Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

181쪽

rum, quod ex Demosthenis aetate exempla non nulla praesto sunt, in quibus Areopagus in causis proditionis iuris dicundi potestate usus sit, aut certe eius auctoritas in illis criminibus ulciscenis

dis valuerit. Quod ad prius attinet, nego tale quid confirmari vel Plutarchi verbis Solon. p. 88. E. , qui Solonis legem apposuit, vel verbis istius psephismatis apud Andocid. Myster. p. 37.

Nam in illa lege hoc quidem dicitur, Regem

praefuisse tribunalibus istis, in quibus causae caedis disceptabantur, sed verba ri ἐπὶ τυραννίδι ita adduntur, ut de alio genere iurisdictionis cogitare liceat, universi populi, a quo Pisistraiidae suerant eiecti. Sed ea tamen ipsa propemodum verba servarat Patroclides, quum, diu post, similis psephismatis auctor esset: in quibus tamen probata viris doctis est. Luzacii correctio, ut ῆ ante υπο βασιλέων eiiceretur. 2 sed manifesto haec verba, ῆ σφαγευσιν τυραννοις 'neque cum superioribus, iungenda sunt, neque alio modo , nisi eae Soloneae legis imitatione, quamquam temporibus mutatis, adiiciuntur: ne que usquam memini apud Oratores peculiare τυρανειδος crimen memorari.

. De Areopagi iurisdictione quo minus. eiero concedam, Iacit diligens exploratio exemplorum

quae asseruntur. Ei de Antiphonte quidem De-

. Duili od by Corale

182쪽

mosili. pro Coron. p. 271. non latere poterat Meierum, propter Dinarchi locum in Demosth. p. 46, eius criminis Areopago per Demosthenis psephisma delatam suisse, ex cuius consilii ἀπογHει demum iste Heliaeae traditus est: de qua facinorum persequendorum ratione extraordinaria egit Schoemann. Comiti. p. 224: sed constat sane Areopagi nihil nisi praeiudicium suisse. Similis generis alia sunt exemplar veluti eius, quem Aeschines Contr. Ctesiph. p.

643 narrat ia; προδοτvν τῆς πατριδος μυθημερον

ab Areopago θανώτω ζημιωθῆναι. Hic si suit 'Autolrcus, ineque alium fuisse inde colligi potest , quod peculiare hoc exemplum non neglecturus suisset Lycurgusin, collato loco Leocrateae p. 177, novimus et ἀποφασιν tantum Areopagi suisse, condemnationem Heliaeae. De Archino quodam, quem a Demosthene ἐπὶ προδοσία civitate pulsum esse memorat Dinarchus i. c. κατα τὰς τῆς βουλῆς Areopagii ἀποψώσεις καὶ τιμωρίας, conflat sactum esse ex eodem illo Demosthenis psephismate, quemadmodum in Antiphonte factum est. In tota hac disputatione consilio neglexi Pollucis VIII. 40 auctoritatem,Qmemor quam crebro is salsissima veris misceat. Quanto melius est ipsos veteres eIplorare, tum, quod miror. ne

183쪽

eligi subinde a viris acutissimis, considerare quid ratio, et quid analogia, quam Vocant, postulet. Veluti quum απατήσεως του δήμου nulla esset γραφῆ, sed tantum εισαγγελία, quippe crimen istud eodem definitionis vitio laborabat, facile intelligi poteratine προδοσιας quidem aliud esse potuisse iudicium.

Emendationes in Isocrate.

Pauca subiicere in animo est, de corrigendis locis nonnullis Isocratis. Primum memorabo p tiora eorum, quae Bemsterhusius in margine exempli Stephaniani a. 1593 adscripta a se reli quit, omissis iis, quae confirmata nunc video auctoritate cod. Urb. apud Behherum. orat. ad Philippum p. 83. D. μωκιρ. Hemsti 'Aμαδὼκω. Harpocr. in Asa αδοκος. Ibid. p. 90. c. εἰ καὶ ταυτα μονος αν σ-ῆσοα δυνηθείης. Ηemst. Leg. τρωτας, lillas quarum mentionem avis fecerat, quatuor urbes principes F. M. C. Arehidam. p. 116. B. την πολιν ἀναξιως προ- φεισαμερον ἐαυτῆς. spro quibus Behher. e cod. Urbin. ἀναξια ψmpισαμένην Ηemst. legeridum

184쪽

Archidam. p. 135. E. tuum' ederetur ἀντὶ

δέ του περιοπτους υπο παντων --, ex Harpocrauv. περίς-ος, agnovit iam Uemsterh. h. l. legendum esse περί τος, racitaveratque Elymol. M. p. 665. 13. Nec tamen, inquit, περίοπτος, vocem haud protritam, penitus expelli velim, sed succedere potius in sedem τοὐ περιβλεπτος , quod illi interpretando a Grammaticis adhibetur: vid.

Panathen. p. 290 fio. των γαρ -τω διωκούντων τὰς ἐαυτων διανοίας svulg. διηκοντιον διανοίας Fort. legendum των γαρ inima δὴ ri ντων διανοίας.

P. 400. ad inscriptionem προς Et θύνουν ἀμά τυρος, haec adscripsit B. t Diog. Laert. n. I 5 in Antisthenis scriptis recenset, ' πραφη ῆ Λωίας η 'Iσοκρατης, προς τὀν 's κρατους in κτυρον. iΝon deprehendi usquam haec a viris doctis explicari ; nec facile posso puto. Primum ιοπροφῆne Graecum quidem est: tum Λεσίας nomen plane inauditum: postremo tota comprehensio verboriam non respondet ei, quod postulatur, ut index libri significetur. Fieri potest ut meliorum librorum collationes suturum editorem Diogenis in hoo lo

restituendo adiuvent: interea suspicor, quum antecedat περὶ τῶν δικογρανον, ex hoc nomine per

errorem emctum esse ἰωγραφῆ, et plenum istius libri titulum fuisse, mei των δικογράνον ῆ -σίας

185쪽

καὶ 'Iσοκραrvς. Tentavetat iam hunc locum Wyiten bachius ad Plutarchum, ipse quoque A ίας substituens: meam tamen rationem servabo, donec aliquis me docuerit istud ισογραφη vel Graecum esse. vel aliquo modo corrigi posse.J Nunc pauca mea commemorabo.

Panegyr. p. 48. C., Ubi civitatis Athenarumheneficia in reliquam Graeciam persequitur, leges quoque et iudicia ibi inventa esse dicit ri δῆλον δ'οι γὰρ ἐν αρχη φονικῶν ἐγκαλέσαντες, - εω τοις νομοις τοῖς, μετεροις τὰς κρισεις ἐποιήσαντο περὶ αυτων. Iure istud ἐν ἀρχῆ non intellectum est Bobreo. corrigo, ἐκα χῆ. Panathen. p. 27 l. B. quum recensuisset quam superbe et iniuste Lacedaemonii helotis aliisque in re publica uterentur, haec subiungit: τούτου δ' ενεκα περὶ τῆς οἰκειοτητος καὶ των ημαρτηρώ- νων εις αυτους διὰ πλειονιον διῆλθον, D' ερωμαι τους ἀποδεχομένους απ-ας τὰς Σπαρτιατῶν προ- . ξεις, εἰ καὶ ταύτας ἀποδέχονται. In his dimetieest o κειοτητος defendere. Itaque vel, ut Wolsus in Castigalia, corrigendum, οτοτος, vel

ἀνοικειοτητος. -

Antidos. 3 39. fin. οὐ μὴν οὐδ' ει ταυτ' εχων περὶ ἐμαυτω λεγειν, ουδ' ουτω φανήσομαι - γεγενημενος. Restituenda est Verborum constructio, . legendo ου μὴν ουδι ταυT'. - .

186쪽

Antidos. S 77. επιτιμω ταες μοναρχέαις, ο1εδεον αυτους την φρονησιν ἀσκειν μαλλον , οἱ διχειρον παιδεύονται ἰδι-rῶν. Cod. Urb. omittit οἱ δέ, quae sive addita, sive omissa defendi posse scio: sed corrigam εἰσαAntidos. S 87. ων ενεκα τους εργον. ποιουμένους τους τοιούτους λόγους ευρίσκειν τοσούτω χρηστερὶ πλείονος ποιεῖσθαι τῶν τοὐς νομους τιθέντων καὶ γραφοντων, οσω πέρ εἰσι σπανιωτεροι κα χαλεπωτεροι γεφὶ ψυχῆς φρονι ιαπέρος δεδμενοι τυροχώνουσιν. In hac contentione eius facultatis, quam commendat Isocrates, cum eorum prudentia qui leges scribunt, osse it me istud χαλ- τεροι primum, quod non posse dici puto de imis oratoribus: tum quod prudentium s φρονιμυτέραρὶ maiorem in his, quam in legislatore requirit.

Postremum credo additum esse, postquam prioris vocabuli vera scriptura obliterata esset, legendumque esse - σπανι-τεροι καὶ λεπτοτέρας τυχηρ

Antidos. S 122. In Bexh. et Din dors. Editi. remansit vitium, contra quam in orelliana; et pro αλλ' 6 μεθ' υμῶν, corrigendum ἀλλὰ μεθ' . - Nec dubito quin paullo post, S 127,

187쪽

Antidos. S 337. Quod crebro aliis in locis

animadversum est, ex i adscripto se finale lactum esse, idem eorrupit hunc locum: τοις μεν ιεγέ ις των ἀδικηματων ἐν ἐνὶ των δικαςηρίων τὴν κρισιν εποίηναν, κατὰ δi τούτων τῶν συμ- φαντῶνὶ γραφὰς μἐν προς τους θεσμοθέτας, εἰσαγγελίας δ' εἰς τὴν βουλην , προβοιὰ δ' εν - δημεν corrigendum, εν ἐνὶ τω δικμηρίου. Simi lis oppositio est apud Lysiam Agorat. S 65: καιἐν τω δήμω καὶ ἐν τω συκοφαντίας -τω κατέγναπε. - Pariter singulare ponitur in his 1 Antidos. p. 315. B. ριετὰ δικας πέου ποιεῖσθαι τας τιρουριας. Cons. p. 319. D. Antidos. S 340. Athenienses nuper, inquit, siris probis et integris invidere coeperunt, πονη- ιν δ' ανθιγέ πων καὶ μασν θρασυτητος ιι σαν, οιοθέντες ταῖς μἐν τολμαις κοὶ ταῖς φιλ. εχθημοσύναις ἱκανω ς αυτω ς ἔσεσθαι διαφυ υεττειν τὴν δημοκρατίαν, διὰ δἐ τὴν φαυλοτητα τωναρχῆς αυτοῖς υπαρξαντων - μέγα φρονήσειν δ' ἐπιθυμηoειν ἔτερας πολιτείας. quo pertineat τῶν υπαρξαντων, non sucile, puto, quisquam explicabit. Corrigo τὴν - υπαρξαGαν. Antidos. 6 343. ἀλλα γὰρ αἰσθανομxι - λμἐν υδωρ ήμας ἐπιλελον, αντος δ' ἐμπεπτωκώς

188쪽

ειρ λογους ημερησίους καὶ κατηγορίας. . Substituendum credo μακρyγοριας. Adv. Callim. p. 383. B.: D quem vestrum non poeniteret, ει τὰν μἐν συκος αντην ἴδοιτε πλούσιον γεγενημένον , ἐμε δ' ων ὐπελιπον

τουργων καὶ τουτων ἐκπεπτωκοτας corrigendum puto, ων υπέλιπεν λειτουργουντα, i. e. me autem, qui liturgiis fungor ex iis bonis, quae iste mihi reliqua fecit, his quoque excidisse. Euthrn. p. 402. B. Niciae et Euthyni dixersissimam conditionem sub XXX viris describens,

n μη quo iure mihi videtur dubitasse Bobreus. Sed miror neutri in mentem Venisse primum corrigendum esse νικίαν, tum defendi vulgatum observatione osymori; quippe hoc dicitur , Niciam non in eo occupatum fuisse tum ut ricophantiae: artibus aliena raperet, sed ut, quamquam nihil committens, tamen mulcaretur.

189쪽

9uaestiones Demosthenicae.

s l.

Traetantur nonnulla ex Leptinea.

P. 461. med. B. Demonstraturus quanto maioris pretii sint praemia δωρεαὶὶ quae a liberis civitatibus, quam quae a tyrannis et ab oligar-ehiis tribuantur, hoc dicit orator r μἐν γαρ

ἐποιησαν' τῆ δἐ τιμῆ καὶ τῆ βεβαιοτητι τὰς παρὰτων δήμων ὁιπεὰς ευρήσετε ουσας βελτίους. Nemo in his offendit praeier Marhlandum, qui τιμαν

190쪽

nihil esse dicit, corrigitque νικαν, ut sensus sit utilitate superiores esse possunt. Reishius defendit librorum lectionem, nihil suspicans quid

Marhlandum movere potuerit ut mutaret. Wolfius quoque sic interpretatur, tyranni suos assicere Malent maioribus praemiis , qu am liberi populi , maioribuS , si reFexeris emolumentum eorum, qui donantur: tum dicit, τιμαν τινα esse aliquem donare s. praemiis .core , idemque esse τιμην et δωρείαν , subiectis exemplis nonnullis ex hac oratione petitis: quibus tamen exemplis non satis defenditur illa interpretatio, quippe

sunt omnia ex illo genere praemiorum, quibus tuno Atheniensium civitas utebatur, quaeque potissimum continebantur inani honoris significatione et promulgatione: aliquanto aptius poluisset aliud exemplum excitare, p. 492. 1l , ubi de muneribus praemiisque, quae olim Lysimacho decreta suerant, quaeque agri ducenta iugera et pecuniae summam continebant, haec dicit orator, οτι εθος ην τοί/ς χρησους τιμαν δηλοι το ψήφισμα

τουτί. Nihilominus primum incongruum est χρεέψ τιμμν, cuius loquendi rationis non facile reperietur alterum egemplum: tum, quoniam liberorum populorum praemia in primis praestare dicuntur, minus convenit ut tyranni, qui illis opponantur, dicantur quocumque tandem

라틴어 텍스트