Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

41쪽

Soli mani um i omitt. p. 209. sqq. et p. 227. sqq.) Quare ab his eruditissimis viris dissentiam , intelligetur in singulorum locorum intor-pretatione. Antiquissimum exemplum προβολῶν est apud Xenophontem Hellen. I, 7, 39, de iis, qui populo persuaserant, ut de prae

θῆναι Non nimis diligentem rei expositio nem sic, credo, intelligere debemus, extraordinem psephisma conditum fuisse, ex quo προβολαὶ serendae darentur contra eos, qui populum decepissent. Sed credibile non est quemquam nominatim hoc psephismate petitum esse: nesiae hic erat tali Un decretorum in populari servore mos. Quare persuadere mihi non possum verba, ειναι δε καὶ Καλ- λιβενον τουτων, ad ipsius 'sephismatis sor-

42쪽

mulain Pertinuisse, fierique potest ut Xenophon hoc tantum significare voluerit, quem Ρ0tissimum populus spectavisset. Porro Consequitur, Per ipsam προβολὴν actionem fuisse institutam ὰπατῆσεως του δήμου, ipsumque populum in concione non ε, δικαστηρ o) sun fragiis pronunciavisse τιν προβληθέντα ἀδι- κειν, Cui tum necessitas imposita suerit fide-

bunal definivisset ὁ τι χρο παθειν ἐγ ἀποτῖσαι' Xenophon autem hoc postremum bis verbo κρινειν appellat, quod tamen Proprium estolus disceptationis, in qua non de Poena, Sed de ipsa culpa agebatur. Quumque Veterem legem suisse constet svid. Demosth. Leptin. p. 498. 3. Adv. Timoth. p. 1204. init. quae εισαγγελίαν daret contra eum qui populum decepisset, quaeque iuberet κρινειν, κώνθανατω ζηαιουν, necesse est ut Statuamus

hanc προβολον, de qua refert Xenophon, ita ab Gσαγγελια subsse distinctam, ut cum rei delatione ad populum statim iudicium ipsum,

contra Inorem, a Concione exercendum con

iunctum suerit, 'oenaeque desinilis, quoniam

43쪽

XXXIV

interpretando demum delictum ad τουαπατησιν reserret , tribunalis sententiae reservata fuerit. Uno modo defendi potest Xenophonteum κρινειν, quod in ipsa προβολῆ nulla videtur concessa fuisse προβληθεντε defensio, eaque si post demum in tribunali uti potuit, vere haec demum κρισις appellanda suit, quae, ut constat, nulla appellari poterat, nisi in libera litigantium contentione. Videamus an ex aliis quoque indiciis hoc colligere liceat, quum εισαγγελια Sive ad senatum, sive ad Populum rem integram relinqueret Heliaeae, quae ima demum primum

pronunciaret reum teneri, tum poenam aestimaret , in προβολῆ contra fieri solitum fuisse, ut prius illud iudicium statim, sine disceptatione, Penes Populum esset. Statim advertit me id, quod Sch mannus Cinniti. p. 238 docet, Dactorem primum adiren debuisse Prytanes, iisque προβουγν, scriPtoes haud dubie consignatam, tradere: - tum, iuncomitiis ab actore adversarium productumn Se, et, Post prοPositam a Prytanibus πρωδε βολυν, utrumque Verba pro se ad populum

44쪽

vsecisse.' Horum nihil reperio confirmatum ab ipsis oratoribus. Nec produci solitum suisse adversarium demonstratur corrupto Scholio in Lex. Rhetor. p. 288 v. προβολὴ. Ipsa contra violentior indoles huius iudicii, quod βολῆς nomine indicatui', postulat ut de delatione cogitemus quae primum et statim in populi concione fiat: et quemadmodum in aliis actionum generibus lex iubere solebat vel γγανεσθαι πέλ- του θεσμοθετας, vel εις

την βου- εἰσαγγέλλειν , ita προβολαὶ sactae Sunt is δημι', sicut diserte distinguit Isocrates Antid. 337 quem locum apposui in hoc Volumine p. 118.) De adversarii de- sensione nihil suspicari licet ex iis, quae Demosthenes in principio uidianae memorat: nam illa, παντα ποιουντος τουτου του μειδιου

ὁ δῆμος , ουδ' ἀπέβλε μεν εις τὰς Ουσιας

τὰς τουτων Ουδε τὰς υποσχεσεις, nemo

dubitabit, puto, quin reserenda sint ad preces, et minas et blanditias, quibus isti a singulis suffragia cons sit sperarent cons. p. 580. sin.), quibusque artibus Postea quoque προ των

45쪽

δικαστηριων Usus esse uidias dicitur ibidem. Contra, veram disceptationem post demum exstitisse in tribunali, manifesto indicat haec oppositio, ibid. p. 510. 18. υβρισμαι μεν

βολῆ defensio concessa fuisset, iam tum esset dγων et κρισις. Nihilominus in lege p. Si P. haec verba consideranda sunt: επειτα Οι πρυ- τώνεις τὰς προβολὰς παραδιδοτωσαν τὰς

γεγενημενας ενεκα τῆς πομπῆς - οσπι ἁνμη ἐκτετισμεναι ῶσιν. In quibus tamen propter Partis. γεγενημενας non necesse esso puto ut sermonem esse dicamus de querelis, quae ante concionem apud Prytanes sint institutae, neque alias intelligendas arbitror praeter eas quae, P P0Sita Per Praeconem quae

stione quis quem προβάλλεται quod ipsum

est , copiam facers), nunc ipsum sectae essent, quasque tum Proedros oportebat παραδουναι διαγινωσκειν SiVeτιζειν, ut ipse Orator interpretatur, eaque ipsa locutio indicat, concionem in ea re iudicium exercuisse. Extrema verba οσαι ἀν μὴ ἔκ-

46쪽

τετισμέναι ωσιν) alii aliter explicuerunt. Boeckhius verbi causa l. c. p. 65 et 67) ita

interpretatur, Dquae nondum soluta mulcta Dpecuniaria sublatae sint. V Schoemannus Cο-

iniit. p. 238 exponit, D nisi si interim reusaeactori satisfeceratV. ueterus Lit. Att. III. p. 275 similiter, ut B0eckhius, putat προβο λην, Prius apud Prytanes aut potius Proedros institutam, horum Potui Sse superari. Haec postrema interpretatio tum vera esse poterit, . Si demonstrabitur et apud Prytanes ante institui solitam fuisse προβολην, et Prytanes saut Pr dros) έπιβολῆς indicendae potestatem habuisse, et, si habuerint, cadere hoc poenae genus in ea delicta, adversus quae προβολῆ daretur: nam B cxliii opinionem, intelligendam esse condemnationem quam SenatuS Pronunciaret, satis bene resutavit ueteriis l. C. not. 57, nisi quod ipse errare mihi videtur, quum dicit, Propterea, quod nihil απροβουλευτον ad concionem serri liceret,

statuendum esse Prytanes ante CuiuSque προβολῆς Senatum certiorem fecisse: nam nec demonstratum est προβολην ante concionem ad

47쪽

xxx III

Prytanes suisse delatam, nequo apparet quo consilio delatam ad se isti cum Senatu communicaturi suissent. Non attenditur satis, pace doctissimorum virorum dicam, istiusmodi culiaribus legibus de industria tum minutam esse Senatus et magistratuum auctoritatem, tum confirmatain populi potestatem, ipsaque iudicia severiora lacta esse quae- citaret : nam hoc consilio latam esse legem των προβολων , perspicue docet Demosthenes uid. p. 525. 14. Sed eluditur ista severitas, si reus qualiscumque mulctae vel a Senatu, vela Prytanibus damnatus iudicio ipso liberari potuerit. Igitur hoc distabant προβολαὶ ab

εισαγγελιαις, quod hae ad Senatum aut ad populum sic deserebantur in iisque secundum σαγγελτικον νειον certa via ac ratio se vabatur, ita ut res integra Heliaeae reservaretur; προβολαὶ, contra, statim ac necessario in concione, sine κρισεως disceptatione, accipi poterant, ita ut post in tribunali non nisi de Poena certamen esset; quo fiebat ut istic moderationi et prudentiae locus relictus esset, hic om

nia Iibidine et impetu profligari possent. Quid

48쪽

xxx x

igitur est istud ἐκτετισμέναι Τ Neque enim probari potest id, quod Schoemannus Putabat, interim igitur ante concionem) actori satisfacere reum Potuisse, Propterea quod non ante, i quam in ipsa concione, προβoLaei iustituebani tur; et, Si ante. V. c. apud Prytanes, instituis potuerint, aliae leges erant, quae Privatam, διαλυσιν vitarent, praesertim in publica cauSa, s quam peragi totius civitatis interesset, unde

ipsa locutio fluxerat τὴ πολει βοηθειν. Quodi dissicultatem interpretandi auget, hoc est, quodl Prorsus contra sermonis indolem dicitur προ-i βολην δετινειν. Umquamne γραφην έκτώ, νειν, aut εισαγγελιαν, aut suaeσιν t Nons Puto P0sse. Fateor me ista nullo modo expe-i dire posse. Tu si poteris, celeberrime Her-ludnue, gratus audiam.

Hoc porro interest inter προβολην et ει, σαγγελίαν , qu0d haec ad Heliaeam non nisis populi aut Senatus mandato per Thesmothetasi deserebatur, in προβολῆ autem, quum nullum eiusmodi mandatum praecederet, Per ipsum τον προβαλλύμ ενον videtur stetisse, utrum causam, id est Poenae aestimationem, deseri O

49쪽

ad Thesmothetas vellet. Nisi enim hoc integrum ei mansiisset, quid opus erat ut commemoraret Demosthenes in. bl 5. b), post προ- acceptam a Populo multos se adiisse, qui eum hortarentur επεξελθειν καὶ παρα-

λυναι Midiam εἰς δικαστηρι-3 De Ira mothetis, quin habuerint εἰσαγαγris, non intelligo quare dubitaverit Schoemannus Comiti. p. 239: cons ueter. Lit. Att. III. p. 27G. Minus curo Pollucem VIII. 87, quam ipsum Demosthenem, qui p. 524. 19 non dixisset των -- ων, nisi hi praesentes iudicio praeessent. B ckhium miror, qui I C. p. 68. DOl. 2. caStigare Lexicographum, quam corrupta verba corrigere maluerit.) Sed uterque, et Boeckhius, et Meierus, haesit in illis, quae initio dicit orator, p. 5l5. 14, ιδθτις εμαροι' quamquam hic interpretari studet ita, ut dicat sic exprobrari magistratui moram factam in iudicio persequendo. Non nego hoc

ingeniose excogitatum emer Verumtamen Probabilior mihi videtur esse suspicio significari ita instaurata iudicia, quae per bellum Euboicum interrupta suerant. Peaveram enim uete-

50쪽

rus Bou. Damia. p. 190 iustitia intra privlitas causas constitisse docet: cons. Schoeinannus Liti. Att. II. p. 154. not. 70: in Thucydide adeo VI. 91. si . necessario publicae causae intelligendae videntur. Iterum quaeritur, προβολὴ fueritne αγωντιμεντος. Affirmat Schoemannus Comiti. p. 239. sq. Sed, quos Midianae locos indicat quibus hoc confirmet, eorum alterum p. 523. init.) necessario correxisse mihi videor, alterum tractavi in hoc Volumine p. 148, qui tamen multum abest ut demonstret aestimationem abactore prosectam esse. ProbaVit tamen postea eamdem sententiam ueteriis Lit. Att. III. p. 27T: quamquam verius mihi videtur ante pronunciasse Meckhius i. c. P. 67, nullam ab actore fieri solitam fuisse aestimationem. Potuisset etiam hunc Midianae locum indicare, p. 521. 19: πώντων ουν τουτων ἀθροων τιμορι- ποιὴσασθε, ὁ τι ἀν δικαιονηγῆσθε. unde apparet iudices, non actorem, Poenam aestimasse. Et tamen mirum videri potest veram eius rei causam neglectam esse

a viris doctis, quae in ipsius iudicii ratione