Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

발행: 1844년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

enunciantur, verum generalis quaedam observatio additur. Requiro Et maiore-.

XXVII, 106. quam legem L. Cassius, Lepido

et Mancino consulibus, tulis. Videri poterit hoc inutile emblema esse, quum eius rei iam supra 3 97 mentio facta sit. XXIX, li 0. quibusdam laudandis viris , etiam si maximi ingemit non essent, proHMialis tamen industria: quamquam iis quidem nomomnino ingemium, sed oratorium ingenium de fuit. Quid de hoc loco viri docti, vel ad interpretandum, vel ad emendandum excogitaverint, nec repetere, nec singula relatare libet. In prima parte, ut de singulis primum dicam, ossendunt me duo, m imi ingenii, et Fro, Hilis industria. Nam, ut Far m ingemium, et mediocre , et magnum, et maiuS, et Summum saepe dicitur a Ciceroni, ita malimum non dici puto. Neque industria hoc adiectivo, pr. -- bilis, laudari potest, sicut nulla animi dos aut virtus; quamobrem infra quoque S 180 corrigendum est ingenta 3ane probabilis. Sed tota illa mentio industriae non postulabatur hoc locor Rutilii etiam multam industriam apio loco commendat Soli 3. Praeterea, perquam inepte, quum iam dictum esset eos nom maximi ingenii suisse quo ipso iam significabatur mediocre ta-

392쪽

men ingenium iis concedi , subiicitur quamqua miis quidem non omnino ingenium - defuit. Non reticebo mihi videri priora illa sin quibusdam

tamen industria) ab annotatore fluxisse, qui observavisset aliquoties in mediocribus oratoribus laudari tamen a Cicerone industriam. - Paulo post, nisi id, quod dicitur, it voce - conditius, corrigendum fat. XXX, 113. Non sine causa Bavius delenda censet haec verba: ipse etiam Fufidius in aliquo patro norum numero fuit. Nam interrumpunt sane eam orationem, quae conserendis Scauri et Butilii laudibus destinatur. Fortasse tamen excusari poterunt, si cogitamus multis partibus hunc libellum commentarii speciem praebere , in quod multa etiam coniicerentur, quae minus ad propositum argumentum pertinerent, sed opportune tantum commemorari viderentur. Veluti

modo, cap. 26, 102, memorabatur Coelius Anii-

pater, qui ctamen ue neque orator fuit, neque, quantum memini, orationum scriptor. Idem valet de Afranii mentione, infra cap. 45, 167,tabs piaeta deleri vult navius, me probante: sed ne, hic quidem fuit orator. XXX, 115. 'De Bntilio, qui in sua causa ora toriam lacnitatem adhiberi' nolebat: dixit ipse pro se, , et pauca C. Cotta, quod sororis

393쪽

-αι fretis, es is pridem tamem ut Orator,

puampuam erat admodum adolescens. Inepte dicta. Si tit orasor, noluisset eius operam adhibere Rutilius. Legendum est, aed ne is guia dem tamen ut Or fur, quamquam erat a modum adolescens), es Q. Mucius enucleate cet. -: continuanda enim haec sunt de patronis

Rutilii. XXXIV, 129. C. Fimbria - habitua est

sane, ut ita dictam, luculentu3 patronus ave maledicus . Placuit merito viris doctis Esenesti correctio, qui treculentus substituit priori illi adiectivo: sed minus recte patronus expungi voluerunt, quod eorrigendum erat atrox. Hoc postremum alio modo in codd. corruptum erat

supra S 86. Sic atrociter dicere orat. S 56. XXXV, 134. De catulor sed erat talis, ut,

guum quosdam audirea, Mui tum erant pra stantes, videretur esse inferior; quum aulem ipsum audires sine comparatione , - melius non quareeres. Priora vitiosa esse sensit Schneiderus, quod comparatio nulla indicatur: ideoque coniecerat, ut si cum iis audires. Nondum satissaeit. Ex codd. lectione, quum is quosdam, emetendum puto, cum iis quum dicentem audires. XXXVI, 138. Puram multi enim iam O- ores commemorati sunt, et quam diu in eorum

394쪽

enumeratione versamur, quum tamem visae αις- vix, ut dudum ad Bemos hemem et Hyperidem, sic nunc ad isntonium Crassumque pervenimus fΙn illa comparatione sui dudum, hoc significatur,

in eadem enumeratione multo ante ad Demosthenem , quam ad Antonium Crassumque perventum esse. Sed non erat istorum, Graecorum et

Romanorum, una series et una enumeratio, seorsumque de illis dixerat: igitur temporis aut intervalli discrimen, quo Demosthenes ab Antonio Crassoque distaret, nunc quaeri non poterat. Sed, quemadmodum nuno est, in hac Romanorum oratorum enumeratione, sic tum squod scribendum est pro dudumὶ refertur ad Atticorum oratorum historiam ; et ex utraque enumeratione consert eos, qui persectissimi habebantur. XXXVII, 140. De Antonio: verba ipsa non illa quidem elegantissimo sermone: - sed illa, quae proprie laua Oratoris est in verbia -. Postrema, quae suspensa sunt, recte vidit Matthiaeus ex anacoluthia explicanda esse, et instaurari sententiam in verbis sed tamen Antonius -. Verum, verba elegantissimo sermone, defendi

nullo modo potest. Quis umquam dixerit, verba sunt hoc sermone Z Novi oratorem appellari si num aermonis, S 23s: sed non erat hoc Ant nil, et, si esset etiam, nihil pertinebat sermo

395쪽

ad singula verba. quare aut, deleto sermone, legendum erit elegantissima, aut elegantissimi sermonis. Quod autem minus dubitandum est, Lambini correctio, ut propria laus, non prOprie, legatur, recipienda est..- quae mox appellantur sententiarem Ornamenta et conform tiones, pertinent ad locum ea oratore, quem

apposui supra p. 82. - De iis, quae 3 141

eduntur, assentior Schuigio, verba manus, Au- meri - sententiisque consentiens, insititia esse, fortasse conflata ex De Orat. III. 59. et orat.18, 59. Relinquitur, absolute dictum, vox. Permanens, nullo modo serendum, et fortasse mutandum in perSOnanS.

XXXVIII, 143. De Crassor in disserendo mira explicatio; quum de iure civili, guram de

aequo et bono disputaretur, argumentorum essimilitudinum copia. Cogitavit, haec scribens, mani sto nobilem illam Curianam desensionem. Sed, ut argumemta mι stmilitudines proprie usumpantur quum de aequo et bono disputatur, ita auctoritas et interpretatio ius civile defendunt maxime, quo nomine superabat sane Cras um Scaevola. Quare, ut asyndeton quoque tollatur in rebus, quae inter se oppositae sunt, legam, in tars civili quum de ae s et bona dimis, i . e. in quaestionibus iuris ci ilis. i.

396쪽

sus, exvectabatur, audiebatur. Postremum fluxit ex interpretatione: nam eas ectari orator

dicitur, quem ad finein usque patienter audiunt homines: sicut exspectatio dicitur orat. I. 8 180, III. S 33: quod propterea notandum, quia non intellexit orellius ad orat. 236. edit. min. , et ne quis istic perversam correctionem, exv ctari , probet. Sed sequentia melius distinguenda sunt. Nam S 159, iam in alte

cando - neminem, hoc modo videntur cum superioribus laudibus coniungenda: - perbr vas, ut etiam in altercando in merit parem nemin-: tum, posita plena distinctione, novam sententiam inchoat de Crassi cursu forensi, Versatus est cet.

Ibid. 16 l. Sed haec Crassi quum edita

oratis est, quam 'te saepe legisse certo scio, quatuor es tri Ma tum ha bat annos In hac , verborum structura tum certe non tantum

abundare, sed eiiciendum etiam videbitur. De currere dicas Ed. pr. , in qua est tum edi α - quum habebat. Sed omnino non quaeritur quem annum ageret Crassus quum edita, sed quum acta causa est: et ex pluribus, quas adolescens egisset, hanc editam esse, et a Bruto legi potuisse dicit. Puamobrem in vulgata lectione ni-

397쪽

hil mutandum, nisi quum eiiciendum, media lue distinctio post scio ponenda. XLIV, 162. Erit, inquit Brutus , aut iam est iste quem exspectas 8 Recte Bernhardius defendit partic. aut. Sed interraeandi signum. tollendum erat. Eiusdem sententiae est hoc Lem. III, 17. init. prato posse, et quidem aliquem de trigus nobis. Cons. 0rat. III, 61, 229. XLV ,168. Fuia etiam se. Rubrius Varro - ,

probabilis, doctus autem Graecis literis, Dolus ad dice dum, M. Grauidius. Interpunis genda sunt sic, - Nehemctus ac Sagor, in eo gemere sane probabilis. Noctus autem -. Ut edi solet, Graecarum literarum disciplina inepte iungitur cum accusatorio instituto. Eadem ratione ut autem sic initio ponaturin scribitur Gip. 35. init. et S 102. et 108. et passim. XLVI, 169. T. Betucius - , cuius sumtaliquot orationes in re habitae: illa Romaeccintra CastFionem-. Iv. hae enumeratione, quum illa non ad orationem iam commemoratam reseratur, requiritur - habitae, et illa Romae, so. habita.

XLVII, 174. De L. Gellior atque i a diae

vixit, vi multarum aetatum Orator vis i-FIG. caretur, multum etiam in. camis versaretur.

398쪽

Postrema inepte adduntur: poterat enim multum in causis versatus esse, etiamsi minus diu vixisset rium illud ipsum iam occupatum est in his verbis, quae praecedunt, multam operam amicis et utialem praebuit. Scilicet restituenda lectio et interpunctio sic: - Oratoribus implicaretur. Muia tum etiam in causis versatus, iisdem fere temporibus , D. Brutuo. -. -

Ibid. 175. Commemoratis D. Bruto, et Scipione et Cn. et Sex. Pompeiis, qui non magni oratores suissent, haec subiiciuntur: Bem in iure es ante hos M. Brutus et paullo post erum

C. Bellimus, Aomo per Se magnu3, prope εμ mili ratione summetιs evaserat. Complura sunt in his quae offendunt. Verbi causa, quod M. Bruistus ita nude commemoratur sine ullius virtutis aut iacultatis aut rerum gestarum mentione, qualis tamen reliquorum nomina, hoc praesertim loro, comitari solet, Vix serendum est. Nam,

quae initio leguntur, item in iure, ab Aldo est; eodices habent suam in iure, aut itam iniure. Sed Brutum hunc nemo facile dixerit, quis suerit. Perperam certe 0rellius in Onomastico p. 318.

b. confundit eum cum eo, qui supra suo loco Cap. 34, . t 30 ornatus erat, iuris peritissimo, cuius filius accusatorio munere infamis suerat. Leia

cedit, quod incommode, in duorum hominum

399쪽

commemoratione, de altero dicitur ante hos , i. e. ante Scipionem et Pompeios, de altero eum; quippe hoc idem est ac si dixisset, eadem cum illis aetate; et, si accurate enunciandum esset, exspectaretur post Auno, nempe Brutum. Sed ipse quoque Bellienus fuerat ante hos; siquidem D. Brutus consul fuit a. u. 676, Bellienus autem per 'Marianos consulatus et eas petitionis angustias, qui fuerunt a. u. 646-653, ad illum honorem pervenire non potuit: rursus Cn. octavius, qui statim post memoratur, Consul suit a. u. 667. Non est hoc quidem in hoo libello

inauditum, ut temporum sei ies non accuratissime servetur in singulis oratoribus commemorandis: sed

tamen oratio ipsa ut diserta sit postulandum est, quae nunc, initio certe, turpiter est vitiata. Sed, quod de Bellieno dicitur, props simili ratio ne summus evaserat, reserre videtur Drellius, in Onomastico, ad idem iuris civilis studium t quod si esset, non dixisset, puto, prope simili ratione. corrigendum esse suspicor prope sine ulla orati e. lia de Torquato 6 265 dicitur, non deerat oratio: de Silano, S 240 habuit orationis satis cons. S 165, mox de cethego, 6 178, salis

stippeditabas oratio. Quod per se magnus dicitur Bellienus perperam tueri mihi videtur orellius; neque sic interpretari licet, ut secit corra-

400쪽

33 i

dus. Quapropter vera sortasse est Bavii suspicio, legendum esseper Se cognitus, ut supra Cap. 25, 96. XLIX, 184. disputationem hanc - malim icti et Bruto placere: eloqueniliam autem meam populo probari velim. Primum haec ita dicuntur, quasi eloquentiam minus curaret Attico et Bruto placere: lum insolenter eloqVentiam meam appellat. Pronomen mulandum censeo in etiam, ut sententiae etiam hoc modo satisfiat: sicut mox

S 187, mihi cane et populo. LI, 192. Quid tu, Brute, POSNeme, Si te, ut Curionem quondam, concio reliquisse Z 0piimi libri auctoritate posses scribendum. LIII, 197. Ubi describitur Crassi oratio in

causa Curianar Crassus ab adolescente delicato, qui in litore ambulans scalmum reperisset, eamque rem aediscare Nabem con Pirael, exor sus est. similiter Scaevolam ex uno scalmo capthonis centumvirale iudicium hereditatis esse. eisse, hoc in illo initio consecutus, metutia eius.

dem generis sententiis' delectavit -. Ellenditus, in deleto, hoc illa initio; quod Meyerus interpretatur, hoc faceto inidio. Sed neque Aoo initium sic explicari potest, neque quo pertineat conse tua apparet, ne tum quidem, si hoc conmse rus iunguntur. Nihil prorsus aptum est in

codd. lectione. Nam ne illud quidem, quoi

SEARCH

MENU NAVIGATION