Stephani Baluzij Miscellaneorum liber primus septimus, hoc est, Collectio veterum monumentorum quæ hactenus latuerant in varijs codicibus ac bibliothecis

발행: 1700년

분량: 519페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

η Misci LLANEORVMmus in verbo. quoniam , promulgante beato Leone Papa, si , prout Apostolus ait, qui ad lueret Deo , unus spiritus est, multb magis verbum caro factum unus est Christus , ubi nihil est alterius naturae quod non sit utriusque subiciens. Non ergo infirmemur in consilio misericordiae Dei, quae nos & innocentiae reformet de vitae. Nec quia in salvatore nostro manifesta agnoscimus gemina signa naturae , aut in gloria Dei de veritate carnis , aut in humilitate hominis de deitate in jestatis ullatenus dubitemus : quia idem homo est in forma Dei qui formam recepit servi, idem &incorporeus manens & corpus assumens , idem in sua virtute inviolabilis , & in nostra infirmitate passibilis, idem I paterno indivisus throno , & ab impiis crucifixus in ligno. Idem est super caelorum altitudines vici. mortis ascendens, & usque ad consummationem seculi universam Ecclesiam non relinquens. Idem postreinb est qui in eadem qua ascendit carne venturus, sicut judicium sustinuit impiorum, ita judicaturus est de omnium actione mortalium. Vnde , ne pluribus testimoniis immoremur, unum sufficit ex evangelio beati Iohannis adhibere , quod ipse Dominus noster hoc

dicit: Amen aranen dico vobis, quia venit hora nunc est.uando mortui audient vocem sibi Dei, qui audierint viυent. Sicut enim pater habet Ut m in semet se , se dedit O filio miram habere in semetips, potestatem dedit ei judicium facere , quia filius hominis est. Ergo sub una sententia , quia filius Dei est , atque quia filius hominis est , apparet quemadmodum Christum Dominum in unitate personae credere debeamus 1, qui Him sit filius Dei per quem facti sumus , etiam filius h minis per assumptionem factus est carnis , ut moreretur , sicut ait Apostolus , propter delicta

52쪽

L 1 n et R QV I N T v s. Asiae . ,.ec resurgeret propter justificationem nostiam , unus idemque Deus homo & homo

Deus , filius Dei, filius hominis, & filius hominis , lilius Dei. Verum quoniam nonnisi ex uir que silvamur. Talis enim erat hominum a primiscucta genitor bus causa mortalium ut originali peccato transeunte per posteros nullus poenam damnationis evaderet nisi verbum caro fieret Ahabitaret in nobis. Nec enim verbus aut in casenem aut in animam aliqua sui parte conversum est, simplex & incommutabilis natura deitatis tota in sua sit semper essentia, nec damnum sui recipiens nec augmentum. Et scassumpta . glorificata in glorificante permaneat. Cur autem inconveniens aut impossibile videatur ut verbum caro atque anima unus Iesus Christus & unus Dei

hominisque sit filius, si caro & anima, quae dissimilium naturarum sint, ynam faciant etiam sine verbi incarnatione personam, Him multb faciliussit ut hanc unitatem sui atque hominis deitatis praestet potestas quam ut eam in substantiis obtineat solius humanitatis infirmitas.

Nec verbum igitur in carnem , nec caro in ve bum mutata est sed utrumque in uno manet, de unus in utroque est, non diversitate divisus, non permixtione confusus. Non alius ex patre , alius ex matre , sed idem alter ex patre ante omne

principium, alter de matre in fine seculorum ; ut esset mediator Dei & hominum homo Christus Iesus, in quo habitaret plenitudo divinitatis eo poraliter. Totum igitur corpus implet tota divisenitas ; & fcut nihil deest illius majestati cujux

habitatione impletur habitaculum, sic nihil est corporis quod non suo habitatore si plenum , in quo G nos sumus repleu. Q d autem dictum in reputi, nostia utique est signita

53쪽

M MiscELLANEORVM in natura , ad quos illa repletio non pertineret,

nisi Dei verbum nostri sibi generis & animam de

corpus invenisset, qiue ita in unitate convenerunt ut nec separationem possint habere nec finem, verus homo vero unitus Deo , nec secundiim cxistentem prius anim a deductus e caelis, nec secundum carnem creatus ex nihilo , eandem gerens in verbi deitate personam ut veritas affecti

num sub ' deramine deitatis esset & mentis, de

tenens communem nobiscum in corpore animaque naturam. Non enim esset Dei nominumque mediator nis idem Deus idemque homo in utroque & unus esset & verus. De quo uno veroque docet beatus Apostolus Petrus magnum esse pietatis sacramentum. manifestatum est, inquit,

in υ- , justificatum est in spiritu, apparuit angelis , praedicatum est gentibin , creditum est in hoc mundo, assumptΠm est in gloria. Item unde supra sanctus Hilarius in divinis dogmatibus insigniter

orthodoxus ita est orsus : C m verbum Deus in sacramenta natura sua manens homo nat tu sit, naim autem est non ut esset alim , sed ut ante hominem

Deiu suscipiens hominem homo De u pusit intelligi. Nam quomodo I tu Christus Dei sibus naim ex Maria est , ns quod verbum caro DE Zum est , scilitat quὸdflim Dei, crin in forma Dei esset, fommam ferui accepit ' Chin ergo Dominus & salva tor noster Iesus Christus & natus & passus & mo tuus & sepultus sit & resurrexerit, non potest in his sacramentorum diversitatibus ab se dividuus esse ne Christus sit, cum non alius Christus quam qui in forma Dei erat formam servi ccepit, neque alius quam qui natus est mortuus est, neque alius quis qui mortuus est resurrexit , neque alius quam qui resurrexit si in caelis , in caelis

aptem non alius sit quam qui Jescendit de caelis.

54쪽

L 1 a ε R Qv N T v s. re itaque Dominus mus Christus unigenitusi di Deus , Per carnem dc verbum ut hominis filius, 1 ita de Dei filius. Audi in hoc apostolicae doctrinaeve eruditam , non carnis sensu, sed dono spiritus, Q u- dem , cum Graecis sapientiam de Iudaeis signa petase- tentibus loquitur : Nos autem praedicamin Iesum e- Christrum , is crucifixum, Iudaeis quidem stam

in iuum, gentibu autem stultitiam , ipsis autem το-

S caris Iudais Gracis Iesum Christum Dei virtutem i- Dei sapientiam. Numquid divisus est Christus,

e in alius sit crucifixus & alius Christus virtus & s pientia Dei 3 Et cum idem unus atque unus sit, descendens & ascendens , unus quoque nobis

Iesus Christus si Dei filius & hominis filius , dc

verbum Deus & homo caro, & passus dc mortuus de sepultus , de resurgens in caelum receptus , se-Aen, L dextris Dei , habens in se uno eodemque Per dispensationem atque naturam in Dei forma de in forma servi sine aliqua separatione quod homo est de divisione quod Deus est , non ambi- um in quo sacramento & passus est & viveret. ι Et cum in eo in esset infirmitas ad passionem &i ad vitam Dei virtus , non alius ita divisus a sei esset qui de pateretur de viveret. Passus est eniim

unigenitus Deus quae homines pati possunt , sicuti dicit Apostolus : Ruia si confesu fueris in ore tuo

a- Dominum Jef m , ct in corde tuo credideris qu/d Deus illum excitaυit a mortuis, salvus eris, salvus: in utique credendo & confitendo Dominum Iesum

Uus ex se ipse de mori de resurgere potuisse. Nec

uasa enim ,.u non homo esset, mori potuisset, neque, 6 - si non Deus, resurgeret. Vnus idemque, etsi crucifixus ex infirmitate , sed vivit ex virtute Dei.

inod salutaris dogma salutarisque confessio misericordia Dci melior super vitas, quidni salutare vultus mei de inus inqui, lices proprium syntasm

55쪽

M I s C E L L AN Eo Ru Mexposcat testificationem authenticorum multiplicem , Stephapus tamen Episcopus in encycliis ad Leonem principem cxinde scribens mirabiliter dicit : Indutus est filius tunicam corporis , hoc est, integrum hominem, defuncta virgine, quam sanctui spiritus texuit. Dessabiliter in ingressu, inenarrabiliter in egressu , incomprehensibiliter ingressus est immisibilis, egressus est visibilis. Ingressus est Dei ve bum , egressus idem est homo. Paradigmate siquidem sis idem exutus qui indutus , scilicet qui

abseque homine Dei filius . etiam cs cum homine unus idemque. Illius. Non alius adoptivus , alius proprius Dei filius ; sed idem qui ex Deo est Deus, irim in homine Dei est unigenitus filius ; quoniamsi ct habitu est inventus ut homo , non est habitu

immutatus ; licet habitus sit illi apiscatus , nissino modo adoptatus. Verum qui habitus non est habentis personae persona, sed participatio natura pe sistendo natura. Ac per hoc consulte Dei sitius habendo habitum, habitu inventus ut homo , idem ipse manet naturali proprietate habendo habito, ipsa suid iratis peruendo singularitatis peρ a , quoniam persona ingenunata propria sua in homine venit deitatis persona. Propter quod dicit: Ego veni in nomine patris mei. Nomen enim patris personam pi

fruit filii : quia nonnisi habendo filium paternam

gerit personam. Gi ergo in nomine patris venit, nihilominus filius ei tu fuit. Et ideo non duo venerunt filii veru ct sal us , aut unus partim proprius, partim etiam adoptivus, sed unus Jesus Chri ui ex toto benedictus qui venit in nomine Domini. .ra iaqui in principio erat verbum , idem verbum caro Dctum est, individuus, unus proprius ct verus unigenitus Dei filius. Et si aliud atque aliud ex convenientia naturarum, non tamen est alius , sed unus idemque ex toto unigenitus Dei bus. d. congruis exemplis

56쪽

LIBER QUIN T, s. exemplis sanctus Augustinus Feliciano exponens

iacio, inter cetera ait : Non alius homo corpus, res an amvis aliud animus, aliud comIus , unus tamen atque idem homo or corpus doce- vr est animus. Rursus non unum atque idipsum com pus docetur est animus, quia ex utraque homo factus unus. Non enim hac aut sublantias confundunt in unitatem persona , aut persenam geminant diverastate substantia , 'quandoquidem unus ex his homo scitur extitisci j Ion pendunt propria ; sed quia

in linum atque imparabiliter conveniunt, ex pro libis videntur fasta communia. A itur in corpore os doloribus corporis , fatigatur corpus cogitati ovibus mentis ; O unum tamen horum proprium estorporis , alterum mentis. πιε dum uni homini a riderint , corporis commune videntur oe mentis. Sic

post partum virginis non alim Dei ct alius hominis,

sed irim Gri in Dei ct hominis sitim fuit. Et

cui in uno homine aliud animus , aliud corpus, sic in media ore Dei est hominum aliud Dei filius, aliud hominis fum Quas tamen ex utroque Christus Do--nus extitit. Aliud inquam pro aiscretione βλpantiae , non alius pro divinae proprietate persinae. Et velut superius viximus qubd ex anima rationali & carne unus fit homo, unius patris unicus

proprius & verus unigenitus Dei filius, ita Deusci homo unus est Christus, ex toto proprius & v rus u ςnitus Dei filius. Proprius siquidem , quia proin filio suo non pepercit Deus. Vnigenitus M verus, juxta quod est sanctus evangelista consessus : Et vidimus gloriam qui , gloriam quasi unigeniti a patre , plenum gratia O veritatis. Q is

e nimirum de terrigen* virgine natus, veritas de rem orta cst , idcirco veritas unigeniti de me dacium adoptivi - veritatis careat me

dc itura ad Gom , dc veritas unigeniti excludat

57쪽

ueo Misce LL ANEOR v Malterius adoptionem mendacii. Ipsum vetb te unigenitum declaratum & veritatem scimus Ioha ne Apostolo attestante : filius Dei merit,

' dedit nobis sensum, ut cognoscamus verum Demn,

or smus in vero filio ejus Iesu Christo. Hic est ιι-

rus Deus 2 vita aterna. Eademque praeterea veritate de semet in Iohannis evangelio proloque te qubd fit veritas unigenitus ipse , Ego sum, inquiens , via ct veritas ct vita. Unigenitum se etiam fatendo, clim dicit: Sic Deus dilexit mu dum ut filium suum unigenitum daret, ut. omnis qui credit in illum non pereat , sed habeat vi aeternam. Ac ideo , teste eodem unigenito , qui credit in eum non judicatur i, qui vero non credit, jam judicatus est, quia non credit in nomine unia

geniti filii Dei.

Quocirca non immeritb haeretici judicantur F li ciani , qui a tanta unigeniti veritate dissentire probantur. Nobis sane istiusmodi credulitatis in consessione unius Dei & hominis unigeniti filii Dei solummodo una in veritate per ita sanctorum patrum & Dei orat ilis promulgata, qua capacitate nemo potest dicere Dominus Iesus nisi in spiritu sancto, quo corde creditur ad justitiam, ore confesso fit in salute , sufficere credimus, di cente Mostolo : Siquidem sunt dii multi est domini

multi. Nobis autem unus Deus pater, ex quo omnia , or nos in ipse, or unus Dominus Iesus rim 1,

ter quem omnia , O nos per ipsum. Igitvi quia unus est Dominus Iesus Christus , dualitatem non recipit. Vnum enim dividi non potest. Deleat tur ergo suo errore qui dualitatem in Christo nisi sunt introducere, proprium eum dicentes esset filium Dei divinitate , & adoptivum ex carne , cum, sicut jam dixi, & competenter iterum iterumque inculcare non piget, ceu ex anima ratio

58쪽

ius filius , ita: dc Deus homo unus sit Christus , unius patris proprius unigenitus, verus Dei filius. . Ille ex mare oc femina tantum originaliter solus. Dominus de spiritu sancto ex Maria virgine singulatiteroeus & homo Christus est, individuus, unus. Vnus itaque Dominus , una fides , imum butisma , unus Deus de pater omnium, qui si Per . onmes per omnia de in omnibus nobis. ipsi gloria ex hoe nunc in Ecclesia & in Christoicis per omnes generationes seculi seculorum.

Amen.

Epistola Tenedi L.

BEnedictus Guarnario filio salutem. Fili mi,

exaudi oro vocem parentis post tergum pignoris exorantis. Immo ut acceptes obsecro quae etiam depromo. Fascinatio , procacitas, aequo ut nugacitas , vana impudentia , quia sunt fatua, ne focessitus fascinatione eucharis linguae parasitorum, rua abroges ipsa jura, cave ne quando aviditate Praepropera abdices ea ipse. quoniam qui in principio hereditare festinat , in novissimo benedi' - ctione carebit. Omnia enim tempus habent; licEt

is qui instituit tempora maneat extra temrora, ct quodcumque in ejus aeternitate aeterna , a quo quia moderantur universa tempora omnibus mobilibus , ejus mobilior est sapientia, dicitur illi: Omnia in japientia fecisti. inique sapientia fecit

cuncta, putasne in sapietitiaIisponit ea Num prid non sapientia clamitax, prudentia dat vo- cem suam , sepientia habito in consilio , stemaetis interse m cogitationibus , ludens in isbe te raram , deli in m- esse cum fliis hominum,

59쪽

Quocirca observa ne insipienti favore a sapiens, despiscas : quoniam divitiae salutis sapientia de

scientia , ac timor Domini ipsa thesaurus ejus. Sapientia autem est hominum pietas , recedere a malo intelligentia. Pietas ex religione divina, i

telligentia ex rationali prudentia , secundum quod illud est evangelium ex religione sinplicitas c lumbina & ex intellegentia prudentia serpentina. Siquidem simplicitas a singulari sapientia. dicta. . Alioquin simplicitas, quia stultitia est deputanda, prudentia a porro videntia , id est, a longE antE conspicientia quaecunque venientia. Vtique sini plicitas singularitatis , quia Deus excedens omnia est , qui operatur in nobis & velle & perficere I er bona voluntate. cedendum istiusmodi intelectus sapientiae. prudentissima prudentia asseque ti divini muneris est , cujus moderatu singulari,

ex quo resisti nititur, ex tunc omni modo exor-

diri ira illius comprobatur, non divinitatis per- turbatio , sed justa renitenti redibitio juxta

quod dicitur. : Tu autem Domine virtutum cum

troquistitate judicas. Ac per hoc te quaeso bene indolis ne ipse ira efficiaris Dei renitendo ei, sed ut ante omnia animadvertas propheticum il-- lud memento , qui clim diceret Deo, Tu terribilis es , quis resistit tibi ' ilico subjecit i tunc ira tua. Nempe quia ex eo est ira Dei ex quo resistere illi. Expecta igitur Dominum I latere tuo , A custodiet pedem tuum ne capiaris. Non enim est hominis via. ejus neque viri ut ambulet & dirigat gressus suos , sed a Domino gressus hominis diriguntur, &viam ejus volet. Cede ergo voluntati Dei , volenti tuam , sequendo suam, ut non tua, sed securi- . do, quod tempus dictaverit, expectes ut fiat vo- untas immutauilis sua. Ceterum voluntati ejus ,

60쪽

ri , in tantiun licet mutabilis videre poteris in .antiim in ea nihil mutabile contemplabis, nec iocis & temporibus , sicut corpora , nec solum temporibus & quasi locis, sicut spirituum nostr

rum cogitationes , nec solis temporibus ex nulla vel imagine locorum, sicut quaedam nostrarum mentium ratiocinationes. Omnino enim Dei ens tia, quae nihil habet mutabile , nec in aeterni eate , nec in veritate, nec in voluntate. Quia ibi cst veritas , aeterna caritas. Et vera ibi est caritas,

vera aeternitas. Et cara ibi est aeternitas, cara verita . Vbi si cordis oculo te defixeris , terrigeno spreto angore , rato inconvulsoque divino numia e copertus , dc his temporaneis & perennibus

aberi innabilibus beaberis ineffabilibus inii Hiis. Vti sane exinde faedere fidei foedereris, viam fidei te exposcente decepsi , qua te indep-rum omnique erroris dempta deformitate , una nobiscum novando novale spiritu mentis tuae, licta Moster horio exterior corrumpatur , sed interior renovatur. beatus Paulus Apostolus sal ciendo cum promulgaret. Renovamini spiritu mentis vestra , ,κ ite novum hominem qui secundum

Deum creatus est . alias inculcans liqui dilis , Exue,ia. tes vos , ait, veterem hominem cum aflibus ejus,

induite novum qui renovatur in agnitione Dei secun m ima inem ejus qui creavit eum. Repulso ergo veterrimo' cupiditatis homunculo , dehinc compos instrumento perstructo , exoptando te fili agito , in novitate vitae ambulare satagito. Et quia dicente Apostolo credere oportet accedentem ad Deum , S accedere est audire , quoniam fides exauditu , auditus autem per verbum Christi,

conventione hujus novitatis labendo fidem qui

SEARCH

MENU NAVIGATION