장음표시 사용
141쪽
simplicitatem requirit. Ergo Ideo effectus per caulam efficientem producituriquia ex se , & ab Intrinseco limitatus est. E. Prob.ant. Ratione. Ideo effectus producibilis cit per causa efficientem. Quia eius esse est dependensa causa efficieti.Sed ideo est dependens : quia est Iimitatum. Ergo ideo effectus eli producibilis percausam efficientem: quia est ab intrinseco limitatus. Prob.min. Dependentia 1 Causa efficiente fundatur supra esse lina italum,potentiale , dc diminutum. Ergo ideo esse a causa efficienti dependetiqui a limitatum cst. Prob. ant.)ria indepentelia 4 cauta efficienti fundatur sapra esse illimitatum,&purum. Et ita Deus,M est actus purus , & esia sentialiter immutabilis non potest ab aliquo dependere imaama causa eiiiciente. Ergo ab Oppo sito dependentia 1 causa efficiente fundatur supra essu limitatum, potentiale,ix diminutum.
3 5mpug.solutio .Ella limi latum finitum est praedicatum transcendens , & imbibitum in
quacumque te creata .Sicut ratioentis infiniti est praedicatum
transcendens ad Omnia praedicata diuina Sed pnaedicata transcedentiae ῖntelliguntur in creatura ante causam cssicientem. Sicut ratio entis , ratio verr.& bonῖ transcendentalis intelliguntur ante causam essicientem di qui1 fuit praedicata transcendentia.
Ergo else finitum . & limitatum
intelligitur in quacumque crea
tura ante causam efficientem. ,
Explicatur eadem. doctrina. LImitatio elt praedicatum intrinia
secum cuiuscumque creaturae, ut
perte ninni lium est. Sed causa eruiensaeum intrinseca sit, non potest intrinsecam limitationem
praes ere. Ergo a me causam est cientem intelligitur in creaturis intrinseca limitatio. . Et consequenter existentia creata est limitata formaliter ante caulamessicientem.
Respondebunt contrarij. Existentiam ante causamessicietem intelligi limitatam, & finitam ab intrinseco : non tamen hoc habere quia recipitur in e
sentia; sed quia componitur ex
genere,& differentia. Haec tamen solutio, impugis
r . ad hominem contra VaZqueZ, qui concedit Deo compositione
ex genere,& differentia ,ob idque asserit Deum in praedicamento bllantiae collocari. Et tamen ratione huiuscompositionisDeus limitatus non est. Ergo ex vi solius compositionis generis , dc disserentiae existentia creata noli poterit ab intrinseco limitari . 2. impu solutio ad hominem contra Suareg. Quia si esset Mentitas inter intellectum,& inintellectionem Angeli repugnaret illi compositio ex genere, , dii ferentia in sententi huius authoris.Ergo data identitatd inter es.
142쪽
nabit ex stentiae compositio ex genere & disterentia.
non est compositio exeste,& es.senria,compositio ex genere , &differentia non habebit funda' mentum in re , & consequenter erit chimerica. Et propterea in
Via D.Th. I. p q. 3. art. 3. quia in Deo non datur compositio ex el-
sentia,& extilentia: sed qui aDeus est suum esse, n potest in Deo dari compositio ex genere ,& differentia. Ergo si lemel existentia non distinguitur realiter ab e sentia,non poterit ex genere, &differentia componi. a. respondent alii ad rationem principalem. Quod licet
existentia non recipiatur in escsentia ; est tamen ipsa receptiva subsistentiae.Et ideo limitata ,&finita est. Haec tamen solutio etiam Inefficax est. Quia repugnat essentialiter ultimum actum per
alterum actuari,sicut articulo le-quenti dicemus.Sed existentia est ultimus actus, ut ibidem probabimus. Ergo existentia non potest recipere iubsistentiam, dc ex tali capite limitari. 2.impug.data solutio. Nam
praedicatum , quod est posterius, nequit recipere quod est prius, sed econtra coli ngere debet .Sed existentia supponit subsistentiam.
Nam per subsistentiam redditura tura vIumo capax recipiendi
existentiam: & existere non est nisi rei subsistentis. Ergo exiite alia nequit recipere subsisten
Ex eadem se E doctrina impugnata manet solutio aliorum asserentium , quod licet essentia identificet existentiam ,recipit taemen subsistentiam,& ex hoe ca pite limitatur. Manet inquam impugnata. ia implicat essen tiam identificareultimam actu litatem absque identitate cum
actualitate inter media,quae mlnus ab essentia distat , & minua debet distingui.Sed existentia est ultimus actus ι subsistestia verti est actualitas intermedia. Ergo Implicat essentiam identificam exiitentiam , & simul subsisten
3 .resp.alij ad rationem non tram .Existentiam formae v. g. li. mitari quia recIpitur in materiar& existentiam materiae limitari: quia recipit formam , sicut, de ipsa materia:& existentiam compoliti limitari, quia dependet a
partibus,3c existentiam accideniaris , quia recipitur in eodem suis hiecto accidentis receptivo.
Haec tamen solutio ad Impossibilia redurrit,& implicati nem involvit 3 omnia videlicet supra dicta esse suum esse , de identificare existentiam,& aliu-dh limitari. Nam ideo Deus non potest aliquidrecipere aec in alio recipi, nec a partibus dependerer
quia in Deo ide est ene,& esse
143쪽
tia. DId si supra dicta identifi- tvi infinitus.Sed existentia est incant existentiam , nec materia poterit recipere,nec farma recl-pi : & idem de accidenti dicendum: nec poterit compositum a partibus Opendere. 2.lmpug. data solutio. PA-mum limitativum exilientiae est Ipsa essentia. Quia ex silentia est actus proprius ellantiae, Sc haec se habet tamquam prima potentia in ordine ad exilientiam. Prima veropotentia estprimum limitativum in ordine ad proprium ac- eum. Ergo si semel conceditur omnla iupra dicta identificare
existentiam,non poterunt ex alio
capite limitari. Quia deficiente primo limitativo omnis alia limitatio deficere debet.
2 prob. conclusio Quae realites separantur , realiter distin-'guuntur. Sed existentia creata realiter ab essentia separatur.Ergo realiter ab essentia distinguitur. Prob. min. Nam in via D.
Christi Domini caret existentia Creata , & per existentiam In
crearam verbi tantum existit.EGgo minor veta est. M. ConLSi essentia Identificare texistentiam , esset simpliciter infinita Ergo essentia ereata existensam identificare non potesto Prob. ant.Quia intellectioest vitima actualitas in linea intellechiava in perfectio simpliciter simplex,si semel intellectus Identificaret intellectione,inci simplicia timus actus in linea entis,& perofectio simpliciter simplex. Siquiis
de forma liter reperitur in Deo. Ergo si essentia identificaret exiis stentia .esset simpliciter infinita.
Identificaret existentiam, identiis Maret eriam omnem actum delinea emis .Quia existentia est vutimus actus de linea entis : α quod Mentificat ultimum actum in aliqua linea , omnem alium actum identificare debet.Et con sequenter essentia esset infinita in linea entis.Siquidem intra inis Iem lineam tota esset actus. od autem in linea entis est infinitum implicitEr infinitum est.
quod I. x .art. 3 .& 4. Quia qui quid de aliquo in singulari accI- dentaliter praedicatur,realiter ab eo distinguitur .Ex quo eium aubedo accidentalum praedicatur
de homine in singulati henE BL
fertur,quod realiter distinguatur ab Illo. Et Idem contingit in omnibus praedicatis,quae diculur accidentaliter de sublecto.Sed existentia accidentaliter praedicatur
de essentia in singulari Ergo re liter ab ea distinguiter. Prob. min. Haec propositio Petrus existit,est accidentalis,& quinti ρος- dicabilis, ut logici communiter
dicunt . Rursus existentia nou Ingred tur in dimnlaione phusica,
nec metaphvsica Petri;& conlata luenter accidentalitet ad nu
144쪽
issi. ri tandem Ius Deus est suum est e,iuxta illud,ego sum qui
sum .Creaturis autem contingenia ter advenit exi stentia. Ergo exustentia de essentia in singulari a cidentaliter praedicatur. . IV.
Miatur argumentum Pontra ubia imam rationem.
probativam conclusionisam. Stat aliquid accidentaliter praedicari de aliquo,a quorealiter non distinguitur. Ergo ratio ultima nititur principiu tauso. Prob.ant. I .Vnio materiae, &formae accidentaliter praedicatur de illis. ia materia , & forma
Contingenter uniuntur.Et tamen
unio non distinguitur realiter ab illis in sententia probabili negante modum unionis realiter a m ateria ac forma distinctum .EGgo antecedens verum est.. R. Repraesentatio intuitiva accidentaliter prςdicatur de spe-Lic Angeli, quae modo intuiti vh
repraesentat obiectum praesens, quod antea ininitive non reprae sentabat, quando obiectum erat futurum. Et tamen inmitiva repraesentario non distinguitur ab specie realithr. Ergo idem quod
prius.. 3 .Esse actuale exercitum es-ieatiar accidentalithr praedicaturae essentia. Nam tale esse compe
nat actionem agentis , quaere iminatio est accidentalis essentiae. Et tamen illud esse non distinguia itur realiter ab essentia.Ergo. .Haec propositio Anullus est aureus,est accidentalis. Et tamen inter praedicatum,& subiectum non est diltinctio realis. Ergo.s .Haec propositio, limo est passio,est accidentalis. Et tamen action passio non distinguuntur realites. Ergo. o. Haec propositio, anImalest rationale,est accidentalis. Et tamen non distinguntur realiter. Ergo idem. Resp.ad arg.neg. ant.& ad II pr .aliqui resp. Vnione iumpis
tam exercith cile accidentalem respectu materiae,& forinae 3 non tamen unionem consideratam
signate. Sic enim ellentialis est tam materiae,quam formae,& dctvtraque non accidentaliter, sed essentialiter praedicatur. Haec tamen solutio princia pium quaerit nisi melius explicetur. Et ideo pro intelligentia ipsius,& aliarum huiusmodi, nota- dum est.Quod praedicata continis gentia ponunt esse in duplici dita ferentia.Aliqua enim sunt , quae in suo concepm formati no COIJ- notant aliquid extrinsecum: sicae quantitas,&albedo , & huius modi alia simul cum existentia
creata quae lichi ex ratione gens rati formae creatae connotet a tionem creantisi tale tame con
145쪽
xi et cuast. 3 in existentia materia.
notationem in conceptu formali obiecti. Et similiter esse-na
non explicat. Alia prςdicata sunt, & exercitu essentiae connotat ac- quae in formali conceptu e -- tionem agentis , per quam essenia
tant aliquid extrinsecum: sicut tia extrahitur a statu possi uita . Vnio,quae intelligi non valet abia tis,ilc tendit ad existentiam. que extremis,& agente per cuius Ad .prob. resp. Quod esse
actionem uniuntur. Inter haec au- aureum accidentaliter prςdicatur
tem praedicata talis differentia de annulo ratione figurae. Eo est,quod pridicata primi generIs, quod amulus est artefactum si semet accidentaliter praedican- conitans ex subiecto,& forma ariatur, signum est, quod a subiecto tificia Ii. Cumque forma artifi- realiter distinguuntur.Quia talia clatisrealiter distinguatur a sub praedicata ratione sui conveniunt tantia annuli t fit inde quod prae
Contrngenter, & non ratione ali- dicatum etiam realiter a subiecia Cuius connotare dc ita accidit ita todistinguitur ratione figurae. existentia creata.Unde necessum. Ad s. resp. aliqui. Quod ac- est, quod ab essentia realiter dic tio Sc pastio quamvis accidentainunguatur .Praedicata vero secunia liter praedicentur inter se ; essenis digeneris possunt ratione connoia tialiter tamen praedicantur delati accidonialiter convenire. Et aliquo tertio , scilicet de motu ideo ut accidentaliter praedicen- cum quo utraque identificaturtur , sufficit , quod connotatum realiter. Et ideo mirum non est,
distinguatur realiter a subiecto:& quod inter se non distinguatur
necellarium non est, quod ipsa realiter.Existcntia uero acciden- praedicata in se ipsis,& ratione sui taliter praedicatur de essentia mec a subiecto distinguantur. tamen utraque euentialiter praeia
Iuxta hanc ergo doctiad aria dicatur de aliquo tertio. Et itagum. nego antec.&ad I. probia realiter distinguuntur .Quae soluia conc. maiin min.Distin .cons. Si tio istis probabilis est. tale predicatum in conceptu sor- Melius tamen resp.Quod haec mali connotativum sit: conc. propositio actio est passio , est cons. Si sit absblutum : neg. con- propositio essentialis propter rea- seq. per quae patet ad primam lem identitatem utriusque. Sicut probationem clarissime. Quia haec propositio,iustitia est miseri-vnio est praedicatum connotati- cordia est essentialis in Deo propvum in conceptu larmali. Patet ter realem identitatem miseri- etiam ad x δε 3 .prob. ia repre- cordiae,& iustitiae se alio inmitiva secundum co- Ad 6.prob. resp. Rationaleceptum formalem connotat exin accidentaliter praedicari de antia
trinsectani scilicet praesentiam mali sumptoqOgice, di ita commis
146쪽
m, non tamen de animali physi-Ce,di in singulari.Nam animal in singulari necessario determina tum est, & constitutum per ali' quam differentiam. Nostra autem ratio de illis,quae accidenta liter praedicantur de aliquo in singulari,intelligenda est. Poterat etiam resp. Quod animal, & rationale essentialiter praedicantur de aliquo tertio, videlicet de homine. Et ita neces sum non est,quod realithr distin
Alithr etiam poterat dici: Rationalam esse praedicatum inaadaequatum respectu animalis, sicut individuum respectu speciei: sicut haec propositio, homo est Petrus , est accidentalis: ita
etiam altera, animal est rationala. Existent a vero est praedicatum adaequatum essentiae, α ita dispar est ratio.. g. m.
citeris argumentis occurritur..
SLeundo arg.contra nost. conclus. Fundamento principaliun quo sententia contraria maxime fidit. Quia existontia non recipitur realiter in essentia. Ergo realiter ab euentia distin- non est. Prob. ant. Essentia nec ut est intra causas, nec Vt exintra causas est potest recipere extiarentiam. Ergo existentia non re ripitur realiter in caenua, ant.. MV.Fα quantum ad I. partem constat. Quia essentia intra statum possibilitatis nequit tacere compositionem cum existentia. Existentia namque statum possibilitatis essentialiter excludit. Ergo essen
tia intra statum purae possibilitatis nequit existentiam recipere. Quantum ad 2. vero partem prob. ant. Euentia quando est extra causas intelligitur cum eia fectu existentiae. Ergo ut est exta tra causas nequit existentiam recipere. Prob. ant . Quando esseniatia est extra causas, intelligitur cum emini existeIRiae. Quia e sectus existentiae est constituererem extra causas. Ergo essentia quando est extra cautas,cum CXL stentia intelligiIur. Resip. ad argum. neg. duo antec. I .. Et ad prob. dist. .ant. Quoad secundam partem .Quanis do est extra causas complete, i cin facto esse: Conc. antec. . In
completh sevitialiter, &. in fissi : nego ant. & conseq. Esseniatia namque potest considerari
extra. Omnes suas causas comis
lete , Sc In facto esse : &. prout ic nequit existentiam recipere;
sed potius iam intelligitur cum illa. Siquidem intelligitur iam
cum effectu existentiae, qui est constituere rem completh, ct in facto esse extra omnes suas causas. Potest insuper essentia conis siderari extra causas Incompleth , vialiter, & in fieri: quando videsichi essentia incipit pata
147쪽
sive moveri per actionem causiae efficientis,&iissus influxum incipit terminare: in quo statu solum est hi via ad habendam existen tiam , & non dum intelligitur eum illa. Consequenterque in hoc statu medio existentiam recipere potest. Initantia argum. Invenitur In subsistentia creata,quae in senistentia contrariorum non recipitur in substantia, prout est intra statum possibilitatis . nec prout est extra caulas complere, in infacto esse. Et tamen in substantia reci tur . quando substantia incipit passive moveri, & poniatur extra causas incomplete. vlais
liter & in fieri. Sed inst. Essentia in illo statu medio,& pro illo priori, quo p
nitur in via ad habendam exis. tentiam,intelligitur iam cum allia qua existentia .Ergo prout sic non potest existentiam recipere .Prob. antec. I. Esentia dum est in via ad essendum extra causas, existIt
saltim Itiuompleth,vialiter ,& inferi. Ergo intelligitur cum aliis qua existentia. Pr . conseq. Bene valet . essentia pro illo priori existit vialiter. Ergo exictit. Sed ectare est essectus exictentiae. Ergo si pro illo priori
saltim viatiles existit, pro eo dem priori intelligitur cum existencla.
2 . Ob .ant. Mensa pro illo priori intelligitur cum aliquo ec
qua existentia intelllgitur. Prob. cons. la essentiam esse consti rutam in actu exercito est esse tus existentiae. Ergo si pro illo priori intelliginit essentia cum aliquo esse actuali exercite,etiam cum millentia intelligitur. Resp.raeg. anta& ad I .prob. neg. nL. Quia existere via litEr, nihil aliud est,quam esse in via ad habendam existentiam. Et ideo quod existit vialiter non dam existit.Vndh consequentia in aris gumento illata bona non est. Nam ut ait D. Th. opusc. 3 9. ω fallaci syllogism .cap. o. in illa consequentia arguitur a secundum quid ad simplicitEr. quod
arguitur ab existere vi aliter ad existere absoluth, & simpliciter. Vndh procedit ab antecedenticum addito,ad consequens abso--e, & simplicitH: qui modus arguendi , hona consequentia
Dices. Haec est bona cons quentia, homo velociter currit. Ergo homo currit .Et tamen aringuitur ab antecedenti cum addito Erso etiam altera conseqneniaria bona erito.
Resp.dist .min. m addito nodiminuete r e ml .Cii addito Iamimete neg.ml .ae cos. adoq; namque additum no diminuit de ratione illius mi additur,sicut Inconsequenti a facta. Eo quod velocitas non diminuit de ratione eurius, & tunc consequenistia bona est. Quandoque veris
148쪽
additum diminuit de ratione mai. Vialiter,i cineomplest: neg. eius cui additur a sicnt in his, mai.& secundum eandem dist. Cessar est in memoria homi- min. neg. cons. Eo namque monum. Ergo Cessar est. Petrus est do,quo essentia est extra causas, bonus latro.Ergo est bonus. Eia a suis etiam causis distinguitur. sentia pro priori ad existentiam Cum e per illud esse assigna. existit vialiter. Ergo exiliit:sin tum lotum essentia sit extra cau- quibus omnibus bona conseia fas vialiter, & incomplete , sotaquentia non fit. lum etiam incomplete a suIs di Ad 1.prob. ant. resp. dist. stinguitur. Instantia est in do ant. Cum aliquo esse actuali, ctrina Suared distinguentis vit- actualitate exercita essentiς con- tualiter essentiam ab existentia. Cedo ant.Actualitate existentiae: In qua doctrina essentia pro prio- neg.ant.&mus. Quando namia ri virtuali ab existentia disseri aque essentia incipit terminare suis causis. Et tamen non differeactionem agentis habet aliquam ab illis per esse existentiae,& coma alitatem exercitam essentiς. plete. Ergo idem in nostro casa Quia hoc quod est terminare dicendum. actu actionem caulae essicientis Poterata .alijs terminis re aliqua actualitas est, quam quia ponderi. Essentiam videlicet indem essentia non haiabat intra tra statum possibilitatis elle in statum possibilitatis, in quo sta- potentia ad duplex esse actuale
tu non terminabat essentia aca exercitium: unum quidem essemtionem causae essicientis. 'c ta- tiae, Sc alterum existentiae , permen actualitas non est existem quorum primum tollitur eius.
tia ; sed est ipsa essentia ut teria potentialitas solum quantum minat actionem agentis.Et ideo ad unam partem .,Et ita tantum pro illo priori nondum habet inadaequate , & quantum ad existentiam se cuius effectus est tam partem per illud esse a su stribuere esse actuale completum, causis distinguitur.. Vt tamen&vltimatum. adaequath dilSinguatur a causis, Sed inst. Illud est esse eristen- Utrumque esse , tam essentIae,. 'tiae,per quod essentia distinguia quam existentiae debet habere. tur a suis causis.Sed per illud esse, Sed init. Essentia per illud quod habet essentia,dum Incipit esse assignatum fit ens particia terminare actionem agentis,diia pialiser sumptum. Sed esse ensfert essentia a suis causis. Ergo ilia participialiser sumptum est eia lud esse est esse existentiae. 3 fectus existentiae. Ergo illud esse Resp.dist. mai. Distinguitur est esse existentiae. Complet Minia eta: conia Resp.dist .mai .Em partia
149쪽
aentia pro illo priori est in via ad
habendam existet iam,ita etiamin ens participialiter via litEr, i cincomplete ; non tamen est ensparticipialiter complete,& infacto esse : hoc enim solum ab exta stentia praestatur.3.arg. Essentia creata per se ipsam terminat actione agentis. Ergo per se ipsam existit.Quia actio causae efficientis terminatur ad existentiam. Et ideo si essentia Crocata per se ipsam terminat actione ni agentis, per se ipsam debet existere. Resp.dist. antec. Terminat incomplete,dc inad quath: conc. ant. In plate,& adsquater nego ant. & cons. Quia essentia creata per se ipsam lolum inadς-quath terminat actionem agentis.Eo quod actio causae efficien iis non solum tendit ad essentia; sed etiam ad existentiam comis municandam. Et ita usque quo exiitcntiam producat,actioCOmpleta non est. Sed init. Essentia ut terminat actionem agentis per se ipsam habet quidquid requiritur, ut sit a parte rei. Ergo per se ipsam completu , & adaequale teris minat actionem agentis. Prob. ant. Essentia ut terminat a*ione agentis per se ipsam habet es.su Iemporale, quod est novum,
& non erat ab aeterno. Erra pisse ipsam habet quidquid requiri- 'tur, sita parte rei. I.:
sic habere tae temporese incomplete & vialiter: non tamea in facto est e,& completh. Contra tamen est. Essentia creata , ut per se ipsam terminat actionem agentis. est completh.& in facto et se extra causas. Erg6 habet esse temporale completh,& in facto esse. Prob. ant. Eueniniti cum indivisibilis sit,uel totaliter est intra causas,vel totalithrest extra illas. Nam indivisibile,
sicut vel totum attingitur,vel nihil illius attingitur, ita totum est intra causas,vel totalithr eit extra illas.Sed essentia i terminat actionem agentis,non est totalithri intra Caulas. Ergo totalitEr est: extra suas causas. ΤResp.neg.ant.ad prob. dist.
mal .Quantum adesse essentiae,de ex parte rei Conc .mai .Quantum
dist.m ai. Essentia namque india visibilis est secundum praedicata essentialia, & quantum ad esse essentiae. Et ideo pro illo priori,
quo terminat actione agentis,est totaliser extra causas quantu adesse essentiae,& ex parte sui: non tamen est totalithr extra causas, quantu ad esse vitimum existen
tiae.Eo quod nondu habet in nacto esse existentiam, quamvis sit in via ad existentiam habendam.
150쪽
.arg.Ex identItate existentis cum essentia nulla sequitur infinitas. Ergo quamvis extilen tia cum estentia identificeturam. finita non erit. Prob. antec. I. Existentia, & essentia creata sunt aliquid sim itatum ,&finitum.Sed fini tam additum finito non facit infinitum. Ergo ex identitate ea identiae cum essentia creata nulla sequitur infinitas. Prob. min Andi vili bile additu alteri indivisibili non facit divisibile , &extensium. Ergo finitum additum finito non facit infinitum. Conca parit bona est. a. Existentia creata realiter eadem est cum sua essen tia. Nam ipsa existentia creata habet etiam sua praedicata eL sentialia realiter ab ipsa indistincta. Et tamen existentia crea ta infinita non est. Ergo idem, quod prius . 3 . Ex identitate essentie cum . vltima actualitate de linea entis nulla sequitur infinitas. Ergo ex identitate illius cum existentia propria infinitas non sequitur. Prob. anteo. Ex identitate causae finalis cum sua causalitate , qua est ultima actualitas in linea finis,. nulla sequitur infinitas. Sl-
quidem in probabili Thomistosent..causalitas finis consiliit in allicientia appetitus voluntatis, quae tamen allicientia realiter di-Ωincta non est sed potius identificata cum ipsa bonitate finis ab que ullainfinitate. Ergo pariter
. Mas. Frsan ex identitare essentiae cum vitima actualitate de linea entis infinitas inferenda non est.. Resp. ad argo neg. anteco αmin .dc ad prob.Deg. Cons. Ratio.
que discriminis est. Quia in divi sibile ex conceptu formali est indisib te, & illi secundum λrma lem conceptum repugnat divisibilitasin extensio. Ideoque licet cum alio indivi libili coniungatur, adhuc tamen indivisibi Ioemanet. Et consequenter nequit praestare extensio m. Finitum, Vero , quod ex conceptu formali limitatum non eii , ii semel identificatur cum alio , , quo limitari debebat, totalite infinitum.& illimitatum evadit. Quia nullum relinquitur principium limitationisιEt propinterea cum existentia creata ex
conceptu rmali limitara non sit, sed per ellentiam limitars debeat; si cum essentia identificata conceditur, erit simplicite: infinita. . Instantia argumenti inveniat irin anima,& gratia iustis cante quarum quaelibet finita est. Eotamcn si anima identificaret gratiam iustificantem, esset infinita simplicitho. Hoc idem etiam haberet intellectus, si intellectio- nem creatam identificaret. Et substantia creata , si identifica .ret supernaturalitatem crearam,
quamvis omnia ista de factoli initata,& finita fiat . Sed inst. Data identItateria exi