu Decidunt turres feriuntqua coniecturan Gronovio adiectam abie. summos Fulmina montes. cit Bul L. Ego uncis inclusi, ut pet-Est.... lanii....uι sit tibi iam ebrius BPtam quidem , sed tamen fortasse . s. Vertit Lagrange: Y a--ε-il gran- ad eumdemessiciendum sensum quem deur ati monde qui an orire une leue iidem voluerant docti viri, non ad --resse de si elep Et alibi Maeeetia- modiam nece sariam: scilicet, nec ira
175쪽
12 DL. ΑΝΝΑΕl SENECAE accipere. Vt sc res habet, ab Epicuro versura facienda 0 est. cc Ante, inquit, circumspiciendum est, cum qui
bus edus et bibas, quam quid edas ct bibas. Nam, sine amico visceratio, leonis ac lupi vita est. M Hoc non continget tibi, nisi secesseris: alioquin habebis
Convivas, quos ex turba sui utantium nomenclator
digus scri t. Errat autem qui amicum in atrio quaerit, in convivio probat. Nullum habet maius malum occupatus homo, ut bonis suis obsessus, quam quod amicos sibi putat, quibus ipse non est; quod honesicia sua ossicacia iudicat ad conciliandos amicos, quum
voles , ait Seueca . hanc Maecenatis senti taliam in asyero ei probo id est, Pro aspero et Pr Mo . vel, lanquama erum et Probum in. quod ego tibi debeo , accipere. Selim. In a Per et Probo. Nitretna sic edidit et interpretatur: Asperos nummos recentes esset veteres enim longo usu solere deteri. Urbane igitur die tum Maecenatis. quasi talem numntiam esse ait. Quem tamen non Aperat fore . ut Lucilius in solutum acci Piat , sed velai stiorem poscitu Ego Hadriatio Titrue ho. imo ante eum Eraxmo, suhseripserim legentibus: nisi in asyem et probi o Voles, inquit, probam asPeramque Plii losophian aliquam seu lentiam, non mollem. et fugientem. Hinc Maeeenatis de aspero nummo multi dixerunt, cupiunt lud novum, non detritum. Ego vel de veteri magis acceperim sit enim probiores . Sed tu illesauris asservato et integro vel de puri candidique arge uti uum- mo, et cui minima mixtura aeris aut plumbi, exque eo decoloratio. erte in glossis priscis, δηναριου λευκον asperum interpretatur: id est, uum mux albus, iterumque aspritudo, eandor. LF3. Versura facienda est. l. e. mutuari debemus. R ik. Sine amico viseeratio ὶ maceratio .cpulum eum earne. Vide Epist. Lxx tr. Dii innat igitur 11οvo αγωγ solitariam vitam et victum , quam et Graeci pro convicio obiicere solebant. Sic Λlexist ρ' si κόρακας μvοράγε και το χω -
Αbi in malam rem soli-epulo, ut es-- fractarie. Piilebe retine autem ille. qiiisquis ruit, apud Romanos qui qtici diu solus diu coenasset, dixi L, edisse
εe, non coenasse, tanquam coena om-
munioinem semper et oblectantem requirit iamiliaritalem. Li sitis. Ex turba saliaturalium . quibus Coena. Ossiciorum Velut merces est. ΑΡ- Paret nulem, a nomenclatore servo qui observabat electos, et vocatori indieatos vel ossiciosos maxime , vel quorum ordo iam esset. LiPsius. Quoci benescia sua.... oderint. Idem observat Tacit. Annal. lv. t 8 . med.
ubi Lipsius vostrum locum attulit. De Benes. VI. 34. Ruhk.
Ad conciliavidos amicos. Vide No verum sit ad concil. animos , quod
176쪽
I 2Iquidam, quo plus debent, magis oderint. Leve a saliomini debitorem facit, grave inimicum. G Quid ergo 2 benescia non parant amicitiasyra Parant, si accepturos licuit eligere; si Collocata, non sparsa sunt. Itaque, dum incipis esse mentis tuae . interim hoc consilio sapientium utere , ut magis ad rem existimes Pertinere, quis, quam quid acceperit. Vale.
habet ms. Arg. b. Par. a. b. d. Cum aliis pletisque. Postremum vorab. Bbe fit ms. e. et ed. A. ne id quidem
Grais inimicum, et idem in Beries. quae usque eo laeta sunt, donec exsolMi posse Mideanωr , επω , odium Pro gratia redditur. Taeitus alibi et et Seneca. LUsius. is, quam quid a merit. Non quantum . sed cui dones. Limius.
utim Lucilius scripsisset, se Profectus suos intelligere, Ostendit Seneca gatidium suum , monetque, philosophiam in factis , non in i orbis esse, itaque ad illa esse rundum , et quidem constanter. Nam svientia est Convenientia et tenor tinus Moluntatum et Misae. Hinc pauρertas etiam non timenda est, nec disitiae, si adsint, amandae. Redit monitio, Parvorem certis diebus agere et imitari. Cf. Epist. XVI. Haec Distola etiam eo nomine insignior est, quod de summo ethlees principio a. de sine bonorum secundum Stoae praecePlain ea νtime exposita Midemus. Stoici enim docebant, ad una mregulam esse Misam exaequandam c καθ' luce λογοv κοα συρρο λδει cys. Stob. Ecl. ethic. P. a 71 Ciant. .
Si vales, et to dignum putas qui aliquando fas
tuus, gaudeo : mea enim gloria erit, si te istinc, ubi Sine spe exeundi fluctuaris, extraxero. Illud autem
Si Males. Hoc ad bonam animi valetudinem, quaru supra in Philosophia posuit, reser.
177쪽
te, mi Lucili, rogo atque hortor, ut philosophiam in
praecordia ima demittas, et experimentum prosectus tui capias non oratione, nec scripto, sed animi firmitate, et cupiditatum diminutione. Verba rebus proba: aliud propositum est declamantibus et assensionem coronae captantibus; aliud his lini iuvenum et oti Osorum aures disputatione varia ac volubili detinent.
λ Facere dcIcet philosophia , non dicere; et hoc exigit,
ut ad legem suam quisque vivat, ne orationi vita dissentiat, ut ipsa inter se vita unius, sine actionum dissensione, coloris sit. Maximum hoc est et officium sapientiae , et indicium, ut Verbis opera Concordent,
ut ipse ubique par sibi idemque sit. Quis hoc praestabis Pauci: aliqui tamen. Est dissicile hoc: nec hoc
dico, sapientem uno seinper iturum gradu, sed una
Aliud aliud. ... detinet. Nam illi vel suasorias. vel dissuasorias orationes hahebacit coram populo, ut laude
coronae , i. e. nudi tortam cireutristati-
lium potirentur: hi in scholis tanquam rhetores vel alibi scripta sua P. C. Drationes, Pocin ita, etc. pii blice Praelegebant. illi his conamiuibus sitis verba et Prosessionem suam Pr hiint, lii detisient, delectautes tempus fallunt. R .hk. Qui iuMentim et otiosoriam. Sic Eras. mus. Pincianus, et Griiter. iu qui lite suis eodd. iti venit. Occisorum non
titilloΑ libros obsidet. Nox qtia iuM. Griit. in V suis invenit et approhavit. Ruti . Eaeere doeel philoso hia. Iam iudeab eo tem Dore, quum philosophariineiperent homines, huius sententiae praestantiam intellexerunt: quod videre est vel ex septem sapieuluin dietis, ex iis, qui de Socrate tradnat. et . Ruhk. - in totam rem praeclara Epictetus Lit, Disserti cap. ut . Si lii, inquit, Di a stomacho laborant. eibum statim eii iant , sic qui Praece-
ta nuda aceverant , sermone iara durit. At concoque Potius . in succunaveyrae. et mulati nem in mente Iactam
ostende. Ecce Iaber , qui Peritias iartes est, non obambulat clamitans: Audite me disserentem de re Iabrili; sed tra
eitus domum et tabernam conducit. instruit. N DPeribus ostendit se Peruum.
Tute tu Iun. ede , bibe, til am ei; matrimonium contrahe , liberos gigne, re tibiicam gere . conricium toleVra, Ier Patrem , fratrem, visinum ιniquum ; et talia nobis ostende, ut Mere te Philosophiam cognoscamus. Lips. Vt ipsa inter se Mita unius . et C. Sententia satis Perspicua . verba nota satis expedita. Variant libet. sed ita ut nihil eerti extrieare Iiceat. Forxari: Vt ipsa inter se Mita una siti ianitic sine actionum dissensione coloris; sive unus omnium actionum color. Schw. Idemque sit. M. saPiens. Me hoe dies. Hane rus. lectionem
178쪽
EPISTOLA XXI 2 3 via. Observa itaque, numquid vestis tua domusque 3 dissentiant; numquid in te liberalis sis, in tuos sordidus ; numquid coenes frugaliter, aedifices luxuriose. Vnam semel, ad quam Vivas, regulam prende, et ad
hanc Omnem vitam tuam exaequa. Quidam se domi contrahunt, dilatant soris et extendunt. Vitium est haec diversitas, et signum vacillantis animi, ac nondum habentis tenorem suum. Etiam nunc dicam, und sit ista inconstantia . et dissimilitudo rerum consilio.
rumque. Nemo proponit sibi quid velit; nec, si pro sposuit, perseverat in eo, sed transilit; nec tantum mutat, sed redit, et in ea, quae deseruit ac damnavit,
Itaque ut relinquam definitiones sapientiae veteres, et totum complectar hia manae vitae modum, hac possum contentus esse: Quid est sapientia3 Semper idem velle atque idem Dolle: Iicet illam exceptiunculam snon adiicias, ut rectum sit quod velis; non potest enim cuiquam idem sempor placere . nisi rectum. Nesciunt ergo homines quid velint, nisi illo uici in ento
illibatam retinendam doeet Gronov. Pronomen illud antea deerat in edd. Est ante in pleonasmus ille pronominis usi latus Antiquis. CL Ep. Lxu , II. Hoc nobis, etc. XCI, 2. Nat. Qu. I , u6. Nee hoc dico, ete. - In hoe recedit a Stoieorum definitione sapientis nolissima. Mhk. Regulam Prende Praetende ecl. A.
eum m s. c. et Par. d. speeiose : sed
seliolion inter lineas ms. c. ηυνrehende ad ea indem scripturam Prende reser tur, quam h. l. edd. cum aliis nasstis tenerat, pro eo quod alias est Prehende.
Cons. quae de hoc diximus, Praef. itu. Schw.
Paree et frugaliter. Dilatone Ioris et extendunt. I. e. foris ostentationi indulgent et luxui.
Causas huius inconstantiae leviter perstringit. Reliqua bene cohaerent cum Proposito: quum enim q. a. deosite iis et indiciis sapientiae dixi set, addit recie definitionem, qunm Zenonis esse convenientiam ομολογια,
ubertim doeet Lipsius It Maia .
Diis. IS. MM. Idem Melle atque idem nolle. Quam desti itionem dat sapientiae Nostis
iam antea amicitiae . sed alio sensit, Sallustius upplicuerat. Idem et=elle atque idem noue, ea demum vera amI.
citia est. Orat. Cat. ad coni.
179쪽
quo volunt: in totum, nulli velle aut nolle decretum est. Variatur quotidie iudicium, et in contrarium vero titur, ac plerisque agitur vita per lusum. Preme ergo quod cocpisti, et fortasse perduceris aut ad summum, aut eo, quod Suminum nondum esse solus intelligas. - α Quid siet, inquis, huic turbae familiarum 2M Turba ista quum a te pasci desierit, ipsa se pascet; aut quod tu beneficio tuo non potes scire, Paupertatis scius. Illa veros certosque amicos retinebit: discedet quisquis non te, sed aliud sequebatur. Non est autem vel ob hoc unum amanda paupertas, quod, a 7 quibus ameris, ostendet ' O quando ille veniet dies .
quo nemo in honorem tuum mentiaturi ΙIuc ergo cogitationes tu ac tendant, hoc cura, hoc opta, omnia alia vota Deo remissurus, ut Contentus sis temet ipso ct ex te nascentibus bonis. Quae pol est esse felicitas
propior' Redige te ad parva, ex quibus cadere non possisl idque ut libentius facias, ad hoc pertinebit
η tributum epistolae huius, quod Statim conseram. Iu videas licet: etiam nunc libenter pro me dependet
In totum. Quia qui uiue, ut velit, Singulos eventus exspectat: non sibi firmans voluntatem Proponit, quam toti vitae regendae applicet. Solus intelligas. Qui solus te nosti, et veram sapientiam iam nosti. Gys.
mibam, a Gron. commendatum, re
cepit Rulik. Vulgatum lenuit Matth. Nil ad h. l. notarunt alii: mire vero nostri insiti, Turbae familiarium Arg. b. Par. a. b. Turbae Iamiliaris siseret familiaris ms. e. et ed. a. Iurbae familiari sisee rei Iamiliari Par. d. Cons. Gluteri Append. Ima se Pareel. Sic edd. inde ab Elasmo. Sed verum videtur riuod
habent editiones princiPes Cum m M. b. c. Par. a. b. d. Pal. sec. et Col. ψια te reuel: quo dein refertur . an
quod tu, etc. id est, aut si illi gratiam tibi non retulerint ita paupertatis beneseis acies, quinum sumne
Meιά amici. Scit . o quinido.... mentialiain. Sane indiis gniim est sapiente circum se habero homines quibus convivi: adulationum et mendaciorum, mercedem det Felicitas remiar. Sie meliores libri. Felic. Hor ed . A. et R. cum uuo rus. c. Per ram vulgo Felis. De Pro tor, ex ius Mur. Schw. - Ititet. liga : Quae seIieitas magis esse I Ο-test iii promptu et serine tu manu euilibet illam prehendere velit. Loideas Leet. Bene Luparasse ver-lit: mus astet beata murmur'.
180쪽
Epicurus. e Magnificentior, mihi crede, sermo tuus in grabato videbitur et in panno: non enim dicentur tantum illa, sed probabuntur. Ego certe aliter audio
quae dicit Dometrius noster, quum illum vidi nudum quanto minus quam in stramentis i incubantem rnon praeceptor veri, sed testis est. Quid ergo Τnon licet divitias in sinu positas contemnere o Quidni liceat7 et ille ingentis animi est, qui illas, cir- ,
cum susas sibi, multum diuque miratus quod ad se Venerint, ridet, suasque audit magis esse quam sentit. Multum est, non coi rumpi divitiarum contubernio :magnus ille, qui in divitiis pauper est: sed securior,
tui caret divitiis. v Nescio, inquis, quomodo paupertutem isto laturus sit, si in illam inciderit. is Nec scio ego, Epicuri an aemulus iste pauper contemptu
Epicurus. Haec verba Epicuti ex nam tomentum illud Circense ex epistola quadain nune deperdita deis amandi lithus, s. sarturis vetaris lini, sumpta esse videntur. Rith . s. concisa palude constabat. Vide M. Alitere altilio. Subintellige : ae si nee. dis Vita beat. XXV, 2 , ubi nota diceret de sapientia omnibus eopiis ex his corrigatur. CL l. F. Glouovii circumllueus et Paupertatis expers. Oh s. lv, 22, p. 7 6 sq. ed. Lilis. Demetrius nobilia isto tenipore Cy- ubi d. Circensi tomento egregie egit. Dicus. CL de Provid. III. 3 not. de RuM. - In ante stramentas edit. vett. Vita beata XVIII, 3. Posteaquam cummati exing. Muret. abiecit. Sch U. vidi illum vitam pauperrimam degere; Non mure lor veri, etc. Duo ea qnae dixit scripsitque uunc aliter verba, itinc enim , quae utile liaee in audio, legoque. Egregia antem De - prioribus edd. legebantur, a RuliL. uictrii scripta fuisse , videbis quoque reete abieeta, nota revocari debuerarite Siobaei Flori l. p. at 3 cicho . Ruhk. in ed. Matth. Temere assuta Olim a - Qui Deitae tritis uou dubitavit Ne- Curione etaut invitis libris. Δαw.rout ipsi sua stagitia exprobrare; eum Sed seMimor, qui earet diriliis , ex Apollonio Tyauaeo amicitia eouiuuin ed. Rom. Propagata, ignorunt omnescius fuit: a vespasiano tu exsilium insati, quos novimus, uno Colon . ex pulsus, Tito imperarate revocatus, cepto. Schw. iterum a Domitiatio in exsilium actua Nevi scis ego, Emetiri an aemulas esti Semper tu paupertate vixit, rigi- iste Paver , etc. Isto sere modo eorri dissimae virtutis observator. geuduim fuisse loeum, misere vulgo Quanto minus quiam in stramentιs. deformatuin , nullus dubito. Vulgo.
Lipsius explicat de lomelato Circeii,i iude e Mureto. iv - ncuretans actu, et strauaculo ut illucule : male, gelus scio an palper iste, etc. quod