장음표시 사용
51쪽
I .Th. de quIdditate in adaequale
sumpta , oc secundum aliquam partem; sed de illa adaequa te considerata. Maior cum consequentia tenet. & prob. min. D. Ii . q. 73 .art. . probat hanc propositionem , Anima cit homo , csse falsam: quia anima non cil totaqtiidditas hominis, scd pars quid-
citatis:& ibidem etiam in corpore amrmat,quod quidditas tignificat id, quod diffinitio. Dimnl-tio autem totam quidditatem significat,&non partem quidditatis. Ergo in doctrina D. Th. pars quidditis non pote it at solute quiduitas nominari .Sicut iola materia non c icitur absolute quid-ditas hominis, nec sola forma. Conlequenterque dum D. Tho.
amrmat , qui sciitatem rci materialis cile primum cognitum,&obiectum proportionatum , de quiduitate rci materialis adaequa- te lumpta,etiam siccundum propriam citi crentiam , intelligendus est. Nec amplius immorari
opportet in doctrina D. Th. quae pro nostra, & Oppolita sententia non dissicile explicatur.
nostram probant aliqui Thomi tae. Illuri,quod in omni actu intellectus no1lti pro vitae praesentis ita tu ingreditur in obliquo , de hei in recto attingi per primum actum tanquam ratio quae signate & exprelse cognita. Sed materialitas in omni actu intellectus nolui attingitur in obliquo. Nam quidquid Intellectus cognoscit ipsum attingit admodum rei materialis. Ergo Cns materiale debet esse primum cogis nitum , & attactum per primum actum in recto. Minor cum consequentia tenet , & mai. prob. Nam,quia Deus in dilectione charitatis,qua diligimus creaturas, semper attingitur in obliquo , per primum actum charitatis attingitu semper in rccto. Et
idem de primo actu fidei, & lpci,
qui Deum attingunt in recto: quia in omni alio actu fidei, & spei,d bet Deus fallim in obliquo altiu-gi. Sicut etiam intellcctus ccgnitione absoluta prius attingitens reale quam cns rationis. Quia Omnis cognitio absoluta entis rationis ad ens reale in obliquo teriami natur. Ergo etiam quod in omni actu intellectus nostri attingitur in obliquo per primum a
tum in recto debet attingi. Haec tamen ratio manifes
te instatur. Quia malum ingreditur in obliquo in quocumque actu doni timoris. Et tamen per prImum actum non attingitur in recto. Eo quod nullus actus donI, vel virtutis potest attingere malum in recto. Alias bonus, & vi motus non esset. Ergo quamvis materialitas in omni actu nostrii mellcctus ingrediatur In oblia quo,non inde insertur, quod per
52쪽
praedictam facile respondebunt contrarii: Illud esse intelligendum,
quando obiectum attactum per alios actus in obliquo habet proportionem cum primo actu : sicut illam habet Deus cum primo
actu fidei charitatis in spei,& ens
reale cum primo actu intellectus. Tt talem proportionem non habere ens materiale in ordine ad Primum actum. Et ideo ali
ex doctrina D.Tho. contenta In Iocis antecedenter relatis. Nam
illud primo pro praesenti statu ab Intellectu cognoscitur, quod per
se primo repraesentatur per spe- . Ciena a phantasmatibus abstractam .Quia per talem speciem cognoscit intellectus obiectum.Et ita illud primo debet cognoscere, quod primo repraesentat species.
Sed species 1 phantasmatibus ab zracta per se primo, & explicite
repraesentat ens materiale. Ergo
em materiale pro praesenti statu primo ab intellectu cognoscitur. Prob. min. in qua dissicultas est. Illud primo , & per se repraesentat species abstracta, cuius singulare primo , α per se repraesentatur in phantasmare. Eo quod iuxta doctrina D.Tho.q. 8 3. art. 3. in corpor. Idem ordo cognitionis in sensu , α iti intellectu servari debet.Sed in phantasinate non repraesentatur nisi singulare entis materialis formaliter. Ergo quod Per se primo repraesentat species abstracta l. phantasmate
debet esse cns materiale formaliter. Minor prob. Phantasina in esse repraesentativo est in trinsice , & formaliter materia iale : ut omnes fatentur. Ergo laphantasmate non repraesentatur nisi singulare entis materialis formaliter. Consequentia bona est. Et ans etiam conflat. Quia species in esse repraesentativo
non potest propriam potentiam , & illius immaterialita tem excedere. Sed phantasia est potentia essentialiter , & inia tritifice materialis. Ergo plaantasina . quod est species phantasiae , debet in esse repraesenta iativo esse materiale formalircr. Quod etiam eo constat. Quia phantasia solum cognoscit ens explicith materiale in indivia duo : hoc autem signum est in phantasmate solum repraesenta ri ens materiale formaliter. Si namque aliud repraesintaret,
contrarij. Speciem a phantasina tibus abstractam repraesentare omnes gradus ,& praedicata omnia , quae in obiecto reperiuntiir: cumque inter omnia praedicata ratio entis sit magis confvssa , dc magis universalis , consequens
fit speciem per se primo debere repraesentare rationem entila: α intellectumillam cognos
53쪽
principio falso. Quia specios a
phantasmate abstracta solum re praesentat explicite omnes gradus materiales.Scd inter Omnes illos ratio communis entis materialis magis conflicta dc universalis eth. Ergo illam primo reprςsentat spe- Cies. Prob. mai. Species illa secundum repraesentationcm admqua tam eli intrinsice materialis. Ergo solum repraesentat explicite omnes gradus materiales. lyrob.
ant. Nihil repraesentat species illa iiiii quod prius in singulari repraesentatur per phanta lina.Scd phantasma cit intrinsice materiale secundum repraesentationem adaequatam. Ergo species illa secuniadum adaequatam repraesentati nem intrinsice materialis est. Min. cum consequent. tenet. &Inai. similiter constat. Quia species Intel lactus,& phantasma tantum disiunguntur in eo , quoci species repraelantat in communi,
quod phantasma in singulari re praesent.it. Et consequenter nihil repraesentat species, quod prius in singulari phantasma non pra
singulare entiε implicite repraesentatur in phantasmate. Et co sequenter species a phantasmatibus abii racta repraesentare debet
rationem communem entis.Cumque alias ratio ensis sit magis con
fusta,magis etiam debet esse proportionata , di primo etiam ab
Contra tamen est. Quamvis singulare entis implicite reprae sentetur in phantalinate ; haec tamen repraeIcntatio pure materi
lis cit. Ergo sufficit,ut a phantas. matibus possit abltrahi specics r
praesentativa entis. Prob. an Phantasma nec implicith, nec e plicite potest repraesunt areformais
litcr,niit illud quod est formaliter
materiale .Sed lingulare entis non est formaliter materiale . Aliab etasset singulare ; non quidem entis, sed entis materialis. Ergo rcprae
sentatio illius iiDplicita in phantasmate pure materialis eir. Pr bo mai. Nihil potest formaliter repraesentare phantasma , niti sub ratione sui obiecti. Sed obiectum phantasmatis eii formaliter , dc intrinsice materiaic;sicut,& ob- lactum phantasiae. Lo quod lpecies extendi non potest ultra Obiectum suae poteritiae ..Ergo phan tasma nec implicitE,nec explicite,potest representare formaliter,
niti quod sormaliter materiale est. Secundo impugnatur solatio data. Eo modo per speciem intellectus potest repraesentari ens in communi , quo singulare entis per phantasma repraesentatur. Sed singulareentis tantum implicite materi lithr per phantasma repraesentatur. Ergo species abstracta hphantasmate solum implici te materialiter potest re
54쪽
praesentare ratIonem entis. Explicatur impugnatio. Ita proportionabiliter repraesentat species Intellectus rationem com Munem sicut phantasma repraesentat singulare. Sed phantasma
non representat lingulare entis, It hoc ens, sed ut hoc cns formaliter materiale. Ergo species intellectus non representat ens, foria maliter ut ens, sed potius ut ens. formaliter materiale . Min. pro batur. Quia lingulare entis tanturepraesentatur in phantasmate propter identitatem, quam habet cum singulari entis materialis. Eriago non reprςsentatur, ut hoc ens, sed ut hoc ens materiale. Sicut species potentiae ullivae non reis
prςsentat formaliter ens. Quia in obiecto potentiae visius solum reperitur ens materialiter , &peridentitatem cum Colore formaliter terminante visionem. Secunda probatur ratione conclusio nostra. Absoluta cog- . nitio entis debet necessario prae- . supponere cognitionem entis maIterialis. Ergo ens materiale debet
.esse primum cognitum. Prob. anis . te . Omniscognitio entis' ablbia: luta debet esse connotativa, & ad modum rei materialis. Ergo de-c bet necessuro presupponere cognitionem entis materialis. Quia propterea Deum, & Angelos nonopriiuo cognoscituus: quia semper Deum, di Angelos con notative attingimus ad modum rei materialis. Ant. vero solum. conua
manifestam experientiam poterit negari. Omnes namque expCrimur nihil nos cognoscere,.nisi asinoduin rei materialis: & ipia sum praedicatum emis non aliter
apprehendimus nisi ad modunualicuius materialis. Et si, semebpraedicatum entis polemus cognoscere . & non ad modum rei materialis, etiam, Deum, & Angelos eodem modo possemus a tingere .Ergo omnis cognitio entis absoluta debet elle con notativa, & ad modum rei materialis. Confirmatur, & vrgemPPra
tio prςdicta. Materialitas cit ratio
formalis coniti tuendi obiectum proportionatum.Ergo solum ensimateriale potest csse obiectunx Proportionatum , S primum ab intellectu cognitum. Prob. ante r. Ea est ratio formalis propor tionandi, vel constituendi obiectum proportionatum ,quae se ipsa proportionata est. Sicut patellin luce,quae eit ratio formalis viis
dendi alia 3c se ipsa vis bilis est.
Et universaliter ratio λrmalis respectit aliorum est etiam ratio formalis ad se ipsam. Sed materialitas per se ipsam proporti nata est. Siquidem illam attingi mus per i peciem propriam quid-ditativE:& non admodum alterius: . Ergo materi alitas est ratio formalis proportionandi , vel constituendi cibi ectum propor
Secundo prob. antec. Non Ba in m
55쪽
intellecta materialitate solim temanet Obiectum sbecificati vum intellectus. Ipla namque non intellecta solum remanetens ad materiale , dc spirituale commune. Sicut non intellecta rationalitate in homine tantum remanet animal commune ad hominem , & ad equum. FGgo materialitas est rario forma- . lis constituendi obiectum propor
Tertio prob. antec. Immaterialitas est disterentia constit tiva constituendi obiectiim proportionatum intellectus AAgelici. Ergo materialitas est ratio λrmalis proportionandi obie tum intellectus humani pro statu vitae praesentis. Respondebis: Melusa materialitate,vel illa non intellecta remanere ens Connotans materialitatem:& praedictam connotationem maxeriae esse rationem sora
malam constituendi obiectum proportionatum. Sed contra est. Ea est raclo sermalis constituendi obiectum proportionatum , quae per se Ipsa in proportionata est. Sed ma-Mrtalitas per se ipsam proportionata est, ut probavimus.Ergo materi alitas ipsa,non autem connciis ratio materiae,erit ratio sirinalis constituendi obiectiam proporis
Secundo Impugnatur data solutio. Immaterialitas ; non autem conninatIo immaterialit tis: est ratio mrmalis proporti nandi obiectum Intellectus Angeli. Ergo ab opposito materialitas erit ratio formalis proportionandi obiectum Intellectus humani Et quidem , ens materiale non redditur obiectum proportionatum per connotationem materiae; sed per ipsam materiam,quam formaliter importar. Ergo con notatio materiae non est ratio fo malis proportionandi , vel contitituendi obiectu proportionatum. Et certi: mirum est, quod con notatio materiae conitituat obiecistum proportionatum , & quod ipsa materia per se ipsam proportionata non siit: neque constitue
re possit obiectum proportiona
Arguitur primo authoritate banctissimi Praeceptoris in prooemio de ente , oc elientia.
Et I. 2. q. 94. art. a. in corpor.
In quibus locis exprcsse asserit: ipsum ens esse, quod primo con
cipit intellectus , & quod primo
cadit in intellectus appraehensione. Ergo ens est primum cogntintum ab intellectu pro statu praesentis Vitae. Respondent aliqui: D.T .
in lacu telatis loqui de obiecto
56쪽
proportionato intellectus secun- dilatcm rei materialis. Ergovcriadsun se , quod quidem est ens in communi ἔ non tamen loqui de obiecto proportionato.pro flatu vitae prauentis. Π Hax tamen solutio expraensa est contra mentem D. Thom.
Ipse namque loquitur de obiec ro , quod intellectus cognoscit in actu secundo. Siquidem loquitur de obiecto , quod primo cadit iuappraehensione intellectus: & solam apprehendit , quod cognoscitur. Sed intellectus secunduse non intelligit in actu secundo. Quia intellectus secundum se non operatur ; sed solum im-IOrtat praedicata essentialia , dcabitudinem ad obiectum specificativum , quod comparativh
ad intellectum prout sic est etiam proportionatum. Ergo non I quitur Dahom. de obiecto proportionato intellectus secundum se. Et ideo hac solutione relicta Respondetur, D. Thom. loqui de ente;non tamen secundum expraessionem entis , sed solum secundum expressionem entis materialis. Cuius ea est ratio. Nam quando Angelicus Praeceptor de eadem re in pluribus locis sermonem facit, verba, quae adducit in locis extraneis intelligenda sunt iuxta ea , quae habet in proprio loco , in quo retri ex professo dissipatat. Sed in proprio loco , videlicet in I. p. a Q. 8 .vsque ad 88. semper asisignat pro obiecto proportionato quia, ba quς alibi habet in hoc sensu in telligenda sunt. Et maxime quia
in quaest. 37. art. 3. explicans,
quodnam sit obiectum proportio-Matum , & quid sit quidditas rei 'materialis, allerit: quod estra materialis. Quibris vcrbis , de non alijs clarioribus , possumus
Rursus etiam ad primum iu mo-dem articulo respondet: Quia ικie lum inrellelus est commune quodiadam resin verum , ub quo Comyr
henditur etiam ipse a ius intelligeiac de intelle lus potest suum a sum i telligere, sed non primo. uvia neque peimum obiectum nostri intellectus se cundum praebentem statum est quialiabet res, verum, sed ens , m --rum mnsideratum in rebus materialibus.
Iuxta quam doctrinam alia loca D.Thom .intelligenda sunt. Secundo arg. 1 ratione. PrIma cognitio intellectus nostri pro statu vitae praesentis est cognitio imperfectissima omnium. Sed cognitio entis materialis Im persectissima non est. Siquidem imperfectior eli cognitio entis in 'communi. Ergo ens materiale primum cognitum non est. Minor cum conseq. tenet. &prob.
maior. Quia agens procedens de potentia aci actu in prius elicit acinium imperfectissimum .Sed intelis
lectus est agens procedens de potentia ad actum. Ergo prima cognitio illius imperfectitisinis eiu ta 3
57쪽
Respondetur disting. min. Non est imperlactissima abioluiath:conced .min. Imperfectissima circa obiectum proportionarii me nego min. di conseq. Intelicta namque procedens de potentia ad actum non debet prius elicere cognicionem imperfectissima absolute;sed illam quae imperfectissima est circa Obiectum pr portionatum: & cum talis sit cognitio entis materialis, Ut iam vidimus illa debet este piima.
Sed initabis. Cognitio en istis, ut sic, HI etiam circa obieciatum proportionatum. Sed haec imperfectior est cognitione entis materialis. Ergo cognitio entis materialis imperfectissima non est circa obiectum proportionatum. Prob.maior. Ens , ut
sic , quiddilative cognoscitur a nobis pro statu vitae prauenti S. EGgo est obiectum proportionarum. Alias non posset quiddita-tlὰ cognosci; sed solum Connotative,oc admcidam obiecti proportionati. onsequenterque coonitio entis ut sic circa obiectum - proportionatum versatur. Prob. ant. Ens materiale cognoscitur a
nobis quiddilative pro statu vitae praesentis. Sed non poteliquiduitatiud cognosci,quin ens ut sic quidditativh atringarur. Er-- go ens ut sic quidditativh cognosc itur.
ficultas est, prob. I. Ens materiale constat ex ratione entia, ocratione materialis. Efgo non malest quiddilative cognosci , nisi ratio entis quidditativh attingatur. Prob. conssequentia. Non potest res aliqua quiduitativh cog--lci, nisi praecii cata quidditativa , & essentialia iplius quicluitaiative attingatur. Cognitio nam isque quiduitativa est cognitio clara . oc distincta : di non potestella distincta nili praedicata constitutiva rei quidditativh cognos.cat. Ergo i cias materiale conitatestentialiter ex ratione entis,& raistione materialis,non poterit quid-ditative cognosci, nisi ratio entis quidditativh attingatur. Secundo prob. min. Quia animal est praeciicatum essentia ae hominis , non pote it homo quid-ditative cognosci , quin etiam animal quido itative attingatur. Ergo non potest res aliqua cogis noici quidditativh , quin etiam praedicata consi itutiva illius qui
dilativh attingantur . . Respondetur, neg. mal. adprobationem nego antec. didprobationem , distinguo minor. Quiddilatiis attingatus exercite,&inconcreto: conced. min. In sua communitate et neg. min.& sub eadem distinctione negari consem Vt enim aliqua res quid-ditativ. cognoscatur,necessarium non est,quod praedicata essentialia δε conititutiva iplius quiddiatativEcognoscantur in sua communitate , & amplitudine ; sed
satis est , quod inconcrcto , ves
58쪽
ui contracta cognoscantur quissiditative: quo modo,quando ens materiale quidditat ivb cognoscitur,etiam ratio entis cognoscitur quidditati vh,ut contracta videli- .eet, & determinata per m bteriam contrahentem. Per quod patet ad secundam probationem mino ris principalis. Cuius etiam plures habemus initantias.
Prima initantia repetitur In Angelo-, qui propriam substantiam cognoscit quiddilative per
primam operationemr Et tamen rationem entisn in communi
se a communitate. Nam omnis cognitio Angeli circa naturaialia inferiora, vel aequalia comis praehentiva est, & ad rem in singuIari terminatur. Et etiam anima separata per primam opera tionem se ipsam attingit quiddi lative : & non attingit ens in sua communitate. Alias cognitio tui iplius non esset prima cognitio a Secunda instantia invenitur in communi Dialecticorum do
trina asterente : primam cognitionem quidditativam Dialectici esse circa terminum r & tamen non supponitur quidditati vh cognita antecedenter secunda intentio in communi , quae pertinet ad Metaphylidam. Et in sententia contrariorum ipsum ens in communi quiddilative cognoscitur. Et tamen ens spirituale,
quod est de essentia entis pro
implicito , non attingitur quid-
Sed instabis i. Implicat ali quid scientificE cognosci , nisi etiam quidditati vh at tingatur.Sed
enS in tua communitate scientifice cognoscimus. Siquidem passiones illius vere in Metaphysica demonstramus. Ergo ens ut sic quiddilative cognoscimus. Prob. maior. Ante allensum scientificum debet de obiecto scibili praecognosci, an ', quid sit. Namqxod quid est subiccti est unum
ex praecognitis ad ipsam demoniatrationcm : ut Aristotcles docet. Scd cognoicere de obic cto quid sit , est ipsum qui ita lixe cCgnoscere. Ergo implicat aliquid scientifice cognosci , nisi etiam quidditat ivh attingitur. Quibus addimus demonstratione ni fieri per diffinitionem . subiccti. Diffinitio autem , & quidditas idem sunt. Et consequenter non poterit aliquid scientifice co nosci,nisi etiam quiddilative cogis
Secundo Instabis. Concepistus formalis repraesentans ens in communi ut imperfecth praeci sum ab inferioribus suri , reprae sentat ipsum quiddilative;& non admodum alterius. Ergo ens in communi quidditativh cogno1-citur.
Tertio instabis. Ita nominain mus, sicut concipimus , ut asse rit D.Sanctus I .p. 6. I 3. arti c. 9. Sed nominamus ens per Pol en abso-
59쪽
absolarum, de quidditativam ip- ditatem per propriam speciemsius. . Ergo ipsum quiddilative cognosci vel.aliam rei super oris, cognoscimus. Quarto instabis. Ens est representabile per speciem propria. Ergo potest quiduitative cognosci. Probatur ant. Species,qua ens per cognitionem metaphylicae attingitur,eit propria entis. Ergo Cus eii representatille per speciem propriam. Probatur ant.bpecies, qua Metaphysica utitur,reprclentat ens secundum expressum entis,&nullo modo materiam. Er-. go species illa eit propria entis. Probatur acit. Eo modo species representat ens,quo Metaphysica
ipsum attingit. Sed Mctaphysica
attingit ens fecundum expressumcntis; non vero attingit mare
riam .Quia Metaphysica abstrahit ab omni materia. Ergo species,
qua Metaphylica utatur,representat ens secundum expressumentis , re nullo modo mate-
Respondetur tamen ad primam initantiam. Negando maiorem .Et ad eius probationem distatinguo mal. An sit, oe quid sit, per
propriam vel alienam speciem: - Concedo mai. Per propriam semper: neg. mai. Et alitinguo min.
i Quid sit, per propriam speciem:
- Concedo min. Per alienam: neg. min. Jc conseq. Licet namque,ut
obie&im scientifice cognoscatur, debeat cognosci de illo quid sit, veὶ quidditas,dc ipsius distini tIO; non tamen requiritur quid- quod eli necessariuria Vt obiectu quiddita livd attingatur; scdiatis est quidditatem caenosci per
speciein alienam .Quia hoc sumacit , ut intellectus de tali obiecto proprietates demonstret. Doctri
tantIa clara invenitur in Deo , dc Angelis, & Ia anima separata: quorum in hac via veram scien tiam habemus. Et tamen nullum illorum per propriam speciem,&qu dditative cognoscimus. Ad secundam init. Responis demus. Conceptum formalamentis non representare ens quid-ditative, sed solum connotativd,& admodum rei materialis. Dices: quod ens in commu
ni est diuini bile, & de facto diffi
nitur. Ergo quidditativh cognos
Respondetur distinguendo conseq. Quiddilative ex parte rei
res dimniri possit, necessum non est cognoscere illam quiddilatiis Vς, & per propriam speciei sed satis est quiddiratem illius,quamvis per alienam speciem attingere , sicut constat in Angelis, α ima separata. Ad tertiam instantiam, neg. mIn. Ad quid enim tale nomen si non possumus ipsum enS cognoscere quidditat1vh Vnde nomen ens sollim significat quiddi-
60쪽
eatem ensis ex parte rei, non ta- attingere ens secundiam expres-men ex parte modi significandi. sum entis in recto ; non tamen Sicut namq ipsiuri con norativE in obliquo.Qitia licet ens attingat concipimus, ita ipsum connotariis secundum conceptum entis ἶ ip Ve nominamus. Erata universaliis sum tamen attingit admodum ter verum eIt,quod licui concipi- rei materialis. Eo quod species mus. ita nominamus. Et entis, entis ab ente materiali produci- Dei,& Angelorum,sicut nec spe Actes,ita nomina quidditativa non
Ad quartam respondetur, negando duo antecedentia prima in ad probationem, dist. ant.
Secundum expressum cntis ex par
te rei repraesentate .concedo ant.
Ex parte modi reprςsentandi meisgoant. & conseq. Species namque, qua Metaphylica utitur, est abstracta a phantasmatibus. Et ideo non repraesentat ens nisi
admodum rei materialis;quam Vis ex parte rei repraesentet expressum entis.Et quando dicitur, Metaphysica abstrahere ab Omiani materia:de rebus ex parte rei cognitae intelligendum est; non tamen ex parte modi attingendi propter speciem ipsam, qua
titur: quae quidem solum eli propria rerum terminativh , non tamen moti vh , sed potius ab ente materiali producitur ,& ab eodem Metaphysica movetur.Sicut - etiam per Theologiam non aristingImus Deum nisii modo materiali motIue. Et tamen Theologia abstrahit ab omni materia. - Et idem de Logica dicendum. Quod alijs terminis poterat
latione ad ipsum quidquid ipsa
Tertio arguitur. Obiectum specificativum intellectus neces sario debet attingi per primum actitari illitis. Seci ens ut sic est obiectima spectiacativum intellectus. Ergo debet primo attingi. Respondent aliqui. Obie ctum specificativum intellectus pro hoc statu non esse ens ut sic sed solum ens materiale. Et ideo solum hoc debet esse primum
Haec tamen solutio falsissuma est. Nam si obiectum specificativum intellectus pro hoc stata non esset ens ut sic , 1ed solum ens materiale,intellectus pro hoc statu esset potentia essentialiter distincta ab intellectu secundum se, cuius specificativum est ens ut sic. Eo quod per specificativa formali ter diltiiusta potentiae etiam diis stinguuntur formaliter. Sed talis civersitas essentialis in intellectu non est admittenda. Ergo soluistio admittenda non est. Et ideo aliter Respondetur. Dia.mai.De