장음표시 사용
121쪽
88 cua'. r. de Principiis enth naturalis.
mistae substantiam eclam ex sap- formam substantialem recipien-m itione miraculi ,& de poten- dam ordinari. tia abloluta non posse esse immediath operativ1 Sed primum se . lectum receptivum formae substantialis est potentia per se ad
formam substantialem ordinata: Sc specificatur ab ea. Ergo noti solum in munere , ted etiam entitative debet elIe in genere lubia tantiae in quo est ipla forma subsitantialis. Et consequenter quantitas manendo entitative in Enea accidentis non potierit esse in munere materia, & ad formam substantiale recipienda ordinari.
vel in genere inferiori:conc. ma. In eodem determinalemm .mai.
tia namque per se ad actum ordinata debet cile in eodem generecu actu,vel genere inscriori. Na si In genere inferiori reperitur,absiaque ullo inconvenienti potest specificari ab actu , & ad ipsu oradinari. Et sic intelligenda est ra- fio ,& do strina Thom ista 'a m. Etemcaci thr probat intctum. Quia fi substantia esset immediate Operativa esset in eodem genere accidentis cum operatione, vel in
genere inferiori. Et ita iam in genere substantiae no esset. Cumisque quantitas , licet non sit enatililiive substantia ι sit tamen in genere in seriori, videlicet aeci dentis: consequens fit quantitatem poste in munere esse subs tantiam , vel maIcrIam .di ad
s. VItimus. Orestiria ex dictis.
cursu , colligitur I. Princi- pIa entis naturalis in fieri esse tantum tria , cuius propositionis utramque exponentem iam probatam relinquimus, via delic Et esse tria,& non esse plura quam tria. x .infertur ex dictis. Princ pia entis naturalis in fieri este prima contraria , contrarietate late accepta pro ipsorum incomis
patibilitate. Quia talia principia non siipponunt alia priora. Et inis compatibilitas ipsorum est prima in genere substantiae. Ergh
contrarietat s illorum prima esto Nam omnis alia, vel non est priis
ma in genere substantiae, vel est in genere accidentis,quod genus substantiale supponit. Dices. Antecedenter ad a signata principia dantri r alia priora contraria , scilicet forma communis abstrahens a substan
tiali,& accIdentali , & privatio opposita cum forma praedicta. Ergo principia assignata prima
Contraria non sunt.. Resp.Formam communem ad
iubstantialem,& accidentale es priorem in praedicando. Quia deformatam substantiali,quam
122쪽
accIdenta lipra cicatur: pCn ta- sup pciiit , sicut subsistentia , dcmen esse priorcm in causando,dc e1ilientia , quae propterea rati inessendo. Nam in rerum natu- nc in prircipii nCn habent. Irra prior cit torma subitantialis, ct prius caule t, quam accidentalis forma.Nos autem impraesenti
solum loquimur de principi inessendo, & secundum Ordinem, quem in rerum natura habent,
in qua consideratione principia substantialia sunt priora,& prima
3 .Colligitur ex dictis. Principia entis natu alis in facto esse solum duo. Quia illa sunt principia entis naturalis in facto esse, quae in ipso iam facto perleverant per modum partis. Sed in ipso iam facto perseverant materia, & forma tamquam partes
Ergo principia illius in D cto esse
tantum sunt duo. Resp. In composito etiam perseverare elementa,& ex illis eras naturale componi. F t cons quenter cIle plura principia. Contra tamen est .Quia Flementa sunt composita ex alijs. Ergo non pontini est e principia,
Quia principia debent cse simplicia,ix non ex alijs composita.
eIementa remanent in mixto prscise ratione suarum qualitatum, ex quibus resultat temperamen
tum . Sed qualitas non est principium , nec pars compositi sti .
tantialis , sed illud constitutam
go ex moeso quo et mi a manent tu mixto, non infertur in
lo manere pira quam duo principia. bed Inst.Modus unionis, In
sententia illum admittente, per manet in composito. Sed etiam illud conuituit per modum partis. Ergo manent plura , quam duo principia. Prob minor. Compula unionis Inter praedicatum,oc siibiectum conuituit proposi tionem per modum partis. Ergo modus, qui unit materiam , formam , ipsum compositum conllituere debet. Resp. neg. con Quia copula est terminus a subiecto, & praediis cato dillinctiis. dc ita habet significationem partiale diversam. ratione cuius compon t per modum partis signunt totale, vel ipsam propositione. Insuper etiam dat speciem propositioni, i illa conflituit in ratione enuntiative.& ideo debet esse pars, & principalior inter partes. Modus vero vnionis non dat esse Composito;
sed est pura applicatio partis materialis , & formalis , & pure nexus inter utramque , & ita di par est ratio. Et haec de articulo isto a capite primo usque ad n num,ubi pluries materiam istam
repetit ad Philosophum applicanda.
123쪽
quam essectus fit; & formalem, QUAESTIO SECUNDA. qua conitituitur effectus. Cum in-- excludit privationem ,qus non
De materia Prima. manet in composito sicut mateia. ria. Et propter eande rationem ARTICULUS I.. excludit formam corruptam, &etiam. ipsa elementa, quae non trum detur a pari rei Mauria pri manet in mixto. ωrmaliter, sed marealiter a sema dipia liut solii virtualiter,&. ratione quali
ta tum. Navsecundum accidens aeno-
PRIMUS. . tat, compositum, in quo materia perseverat ,.esse unum per χ , ex arisiis difficinitis a risur sil- ωrma, ik materia Constitutum. . natur conduμ. In qua diffinitione aliquae particulae ponuntur solum ad maio-
Ur Materiam primam i melli rem explicationem;vt entitas itae simus in praesenti quanda Imperfecta qualis est materia . . entitatem substantialem clarius nobis innotescat. . pure potentiam L ex qua simul Sed instatas. Quia diffinitio
Cum Iorma compositum substan ista non convenit materiae homiatiale resultat: De qua quidem. nis. Ergo non convenit omni di entitate inquirimus,an ia: reruim finito: Et consequenter bona non natura detur est. Phob. ant. Ex materia hinni Talem igitur entitatem Arita nisnihil fit. Ergo illi nonvconve-toteles textu 8χ. per haec. Verba. nit diffinitio: Prob. ant. Ex ma diiunivit: Materis est primum si iec teria hominis no fit anima rati inm,ex quo aliquid se,cu in sit mηρσην natis quς non educitur. ex poten
dum accidens. . Quae diffinitio per ' tia materiς. De nde non sit comparticulas explicatur. Subie. tum positum. Quia nihil aliud est qua namque ponitur loco generis, tui materia, α ωrma simul unitae. Et quo conveniunt materia priina, consequenter, si λrma: non fit, α compositiam substatiale, quod non potest fieri composeum. Er. dicitur materia secunda recepti- go ex materia hominis nihil fit. . Va accidentium .Particula primum Resp. inod licet anima r distinguit materiam, a sublacto, tionalis non fiat ex materia tam accidentium, quod quIdem pri- quam exsubiecto eductionis:qulamum non est.Ex quo aliquid- no educitur de potentia materiae: cludit causam efficientela quo fit si tamen ex materia tamquam effectus,non tamen ex illa : & si- ex subie treceptionis. Eo quod . militet causam, GaIem Eropter reau malecia recipitur. .
124쪽
remus Animam rati Cnalem non ma manet dissicultas discutie fieri ex materia , semper tamen compositum ex materia fit.Quia licet compositum nihil aliuo fit quam materia, .& forma simuIunitae; Irέa tamen materia est ve- ra pars, compositumque ex illavere fit tamquam eX parte. Sed init. Si compositum fieret ex materia esset incorrupti-oile. Sed hoc non est concedendum. Ergo ex materia non fit. Prob. mai. Compositum cuius Vna pars est incorruptibilis , in etiam incorruptibile .Sicut comis positum,cuius una pars est materialis,dicitur absolute materiale,
ut patet in homine, qui materia lis est propter materiam ipsam, quamvis forma spiritualis sit.Sed materia est incorruptibilis .Ergo, si compositum ex illa fieret tamquam ex parte, esset etiam Incorruptibile. Resp. facile. Quod corrupisti bileM materiale lunt de genere mali malam autem ex quocuisque defectu. Et ita sufficit una pars, ut compositum sit absolute corruptibile, & materiale. De nominatio vero incorruptibilis est de genere boni bonum autem debet esse ex intcgra causa. Et ideo ut compositum incorruptiis bile sit , requiritur omnes partes esse incorruptibiles, & incor.
ruptibilitor , vel inamisibiliterVniri. Statuta igitur, & explicata dimitione materiae , dc CUL da .Pro qua sit
Datur a parte reἱ materis realitrea
dari in rerum natura m teriam:& ipsam realiter 1 forma
distingui. Et primam parte pro bamus.Quia i parte rei datur g
neratio substantialis.Nam homo producens homine non producit ipsum per Creatione , nec per conversionem alterius in ipsum. Eo quod creatio est actio propria Dei: & similiter converso unius in aliud est amo miraculosa , α virtutem infinitam requirir. Et consequenter homo, qui alium hominem producit , solum per generationem potest producere ipsum. Nam vitra actiones enuis meratas alia actio praeter generationem in hom ine alligna bilis non est. Sed generatio sine materia dari non potest. Ergo datur
Interum natura materia. Prob. min. I. Per generationem traniast subiectum de non eue sub forma ad essendum sith illa.Sed si lacturn, quod ita transit, est verbmateria. Nam subicctum , quod ita transit, est subicctum in quo
125쪽
m . crast. a.de Materia prima. -
forma substatialis recipitur.Quod quidem, & non aliud per materiam intelligimus. Ergo generaritio sine materia dari non potest 2. Prob. min. Si generatio fieret sine materia , non esset generatio, sed creatis. Ergo generatio sine materia dari non potest. Prob. ant. Creatio est pro
ductio entis ex nihilo.Sed si generatio fieret sine materia,esset productio entis ex nihilo.Nam esset prodiictio ex nullo praesupposito biecto.Siquidem ante formam non potest alterum subiectum praesupponi quam materia. Ergo si generatio fieret sine materia,
non esset generatio, sed creatio. a. Partem conclusionis ef- scaciter etiam probamus. Quia quae realiter separantur, realitendistinguuntur, ut per se manifestum est. Quia unuin,&idem nox
potest a P ipso laparari. Alias eraset ideiri , & non esset idem , secta seipso di versium: siquidem es set a se ipso separatum. Sed matevia realiter separatur a forma. Ergo realitcr a Grina distinguitur.
Prob. min. Quando moritur canis, desinit esse sorma illius. ia forma Canis est eorruptibilis. Et
ideo composito pereunte non manet. Sed in illo eventu materia non desinit esse. Ergo materia realiter separatur a forma. Proban in .Si desineret esse materia , corruptio canis esset anili
latio. Quia desinerent simul esse
materia,& -- .Et consequi ter in nihilo canis maneret. Ac pro inde corruptio canis esset , nihilatio.Nam desitio totius enistis in nihilum vera a nisilatio est. Sed hoc non est admitendum.
Ergo quando moritur canis,. non definit esse materia. I Cont.Quando moritur homo, anima rationalis transit in Puteatorium,in Coelum, vel in Infernu. Sed materia,quae erat sub illa,transit ad formam cadaveris. Ergoanima rationalis reanter , materia stparatur, & reat iter ab iea distinguitur. Cumque de materia,&forma rationali,&de qua lcumque alia materia eadem ra- '
tio sit,idem etiam est de quacum lque materia,&ωrma dicendum o Urgelut ista doctrina. Nam In resurrectione forma unietur iiterum cum materia, ut fidesdoiacet. Sed quς realiter non sunt f
parata,reuniri non possunt. Nam treunio est reconiunctio duorum.
Ergo idem quod antea. Et Canis dein doctrinam in alijs rebus experientia suaclat, qua cognostimus ex aere generari ignem ,& ex alimento nutrIri hominem,&vermes ex terra putrefacta generari . Quod quidem esse ni,n po- 'pest ,. nili isma ignis, introducatur in materia aes is :& in materia alimenti λrma hominis. Et consequenter materia eli subiectum. Commune, quod de una Qrma transit in aliam Qv d esse non valet nisi realiter sit ab omni forisma distinctum.
126쪽
Art. 1 Itar detur a parte rei, Ner n
creatio per se prim5 termina-3. III. tur ad totum; ex consequenti v Argumentis contra primam, secundam panem occurritur.
clus. In equo,leone,& alijs nulla invenitur materia. Ergo nulla datur materia in re rum natura .Prob.ant.Si in equo,& alijs reperiretur materia, pars nobilior in illis non esset forma, sed potius eorum materia. Quia, forma eorum corruptibilis est, materia vero, si datur, est io- Corruptibilis. Et res incorruptibilis rem corruptibilem excedit. Seo hoc non est asserendum. Ergo in equo, & alijs nulla materia
Res .facilh.Quod incorrupis tibile ex conceptu communi per sectius est corruptibili ex conceptu tamen specifico potest ab illo superari. Nam homo Coelum exiscedit in perfectione specifica: &ex eadem,sorma etiam equi superat materiam. Et ita nobilior pars semper est forma.' a. poterat argui. Quia materia est ingenerabilis: &insuper non potest per creationem proinduci. Eo quod creatio per se te
tum non est. Ergo non potest per generationem, vel creationem produci .Consequenterque in re-..
ro,& ratione totius terminat ad partes. Et ita materia ex conis sequenti per creationem productis tur. D. propterea magis dicitur
concreata,quam creata.Sicut Iup.q.F. art. 2. asserit Ang. Doch.
Ex his intelliges,quod quando In Sacra Scriptura homo apis pellatur Spiritus, i c anima,per caverba non excluditur materia; sed intelliguntur.verba per figuram synedochem , secundum quam pars accipitur pro toto;sicut etiaeodem modo intelliguntur alia verba Scri urae, quibus aliquando homo caro nominatur. Contra 2. partem arg. HO-mo Componitur ex corpore , dc anima tanquam ex materia, α
forma. Sed haec duo sunt idementitative. Ergo materia non est realithr a forma distincta. Prob. min. Ratio corporeitatis est eia fectus formalis, & intrinsecus animae, a qΗa proveniunt omnes gradus a ratione corporis usquci ad ultimam disterentiam .Sed e fectus formalis,& intrinsecus foris me non est a forma entitativh diversus,sed est ipsa forma subiecto communicata. Ergo illa duo sunt idem entitative. Cons. Si matcria, & formare aliter essent distin lacitotum minsultaret ex ipsis simul sumptis, M. Vnitis. Sed compotitum LX parti bus unitis non est unum simpliciter,sed plura licet unita. Ergo
127쪽
composinam substantiale non esset unum simpliciter , si daretur materia realiter a sorma diitin cta .Quod cum non sit admittendum, non erit etiam ad mmittenda materia realiter diiuncta a
Resp.Quod homo non componitur physice ex anima.& ex corpore , quod est gradus. Nam gradus corporis non est realiter forma distinctus sed componi iatur homo physice ex Corpore,
quod non est gradus sed quaedastinantia pure potentialis realiter receptiva formae: quide subia tantia nihil est aliud , quam materia realiter a forma distincta. 'Ad confvero respondetur, negando minor. Quia partes substantialas ut unitae , & Orcinatae ad totum componem dum , licet non faciant unum simpliciter unitate simplicitatIMeiciunt tamen unum simplicvem unitate composuionis. Sicut naiatura humana,&Personalitas di vina constituunt In Christo unum simpliciter unitate pers nae. Et haec sussiciant in materia leu i in hoc textu 8 x. ad Phylos phum applicanda.
QEibusdam suppositis statuitur affineta
AD intelligentia dissicultatisi
primo lupponendu est in teriam primam essentialiter Ima portare ordinem transcendent aialem ad formam tanquam ad a tum proprium, ad quem per se, &ex natura sua ordinatur. & 1 quo habct speciem. Et ideo intelligi non potie tali ex parte termini forma etiam intelligatur. Et propterea non inquirimus in prς
senti,an materia habeat verum actiam metaphysicum independenter ab ordine ad formam3Sed solum qum imus, an pro prioriaci formam, ante quam illam re cipiat,habeat aliquem actum v
rum 3 In quo puncto statis Thomiliae dividuntur. pluribus asseis rentibus talem actum non habere: & paucioribus assirmantibus habet talem actum.1. not. est materiam pei. mam,antequam recipiat forma, nullum habere actu hyscum..' quoa convincit rarita commuis Dis.Quia materia est primum s
mtROI est formae substantialis: vi constat ex eius distinii ne.. Sed ante primum actnm physirum' non supponitur alius actus inge-.nere physico. Quia haec propositio , sorma sub iamialis , est pria. - clus ,i Exponime sic : β - ,eδ a las, O mn est allus a ius an 'mam. Sicut dicitus de alis: Mam est primus homo: Ewγ-
materia ante λrmam nullum...habo physicum actima. Eadem Octrina plicanar. . Pur λ tenvi ingenere aphysico
128쪽
no potest habere.physicum actu. ri Diu ratione alicuius actus. Quia potentia pura in aliquo ge- Expli. argumenti doctrina.
nere non habet admixtionem in Ut duo homines habeant conveia eodem genere alicuius actus. ΩIentiam in aliquo praedicato. Alias non esset pura potentia. Si- debet tale *raedicatum in viro icut ab opposito , Deus non esset que reperiri:& idem de omnibus actus purus,si haberet admissilio- extremis in aliquo convenientianem potentiae.Sed materia in ge bus dicendum est. Ergo,ut inatenere physico est pura potetia. Su ria cum Deo habeat aliquam quidem est potentia receptiva convenientiam, necessarium est primi actus:& potentia receptiva aliquod praedicatum , quod io primi actus immediath proporis Deo unaui,dc materia reperiatur: tionata cum illo debet elle pura. quod praedicatum,cum non pota Alias non esset immediate proin lit esse aliqua potentia , quae Iaportionata , sed mediante alio, Deo non est , debet euh aliquis videlicet mediante proprio actu, actus. Et consequenter materias semel illum importat .Ergo ma aliquem actum habebit. teria ante formam nullum habet Eandem doctrinam cons. Ex physicum actum. eo quod materia prima est actu Contra suppositionem istam bona. Et consequenter est acta PIura poterant opponi ,quae proin ens.Quia bonitas est passio entis bant materiam habere propria, Et aliunde bonitas est actualitas
ci partialem existentiam: sed de & perfectio: ac proinde, si mate- his infra dicemusde partiali exis- ria est actu bona , habebit allia
tentia disputantes. Modo tamen quem actum. arguitur. Quia secundum D.Th. Resp. I. Materiam prImam q. 3.devexitatevt. . ad r. Main assimilari Deo ratione actus meiateria prima assimilatur Deo.Sed taphysici .Quia Deus physich de Deo assimilari non potest , nisi metaphysice est purus actus 'ratione alicuius actus Ergo habet a Resp. Materiam primani aliquem actum physicum. Prob. Deo assimilari propter ration irami. Deo assimilari non potest,ni- entis, in quo actus purus & si habeat asiquam covenientiam ra potentia analo lice coisve- cum ipso. Sed non potest cum niunt.Quae quidem ratIo entis in Deo convenire nisi ratione ali- DCO,licet implici id sit actus duia cuius actus.Siquidem inDeo nul- rus , pro expraesso tamen solum Ia invenitur potentia , qua cum dicit esse,in quo Deus,& creatu materia conveniat sed quidquid ra conveniunt.
eperitur,est actus. Ergo materia - .... 3. Resip. d sicut mateia
prima non potest DςO astunt ria prima non est cognoscibili
129쪽
per propriam ideam , sed per 'd' - , ideam totiuς; ita ratione totius ν. Ip.
mam ratione sui esse bonam bo- . a
nitate transtendentalῖ, quae conia Materia a se formam vere, proprie sistit in integritate praedicatorum habet metaph cum a lum. essentialium, & non consequitur . solum ad entitatern actualena;sed ψncius istam probant aliquI Cthim consequitur ad entitatem Thomists Quia in materiai potentialem materiae: quae etiam prima Feperitur rMio sub- habet propriam essentiam di statitiae n qua convendi cum so stinctam ab estentia λrmae. main ratio potentiae,vel ussistan-Quamvis etiam posset dici male tiae potentialis per quam a forma viam primam esse bonam solum distingaetur. Sed illa differentia ratione totius. purae potentiae, per quam a forma Dices. Sr semes materia raa distingultu Ast vere actusmeta-tIone totius est si uis Deo, erit physicus. Ergo materia prima materia prIma pars totius verbo actum mei aphysicu habet Prob. PropriE .Md.pars totius debet ha- min. illa ditarentῖa distinctivae' here aliquem actum.Ergo matea materiae, isma determinat r IIa habebit aliquem Muni. Prota tionem communem.Sed forma, - min. Pars totius componit ipsiam quae metaphytae determinat ratorum actuale. Sed totum actuale thonem communem est actus ex partibus actualibusconstatae metaphysicus. Quia determinare. g pars Eotius aliquem actum ha- est proprium a Rus .Et consequen-hebit. ter quod metaphysice determi Facile resp. Totum actuale natArit actus metaphysicus. Em habere partes actuales actualitate illa vitarentia purae potentis,pee compositionis, id est , actualiter quam materia distinguitur a forucomponentes; non tamen neces. ma,actus metaphysicus est. farium est quod totum actuale Sed rationem istam non pos haheat partes actualeS secundum sumus approbare , & Aut res suas entitates Imo totum per se illa vientes maxima aequῖvocatio iubitantia te necessario requirit ne laborant.Quia per actum me Unam partem esse potentiam. Eo staphyficum intelligere videntur quod totum per se substantiole ex ' omnemdisserentiam essentialiter actu, & potentra resultare debet. dAtinctivam, in quo sensu nullus
130쪽
do ipsam habere praedicata essentialia , dc essentialem differentiam,per quam ab omnibus alijs rebus,& ab ipsa λrma diltinguitur: dc in hoc aequivocationem patiuntur.Nam actus metaphys cus vere talis est illa differentia selum,quae contrahit veram pΟ-tentiam metaphylicam , dc cum ea facit compositionem metain physicam veram ex pluribus distinctis penes includens, dc exclusumquod cum solum habeat differentia contractiva prςdicati superioris univoci,sola haec eris actus metaphylicus verus. Si tamen aliquis actum metaphylicta proli-bito suo appellare vellit omnem differentiam essentialiter dillinctivam, de inta vocis differentia disputabit. Rursus rationem istam non esse veram exempla urgentissima probant. Quia in Deo invenitur ratio substantiae,in qua convenit cum creatura: & ratio substantiae divinae, per quam a creatura dictinguitur. Et tamen in Deo non invenitur vera potentia metaphysica,neque verus actus metaphysicus.Alias Deus haberet compo-1kionem metaphysicam verE talem .Ergo lichi in materia detur ratio substantiae,in qua convenit cum Orma: & ratio purae potzntiae, vel talis substantiae per quam larma distinguitur,non inde in fertur materiam verum actum metaphvsicum habere.
re substantiae invenitur ratio eniatis, in quo convenit cum aliis:& ratio entis subitantialis perquam essentialiter ab aliis di stinguitur : dc in supremo genere quantitatis ratio communis accidentis , bc disterentialis talis accidentis. Sicut , dc in genere supremo relationis ratio accidentis , dc diffcrentia accidentis relativi. Et tamen haec omnia generasimplicissima sunt,&.compotitionem metaphvsicam non habent , nec actum metaphylicum verum. Ergo. idem quod prius.Qua propter lo-la differentia est entialis,quae obisiective prcscindit a ratione comis
muni,vel quae Vere contrahit raiationem univocam verus actus
metaphysicus est, dc talem aciatum,vel disterentiam habcre maiateriam defendimus , dc in hoc sensu. Concl. nostra emcaciter prob. Quotiescumque in aliquo repertiatur differentia contractiva, dc eia
sentialiter divisiva prςdicati lupeis
rioris univoci,reperitur etiam In eo verus actus metaphylicus. Natalis differentia vere dcterminat rationem communem potentialem metaphysich,& obiecti vh adiiserentia praescindentem. Et ita
ex illa,& differentia resultat cornpositio metaphysica vera .Et co sequenter differentia contrahens verus actus metaphylicus est. Sed in materia repcritur differentia contractiva, & essentialiter diuia