Theologicae institutiones cum recta naturali ratione ut plurimum consociatae opera et studio A. Palma Cherubini

91쪽

92 Inust. Theolos. Lo. II. de Loris Theol. Scriptura , et tamen fuit vera Ecclesia , et vera Dinetrina revelata , quae, quoniam vere est necessaria, uti in priori libro abunde demonstravimus , nunquam de sicere potuit hominibus. Quinimo de facto constat, suiS- se Ecclesiam in lege naturae , et consequenter Divi nam Revelationem. Ecquid enim sacrificia , quae Obtulit Abes, Dei cultus confirmatus ab Henoch, immo lata a Noe holocausta , acceptum a Deo mandatum circumcisionis , Altaria a Iacob erecta, et alia legis naturae instituta , absque scriptura servata. Ergo tu lege naturae fidei regula non erat verbum scriptum , Sed

traditum , per quod filii a parentibus docebantur Religi em , et ritum colendi Deum , unde cecinit David Pal. 37. Quanta mandavit Deus patrihus nostris nota Iacere illis suis, ut αγγομα generatio alia

tera.

14ο. In Iege autem Moysis etsi plura Sanctis literis, suerint tradita , multa Iamen alia fide certissima tenebantur ex sola traditione IIajorum. Et ut mittam, quae speciatim designari non possunt , ut remedium pra sae- mellis ad originalem culpam expiandam , undeuam ac ceperunt Iudaei , cruentis victimis praesignari Christum Redemptorem p Prosecto ex patrum institutione , de qua idem Regius Vates mi. 45, ait. Deus , auribus nostris audivimus , Patres nostri annuntiaverunt nobis. Si denique de Evangelica lege sermovem institu mus , Christus Dominus auctor ipse Revelationis Novae legis gratiae , nihil ipse scripsit, quod cauonicum emeseiamus , et voce tantum , Apostolos praesertim, quotidie docebat: nec etiam eisdem praecepit, ut literis

92쪽

pura II. de Verbo Des Traesto. 93 mandarent Evangelica dogmata , sed ut ea universis hominibus annuntiarent, adeo ut Christi fides, juxta Prophetarum vaticinia prius cordibus, quam tabulis scripta suerit. Praecessit itaque traditio Scripturam, et aliquando Ecclesia , et Religio absque verbo Dei scripto

exiterulit.

34 i. Prob. Secundo. Plura nobiscum Haeretici propugnant dogmata , quae ex Scripturis probari non pos-Sunt. Perpauci quidem sunt , qui adversus Elvidium non suteantur perpetuam Deiparae Virginitatem; baptizandos pueros ante usum rationis adversus Anabaptistas, defendunt Lutherani , et Calvinistae. Item uirique censent, valere Baptismum ab Haereticis collatum. Sed haec nulli mode ex Scripturis constant. Ergo Novatores ipsi Divinam et Apostolicam Traditionem admittunt, veluti alteram fidei nostrae regulam. Item alia inseruntur quudem ex Scriptura , verum non clare et explicite , nisi in auxilium vocemus quoque Τraditionem. Sic proce sionem Spiritus Sancti non solum a Patre, sed etiam a Filio , Sacramentorum numerum , aliaque multa non ita expressa in Canonicis Scripturis invenies , ut inde possint adversarii penitus refelli. Quinimo et quae tu Scripturis expressa sunt, facite in contrarium sensum d torquentur , Patrum Traditione rejecta ; ut , et Grotius ipse in annotatis ad Consulta Cassandri scripsit. Et jam Protestantes , quas tuentur, ea non surit omnia ad uerbum in Sacris literis. Dicunt, admittendas consequentias ; at imi consequentias saepe admittunt ex priuato c usque, ingenio. Unde tot, et tam gramvis inιer ipsos dissidis , et quotidiana discinia r

93쪽

s4 Inust. Theolog. m. v. de raris nees. tholici oero eata admittunt consequentias, quas ad. misit Metus Ecclesia antiquo, et uniuersali consensu; atque ita stat omne uerbum in duobur testiabus , in Sor tura , et traditione, quae mutuo facem sibi aliticent. 342. Prob. tertio ex Scrimuris. Proverbiorum

cap. 1. e. 8. legitur. Audi, Fili mi , disciplinam patris tm, et ne dimittas legem matris euae. Quod de traditionibus Mati s Ecclesiae interpretatus Epiplianius. Apostolus in prima ad Corint. Cap. Io e. 3. monstrans , se plura CGrinthiis traditurum , quae in Epistola praetermittebat , inquit. Caetera cum penerodis onam. Hinc Sanctus Augustinus in epistola ad Ianuarium probat , ex Apostolica Traditione descendere, quod Eucharistia nonnisi a jejunis accipiatur , et ab M

postolis ordinatum esse, quod universa per orbem servat Ecclesia neque ulla morum diversitate variatur. Idem Apostolus secunda ad Τhessalonicenses , cap. Se--

eundo IS ait. Itaque fratres state , et tenete traditiones , quas didicistis, sive per sermonem , siae per mistolam nostram. De quo testimouis Chrismis .mus oratione quarta , ait. Hinc ext persρicuum, quod non omnia tradiderunt per epistolas, sed multa etiam sine serimis , et ea quoqus esse Me digna. Quamobrem Ecclesiae' quoque traditionem censemur

esse fias dignam. Est traditio, nihil quaeras amplius. Et idem Apostolus ita alloquitur Timotheum

epist. Secunda cap. primo P. I 3. Formam hales smnorum verborum , quae a me audisti bonum dem-

ritum custodi per Spiritum Sanctum. Quo in loco

94쪽

nm n. δε Verbo dei 'adnio. 9s raditiones apertissime commendare primo testatur laudatus Chrys omus scribens in ea verba. Non mindo Per titeras , sed etiam verbis, disciρulo , εὶ se essent agenda dilaoit : quod plurimis aliis in locis Ostenda, dicens: Sise per verbum, sise per epist tam , quasi Per nos missam. Ne igitur minus asequid doctrinae habere Putemus . Prura ilii absque scrimis tradidit, quae illi modo ad memoriam revocans, dicit: formam habe sanσrum verborum, quae a me audisti. Et revera quid est depositum , nisi doctrina per manus tradita, et quasi thesaurus alteri traditus , ut inquit Vincentius aerinensis cap. 27. Commonitorii 2 Ergo ex Scripturis ipsis constat , admittendam quoque esse Divinam, et Apostolicam Traditionem, et quidem ut alleram nostrae fidei regulam. 143. Prob. quarto ratione Theologica. Christus .in novae legis auctor suam Hoctrinam non S Tipsit , sed voco docuit Apostolos. Et Apostolis non praecepit,ot doctrinam , quam ab ipso docti fuerant, literis mam darent , sed ut praedicarent per universum mundum omni creaturae. Si ergo praeceptum ruit praedicandi , non luero scribendi P emo potiori, quasi dicerem , ratione , praeter verbum Dei scriptum, admittendum quoque est Verbum traditum, veluti altera fidei, et in ruria regula. Idque magis evicitur , Si animadvertamus Causam , cur Apostoli scripserunt. Sine dubitatione ipsi

iuxta Cluisti praeceptum , voce divinam doctrinam populos docuerunt. Ex divina postea providentia factum fuit , ut occasio ipsis praeberetur vel clarius explicandi doctauam , quam voce vadiderant ves redarguendi, ves

95쪽

dubia resolvendi ; et sic scripserunt. Quis ergo dicero audebit , quod praeter doctrinam scriptam , .nulla alia fuerit voce tradita Z Tandem. omnibus Apostolis a Domino praeceptum fuit , ut Evangelium praedicarent, et

omnes revera praedicaverunt. Sed non omnes scripserimi. Ubi ergo doctrina istorum 8 Prosecto reperitur in Divinis , et Apostolicis Traditionibus. Et propterea concludendum est, quod Traditio est altera fidei , et morum necessaria regula , quia est eadem doctrina revel

ia , ac illa , quae in Scripturis novi Foederis continetur. 44. Prob. tandem auctoritate Sanctorum Patrum. Superfluum sane videtur oc alterum argumenti genus, quia si de side est nostra Thesis , profecto communis est pro illa Patrum Sententia. Sed quoniam ex his nonnullos ad se irahere conantur Haeretici , eosdem proferre non pig t , scilicet Irenaeum Tertullianum Epiphanium , et Basylium. Itaque Irenaeus primo ex traditionibus resutavit Gnosticos , et postea eosdem aggrediatur cum Scripturis , dicens cap. quinto. Traditione igitur , quae eot ex Mostolis , sic se habente in Ecclesia , et permanente apud nos, Moertamur ad eam , quae est ex Scriρturis , Ostensionem. Tertullianus lib. de Corona cap. 4 , pluribus commemoratis quae ad Baptismum, Eucharistiam, oblationes etc. Pe tinent , inquit. Harum , et aliarum disciρlinarum si Iegem e ostiadas Scripturarum , nullam inuenies et Traditio tibi praetenditur auctrix , consuetudo confirmatrix , et Mes observatrix. Epiphanius , ut legitur apud Petavium Theologia Patrum pag. Six. ita de Traditionibus loquitur. Sed et Tradiιione quisque

96쪽

Pars II de Verba Dei Tradito 37 Opus est ; neque enim ex Scripturis peti possunt omnia. Idcirco adia scriptis , Traditione alia Sanctissimi Apostoli tradiderunt et quod ψsum Paudias Ulamat ; quemadmodum tradidi oobis. Tandem B sylius lib. de Spiritu Sancto ad Anphilochium sit. Dogmata οῦ et instituta , quae in Ecclesiis praedicantur

quaedam habenitiae ex doctrina scripto tradita, quaedam rursus ex Apostolorum Traditione , quorum utraque parem υim habent ad pietatem; neque his quisquam contradicit sane , qui Mel tenuiter evertus est, quae sint jura Ecclesiastica. Inutilis ergo Haereticorum conatus , dum dictis Patribus abutuntur. Concludendum itaque etc.

Solauntur Objectiones. 45. Ob. primo. Si Traditio aeque , ac scriptura admitti deberet , vetuis fidei , et morum regula, ipsa . aeque , ae scriptura, esse deberet doctrina divinitus

revelata. Sed hoc dici nequit. Ergo etc. Prob. min. Doctrina divinitus revelata , ut quae in Scripturis con- 'tinetur , debet esse stabilis, certa , et invariabilis. Sed talis non est traditio , quoniam de aure in aurem transiens , in dies mutatur , uti experientia constanter docet. Ergo etc. . cum dist. min. Τalis non est traditio humana, conc; Traditio divina neg. min. Ridiculum prorsus est asserere , Divinas et Apostolicas Traditiones mutationi esse obnoxias, nec eadem fide , ac diligentia servari posse in corde sidelium , qua in papyro SerValur

97쪽

98 Inuis. Theolog. Lib. II. de Lotis Theo .

altera doctrina divinitus tradita. Si providentiam , et sollicitudinem , quam de sua Ecclesia Christus gerit . Haeretici negabunt , nec traditum , nec scriptum Dei

Verbum servatum iri, necesse est sateamur. Nam sicut

illud in auribus disperdi, et in lingua vitiari potest ;ita istud potest ab amanuensibus adulterari , a linea eo rumpi , et injuria temporum depravari. Quod si providentiam divinam confiteantur Haeretici , ut confiteri debent , quoniam secus deficeret vera doctrina revelata , quam absolute necessariam demonstravimus , et vindicavimus in priori libro hominibus in praesenti statu constitutis , aeque , ac Scriptura , integra et invariabilis usque ad saeculorum finem in essentialibus servabitur Divina Traditio.

i46. C. Atqui traditiones temporum intervallo, et rerum vicissitudine necessario mutari debent , quinimo et revera in Ecclesia mutatae sunt. Ergo n. r. Prob. Ecclesia nonnullas antiquavit Traditiones , ut de lacte , et melle porrecto Neophitis , de Eucharistia privatis in domibus ; de eadem sub utraque specie laicis quoque administrata; et alias contra veluti Apostolicas de novo intrusit , ut jejunium quatuor temporum , Sanctorum cultum , et Crucis adorationem. Ergo etc. I . dist. ant. Ecclesia nonnullas antiquavit traditiones etc. quae pertinebant ad solam disciplinam , et ritum , conc. ad fidei substantiam , neg. ant. Ergo eae,n. cons; Traditiones in argumento laudatas ad solam discipliuam , et ritum spectare dicimus , ideoque mutationi esse obnoxias , ut Scripsit Tertullianus in lib. do

velandis Virginibus , cap. X. Ejusmodi sine dubitatione

98쪽

Pum II. de Verbo Dei nassilo 99suit usus tribuendi baptizatis lac, et mel, qui ab aetate Hieronymi, ut liquet ex ejus Dialogo adversus Luciferianos , perduravit usque ad medium saeculum nonum, et nunc etiam perseverat apud AEthiopes. Idem dicendum de Eucharistia , quam ad privatas domus ferri coeptum est saevientibus persecutionibus , ne absque communione quis ex hae vita migraret. Communio autem sub utraque specie nec Apostolorum aetate, nec Priscis saeculis semper servata suit, et id non sine justa causa deinceps interdictum sitit. Sed quis non videt , istiusmodi traditiones non ad fidem , sed ad disciplinam pertinere, et propterea juxta circumstantias temporum mutationi esse obnoxias p Falsum autem omnino est, quod Romana Ecclesia novas intruserit traditiones. Etenim jejunium quatuor temporum sive a Victore , sive a Callisto institutum, eo sensu dicitur Serm. 47. cap. 1. descendere ex Traditione Apostoli

ea , quia ab Ecclesia , cujus ordinationes dici solent . Apostolicae , in consuetudinem devotionis sitit receptum, ut idem Leo inquit ; aut etiam quia Ecclesia fixos dies statuit jejuniorum , quae ab Apostolis fuerunt commendata. De Sanctorum cultu , et crucis adoratione sermo erit suo loco.

a 47. Inst. Ecclesia antiquavit veras Divinas, et Apostolicas Traditiones , et quidem illam de mille annis post resurrecisonem suturis , quam veluti Apostolicam refert Papias', aliique non pauci antiquissimi Ecclesiae viri. Item rejecit illam , quam Irenaeus docet suisse pariter Ioannis Evangelistae , et aliorum Apostolorum, scilicet Christum Dominum , quo die mortuus est , fuisse quadraginta annorum. '

99쪽

100 Instit. Theolog. Lib. ΙΙ. de Locis Theol.

Ecclesia nunquam reiecit Divinas , et Apostolicas

Traditiones , quinimo semper Venerata est, et constanter relinuit. Quod si rejecit in argumento laudatas , rejecit ut salsas, et omnino veritali contrarias. De salsa traditione Papiae audiatur Eusebius, qui lib. tertio Ecclesiasticae historiae ait. Papiam , ut qui exiqui sensus Dir, et minus castacis esset, spirituales, et mysticas Apostoloruin Traditiones corporaliter, et Secundum literam suscepisse. Eodem quoque modo

Irenaeus poluit a Papia , et ' aliis discipulis Ioannis decipi in aetate Domini Salvatoris : Credidit enim, nec discussit , an vera dicentibus crediderit. Caelerum quid mirum , si Ecclesia rejecit, veluti falsas, aliquas Traditiones , si veluti adulterinos rejecit quoque non paucos libros 2 Sicut ergo ad Ecclesiam spectat judicium ferre de libris divinis . et Canonicis , ita etiam de Divinis , et Apostolicis Τraditionibus.148. Plura Scripturarum testimonia non minus im-' perite , quam impie Novatores objicere solent ad rejiciendas Divinas et Mostolicas Traditiones. Et primo objiciunt illud Deuteronomii cap- quarto P. a. Abnaddetis ad verbum , quod vobis loquor , nec aus retis eae sto. Secundo. Matthaei XV. e. 6. Christus Pharisaeos alloquens ait. Irritum fecistis mandatum Dei propter traditiones uestras. Ergo Christus reprobavit traditiones. Tertio. Paulus ad Galatas cap. primo 3. scribit. Sed licet nos , aut Angesus de Coe- Io Euangelizet Oobis, praeterquam quod evangeliam vimus vobis , anathema sit. Quomodo ergo admitti possunt traditiones , si tam gravi poena damnantur ab

100쪽

Apostolo 2 Et jure quidem , nam teste eodem Apost Io ad Timotheum , ad fidem, et mores omnis Scriptura divinitus inspirata utilis est. Ergo praeter scripturas nihil aliud admittendum est. 149. v. ad singula.. Et quidem ad primum diciamus , quod in Deuteronomio sermo non est de tradiationibus , sed praescribitur Caeremoniarum , et S crificiorum exacta observantia, quam nihil immutando servare debebant levitae, nec nota praeceptorum Domini inviolata custodia: nam statim additur. Custodita mandata Domini Dei oestri. Et cap. XII. e. ultimo. Quod praecipio tibi , hoc tantum facito Domino et nec am

3 qinquam , nec minuas. Tantum, dixit, ne Iudaei in idolatrarum Regionem ingressi superstitiosos ritus sectantes , Religionem Idolorum cultu commacularent. Deinde si adductis verbis vetitum fuisset alia tradere, cur Iudaei prophetarum vaticinia postea receperunt7 Cur et nos recipimus Evangelia , ct tot Apostolorum Epistolas , quae omnia tanto post Deuterouomium tempora scripta suere ' Cur etiam novi instituti dies sesti , quos sacrae Iudith , Esteris , et Machabaeorum commendant historiae pi5O. Ad s0cundum dicimus , quod nos quoque Pharisaeorum traditiones reprobamus ut spurias , si ineptas, ut sabulosas , et etiam Divinis praeceptis contrarias. Quaedam enim Pharisaei servabant ex continua a Moy se dei Ivata discipliua , quaedam autem ex institutiS praesertim II illat, uude originem duxerunt. Tradilioues prioris generis perutilus erant; aliae Vero iniquae , vel superstiliosae. Illuc ab universa Synagoga , exceptis Sad-