장음표시 사용
41쪽
esse prima.Inter autem confusias, magis coniussa est minus peάecta, & magis proportionata, & sic debet esse prima. Sed rcplicabis. Cognitio magis consussa non est magis pro-
Portionata. Ergo nulla est data solutio. Probatur antecedens. Cognitio confusta versatur circa prς-
dicatum magis universale. Sed tale praedicatsi non est magis notum. Ergo nec ipsa cogn*tio est magis proportionata. Probatur
minor. Praedicatu magis universale est magis confusum. Ergo Non est magis notum. Quia esse
notum,& clic clarum idem sunt: claritas vero opponitur coiussioni .Et ideo praedicatum magis c fusium nequit esse magis notum.
Respondetur ad replicam distinguendo ultimum consequens. non est magis notum obiective,dcla se: concedo consequent. Conparative adintellectum: nego co- sequentiam. Praedicatu namque
magis universale in se ipso est magis confustum ,& minus notum: quia plura sub se inferiora conti net,dc involvit; comparative laiamen ad intellectum est magis notum:quia primo offertur intellectui ,δc ipsum primo representat species.Neque claritas,quam habet comparativh ad intellectum, Opponitur cum colassione obiectiva. Eo quod no se habet respectu eiusdem,& in ordine ad ide. Sed instabis. Praedicatum,magis coniussum cx parte obiecti,est
minus in actu , minus perfectum,& magis potentiale. Ergo non est magis notum comparative ad intellectum .Quia unumquodque est cognoscibne ab intellectu , inquantum est ens , & lecundum quod est in actu. Consequenterisque quod est minhs in actu , non erit magis cognoscibste , & nois tum in ordine ad intellectum.
consequens. Magis notum secun dum se: concedo consequentiam. Quoad nos: nego consequentiam. Cognoscibilitas namque conveniens obiecto secundum se fundatur super actualitate. Et ita quod est minus actuale est etiam mimis cognos hi bile secundum se . Esse
Vero magis notum ,&cognoscibila quoad nos, provenit a maiori Proportione cum intellectu incipiente cognoscere:quae proporti
1 upra universalitatem,& potenta alitatem fundatur;quatenus universalitas ista specialem modumina materialitatis,& cognoscibi iitatis ἰmportat. UndE praedicatum magis universale, & confusium debet esse prius cognitum. Siquiisdem cum intellectu in principio est magis proportionatum. Sed instabis. Praedicatum
magis confustum , & magis universale est etiam minus notum quoad nos .Ergo nulla est data so-hatio. Probatur antecedens. Prae dicatum magis universale est magis perfectum, quia minus acce
dit ad materiam. individuatio-
42쪽
nem .Et quod magis distat a mare partes non possunt prius, quam
ria,maiorem perfectionem impor totum cognosci, scd prius totum rat. Ergo tale praedicatum est mi- cognoscitur cognitione confutantis notum quoad nos.Nam intcl- sa. Sicut a longe s antes prius lactus noller non perfectioribus; cogNoscimu Domi m,quam par se dab imperfectioribus4ncipit. tes ipsam componentes: & prius Respondetur negando anteis cognosci mus corpus, quod vide- cedens,& ad probationem dici- mus moveri, esse corpus , quam mus : quod praedicatum magis esse sensibile rationale : si tamen univcrsale non est magis perfe- partes absoluth consideretur, pos ctum .Quia lichi minus accedat ad sunt prius cognosci. Et hoc moin materiani: nontamen hoc habet do asserimus primum cognitum propter sui perfectionem , & ac- non esse speciem specialis Suxam, malitatem', sed potius propter sed aliquam partem metaphylipotentialitatem suam ,& condi- cam illius, di superiorem ad Ip-tionem accidentalem praecissio- sam analogich, vel univoce ; nonnis intellectus imperfecte intelli- quidem ut partem, sed secundum gentis : vel quia intellectus ipse se,& absolath qu tatione est main non attingit comprehensive praeia gis proportionata. Doctrina est
different in , quibus invenitur in Quarto argu r. Illud prius re , sed praescindit ab illis: & tan- Cognoscitur,cuius species faciliustum praedicatum contrahibile abstrahitur a singularibus. Nam cognoicit. intellectus intelligit per species s. IIII. abstractas a singularibus. Et conin equenter illud obiect um prius in . Cateres argumentis occurritur. telligit, ius speciem facilius abia trahit. Sed species representativa TErtio ar Imr contra noc speciei specialissimae facilius ab tram Conclusionem. Prius trahitur. Ergo species ista prius
cognoscitur cognitione co- cognoscimr. Probatur minor.
Dila totum , quam illius partes. Abii tactio specierum facilius fit Sed quiIibet gradus sirperior ad ab illis, quae maiorem similitiidi specie specialissimam est pars il- nem habent.Sed singularia speciei lius. Ergo prius debet cognosci sipe 'ecialissimae maiorem similitu-cies specialissima , quam gradus dinem habent. Siquidem solo n superiores ad ipsam,ex quibus tan- mero differunt. Ergo species reis quam ex partibus componitur. presentativa speciei specialissimae Facith tamen responderur. Lacilius abstrahitur.
Ruod si partes considerentur, ut Respondetur distinguendo
43쪽
minorem. Facilliis abstractione
pbsisitiva concedo minorem. Abia tractione negativa: go minore,& consequentiam.Ratio namque' communis abstrahitur abstractione possitiva,quando intellectus ex vi convenientiae plurium inseri rum in aliqua ratione communi abi ahit ab illis talem rationem communem,in qua inferiora co- veniunt.Talis enim abstractio eo- parativa est inseriorum interse: dc ab illis, ut sic convenientibus,absia trahit naturam communem. Et
Ita abstractio haec facilius fit ab illis, quae maiorem similitudinem habent. Et consequenter abstracistione ista facillus abstrahitur species quae speciem infimam representat. Alia autem est abstractio. ruae dicitur negativa, quando VLelicet cognoscitur natura, non cognitis singulatibus, quae in natura conveniunt ede abstractio ista αqualiter fit a quibuscumque si
gularibus, sive entis , sivε corporis, sivh hominis, vel alterius specieI: imo secilius fit praedicati superioris , quod primo offer tur intellectes , dc per speciem prius etiam represent tur : & haec abstractio sola requiritur ad cognitionem consus.
.cognoscitur, cuius singulare sortius movet sensum. Nam omnis nostra cognitio ortum habet a se-
m. Sed singulare speciei speci/ fimae sortius movG sensum. Eringo species speelatinuma prilis cognoscitur. Probatur minor. Si
gulare in quantum singulare movet sensum. Sed singuiare speciei specialissimae est magIs singulare . . Ergo istius movet senium .Patet consequentia. Quia vcut se habet simplicitEr ad simpliciter : ita se habet magis ad magis. Vnde quia album in quantum tale disgregat viilum,magis album disgregat magis.Consequenterque,si sinsulare in quantum tale movet senium:&singulare speciei specialiisimae est magis singulare, fortius, dc magis
movebit. Ad hoc argumentum pote rat responderi.Singulare in quantum tale movere sensum , . ita ursingularitas sit ratio formalis movendi. Ex quo solum habetur magis singulare secundum se sortius
posse imovere sensummon tamen desecto sortius, dc magis mOUe re sensum primo incipinntem S
tire .Quia sensus in principio debialis , oc imperfectus est , minusquaproportionatus cum singulari persectiori .Et ideo facilius a singulari minus perfecto movetur. Sicut potentia vissiva debilis, dc imperfecta sustinere non potest lucem persectiorem icontingit in UeL pertilione , dc Noctua ; sed facilius talis potentia 1 luce impers
respondemus.Singularitatem no esse rationem formalem moVen
di sensum s sed solum esse condu
44쪽
rionem movendi. Quia sensus est potentia materialis , quae attingere non potest nisi obiectum contractum,& singulare. Unde maiorseeundi silogismi distinguenda est. Etsi ly in quantum dicat conditionem movendi: est concedenda Si autem ly in quantum reduplicet rationem formalem meganda est. Ex quo non sequitur,magis singulare fortius movere sensum. Vnuhexperientia cognoscimus , quod singulare entis materialis fortius movet, quam singulare hominis. Nam singulare entis materialis magis distans, percipitur a sensu. Prius namque percipimus de Oblecto,quod videmus a longe esse aliis quod singulare materiale , quam esse Petrum,vel Paulum. Et tamen singulare entis materialis minus perfectum est,& non ita singulare. Sed instabis. amvis singularitas sit solum conditio,magis singulare debet movere fortiuS. Ergo singulare 1 peciei specialissimae fortius movebit sensum. Probatur antecedens. Magis universale magis movet intellectum, ut conce-ciimus. Et tamen universalitas solum est conditio in ordine ad intellectum .Quia si esset ratio for malis,no pollet intellectas, etiam per reflexionem, attingere singularia .Eo quod nulla potentia potest excedere limites suae rationis formalis. Ergo quamvis singularitas sit tantum conditio movendi,
Comparative ad sensum quod est magis singulare, fortius moverei debet.
sequentiam. Et ratio disparitatis ea est .Quia quamvis universalitas sit solum conditio in ordine ad intellectum,praedicatum tame magis universale est magis confiussu, di minus perfectu.Et ita magis est proportionatu cum mtellectu Incipiente:& propterea prius debet ob illo cognosci. Singulare vero quod est magis singulare, est maAgis perfectum :& ita minus est proportionatum cum potentia sensitiva in principio. Consequenter que non debet prius illam movere , nec ab illa tic incipiente coonosci. . Vltimus. orollaria ex dicus.
EX dictis ergo in artIculi dic
cursu colligitur primo. Quod quando dixit Arisi teles,quod nobis notiora sunt, q ae sunt propinquiora siresiui, intelligendus est de notitia sesitiva .Quia,cii singularia sint sensibus propinquiora ,sunt
etiam magis nota rospectu senis stivae potentiae. Propter quod ali-hi Aristoteles affirmayit: quod ista 'νrsale norius est ratione, singulare vero
Secundo Insertur ex dictis. quod dum ipse Aristoteles affirmat : quodsimpliciter nothiae sunt, qua sint magis remota sensibus , ω Lec esse 'inversaliora , intelligendus est, de universavoribus io causando, di cognoscendo,videlicet de subc
45쪽
tantijs separatis , quae a sensibus ARTICVLVS Ne
motissimae sunt propter suam. persectionem : .propterquam sunt Visum primum regustum sis erismat etiam notiores limpliciter , & Ω- riale se aliteri cundum se s. non tamen intellige-dus est, de universalioribus in eia 1. I..sendo, bc praedicando, quae licet magis 1eparentur a sensibus; non Starus difficultatis aperitu , ω sea
tamen sunt simpliciter secun- tentia referuntur..
dum se notiora,quam Ipsa singui xia;sed dumtaxat quoad.nos. TN Praesenti difficultate unumi Tertio colligitur.Intellectum L supponimus, α aliud inqui-. procedentem de potentia ad actu rimus. Supponimus quidem, Postquam cognovit praedicatum ens universalissime acceptum entis,vel entis materialis,no posia se obiectum specificativum intella immediate transire ad cognosia lectus. Et inquirimus,utrina illudicendam speciem infima,sed prius ipsum sit obiectum magis pro-- debere prςdicata inter media cog portionatum cum intellectu nota noscere. Quia agens procedens tro pro vitae praesentis statu , α de potentia ad actum prius debet primum cognitum ab ipso : veL clicere cognitione magis sibi pro- hoc solum competat enti mate- Portionari: mque cognitio pre- riali,vel alteri praedicato ab ente dicati intermedii minus persecha distincto. In qua parte. . sit , & consequenter magis pro- Αliqui asserunt : Primum
portionata,prius debet intellectus cognitum ab intellectu nostro talem cognitionem elicere. pro statu vitae praesentis este ens
Ultimo infertur. Quod abstrahens a materiali,& spiritua. quamvis species a phantasmatia li. Ita Mag. to, quom plurimibus abstracta repraesentet omnia Thomistae sequuntur: AFj autem
praedicata, quae in obiecto repe- amrmant. Primum cognitum es. Tiuntur intellectus tamen propter se ens connotans materialitatem, sui impersechionem non omnia ut exercitam a parte rei,& in pha-
simul, clare , & distinctE cognos- tasmatibus, a quibus species abiacit;sed potius ad illa distincte cog trahitur .Illam defendit in manu
noscenda successionem temporis criptis Illust. GMoy , Mag. Ioanis requirit. Ethee de articulo Isto,ad nes a Sancto Thoma , dc alii ea- Philosophum applicanda in I. dem via incedentes, Alii tandem physicorum.textus. ad illa verba asserunt. Primum cognitum ab serae ratem primum nobis: manifes intellectu nostro esse ens materi utrast ingrediente tanquam ra-
46쪽
princeps Caiet. in prooemae de ente Gentia,ci. I. dc In l. p. q. 83 . in t art. 3. cui etiam ad h.erent pri esThom istae. Quid autem verani sit, triplici conclutione declaramus.
P ara demus,ratione de -oa l O sit nipta o doctrina Sac ID simi Praeceptotis in t . p. a quaeit. 8 . v'ire ad 87. ubi saepe repetitillam .Quia eras in communi nori potest elle obiecturn proportionatum intellectus pro statu vitae prςsentis Ergo non potest esse primum cognitu ab intellectu. Prob. Ant. Nam obiectum specificati- mim essentialiter debet esse dillin-ctuna ab obiecto proprotionato Intellectus pro statu vitae praesentiq..ed ens,ut sic,est obiectum specificatinam Intellectus. Ergo non potest esse obiectit proportiona tum. Minor cum consequentia tenet;& maior probatur a paritate,& ratione. Paritate quidem. Quia in Angelis,& Anima separata Obiectum specificativum essentiali the diversum est ab obiecto pro portionato. Siquidem obiectum
lpecificativum tim Angeli,quina' Animae separatae est ens , ut liceobiectum vero proportionatuin utriusque est propria substantia .Etit, Angelus , & Antina separata ante omnia alla obiecta suamsiibst,htiam cognoscunt. Ergo Obiectum specificativum essentiali ter debet esse dillinctum ab obiecto proportionato intellectus eti1 nostri pro statu vitae praesentis. Consequentia haec a paritate nota est. Ant.vero,esse expraessum D. Th. ipsi adversarIj fatentur. Ratiorie autem probatur maior. Oblectum proportionatum intellectus secundum se essentialiter debet esse distinctum abo lecto proportionato intellectus provitae praesentis statu.Sed obiectum specificativum Intellectus est obiectiim proportibnatum intellectus secundum se,& quatenus ab hoc statu &'' statu separa tionis praescindit.Ergo obiectum specificativum intellectus essentia lithr debet esse diversum ab ob tecto proportionato illius pro statu vitae praesentis. Mai.prob. Vbi est diversus modus cognoscendi, debet esse diversum obiectum proportionatum.Nam D.Tho ex diverso modo cognoscendi Ih-tellectus nostri pro hoc statu , de Animae separatae probat q. 8 3 .ar trc. I. Obiectum proportionatum utriusque esse diversum.Sed intellectus in hoc statu habet speciale
modum cognoscendi non conveniente inicillectui secundum te, Sc
47쪽
vi praescindentem ab hoc,& alte- di, quem intellectus habet In priaro statu Ergo obiectum propor ma cognitione huius status, nontionatum intellectus secundum se competit Intellectus secundum essentraliste debet esse distinctum se. Ergo obiectum proportionais ab obiecto proportionato intel- tum intellectas pro uoc. statu in lactus pro hoc itatu. adaequale acceptum pro obiectoe
Rcspondent contrarij. ObIe- per primam Operationem attaiactum proportionatum. adaequa- cto estentialiter debet esti: tali n- tum intellectus pro statu vitae prae- ctum ab obiecto proportionat sentis debere esse distinctum ab obiecto proportionato intellectus secundum se .Quia obiectum pro- Portionatum intellectu; ita hoc
statu includiv etiam entiae mate- intellactus secundum se.. becundo probatur conclusio nostrae ratione obivium proin portionatum non potest esse commune obsecto proportionata, dc Galla,quae non sunt obiecta pro- Obiecto improportionato Nam portionata intellectus secundum esse oblectum proportio rum sex non tameta est necessarium essentialitet debe epugnare obia quod obiectum proportio tum Lecto improportioriato, Rea ensis
intellectus in hoc stata inadaequa- Νxuc,est commune obivio pr te sumptum,videlicet pro ente in porcinnato , dc improportionato; communi sit essentialiter diver- Cnti videliceti teria h&.enti sum ab obsecto proportis to seirituali,quod cinn intellectu pro intellectus secundum se hoc statu proportionem non ha-Sed contra est Dbicctum pro- het. Ergo ens ut sic non potest e portinnatum. intellectus pro hoc se obiecttam proportionatum .. En statu inadaequatE acceptum, pro consequenter nequit esse primum obiecto adaequale acceptiun,pro cognitumia
obsecto videlicet primo cognito, Respondebis.Obiectum pro- debet esset essentialitet Glinia portionatum in esse obiecti nonctum ab obiecto proportionato posse esse commune obiecto pr intellectus secundum se .SeLobie- portionato, dc improportionato,ctum specificativum intellectus est poste tamen esse comm e in es etiam obiectum proportinnatum se res: quamvis ens, ve siC , sit Bllus secundum se. Ergo non po- commune in esse rei ; non tametavest esse obiectum proportionatu in esse obiecti Et ideo potest est in prima cognitione pro statu vi- obiectum proportionatum-tae praesentA.Prob.maI.Vbi est dia Sed contra est. Fns ut sic est versus modus cognoscendi, debet commune is esse obiecti obiecto esse diversum obiectum propor- porportionato, & improporti tionatuimSed modus cranosce, nato argo non potest eue obiec
48쪽
tum proportionatum. Prob.ant. - obiecti proportIonati non erit Ens ut sic ostituitur in esse Mim communis ad alia proportionata. cti pet rationem communem Gin Explicarur impugnatio . Netis negarivh abstractam ab cessario astagnanda cst aliqua ditarioribus tuis.Sed talis ratio coni- fcrentia constitutiva CNecti prois munis est omni obiecto propor- portionati, in qua omnia obiectationato,& improportionato , di proportionata conveniant. Sed de omnibus praedicatur. Frgo ens in ratione entis reduplicative rivi sic aest commune in esse obiecti. abstracta non conveniunt onmia RespondebiMens ut sic , non obiccta proportionata omnia vi Constitui in esse obiecti per ipsam delicet cntia materialia,quae pro rationem entis abstraciam ab in- statu vitae praetentis Obiecta pro serioribus specificative lumptam: portionata sunt. Ergo ratio entis qua ratione communis cit : sed Teduplicative ut ablaacta non po
constitui per illam retapsicati ve test esse disterentia conititutivam abstractam ,& ut non explicania obiecti proportionati;sed alia diiatem inferiora , secundum quam forcotia assignanda cst . In qu
rationem communis non est. Omnia proportionata ConVe
Ma in inferioribus non inventia niant: quae quidem erit ratio fomtur forinaliter,ut abstracta. malis omnia proportionandi, i CSed contra est. Quia si vera Per primum actum attacta. est data lolutio, diiserentia conia Tandem impugnatur data titutiva entis in ratione obiectῆ solutio. Obiectum proportiona Proportionati non erit commu- tuni, & Obiectum specificativumnis ad Omia obiecta proporti, intellectus nostri debent esse diis nata. Ergo non erit constitutiva stincta,diuinctione gradus ad graentis in ratione obiecti propor- dum.Sed ens ut 1ic,quod est obie- Iionati. Consequentia bona est.' ctum Ipecificativum intellectus,&Quia disterentia constitusva Ob- Ipsumens reduplicative,ur abstra ietati proportJonati debet esse co- ctum non dii ferunt distinctione munis ad omnia proportionata. gradus ad gradum;led potius sudi Ant.Veroprob. Ratio entis redu- forma liter idem gradus, superad- plicative ut abstracta. &non exia dita tantum reduplicatione ab plicans inferiora non invenitur tractionis.Ergo ens reduplicati vh in omnibus obiectis proportiona- ut abltractnm non potest esse obistis intellectus , & alijs inseriori- iectum proportionatum. Min, hus suis; sed potius in illis contra- Cum conseq.tenet. & prob. mai. Oa,oc determinata invenitur. EN CNeclum spec ficativum Angeli,so si vera est data solutio,dissere. 2 Animae sepalatae differunt uitaua constitutiva entis in rMIonc tinctiolae gradus ad gradum .Quia
49쪽
1tatu eadem disterentia constituenda est.
cns ut si quod est obiectum spe , citz qmnia inferiora h&nA taciticativum illorum , gradas di- manet malua : Vt conii niter versus eli a propria illorum sub- Lmici dicunt. Ergo ur tio entis stantia,quae elt obiectum proporis connotantis abstracta est ab ente 'tionatum. Ergo inter obiectumi materiali , continebit implicite' specifidativum,dc obiectum pro- ens spirituale : & prit ad utrum- portJonatum intellectiis pro hoc que communis. Secundo impugnatur Ista solutio. R a tio analoga ab uno inseriori semel abitracta manet Tndi differens pro cxplicito ad OinniA.
inferiora .Ergo implicite continςt 'Ens conno ans materiam nequit ese illa,d manet ad omnia taminu primum cognitum. ni Prob. ant. Ratio analoga ab
PRobatur conclutio lita. Primu uno inferiori abstracta maiiet in
cognitum non est ens com- differens. Siquide sic abstracta s .mune ad ens materiale , & parata manet a singularitate de-ens spirituale, Sed ens connotans terminante. Sed indifferens inmatcriam est ad utrumque com- quantum tale aequaliter se habet mune. Ergo non eit primum cog- ad Omnia inferIora. Ergo ratio nitum. Prob. min. Ens analogum analoga se uel abstracta ab uno
.d materiale, & spirituale est ad inseriori nianet indifferens pro
V sumque commune.Sedens conia explicito ad omnia inseriora. . notans materiam est analogum Tertio impugnatur solutio. ad materiale is spirituale. Quia Ratio vita vota ab uno inferiori illam implicite continet , & nul- semel abi tracta ad omnia manet luna illorum ex licat. Ergo ad indifferens. Unde ratio animalis Vtrumque commune cit. abstracta ab homine manet indita Respondent contrarij. Ens serens ad hominem,& equum , Rconnotans materiam non conti- ad omnia animalia coinmunis. Et
. nere implicite entia spiritualia. in opinione probabili Thomilia-Quia ratio entis connotantis ma- rum, quam nos etiam in Logicateriam soluin est abstracta ab ena habemus , natura Angelica sc- re materiali, non tamen ab cnte mel abstracta ab unico individuo, spirituali. Et ideo hoc .secundum quod habet, manet ex conceptu nec continet implicite, neque ad naturae indifferens ad plura indi- ipsum analoga est. vidua. Ergo idem de ratione ana- Contra tamen est. Ia ratio toga dicendum.
analoga ab aliquo in inseriori Secundo respondent alij.Rati semel abstracta continet impli- nem enus abstracta ab ente male
50쪽
istic. et de Primo Cognἱto. I T
iaall esse quidem communem ad cognitum ab intellectu nostro, latum,& adens spirituale Non ta- pro statu vitae praesentis. Et in
men ex parte rei,sed solum ex par- Vltima q. citata art. 3. adducit te modi : quatenus non explicat Verba sequentia Prianum cognia ens materiale,neque ens spiri ua- rum , quod intelligitur a nobis se-la: sicut logici dicunt, ii tam pro- cuvium statum praesiemis Pirae , esspositionem,siubstantia est ens,non quid litas rei mazerialis quae est esse superioris de inferiori ex par- nostri intelle las obie lum.. In quite rei conceptae,sed solum ex par- bus procedit Angelicus Doctoe te modi. Quia ens solum quan- de obiecto proportionato : siquitum ad explicitum. 1 1ubstantia tam articuli interrogatio fit de praescinditia Sed contra est .Quia nullum
analosum praescindit ab analogatas nisi, quantum ad explicitum: vel salti in plura analoga aliam praecissionem non habent. Et tamen ratio analoga, mel abstracta,Vero,& proprie communis est. Ergo licet ratio entis solum quantum ad explicitum praescindat ahente materiali in spirituali,seni et tamen abstracha , verE, & proprie erit ad utrumque communis. Alia autem circa conclusionem illam dabimus infra. R IU. . Iistia conclusio remn iis quoi fio. Primum cognitum ab istia lia nostra es eas se aliter materiale..
Conclusio ista est sententia D.
Thom. I. p. a q. 8 .vsque . ad 3 s. ubi passim amrmar, ens materiale esse solum obiectum proportionatum , , de primo Mag. μνωοῦ, primo cognito . quod. idem est, ac interrogare de obiecto propo tionato. Respondent contrari j. D.
Th. Ibi loqui de quidditate rei
matcrialis in adaequale sumpta secundum aliquoa praedicatum. quidditativum iptius, videlicet secundum rationem entis , quae est
de quiddilath cuiuscumque rei materialis. Et ideo cx liticra D.
Thom. non infertur ens materia,
Ie,secundum differentiam materialis esse obicctum magis proportionatum intellectus, di prius ab intesicctu conceptum. Quam e Ii attonem veram esse perfla indere connantur alijs locis D. Tlia de quibus in argumentorum Iutione dicemusia Modo,autem Explicatio praedicta rei jcitur. Dah. absolute asserit, quiddita. tem rei materialis esse primum cogninim ab intellectu nostro,
pro statu vitae praesentis. Sed in doctrina I .Th quidditas in ad m, quate sumpta , vel pars Uudditatis non potest absolvi. quidditas nominari. Ergo non loquitur