Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

발행: 1844년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

tamen reticere possum, Propter tot fraudis in. dicia mihi videri totam illam legis formulam ab imperito quodam Grammatico confictam esse. Istis sublatis restat tamen diserta satis legis commemoratio in ipsius Oratoris verbis quae praecedunt, ita ut utiliter ista cum lege in Midiana conferri possint. Quo loco tamen velim

menter dissentio a Meiero, qui primum l. c. p. 321. duas aut plures leges υβρεως fuisse

putat, propter I um Demosthenis Conon. p.

1264. 11. δω, quod istic dicitur, λαβε

ροι καὶ τους νομους τους τῆς υβρεως καὶ τιν περὶ των λα-δυτων, nisi aliunde contrarium demonstretur, fidenter corrigam τιν τῆς υβρεως. Atqui contrarium ostendi quum nulla certa ac propria auctoritate poe- sit , dudum quaesiverunt viri docti, pateretume οβρεως vocabulum ut ad diveI'sa genera αιτιῶν referretur: nam aliam esse υβριν διαισχρουργιας, aliam δια πληγων. Ne Ionge aberrem, percurram ueteri l. c. disputationem: qui p. 322, consarcinata ex iis, quae tum apud Aeschinem tum quae apud Demosthenem

proflant, una lege υβρεως, hanc intelligi putat

62쪽

quam δι αισχρουργιας appellant, itaque recte et proprie eam Iegem commemorari in I imarchea, sed a Demosthene per calumniam tantum proferri ad eas iniurias quae dicuntur διὰ πληγων. Duo velim attendisset ueterus: primum apud Aeschinem ipsum ex interpretatione tantum υβριν appellari μὶ πισθώσεως,

itaque minime per se restringi vocabulum ad peculiare genus iniuriarum: tum aliunde constarct υβριζειν ex lege ad complum genera pertinere. Secundo loco, tam diserta est Demosthenis in Midiana disputatio, ut vix credibile sit eam legis interpretationem ab eo defendi, quae manifesto consilio legis repugnaret, affirmarique ab eo uidiam ea teneri lege, quae non nisi αἰσχρουργιαν attingeret. Memoratur γραφη υβρεως apud Demosthenem Contr. Steph. v ευδροι. I. p. 1102. 17. Hanc ideo ab Apollodoro institutam suisse contra Phormionem ait Melcrus p. 323, quod is matrem Λpollodori corrupisset sive vi, sive Volentem, itaque uxorem duxisset. De isto matrimonio dixerat actor paulo ante, δν δε τροπον, ουκισως καλιν υιει περὶ μητρος ἀκριβως ει-

63쪽

πεῖν' quod quale sit, declaratur ibid. p. 1125.14. tum orat. II. p. 1135. 19, nempe Phormionem διεφθαρκεναι matrem Apollodori. Sed prudentius secisset ueterus, si habita ratione eorum, quae altem Ioco p. 1125. 20, τυλικαυτας μαρτυριας εξενηνοχως τῆς υβρεως τῆς σαυτου dicuntur, υβρεως Vocabulo et actione plura illa comprehendisset, quae istic commemorata erant. Quapropter, quum em ipsa γραφη eventum nullum habuerit τῆς μὲν γραφῆς εκκρουομενης. p. 1102. 19 , haud alienum fuerit suspicari ab Apollodoro istam υβρεως γραφην, quam Praesertim temporibus coactus substituisset privatae de paterna hereditate actioni, per calumniam suisse institutam. Scilicet nusquam in legibus definitum erat quid esset υβρις, sed usi videntur Athenienses eo crimine ex communi usu sermonis, itaque late interpretabantur sic, ut cuique Camae conveniebat. Ideo nec facile est omnia enumerare, quae istiusmodi crimine comprehendi potuerint, et perperam mihi videtur Melerus p. 324 velut alterum genus eam iniuriam P0-

64쪽

suisse, quae διὰ πληγων fieret. Ne Grammaticorum quidem indigemus desinitione, qui ut προπι)λακισμου illata ista iniuria esset requirunt: nam hoc ipsum, aut, id, quod in uidiana dicit Demosthenes, εφ'-quo modo aut definiri, aut demonstrari poterat Sed vehementer abutitur idem vir doctissimus p. 325 Aristotelis loco Rhetor. II, 24, 9. Exemplum ponit Philosophus o μω ντος φαινομένου huiusmodi, το τυπτειν τους ελευθερους υβριν ειναι' quod salsum esse

ita demonstrat, ρου γὰρ πὰντως, ἀλλ' μανὰσν χειρῶν ἀδικων. Igitur, inquit uel

rus, τους δουλους τυπτειν non est υβρις. Vix credibile est quemquam Sic errare Posse, ut pro definitione iuris accipiat temere proiectuin enthymema, et ne hoc quid a videat, quum univerae reprehendi istud, tum in eo corrigi, quod τυπτειν non Semper, Sed lan

crimine ponendum est. Confirmari tamen illud suum, sine iniuria servum verberari posse, putat Meierus ex loco Demosthenis Nicostr. li. 1251. sin. , in quo παιδάριον ἀστον in-

65쪽

I. I

terpretatur puerum civisem, i. e. Opinor, et liberum, et parentibus civibus natum. Mihi contra videtur, neque ὰστιν sic accipiendum esse, sed de urbano dici semulo, qui opponatur servo rustico, et παιδαριον non tam delibem homine, quam de puero, i. e. Se Odici. I u velim iterum inspicias locum du- duin tibi cognitum, et dicas mihi utrum temere statuam Nicostratum de υβρεως γρα st cogitaturum non fuisse, nisi κυριος istius puerisuisset. Quo praeterea iure, nisi ita esset, istum in Apollodori hortum, cum mandato, misisset Quae si ita sunt, minime opus est incredibile quoddam confingere cum Meiero, ut dicamus Oratores Hyperidem, Demosthenem, Lycurgum: cons Athenae. VI. p. 266, F. legem illam υβρεως per calumniam tantum in servis quoque ad Qx ς retulisse, quum proprie non nisi αἰσχρουργία intelligenda esset. Et, si otio tuo abuti vellem, celeberrime Hermanne, ex permultis Oratorum locis demonstrare poteram, ut Opinor, legislatorem in illa υβρεως lege neque de uno et certo quodam genere iniuriarum cogitasse,

66쪽

et necessario istius verbi interpretationem tum actoris ingenio, tum communi sermonis consuetudini reliquisse. Sed neque plures υβρεως leges fuerunt, neque hoc demonstrari poterit inde, quod apud Demosthenem Conon. p. 1256. s. αἱ τῆς υβρεως γραφαι appellantur. Sed vera illa lax, quam servatam agnoscimus in illo uidianae loco, praeterquam quod emblemate illo, quod significavi, liberanda est, in ipsa tamen clausula Iaborat, id quod

viderunt viri docti. Frustra adhuc exspectavi Meteri Commentarium, cuius Spem nobis secerat edita ante hos tredecim annos indiana. Τuipse quid statueres, quum Paecherrimam orationem nuper auditoribus interpretareris, nescio. Mihi sic videtur: quamquam mortis adeo P nam petere potuerit actor cons Demosth. Cο- non. ibid. 14 θανατου κρινας τουτονὶ), tamen eius non necesse esse mentionem fieri in Ιege, quantum coniicio ex aliarum legum ces-

latione , veluti Τimocr. p. 720. M. et p. 733. Sed tollenda sunt verba nihili, tum τῆς υβρεως post tum Aiν ἐλευθερον

Agnoscis enim, spero, ista Si Servanda essent,

67쪽

L III

ridiculum hoc oriturum esse, si quis Propter servum violatum pecuniae damnatus esset, hunc omni solvendi vinculo liberatum fuisse. Non ignoro haec Omnia, quae Peraecutus sum, doctius et enucleatius exponi potuisse. Sed disciplinam istius argumenti mihi non sumo, nec nisi modeste et breviter explicare in animo erat, quare a recepta sententia discederem. Τuum iudicium erit, celeberrime Hermanue, quid persecerim; cuius et prudentiam et eruditionem tanti a me seri scias, quanti a quO- quam alio. Quibus excellentibus virtutibus ut

diu pergas literas nostras ornare, etiam atque etiam opto. Vale.

70쪽

Goncuti Platonis quum superiori anno vobis interpretabar, quum multas partes praestan iissimi dialogi melius percepi, tum aliquanto melius mihi videbar perspicere id, de quo diversae

minimeque constantes sunt doctorum virorum sentiae, quale esset libri consilium, et ad quam esset demonstrationem totus reserendus. Qua de re tunc diserte explicare sententiam non poteram, satis habens si in singulis rite intelligendis vos exercerem, et digito tantum monstrarem ea, quο-rum in hoc disputandi genere ratio habenda esset.

SEARCH

MENU NAVIGATION