장음표시 사용
111쪽
Fragmentum synodi paleri ae apiid sedam.
scopo commis uin hane praerogatiuam Sedi Apostolicae reliquit,' eaque Romanos Episcopos pluribus saeculis usos fuisse, Cyrillus adfirmauit , Syn dus Arelatensis docuit, & Victor Papa ac Martyr circa.finem secundi saeculi variis litteris ostendit , quibus curam de Paschatis Festo uno die ubique celebrando ad se pertinere significauit . Dolendum quidem est, litteras illas intersisse, sed Diuina prouidentia factum existimem, quod quarumdam compendium nobis seruatum sit ab antiquo Anglicanae Ecclesiae Presbytero, venerabili nimirum Beda, qui Tomo a. libro de Paschatis celebratione exhibet fraginctum Synodi Palestinae,in quo leguntur sequentia: Timo Papa Vidior, Romanaeque Ursis Episcopus direxit auctoritatem ad Theophylum Ce
reensis Palestinaeque Antistitem, ut quomodo Pascha recto iure a cunctis Catholicis celebraretur, Ecclesiis mulis feret ordinatio, ubi Dominus Saluator Mundi se
rat in carne versatus . Percepta itaque auctoritate praedictus Episcopus nonsolum desua Prouinciased etiam dὸ diuersis Regionibus omnes Episcopos euocauit , ubietim illa multitudo Sacerdotum conuenit, tunc Threis
phylus Episcopus protulit auctoritatem ad se missam Victoris Papae, quid sibi operis fuisset iniunctum,
ostendit . Atque ex his constat de una Victoris epistola, qua Theophylo Caesareensi in Palestina M tropolitae inandauit, ut Goncilium celebraret, in quo Quaestionem de Paschate discuteret. Uictoris verb authoritati obsecutus erat Polycrates Eplaesi
112쪽
sinus rescribens ad victorem: possem etiam Diso
sis, ut conuocarem, sicut σfeci . Extat hoc Polycr tis te iii monium apud Eusebium Caesareensem, qui lib. s. cap. 16. ait, victorem post celebrata per Osebem Concilia decretum edidisse de Paschate ubique terrarum uno die celebrando, dc Asianos obedire detrectantes excommunicationis censura inno. dare voluisse. - 1 o. His ita gestis, inquit Eusebius, Victor qui κ.t.bl4. ii, , dem Romana Urbis Episcopus utico omnes Asiae vicinarumque nouineiaram Ecclesias tamquam contrariare fidei sentientes a Communione abscindere conatur, datirique litteris uniuersos, qui Hic erant , far tres proscribit , ab unitate Ecclesiae 'cirsus Hunos esse pronuntiat. Litterae, quarum hic meminit Eusebius, etiam magno Ecclesiasticae eruditionis damno interierunt. Si enim extarent, ex ipsis forsan Victoris verbis colligeretur, quomodo suprema auctor tate Pontificia usus Polycratem Ephesnum, aliosque Asiae Episcopos excommunicauit, aut sententia excommunicationis terruit. Utrum autem de his duobus Victori adscribatur,certum est, Auctoritate Sedis suae usum fuisse, de qua tunc nemo Catholi- eorum cum ipso contendebat: Ireneus enim alijque Occidentis Episcopi solummodo eum adhortabantur, ut a sententia ex comm unicationis serenda a stineret, aut latam reuocare vellet, ut alibi ex ipso
Eufusio ostendimi. . Atque haec sufficiant occasione
113쪽
ne Canonis primi Arelatensis, qui in Codicibus MSS. dupliciter refertur: in quibusdam eo modo, ut Patres Arelatenses offerant Sylvestro Decretum de Paschatis festo ter omnem Urbem , & in alijs per
omnem Orbem uno eodemoliue die celebrando. Alteram ex duabus lectionibus, quae ipsi magis placu rit, Author noster arripere poterit, Patriarchalem . namque vel Pontificiam audioritatem negare merito non poterit, quin imo,& Patriarchalem in totum Occidentem, & Pontificiam in Orbem uniuersum, si sapiat, admittet . Constat enim ex antiquis Patrum testimonsis,quae nemo prudens contempserit,
Romanum Episcopum in Occidente Paschatis diem praescripsisse Primatibus, & Metropolitanis, ac per illos , ut Leo Magnus testatur, suffraganeis Episcopis: in Orientis vero Ecclesijs suprema Sedis Apostolicae authoritate usus est, dum diem Pascha. tis ab Episcopo Alexandrino singulis annis nuntiari solitum ab omnibus etiam Orientalibus obse uandum esse definiebat, inde mouit Curissus
di itum Pastae diem fine ulla disceptatisne cogno
114쪽
An Canonibus Nicanis Metronlitanorum dignitas constituatursuprema, e
I. Cauoneι quartum, σ qui . Ante temp/ra ita ue Nie itum Nicanos causaesua fauere pu- conciss Romanum, Alexandri-rat Auctor nostera Mossae desum. lnam Episcopos solummodoma Srnodorum Prouincialium au- Metropolitanos, tice supra pis es.ctoritate interpretatur . Prouincias eos constitutos Authos 2. Canone/ Nicaeni non iuvat, existimet, in ex vereis eius ostendia
quod νι statutumfuisse auctor asse- ιών. .rit. Auctoritaιε Metropolitana supe- . 6. qua assamsit, nullum riore Enpιν ante. Nicanum coas' Metropolita superiorem in Ecessacilium agnouerunt , dum Dionysy tempora Nicani Conciιν fuisse , ex Alexandνini causam ad seianny Episcopo Antiocheno ostenditur . Romani tri nat detialerunt'. Rem quem Iab se Metropolitam Casa- quoque ab Imperatore Aureliano νeensem ha isse, constat ex Theo- causam Pauli Samosateni ad Roma- puto Caesareensi , tr causa Ioannis .um Discopum delata uisse . E. Hierosolymitani Episeopi, cuius m Iebliar adfrmat. minit D.Hieronymus . Eusebianos superiorem quoque Antiocheni Episcopi etianta victoritatem in Iulio Primo uno memisit Canon sextur Nic.enur,vstuisse, antequam schismatis animum certum sit , auctoritatem Patria induitur, patet ex ipsorum tegatio- ebalia, ae Metropolitana ruperis-no ad Iulium primum, sesius Iu- a Patribus Nic.enis agn ita fuisse. ιν ripa testimonνν , quibu/ constat S. Discopum Λιexandrinum iuxta veterem consuetudinem Ca- in totum AEgyprum , ωbiam , Urisonibus Nicanis firmatam causam Pentapolim auctoritatem exercuisse, in Synodis Prouinciaιibus definitam D. Athanasi, e 'Epiphani, testimο- potuisse ad Romani Episcopi iudi- κνι constat de Dion o alexandriacium referri . no, es' Petra ei dem Cisitatis Dia nonem sextum Nicaeuum s scopo a qui potestatem Episcopo Aιexandri- 9. D.Epiphanius ait,quod Me no supra I ratum, biam, ν Pen- Ielius caeteris I vii Epiporis an- :rapolim tribuit, quia Episcopo RO tecellens secundiam a Petro AI mano paνilii mos fuis , dicit Auctor xandrino locum obtinebar, quibus ita inteustendtim, vipa uitas in eo verbis Meletium MNropolitanum constiterit, quod uterque piaribus agnoscit,stcut eum alibi expres. n.-, quidem Prouincνι ρωθeνit , sed iniviat, proin etiam apud Athana neuteν Metropoιitanos sub se sium in Breuiario Episcoporum aebuerit. Ioanne Memphi Antistite υocatur .
115쪽
1, Ostquam Auctor nosse cap. a. Concilium
L Arelatense male interpretatus est, cap. 3. Synodi Nicaenae Canones in sensum ii mente P trum alienum detorquere conatur. Tres itaq; C nones, quos causae suae fauere credidit, interpretandos asiuniit: ptimus horum Canonum est ordine quartus, quo indicatur,in singulis Prouincijs fuisse
Metropolitanum,statuiturque: confirmatio autem eos. iii .i τη uaque Prouinciageruntur, reduatur hi 'tibi: .s , , Metropo lano is Ita ut, inquit Auctor noster
, A. ante l' ' di , p.S 93 cautum sit iuribus Metropolitaru, qu I.; z. ... D , ad supremum Regimen Ecclesiasticum singui 'hy - , , i una Prouinciarum,, . Secundus Canon est ordia ne quintus, quo statuitur, ne Clerici, & Laici, qui . excommunicati sunt ab uno Episcopo, admittantur ab alio. Quod si quis quaeratur se fuisse iniustὸ excommunicatum, causa eius in Synodo Prouinciali bis per annum celebranda audiri debeat. Syn dum autem Prouincialem celebrari debere semel ante quadragesimam,deinde vero circa tempus Au-νat. m. v.huli , , tumni: b, quod inquit Auctor pag.so. pluribus by maον olbaa , , postea Synodis firmatum fuit, & in his conir
these ali su h , , uersiae omnes audiendae, & decidendae sunt, Mhehesidandae- , , excommunicati pro talibus habendi, nisi Syno- perso excom- - dus retraetasiet sententiam. Et quamuis causae
116쪽
Episcoporum hic non memorentur, Africani , , tamen patres magna cum ratione dixerunt, id se subintelligendum esse, cum causae audiri debeat, , , intra Prouinciam, & nulla iurisdictio memore- , , tur a Nicaeno supra Metropolitanam x. Ita Auctor ille Canones N icarnos ad sensum '' re' detorquens , non, quem a Patribus Nicaenis didicit, aut a Venerandae Antiquitatis ministris suscepit, sed quem nouitatis prurigo adinvenit, ipseq;
pro sellismate Anglicano tuedo facere putauit. Me c.4M, ε Mi tropolitanos suas Prouincias suprema auctoritate gubernasse, nullamque potestatem Metropolitana superiore ante Concilii Nicaeni tempora in Ecclesia
fuisse, nouitatem sapit, quam AEgyptij sub Diony
sio Alexandrinstignorarunt, dum eum api' G- manum Pontificem de haeresi accusarunt: quidam ex Ecclesia fratres, inquit D. Athanasius de senten- athiarata.
tia Dionilis contra Arrianos reue quidem fenirentes, sed tamen cum ipsum non interrogassent, ut ediscerent,
quopacto scripsisset, Romam ascenaerunt, ibique eum apud Diremium eiusdem nominis Romanum Praefuleae fauerunt. Num igitur Episcopi AEgyptii, quos fratres rectesentientes appellat Athanasius, Romam ad Dionysium Papam Dionysii Alexandrini ea sam detulissent,si Prouincialis Synodi auctoritatem supremam iudicassent numquid ipse Dionysius Alexandrinus aduersariis suis respondisset, causam suam coram Episcopis Prouinciae iudicari debuisse, si unamquamque Prouinciam a suaSynodo summa
117쪽
auctoritate regi debere credidisset Tantum sanὸ abest, id existimasse Dionysium Alexandrinum, ut
percepta AE cusatione petiuerat a Romano Praesti, etiosisIta sibi indicarent , quibus acceptis opus edidit sub nomine Ebnui,'Apologia, ut testis est D. Ath thanasius loco superius citato. Quid memoria r petam, quae in causa Pauli Samosateni Antiochensis Episcopi acta fuerunt tempore Aureliani Imperatoris i Narrat Eusebius lib. 7. cap. 3 o. eum post prioris Antiochenae Synodi sententiam depositum fuisse in secunda Synodo, Domnumque,qui in eius
locum electus erat , administrationem Antiochenaeensi, lib. r.e: sis Ecclesiae suscipere voluisse: Sed inquit Eusebius cum Paulus ex domo Ecclesiae nullatenus excedere viniet , interpellatus Imperator Aurelianus rectissime hoe negotium dijudicauit, ijs domum tradipraecipiens, quia bus Italici Christianae Religionis Antistiter , ω' Romanus Episcopus scriberent. Aurelianus Imperator Domni & Pauli Samosateni causam post Synodi Antiochenae iudicium Episcopo Romano iudicandam numquam misisset, si finiendarum in Ecclesia controuersiarum rationem ab Episcopis Catholicis
non didicisset: nec'Eusebius ipse, qui Nicaeno Concilio interfuit, de Canonibus eius subscripsit, factum Aureliani tamquam rectissimum laudasset, si iudicium Synodi Antiochensis supremum crediadisset a 3. Quod si constet ex dictis , ante Nicaenum Concilium Synodos orientales non ab unius, sed
118쪽
C A P U T' V. - 7s plurium prouinciarum Metropolitis celebratas s
premam authoritatem non. habuisse in Ecclesia , quid de singularum Prouincialium Synodorum auctoritate dicemus Eam ne quidem Eusebiani iaPhilippolitano conuenticulo propugnarunt. Dum enim Magnus Athanasius Patriarcha Alexandrinus ab Eusebio Nicomediensi in Tyrio Concilio damnatus ad Iulium Romanum Pontificem confugis set, Eusebiani iudicium causae eidem Pontifici detulerui:animaduertentes autem se damnandos fore, Auctoritatem Pontificis , quem sibi conciliare nequiuerunt, impugnare caeperunt, contenderuntque
Mortalium primi , non quidem unius Prouinciae sententiam talem esse , ut ab ea ad maius iudicium prouocari non possit, quod auctor libri de antiqua Ecclesiae disciplina dissertatione a. nuper confinxit. Sed Orientalem Ecclesiam ut nomine ita Iurisdictione ab Occidentali Ecclesia distinctam esse , R manumque Pontificem ea de re iudicare non posse, de qua Synodus Orientalis sententiam tulerate Quam ob rem Iulius primus eos temeritatis , nouia talisque arguit , respondens in sua ad Eusebianos epistola, Occidentis Episcopos, qui secum erant, admiratione plenos mix induci potuisse ut crederent, ea as
i is profecta fuisse: dicit Canones Apostolicos seque
dos esse,in scoporum Nicaenorum Decreta,quibus prioris Synodi aba in alia Synodo examinari permittebantur, attendi debuisse: nam, inquit, Si istiusmodi consuetudo ob uit , eiusque memoria renouata
Iulius primus epist.ad orientatas Antiochiacon rogato
119쪽
est, oescripto prodita in magna Θuodo , eamque apud vos valere non sinitis , rem profecto indecoram facitis . Morem enim , quisemel in Ecclesia obtinuit , c ' a S=nodo confirmatus est , iniquum es a paucis abrogari. Haec lulij primi modestissimi Pontificis N totius Italiae Antistitum,qui pro causa Athanasij Romam
conuenerant, sententia, quam adeo veram iudicarunt in Sardicensi Synodo trecenti Occidentis Episcopi, ut Eusebianos excommunicarint , dc contra eos Canone 3. Petγι Apostoli memoriam honorandam esse statuerint , appellationesque a Concilijs Orientalibus ad Romanum Pontificem fieri posse Canone q- 7. declararint. Et haec, ni fallor, sufficere deberent ad euertenda Philippolitani Conuenticuli figmenta, licet ea non modo scriptor Anglus probauerit, sed nuperus quoque Auctor Gallus adeo vera esse sustinuerit, ut illa Dissert. a. c. I. S. 2. D. Ambrosio affingere tentarit. Ibi enim relato quodam Ambrosij loco ait, eumdem Patrem stipponere is res Orientalium ab Orientalibus,, administrari debere,nec ad Occidetales pertinere,, in Orientales iudicium, quod Constantius ait in epistola ad Synodum Ariminensem , nec non
,, Eusebiani in Philippolitano Concilio is . Ita Auctor ille, non dubitans noua Ariani Imperatoris placita, Se Conciliabuli Philippolitani mola D. Ambrosio tribuere: Sed illis, quia responso indigna sunt, hic inhaerere non debemus .
Porgamus proruti ad conuuentana Auetoris
120쪽
nostri de 3. Canone, qui inter Nicaenos est ordine sextus, noua enim & numquam ferὸ audita sunt, quae in illis reser t. Canon, de quo agitur, ex Vesesione Dionysj Exigui ita habet: Antiqua consuetudo feruetur per AEgyptum, obiam , , O Pentapolim , ita mi Alexandrinus Episcopus horum omnium haleat potestatem, quia cir Urbis Romae Episcopo parilis mos. Similiter autem cir apud Antiochiam, caeterarique Prouincias suis priuilegi eruentur Eeclesis. Illud aurem generaliter clarum est , quod si quis praeter sentemtiam Metropolitani fuerit factus Episcopus, hune m gna S nodus definiuit Episcopum esse non oportere.o c. Vnum est in hoc Canone, quod quia Auctoris nostri institutum euenit, ab eo miro modo explicatum fuit. Sequitur Auetor illam sententiam, quq nullam auctoritatem supra Metropolitanam agnoscit: quia autem Canon Nicaenus Patriarchae Ale
xandrino supra totam AEgyptum, Lybiam, & Pe tapolim auctoritatem tribuit, similemque morem Romae,-Antiochiae obtinuisse,ut eorum Episcopi supra plures Prouincias constituti fuerint, expresse significauit, Auctor noster Beueregij errorem secutus nullum Metropolitanum in AEgypto, Lybia,& Pentapoli tempore Nicaeni Concilij fuisse asseruit, sicque Episcopum Alexandrinum Patriarcham quoad extensionem, Metropolitanum vero quoad administrationem facit. tue. Mihi forsan non credet Lector, credat ita