장음표시 사용
101쪽
& constitutiva obiecti. Sed una tione, vel immaterialitate prinis ratio formalis non determinatur cipiorum asserimus per princi- per aliam. Ergo abstractio non pia determinari quantum ad ex- determinatur per principia. plicari, Sc quoad nos. Nam talem 1. Ina. Etiam in Philoso- immaterialitatem esse unam phia dantur principia distincta cognoscimus ex eo, quod princi- formaliter. Ergo abstractiones pia eadem sint. Qirando autem in obiectis Philolophiae erunt di- principia eadem unt,staturi infrastinclae formaliter, si solutio da- dicemus. ta Vera cit. Prob. ant. I. Diffini- Ad 1 .res .resp. Dissinitionestiones sunt media,& principia de dictoru Philosophie esse tantum monstrandi proprietates. Sea in materialiter diversas; non tamen Philosophia dantur desinitiones formaliter in ratione principit informaliter dili inctae. Nam definia ferendi conclutiones. Quia ominetio materiae, sicut,fc ipsa materia ' nia iit a principia non inferunt, essentialitcr distinguitur a for- nisi quatenus derivantur ex Vn rna, Sc eius disinitione. Et idem tertio, videlicet principio com in pluribus alijs obiectis. Ergo muni naturae,cui ludordinantur,
dantur in Philosophia principia & In quo conveniunt ad inferen ditiincta formaliter. das conclusiones Philosophiae.
a. prob. antec. Intra ean- Uices. Non esse dabile ter-dem abstractionem a materia tium , ex quo proprietav mate
sensibili dantur principia otii in- riae , & formae limul inferantur.
cta formaliter. Ergo etiam in Phi Quia non est dabile tertium , inlosophia intra eandem ii mate- quo omnes proprietates istae raria singulari poterunt dari prin- dicentur. Alias proprietates for cipia formaliter diversa. mae possent in materia: D proprie Resp. ad I. repl.dist. antee. rates temporis possent radicari Determinari formaliter,& quan- in essentia loci Ergo non est da tum ad rem , sicut per formam bile tertium,ex quo principia de- diversam:cone.ant. tantum ad monstrandi proprietavs derucxplicari: ncgo antec. A conseq. ventur,& In quo conveniant for Abstractio namque t pecificativa maliter. Praeterquamquod dissi scieutiae est ipsa imi naterialitas nitiones sunt veritates immedia principiorum . dc non est forma tae. Ergo non subordinantur alloiversa.Alias ut bene probat ar- cui tertio communi. Alias veri gumentum) non potiet per prin- tas immediata polle probari percipia determinari .Qma una ratzo aliud.Et consequenter immedia formalis per aliam aeterminari ta non esset.
non potest. De hac tame abstrac' Exi p. tamen facile, distIng.
102쪽
Conseq. Licet namque non sit dabile aliquod tertium,quod sit tertium continentiae, dc radicet, ut Pod proprietates cuiuscumque
obiecti Philosophiae , nec dissi nitiones peculiarcs subordinentur tali tertio: alias non escnt veritates immediatae; eli tamen dabile tertium convenientiς. quod inserat ut q io, vel sit ratio formalis, in qua citiunitiones inferentes convenientiam habent. Quia dictfinitiones peculiares non inferunt peculiare; propi ietates, nisi quatenus conveniunt in ratione communi naturae, Sc radicis, quae
forinalitas per se primo in ititur a Philosophia, & tollit diveriasitatem formalem obiectorum comparativd ad habitum , licet Inter se formaliter diversa sint. Et quidem si replica convinceret, in quocumque tractatu particulari darentur plura principia distincta formaliter, & habitus etiam diversi. Siquidem in quocumque tractatu dantur plura obiecta,&plures diiunitiones, quae non subordinantur alicui tertio, ex quo proprietates diversorum o lectorum inserantur. Ad a. prob. ant. repl. principalis ineg. conseq. Nam principia
sunt formaliser diveris, quando
unum non de civatur ex alio, nec Vtrumque ex uno tertio : & hoc contingit. intra. abstractionem
tu Aristac thicae.& Geometriaer non zz:zz 42tra abstrpctionem a materia singulari, quae cit proapria Philosophiae. Et ideo intra primam abstractionem dantiae principia di suncta formaliter,
non tamen intra secundam. Sed inst. Principia Arismeticae, Ic Geometriae dcrix antur cuvno tertio,& in ipso convcnlunt.
Et tamen sunt distincta formalites.Ergo quamvis principi a con tenta intra abstractioneni a materia singulari propria Philosophiae deriventur ex Vdo terri poterunt dii lingui formaliter.
Mar. prob. I . Nam quantitas continua, i Ediscreta, quae sunt obiecta Arismcthicae, oc Geometriae sub attiantur quatitati in Communi,dc ex illa derivantur. Ergo principia Ariumethicae , & Geo
metriae derivantur ex uno tertIo.2.prob. mai .Hoc principium, siab aequalibus V alia dems, qIrae re-- manet, um V talia. Est principium commune Aris ethicae, Ccometriae. Ergo principia utriusque scientiae derivantur ex uno ter Uo,, k in ipso conveniunt. Respi neg.mai. &xad l .prob. .. dist. ant. pntitati in communi Haterialiar,&inesse en tiS:conc. ant Formaliter: nego ant. Sc con- seq. Qiua quantitas continua, de discreta non. conliderantAr ab Aris methica , & Geometria materialitersecundum rationem eX- tensionis, secundesi quam colideratione subordinantur quantitat I
103쪽
o Ou . Vnse. de Principi s entis naturalis.
in communi, & ipsa est commu- quod fit resolutio intra genus parnis ad utramque, sed potius con- ticulare scibilis: nego ant.& considerantur ab Ariumethica , & se . Lichi namque praedictum Geometria secundum rationem principium sit. commune Aris- mensurae continuae,& dilcretae: in methicae , dc Geometriae; est ta- qua ratione formaliter distin- meai valde remotum: prima Veguntur, dc rcducuntur ad prima ro principia intra genus particu- principia diversa. Eo quod pri- lare scivilis per icientias praedinaum principium menturans di L ctas sunt unitas, & punctum , &crete est unitas, quae cit princi- alia ex his derivantur. Unde prinpium numeri . primum vero prin- cipla Arismethicae, dc Geometriae cipium mensurandi continue est non derivantur ex aliquo princi punctum, quod est primum prin- pio proximo respectu utriusque cipium in quantitate continua: scientiae , scd tantum ex aliquo quae principia secundum ratio- principio remoto , a quo Vnitas,nem ilip in mensurandi conti- vel diversitas scientiae non suminue,dc dii crete prima sunt. Secus tuta Alias omnes scientiae ellent .autem principia Philosophiς quς eiusdem speciei. Siquidem ad conliderantur ab illa lec uncium omnem scientiam dantur princi- rationem naturae, in qua omnia pia communia rc mota,ut quasi ne principia naturalia habent con- eadem amisertis. c. γ' quo Aser est, venientiam formalem. Ῥel non est. Et haec ae articulo isto, Ad 2.prob. maior .resp. dist. dc de Prooemia lib. Philosophiae,
ant.Commune remotum: conc. ubi articulus praecedens ad Philo . Ut.Commune proximum, & in sophum applicanda.
PHY SIC ORUM. ANTIQUIORES Philosophi, quibus propter excellentiam
ingeni j orbis revelavit occulta , apperta sunt secretiora, qtubusque universi conditor dedit mysteriorum intelleinctu m,di non negavit ipsa natura tributum,plura dixerunt circa principia naturae sine ordine doctrinae. Aristote Ies vero illorum
Princeps primus omnium modum procedendi ordinavit,& ordinem
104쪽
Art. I .de Numero principiorum. II
ab omnibus observandum assumpsit. Nam in hoc primo libro per novem capita de principijs entis naturalis in communi, & postia modum in particulari, de materia videlicet, forma, & ipsius privatione latissimE disputavit,& Philosophiae naturali initium foe-licisseimum dedit: quem modum scribendi observare intendimus, dum nos ad ingressiim Philosophiae praeparamus.Qma notitiam reiarum in communi praemitendant esse cognoscimus, antequam de particularibus disseramus. Horum namque intelligentiam necesta ariam esse ad cognitionem claram , S distinctam entis mobilis sufficientcr scimus. Per partes enim Obscuritas in lucem transit, & lux obscuritatem excludit : itaque umbrarum terminum supergressi dictabimus claritate praecincti. Si tamen non dessit Thomas , cuius lux alma Ecclesiam cingit, tenebrasque resolvit: ad cuius praesenariam Haereticorum ingemiscunt silvae, tremunt toto pulvere campi,
qui semper inter sapientes canit victorias , & fert ad sydera palmas. De cuius fortitudine sit ideo Pater in divinis causa non
QVRSTIO UNICA. est respectu filii. Quia filius non
vere dependet 1 Patre. Elemenam Principiis in communi. tum aute supra Vtrumque superisi addit esse aliquid intrinsecu. Unia ARTICULUS I. de elementum est intrinsecu principium , & intrinseca causa. Demirum principia entis naturalis sint his constat latius patere prin- plura quam triat cipium , quam causam : & cauulam , quam elementum. Quia
. I. plus ad causam , quam ad prin- Aliquibus suppositis statuitur nega- cipium, & plus ad elementum ,-risa conclusio. quam ad utrumque requiritus. Privatio namque est principium IN art. praesenti ante Omnia entis naturalis; non tamen cauia praemittenda est disserentia D. Et finis.& causa efficiens sunt
inter principium, Sc causam, vere causae; non tamen sunt eleiadi elementum. Nam principium menta. Eo quod non intrinsic3, est illud, a quo aliquid procedit. tantum comparantur ad effe- Sicut Pater in divinis est princi- ctum. Modo autem soluin lo- pium respectu filii procedentIs ouimur de princspio , in qua-
ab ipso de quo D.Tho. I .p.q. 3 3 . dam determinata acceptione, Causa vero supra rationem prin- & quatenus ex illo fit ens na-
Cipij addit veram dependentiassit turale. Et in hoc sensu principia
105쪽
2 qua l. r tae Principiis entis naturalis.
Aristoteles dissinivit esse illa:Quae no a quo fieri,aut mutatIonis Io-xon sint ex aliis,neque ex alterutris, sorum. In quo sensu intelligitur 'sed omnia fiunt ex ipsis. illa particula ex indissinitione 1. not. cst , dissinitionem posita. Et ita Deo non competit praedictam este bonam. Quod assignata dimnitio.
suadet authoritas Aristotclis I. Dices L. Forma materialis Physicor.textu i . alcm dissitationem at Signantis. Prob. tamen particulas exisplicando. Per primam namque Particulam , quae non fiunt ex aliis, denotatur talia principia esse prima.Quia si fierent ex aliis prima non essent.Sicut omnia compolita non sunt prima principia. quia semper ex alijs fiunt. Pcr alteram Particulam ,neque ex alteuutris, significatur unum principium ex alio sieri non posse,ad ditiinctionem aliorum , quae ex alijs componuntur. Per ultimam denique particulam,scit omnia siumex ipsis, Indicatur omnia entia naturalia seri ex praedictis principi . Ex qua quidem explicatione constat esse bonam dissinitionem traditam principiorum. Dices 1.Di nitionem istam eompetere Deo,qui tamen non est principium cntis naturalis.
Irgo competit alijs a definito.
Et consequenter bona non est. Prob.ant. Deus ex nullo fit, &omnia fiunt ex Deo. Ergo Q
venit illi diffinitio.' Resp.tamen facist. Omnia feri ex Deo tanqua a quo. Qu
niam ex ipso sunt omniasnon tamen ex ipso tanquam ex quo,vel cxParte componcnte,aut itamuriaest principium entis naturalis. Et tamen sit ex materia.Quia ex illa educitur , & in ipsa recipitur. Eringo illa particula neque ex alum- tris non competit omni defini
to. Ac proindE diffinitio bona
Rursus etiam forma fit ex privatione. Nam unumquodque fit ex non tali, sicut ignis ex nota igne, vcl ex privatione igni q. Sed privatio etiam est principium. Ergo unum principium ex altero fit. Et consequenter non benE ponitur praedicta particula. Resp. tamen formam fieri ex materia,tanquam ex subiecto. in quo recipitur . & ex quo
educiturmon tamen silex materia,tanquam ex parte intrInseca
componente: in quo sensu intelligitur assignata particula. Si militer etiam forma fit ex privatione tanquam ex termino 1 quo 3 non tamen tanquam mparte intrinseca componente. Et ita nanquam fit ex alio eo mois
do , quo fieri ex alijs per dimnItionem principiorum excluditur. 2 .resp. Ad utramque. Quod forma proprie loquendo non' fit. Nam fieri ordinatur ad esse.
Et ideo sicut forma propriE non habet esse: ita proprie loquendo
106쪽
non fit 3 sed solum conflituit compositum factum. Et pro terea fieri ea aliis proprie , quo modo intclligitur in diffinitione
principiorum, non competit formae in ordine ad privationem, vel in ordine. ad materiam. His
Statuitur nostra Conclusio. Principia entis naturalis in fieri non sunt plura quam tria.
mus. Quia ad generationem entis naturalis sussicit terminus a quo, & terminus ad 'Vem , & slie sum utriusquC. Ergo ad fieri entis naturalis non concurrunt plura principi a,quam haec tria privatio videlicet, quae est terminus a quo , & forma,quae est terminus ad quem , & mate-xia , quae est utriusque subiectum.
Antec. probatur. Ad quamcumque mutationem sufficiunt tecis minus a quo,&terminus ad que, di subiectum utriusque. Nam hςc tria sufficiunt,ut subicctum mutabile vere tranteat de non esse,
uel de privatione formae ad foris mam habendam. Ergo etiam ad
Senerationem entis naturalissu Lficiunt terminus 1 qim, & termi
Mus ad quem , & subie lum utriusque , quod vere per generati
nem mutatur. Rςspondebis. Generationem non esse per se mutationem. iaplares allerunt eductionem formae elementorum , quae potuit contingere in prima eorum proinductione,futuram esse generati
nem; non tamen futuram esse veram mutationem. Eo quod ibino intercederet vera privatio. Et consequenter, ex quo ad omnem mutationem sufficiant tria principia assignata,non infertur eadQsufficere ad generationem , quae solum peraccidens mutatio eth. Contra tamen est .Quia lichtiuxta sententiam admissam genCratio ex conceptu communi sit peraccidens mutatio; generatio tamen , quae fit virtute naturalis
agentis,eli mutatio per se. Ergo tria principia, quae si Sciunt ad mutationem,etiam suffcient ad
generationem,que fit virtute agetiS naturalis, de qua tantum loquimur in praesenti. Probatur antec.Generatio quae fit virtute naiaturalis agentis per se connectitur cum alteratione. Sed per altera tionem disponitur materia ad receptione n unius sormae prae alia.
Et consequenter in ipta materia pro priori ad generationem subis sequiam invenitur vera priva tio. Ac proinde vera reperimemutio in ipsa materia, dum per generationem transit de tali privatione ad sormam habendam. Ergo generatio , quae fit virtute naturalIs agentis,pei se, & csse
107쪽
cu .L.ῶPrincipiis entis naturalis.
assignata requiruntur ad .fieri entis naturalis. Ergo principia entis naturalis in fieri iunt plura quam tria. Probaturant.primo. Ad fieri entis naturalis requiritur ex parte termini ad Jlle privatio formae corruptae: dcctiam ut fiat ens naturale, requi ritur generatio. Sed haec non asia signantur inter principia. Ergo alia prςter assignata requirutur. 2. Prob.ant. Partes ex quibus materia componitur,l n probabili sententia, requiruntur ad fieri entis naturalis,dtan ipso iam facto permanet': & rursus mois dus unionis,qui requiritur in sententia probabili,vtvniantur forma,& materia , per se etiam in greditur ad fieri entis naturalis. Deinde ire sententia etiam pro- habili forma totalis habet rationem naturae .Et consequenter est
vere principium. Ergo alia principia ultra assignata requiruntur. Resp. ad arg. Π . ante . &ad I .prob. dicimus : quod sicut est peraccidens, quod in materia praecesserit forma ; ita privatio formae corruptae se habet pera cidens exparte termini ad quem. Et ideo per se nec ad mutatione, nec ad generationem requiritur. Degeneratione autem conredimus necessariam esse, sed solum se habet ut motus, dc via ut me dium necessarium,ut uniantur,dccausent materia,&forma : illud autem quod tantum se habet vi motus,oc via non est verh principium entis naturalis. Ad 1. prob. ant. resp. Parin tes materiae este eiusdem speciei coniti tuentes unam , & eandem materiam per modum Vnius receptivam formae, di materiam per ipsas non confiitul in ratione mobilis.Et ita tales partes rationem principi, non habent. De
modo etiam unionis asserimus esse medium,& nexum,ut uni an rur partes ,&principia ς non ta-
me esse partem. Et ideo non esse principium. In tertio exemplo malo r est difficultas.Quia forma totalis ve-rE fit ex alijs, quod est contra rationem principij r & insuper est quid diitinctum realiter tam 1 materia,quam a forma divitive. Consequenter si pro principio aia natur , videntur plura quam tria. Quia tamen sententia sautim extrinsice probabilis est.
Respondetur.Formarri totais Iem non ponere innumero cum principijs assignatis.Quia tantum importatmateriam,oc formam
vnitas , di ab illis simul sumptis realiter distincta non est. Si autEcomparetur ad illas diuisivE,reaialiter in illis distinguitur di seda forma distinguitur ratione mate
108쪽
Art. r. IN Numero principiorum. Is
riae,&a materia ratione formae. vis suffcilanter argumento satis Qua propter ab uno principio so- faciat; vera tamen non est. Quia tum clittiri ratione alicrius. Et principia entis naturaliS tantum. propterea non ponit in numero sunt forma ,&privatio,&1ubie- cum principijs at signatis. ctum utriuique. Sed dispositiones Secundo , & facilius poterat non suntlarnsa,vel privatio, nec responderi, nos in praesenti non subiectum vitiusque. Nam inci1- determinare omnia principia, potitionibus nec forma, nec pri- quae habent rationcm naturae, vatio recipitur. Ergo dispositio- inter quae admissa sententia nu- nes rationem principit non ii merat formam totalem sed Io- bent. lum determinare principia illa, 1. Doctrinae falsitas suadeia quae per se requiruntur ad fieri, ik tur .Qtria dispositiones praeparanis ex quibus relialtat ens naturale, tes ad formam ignis v .g. sunt ve-ranquam ex partibus intrimich re , & proprie accidentia. Sed ComponentibuS ,& ut ex termi forma accidentatas non potest no a quo mutationis, eri .Cum esse principium. Quia non li que forma totalis nec sit pars bet rationem naturae. Ergo idem
respectu sui ipsius, nec icrminus quod prius. Vndis tali solutionea quo mutationis. inde fit prinia relicta Vipia entis naturalis, de quibus Resip. Dispositiones necessaia loquimur, non esse picta quam rio requiri ad fieri entis naturalis;
tria. ' solum tamen requiruntur tan-
a. arg. Ad fieri entis natura quam conditiones ad fieri: & vilis per se requiruntur dispolitio materia determinetnr potius adnes ad sormam introducendam: hanc formam, quam ad alteram per se etiam requiritur ex parte habendam; non tamen ex illis fit termini a quo forma corrupta;eo ens naturale tanquam ex parti quod generatio unius est corrupia bus,vel termino a quo. Et ita nontio alterius. Ergo alia principia debent inter principia numerari.
Praeter assignara requiruntur. Sicut ex parte caule afficIentis reia
Respondent aliqui. Disposi- quiritur applicatio ad agendum;
tioncs non ponere in numero non tamen vere ,& proprid nucum materia .Quia ex parte ma- meratur inter causas efficientes
teriae se habent illam prςparantes estectus. ad novam formam .,Et ita lichi. Ad aliam autem prob.Imbi dispositiones habeant rationem bitam in principali arg.resp. Co principi j,non inde insertur, quod ruptionem non esse per se intendentur plura quam tria. tam a natura. Et quod ignis ge-Haec tamen solutio, quamis ncrctur ex ligno, vel palca essep . ia
109쪽
6 suast. 1 ae Principiis entis natisralis
per accidens am ignis per se solum petit fieri ex non igne. Et ideo forma corrumpta per accidens se habet ad mutationem. Et consequenter inter principia n meranda non est.Si enim perimpossibile daretur generatio absiaque corruptione,adhuc esset vera mutatio, & principia verae mutationis haberet. Sed inst. Datur generatio, quaeper se, id formaliter supponat corruptionem alterius formae. Ergo forma corrupta per se ad fieri entis naturalis requiritur. prob. antec. Generatio cadaveris peri se supponit corruptionem viventis: & generatio aceti per se supponit corruptionem venii
Resp. tamen facile negan. Vtrumque aiat. Qija forma cada Veris per se solum fit ex non cada-Vere:& acetum per se solum fitea non aceto, Aristotcle dicenter quod untinaquodque fit ex non tali. Qua propter generatio accli,& cadaveris solum ex CGnceptu individuali , & materiali supponit formam vini, vel viventis, i non ex conceptu individuali petses ut occurramus replicae, quae poterat si cri, sed ex conceptu in Adividuali praeseppositive, & ve
quid, antecedenter requisitum. Hic autem solum assignamus prii capia quae per se, & formali ter requiruntur. Et ideo formam corruptam inter principia non ponimus .
rit m principia entis naturalis in feri me triar i
Batuitur affirmativa conclusio..
P Rincipia entis naturalis in se
ri esse tr a Materiam vid licet, Sc Forma,&ipsius Privationem docuit Arist. in praesenti capit. 6.& Angelicus Praeceptor ibidem lect. i 3. & ho idem nos. Ratione sequenti probamus. Ea sunt principia entis.naturalis in fieri , quae per se ,& forna aliter
requiruntur ad quacumque vera mutationem. Sed ad veram mu-xationem tria principia assignata requiruntur. Ergo tria sunt principia entis naturalis in fieri .Prob. . mi. Vera mutatio est rus tranastus de non esse formae ad forma.
Sed in tali transitu verE importatur non esse sormς, . vel privatici illius , & subicctum, quod mutatur : quod quidem est materia: α etiam ipsa forma, quae antecedenter in materia non erat. Ergo ad veram mutationem tria princia. pia assignata requiruntur.
Cons. Ad fieri entis natur a lis secundum doctrinam Philoso- phi requiruntur principia contraria, qualia sunt forma, & illius privatio, quς sintules e non miaiunt.Sed contraria haec debςnt habere
110쪽
bere aliquod subiectum commuis que fit eY non tali, vel ex suo contraiane, a quo se expellere possint. Er- ris,intelligendum est de eo, quod go ad fieri entis naturalis requi- primario fit 3 non autem de illo runtur tria principia , forma vi- quod solum fit secundario. Sed delichi,& privatio fornis,& sub- forma substantialis , quae priina - iectum, vel materia, in qua for- rio hi, semper producitur ex prima, D privatio recipiuntur. Vatione contraria. Ergo ex illo Respondebis. Principia en- principio bene insertur principiatis naturalis esse in linea subitan- esse contraria. tiae. Et consequenter non posse Addimus. od accidentia esse contraria. Quia substantiae licet secundario producantur ad nihil est contrarium,sicut dicitur productionem substantiae, etiam in eius praedicamento. per se fiunt ex non tali. Quia sicut Respondebis. a. Aliqua non forma substantialis per 1e fit ex fieri ex suo contrario; sed potius privatione , & solum materiali ex suo simili: sicut quando ex ho- ter, & praesuppositive supponit mine pallido generatur cadaver formam corruptam:ita acciden- pallidum, & ex alimento nigro tia quandoque supponunt acci corpus nigrum excrementi ge- dentia sibi simi lia ς per se tamen, neratur,& huiusmodi alia. Sed &form aliter solum privationem tali principio probat Aristote- propriam requirunt. Ideo sicut Ies principia esse contraria: quia forma cadauris solum materi videlicet unumquodque fit ex liter supponit formam corruptae non tali, vel ex suo contrario. Eria ita pallidum solum materialitergo principia entis naturalis con- fit ex pallido: & rubrum de ru-traria non sunt. bro,idemque in omnibus alijs.
Vtraque tamen solutio in fiaficax est Quia contrarietas in prς g. II. senti non accipitur stricte,in quo
sensu substantiae nihil est contra- Solvuntur Argumenta contra conci
rium; sed accipitur lath, pro in- sumem istam. compatibilitate rerum Sed principia substantialia in hoc sen- ARgr. Arist. numerat privasu sunt contraria. Quia forma, tionem inter princ ipia p. r& eius privatio incompati balcs accidens .Frgo privatio nosunt. Ergo principia entis natu- est principiu per se requisitum ad ratis insensu , quem intendimus, fieri entis naturalis. Rursus etla,ssint contraria. in fieri coelorum, & elcmentorsita. Etiam solutio reIjcitur. RIr simul creata materia cii for-
ba illud principiumommiuo ma. Quia utraque Iair per eandet h