장음표시 사용
321쪽
Quia ex assensu praemistarum necessitatur intellectus ad astensumi Conclusionis. Et conssequenter ex assensu determinato praemissarum necessitabitur ad astentum determinatum, & hunc numero
conclusiodis. Ergo dabilis est alitiqua causa determinata ad suam ope fationem etiam quantum ad individuationem , α unitatem
Resp. ad I. inst. neg. consiparitatis. Ratioque discriminis
est. Quia omnes potetie radicantur in eadem anima, in qua radicatur Ipsa voluntas tanquam
potent a suppositi, ad amandum bonum ipsius, & movendu alias potentias ad boni consequiἱonem. Et ideo , ut moveat alias, non indiget aliquo intrinseco. Causa . vero secunda non radicatur In eodem subiecto prImae 'caulae , & ita dispar est ratio. Prς- ter quamquod sententia auerens, .
tentias imprimendo aliquid intrinsecum valith. probabilis ,
Ad 1. Inst. resp. dist. ant De terminata independenter 1 Concursu praevio immediath applicante : conc. ant. Mediate , dcconnexive applicante: ueg. ant.& cons. Nulla namque causa creata m se , .& independenter 1eoncursu praevio est determinata ad suam operationem quantum ad Individuationem,& vnitatem numericam. Nam licet et Iro,a . intellectus ex assensu praemissarum necessitetur, & UetcrmInetur ad huuc; numero aliensum conclusionis ; hoc tamen inde iapendenter a concursu praevio non habet. Eo quod allensus praemissarum essentialiter , vel
saltim connaturaliter connec-titur cum assentu conclusionis. Et ita per eundem concursum praevium movet Deus immediath intellectum ad assensum praemissarum , & mediaic ad conci .sionis assensum . Dices : Lumen gloriae ex natura sua determinatum est ad hanc numero visionein beatam ieliciendam. Et hanc determinaiationem habet lumen gloriς inde- pendenter a praevio concurtu ex intrinsecis praedicatis. Ergo sautim causa ista creata praevio con- cursu non indiget.
Resp.Lumen glorie esse physice determinatu ad hanc numero visione elicienda ; habere tamen imetaphysicam indifferentiam ad illa. Quia visio non est de essentia i Iuminis , sed realiter ab illo dist. Et ideo' ut lunae perfecte determi; netur. diget concursu praevio. a.alij terminis dicitur: L men gloriae esse persccte dete minatum ad hanc numero viissionem habendam debito mo do , id est , cum perfecta subis ordinatione luminis ad Ip- sum Deum , quae prefecta sub ordinatio non salvatur . nisi Deus in actu secundo moveat
322쪽
lumen ipsum t etiam lumen insuat determinatum a Deo, ipsique subordinatum tanquam vera causa sectanda. I .arg. Praevius concursus destrueret libertatem creaturae.
Ergo adm ttendus non est. Prob. ant. De ratione agentis liberi est,
quod se determinet ad acturi .uuJa operari liberE est operari
cum dominio sui Ichus. Dominium vero est facultas utendi re sua prout dominus ipse voluerit, id est,uti,vel non uti,glicere, vel non elicere actum. Et consequenter de ratione agentis liberi est se ad actum determinare sed polito concursu praevio non po- teil voluntas creata se dc terminare ad actum. Ergo concursus ille destrueret libertatem. PrUb. min. Voluntas creata per con-Cursum praevium doterminatur a Deo. Ergo polito tali concursu non potest se ipsam determinare.Nam determinare se, Ic simul a Deo dere in asi eii determinare se , & non se determinare;
implicationem involvit. Resp.neg. ant. dc ad prob. dist. mai.Se determinare per modum causae secundae : conc. mai. Per modum causae primae: nego maior .Et diitinguo min. Deter minatione prima .vel primae causae: conc. min. Determinatione secunda ,sub ordinata determinationi divinae: neg. min. & cons.
ri creati solum est se determInaare per modum causis secundae , id est , se determinare ex determinatione Divina subordinante determinationem creatam. Agens
namque liberum iuxta propriam conditionem debet se determinare primo quidem, Sc inde pendenter ab alio , si agens liberum primum est , sicut Deus , qui a
nullo dependet. Liberum vcrocreatum debet se determinare determinatione secunda , quae supponit antecedentcr divinam determinationcm. Quam doctrinam de corrept. dc gratia dedit Aug cap. I . per verba : Iutellia
nt l, si filii Dei si ut, spiriti, Dei se
agi, ut quod agendum et' , agant, cum egerint, illi, a quo agi inur,
gatias agare , ag ntur enim , tagaα Quae verba manifeste indicat voluntate creata, ut se deteris minet,& agat, prius di bore determinari,Sc agi a di Qicia voluntate.
non potest se ipsum determinare. Sed voluntas creata posito concursu praevio non potest causare formam determinantem formaliter .Siquidem non potest causa re ipsum concursum prae-Vium , per quem formaliter determinatur voluntas. Nam conis
cursus iste solum a Deo causatur. Ergo ponto concursu praevio non
potest voluntas creata se ipsam
323쪽
c tenet eae parte Dei: & haec est oncursus praevius,quem creatura non causat. Alia eli sorma , qui teterminat formaliter, non tanen primo,sed secundo: & haec: st operatio ipsa voluntatis crea ia ae, Qua voluntas ipsa constituiturn actu secundo determinata foriaria liter. Et ut voluntas creatale terminet se per modum causae lacundae satis est , quod causet ianc determinationem secuniam, videlicet, ipsius operatio-iem,qua liberta S exercetur. Sed inst.Polito concursu prς-rio non determinatur voluntasArm aliter per propriam opera-ionem . Ergo nullam causat foria a in forma liter determinaliena. Consequenterque no se de- crinin at creata voluntas. Prob.
ni. Principium determinabile lebet supponi indifferens ad sorian am determinantem.Sed posito
untas indisserens. ia iam maia iet determinata per concursum iraevium Dei. Et determinationdisterentiam excludit.Ergo pΟ-lio concursu praevio non dete Dinatur voluntas formaliter per iropriam Operationem. Reso. neg. ant .ad prob.dist.
ni. Indiffercns indifferentia sucundonis:contami. IndifferentiZ
γ'b copcursu prae vio licet voluntas nou tu neat indifferens indifferenxia suspensionis : eo quod iani voluntas non mancisu pens ,sed hierminata a Deo; manet ranaen voluntas indiste-xqns Iridi trentia libertatis .Qua-tcous illa determinatio divina non tollit indifferentiam iudicij. sed potius relinquit iudicium intellectus creati indisserens in regulando.Et in vi talis iudicij manet etiam voluntas tib cra , vi possit elicere,vel non Hicere a cistum, in quo libertatis indifferentia consistit. . Tandem poterat argui. Quod voluntas creata polito concursu praevio non potest non ponere actum. Eo quod concurissus praevius habet essentiatum connexionem cum actu, & Illum
infallibiliter insert. Ergo libera
Conc poterat. Si concuriasus praevius esset necessarius , non peccaret voluntas omittendo aciatum praeceptum. Eo quod quando omitteret, non haberet conia cursum praevium. Et causa, quae non habet omnia requisita adactum , non peccat omittendo.
concursus praevius necessarius non est.
324쪽
vio non potest voluntas non po- tentia consequenti. Ia concuris nere actum in sensu composito, sus praevius solum habet deteris
idest , coniungere negationem minare voluntatem creatam adactus cum ipso actu,& cum con- actum:& ita se tenet ex parte a cursu,qui clatur ad actum, Sc in- tus secundi. Proptereaque non festiniliter cum illo connectitur: tollit quidquid te tenet ex parte poteli tamen non ponere actum actus primi. Et conlequenter no in sensu diviso , icleu,poteli non tollit potentiam an rccedentem ponere actum secundum se ins- adactum, quae tececienterer pectum,vel ponere negationem in voluntate creata. actus divisam,dc separatam a co- Λliis terminis poterat dici: cursu praevio. Nam voluntas Voluntatem creatam posito con Creata antecedenter ad concur- curtu praevio non pol e ponere sum praevium pol erat ponere ac- negationem actus potetia fimulis tum , vel negationem actus pro ratis; polla tamen ponere nega
sua libertate , quam poteitatem clonem limustate potentiae. Id non destruit Concursus praevius, est,non pota ad virumque simul licet allam determinet ad unum habendum , simul tamen posse extremum libertatis. Vndh po- . utrumque. Sicut homo limulsito concursu praevio manet vo- poteli sedere & ambulare * non runtas cum eadem potestate an- tamen potest sedere,& ambulareetecedenti ad actum .&ad omisia simul: bc limul potest tacere,&losionem actus. Instantia est in qulinon tamen.loqui cum tace-.Contrariorum sententia. QuIa te simul. magis opponitur amor cum Ad con facile resp. Quod,ut odio , V. g. quam concursus ad voluntas Creata peccet omitten- amorem cum odio opponatur. do actum praeceptum,lut ficit ha-Nam concursus ad amorem so-. bere requilita eX parte actus pri- Ium ratione amoris, que infert, mi;non tamen requiritur habere habet oppositionem cum Oaio. ea , quae necessaria sunt ex parte Et tamen in contrariorum sen- actus secundi inter quae cocursustentia,amor liber non tollit po- Praevius numeratur. VndE cocuria testatem ad odium. . Ergo con- supraevio deficiete peccavit volaCursus ad amorem non debet ias omittendo.Quia virtute sum-aetiam tollere potestatem ad cacte,& potetiam habet ad actu. Odium,i comissionem amoris. Ex dictis in ari .diicurlucolia Alijs terminis resp.alij. - ligitur concursum praevium esse luntatem polito concursu prae- receptu intrinsech in causa crea vio posse non ponere actum, po- ta,qua determinat ad agendum.
Matia antecedonti, licet non po- Quia Illud,quo causa secuda redis diuu
325쪽
ditur intrinsech determinata, &applicata ad agendum, debet esisse intrinsece receptum in illa:
Alias non mutaret illam intrinse-ch , nec illam intrinsece transferis rei de inditarenti ad esse determinatam. Sed per concursum praevium redditur cauta secunda intrinsece determinata Mapplicata ad agendum. Ergo concursus lite recipitur intrinsece in ipsa causa secunda Colligitur deinde concur ium praevium non recipi in creatura per modum habitus, vel for mae permanentis,sed per modum qualitatis formalithr transeuntis. Quia concursus iste solum datur, ut causa secunda transeunter opeiaretur , & applicetur ad actum. Consequenterque solum durare debet pro tempore , vel instanti applicationes ad actus. Ac proinde debet dari per modum qualitatis formaliter transeuntis,quod quidem de pol. arto 7. docet Λngel. Doct. Et tandEm insertu concumsum istum reductive pertinere ad praedicamentim, actionis. Quia actio,applicatio, vel motio reauiacitur ad praedicamentum sui teriamini. Sed terminus cocursus prae- vij eit ipsa actio creaturaeclus pertinet ad praedicamelum actionis. Ergo ad idem praedicamenta de-bct Concursus praevius reductivEpertinere. Et haec de art. isto, ubi art. praeced. ad Plutos. Nicanda . -ἀ.'ostia
ripam idem numera esse rus possit Oeedere la duplici causea
IN dissicultate praesenti unum
supponimus , & inquirimus aliud. Sup. quidem cuiademne mero essectum procedere pos. se 1 duplici causa totali suboruinata,& ordinis diversi.bicut idem.
numero enectus procedit a Creatura de facto,& a Deo;ab homine,&a Sole : quae tamen causae sunt inter se subordinatae , cic Qiversi ordinis,& illarum quaelibet sub propria ratione producit e tafectum. Inquirimus tamen,ana duplici cauta totali eiusdem ordinis,& non subordinata, possit idem estectus procedereta .Supp.eit de potentia oris dinaria non posse eundem nun dro effectum a dunici causa totali non subordinata,dc eiusde Ο - dinis provenire.Quia natura abis horret superflua .Erena causa totalis sufficit ad effectum producendum. Alias dotalis non elset. SI- quidem. no posset totum enectit producere.Vnde alia causa totaisus superflua est,ac proinde no est
326쪽
An vero de potentia abso- constat ex eo , quod utramqne luta possit idem numero effectus causam fore totalem suppo- a duplici causa totali eiusdem oria nitur. dinis provenire , In praesenti dic Quantum ad et .partem prob. . putamus. Affirmant omnes ferε Caula totalis ea est , quae totali-Iesultae, Scotistae plurimi, & In ter producit effectium,ita ut nihilter Thomiit. Domin. Caiet. t. aliud relinquat producendum ab
p. q. 22. art. 3. 6c ipsum sequitur altera caula. Sed in illo eventu Prado. Negant aliqui Thom1- quaelibet causa relinqueret par ιlae. Cum quibus sit te in effectiis,vel totum e fletium producendum ab alia. Siquidem . II. utraque ad illum enectum concurreret. Ergo quaelibet ex illis eia Prima Conclusio. set,&non esset totalis Min. cum, ' conseq. tenet.
Non potest idem numera essedius a Mai.verd, quamvis nota duplici causa praedi la practa reputari deberet, acl intelligendere , etiam de potentia sam proh Nam causa ideo dici- abfiluta. tur totalisa quia totum producit estectum, ita ut nihil relinquato Missis auctor. plurimis San- ab altera producendum. Quia sttis. Praecept.ratione effi- aliquid relinquit producendum, caci concl. ista prob.Quia illud aliquid non erat productum
eundem numero estuctum pro- ab .ipsa. Consequenterque ipsa Cedere a duplici caula praeciicta non fuerat totalis. inando quia, Π tradictionem involvit. Ergo dem non totum cucetum P non pote11 contingere etiam de duxerat.
Potentia absoluta. Nana quod 1. prob.mai. Causa partia- implicat contradictionem , non lis,ideo talis appellatur: quia rein potest a Deo fieri, etiamsi Deus linquit partem effectus, vel rΟ- utatur sua absoluta potentia. Ania tum effectum ab altera produce-tec .prob. bi idem numero estEc- du. Ergo causa totalis nihil relintus procederet a duplici Causa quit ab alia causa producendum. Praedicta, quaecumque ex causis 3 .Corpus adaequatum Cum esset totalis, oc non esset totalis: hoco taliter replet locum , quod quae sunt praeficata contradic- non relinquat aliquid replendum
toria .Ergo eundem numero ef- ah alio corpore: Sc locus corpo
fectum procedere a duplici causa ri adaequatus talithr circunscribit praedicta contradictionem in- corpus,& continet ipsum , quod Fcivit.Ant.quantum ad I. parte nihil relinquat continendum ab
327쪽
altero loco .Ergo idem de causa totali. Existentia totalis, & adaequata talithr terminat, adaequatisque naturam, vel essentiam teria minatam , ut nihil illius relinquat terminandum ab alia ex ictentia. Et idem in pluribus aliis
exemplis cernere licht. Ergo cauissa totalis non relinquit partem effectus, vel totum estectum ab altera producendum. Ex quo parithr habemus effectum etiam in illo eventu fore totalem , ut supponitur, & non fore totalem. Quia non rotus produceretur ab una causa ,sed reliqueretur etiam ab altera producendus. Unde de ipso verificarentur eadem con
tradictoria. Addimus. Illam duplicem
causam totalem non posse producere eundem numero eisectum ,per eandemactionem Quia eadem actio non potest procedere a duplici causa eiusdem ordinis,sicut nec in utraque causa potest esse eadem numero virtus. Et rursus.Operatio est ultima actualitas.Et eadem ultima actualitas nequit duplicem causam realiter
distInctam actuare , nisi utraque causa per modum agentis inada . quati comparetur ad actionem. Non potest insuper utraque
causa producere eundem numero effectum duplici actione. Quia actio est causalItas productiva essectus. Et ita si esset duplex actio, quaecumque ex illis euet
causalitas tot us essectus productiva , 5c non productiva totius effectuS. Praeterquamquod illa duplex actio reciperetur in effectu. Ac proinde non esset solo numero
distincta. Quia duo accidentiasbio numero dii tincta non possunt esse in eodem subiecto. Et tandem non pollet illa duplex actio specifice diuingui. Fo quod actiones per terminos distinguntur. st terminus, vel eisectus est idem. Alia vero ex arcumento rum solutione patefient, eandcm veritatem es aciter suadentia.
Contra conclus. istam pote rat in primis argui . Quod
causa totalis non excludit aliam totalem,& adaequatam diversi ordinis. Ergo non excludit etiam aliam totalem,& adςqua tam eiusdem ordinis,sed utraque simul potest ad eundem enectum Concurrere. Antec. patet in homine procedente ab alio homine, tanquam a causa adaequata,& simul a Deo,& a Sole,quorum
uterque causa adaequata est. Resp. tamen facilc : cone. ant. neg. cons. Quia inter causas adaequatas diversi ordinis quaeIibet producit essectum secu-duin diversam rationem, quoruc una sub altera continetur, α au
328쪽
teri subo Inatur formaliter, v. quo adaequata est, non excludItg.Sol producit hominem sub ra- aliam causain adaequatam. Erintione corporis,& Deus lub ratio- go causa adaequata intensive,&ne entis. Et homo sub ratione extinsive non excludit aliam
hominis,qui tamen harum causarum simultaneus concursus notollit illas esse adaequatas, bc tota
Ies. Quia quaelibet sub propria ratione tolum producit etfectum,& Ipsium relinquit producendum ab alia causa,non sub eadem ratione; sed sub ratione propria ad
alteram pertinente. Si tamen Causae totales eiusdem ordinis sunt,quaelibet erit totalis,& non erit. Eo quod relinquet effecistum sub eadem ratione producendum ab alia causa. Nam causae eiusdem ordinis sub eadem ratione concurrunt ad effectum.Et si sub diversa ratione concurrent,ad d versum etiam ordinem pertinerQnt. Argumentum etiam probat de lege ordinaria, & communi providentia , in qua idem CMC-tus producit i duplici caula totali subordinata,& ita a contrarijs solvendum est,qui nolum admittere a duplici causa totali eiusdem ordinis posse eundem n mero essectum procedere de lege ordinaria. 2. poterat argui. Quod
Causa totalis adaequata intensive non excludit aliam eodem modo adaequatam .Ergo utraque
simul potest ad eundem effecin
eodem modo adaequatam . Prob. anteced. Causa adaequata intenis sivh non excludit aliam adaequatam intensivh , sicut conltat in subsilientia Verbi Divini, quae
terminat humanitatem,adςqua- te intentivd. Et tamen non e
cludit aliam subsistentiam ,etiam intentivh adaequatam, videlicet subsistentiam Patris, per quam simul potest humanitas terminari. Ergo causa adaequata in eo genere sein quo adaequata est, non excludit alteram adaequa
Resp. neg. ant. & ad prob. dist .ant.Si genus iit adaequationis simpliciter,& omnibus modis talis . neg.ant. Si tale nou lit: conc. ant.& neg. Ons. Causa namque solum intensive adaequata non
est adaequata omnibus modis. Et ita relinouit locum alteri causae adaequatae. Et ita humanitas terminata per subtillentiam Uerbi
adaequale intensivh pote it etiam terminari pcr alteram sublistentiam divinam . Causa vero adaeis quata intensive, & extensiuEsimpliciter , & omnibus modis adaequata est. Consequenterque non potest admittere aliam cautalam adaequatam. Atlas esset, α non esset omnibus modis simpliciter adCquata.
3 .Pincrat argui .Idem locus. Potest
329쪽
potest repleri a duplici corpore sum formallthr tamen solum es
simul casu quo duo corpora pe- set unicum locatumravnicvvbi. netrentur licui contingcre potest . 4. arg.bi duo Sacerdotes si de potentia abloluta. Sed tunc mul conlecrarent,quilibet in suo casias idem estinus procederet 1 Alrari,idem numero effectus pro duplici causa totali .Ergo a dupli- , cederet simul ab introque taniaci causa totali potest proceaere quam a causa totali. Sed casus Idom numero enectus. Sed hoc leve cst, ut conclusionem nothram enervet. Neg. enim suppos. Quod tunc calus illa duo corpora te haberent per modum duorum , sed solum te haberent per modum unius corporis. Quaproptu idem numeroey-,dc eadem numero repletio loci passiva non procederet nisi ab unica causa.
Sed inst. Corpora illa se haberent per modum duorum. Erisgo idem numero estectus proce deret 1 duplici causa totali. Ant. prob.Illa duo corpora essent duo locata,& ubicata. Ergo se haberet per modum duorum. Prob. an r. illa duo corpora haberent duplex ubi praedicamentale. Ergo illa duo corpora se haberent per
modum duorum. Respondetur: distinguendo secundum anteced. Duo ubicata materialiter: conced .antec. Duo ubicata formali termes .antec. dcco eq. Licet enim illa corpora essent duo materialiter, essent tamen formaliter unum. Quia se haberent formaliter per modum Vnius corporis locati, dc similiter essent duo ubicata materialiter,
α duplex ubi materialiter diverin
iste possibilis est, α saepe numero contingit .Ergo polsibila est eundem numero effectum proced re simul a duplici causa totali .Probat. mai. Idem numero Corpus Chrilli produceretur ab utroque. Ergo producerent cundem numero estechium. Ant.prob. Corpus Chrilli eli terminus conversionis. Sed Corpus Christi est
idem in v traque Hol l la ,dc eadem adoratione adoratur. Ergo idem numeroCorpus Chri tu produceretur ab utroque. Rel p.neg mai. Ad prob. neg. ant. Ad prob.diit .mai. Idem Coriapus Chri iti In esse rei: neg. mai. Idem Corpus Chri ili prout expane:conc. mai. & dist .mi. Idem in esse rei conc. min. Idem in esse termini convcrsionis: neg. mi. de Cons.Licet enim Corpus Christi In utraque Hollia sit idem absoluth , dc in esse rei; in esse tamen termini convertionis est formaliter numero diversum. Quia non est terminus conversionis, nisi prout fit ex pane. Et cum ex diverso pane fiat in utraque Hostia.Iu- de fit,quod in utraque est formaliter numero diversum. Sed urgebis. Diversitas pariis
no Obest, ut Corpus Chruli sach
330쪽
a 8 Vuali. 3. de Causa efficiente.
ex pane non sit numero diversu. Impressa, & expressa cum siuboris Ergo Corpus Christi in utraque dinatione quadam representant id ostia, est idem formalithrin eia obiectumum pressa videlicet per se termini.Prob.ant. Si idem Sacerdos duas Holuas consecraret simul,esset diversitas panis Et tamen Corpus Chri iii in esse teriamini esset formaliter idem. Ergo diversitas panis non obest, ut modum actus primi, & exprcssa
per modum actits secundi. In caulis vero eiusdem oretinis non reperitur aliqua suborcinatio, dcita diversa eii ratio. Dices: inter duas species exin
Corpus Christi inesse termini sit pressas nulla datur subordinatio. formatissime idem. Et tamen potest idem obiectum Dices: illam diversitatem pa- representari per duplicem spe-nis esse materialem ab non tamen ciem expressam, unam quidem
esse formalem diversitatem. exillantem in intellectu Petri, dc Contra. Si unus Sacerdos aliam exi1tentem in intellectu duas Hostias consecraret,inet oi-- Pauli. Siquidem uterque potest Versitas panis solum materialis. idem obicctam cognolcere. Ergo Ergos duo Sacerdotes duas Hota poterit idem effectus procederetias consecrarent esset diversitas a duplici causa totali eiusdem or- materialis; non tamen esset for- dinis, quamvis inter utramque
malis diversitas. nulla sit subordinatio. Resp. neg. cons. Et ratio Resp. tamen. Quod quando discriminis est. Quia in secundo Petrus, & Paulus idem obiectum
Casu utraque Hottia constitueret cognoscunt, tale obiectum est unam materiam totalem , de numero diversum comparasti vh
unum terminum 1 quo conver- ad utrumque , & per diversam nis. VndE diversitas esset λα numero speciem,&cognitionem malis. In primo vero casu quaeli- attingitur.Et ita secundum ratio hetHostia esset materia partialis, nem numero diversam reprauenin& terminus partialis a quo con- tatur per utramque speciem. Inversionis. Et sic diversitas solum quo nulla implicatio invenitur.estet materialis. . Caeterum idem essectus numero, s. arg. Idem numero obiec- de quo argumentum procedit,se-
tum representatum per Unam cundum eandem numero rati
speciem impressam representatur nem a duplici causa procederet. etiam per speciem expressam. Er- In quo implicatio supra dictago poterit effectus procedens ab continetur. vvna causa adaequata , ab alia o. arg. Humanitas Christi etiam procedere. Domini adaequath terminatur
Sed neg. cons. Quia species por subustentiam silij. Et tamen