장음표시 사용
371쪽
eat, ex quibus Omnia, quaeculii ille videmus, sunt, et ad quas cuncta formantia P. IIae immortales, i uiuiu-
iabiles, inviolabiles sunt. Quid sit idea, id est, quid
Platoni esse videatur, audi: e Idea est eorum, quae 16 natura fiunt, exemplar aeternum. D Αdiiciam desinitioni interpretationem, quo tibi 1 es apertior fiat. Volo imaginem tuam sacere: Exemplar picturae te la ab eo, ex quo capit aliquem habitum mens. quem operi suo imponat. Ita illa, quae me docet et instruit, facios, aqua petitur imitatio, idea est. Talia ergo exemplaria infinita habet natura rerum, hominum, PisCium, ur
borum; ad quae, quodcumque fieri ab illa debet,
7 exprimitur. Quartum locum habet εἶδος. Quid sit hoc attendas oportet; et Platoni imputes, non mihi, hanc rerum dissicialtatem: nulla est autem sine disticidiato subtilitas. Paulo ante pictoris imagine utebar:
ille, quum reddere Virgilium coloribus vellet, ipsum intuebatur; idea orat Virgilii facies suturi ope vis exemplar; ex hac quod artis ex trahit, et operi suo im- a posuit, est. Quid intersit, quaeris 3 Alterum
exemplar est . alterum seruia ab exemplari sumpta et operi imposita. Alteram artifex imitatur. alteram facit. Habet aliquam faciem statua: haec est Hul, et aliquam faciem exemplar ipsum, quod intuens opifex statuam figuravit: haec idea est. Et iam nuc aliam de-II . Diss. lII. Est quoque cele- rautur. meo scribitur ru ed. et herrima Braikeri ite Id eis Dissertatio. seqq. Hoc est ed. A. et ms. o. S. Quartum etc. Platovem lioe di- - Ex hae alii que Bipontini Editoris serimen inter ideas, et idos ignorare omissionibus f pag. 22 S. col. 1. 232, docuit Meiners Geseh. der II. col. 2; 3it. 357 robur aeeedit iis.
p. Sor. Formas illas aeternas P mi- quae ad Ciceronem tom. X. Pag. 319, seue at Platra nune εικόνας, nune Properanter notavi de specimiuibus ιδη , nunc ιδεας , etc. Ruhic. cum exemplari conserendis. Ibidem Hubet aliquam faciem statua et haec vero col. a , Vs. 4. typollicine sphal est ειδος. Verba ista quum iu ed. Bi- ma, praepostere verba colloeantis. POut. temere praetermi su essent, Pa- sic corrigas velivi , et Pluries in nolis.
372쪽
sideras distinctionem 3 Ιdos in opere est; idea extra
opus: Dei: tantum extru Opus est, Sed ante opus. Quintum genus eSt eorum , quiae communiter sunt: haec incipiunt ud nos pertinere; hic sunt omnia, homines,
Ρecora, res. Sextum genus eorum est, quae quasi sunt; tanquam inane, tanquam tempUS.
Quaecumque videmus ac tangimus, Plato in illis non numerat, quae esse proprie putat. Fluunt enim, eto et in assidua diminutione atque adiectione sunt. Nemo nostrum idem est in senectute, qui fuit iuvenis; nemo est mane, qui fuit pridie. Corpora nostra rapiuntur fluminum more; quidquid vides, currit cuin tempore; nihil ex his, quae videmus, manet. Ego ipse, dum loquor mutari ista , mutatus sum. IIoc est quod ait Pleraclitus: olia idem flumen bis non descendi mras.. a Manet idem 1luminis nomen; aqua transmissa est. Hoein amne manifestius est, quam in homine: sed nos quoque non minus velox cursus praetervehit; et ideo . admiror dementiam nostram, quod tantopere amamus
Quaecumque υidemus se tangimus, etc. Ideas, dixit Plato. s. sormas I a-turam rerum Coustituere, esseque uua eum Deo, in cuius intelleeiu uti ae terno fuerint . unum gentis Otriuium rerum, quae interitu aut mulatione careant. Corpora contra, hi ve omne id quod sensibus sit biicitiar. Propriaee,seutiae uomiuari Don possunt, ut-Pote quae initationibus . quini motu teritui Palent. Cons. Witteubaeli adflui. de sera numinis vind. P. 76sq. Contineant tamen uecesse Puta hal iminutabile quid . quia certa cognitio tiuaedam halinatur Tali modo et Heraelitum et Parmen idem a se cotii uligi assirmavit Plato. Cf. Nei nurs II, p. 73O sis. Tiedem ann. II, ly. 87 sq. Ruhk.
Gumna nostra. . . . t ara mira a est.
Egregie hie monuit Tiedemann II, p. 88 sqq. lacunam syllogismi Hera. elitiei et a Platove negligi, uti a Nostro. res sensibus subiectas ne mo- metito quidem sibi eonstare similesve manere ; experientia refragatur, nee doceri pol est. Nam ut illae res vel uno temporis momento persicut. εarumque mutationes legibus sint a temperatae sempiternis, Prosecto D tiones uti iversales legere, principia colligere adeoque scientiam Construe
αυτου ποταμν ουχ εμ&α,ομἐv. Ru14. Te utio silmiretar dementiam ne stram. Illud Heraeliteiam deflexit Noster ud nit Orcio Corporis et timorem moltis diminuendum a uirutuque euim est sugacissimum et corpus, et
373쪽
L. ANNAEI SENECAE rem fugacissimam, corpus, time inusque ne quando
moriamur, quum Omne momentum mors prioris habitus sit. Vis tu non timere, ne semel fiat quod quotidie sit 3 De homine dixi, fluida materia et caduca,
et omnibus obnoxia causis: mundus quoque, aeternara res Et invicta, mutatur, nec idem manet. Quum vis enim omnia in se habeat, quae hii buit; aliter habet. quam habuit: ordinem intitat.
i Quid, inquis. istu subtilitas mihi proderit7. Si mointerrogas, nihil. Sed quemadmodum ille caelator
oculos diu intentos ac satigatos remittit atque avocat et . ut dici solet, pascit; sic nos animum aliquando debemus relaxare, et quibusdam oblectamentis resi-cere. Sed ipsa oblectamenta Opera sint; ex his quoque, si observaveris, sumes quod possit fieri salutare. Hoc ego, mi Lucili, soleo sacere: ex omni vacatione, etiamsimnue momentum . quod antecedentis i. e. eouditionis mors est. Cf. EP. XxI . Is uot. Rufili. Vis tu non timere, ne. et: Sic restituit Gionov. ex suo et quatuor Grui. quibus omnes Rubeniani ucee-diint, et Ersor l. Heitis. Possem , iu-quit, abs te impetrare, the timeas , evertitur uiu tibi, quod quotidie evenire omnibus vi lemus. Est formula
orantis . hor lautis . llagitantis, iu-hentia. CL Betilleius ad Hor. II Serm. 6. set; qui Gronovium recte laudat. Vulgo male deest negandi particula
contra mentem et sensum auctoris.
Causis Gronovio snadente reposui. Sim vehi. edd. Tarvisina, Veneta. Froheniana et editio vetus , et e dex Gronov. Ers. Heicis. Cons. GrO-
vovit Ob . tu. 34 . p. 4224 Lips. Verbum hoe es samiliare Senecae de morbo vitioque quocumque. Vide de Iea III, to. Antea easibus. Ruith.
Mundias... idem manet. Omni una enim elementorum alterni recursus
Hoc ego. . Uscere. Exempla supra iam vidimus Epi t. LT, 3, Luil, a. R. Vacaliove. Erasmum sequor. Gru
terus tamen iii libris suis, isti Modius in uno v. Ep. cxx H, novistit. Lecu. Natione, quod ille explicat: ex omnisecta et genere hominu in. Muretus mallet tractatione. Lipsius, quod ita ora quorumdam librorum est, oratio . Sed vulgata non est tentati M. Olio . ait, ita utor. ut utile milii fiat. RuM. - Schw. hanc Rulikopsit lectionem se probare constetur, si ex . quodam vetere libro ducta est, sed se timere, ne ex Erasmi iugculo oria
tur.-ρ acatio autem opera ubseciv. 3,
374쪽
a philosophia longissime aversa est, eruere aliquid conor et utile esticere. Quid de istis capiam, quae
modo tractavimus, remotis a reformatione morum 2
quomodo meliorem me facere ideae Platonicae possunt 3 quid ex istis traham, quod cupiditates meas comprimat 2 Vel hoc ipsum, quod omnia ista quae
sensibus serviunt, quae nos accendunt et irritant, ningat Plato ex his esse, quae vere sint. Ergo ista ima- a ginaria sunt, et ad tempus aliquam faciem serunt; nihil horum stabile, nec solidum est. Et nos tamen cupimus tanquam aut Semper latura, aut semper
habituri. Imbecilli fluidique, per intervalla consisti
mus: mittamus animum ad illa, quae aeterna suntlmiremur in sublimi volitantes rerum omnium sormas, Deumque inter illa versantem , et hoc providentem, quemadmodum , quae immortalia sacere non potuit, quia materia prohibebat, defendat a morte, ac ratione vitium corporis vineati Manent enim cuncta, as non quia aeterna Sunt, sed quia defenduntur cura regentis. Immortalia tutore non egent: haec conservat artifex, fragilitatem materiae vi sua vincens. Contemnamus omnia, quae adeo pretiosa non sunt,
ut, an sint omnino, dubium sit. illud simul cogite- 16
tolla veterum opinio. Deum volui se quidem a primo Oionis immortalia facere, sed non Potuisse proPler materiae vitium . quasi non. ut eaetera omnia, ita materiam eoudiderit ac Procrearit Deus. Recte Lactantius ridem materiae setor est, qui et rerum materia constantium. Murmis. Illud simia cogitemus... eximit. Ne putes Nostrum sibi ipsum eontradi-eere, qui antea 2 mundum aeternam rem et invictam vorasset, re-eorderis, mundum tripli ei sensu ae-eipi a Sisicis. Noster N. Q. l. praesquae uota propter ossici uiu, sed otii et oblectamenti causa tractamus. Ipsaeuim oblectamenta, monuerat I. az, opera sint. CL Epist. LMu Ruhk. Miremur. Similia saue praeclara euerunt liavd semel apud Nostrum, utique N.- . praes. Titiae, ibi ait, eo summutum habet plenumque honum a et is humanae quum caleato omni malo. Petit altum, et in interiorem naturae sinum uevit. 'ruu iuvat inter sidera ipsa vagautem divitum pavimenta ridere, etc. MLI. Quis mauria Drohιbebat. Impie
375쪽
L. ΛNNAEI SENEC ΛΕ-is: si mundum ipsum, non minus in ortalem clueti iii nos sumus, Providentia periculis eximit; potest tumen aliquatenus nostra quoque Providentia lii Orogare huic corpusculo moram, si volup lutes, quibus 27 pars maior perit, potuerimus regere et Coei cere. Plato
ipse ad senectutem se diligentia pertulit. Erat quidem corpus validum ae sorte sortitias. et illi nomen latitudo pectoris secerat; sed navigationes ac pericula inultum
detraxerant viribus; parcimonia lumen, Et Corum, quae avidi talem evocant, modus, et diligens sui lu-
tela, produxi L illum ad senectutem, multis ΡPohibentibus causis. Nam hoc scis, puto, Platoni diligentiae suae beneficio contigisse, quod natali suo decessit, et
annum unum atque OctogeSimum implevit sine ulla
λ' deductione. Ideo Mngi, qui sorte Athenis erant, im-
ait: Quid est Deus 7 Mens universi. Duid est Deus t totum quini vides et quod non vides totui u. Mundus est itaque larimum Deus ilise, de itide
caelum , terra et omnes naturite illis comprehensae, denique systema deo. rum , licitiuum et naturariam , quae istorum e usa creatae fiunt. Diog. Laert. Vll. I 37. Reteritus autem est nutidus, qualenus I riticipia onini tranrerum in se continet, sive quia Deus saepe mundus vocatur: mortalis est isto niuadus quem videmus, cuius naturam habitumque deletum iri fla- tuebant conssagratione , .la. e. sparsum iri in elementa. Rufi . missi liamen .... rorogare. Sic ed. R. cum mss. Griit. et aliis. Posse G
men. . Iro 'mare eis. A. cum vis. c.
ubi bene haberet 'osse , si sequeretur Prorogam , ut uin istic. correxit Mur. Recte vero tamen lenent vett. libit, quod inmere tu titnuem mutatum iued. Rul L. S. - PMest tandem est vetus, inquit Ruli . . scriptura ilua in Grouovius ruete tuet tir eoutra Diueianum , qui dedit invitis mss.: Posse tandem , ut ab τω cogitemus Pendetit. Lipsius: Posse lumen. .. Pr Medentia longiorem Prorogar ι. Sic et editio vetus . nisi quod Prorogare Praesert. uibus yars maior , per quaS maior I ura nostrum perit. Ria1k. Plato. ... diligentis i. e. prudent in. Mortuus est anno aetatis LXXXI peracto. Ol. C, it I. I. Iuurix Datua
376쪽
molaverunt defuncto. amplioris fuisse sortis quam
humanae rati, quia consummasset persectissi in uni numerum, quem novella novies multiplicata componunt. Non dubito, quin paratus esset, Paucos dies ex ista summa et saevisicium remittere. Potest frugi litas producere senectutem ; quam ut non Puto concupiscendam, ita ne recusandam quidem. Iucundum asest, esse secum quam diutissime, quum quis se di- gnum, quo frueretur, effecit. Itaque de isto seremus sententiam, an oporteat sustidire senectutis extrema , et finem non opperiri. sed manu sacere. Prope est a limente , qui satum se- gnis exspectat; sicut ille ultra modum deditus vino est, qui amphoram exsiccat, et necem quoque Exsorbet. De hoc tamen quaeremuS, pars Summa Vital, 30 utrum ea nex sit, an liquidissimum a C purissimum quiddam; si modo mens sine iniuria est, et integri
sensus animum iuvant, nee desectum et praemortuum corpus est. Plurimum enim refert, vitam aliquis extendat, an mortem. At si inutile ministeriis est co
Musi. liis nasectatoribus Zoroastris . ad eiras legislationeni et doctrinam con ervuli iam coiistit illis es.
mis post Xerxis tempora quosdaιngraecas urhes conveni e dubitari nequit. Exemplum praebet Osit,aves: via. Beuever. I, P. 159 sq. Ruhk. Et saerisietum . si Palleos tantum dies remisis et, caruisset lio-nore saerificii, quod non Oh ulli,d ei tribuebatur quam quod utriam et octo.
gesimum anni iux persecte impleverat. Itaque εω itto Jeremus seritentiam. Propter uvii rem sui aversabnutrie Stoici mori ein sibi eonsciscere: sed liberuati O,liutit liahere utis navis as-
aerebant. Cf. tapsit Mauud. III, 22,
377쪽
3a a L. ANNAEI SENECAE a. pus, quidni oporteat educere animum laborantem 2 et fortasse paulo ante , quam debet, faciendum est; ne quum fieri debeat, sacere non POSsis: et, quuin
maius periculum sit male vivendi, quam cito moriendi , stultus est qui non exigui temporis mercede magnae rei aleam redimit. Paucos longissima senectus ad mortem sine iniuria pertulit: multis iners vita sine usu iacuit sui. Quanto deinde crudelius iudicas, ali
quid ex vita perdidisse, quamvis sinienda 8 Noli me
invitus audire an qua in ad te iam pertineat ista sententia : sed, quid dicam , uestima. Non relinquam senectutem, si me totum mihi reservabit; tolum autem ab illa parte meliore; ut, si Coeperit concutere mentem, si partes eius convellere, si mihi non vitam reli
querit, sed animam ; prosiliam ex aedificio putrido aeruenti. Morbum morte non fugiam . duntaxat sanabilem , nec officientem animo: non asseram mihi manus propter dolorem; sic mori vinci est. Hunc tamen si
sciero perpetuo mihi esse patiendum , exibo, non propter ipsum, sed quia impedimento mihi futurus est ad omne propter quod vivitur. Imbecillus est et ignavus, qui propter dolorem moritur; stultus, qui doloris
Quanto. .. .fnienda p Verba aduee e sententiae, non dehere siniri. L.
- laee Lipsit annotatio, quam Ruh. adoptavit minime huic itaeo lucem admovet. imo ipsa lucem requirit;
Caeterum videtur auctor signiscare voluisse: num credis inulto erudelius esse aliquid vitae reli Itium proiicere, quae quidem mox te invito finienda est. qtram lueere inellens sine usu init Quaminsint. quamvis relucteria, quanis is eam finire abnuas. Iamysam ad le Pertineat i. a. Int. tanquam haec sit admouitio, qua Iibi nuuitem mihi immotum esse animotii ει tirci mortem petam. qu. te Pra parare velim ad desiderium mei. Ab illa parte meliore. I. animo , metite. R I. Animam. Anima qua quis plantarii ii uiodo degit , opponitur verae vitae. Ruhk. Aed scio.... ruenti. Stobaeus Serm. Ii8 Gorgiae Leontino hoe adseribit . qui senex interrogatur: requid liberis moreretur ' Μα t Tm, ειπεν, ωσπερεκ σαπρου και ρεοντος ικιδιου ἀτμενως ἀπαλλάττομαt. Maxime, i -- quti; nam ut ex putri et dissiliente donniucula non iuvitus abeo. Dra MM
378쪽
causa vivit. Sed in longum exeo: cst praeter a mute-xia, quae ducere diem Ixossit. Et quomodo finem vitae imponere Polevit, qui epistolae non potest 2 Valo ergo: quod libentius quam mortes meras lecturus es. Vale.
plicant, ni ;itPriain in Dolii Α Psse, quae in rite ui dill rre pos it, loquendi taliae Ii vhu ιUPiiς alite. Ruta. JIorto meras eum Modio, et Mu-rito et Lipsici scripsi, improbante litidem Gronovio; cum quo si qliis servata iis librorum seri plurum mn tiam rarias maluerit, nihil iiDνe lio. Novi iri iis qri dem , et in tu alibi vitis semel x moras memorat i Senecae, lit Eli P. v 1 3. Lxxx II, I l. Nat. Qitii est. Il,b9 . sed iii huic Ioeci tioli aditi Oduinco uvi uire videbatur. 'rum velo et ill id observuudum, levissima in eb Semutationem, quiim Re illi sumus. unius voculis o in e: nam mortis qDidem , ex prisco scribendi more De-q ueliter in libris nostris serunt , quartus nominis casus esse nolerat, ut idem ac mortes suleret. Porro Epist.
II, 3, pro mortis mo Diae in libristiou nullis vice versa mollis vel mortes merae scii bitur, ut in m s. Par. b. et in ed. Erasin. u. Devique h. I. mortis meras exilibet,ant duo Isaiativi eodices: ex quo prolui bile sit, etiam e Modio istud meras non ex ingenio. sed ex veti libro esse prola-lum: eodemque ducebat corrupta Scri Plura meas , in ora Era vini rio tuta , quam eandem tinus et ioni e I atati-liis codd. cxhibi bat. Λυι υ. - Mortes meras. DPmpe quas Epistola haeculi ima habet et fouat. Urs.
379쪽
cilio testatur Molvtatem , quam ex eius mistola perceperit, eamque, Molvtatis et gaudii discrimine e Osito, et ab oratione, et a materia laudat. Nec reρrehendendum censet, quod imaginibus orationem distinxerit, quiρρe quae ad animum discentis audientisve regendum Dei Philosopho non indignae sint. Sic μα-tius imaginem exercitus pugnae Parati de civiente adhibuerat. Hinc occasionem sumit, in quaestionem transeundi, cur stultittanos tam tenaciter teneat. Non omni impetu , resPondet, utimuriad eam cognoscendam et reρellendam et nimium nobis placemus,
ideoque et nosmetiysos dec imus, et ab aliis decipi patimur. ivrimis adulatione. Denique docet, quomodo quisque intelligat,
Magnam ex epistola tua percepi voluptatem: Permitte enim mihi uti verbis publicis, nec illa ad signi
ficationem stoicam revoca. Vitium esse Voluptatem credimus. Sit sane: ponere tamen illam solemus ad demonstrandam animi hilarem affectionem. Scio, inquam, et Doluptatem si ad nostrum album verba dirigimus rem infamem esse; et gaudium, nisi sa-Ρienti, non contingere: est enim animi elatio, suis
Verbis Dbtieia , i. e. popularibus. quale erat Mia ιρι as. CL Ep. lII. I. Rufi . Signiscationem si eam. Saepe de hoc Paradoxo uacitauimus, e. e. ud II de Ita 6. Stoicos sic loqui, ut velle
honum, gaudere eo adepto, et caveres. clevitare malum, negent nisi sapieutem: stultum autem nonnisi eupere, laetari, ideoque et vestimate titi, metuere, contristari, ut Λugustiui duCivit. Dei XIV, 3. verbis utar. CLDavis. ad Cie. Tusc. IV, ε. et ad Maxim. Tyr. P. 5O . De Gatidis os Ei . xxiti. isti A. Album. Hatie seripturam Bud. Agricola ex ingenio restituit, Erasino Drobante. Optime. Olim cust nostrum alμum, cod. Col. nostrum animum. B. - Album. stoicum. ut in uostro iam et tribunali super his arbitramur. L. Aisi sinuenιi. Super t.la hac re eS
380쪽
bonis viribusque sidentis. Vulgo tamen sic loquimur, ut dicamus, magnum gaudium nos ex illius consulatu, aut ex nuptiis, aut ex partu uxoris Percepisse; quae adeo non sunt gaudia, ut saepe initia suturae a tristitiae sint: gaudio autem iunctum est non desinere, nec in contraria verti. Itaque quum dicit Virgilius noster, re Et mala mentis gaudia ; D diserte quidem dicit, sed parum proprie; nullum enim malum gaudium est. Voluptatibus hoc nomen imposuit, et quod voluit, expressit; significavit enim
homines malo suo laetos. Tamen ego non immerito dixeram, cepisse me magnam ex epistola tua voluptatem : quamvis enim ex honesta causa imperitus 3 homo gaudeat, tamen assectum eius impotentem , et in diversa sint im inclinaturum, Voluptatem VOCO,
opinione salsi boni motam, immoderatam et immodi
Sed, ut ad propositum revertar, audi quid me in epistola tua delectaverit. Habes verba in potestate;
ubertim Manuduet. III Disserta V. L. Gaudio autem itinetum est. Int. gandio proprium est. Virgilius. Λen. VI, 278, 279 , quilam eu eontra has Seuecae argutias vel e C defenditur, quod Merbis publietas iit ipse Nostet de se initio epistolae diei usus sit, non ad significationem stoicam revocatis. Nee poeta hoc dignum fuerit. Rufi .
Diserte. I. e. clare et distinete. R. Ex honesta causa. Corrupte ex no mina ista caussa dabant R. a. e. Ex ista cratissa quatuoe codd. Grui. et ed. Ee. unde Muret. correxit ex iusta causa ; tum austa eausa ed. Gron. oeula ex scasu, puto omissa. Denique ex nomine iusta eausa edidit Ruith.
quod quid ait, quidve valeat, ipse
videtiit illud equidem video, in editione vetere civ qna eamdem seriptura in exhiberi ille ait non iusta , sed ista legi. Non animadverterat vir uois eius id quod ex cod. Pal. aee. Gru
tertis enotaverat ea homine lata eausa; quo ex portento et istud natum erat ex nomine, et seriptura unice vera
da qua iam olim perspecte Lipsi iis monuerat Deile intelligebatur . ex
honesta causa. Sehw. Imperitus homo. Stultus, φαυλος. sapienti oppositus. Riah . Potem. ... mctinaturram. In L. qui non est compos sui. qui nihil habet stabilis, et forsan iam in eo est, ni in dolorem vertatur. Motam editio fetus habet, restitutam recte e mss. Ruh .