Philosophia naturalis per quaestiones, et articulos diuisa. Iuxta mentem D. Thom. Authore. R.A.P.M.Fr. Froylano Diaz, Legionensi, ..

발행: 1698년

분량: 530페이지

출처: archive.org

분류: 철학

221쪽

Sed instabis .Ex praedicta so-Z tio non potuit esse In eodem in f Iutione sequitur aliquam priva-i tanti reali cum forma produciationem esse simili cum forma in i ta .

eodem inst ii reali. Sed implicat

aliquam privationem esse cumr- lma simul in eodem initanti reali., Sicut implicat corpus esse simul lucidum , & tenebrosuim : & hominem ei heaecum. ix vadctem.

Ergo solutio data nulla est a Respondetur distinguo minor. Aliquam privationem stric

tam: concedo minor. Latam me

go minor. & consequent. Privatio namque eit duplex: alia videis ilicet stricta, quae facit subiectumene in re sine forma r & haec privatio cum forma esse non potest.

Alia est privatio lata , quae solum

facit , quod subiectum pro ali iquo priori non intelligatur cum λrma:quae privatio compatibilis est cum forma pro eodem instanti reali,& ad eductionem miraculosam sufficiens. Sed inst. Ad eductionem reia quiritur rigurosa privatio. Nam

ad omnem eductionem concurrere debent tria principia materia, ma,& privatio, quae de privatione rigurosa intelligi debet.Et in oppolitum non est assignabilis ratio.Sed privatio rigurosa in materia Coeli reperiri non potuit,ut concedimus. ,Ergo forma non potuit educi. 1 .init. Illa privatio lata,quadamus, est non esse formae. Sed non esse formae , & forma non

possunt simul essς. rgo illa priva- Respondetur ad primam In

tantiam. Privationem rigurosam latum requiri ad eductionem re gulariter contingentem non ta in men ad eductionem miraediosa, qualis esset eductio formae coelorum de potentia absoluta. Imo privatio rigurosa necessaria non est ad eductionem c0naturalem, dummodo miraculum praesupponat,ut constat in generatione, qua vermis ex speciebus Sacta mentalibus generatur. Ad secundam replicam ne gatur maior. Privatio non est,noese forma in re. Sed solum non intelligi subiectum: cum forma pro aliquopriori a quo. Et quamvis in possibile sit subiectum eta

se in re Iine forma , simul esse cum illa. Alias darentur daae con tradictoriae simul verae. Impossibile tamen non est subiectum esse in rc cum forma , & pro aliquo priori non intelligi cum illa,sicut implicat notitiam intuItivam es.se in re cum termino , & obiecto praesenti , D non esse in re cum illo. Non tamen implicat esse caillo in re,& pro aliquo priori non intelligi cum illo. Nam pro .illo

priori,quoDeus intuitive cognosiacit obiecta creata , non dum ipsa intelliguntur cum praesentia reali, & exercite existetitia.

222쪽

rpo eductione seormarum.

ν. Vltimus. iecto in esse , dc fieri dependent. Quia naturaliter loquendo sine ita uria ex di lis. subiecto nec existere , nec xona ,

formas accidentales,quae in habent ut proprietares ι Sepassiones respectu naturae , .et formae,educI de potentia' lubiec-Iti,si educatur forma , cuius sunt i proprietates. Si vero talis forma a Meetur, etIam istae proprietatem eantur . sicurat aqua creasteturq*iam frigiditas quae est eius proprietas: & si ignis crearetur, eti1 iCalor Crearetur , qui est proprietas ignis. Quando vero regu-lariter ω aignis educitur, iiDCoeducitiar calor,& Idem cie om nablisProprietatibus palsioniabus.Cuius ratio est .Quia proprietates.&passiones fiunt per eanddem actionem clua fit materi a ,&'forma.Tum quia , qui dat forma dat consequentia ad formam. Tisquia sunt terminus lacundarisis: tionis produceris naturam. Α perinde per uandem actionem fiunt.Et consequenter'. ii naniara,vel forma creatur, etiam istae

creabuntur.

Secundo colligitur omnes alias formas accidentales artificiales scilicct,vel violeta vel naturales ,& lupematurales eduevde potentia subiecti. Cuius ea est ratio Nam illae formae educuntur de potentia subiecti , quae inesse , & sieri ab illo depecident servari possunt.Et alias fiunt per

diversam lictionem .ETO Omnes λrmae productae educuntur de

potentia matUriae Dices Quod gratia , dc virtutes supern a turalas creantur a Deo Iuxta illud cor sensim Civa

in me Deus V, & in Tridentis.S Rsione 6. de iustifi . cap. 7. diffinitur gra tiam ,& virtutes supernaturas es Dolo Deo infundi. Ergoel non educuntur de potemia subiecti praedictae formae.. Dices secundo. Nec formae

supernaturales , nec artificiales. Dec. violentae continentur in potentra subiccti. Ergoade illius

potentia educi non possunt Conias. q. est bollia', &iant. probat. Sulite cuim contentivum formae dicit inclinationem naturalem

ad illam. Sed subiectum inclinationem non habct ad virtures , dc formas supernatilrales,& artificiales. Ergo tuae formael

non continenturia potamia 1 -.

Resp. ad i. Gratiam δε vitia

tutes supernaturales dici iniussas 1 Deoi non qni, creentur , sed quia in creatis nullum est carumlprincipium,sed soluui virtute dia ina possunt produci . ii Etsi dicas: Subiectum ectactionis for mae debet habere proporationem ciun illa. Sed subiectum

223쪽

- naturale cum forma supernatu- ad formas supernaturales artifurali proportionem non ha t. ciale ,& violentas non habet sub Ergo fotiva, supematuralis dς jectima naturalem inclinatio illius potcntia educi nuntiPO- 'M. Quia in Iss potensia natu iatest . t i. a i rati non L Ontinentur, sed solium

Respondetur: disting. In potentia obedientiali, ex qua

Proportionem similem Continen ctiam educunIur. Esluac de arcitiae: concedimai Dissimilem, di isto in hoc lib.text. 8o. &8 i. ad non accommodatam; neg. mai. Phylosophusia applicaoda. Eid ut min. sub eadem diit. ne g. conseq. Proportio namque dcbet . QVAESTIO, SEXTA.esie limitis continentiae. Cumisque subicctun, naturale solum contineat sepernaturalem fortndatu ita potentia obedientiali, quae consistit in non repugnantia, Et subiectione ad Deum,ut in eo. di. ex eo facta quid volverit. Inderiti quod flatum proportionem

non repugnantinrequiris, quam proportionem subiectum natu-:rale cum supernaturali forma de facto habet. io I

Ad secundum respondetur. Neganti .antec. Ad prob. diiling.

ma Contenti vum secundum po- irentiam naturalemrconsed .mai. Secundum obedientialem: negomai. Et concε minor .neg. conse quent.Licet namque subiectum, in citius potentia naturali aliquid continetur, dicat naturalem inclinationem ad illud ue subiectum tamen , quod i solum in potentia obedientiali continet formam, hecessarium non est , quod dicat inclinationem ad illam, sed sufficit habere capacitatem, Vel non repugnantiam,vi de illius potentia obedientiali educatur. Vnce

ve Composito.

Vtrum detur modus ' ionis, inter ma

Sensius difficultatis appenitur, mstatuitur negari conclusio.

thr uniri,& ex illis sic uniutis compositum substan . tiale resultare,ratio convincit, &experientia demonstrat. An vero

realiter x niantur per se ipsas imis Inediate,& absque aliquo modo luperaddito ad utramque , quo formaliter copulenturὶ ita certa non est,sed plurimi negant extrascnolam D.Th.&ex Thomilliseust.Godoy,Araujo,Herrcra, sic Patres venerandi Carmelitae. Alij auteni nullum modii necessariu

224쪽

esse cognoscunt , sicut CapteΟ-lus, Caietanus, & Ferrara, & magis communiter nostri. Et hanc sententiam existimo D. Th. I .p.

allerit : Formam secundum se ipsam uniri materiae primae , m non per aliud

ligamentum. Quae verba ex prelissima sunt: nec minorem expressionem habent alia , quae adducit a. Contrag. cap. 7I . quod videlicet: Forma ε itur materiae atque omni medio. Per se enim eo erit formae, quod sit actus corporis , cy' - per aliis

quia aliud. In quibus clarissime Continetur formam per se ipsam Uniri,& non per aliquem modum Et ideo haec erit . ,: II. . Nostra conclusio. Conclusi ista efficulter prob. ratione desumpta ex doctrina D. Thom. Quia modus

Vnionis inter materiam, Sc krma necessarius non est. Ergo non est admittendus. Nam entitates abiaque necessitate multiplicandae nosunt. Eo quod frultra fit per plura, quod per pautiora fieri potest.

Ant. vero prob. Possita actione causis efficientis applicantis materiam ad formlim , materia per se ipsam unitur cum forma. Ergo modus 'superadditus necessarius non est. Prob. ant. Materia per

se ipsam est proportionata cum

decim sito.

λ a. Ergo supposita applicatione causae uincientis, ver se ipIam debet uniri cu forma. Ant. prob. Materia per se ipsam es pura potentia : & forma essentialiter est primus actus. Sed pura potentia, di primus actus tibi imicem coria respondent', & immediate proportionantur. Ergo materia per se ipsam est proportionata cum

Resp. contraris. Materiam, di formam per suasentitates este proportionatas in actu primo; notamen in actu Iecendo. Et ideo.ut in actu secundo uniantur,indiget alnuo modo realiter ab utraque Eistincto , quo mediante forma

possit actuare. maxeriam ,α materia recipere formam.

Haec tamen solutio in primis D.Thom .impugnati afferentena: Formam Fecundum se i am vnisi ma- ia rimae. Vniri autem, non ac tum primum , sed exercitium ,&actum secundum significat. t ia; impng. data inlatio. Quia eoim figula quantitatis per se ipsam proportionata est in actu primo cum quantitate , per se ipsam etiam cum eadem quantitate in - actu secundo proportionatur , αι unitur. Ergo u m teria per se Idisam In acta primo cum forma, proportionatur,per se ipsam etiaerit proportionata in actu secun - do,& poterit uniri cum λrma. 3. Materia in actu Reundo est proportionata cum λrma. Sed tesem proportioncm non habet

225쪽

Articulus Primus.

t a modo unionis realiter suis

peraddito. Ergo per se ipsam habet materiaproportionem illam. Prob. . Proportio materiae cum forma provenit, ex quo materia

est primum subiectuin , & forma primus actus. Sed esse primum subiectum non habet ab aliquo superaddito. Ergo proportionem in actu secundo non habet

ab aliquo modo..

. Materia per se ipsam reiacipit , & forma per se ipsam inisformat. Sed recipere , & informare eli in actu secundo uniri. Ergo per se ipsas uniuntur ες &exercite proportionantur. Prob. mal .Forma per se ipsam dat cile materia: primae,& materia per se ipsam recipit esse. Ergo materia per se ipsam recipit , dc forma per se ipsam inirmat. Sicut etiaper se ipsam tanquam per rati nem formalem vivificat corpus,& dat illi primum esse. Dices: Materiam per se Ipsam recipere ,& formam per se Ipsam actuare laquam per rationem formalem;vnione vero rea.

liter distinctam esse solam conditionem , sine qua forma non informabit.materiam. Sed contra est. Forma per

se ipsam est actus primus, di materia per se ipsam eii primum subiectum. Scd primum subiectum , & actus primus non requirunt conditionem intermediam, ut uniantur. Ergo non requirunt unionem, etiam tanquam coninditione .Prob.mm . primum subiaiectum respicitprimu actum tanis quam proprium ,& magis inter omnia proportionatum , ut eIterminis patet. Seda Otentia , vlluniatur in actu magis proportio nato,conditionem intermediam non requirit. Ergo primum tubis Iectum , & actus primus non rein quirunt conditionem interna

diam,vtvniantur. Cons. Natura , Vt Vniatur .

cum prima passione accidental trealiter a natura diuincta non indiget aliqua conditione , vel dispositione intermedias sed poatius immediate unitur cum illa sicut risibilitas, vel esse admirativum proxime conveniunt immediate naturae. Et inter potentias,ut volun tas uniatur cum an I-ma,non requiritur a siquod medium, niti solus intellectus: & ut intellectus uniatur , non indiget alio intermedio. Sed hoc ideo est: quia prima proprietas in ilian ea proprietatis est magis pro portionatae & prima proprietas: dc intellectus in linea potentio est prima potentia .Ergo primum

subiectum, ut uniatur cum primo actu, nullam requirit condiationcm intermediam. Cons. r. Ut intellectus uniatur cum prima specie repraesentativa primi obiecti magis proportionati nullam condi tionem intermediam r qui rir

Ergo idem de materia in ordino ad formam.

226쪽

i 94 siuast. Ge Composito:

RespondebIs. Modum vn Io- tiale dii initur per materiam , Senis requiri tanqu1m causalitas formam tanquam per partes materiae, & tanquam causalitas essentiales physicas,& nihil aliud formae , quae causalitates debent ponitur in eius diffinitione.Ergo

Convenire materiae . & formae non datur modus unionis realiis

per aliquid realithr ab utraque disti*ctum Eo quod causalitates

istae non possunt non realithr amateria,& forma distingui. Sed contra est. Quia causalitas formae qua in actu secundo causat estectum formalem, non potest realit Er a forma distinguit di idem dicendum de causalitate materiae. Ergo solutio nulla est. Prob. ant. Magis distat essectus λrmalis a forma,quam caulalItas ipsius formae vel saltim aequa in liter. Eo quod causalitas formae mediat inter ectinam,& forma. Et medium minus distat ab extremis,quam extrema ipsa inter se. Sed effectus formalis formae non distinguitur reali et ab ipsa forma. Ergo etiam causalitas formae rcaliter diitIncta non est.2. prob. concl. destruendo sindamentii contrariorum .Qui 1

sicut forma indiiserens est, vi sit, vel non sit unita: it, etiam indifferens est , ut det esse. vel non deteste materiae. Et tamen forma per se ipsam in actu secundo tan-uam per rationem formalemat esse materiae. Ergo per se ipsam tanquam per rationem foris

malem poterit In actu secundo

vniri.

Cons. Compositum substanathr a materia , & forma distinciatus. Patet conseq. Quia, si talis

modus daretur, essetque essenisti aliter exactus, Ut totum com positum resultaret, deberet poni in disianitione physica,in qua poni debent omnia praedicata physice constitutiva. Sicut in dinfinitione metaphylica omnia praedicata metaphysich conlitia

tuentia ponuntur.

Cons. vlterius. Si modus unionis esset enentialiser exactus inter materiam,& formam, ipsa Drma non ellat prima diffocntia in genere physico. Siquidem

supponeret aliud praedicatum e sentiale &phyricum a materiactantialiter distinctum. Sed hoc dicendum non est. Quia forma dat primam speciem physicam. Et consequenthr est prima dii&rentia.Ergo modus unionis reais liter a materia dc forma distinctus admittendus non est.

Addimus tamen. Modum unionis non posse esse duplicem, neque unum. Non quidem duplicem. Quia modus se tenens ex parte materiae vere , & realiter

unit illam cum forma. Alias non esset modus unionis. Ergb quilibet alius modus ab isto diversius admittendus non est. Conseque- terque modusvnionis non echetesie duplex. . 'M

227쪽

Articulus Secundus.

Modum vero Illum non esisse unicum prob. Quia modus

unionis recipitur realiter in extremis diversis, videlicet In materia,& sorma. Et consequenter nequit esse unus. Nam idem modus recipi non potest in extrςmis re liter entitative diversis. Rursus etiam. Modus Vni O-nis est causalitas materiae,& ωrmae.Sed materia,dc forma habet

causalitates diversas. Siquidem sunt caute Illinctae. Et diiunctae

causis dilii .ictas etiam debent habere causalitates. Ergo in Odas unionis unicus eise non potest.. . Dices: Modum se tenentem ex parte materiae esse in adaequatum sufiicientem ad uniendam materiam non tamen adaequatum , dc sufficientem etiam ad

uniendam formam ..

Contra tamen est. Implicat esse modum union f,& solum se tenere ex parte materiae: &in- adaequatum esse. Ergo nulla est data solutio. Prob. antec. Vnio

essentialiter connotat eXtrema, quae uniuntur,dc essentialiter est nexus Inter utrumque. Sed nexus

inter duo essentia lithr connecti utrumque , dc ex parte utriusque serenet. Unde eadem, dc uni

ea capula propositionis connectit praedicatum cum subiecto,& ex parte utriusque se tenet;quae tamen magis distant , & minorem proportionem habet,quam materia, & forma. Ergo implicat esse modum unionis, di

minadaequatum esse, vel solum se

tenere ex parte materiae.

Argumentis occurritur.

Generatio hominis allia quem terminum debee producere. Eo quod est vera actio. Et omnis vera actio aliquem terminum producere debet. Sed generatio hominis non producit materiam , nec sormam. Ergo producit modum unionis realiis ter ab utraque distinctum.

Resp.. poterat neg. mai.. Nam actiones sensuum externo rum non producunt aliquem ter

Guumi. Et vitio beata nullum terminum producit. Et secunda demon1tratio nec habitum , nec

modum aliquem producit, sed solum habitum praeexistentem

ad novam materiam applicar,&extendit. Et tamensund vere ac

tiones .

Dices: Actiones enumeratas esse actiones immane

tes; nos autem solum de actione transeunte inquimur in. pra senti vi Contra tamen est. Quia sicut actio transiens est vera. achio ad extrae. ita: actio assi intra . Sed actἰoammanens salvatur sine te mino ad intra. Ergoachio tranis

228쪽

6 6. de Composito.

- ii Quidquid tamen siit de pro- tionem conversivam,creatlvam, habilitate solutionis huius. Ali- & eductivam dari etiam alteram ter resp. 1. Quod licet generatioliominis nou producat materiam,vel formam,vel etiam modum unionis;producit tamen to tum cumpositum: & ad produ- , eendum totum, necessarium non est aliquam partem quantum ad suam entitatem producit; sed sufficit unionem partium essective Caulare. Sicut constat in homine dealbante parietem, qui albedinem , vel parietem naen produ- Qit. Et tamen: quia albedinem Cum pariete coniungit,vcre facit

album, di producu compositum

accidentale.

Scd inst. Illa actio productiva hominis eit vera actio eductiva. Ergo aliquid praeter totum producit. Nam illud, quod for-m aliter educitur, non est ipsum totum. Ant.vero prob. Illa actio non est conversio nec cit creatio. Ergo est actio eductiva.Quia pr ter illas duas actiones alia assignabilis non est.2.init .Per generationem hominis non solum producitur terismi nusqui,sed etiam termin us quo. Quia per nullam actionem producitur terminus qui, vel totalis nisi ratione termini quo formaliter producti. Sed terminus quo Productus per actionem.illam non est materia,nec forma .Ergo erit modus unionis realiter ab utraque diversus. Resp. ad I. inst. Praeter a actionem estective unitiivam parintium,& productivam totiuS, quae facit efficienter quod forma sit in materia , & materiam uniri mr-mar. Initantia est in actione dealbantis parietem, quae non est

creatio, nec eductio , nec conis versio. Et iamcn est vera actio.

Quia efficienter parieti albedi

nem unit.

Ex eadem doctrina constat ad 2.repl. Non enim omnis actio producti va termini qui debet proinducere terminum q- ut patct in actione parietem dealbantis,quae parietem , vel albedinem non producit; sed solum est de ratione actionis producentis teris

minum qui producere terminum quo, si illum non supponat pro alio priori productum. Cumque generatio hominis supponat terminum quo, vel antis mana rationalem pro alio priori

productam a Deo. Inde fit non debere illam producere, sed taniatum illam unire. Poterat etiam dici: Quod sicut conlecratio est Vera actio. Quia licet Chrillum non produis eat a blbluth quoad suam entitatem;ipsum tamen prout ex pane producit: ita generatio hominis actio vera est .Quia licet formam non producat quantum ad esse; Illam tamen quantum ad inesse

producit faciendo quod forma sit in materIa.

229쪽

x. arg. Quod Gentialiter consistit in potentia ad aliquem actum , non potest ad ipsuna aciatum transire nisi per aliquid realiter luperadditum .Quia si nihil realiter stipe radaitur , maω bit in potentia sicut antea.Sedestentia materiae,& formae non

in actuali unione , sed in potentia ad illam consiliit. Ergo materia ,& λrma non possunt ad

unionem actualem pervenire, nisi per aliquem modum realiter superadditum, & ab utraque dr1- tinctum. Prob. min. Si essentia materiae , & formae consisteret in unione actuali, semper materia , & ωma essent actualiter unitae. Nam quod est de eL sentia alicuius, ab illo separari non potest. Sed materia , & forma semper unitae non sunt. Ergo

essentia materiae ,& fornaae non

consistit in unione actuali , sed potius in potentia ad unionem. Cons. Materia , & forma non pollunt actualiter uniri ab que modo realiter super adqito.

. Ergo talis modus inter materiam , & formam admittendus

est. Prob. ant. h. Ita compara

tur materia ad formam, sicut intellictus ad obiectum. Sed intelia lactus non potest in actu secundo uniri cum oblecto nisi me di ante verbo. Ergo materia , &ωrma non poteit uniri absque medio, vel modo realiter superaddito. occidens non Eotest uni-

dent: distin .Ergo idem de niateriainforma dicendum est. 3. Partes continui mr aliqua indivili talia in intermedia copuia tantur: Ergo materia , oc forma

per aliquem modum vivuntur. . Materia,& ωrma uniuntur

per proprias causalitates. Sed iiis causalitates realiter disterunt a materia , & λrma .Ergo uniuniatur per aliquid realiter superadiaditum. Prob. min. Nulla causa aecreata potest identificare secum

propria causalitatem. Alias evaiaderet infinita. Ergo causalitas materiae,&λrmae realiter oti inguitur ab illis. Resp. ad arg.dist mai.In potentia ad aliquem actum,quanta ad rectum actus:conc .mai. Qua- tu ad con notatum,& obliquum: neg. mai. & diit. min. Ad illam quoad rectu: neg. mi. Quantum . ad obliquum : conc .min. oc neg. cons. Materia namque , & forma , cum se habeant sicut priamum subiectum , & primus ac

tus,habent proportionem immediatam ut unlantur. Et Ita pro

pria entitas utriusque est ratio formalis uniendi, quae ad proprium exercitium unionis soalum desiderat con notatum ac

sonis causς efficientis applicantis materiam ad formet Quapropterentitas materiae, & formae per se

ipsam est unio. Et ideo solum est in eotentia ad unione quantu asci x con-

230쪽

connotatum , & obliquum ata Ad cons. arg. princ. neg. tionis unitive t, non tamen quanis cons. primae prob. Quia obiecatum rectum unionis. tum cit extra intellectum . oc illi Dices. Entitas formae v. g. non est ratio formalis uniendi. Ergo solutio nulla est. Prob. ant. Si entitas formς esset ratio formalis uniendi, ipsam formam esse unitam , & compositum ex unione resultans', tribuerentur principaliter Deo creanti, dc mi nus principalitor homini generanti: & ipsum etiam compositum esset principaliter creatum. Sed hoc dicendum non est. Ergo

entitas forme non est ratio foria malis uniendi. Min. cum cons. tenet. Et prob. mai. Deus pro duceret ratione formalem Vnie-di scilicet Domam ; homo Vero solum applicationem , Vel

conditionem producit .Ergo ani. am ese unitam tribueretur eo principaliter creanti rationem formalem uniendi:& comia positu esset principaliter creatu. Resp. tamen facile. Deum producentem formam producere rationem formalem Vniendi materialiter,& in esse rei; non tamen sormaliter.Eo quod ratio formalis uniendiest ipsa forma, quatenus actuat corpus , & maisteriae comunicatur , iscum dum quam rationemforma non est a Deo, sed ab homine uniente ilia Iam cum materia. Ideoque compositum principaliter est genitu: α formam esse unitam fit princi- P aliter ab homine generante extraneum , & non potest intra intellectum poni nili per allia

quam similitudine in actu secundo , que dicitur verbum. Conseia quenterque licci intellectus per se ordinetur ad obiectum , indiget verbo, ut Uniatur cum Chieciato. Matera vero per se iplam cum forma proportionata Cit.Et Ita disparest ratio. Ex hoc ad 2. Prob. antec. constat solutio.Quia accIdens noest immediath proportionatum cum substantia. Eo quod non est actus simplicitdr talis respectu substantiae, nec substantia pcr1e ordinatur ad accidens.Et ita mi ru non ost ad unionem cum lublia tantia indigere modo inhaerentiae realiter ab accidenti di incto.

Addimus probabilius esse

inhaerentiam non elle realitur ab accidenti distincta:dc alios etiam asserere inhaerentiam non elie unionem accidentis,sed modum peculiarem existendi dependenter a lubiecto , accidenriS comis

pletivum. Sicut subsilientia est completiva substantiae. Ad 3. neg. cons. Quia partes continui non comparantur per modum actus, & potentiae, sed tanquam actus, & actus. Et ita , ut uniatur,indivisibilibns in digent .Rursus partes cotinui faisciunt exiesionem in toto, & una

ponitur extra aliam, ad quod indivi

SEARCH

MENU NAVIGATION