Philosophia naturalis per quaestiones, et articulos diuisa. Iuxta mentem D. Thom. Authore. R.A.P.M.Fr. Froylano Diaz, Legionensi, ..

발행: 1698년

분량: 530페이지

출처: archive.org

분류: 철학

391쪽

HI lxxx Intelligens : quia intus solum in illo recipI,vel Inherere.

Percipit,vel lagit obiectum. Sm Ita Capreol. in a. dist. I. quati . Irim ergode actione formaliter a. & Ferrara L. contra genteste ara seruate dissicultas ista pro- cap. I. Soncin. &Soto, 6c Veis ceciit. nerandi PatroCarmes quos plu-PHina autem In hoc puncto serit asserit:actisnem formaliteruanseuntem esse subiectivE in agente et inhaerere illi. Quam fe at Caiet. I. y. quaest. 3.- Rrt. x .ec ipsum sequuntur aliquia i quiores Thomistae , & ex modernis Mag. Hor tract. 7.

tus in .dist. 1 3. quaest. I. dc dis tin. 3.quaest. . F. de tertio, cui omnes Scotistae subscribunt , &adhaerent plures alii extra Sco iam D.GOm. a .vero sent.asserit:actionem In thoative esse in agente,& consummative in passonta Silvius,i Rever.Sah.cum hoc discrimire tamen, quod Silv ius ait eaniadem entita tem actionis in principio esse in agente, & Inde transislandi ad pastum et Mag. vero S. Thom. amrmat r non esse candem entitatem,sed diversam oriadine quodam se habentem: Sicut etiam subiecta ipsa ordine quodam se habent:& ex utraqua: e 'ilitate conflarI unam totaiem e

ilitatem consummatam.& Comia

pleram. Eo quod prima est i choatio secundae, per quam ipsa

completur,& consummatur. 3.vero sent. absolute assi rnat: actionem formaliter tran,

stilatem lubiectari in pasio, d

res ali j sequuntur. Et haec nostra conciusio.

. . t

Acisi formaliter erasios recipitur in

Tatis in re quod aedificatur :& ratio nem reddit insta. Quia quando peractionem potentia re uiatur aliquod operarum Iti actio perficit operatum, non operantem. Vnde est in ver m fleui illis, lio eius , autem in operante. Quae vcrba po deratione non indigent.

Eadem doctrinam dedit

etiam quaest. IO. de potent. art. I .dicens r ut ararem duplex ver iis , quaedam quidem transim ab παν re in aliquod extrissecum , mincalefactio ab igne in lignum , oe haec quidem operatio non e ' persectio οπ- rantis, sed operati. Non enim aliquid Acquiritur igni ex Me, quod est cal faciens , sita calefacto acquiritur ealor.

Quod etiam amrmat pluribus alijs in locis conformiter ad ea, quae docet d*hysieuecl. 3. dum ruit: Qκod illis , O pasila mn di, ferunt subiectas ninu. lia tamen opposita sent. lassicienter etiam

392쪽

in D.Τh.fundatur propterea alia Si quidem accipit numerica unΤ- testimonia D. Th. omittimus ut laterna subiecto adaequato. Et ad rarionem veniamus. esset in duplici iubiccto adaequa-Prima autem ratio efficax to , numerice ditiincto. Potest pro nostra sent .ea est. Quod a tio motus,& passio sunt eadem realiter entitas. Sec motus, &pas Sio. realiter recipiuntur in pasto. Nam motus est actus , &mrma mobilis.Ergo pilam actio realiter In pano recipitur,& nul- Io, modo tecipituri in agente. Quia eadem realiter entitas non

potest recipi in duplici subIecto

aliter entitati vc, numeri distincto. ConLActio motus,ci passo sunt idem numero accidens. Sed idem numero accidenS non

potest recipi in duplici stabiecto

distincto numerice. Ergo stimo tus,o passio recipiuntur in pallo, non poterit actio recipi, & subiectari in agente .Mi. prob. ACc dens receptum id duplici iubie iacto, numerice distincto debet

etiam e se numero diversum. Eo

quodi accidens individuatur a subiectin Et consequenter ubi su

biectum est numero distinctum,

debet etia accide ny elle numero diversum. Ergo ide numero ac

cidens non potest recipi in dupli.. cisimiecto distincto numerice.

0.contrarii. Idem nuώmero accidens non posse recipila duplici sublecto adaequato ilitotali numerich distincto. Alias

ipsum accidensesset idem nume4

tamen idem accidens recipi in duplici subiecto in adaequato abiaue ullo inconvenienti. Quia exuplici subiecto in adaequato reissultat unum tantum numero sutiaicctum completum , ik adaequa tum , a ques accidens accipit nuis mericam unitatem r&hoc mois

do comparantur agens , & patiens ad entitatem actionis. Et ita mirum non cit, quod talisentitas in utroque recipiatur. Sed contra est. Quia agens, di patiens non pollunt1tanquam sublecta inadςquata ad actionem comparari. Ergo solutio nulla est.

Prob. ant. Quando duo subiectaviqnadaequata comparantur , ex Vtroque resultat unum ad qua tu subiectum . & ex utroque. Etiam

tanquam ex parte retultat unum compositum. Sed ex agente , repasso non potest unum composi- . tum resulsare. Trgo non pos

sunt se habere vi subiecta in ad

situm importat in recto partes, ex quibus componitur, sicut pa tet per singula discurrendo Sed non est alsignabile compositum, quod importet in recto agens, &patiens .hrgo ex agente ,& pasi non potest unum , di idem com positum resultare. Prob. min. Quia tale compositum non esset agens aec cisci patiens,nee post oth ab aer

393쪽

inbere allam denominationem, Ea, quae conveniunt sormalirerila esse in aliqua specie. Ergo non dc solum materialiter differunt iasit dabile tale compolitum. Creatis,pertinent ad idem praedia. Dices : Tale composilum camentum. Nam si ad diversalon foro agens, nec patiem divi- praedicamenta pertinerent , e iue; dc exclusive, sed *trsimque sent diiuncta formaliter,sicut ip-rstet in recto. . - , sa praedicamenta. Sed agens, de Contra tamen est .Quia com patiens comparative ad emita

iositum, quod in recto sit aggo , tem actionis, & passionis perti- patiens simul, bc in recto pςr nent formaliter ad praedicamen . tramque denominationem CDir ta diversa,ficut etiam actio,&pasi tutum, ςhymaericum eta E S sio. Ergo agen , & patiens com-ion est d bilo. Prob. a t. Fale Drative ad entu rem actionie Jc . ompositum esset simul , x in passionis non habent convenienisecto constitutum per denomina tiam formalem cum sola distin ionem oppositam agentis rideli ctione materialiet, & paticntis. Ergo esset Chy- Tertio impugnatur solivio aericum. Nam compositum principalis. Eadem numero enia onstitutum in recto pur dupli- titas accidenti Adn potest: recipiem differentiam oppositam, in duobus subiectis distinctis, de

hymericum est . . t . adinvicem non unitis. Sed agens

Secundo solutio principalis & patiens sunt duo subiecta dis

ira pug. Subiecta,quae inadaequa- tincta ad invicem non unita Eriae comparantur ad aliquam for- go eadem entltas actionM , renam, solum materialiter diste- passionis non poteit in utroquelmissiormaliter vero nVenien, recipi,nec utrumque ad illam iuia iam important, sicut in Omni- adaequete comparari. us subiectis inadaequatis cernere Respondebis. Eandent enti cet. Imo dc actus inadaequati talem pome recipi in duobus sublicurus habitus, vel potentiae tectis distinctis, dc ad invicem omparative ad habitum,vel po- non unitis. Nam quando ignis 'ntiam materialiter distinguun- calefacit duo ligna distincta ea-Ir.Sed agens,&patieΠs compa- dem numero entitas calesectioia inis ad entitatem actionis, & nas recipitur in utroque ligno inalsionis non habent convenien in sententia nostra asserente, quodam sormalem cum sola distinc- actio recipitur in passo one materiali. Ergo non com- Sed contra est. Nam illa d

arantur ut subiecta inadaequata lefacti on solum recipitur in a praedictam entitatem. Maior. lignis ci versis, dc separatis . sedian conseistenet. Et Prob. miu. ctiam recipitur in mussio exiit n-

394쪽

te interutrumque,quamvisprop- tradictorium solutior,1s probabia ter Incapacitatem subiecti non lius est. producat in medio totum illum Secundo impugnatur datae effectum , quem producit in lig- lutio. Quia numerus est unumno, semper tamen producit a li- per se unitate ordinis , & omnes quem effectum in medio : ergo partes importat In recto. Et ideo nunquam eadem entitas recipi- eadem relatio,quae efficit totum, tui in subiectis ditiinctis, & ad recipitur in omnibus partibus sal invIcem non. unitis, alias eadem tim mediates. Sed ex agente , &entitas posset esse a seipsa diver- passo non fit unum ens per se ha-sa,& separata ,sicut& ipsa subiec- bens determinatam essentiam,dctare aliter separantur. speciem. Alias haberet determia Ex quo patet ad exemplum, natum praealcamentum dillinc quo utuntur adversari j de modo tum ab omnibus alijs. Quod ta unionis,qui Idem realiter recipi- men est falsum. Ergo eadem eniatur in materia , dc forma. Quia litas non potest esse recepta in materia , & forma non sunt ad agente,dc pacto simul.. invicem separatae, sed potius per Secundo. Alia ratione estica talem modii in uniuntur. Et ita ci probatur nostra conclusio.Acia mirum non est, quod idem in tio immanens recipitur mimali- utraque recipiatur: ter in agente. Ergo actio transicns Respondebis: eandem nu- formaliter in passo rccipitur. An in mero entitatem posse recipi in tec. constat,&conseq. probatur. sit biectis distinctis. Scad invicem Quia haec est disterentia , quam separatis. Quia eade relatio pro- Div. Thom. locis ante eaenter

Dortionis ciuam unus numerus retaris,&r. p. quaest. I 8. arti c. 3.

dicit ad alterum. Recipitur in ad i .asAῖgnat inter actionem im- omni Rue ouamvis unitatis inter manentem , & actionem tran-

raras .5c separatae: setintem . quod prima est per-

ςed contra est Quia proba- sectio agentis,& rccipitur urillo: bilius est relationem proportio- secunda. est perfectio passi, dc innis numeri ad numerum recipi ipso recipitur .Quod etiam inai solum in ultim1 unitate cum or- Care videtur nominis ethi molΟ-dine ad vilitates praecedentes. gia. Nam sicut actio dicitur im- va in ultima unitas dat speciem manens, quia intus manet ita numero dc fundat relationem appellatur transiens , qua tran- proportionis cum habitudine ad sitati exteriorem materiam ., α p cedentes. Et conlequenter rccipitur in passo. cum eadem habitudine debet Res p. contrari. relationem reci2ere. Erin cO- transeuntem ab immancnte O

395쪽

et AHI , non quia una retcipiatur corpora movet. Ergb producere

iri agerite , & altera recipiatur in effectum ad extra potest compe- Pano; seci quia actio transiens pro rere actioni formaliter imm cita et i t enectum ad extra, & actio Menti. Immanens producit effectum ad

contra tamen est. Quia a xio Immanens nedum producue ctiam ad intra,sed etiam r inpitur in agente. Ergo, ut actio trantiens sit a quate ab immanenti chilincta non solum debet QTectum ad extra producere, sed Qtiam debet ad extra,vel in pastoxecipi. Secundo Impugnatur soluistio data. Producere essectum ad extra competere potest actioni λrmaliter immanenti. Ergo Vt actio transiens sit ab immanenti disti ncta vis non est,quod producat effectum ad extra,sed ultra requiritur,qu recipiatur In passo. Prob. ant. Actio intellectus,& voluntatis divinae est actio forni aliter immanens. Et tamen Deus per intellectum ,& voluntatem operatur ad extra formaialiter.Ergo producere effectum ad extra potest competere actioni larmaliter immanenti.

Rurius etiam .In Angelo non reperiuntur actiones formaliter transeunte ed tantum actionesse aliter Immanentes.Eo quod in Angelo solum reperitur intellectus,& voluntas, quorum ac tiones sunt formaliter immanentes. Et tamen Angelus plures en

sttar ad extra producit, α plura

. Sol untur arguments.

ARguit. primo contra concI.

nothram. Nam , ut actio trasiens differat ab Immaisnenti formalithr,necessatium nocit,quod recipiatur in passo. Ergo

non in passo recipitur. Prob. anto

Actiones non per subiecta , sed per terminos distinguuntur. Eo quod actio non a sublecto , sed

a termino habet speciem. Ergo, ut actio transiens differat ab immanenti formaliter recessarium non est,quod recipiatur in passo,

sed sufficit , quod effectum es,

quem ad extra producat. Confir.& explicatur. ActIo. formaliter immanens non per se ordinatur ad effectum producenis dum ad extra, nec ab illo habet speciem. Ergo .ut actio transiens clifferat formaliter ab Immane

ii , satis est, quod effectum pro ducat ad extra, & per se ordin

tur ad ipsum. Quia per id, quod

solum convenit ipsi, & non con venit actioni immanenti , sufficienter ab illa diiunguitur. Resp.ad arg.n .ant. & ad

396쪽

nego ant.& conseq. Quia Ilcet actio transiens, & immanens per terminos formaliter clui ingua tur; connexivh tamen etia in vis ferunt per subiecta,quatenus cum d linctione terminorum per se connectitur subiectorum ut ii inctio, & una infertur ex ali a.Cuius ratio est. Quia actio transiens , si per se ordinatur ad terminum producendum ad extra , per se Ctiam ordinatur ad subiectum ad extra perficiendum,media actio iane,& termino producto per illi . Et consequenter ipsa etiam debet ad extra recipi. Sicut actio immanens debet ad intra recipi.

Quia ordinatur ad ipsum agens, ut perficiendum per ipsam. Addimus. Quod cum actio transiens per se ordinetur ad perficiendum passum , non solum passum habet rationem subiecti,

sed etiam habet rationem termi tini in ordine ad actione transeuntem:& agens habet citam rationem termini, isse subiecti comparativE ad actionen 'ina1nanc utatem. Et ita ex quo per terminos distinguantur, non infertur non

posse per subiecta propria dili in

gula quandoquidem urbiecta proia pria rationem termini habent. Ad cons negata cons. Quias actio transiens per se ordinatur ad effectum producedum ad extra,per te etiam ordinatur ad pa sum intrinsece perficiendum. Et ita in pasto recipi debet. Si autem in easto non recipitur, non ordinabitur effi filis ad passiim IntrIua sece perficiendum. Consequenterque solum modo repugnanti ordinabitur per se ad enectum producendum ad extra. Sed init. Poteii per se ordinari ad terminum producedum ad extra modo debito , dc non repugnanti , quin recipiatur inpagis .Ergo solutio nulla est. Probantec. r. Potentia generativa

per se ordinatur ad terminum producendum ad eAtra: quia per se ordinatur ad generandum. Et tamen talis potentia non est inpasib , sed in agente generante.

iErgo potest actio per se ordinari

debito modo ad terminum producendum ad extra , quin recupiatur in pasib. a. prob. ant. Generatio sub tanti alisper se ordinatur ad genI- tum productum ad extra , & specificatur ab illo. Et tamen non inpasti , ted in agente recipitur. E go idem quod prius Prob. min. Actio Uitalis recipitur in ag nte. Quia agens per actioncm viralem

se movet, Vivlt: di non potest per i tam te movera, nisi illam re cipiat. Sed generatio actio vitalis est. Ergo in agente recipitur. Ad I. repl. resp. neg. ant. &ad prob. dist. mai. Per modum

tur ad effectum producendum ad extrMdc idem de quacumque pia

397쪽

Articulus Secundus.

tentia operativa non tamen est perfectio pasti , sed solum agentis. Et ita inlum in agente recipitur: actio vero , si per se ordinatur ad terminia producendum ad extra ,ordinatur etiam ad pastum intrinsece perficiendum. Consequenterque in passo recipitur. Ad a .prob. resp. Generationem substantialem, quatenus est translansformaliter, recipi in ipso passo, sc non esse vitalem larmaliser.Quia λlum est transiqns, quarenus est emissio seminis ,secundum quam rationem formaliter viralis no est,sed solum praesuppositivh , quatenus supponit

applicationem vitalem ,& liberam generantis ad operationem

illam s.

Sed Inst. Pro illo priori actionis generativae nondum est passum. Ergo illa actio non potest in pasto recipi. Prob. . ant.

Pamum est eifectus actionis generatius. Ergo pro priori talis actionis non dum est passum. Quia pro priori causae non dum intelli

gitne estectus. Resp.tamen .Qnod licet passum non . intelligatur pro priori actionis generativae, est tamen

simul cum illa in eodem Instanti reali. Quod sufficit.ut illa actio recipiatur in passis. Instantia est in ultima dispositione ad formam hominis , quae pro priori

naturae hominem antecedit. Et tamen:quia est in eodem instanti

tacto in ipso recipitur. UAliter poterat dici: acistionem generativam secundum' conceptum ab praecedere passum , di in genere causa: efficientis : In genere vero caulae materialis , & secundum conisceptum is iupponere ipsum. Et ita in illo recipi poste : sicut viti-ina dispositio in genere causae materialis dispositivae antecedit hominem genitum , dc in genere causae materialis receptuvae supponit ipsum ;&in ilis reiscipitur,

Dices: ActIo praecedit pas

sum secundum conceptum Ergo etiam secundum concep tum in. Quia isti duo concepistus sunt iciem realiter. Et hieo is actio secundum unum prior est , etiam secundum alterum prior erit.

Sed negaronseq: Quia licet

Isti duo conceptus identificentur realiter , potest actio secundum unum illorum praecedere,& secudum alterum subsequi.Sicut intellectio creata , quatenus dictio est, praecedit verbum , de quatenus contemplatio sequitur ad ipsum: & in peculiare in divina relatione antecedit generaiationem et & conceptus ad generationem consequitur, dc supra illam fundatur. Secud.arg. RelatIo. prςdImmo

talis agetis adpassu cit in ipso.age Ergo etiam actio,quae eii lanis T. dia

398쪽

3 s 4 cu . r. de Motu, acrione, ci

da mentum relationis praedinae, agentis ad passiim fundetur sua debet in agente recipi.Nam funiadamentum relationis,& ipsa relatio in eodem sublecto reperiri debent .Eo quod relatio dimanat a fundamento,& ab illo dependet in fieri. Resp . aliqui .Quod fundamentum relationIapraedicamenis talis agentis ad passiam non est actio, sed potentia productiva, uuae quidem recipitur in agente, sicut ipsa relatio Alij vero resp. fundamenis

eum δε relationem non semper,& necessario debere reperiti in eodem subiecto.Quia non minus relatio dependet a fundamento in conservari,quam dependet inferi. Et tamen relatio conterva tur in subiecto,in quo fundamentum illius non est, ut constat in

relatione unionis, quam materia dicit ad formam : quae qui dem non recipitur In materia, sed in toto composito.Quia maiateria ante formam nihil recipere potest. Et tamen fundamentum

huius relationis in ipsa materia est. Ergo poterit relatio primo recipi, & esse in stibiecto,in quo fundamentum illius non est,quae solutiones probabiles intcr NOR

tros ad argumentum solvendum neeestariae non sunt .Et ideo Ad arg. aliter resp. Fundamentum relationis , quatenus

fundamentum illius est , debere esse in eodem lubiecto,in quo est ipsa rςlatio. Cumque relatio pra actionem solum secundum conceptum ab. Inde sit debere esse in illo subiecto,in quo est a

tio secundum talem conceptum. Actio vero secundum conceptu i ab est formaliter denominative in agente. Eo quod agens denominatur tale ab actiono secundum conceptum egresionis ab illo .Et ideo mirum non est,quod praedina relatio recipiatur in agente. Tertio arg.Non potest agens intrinsece per actionem mutari,

nisi illa recipiat intrinsech. Quia nihil potest intrinsech mutari,ai si per aliquid intrinlece recepistum in ipso.Unde supri diximus concursum praevium intrinsece recipi in causa secunda : quia illa intrinsech mutat. Sed agens in trinsech per actionem mutatur, ut constabit ex infra dicendis. Ergo actio intrinsech recipitur iii

agente.

Resip. aliqui ex nostris neg. min. Quia denominatio agentis solum eit extriniec a denominaiatio, sicut denominatio viii in pariete. Et ita agens non mutatue intrinsece per actionem.

Haec tamen solutio principio nititur falso. Quia omnia praediis camenta sunt aliquid intrinsecu,& praestant denominationem Inistrinsecain,sicut omnes larETho- misis in proprio loco defendunt. Sed actio secundum conceptu ab, α secundum egresionem ab ag

399쪽

Articulus Secundus.

te constituit speetale prsdieameis de actu primo ad se du m. Ergo

tum. Ergo nequit Esle extrinseca per talem actionem tollitur foris denominatio. . t malit, agentis indifferetia .Min. Secundo reijcitur data solu- cum cons. tener,& pr .mai Potio.Quia in Niserentia intrinseca rentialitas,dc indisterentia ad alia solum potest auferri per aliquid quam actualitatem, & forinam intrinsecum, 1 quo proveniat in- per ipsam λrmam aufertur. Sia trinseca denominatio.Nam abla cui potentialitas,&indiderentia'. tio intrinsecς indisserentiς eit in- quam ad formam habet materia

trinseca mutatio. mutatio autem tollitur per ipsam formam .Ergo intrinseca solum per aliquid in- indifferentia agenti, ad operanti trinsecum haberi potest. Sed a dum ,& non Opcrandum per I tio tollit, dc aufert intrinsecam sam operationem debet auserri. Indifferentiam agentis.Ergo tam per quam agens conuituitur Iaactio, quam denominatio agena actu secundo operans. Et de actatis aliquid intrinsecum est. Prob. primo roducitur ad secundum. min.Agens antecedenser ad ope- Secundo impugiolutio da rationem est indisterens, in po- ta. Quia supposito concursu prae tentia intrinseca ad agendum, dc Vio adhuc agens manet.in poren non agendum. Sed potentialitas tia acii a ad ipsam operati haec determinatur, dc indifferen- nem.Sed fisc potentialitas activatia tollitur per ipsam actionem, non tollitur per concursum prae quae est unum extremum ipsius vium λrmaliter, tediolum ap- indisterentiae. Ergo actio tollit, & plicative: quatenus applicar ad auseri intrinsecam Indissirenis operationem caulae secundae. Eriatiam agentIs. . . go potentialitas haec solum.

Resp.aliqui .Praedictam in- tollitur formaliter per acti disterentIam non tolli per ipsam nem.

actionem,sed solum per concur- Explicatur eadem Impug .Quia sum prsulum determinantem ad inditarentia actus prinia solum illam .. . . tollitur formaliter peractum si Sed contra est. Quia indiffe- cundum. Sed concursus praevius Xentia agentis ad agendum , dc non cit vere actus recundus recnon agendum debet formaliter pectu agentis creati. Ergo indita auferri per formam illam qua ferentia actus primi, qus reperiumnstituitur agens in actu secti, tur in agente creato, non potest do operans: oc de actu primo reis auferri formalltcr per ipsum ducitur ad secundum.Sed per ac- cursum praevium , sed por ipiamtionem constituitur agens opea creatam actionem , quae est verhraas in actu secundo: α reducitur actus secividus rei pectu agentis

400쪽

creati. Quapropter tali solutio- Ii,& per modum essectus arra

ne relicta tIone omnes effectus, qmndo Resp.adarg.dist. mal. Reclis fiunt,dicuntur exire extra causas, piatur intrinsice, vel intriniich di ab illis egredi. Non tame ereaia aemitate conc. mai. Recipiat de- turae cgrediuntur a Deo per mois terminath: neg. mai. & concessa dum actionis constituentismum Ini .ueg.Cons. Nam ut agens m retur in triniich per actionem ,

Cestarium nou est, quod intrinsi-ch illam recipiat , sed satis est, quod intrinsic. illam emItat, velapsa intrinsice egrediatur abillo. Et cum actio intrinsich egrediatur ab agente , potest agens In-tiinsiice per actionem mutari.

Sud Inst. Non potest aliquid

IntrInsice mutari per egresionem alterius ab ipso. Ergo. ut agens mutetur intriniich, satis non est, quod actio intriniich egrediatur ab agente Irob.ant. Quia creaturς quando fiunt,intrinsich cgre-ciuntur a Deo , Jn quo antea in-xrInsice continebanturi Et tamen Deus per talem egre nemnon mutatur intriniich. Ergo

non potest aliquid intrinsὰE mu tari per egresionem aIterius ab ipso. Plaeterquam quod diccre

aliquid intrinsica mutari per

gresionem aherius,videtur a fio terminorum, non tamen aliquid dicere Verum. .

Res p. neg. ant. & ad prob. dist. mai. Per modum cssectus:

O .mai. Per modum actionis: Meg. mai. Et concessa min. nc g.

consi Secundum distinctioneni

maioris. Creatura: namque egressiuatur a Deo eῖresiode seuer operanten realithr ab ipso Deo distinctae. Et ita mirum non est

Deum per talem egresionem no mutari. Actio vero realirhriati

agente diuincta , dum realithregreditur in xiis , realithr etiam reducit ipsum de actu primo ad secundum , α tollit intrinsicam Indifferentia illius. Et conseque ter ipsum intrin&E mutat. Quod quidem non est terminis ab uti, sed terminos explicare, di Oppositum facile probari non potest. Arg. Actio inrmalitet transiens est perfectio intrinlica agentis.Εrgo inti insice in illo reiacipitur. P . ant. I. Αωμα maliter transiens est actualitas ultima agentis in linea operari-var & tollit intrinsecam incit Miarentiam illius. Ergo perfectio intrinseca eae Secundo prob. ant. HOC Concretum agens pertinet directhad praedicamentum actionis ratione formς quam importat,quς est ipsa actio. Sed non poteti directe ad praedicamentum pertinere nisi ratione intrinsecte λrmae,& intrinsece perficientis. Erisgo idem quod prius. Resp. ad utramque proba Quod actio est perfectio intrinseiasa asentia, ut , quo; non tamen

SEARCH

MENU NAVIGATION