장음표시 사용
61쪽
Excepta Versione Septuaginta Intemretrum , ex omnibus caeteris , sola Viagata est authentica , ee Fidei nostrae regialia. 9o. Prob. Illa Sacrorum Librorum Versio dicenda est authentica , et cum suo Textu originali consormis , quam talem declarat Ecclesiae universalis auctoritas eQuippe in hoc negotio absolute insultibile esse debet iEcclesiae judicium. Etenim tota Doctrina Revelata , si pauca excipias , quae habemus per Divinam Apostolicam Traditionem , uti suo loco dicemus , in Libris Biblicis continetur. Ergo si decipi potest Ecclesia Christi universalis , apud quam solam vera Revelata Doctrina , et Religio reperitur , ut in priori libro demonstratum est, existeret simul, et non existeret vera Revelata Doctrina , et Religio. Existeret quidem, ut pro certo ponitur; non existeret autem, quia nesciens veram metrinam Bevelatam a falsa dign-ere , vera Revelatione Careret,
immo sequi pomet Usam. Ergo intillibile dicendum
est hae in re Ecclesiae judicium. Sed Ecclesia universalis in Concilio Tridentino Sessione quarta congregata authenticam declaravit Vulgatam Editionem , et nedum Proposuit, Md sequendum praecepit , ub tutam fidei no-Strae regulam , et ut, In publicis lectionibus, ἀνα-tationibus , et expositionibus , nemo illam resecere quovis praetextu audeat, Mel praesumat. Ergo etc. st. Sed et solam aullienticam dicimus: nam eXcepta
62쪽
septuaginta Virali, quae vetus tantum Testamentum spectabat , et de qua loquuti sumus , caeteras Versiones du n nusquam adprobavit Ecclesia ; quinimo et proscripsit illas , quae editae fuerunt ab Haereticis , et illas
Catholicorum prohibuit in Tridentina Synoda indiscriminatim legi, uti habetur in Regula quarta indisis editi
jussu ipsius. 92. Advertendum tamen , quod Concilium Tridentinum authenticam declarans Vulgatam Latinam non intellexit , illam praeserendam esse Hebraicis , et Graecis sontibus , ut calumniatus est Calvinus; sed asseruit , tantum , quod nihil in ipsa continetur contrarium Fidei, et moribus, et quod in essentialibus non discrepat ab originali Textu , licet in levioribus possit etiam emendari. Plane Tridentini sensum exhibuit Andreas Vega , qui Concilio interfuit , lib. XV. et etiam Bellarminus lib. secundo de Verbo Dei , cap. decimo , et duod
De Sacrarum Scripturarum sensu , et intelligentia. 93. Secundum Theologos serme omnes triplex distinguitur Sacrae Scripturae sensus , literatis scilicet , --sticus , et accomodatilius. Literatis dicitur ille , quem Verba ipsa per se immediate exhibent. Et duplex est , alter proprius , alter metaphoricus. Ille est, cum verba accipiuntur secundum propriam vim , ut cum imimus , Christum fuisse cruci assixum ; iste autem habetur , cum verba Secundum communem loquendi usum
63쪽
64 Intiis. Theolog. Lib. II. de. mis nees. intelligi non possunt , et propterea ad Metapboram tra sserimus; ut cum legimus in Evangelio , Christum sedere ad dexteram Patris. Etenim cum simplicissimus sit Deus, dexterum , vel sinistrum latus non habet , quo circa ad Metaphoram recurrimus , et per verba illa in . telligimus aequalitatem , seu. eamdem Divinam Naturam in Christo , et in Patre. 9 . Sensus mysticus habetur , cum verba aliter B cipiuntur , quam immediate , sive per vim propriam , sive per Metaphoram significant. Et hic triplex est, Allegoricus , Tropologicus , et Anagogicus. Dicitur allegoricus , cum quae facta sunt, symbola dicimus aliarum rerum , quae erant iacienda. Sic multa , quae in Veteri Testamento evenerunt, allegorice dicimus significasse , quae postea sucta sunt in Novo Testamento.
Tropologicus est , cum quae in Veteri , aut in Novo
Testamento facta sunt, ad mores instituendos transserimus. Et tandem habemus sensum anagogicum , eum
facta Testamenti Veteris vertuntur ad ea significanda , quae in Coelesti Patria speranda sunt. Unde habemus. Litera gesta docet , piad credas allegoria. Moralis quid agas, quo tendas anagogis., 9S. Demum sensus accomodatius est , cum Verba
Scripturae ob aliquam similitudinem ad ullud significandum accomodamus , quam ipsa per se indicant. Hoc
Sensu utuntur communiter Concionatores , praesertim in
laudibus Sanctorum, maxime vero Beatissimae Virginis, cui plurima Scripturae loca accomodant. Sed cavendum est , ne Verba Scripturae adaptemus ad significandas res falsaes , aut profanas, ut severe velavit Concilium
64쪽
Puri I. de Sacra Scriptillis 65 Tridentinum sessioue quarta: et ne item hoc sensu ac
cipiamus adimpletas Prophetias Veteris Testamenti. Inde quoque concludunt Theologi , nullum urgumentum verum peti posse a sensu accomodalitio pro rebus fidei. Quinimo nec sumi potest a sensu Mystico , nisi confirmetur ab aliis Scripturae locis. Ergo proprius pro The logis sensus , est litteratis. im. Plures regulae pro discernendo vero sensu Scripturarum Tradi solent. Prima est sancti Augustini lib. tertio de doctr. Christ. cap., decimo : quod scilicet Scripturae Verba proprie, et secundum litteram accipienda sunt , cum nihil inde sequitur contra fidem , et mores, secus figurate sunt intellige lar sic sgurate intelligimus illud Matthaei cap. XVIII. 8. Si autem manus tua , pes ρes tuus Scandalizat te ; iabscinde eum , m projice abs te: quoniam iacinus est mutilare nosipsos. . , 97. Secunda regula est, ut eum dubius sensus. conseratur Scriptura cum Scriptura , Textus cum Tex' tu , et loca antecedentia cum subsequentibus. Sic ob scurissimum est illud de Regno Amichristi apud Danielem cap. VII. e. 25. Usque' ad te us , et tempora , et dimidium temporis. Sed elare. perspicitur ex eap. . XI. P. a Apocalypsis. Eι Civitatem S clamota sunt Mensibus quadraginta duobus. Et clarius versiculo sequenti. Et dabo d Obus testibus meis , et prophetabunt diebus mine ducentis sexaginta, iam
98. Tertia regula tutissima est, ut scilicet Scriptura interpretetur naturaliter , vel metaphorice juxta Eccle- siae iudicium. Et ratio est , quia Ecclesia decipi non Irim. II. 5
65쪽
potest in iis , qtine ad fidem , et mores pertinent , ut pluries diximus.ss. Tandem Scripturam interpretari debemus , ex
Concilio Tridentino , juxta communem sententiam Saninctorum Patrum , vel saltem aliquorum sanctitate et eruinditione sulgentium. Ioo. His praemissis quoad varium satrae Scripturae Sensum, aggrediamur nunc oportet Haeretic circa intelligentiam ejusdem. Profecto Novatores , ut evaderent
infallibile Ecclesiae judicium pro tuendis suis erorribus
nulla alia validiora arma existimarunt , quam nobiscum sentientes , Scripturam esse Veram nostrae fidei regulam, et ex illa sola repetere Solutionem cujuscumque quae .stionis , secluso quocumque ullo judicio. Malitiose quidem egerunt , sed nimis quoque insipienter. Equidem Scriptura , addita etiam Traditione , est sola lex , seu voluntas Dei nostri verissimi superioris , et unica nostrae fidei regula. Sed sicut vana prorsus emet quaecumque Principis lex, si edita subditis ipsis daretur intem pretanda , et Servanda ; Sed absolute quoque opus est, ut alius certus statuatur Iudex , qui viem Principis gerens , legem ipsam proponat, interpretetur , et explanet, et , vigilet quoque pro illius observantia ; sic pariter sacra Scriptura , quae est vera Dei lex , et regula nostrorum morum , absolute indiget aliquo Iudice tu terra , qui infallibiliter illam proponat, et interpretetur , et e gat quoque ad Servandam. . Iorataque hujusmodi impio e silio Lutherus in Pra
satione assertionis articulorum a Leoue X. damnata tim.
Κemnitius, Brentim , et alii Protestantes non erubue-
66쪽
nis It de Sacra Scripssura. nT contendere , sacrae Scripturae sensum esse per se adeo Clarum , et spertum , quivis de populo , muliercula etiam , possit dogmata assequi , nullo proponente , et declarante. Et licet alicubi sacram Scriptu-jam intellectu disiicdem saleantur, id tamen verum esse dicunt pro inlidelibus , non autem fidelitas ; sed quiadem elaram semper in iis , quae ad salutem sunt necessaria. Hinc etsi aliqua loca ossentialia ob ura eoncedant , ea tamen clara fieri dicunt ex aliis locis, csecus nec aria dicenda non sunt, uti sunt multa in Apoc lypsi. Sed videamus, quam male mas malitiosas rati
Sacra Scriptura non est adeo clam , et Perspicua , in legitiso inter rete non egeat; sicut non mi nus insimenter , quam malitiose straedicant meretici Moatores.
Ioa. P . Nulla humana lex , quavis diligentia exarata , adeo clara , et perspicua in omnibus, et cuique esse potest , ut in essentialibus , inio et in his praesertim, saepe interprete , et legitimo Iudice non egeatango multo magis sacra Scriptum , quae est lex Supremi, et aeteriit Legislatoris. Probatur antecedens. Batri, et i experientia evidenter , constanterque docent , ut qua
vis Scriptura , maxime si sermo rit de Iegibis, divei sis a diversis hominibus interpretetur Et quidem unusquisque juxta intellectus sui vires, sui corporis habitudinem,
67쪽
g8 - Ι. de Sacra Scriptura aetatem , et educationem , de rebus iudieat , et sentit. Sed ista omnia nedum diversa sunt in diversis hominibus , sed etiam in eodem subjecto in diversis posito circumstantiis. Ergo ratio evidenter etc. Nec id verum est dumtaxat in accidentalibus. Saepe enim ipsi Philosophi, etiam in veritatibus abstractis , essentialiter non convcniunt, et quae principia pro recte vivendo recipiunt alii, alii reprobant. Et necessario quidem. Etenim si princia
pium necessario movetis voluntatem ad appetendum, est bonum : si eadem nou aeque Mna Sunt omnibus'; necessario diversum esse debet judicium , diversa appetilio , et diversa etiam ejusdem legis interpretatio. Quod
si consulamus experientiam , magis Vera detegitur nostra thesis. Quis enim non novit , eumdem humanarum legum articulum nunquam eodem omnino modo interpretari ab omnibus Iudicibus , licet omnes imp bo studio , longo labore , et forsan sub eodem Doctore . logibus istis dederint operam 8 Quinimo adeo essentialiter pugnant inter se illorum Sententiae , ut quasi semser , quem damnant alii, eumdem alii absolvant. Ergo qua vis humana lex etc. .io3. Sed et legit .ma est illatio. Et quidem primo. Lex Divina , sive Doctrina revelata . est supra hum nam rationem. Si ergo non convenit, non solum inter rudes , sed etiam inter Doctos Legisperitos do sensu legum humanarum, quae sunt juxta humani intellectus vires, quomodo inter omnes convenire polin it de semientia Legum Divinarum 2 Secundo. Procul dubio sub diu legem .servare non tenentur, nisi lex ipsis propon tur , et nisi certo sciant, illam revera esse sui legitimi
68쪽
Principis. Sed quomodo nobis nota Mi lex divina , nisi sit qui proponat 2 Quomodo illam ab imposluris sece nemus , nisi sis, qui sua intillibili auctoritate omne dubium dissipabit ' Tertio.' Si quis malitiose vel totam legem , vel partem illius rejicit , quis illum malitiae
arguet ' Tandem. Leges humanas nec uniformiter interis pretari , nec servare homines possunt, sine judicibus , qui Principis vices gerunt; et tamen Principem habent, quem, licet aliquo ineomodo , possent tamen , in datis circumstantiis , consulere , et ab eodem etiam ad obse vantium obstringi. Quanto magis ergo judice non indiget Lex Divina , cujus auctor in terra non est pro4. Sed numquid ista omnia reipsa non experimur' Dicant Novatores , Convenit ne inter nos , et ipsos de sensu totius Scripturae. Quinimo oonvenit ne inter ipsos solos 2 Et quidem non solum primum discrimen esseu-tiae est , sed et alterum quoque , quia non convenit inter Lutheranos , et Calvinistas de articulis sundame talibus , et de numero Sacramentorum. Neque dicant impudenter nimis , quod sacra Scriptura clara est, et . nota fidelibus tantum, nou vero infidelibus. Quis enim quaestionem dirimet tuler nos . et ipsos , et inter ipsos
etiam solos , qui scilicet sint fideles , quique infideles M verus Ρyrronismus I Sed quomodo aliqui dici possunt infideles p Numquid non omnes sacram Scripturam admittunt, et juxta illius , quem verum judicant , Se Sum , mores contonere student p Numquid infidelitas sine culpa 3 Sed pudet, et jam pertaesum est ista innumera absurda resellere evidenti lumine rationis. Cou- Sulamus ergo ipsam sacram Scripturam.
69쪽
3o5. Actorum cap. VIII. P. 3I Eunuctus legens Diniam , et interrogatus a Philippo , iram intelligeret , quod legebat, respondit. Et qusmodo possum, si m uis non ostendera mihi Z Item Apostolus Petrus Epist. Secunda eap. III. P. 36 loquens de Pauli epistolis, ait. In quibus sunt quaedam di icilia inte lectu , quae indocti , et instabiles depravant , simuel caeteras Scr*turas , ad suam imorum perditi
nem. Ergo sacra Scriptura nou eSt tam clara , quam
dicunt Novatores. Tandem Lucae cap. XXIV. a legitur , quod Clvisius. Inclytem a Mo e , M O-
rubus Prophetis , murpretabatur illis , Discipulis
in Om nibus Scr*turis , quae de Uso erant. Sed discipuli erunt fideles, et praedestinati etiam , excepto solo Iuda. Ergo sacra Scriptura est tutellectu dissicilis, etiam fidelibus. I Id confirmatur ex sacto. Procul dubio est e sentiale ad salutem scire sensum verborum Christi apud ' Matthaeum. Omnis , qui dimisera uxorem Suam , --cπta fornicationis catam , facit eam maechari, eι qia dimissam duxerit, maechmur. Graeci inde d ducunt , matrimonium dissolvi per adulterium, Catholici contra sentiunt. Ergo tu essentialibus locus isto obscurus est. Nec fieri potest clarus ex aliis locis ejusdem Scri-Plurae. Etenim aliud hac super re testimonium est illud Μarci cap. X. ar undecimo. Quicumqua dimiseruuxorem Suam , et aliam duxerit, adulterium committie sver eam. Sed non convenit, utrum illud ex isto , an potius istud ex illo intelligendum sit. Priori nodo accipiunt Calliolici , et propterea matrimonium
70쪽
tuentur indissolubile. Graeci explicant Hasteriori modo ,
et inde credunt, matrimonium solvi , posita conditione adulterii. Quomodo ergo solvetur quaestio 7 Dicendum igitur , quod absolute requiritur interpres insallibilis , et legitimus Iudex sensus sacrarum Scripturarum , qui sine dubio est Ecclesia.
IO7. Tandem veritas nostrae thesis confirmatur ex communi doctrina Sanctorum Patrum. Sed brevitatis causa sit instar onmum Augustinus , quo praesertim haeretici abutuntur. Hic itaque Sanctus Doctor in psalmum 34o scribit. Sunt in Scripturis Sanctis prosum
steria , quae ad hoc absconduncur , ne vilescant, ad hoc quaerunι- , ut exerceant, ad hoc verium tur , ω Pascant. Et in Epist. ad Volusiamina ait. Tanis est Christianarum profunditas Scmiturarum, us in eis quotidie Projicerem , si eas solas ab i- ne se pueritia , usque ad decrestitam senectutem , longo otio, summo studio meliori ingenio , conarer addiscere. Concludendum igitur omnibus rationis . bus , quod Sacra Scriptura etc. Dunetur Objectiones.
Io8. Obi. Joannis cap. iv. st. 39, Christus Dominu; ad solam Scripturam remittit Iudaeos pro det enda sim. dei veritate. Scrutamini Scripturas. Ergo Scriptura per se est cuique clara , nec ullo indiget interprete. v. Dist. ant. Christus uminus etc. , veluti veram normam , et regulam fidei , concedo arie. ut regulam per se in omnibus adeo claram , ut saepe inWrPrele non