장음표시 사용
361쪽
non est in linea appetibili,in qua negative. Eo quod IIeet bonitas,
est obiectum voluntatis. Et ideo finis sit immersa in materia in re,
dispar est ratio. per identitatem , formaliter i . Ad L .prob. min. princip. men , & in esse obiecti materia resp.dist.mai. Universale negati- lis non est. Nam obiectum volu VErco . mai. Pos,itive : neg. tatis nullam materiam in suo mai.& dist. min.possitivh: conc. CQnceptu importat formalIter: min.Negative: neg. min.&cons. sed solum conceptum boni abs obiectu namque voluntatis non trahentis negative,vel non expli- est honum universa e possitive cantis mater:ale, aut spirituale. abstractum ab inferioribus suis. Alias voluntas supra entia mate-Hoc enim fit peractionem intel- rialia elevari non posset. Et perlectus. Sed est bonum universale hanc Immaterialitatem nega a. negative , idest, non determina-. v m,quam finis ex se habet indo tum ad bonum materiale,vel bo pendenter ab apprehensione;revinum lium teriale , sed ab utro- duur propori onatus formalliaque prescindens in conceptu ex- ter cum potentia voluntatis. Et presto boni. Eo quod nullum tu argumentum in contrarios re-lorum explicat In ratione obiec- torquetur.Quia in eorum sententi thrinaliter . & hoc per appre- tia,eodem modoέe habet appreia hensionem non habet. hensio sespectu finis materiat is,&a. Resp. & clarius. Obiec- finis immaterialis. Sed respectutum voluntatis esse bonum vnI- finis immaterialis non est ratio versale, universalitate tanquam proportionandi. Cum talis finis conditione se habente:qua prop- per i e ipsum immaterialis,&ΠΟ- ter ex quo per apprehensionem portionatus sit .Ergo hoc idem in universale fiat , solum sequitur, ordine ad finem materialem di-
apprehensionem esse conditio- cendum est. nem 3 non tamen esse rationem Sed inst. bIectum volimiaia , formalem. . tis est bonum possiti vh immateis iΑd 3. prob. min. resp. dist. riale. Sed hoc fit per appreheli amaI.Per immaterialitatem nega , nem. Ergo apprehensio est ratiotivam : conc. mai. Possitivam: formalis proportionandi. Prob. neg. mai. & dist.min. IInmatem , mai.Obiectu,& potentia debenerialis possitive:conc. min. Neg - proportionari inter se. Sed voluti tIM: neg.min.& cons. Quam- tas est potentia positivhunmate- vis namque finis fiat immateria- rialis.Ergo obiectu voluntatis est
lia possitive per apprehensionum bonum possitivE immateriale. ex tetamen ,& pro pr Ori ad ap- Resp.tamen.Proportionem . prehensionem est immaterialis inter obiectum. & potentiam no
362쪽
ochere esse omnInmilam , & in tam obiecis in velltate entis. Alias sicut voluntas est Immaterialis immatcri alita te appetitiva : ita eius obiectum esset appetiti vum , & non appetJbile. Proportio aurem inter obiectum idi potentiam demi esse in ratio inm: obiecti,dc potentiae, quae sufficienthr,salva fur per immaterialitatem negativam .Quia ii 'oble- 'ctum in suo conceptu formali fictimFrtat materiam , potontia, quaeretpicit ipsum prout sic , potorie attingere immateriale. Et Cisnsequentet ecli, potentis DC siclvo immaterialis. Instantia est inobrincto logicie , quod in esse obructi proportionatur cum ha bita reati, cum quo in este entist,em proportionem. non habet. Sed Inst. Potentia possitivd Imrnatorialis proportionari non potest nisi cum obiecto possIti vhimmateriali. Erg6 li voluntas clipossiti vh Immaterialis,eius obie in debet esse possitive imma
tus est post iiivh immaterialis, habet obiectum possitivh immareis riate. Ergo potentia possitivh Im- materialis proportionari non potest nisi cum: obiecto possitiv Eam materiali. a. Quia sensus rest possitIu materialis exigit oblectum possiti vh materIale , & cum, hoe solo proportionem habet. Eri e coatra potentia possitive Imm ater I alis proportionis non potest nisi
Resp.neg.ant. E I. prob. dict. ant. Immaterialis apprchen si QS: eone. Mat. Appetitivb: neg. ant. x cons. Qvia potentia imis maperialis apprehensiva r quali νest Intellectus trahit res ad se. Nim intellegere. lalam est, quod 'imus legere. Et cum v mimquod isque recipiatur ad modum recipientis. Inde sit, quod licut intel- leeius est potentia possitive im- materialis: ita obiectum illins deabse esse possitive immateriale. Pinentia vero volitiva quςrit bo- nn Et bonum in rebus eli .Et ita ferri irati reRprout sunt In se: propterealle non exigila tantam lmianrate; talitatem in obiecto , sicut habet ipsa potentia. Et instatura umentum .Nam quia intelle tusestim nanter I uis possitive, solum .potcst per reflexionem attingere singularia. Et tamen voluntas attingit singularia directe. Ergo maiorem proportIonem exigit intellectus cum oblecto qua- mi ad immarcrialitate in , quam .ipla. voluntas. Ad 1. probi ant. neg. cons.
Quia si potentia est pessitive materalis , supra entia materialia elevari non potest Et ita exigit 1 oblectum possiti v ε materiale, si- cur potentia sed sui va : potentia vero possitive immaterialis enia' ti, rna erialia , & entia i piri tua lia attingere potesti Et ita obicc-- tum illius non de t esse possitivhl
363쪽
poset attingere materialia. Nec rat m. Et ita non concurrit em . debet esse politive male ale. cientcr ad amorc m. Nee Ang.: Aliundo tentia pullet en DOct. probat amorcni Livinum tia spiritualia aptingere. Qu-- .ςMctive aUerbo proceo prec quia proptςr tale obiccisio debet Die .mor creatus effectiveproerilataui in terMk nc gative δε ρb euic VerbD; sed quia amor in creatis possit vis ruat ri ML spirituali aliquo moco a V ervo procedit, positive praeicinuere. Vicesicut regulative, iutaminas .arg. Per id sinis terminat 'iuc. Vnde colligit,quod io vita tormaliter actuin voluntatis, per nis amor pt ouit S Verbo modo quod ex partei principii movet debito,& pohibili. Eequia Uer
voluntatem ad act . Sed mo- bum habeas eandem naturam et cx parte princisil voluntatcm cum Patre potest emcient rπ ad actum per apprehensi cna, ducere a morem .Proptereainfert vel verbum. Ergo etiam aspre- D. Th. quod amor in Divinis inhensio est ratio formalis xςrmi- ocientEr a Verbo procedit. nandi, & finaligandi appetitum . 1 .resp. Admittendo sente volun tis. Prob. min. Verbum in riam probabilem aliquorum
creatis concurrit emcientet ut cim Caterano, uistinctu appre- quo ad amorem creatum. Ergo hensionein, vel Ver. um emcienian lis mediante apprehensione et Iςr ad amorem creatum conc Verbo mober ex parte principit. r cre. hixta quam sententiam Ant. prob. Nam ideo l.p. q. 36. Qist. min. Ex parte principii foris arr. a probat D.Th.amorem di ' malitEr : conc. mai. Enectives vinum notion alam procedere a neg. mai .Etuist .min.Moveherseia verbo:quia etiam creatis amor a ctive et conc. mi .Formalithrhnes. verbo procedit.Ergo verbum in mi. di cons. in illa namque sen- .crq tis concurrit efficienter ut tcntia apprehensio , vel Verdum: quo ad amorem creatum. Glum emcienter concurrit ad Resp. i. Verbum in Divinis amorem ex parte mi ipti: for-ςssicienter concurrere ad produ- maliter vero determinatis. , ctionem amoris , non tamen moti ve solum concurrit bonitaex
in creatis. Quia in Divinis Vcr- ipsa finis. Ex Ra haru sola terminat bum accipit a Patre eande V irtu- form a liter, Optimi appe dum tem spirativam,quam Ipse Pater voluntatis. habet.Et Ideo consuluit cum Pa- 6. arg. Quamvis apprehensio . tre unum principium spirativum sit de linea trucllcctu , potest esse
amous: Verbum autem in erea, ratio seria iis conititutiva obiec
364쪽
No formalis finaligand7. Prob.
ant .Fornia de linea volitiva potest esse ratio, formalis constituistiva obiecti pertinentis ad intelia lectum. Vt patet in Divina vero- Citate,quae est virtus de linea voia litiva. Et tamen est ratio formalis specificativa habitus fidei, &Constitutiva oblecti credibilis. Ergo parithr quamvis approher so .sit de linea intellectiv/ , pote rit esse ratio thrmalis constituti Va obiecti pertinenti a volum
respectu artefacti, ut communita thr dicituo. Et tamen Idea per apprehensionem constituituri Ergo etiam finis constituendus est pes apprehenIionem, . . Confixi. & eadem doctrina
explicatur: Quia sicut finis pro
Ponitur consequendus. Ita idea Proponitur ut imitanda .Sed idea constituitur per esse apprehensum vel esse inverbo. Ergo etiam finis. Resp.ad arg. neg. andi & adprob. egicons. aula veracitas ut laquens: , & revelans constituit obiectum revelatum, & dictunγ: Et consequenthe credibile. Etsi veracitas Divina est. conitituit obiectum revelatum, & dictu in
Divinam, quae no potest In attin gentia rerum falli. Et ita constitui t obiectum credibile per fidem omnino filmam.UndE quecumve veraclias communicat oblecto specia Iem veritarem mmmiliter in esse obiecti. Eo quod reddit ipsum credibile,& attingibile
per medium cxtrinsecum. Ac proinde mirum non est, quod sit ratio formalis Obiecti pertineniatis ad intellectum. Proportio vero, vel apprehensio obiecti non dat obiecto bonitatem; led bonitatem exiitentem in obiecto proponit voluntati. Et propterea nequit cile ratio formalis, obiecti ad voluntatem pertinentis. Hare tamen doctrina intel-IIgenda est do apprehensone coia parative ad bonitatem , quam proponit; non tamen de apprehensione conliderata sormaliter obiectivh in se ipsa.Sic enim potest ad voluntatem pcrtinere. Nam voluntas potest amare ipsam cognitionem intellectus racitione propriae bonitatis,quam in
Ad I. cons neg. min . quam licet plurimi Thom istae concedant, aede hoc puncto Inditi Inciath loquantur,iplam tamen negat Aog Doct. Is p. q. J L. art. 1. Vt
quilque videre poterit. 2 . Rei p. Quod quando finis ident ficatur cum apprehensione
ipsa,vel verbo: id eii quando ipsum verbum est ipse finis, tunc finis cum apprehensione identifi, catur realiter:& ita in idaea convitingit.Nostamen in praesenti loquimur de fine realithr ab apprehensione diverso: & iplum conia titui per apprehcnii nem, ne
365쪽
ga-.Nam In hoc eventu regu- ad idaeatum :substractum vero est lari apprehenso solum habet ipla rin imitabilis: vcl tu allatum proponere finem ς non tamen sententia , ipla res ut imitabilis Constituere ipsum. est ipla ratio sormalis idaeae reia Ad 1:confresp.Aliqui non pectu rationis se habente ut com valere cons. Quia fiΠis proponi- plemento .Qua propter appreheatur vi consequendus. Non est sto comparative ad Idaeam semia autem conscquedus prout in ap- per est sola conditio. Vnde e
prehensione sed prout in se,& a dem modo de fine , &i adita
Parte rei. Quod quidem compe- currimus. tit illi ratione propriae bonitatis, . Vltrmoarg. Apprehensiodi non ratione apprehensionis. potest constituere obiectum in ta Exemplar vero, vel Idaea propo- tione appetibilis Ergo potest essenltur,ut imitanda. No est autem ratio formalis finalietandi. Prob. imitanda 1ecundum esse reale. ant.obiectum malum inreM
Quia sic potius imitatur fit: & prehendatur ut honum,fit appeis nihil potest imitari seipium.Vnia tibile a Voluntate v. g. occidere de idaea 1olum proponitur imita- . se ipsum,quod in re boaum nonda secundum esse apprehensum. est,& a pluribus amatur.Quia ab Proindeque per tale esse conia illis apprehenditur thonum. Eetituenda est. go apprehensio potest constitue Dices: Idem finIs prout in re obiectum in ratione appetivi apprehensione potest finalizare bilis. se ipsum prout in executione. Er- Re .dist.ant. Applicative im idaea prout in re poterit imi- conc .ant. Formaliter: neg. ant. tali se ipsam prout in apprehen- & conLObiectum namque,quodsione existentem . . in re bonum non est , sicut occi- Sed resp.neg. ant. Quia finis dere se ipsum . non constituiturnuquam finalizat se ipsum prout bonum per apprehensionem inia in re existentem , sed solum fina- tellectus forma liter , sed solum RZat media , ct operationes, qui- applicativo,quatenus intellectus.
hus ipse finis consequitur. applicat illi bonitatem . quando Haec probabilia sunt. Aliter illud apprehendit ut bonum: αtamen resp.neg.min. Quia Idaea haec bonitas sic applicata est ratio no constituitur per esse in verbo formalis movendi , & finali uri per apprehensionem , appre- Zandi. hensione se habente ut ratione Sed Inst.Ratio formalis fina- formal I , sed solum ut conditio- luandi non est bonitas applicata. ne .Ratio namque formalis Idaeae Ergo solum est apprehesio. Prob. constitutiva est respectus rationis ant ausa finalis,v ore vera cau
366쪽
causa realis , constitui debet per nes .mai. Et dist min. Re ale qua- aliquid reale in ratione finalizan tum ad forma cin c.min. Quaiatis,& moventis realiter. Sed bo- tum ad unionem formae : neg. nitas illi obiecto applicata realis non est.. Ergo non potest esse ratio formalis constituitiva finis in iratione. finalizantis. . RespMeg. ant.& adprob. neg.min .Quia bonitas illa obiecto applicata realis est,sicet vere, α realiter non conveniat obiecisto.Vnde fictio no consulit in eo, .
quod bonitas ficta sit: hoc enim falsumest i sed in eo quod intella
lectustribuat bonitatem realem obiecto , cui realiter non convenit bonitas. Et ideo attributio,
vel applicatio talis bonitis est fi
ta ι bonitas. vero . applicata realis est . . Instantia est in contrariorum sentetia. Mam in eorum doctrina bonitas est ratio quae fina-lizandi. Sed ratio qpae finis debet esse realis. Ergo bonitas illi obiecto applicata realis est. Sed inst.Quando unio ,&applicatio bonitatis est ficta, ho-Bum in concreto resultans co prς- dicta bonitate est aliquid . rati . nis Sicut quamvis extrema montis aurei sint realia : quia tamen. vnio extremorum ficta est,mons aureus est etiam aliquid rationis.
Sed finis debet esse aliquid reale.. Ergo non potest per bonitatem ficte applicatam constitui. iResp. dist. mai. . Aliquid
rationis quantum ad unionem bonitatis cum obiecto: conc .ma. Quantum ad formam unitam: min.& cons. Licet namque forisma, quae est ratio. formalis mois vendi voluntatem , debeat esse realis necessarium tamed non est,quod concretum formali ter,& reduplicative,seu quantum ad unionem,lit aliquid reale. Cuius ea est ratio. Quod actus volun talis sequitur formam apprehen iam. Vnde forma,quae appressen ditur elle in obiecto,quantum admovere voluntatem codem modo te habet , ac si revera esset in illo. . . Sed inst.Quando concretum est aliquid rationis;causalitas illius non potest esse realis. Quia causalitas consequitur ad entitatem. Concreti. Operari namque sequitur ad esse. Sed concretum resultans ex praedicta bonitate applicata est aliquid rationis.Erogo nequit esse causa realis. .
Sed neg.mai Quia causal Itas sequitui ad entitatem ratione formae. Cumque forma,vel bonitas applicata realis sit. in casu argumenti.Inde fit caulalitatem.
taces: Causalitas sequitur ad entitatem ratione formae ut unitae cum subiecto.Sed unio hςc ficta est. Ergo causalitas non potest eisa realis. . Respadist .mari. Vnione se habent: ut ratione formali causandime nai.Vt conditi c ad
367쪽
aeansandum reon m al. S min.& rialiter, & In esse rei est In tinean .conseq. Quia lices causali. latcllectiva; formaliter tamen vetas sequatur ad formam, Vel ad Volita est in linea boni,& appeti bonitatem supra dictam ut uni- bilis.Et propterea inritria de Ipiatam cum subiecto non tamen sa etiam visione Beatifica datur ipsa unio est ratio formalis cau- delectatio, & fruitio. Et hςc de fandi, sed solum ut conditio in art. isto tex. 3 I .ad PhiLapplicania habet: rario vero formalis est da ipsa bonitas, quae vere realis est. Et consequenter causalitas erit
i Sed inst. Si Unio illa ficta est,
Momplexum illud erit bonum apri parenter, & non vere. Ergo tum apparenter, & non vere erit causa realis. Resp.neg.cons. Quia causalitas finis non sequitur ad enti tam rem prout in re , sed ad illam , ut appreheruam : & illam prout sic
denominat.Vnde ad veram cau- . salitatem finis necesse non est,
quod honitas in re sit in obiectos sed sufficit , quod apprehetida
tur in illo. Consequenterque bonum apparens, quamvis V rh bonitatem non habeat, si tamen cum illa apprehenditur,ratione bonitatis realis aprehensae,& applicatae est vera causa finalis , & veram causalitatem
Ex dictis colligitur quod lichtapprehensio ismaliter ut talis non sit ratio formalis oblecti appetibilis , apprehensio tamen considerata sub ratione boni,p test esse ratio formalis oblecti. Nam cum quis desiderat intellire ntellectio desiderata m/t
L . Quaedam sit causalitas fixis
Sensius diffleuitatis apprestis, O rehincisur quaedam emia Tia. mi uruma
ter causam finalem in actu primo constituit per suam Intrinsecam bonitatem sicut causam emcientem per intrinseca virtutem constitui. Modo tamen difficultas est,per quid finis in a tu secun o causet, vel quae nam sit causalitas, per quam finis de actu primo reducitur ad secundum. In qua parte aliqui Tho
miliae,quos I. p. q. I. art. a. refere,
ae sequitur Montesinos, asserunt causalitatem finis consistere in ipso actu voluntatis, secundum quod talis actus propter finem est,& a sine dependet. Haec tamen sententia reIj cItur I. Nam texte Arist. in praesenti causalitas finis consistit in motione quadam metaphorica, Qua finis movet,& excitat Voluntatem. Disii iaco by Gorale
368쪽
tatem. Sea actus voluntatis mo- ligatur emclemes , voluntatetio metaphorica non elti sed μ' procedens. Sed quando lic intela sice efficienter procedit ab In- ligitur , iam intelligitur etiam vitrinseco voluntatis. Ergo causallia causalitas voluntatis. Ergo su hias finis non potest in actu volum nulla λrmalitate potest intelligitatis consistere . . p, quam causalitas volu , .Quia cauta diversae debent latis habere diversas causalitates. Sea Ex doctrina ista manifestum actiis voluntatis eth causalitas Ip- fit, quod sit dicendum ad aliqua sus voluntatis In genere causae exempla, quibus utuntur contra efficientis. Ergo non potest esta rij de modo unionis, &causalitas finis ' cavsp secundς .De modo quidem y .Effectus causae non potest unionis. Quia iste, ut se tenet ex esse Illius causalitas. Nam caula- parte materiae , est prior ie 1plo, litas est .fieri effectus. Et conseia ut se tenet ex parte inrmae. xa ut Quenthe debet ab effectu diitin- se tenet ex parte formae est eriam gui.Sed actus voluntatis est effec- prior se ipso, ut se tenet. ex partotus cauis finalis. Siquidem vo- materiae. Sicut materia, & fotvrntas elicit talem actum. Qua λ ma ad invicem se praecedunt mmovetur 1 fine. Ergo actus, vo- diverto genere cauip Vndo idem iuntatis non potest esse finis cau- modus unionis Insalitas .secundum divertam conliciera-Resp. contrarii Thomist T. . tionem prior, olieri est.O Quod idem actus voluntatis,qua positum autem. in actu Iuno- tenus a voluntate procedit est iis contingit, quIHe αcausalitas illius ; ut tamen est tam formalitatem
prior causalitate voluntatis.Nam ipsius. De operatione vero cau- is prius movet voluntatem , is secundae negamus esse Divia Quam ipsa voluntas agat aliquid, nam caulaluarem MIOlum couinin Sed actu; volunratis cedimus esse effectum cautaIIrv. sub nulla rulitate est priost, risDivinae. Nam Deus non potest
quam mulalitas voluntatis. ErἶO ad extra operari per nullo modo potest esse causalitas ibimaliten transeuntem. Er is, finis Prob. min. Actus volnntatis praelibatisi secundum nullam formalitatem . ConstantEr defendimum in
Intelliat potest, usque dum intcl- fasitatem tuus compitae,
369쪽
ne metaphorica,qua finismovet, α exqitat voluntatem,& haec est sententia D.ThΟm.q. . de verit .art. 2.& de pol. art. I. Prob. sententia ista ratione.
Illa est causalitas finis , qua finis. suum producit effectum. Sed si nis media motione voluntatis suum producit effectum. Ergo causalitas finis in hac motione consistit. Prob. min. Effectus fi nis est ipse actus voluntatis , de
alia,quae ad istum actum sequuntur.Sed finis causat actum voluntatIs movendo voluntatem. Sita
quidem voluntas ideo prorruatapit in actum : quia movetur a fi ne. Ergo finis mediante tali mo tione,producit suum effectum. Addimus causalitatem fi-n Is mediare inter finem , dc illius effectum.Sed inter finem , dc enfectum illius, qui est ipse actus
voluntatis , solum mediare potest motio,& excitatio interior voluntatis a sine. Ergo in moti ne lita causalitas finis consistit. F. II .
de Uerit. art. h. in cormvul stare influere cause
efficientis est agere : ua influe e
cause finalis est aneti , O desit - ά. Sed appeti, Jc desiderari sit per actu volataris. Ergo causalitasMag.Prosan. finis in actu voluntatis consistit. ConfFinis per actum voluntatis reducitur de actu primo ad secundum. Ergo causalitas finis in actu voluntatis consistit. Prob. ant. Finis constituitur in actu primo per este appetibile.Sed eia se appetibile reducitur ad actum secundum per hoc, quod actualiter appetatur. Ergo i iniS per a tum voluntatis reducitur de actu primo ad secundum. Resp.adarg .D. Thom. loia qui de influxu, bc causalitate fin Isterminative accepta; non tamen
sumpta formaliter. Causalitas namque finis,cu consistat in m tione voluntatis difficillime coganoscitur .Et Ideo D. Tho. cxplicavit illam per suum terminum, vel eflectum qui est actus volun talis , quo finis in actu secundo
Dices: D.Thom. eodem modo loquitur de causa efiicien te,& de causa finali, ut constat ex illa particula licia.Sed non lota quitur de causalitate causa: em cientis sumpta tcrminati vh ; sed de illa sumpta forma lithr. Ergo in eodem sensu loquitur de caua salitate finis. Resp. neg. mai. Quia pariliacula sicut in verbis D.Thom.conia
sed solum aliquam paritatem. 2. poterat dici: Causalitatem finis esse appeti Jc desiderari initiative Quia quado volutas movetur a fine, in ipsa motione
370쪽
voluntatis, Ulae est causalitas fi- litatem arguit infinitatem .sed g- nisanitiatur actus voluntatis, & nis creatus non potest esse infinI- amor ipsius finis. Et ita esse D. tus.Ergo identificare non potest Thom Intelligendum. suam causalitatem.
tibile , ut motivum appetitus: intrinsece,& quantu ad rectum. concmai. Vt terminativum il- Quia nihil intrinsecum de novo Iius: ra .mai. Et sub eadem dist. superadditur illi .Extrinsech tamemin .negatur containis namque aliter se habet realithr ratione constituitur In actu primo per cognitionis,quam C notat , apprehensibilitatem ,no quidem voluntatis,qua movet.Sicut ma-Vt potetem terminare amorem, teria dum causat Monte habet ali sed ut potetem ad amorem mo- iEr realiter quantum ad intrins vere: appetibilitas vero ut potens cam e tatem, sed solum quan- ad amorem movere reducitur de tum ad connotatum a quatenus actu primo ad secundumper mo- videlicet connotat actione agentionem actualem. tis applicantis materiam , & spina .ar Causa quando actua. sam formam,quam recipit de noliter causat, alirhr realiter se ha- vo.Instantia est In coutrariorum het,ac antea,sed finis per motio- sententiaan qua actus volantatis
Nem voluntatis no alithr realites est causalitas ipsius finis. Et tamese habet,quia motio metaphori- finis per actum voluntatis non ca nihil reale addit supra bonita- aliter realithi te habet intrias
re fims:Ergo non conitituitur fi- ce Cum illumantrinlece non renis moratione causantis io actu cipiat. Idem ergo erit in nostra secudo per motionem actualem. sententia dicendum. Cons. Non potest finis identi- Ad confvero resp.Qused exficare secu suam causalitate. Sed identitate cum ultima actualita motio metaphorica realiter ideia te sequitur infinitas , quando Vltificatur cum fine. Eo quod me- tima actualitas ex conceptu for-
taphorica motio nihil aliud est, mali dicit positiue persectionem, quam ipsa bonitas finis, ut alli- &imperfectionem non permit-riens voluntatem. Ergo praedicta tit in illo , sed solum in concep-
motio nequit eue causalitas fir . tu materiali. Sicut contingit in Min. Cum cons. tenet. & prob. operatione causae efficientis , ocmai. Ex identitate finis cucausa- existentia creata. Causalitas velitate sequitur infinitas.Na causa- ro finis ex conceptu formali , dclitas finis est ultima acinalitas il- communi non dicit politive pertius: bciden care vitima actu lectionem. 1ed imperfectionem