Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

361쪽

rionem φυaereret, cuius Φεe sibi perpettiam liemtiam optaret. Vix probari potest, ut suspirionem quaerere ambitus sit pro persequi iudiario ambitus sua trionem; cuiusmodi quid tamen h. I. requiritur. Melius Latine dici puto faeti in altero suspicionem quereretur. Cons. 0rat. II, 48. 198. Ibid. 18. Semigraria. Nulla ratio est huius Coniunctivi. Corr. semigravia: ut ox. C. Tum, in fine huius capitis, auctoritate Oxon.

p. et unius Leid. , restituendum non magnam

domum. .

VIII, 20. Graves eruns homines, qui hoc iurati dicere audetant: quum sit his consendum, cet. Unus Leid. eis pro his: recter neque enim, postquam indicati iam sunt, ullo pr nomine nisi iis nunc indicandi erant. ox. v. vitiose id. XI, 25. De Herennii oratione: quid quaeriatis, iudices 8 Ignoscebam voHis auente audientibus, propterea, quod egomet tam triste illudet tam asperum 9mu8 orationis horrebam. Bene repudiatur Weishianum irascebar, pro i Os bam. Falsam coniecturam peperit etiam perversa interpretatio verbi horrctre, ut esset pro reor Midare. Contra Drellius exponit, D horrorem n mihi incutiebat: '' idque ειρωνικως dictum pu-

362쪽

tat: tum apponit, confirmandi causa, locum Verr. Act. I. 6 4l, non solum commoveor animo, sed etiam toto corpore perhorrescor et esse oppositionem dicit, inter v. horrere et commmeri. Τria, pace viri eruditissimi dicam, peccata exiguo spatio continentur. Primum, citantur illa verba

in Νietolianis Indicibus sic, I. I. Verr. 41, i. e. Bietin. Caecit. 13, 41. Tum, non est illa oppositio, sed horrere et commoveri non nisi gradu distant: aptiusque excitare poterat locum II Orat. 45, 188, quae quum a te tracta ritur in causis , horrere soleo. Tertium est, quod illo sensu, ut modo in verbis citatis, horrere semper abs lute ponitur; sed horrere quid h. l. , ut loco cit. orat. II., est toto animo admirari. Ibid. 27. Nam P. Clodius - quum se gravissime vehememtissimeque iactaret et omnia infammatus ageret tristisSimis verbia, voce marema, tametri prohavi eius eloquentiam, tamem non pertimescebam. Verum esse non potest inframmatus veret. Praecipitur quidem in oratore, ut animo commoveri videatur, laudaturque si vere ipse ardeat et insammarus sit: cons. orat. II, 45, 190: neque tamen eo minus perperam dicitur Clodius infammatus omnia egisse οῦ quoniam minime ipsius animum, sed eloquentiae speciem, i. e. vehemens dicendi

363쪽

genus nunc voluit notare Cicero. Quapropter corrigendum est Omnia inflammaret tristissimis Oerbis. Quid sit inflammare rem, cognitum est ex II 0rat. 52, 209. 0rat. 28, 99. Mox sequitur: Tibi αυιem, Balbe, resp-debo primum precario, si liceι, si Da est defendi a me eum, qui -. Istis, primm precario, respondent ea, quae dicit orator S 30:aipue ego idem, qui Mec postula, quin crimianibus, quae in kα rc proprie cominet Hur , GIGgeritissime respondeam, non recuso. Sed illa, si tacet, si fas est, quamquam non nego defendi posse. tamen non spernendam esse lectionem puto trium Oxon. et unius Mid. , scilicet, si fas est. Haec enim particula indicat, velut per ironiam, eum non iure ad ista responsurum esse, sed non nisi permittente adversario id facturum. Pulcre nonnulla ex hoc genere illustrata sunt a Madvigio ad Fin. p. 617. sq. XII, 29. Facile est accusare luxuriem . de corruptelis, de adulteriis, de protervitate, de sumtibus immensa oratio est. Ut libi reum neminem, sed ritia propona3, res tamen ipsa et copiose eι graviter ac Sari potest. Beturpavit locum insulsum emblema. Nam vitia, quum sic reo cuidam certo opponuntur, nihil aliud sunt

praeter rem ipsam, sicut paulo post dicit, in

364쪽

rem, in λιμ: itaque nunc hoc dicitur, vi tibirmum neminem, εed rem propon αε, rea tamen ipsa -. Abiiciantur ista sed vitis, quo arctius inter se opponentur, id quod spectavit, νε- et res. Tum copula delenda ante copiose sicut

8 23 dicitur grauiter es ornate. Brut. 294. Aliquanto inserius. S 30, erat enim meum δε-

precari vacationem adolescentiae veniamque F ure , praeseram asyndeton, ut habent Palat. apud Gruter. et 01onienses, veniam petere. XIII, 31. maximum video signum cuiuε mesremae familtaritaris. Bursus ossendo in superlativo, cuius nulla ratio est. corrigatur magnum. Ita mox, magnum rursus initum video. XV, 36. Hicinium adolescennuum advexisti: candor huius le et procerit , inutis inussique pepulerunt: saepius videre τoluisti: fuisti no-- numquam in iisdem hortis: visa nolitis mulier:

illum Ilium familias patre parco ac tenaci

habere tuis copiis devinclum non potes Diatrat, respuit, n- putat tura dona esse lavit.

Tractavit hunc locum diligenter Madvigius opusc. I. p. 394. sq. , cuius hoc in primis laudo, quod

aliam minus recte sententiae initium tenere sensit: minus probo, quod ita locum corrigit, Vis nobilis multis illum devinctum: ncm poιes: in quibus non serendus est vel vocativus, vel ap-

365쪽

positio, nolitis mulier. Sed primum haereo in his: si isti nonnumquam in iisdem hortis. In

quibus hortis' nondum enim ulli commemorati erant, et, si essent, perinepte diceretur in iisdem hortis. Aliquanto post, in hac ipsa sermocinatione, apte dicitur, Moes hortos ad T berim, tamquam novum quid. Praeterea εα sitis videre et oluisti, et fui ti no nnumquam, praepostere dici videntur. Mihi verisimile vid tur transpositione, partim correctione locum sic restituendum esse: vidisti no numquam mi, in hortis: sese ius videre Noluisti. Tum credibile est, in iis quae statim sequuntur, ea dicit de

Clodia, quae opponantur his, suum familias,

et patre parco ac tenari: cui oppositioni minime satissaeit nolitas mulier; melius, credo, vi a , locuples mulier: quemadmodum cap. 16. fin. dicitur, si sidua libere -- dives e se viveret. Postremo, illum, cuius pronominis vix ulla defensio est. error librarii est relictus, pro statim, quod sequitur. XVI, 38. Quid enim esset, in quo se Non facile defenderet. Bestituendum est: et 'sic Erl. XVII, 39. 1 Iicet aliquis: Raec est igiturma diriplina 8 'Sic tu instituis adolescentes Rob hano causam tibi hune puerum pareres com mendamia et traridit, ut in amore et volupta-

366쪽

ubiιs adolescentiam mam collocaret, eι ut hanc

tu vitam atque haec studia desse demes 8 In postremis et ut hanc tuin secutus est Orellius Palimps. Taur. , cuius lectio l. manifesto falsa est id quod in alio exemplo vere quoque contendit Mad xigius p. 402ὶ, et cedere debet aliorum bonorum librorum auctoritati, quorum ΕrI. et duo 0xon. m Mid. B. ut et tu, Mid. A. et CBern. I. et II ut omittunt, Paris. et hanc vitam habet superscr. tu. Hinc manifestum esse puto in eo codice, unde hi libri fluxerunt, alterutram tantum voculam sive ut, sive tui fuisse, itaque

pro sententiae consilio nobis oplandum relinquiuira servanda sit. Receptam a se lectionem sic interpretatur Orellius: nut tu, postquam ille in D voluptatibus adolescentiam suam collocasset, tunc, n quod maius etiam est, hanc vitam defenderes.

Igitur coniungit haec cum superioribus nocausam tibi hunc puerum pareris commem λιρὶ Sed praesens defensio Coelii nullo modo in even intibus istius educationis numerari poterat. Igiturtii delendum, natum propter corruptum defenderees, pro quo duo ogon. recte defredes exhibent. Ibid. 40. Sed etiam apud Graecos, docti simos homines, quibus, quum facere non possent , loqui tamen et scribere homesse et mam

367쪽

see licefat. Nihili sane est, quod assert Leid. A., qui guum pro quibus quum. Sed, quod

paulo ante Ers. praebet, qui hanc sectam rationemque vitae magis quam verba seculi sumus, non erat quidem probandum a Graevio; sed tanto verior est lectio Leid. B. et duorum Ogon. - λω magis quum verbis. Scilicet perperam etiam diceretur rationem hanc vitae re sequi, tamquam si dicas vitae ratio nem ipsa vita sequi: contra, Sectam rationemque a ui, nihil aliud

h. l. est, nisi placitum ipsum opinione probare. Plane ut nunc loquitur, scripsit Fin. I, 20, 65, de Epicuri placitor neque vero hoc oratione ε Ium, sed multo magis λια et Dotis et moribus co rctavit. Igitur vel τλω magis, vel viaa et re magis corrigendum erit, quod magis placet, quoniam re servant omnes reliqui, et genitivum vitae peperit partic. et salso adhaerens praecedenti vocabulo. Ibid 41. Minutum est, quod corrigi velim, voluptatis caum Omnia δυωntem facere, prosapientes: quippe in istiusmodi placiti enunciatione singularis numerus fere servatur. - Sed haereo in his: res maxime irvier se repugnrant

ιomptatem es in statem dic di facullate coniungerent. Non me, ut Ernestum, offendit δε- cultatis vocabulum, sed dicendi, quod improprie

368쪽

299 philosophis tribuitur: malim doceridi. Agitur de

schola, deque umbratica demonstratione. XVIII, 42. Vincat αἰ urando cupiditas v luptasque ratio nem, dummodo illa in hoo genere praescriptio moderatioquin teneatur: parcat iuventus pudicitias suae; ne Folieι εuam, eet. Sed priora illa dummodo - teneamri per peram a sequentibus distinguuntur: ipsumque pro

bus quid est ratione pervicere Z Neque melius est, quod nonnulli libri asserunt, proveternu.

Sententiae certe convenientius erit demeactra ι. --Τum haec velim quis interpretetur, ne incurrat in alterius domum αtque famam. quum minus diei posse viderem in urrere in auersus domum, conieci olim in alteriuε nomm, nec probavi Schulgium, qui recepisset famulam, pro famam; alio enim mydo iungi nomen et familiam v. c. Fin. II, 22, 72. Et incurrere in pro eo, quod dicitur labefactare, nocere, rarissime, si umquam, dixit Cicero, sed usurpavit Trebonius, ad Biv. XII. 16. - In fine huius loci et ratio suadet, et honorum librorum auctoritas, ut legatur relique oblicae.

369쪽

Ibid. 43. Non spernam equidem id, quod

unus Leid. 4. habet, summi homines, iudices, et clarissimi cises. Neque multum. dissimile hoc est eorum, quae commendat Madvigius Bissert. Crit. de Verrin. p. 365. - Neque hoc contemnendum, quod idem liber, paulo post, habet summi atque clarissimi viri; si quidem ornatus vel de adolescentibus dicitur magis, vel addito ablativo.

XIX, 44. in vero in M. Coelio idicam

enim iam comfdentius de studiis eius honestis, quo niam audeo quaedam, fretus vestra sapientia, libere co teri' vulta luxurses reperiα tur -. Haeo sic enunciantur, quasi dicere de studiis fi estis, et quaedam coi teri eodem pertinerent. Sed constemur ea quae minus honorifica sunt: idque de Coelio non nune facere vult orator, sed postea facturus est Cap. 31, 75. nihil enim occultabo, fretus humanitate ac ε pieritis vestra). Quapropter corrigendum αudebo. Sed in iis, quae statim sequuntur, laborat argumentatio. Facta conriviorum ac lustrorum mentione, quorum libido non reperiatur in Coelio, addit: quod quidem vitium ventris et gutturis,nom modo non minuta aetas hominibus, sed etiamatiget: quasi occurrens iis, qui contenderent, si forte nunc immunis esset Coelius, tamen antea

370쪽

isiis deditum esse potuisse : amores autem, et hae deliciae, quae vocantur, quae Irmiore animo praeditis diutius molestae non solent esse, imature emim et celeriter defores vij, numquam hunc Occupatum impeduumque tenuerunt. Si ista Irmiore animo praeditis diutius molestae non solebant esse, non pertinet. hoc ad liberandum Coelium suspicione, adolescentiam eius in istis rebus occupatam fuisso. Fideamus libros. Paris. Prae infrmiore. Bern. I. quam

irmiore. Bern. II. quouiam firmiore, unde in Ox. C remansit quo Irmiore. Sed quum demonstrare velit Coelii firmum animum suisse, ita ut istis deliciis semper caruerit, necesse est ut ex Ρaris. legatur, deleta in seqq. negandi particula , φιαe infrmiore animo praeduis distitis molestae solent esse: cuius rei hoc documentum profertur, quod isti, non amor ),: mature esceleriter de rescunt, quod quum in Coelio non

conspiceretur, argumento erat eum istis rebus

Ibid. 45. Non assentior Madvigio, qui sissumta quorumdam codd. lectione, hunc locum sic corrigit: seri enim non potest ut .animus libidini deditus - hoc, quidquid est quod nos facimus in dicendo, quoquo modo facimuε, nyn modo

vemdo, verum etiam cogitando po3sit sustinere.