Opera Ioan. Goropii Becani, hactenus in lucem non edita nempe, Hermathena, Hieroglyphica, Vertumnus, Gallica, Francica, Hispanica

발행: 1580년

분량: 1111페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

eos sciam reserre. Vertam consulto tanta accidit . ut in id genus ori uinibus pertinacius sententiae cuiquam adhaerere, hominis sit parum Luelligentis. Nos item pro bin crebro dici audimus bin citra notationis discrimen, lubrico lapsu E in I transeunte. Vnde Hebraei pa habeant pro intelligere: dii ficile item sit non tam inuentu ,qu.am conr pr otin batu. Uini nos pro inuenire dicimus, quod proprie dc primum couenit intellectui. UtinW vero idena est quod opinari, quasi dicas, rem vertero modo in hanc, modo in illam par

Lem, nec omnino certum habere,qua ratione cam constare oporteat. Vel ab hoc itaque

vel ab illo fieri pa queat. At cum ra lignificat inter si a biniicia voce nobis usitata. Atq. v hac delini. A B: Mem sit lar in pro ligo. quasi viritin apud unum dicas; a cuius praeterito imperfecto baiu vinculum de lignat di pro quo Hebrai inter alia habent bu , quod a no-

- strati voce Cabit derivari videtur rudentes notante. Sed cum rex Hiram perderisionem viginti opid .i a Salomone donata terram h p vocaret : fortassis ad Cabuit allusit, quod frequens nobis est , dum rem ita contemnimus , ut meliorem scri non fore speremus. '. Caenim malum , uiui sordes. Quid enim malis sordibus contemptius 3 Hebrai quid ς' - Hiram dixerit, non facile de sua lingua assequentur: apud quos tamen Caviiii ita frequens,ut nusquam frequentius omnium gentium. Sed valeat - il, ne nos contam, net. A Bant Randa de Bandophorus, Dacii. de quibus in Gigantomaclaia. Clittoa ACCE DA M v s ni bad C, in quo pronunciando, pressius quiddam Terentianus inuenit Martianus addidit extremas linguae oras molaribus apprimi: nobis constat C de Κ idem esse: atque inde mox liquet, nomen huius litterae de potestate sunaptum,ur. De esse debere : Qua vocula tum utimur, cum quempiam ita rogamus, ut blandiendo orandoque ita premamus, ut nisi impetremus, non videamur cessaturi. Sic vitis habet, Iie dati diit De it bid ui: iacit , obnixe te oro, fac hoc : oro te quam possum enixissime. Quis in id genus precibus no agnoscit prael uram 8 quis non vehemens dcsidctium quorei cupitae instatur quis non videt,quam apte litterarum naturae scrino notior vocabulaeti concinneti Contrarium et, ut inuertione loni, ita re ipsa, qua vocula utimur dum quid- . . quam oborrendum utilicamus quod i minime nobis cupimus. Hinc dret,quasi dor-α,

ia est, 1 quo penitus abhorremus, pro merda nobis usurpatur. A Le & ar, quo morari c/τ- notatur, fit Cati pro coquod enixissime cupimus apud nos morari. Latini Carum hinc ς' ' acceperunt i5 exordio vocis δί significatione concordans quae vox ichnaeana in una sic retro legitur, ut id intelligatur, quod in Caro maxime carum est. Gat enim vocali,nae. perinde ut in Car est onga, idem est nobis quod Latinis tango. Prorsa itaque vox cor Ora I M ucis e iuncta starrat facit,& svncoptos hare, pro templo, in quo hoc hominum proprium est Oiscium, ut se Deo, qui summum est omnium carorum, ita coniungant, ut mente eum continuo tangant,nec ullode imo ab eo sinant avelli. Quod si lim, ut plerique pronunciant, dicas; videbitur ipsum templum iit, is insonare Le-rat, id est. enixe veli menterque te oro, ut tangas. At quem l Illum nempe quem raat conuersum demonstrat quom tam per exochen dicere debemus. Omnes ergo templi cierimonias, blandus preces nobis fundere putemus,ut cogitatione nostra deum ipsum, unanium carorii aplicem supremum, tangere continuo Itiumuir. Himis enim solius contactus omnia con-

Qtim servat, omnia custodit ,omnia tuetur 4 Vnde templum etiam Elmi , de media littera Mam. Doni dici consueuit, quasi bit bii inridi in id notatur quod undique tuet 0r atq. custodita Hoc vocabulum primum conuerritiplicano inuisibili, deinde visibili, quo omnia vi , que in circuitu custodiuntur atque consciuantur 1 hocqDe sit premum templum est idcna iacimum eorum quae videntur. Cium ergo qui duis temptu nos oret,ut Deum moti tang mus: tum nulluni magis de maioribus illectam iis , quam totum canum admi rando suo artificio ad opificem inusta uatque mentem attolicos .ad cum contingerindum, cuius ianvstupeod a. opera oculi cernuntur. Vt autem quodvis templum domus est orationis, ut lurc satis luculenta notatione nobis inii nuat: ita & caeliani quo omnes continemur, deaminia nustet domus orationis maxime habeatur. ut ubique dc semperorandum putemusiatque adeo ipsim b dii vitam nihil aliud esse, quam oratio in. intelligasinis. Doni itaque domus est oratrinas proprio, quaesbia nos uti lique cu litati tam variς usurpanda vox Auam varietesch ci istodiae ratio diffiindit. Sed haec iis suae in A mazonicis scriptamus adiuncta si isti arae pro temporc, cum multo prolixior ,non daco sermone, sed volumineopus esset, ad vim vocis licit tuebore integre persequenda

152쪽

H, quo spiritus uadicatur, I A,quo progressus ad anteriora dicitur, & C, quo enixa haec initantia intelligitur, fit l .aat quod idem est ac ii dicam, maximo desiderio feror ad aliquid. Hum ergo tam ingentis spiritus, quo ita ferimur, sinis cit ipsum bonum, quod omnia aequὰ expetunt. Relicia ergo adspiratione, aat significat ipsi im bonum, ad

quod anhelatur, siue suspiratur; ubi adspiratio relinquitur, c pressura ip:ius C ret uictur; ut intelligamus, ipso bono acquisito, atque iam pre e contacto, nos non amplitis sit spirare, scdgrua perii ut quiete . Eodem modo x cl altum signat, eo quod alta ad Deum v xtendant, qui apex cit omnium: a quo ii adspirationem demas ipsum illud quod omnium supremunicii, quodque ad nihil aliud sui pirat, intelligemus. At crgo bonum, Pat ad aliqui ut, ratione boni ius piro. Iam quia bonum omnia caesh sus cndit,& velut masnes terrum, tenet assisa , sit ut i rat pro unco ponatur, dc ut verbum etiam usurpetur, pro retineo firmiter, velut unco aut harpagone. At pro bono. contrarium habct pro ca. malo: in qu ruina utroque quamuis vocalis nostratibus producatur Graeci tamen καχu κη priore breui dicunt, de α : ab at pro medicamento ponunt. Ab , fit Ird pro bonum reputo: ubi sibilus loco assii mationis est, ut tota potesticis nomenclatura ad compositionem veniat, ceu diceretur,It-ta, quod rodditur Latinis, bonum est. Huic contrarium Sta quasi dicas, Esta vel So-ta ; quorum illud, cit malum: hoc, ad malum, ita de lignat. κακος autem dic itur a Caati voce composita ex ca dc Darat' pro eo qui fl agran - M.ti deiiderio se itur ad malum: ut cum dicimus, Eis emtrg CM. Latini rectius in Caco suo priorem syllabam produciam icti nucrunt; quo vocabulo malorum pater denota U. -- tur qua vix ulla vox significantior queat esse, ad eius naturam inprimendam, quam to- pM tam scimus vehementissimo ardore ad mala praecipitem serri, de homines, ut ferantur, maximo nisu omnibusque machinis continuo pulsare. Beatos,sc ter beatos Romanos,

apud quos sue Saturnus siue filius eius Ianus tabulae huic totum salutis humanae mysterium intexuit, dum Caci antrum flamis de teiacbris horrens finxit, ad quod boues, id est, homines boum ii miles, retrorsum ad exitium trahebat: Hunc Hexcules occidit lauastra: huic ara maxima Romae consecrata, certum argumentum, Christum apud gentes, quarum caput Roma, praedicati duin, Iudaica gente ob pervicaciam repudiata; aqua seculi legis in s bculum gratiae mutatione, Euan ier nomen accepit. Nemo mire- Tu- . tur, aut indigno serat, me s cpius ad Christianae religionis niysteria reuolui; cum totius Hermathenae hic unicus scopus sit, ut ex sapiente vocum inici prctatione ad apicem sapientiae veniamus: quem non alium, quam Christum esse scimus. Hunc omnibus ex ipectandum, plurimis suis vocibus nomenclator ostendit: dc ut aliis aliud de co praedi- 'e -- icat; ita in nomine Caci declarat, quem js, qui mittendus erat, occisurus esci. Orcinus dit. ergo, dum Caci recordamur, ut desiderium, quo ad malum nos serri ssentimus, Christus gratia spiritus sancti extinguat: qui verus Hercules, ut de Caco trium plium duxit ad capitolium s piternum i ita nos a Caci veneno purgatos una secum ad epulum ducat ambrosiuna, tutic victoriae praeparatum. Neque illud hic omittendum, Cat fau- eicccs nobis dici, propterea quod de primorum parcntum fauces, de nostrae item, ad m, tum inclinent, dum suauitatem potius sequimur, quam frugalem, sobriam dc modonam corporis refocii lationem. Hinc Hebraei situm n retinuerunt. Porro quia cat dicitur quasi Ca orat atque id sic licet interpretari, ut idem sit quod malum detineo,

tamquam unco alligatum: obtinuit loquendi consuetudo, ut vox haec pro columna ea

diceretur, in qua ad publicam ignominiam flagitiosi homines spectandi deiidendique ponuntur. Ab M item fonte, aqua videtur ad Latinos dormata; non alia de caussa, A. quam quod ea plurimis rebus optima videretur. Quid sitientibus plantis pluviae: quid Mi vel solis, vel laboris, vel febris ardore tostis sontes sint & gelidi Dui. quid coquis, de medicis, de omnibus denique hominibus ad diuersi mimos usus aquae praestent, qui nescit:

is quid si ire possit, ignoro. Quantum commoditatis flumina, quantum maria, quantum reducti sinus. quantum freta, quantia ingento lacus mortalibus utilitatis appo rent, qui cxpendere dc ad calculum vocare velit: ' Libri velit aequoris idem Discere quam multae Zephyro turbemur arena , L ut, ubi nauigiis violentior incidit Eurus,

153쪽

AD ro υρ dixit Pindarus: Thales ὀπωρ omnium rerum principium collocavit: quid nos de ipso sumitio bono,siue omnium bonorum occano, intelligin qui vc: e Et si dc vero ρ, id e l. vi in prima lingua ibnat, custodiae origo. Sitiei tui Et dico, siue

Irad-oor; de eodem principio agere videberis: quandoquidem ut per ip una bonum o ni-nia hunt; ira omnia conseruantur δί in sua quaeque essentia dc ita tu cullodiunt ii r. Cr phici S quotquot ex eis dena sontibus biberunt ill 'dor , liue Aquam principium omni u dixerunt: sumbolo ita buentes, quod ei quod significarctur, nurnito. Vterimi boni cis ex alpo ad omnia deiccndere, dc ex infimo loco omnia surtiun cd accre , de generatim se omnibus communicare: ita inter clementa aqua ex alto descendit, dc rursus per halitus attollitur dc congelata flumina cistundit, atque omnibus scle largillime commuDicat M animalibus, Id plantarum omni generi suppeditatis alimcnta : incc his tantum , sed ipsis etiam clementis, dum crassescens terra fit, ra: ciccnsacr, dc in maiorem subtilitate attenuata transit in igncm. Cum cura ali nacta animalia nulla vivere possint, omneque alimenti genus aquae debeatur: cum nec herbae,nec radices, nec caules, nec arbores. nec arborum fructus, nec seminum a i quod sciatis citra aquam crescete possica ut nutriri: necessario colligimus, omnibus se aquam communicare,de cura citis culti diam nihil conseruari alique polle. Quod autem Et pro aqua,ipsius summi boni testera apud maiores etiam nostros in usu fuerit , cortissimum capias argumentum ex voce Nair, quo vas notatur quo aqua hauritur. Hinc apud Giacos non me tatuit, sed vi dis etiam de ἀκανο nomen sortitur, ceu athat, id est,aquam tonens, diceretur: quia scapha in aquis δί sc teneat de vectores: de generatim omnia quae per aquas portamur. Macrobius de alii non pauci docent, Acheloi nomen generat in i pro quavis aqua poni: at cur id fiat, non assequunt r. Scrutus Oceani de Tethyos filium iacit. Et mologiarum scriptor pro qua uisa qua nonacia usurpari annotauit: verum caussam vocis non adiecit. Nobis i hcl l ut significat altum aquae caput, siue excellum aquarum principem. Quemadmodum ciso Bacchus pro vino ita Achelous pro aqua dicetur, deo praside, pro eo cui praesidet, collocato. Flumen itaque AE toliam de Acarnaniam dirim cras Acheloi ni men accepit non a fi licio rcge, uti plurimi comminisciantur, sed ab co quod princeps esset fluviorum illai terrarum tractus, dc idcirco a prisc Cimmerus ita vocatus. Hinc

illud virgilii intelligitur,

Peculas inuentu Acheloia mi exit undis. Nec alio fabula de cornu eius spectat, quam ut in telligamus, aqua: beneficio δ irrigatione magnam froctuum copiam e terra prouenire. Sed hac de re alibi plura. Iani de re longum multis ri uis apud nos nomen cit, proptor rectum de ap rium litaxumqtai nobis hac littera notatur. Atqui ratii quo rogo propcram 8 ad originc in nimirum suam in qua cuique benecti qua ..ue omnibus bonum aifcit. Cum ci o riuus et v .cctur: non miruest dici id quo A contendit xx litterae C natura. Iam Oc canii, quem omnium deorum patrem secit Homerus, ncdum ccterarum aquarum. c cm modo littora undique alto serit quo litas ad latium radicos in pronunciando Rus sus igitur fluxus ad omnc in partem se prcsi illinc applicans , bene pcr A& C exprimctur: qua ratio ut in summo bono primum, ita sula caelo in aqua suam tu cbitur veritate, quoad corpora & elementa permittunt progressum. Quod si Aristotcles liaec intellexistet, non tam crasse Thaletis iententiam fuistet interpretatus; qui eodem quo Hona erus modo audiendus. Ex liaccontemplatione illud intelligi pollet. Separauit . I eus aquas ab a u. quod alias so lassis explicabo. Hoc iterum mirum cli in haat, quod dc alteram includat rationem, quam sic expositam cernes: a-rt. idem eii ac ii dicas, ii haberem quod proprium eius eli qui vehementer desiderat. Quod si circulare cx at de ta vocabulum fiat, Acca Liaurentia nominis ilia Origine agnoscet ; quae qualis fuerit, frustra Latinos interroges, apud quos ridicula si int qua lana quaedam sacri lcga dc huius num me conficta . quae Macic bius adducit. Constat Laurent alia Iouis scitum fuiste , de in eo diis Manibus in velabro

sacrificari solere : praeterea de veterum relatu accepimus, cum Hercule eam coiisse. Quis Hercules iit modo i, pius indicatum; cui quid rei fuerit cum Acca is claro cor iactqui norit hac voce medicinam mali denotari. ado vero Acca habuit rem cum Her cule Tum cum in templo Oluna picociaua crucis innit cretur. finem iacturus omitium

veterum caerimoniarum, quarum ambagibus obscurissimis vcra religio, de religionis absoluta

154쪽

absoluta persectio designabatur. Eauer nobis idem est uod obliqui cti sibi ven tos ure. . in mari aut maiore flumine capto: a Eas lucr quod cli rem illi nichir iis r pueno io mula com positionis eadem, quae annotata cil a nobis in grauar pro Gar man . Prisci hominus lubent et symbola ab aquis S mari ad religionem tianii ulerunt. Hitac nonacii , rutimi apud nostiates, pro pii mo homine; hinc Stipperi pro creat rei hinc Uater pro Dco patre. Nam veteres in hoc vitae Oceano numquam directe & secundis ventis ad felicitatis portum sciebantur: sed obliquis flexibus, atque iis infinitis, Omnibus tamcnper ambages eodem tendentibus. Aliis ritibus Iudaei, alias Cimbri, aliis alii. vclut Dbliquis curtibus,utebantur quo tandem per multos maeandios ad veram resi ionis metam deueherentur : Nec qui quam erat, qui recto & explicato Drationis filo. Clitilli in 'cruce mortem aperiret: sed omnes, quotquot de ea. diuino instinctu vel apud Hebraeos sunt vaticinati, vel apud Ianigena . vel fabulis veritatem occultau runt. vel obsoli is de intricatis ambagibus, quae vera hominis saltus csset, coniceiandum potius, quam intelligendum i dederunt. Huius obliquitatis non ante finis crat luturus, quam is vcniro

qui hos plus quam Gordios nodos dissolueret: dc quid iis vates imioluissent, aporiret. Cluilli ergo pretiosi lima mors ob eam caussam Acca dicta est, quod omnem mali vim in nobis curatura esset; Laurentia vero, quod obliquis huius vitae cui tibiic de doctrinae allegoricae finem esset impositura : mutir ira enim finem notat omnis illius discurius

quo ventos captamus. Haec autem mors cum Hercule concubuit in aperto quid in coli templo; verum ita occulto, ut deitas apud vulgus la ret. Plutarchus in problematis duas Accas Laurentias facit; & alteri in Aprili sacrificari ibi ere allerit: quod equidem nec apud Latinos inuenio, nec unde accepcrit coniectare pollum. Nec illud satis per spicio qui dictum a Macrobio sit, decimo Calendas Ianuarias celebriari Laurent alia:

cum ea sex tae dici tribuat varro. Magnam in fallis errorum varietatem sit per Saturna-SMurea

libus suisse, satis a Macrobio indicatum: de quibus quod antiquissimis placuisse cerno, id puto verissimum . Nonius itaque Atellanarum scriptor ,&post hunc Mummius, septem dies Saturnalibus tribuerunt: ad quorum supputationein referendi tu, quod avarrone dictum, sexto Saturnaliorum die Ioui Laurent alia celebrari. Quid quod post etiam, Macrobio tolle,ad septem dies discursus publicus, dc laicia religionis extendebatur, adiectis Sigillatiorum festis. Quamobrem ut ut mentem diuersis temporibus Romani fuerint partiti: illud perspicuum, M olim , dc p est, Macrobis adhuc aetate se ''

plena dies fellos Saturnalibus dedicatos tuisse de in iis vitam una proprie Saturni nomine arinus se insignitum, ut 5 sabbatum est et . quod Saturno dedicatur, de aeternam tranQuilia est in litatem meritis sextae diei succedentem denotaret. Sextus igitur dies Accae sacer, quia sexto die , de sexta eius diei hora, Chri lius cruci erat alligcia iis, de curationem om nis Ibur. mali exossurus, quam nona hora absolueret. Praeter autem ceterorum parent aliorum ritum, quae alta die peragi Pontificum decretis vetitum erat, fellus hic dies Atra dic dictbatur: quod in Varrone lectum. perperam correctum esse a M. Vertrannio Mauro at in bitramur. Credimus enim nec a M. Varrone . nec a quopiam alio intellectum, cur Atra diceretur: non magis sane, quam cui codem die Dii, manibus smillibus facerent Sacerdotes: quod tamen pollerius tanta conliantia in omnibus exemplaribus legitur, ut ne auderet quidem Maurus vocem Seruilibus liminare, tanu tii eam intelligere ne quiret. Nos vetere lectione salua Sc Atram diem dicimus, dc Mancs ictu os vocamus; S. Qui mis& non solum in his sacris Iouis fuisse mentionem, qu m aliis atris diebu) nominare ne- 1'. .M. i. sas ducebant: sed totum etiam sacrificium ad Iouem patrum dicimus pertim ro; cui s. t ιι αυε

lius Christus oblatus est, ad expiandos hominum animos, qui seruitute perpetua ipsi Malo erant adstricti . Diis autem manibus scruilibus iaciebant sacerdotes: propterea quod omnes omnium liciminum manes in Cacodaemonis vinculis tantisper essent de . s. πιω- tinendi, donec ab Acca Laurentia liberarentur. Quam vero Atra haec dies fuerit, ex Euangelio notum 1 o quo tenebras per uniuersam terram medio die factas docemur. Di- Porro optime in Velabro sacrificium hoc peragebatur: ut Velabri de nomine de viii moneremur. ad id sacra haec fieri, quo coenum de ibi des omnes ex hominum animis perinde tollerentur, atque per hanc lacunam urbis sordes ei fluebant. Velabrum enim H -- dicitur a Uuricii b ui quo coenosa de foeda aqua denotatur: qua in voce mirum non clivi diphthongum in aliam siue vocalem siue diphthongum eine mutatam, eo quod illai Latini

155쪽

, Latini non ferὰ uterentur. unc itaque scimus linguat Cimmeriae benescio , cuistivius in Italia fuit antiquissimus , quae sit Acca, cu r dicta Laurentia, cur sexto dici culta.

ciit Atra eius dies, cur item Ioui Laurentalia celebrarentur, tum qua sic caussa diis . . Manibus semilibus in Velabro sacrificium peragi diceretur. Quod ii Accani Vene rem vocem, nihil peccauero : quoniam & dies Veneris, dies Accaeciset; de quia omnia hominum in Tartareum coenum demersorum venialias soli Accae Laurentiae debes tui. Acceperant tortasse Romani a maioribus obscuram aliquam opinionem, Accam Laurentiam ad venerem spectare: quod cum non intelligerent, prolapsi filiat in fabii Are las de scorto: quod scorta veneris propria cise ex illimarent. Sed quid sibi vult quod Ro ti nulli nutrix fuisse dicatur 3 Id sccuta saecula apertum fecerunt iam Romani non solum' motiis Christi verbo sunt nutriti.& re cili. ati sed eo etiam dignitatis in relisione adscendet ut vi ceterae Christianorii di acccses ad Romana, tamqua ad caput, terrentur. Merito itaq Venus Romanorum maioribus semper lauti e dicitur 1 merito Acca Lau retitia Romulum nutri ille tum quia Deus populum Romanum perpetuo seruauit, Mevexit; ut sub eius imperio mundus diuino diuini verbi nectare recrearcturi tum quia Roma ex mortis Christi praedicatione praecipuum suum robur & aeternitatem esset habitura: quae chim se ita habere clare videamus . quid ni Accam Lauientiam Romuli nutrice vocomus, e qua Romulidas omne l. ic. V Omne roboris & durationis suae nutri mentis 3c iam olim toxisse N liactenus su re videmus. Eo de de Lupa signit Hierogly- - phicu sp istat. Sic enim Acca vota atur: quod per ipsam solam populis omnibus cum Deo patre pax aeterna sanciretur: quod voce diu Pa , siue ut integre Gu-pti dicimus,

nihil aliud signi ficetur,quam reddo populos collici ros : quod seri non poteli, nisi pax cum Deo patre contingat. Nam a verbo par, quod cit contentum reddo fit Pata quod Latinis Pax est, quoniam nulliu populi vocis latisfieri possit, nisi pax cum Patae nostro caelelli interceuat. Quam haec bene quadrant cum Hercule. Accae amico iem per dic re si lito, Pax huic domui: de, pacem meam relinquo vobis, Pacem meam do vos s. Quam pacem' Edia quam per Accam dedit mundo: quae idcirco Utirpat vocata, de fabulae de Lupa Romuli murice confici e Sc signo nomini i pii proxime respondenti dedit occasi

tu . ia nem: nec aliunde faetiim, ut Lupa pro scorto publico caperetur; quam quod meretrix - populum contentu iri reddar totius populi non unius satisfaciens Voluptati. Sed haec propria erant antiquitatum Romanam .in Quibus de Euandro, de Hercule. de Caco, de Ara maxima, quae liactenus Ronaae est, da Acca Laurentia de Quirino, dcque id genus ceteris, si temptis detur, ex aduersariis nostris agemus. Hic exempli dumtaxat caussa tractanti necessarium metit hac obiter discutcre, 5 ad scopum dirigere veritatis i pa tim ut cudendarum vocum ratio tradatur; partim ut omnes intelligant, quo cogniti ius us'. per has litterarii minutias adspirare possimus. Dat itaq. de At eo dii serunt quod illo dum actus habet notionem, notetur spiratio ad bonum: hoc vero ipsunt bonum . aum quo quia omnia pendent. Dat itidem uncum notat, quod ex bono, tanquam unco de capite catenae lovialis omnia dependeam. Possiet quis quani mort .ilium ingenio sito tantum valere, tantum intelligere, tantum inuestigando assequi vi hoc artificium quod in vocibus lus. I MI at ta deprehcnditur, aequascit Quam vero prope naturam ipsam n menclator sit secutus: declarat ea particula orationis quam Grammatici Interiecti nem vocant. Ach enim dolentis cit ob bonum amissum spiritu nimirum postposito ut significetur bonum ante praeteriisse quam toto spiritu ad ipsum serremur. Huic ii Taunota vinculi addatur fit vel bum, itio significatur Bonum aestima: quasi quis dicat illud tene,& tibi alliga: quod si amisieris, dolebis, & exclamabis, Ach. lam quia haec littera

C dentium inferiorum radices undique contingit, factum est, ut Ocb iit optantisicea diceretur, in rotundo rerum cursit vellem hoc contingere. Cot potio idem est quod Etiam , rotundo videlicet rerum decurtui adiunctuin siue contingens illud , quod elamodo deuolutum, quod Latini coueitcriint, pro Dat Quoquc dicentcs,tempore etiam mutato. quod irequenter in vocum imitarione neglectum videmus, ut apud Graecosin α eo ab a se apud Latinos in aqua ab eodem, Hinc item fit ut dote sit angulus. quia superficies sese in angulo cotingant. Sic& coni pro Venio dicimus,ccii diccrctur ipsi inem, id est,rerum circuitum attingo: a quo Hebraina habenti significavi nonnihil mu

lato pro Surgo. Sed in cap aperuissima ost huius litterae notatio, significante ni nati uni

ipsum

156쪽

LIBER Vr. 3 ipsum supremum undique Emedio eleuato contingens ea quorum est suptemum. In como, in templo tectum supremum, in mundo caelum , in vestibus vestem supremamro vocamus. Est igitur tap quali coniunctum ipsi laas , quod eli apprehendo. Sed hac mo de re in Hieroglyphicis. Ex cadem littera fit tali pro pollum, de ii iii, quorum vitum l. cari in eo conii itit, ut is qui potest vel scit, id quod potest vel scit apprehcndat, atquc atcte

. complectatur. Hinc Canis apud Latinos, a notitia, quod ea hoc animal max mc valeat; C in ut vel solo Vlystis cane queat conuinci. Hinc rari nobis pro poculo, quoma pocula plurimum pollini de homines reddant omnium rerum dc gnaros Sc potentos. can verbum in praeterito imperfecto facit inni unde κυων pro cane. Plato testis Pil Phrygc s Clim ca- - ων. nem eiusmodi voce nominatio: cuius testificatione fretus nihil vereor asserere. olun canem apud Cimbros toti suisse nominatum, a quibus Graeci κυνὸς dc Latmi canis nonae Cou. retinuerupit quarum vocum nec hi, nec illi veram rationem astigia. ire pollent. Nos ς' hactenus dicimus vulgato prouerbio. Cocii Iuli onsen lirant, Equo chariciatismo clarii est, en olim canem denotas te. Con apud nos idem cit quod poteram vel ici bain . quae vox si producatur,sortem dc animosum notabit. Canis autem non solum notitia plurimum valet, sed animal etiam cst ammolis asinum. Non mirum igitur, si Canis philosi ptu lymbolum fiat, cum proprium philosophi sit, de plurimum in rerum causis cogno 'o icendis polle. δί animum trabere maximum. Non leue igitur fuit Socratis uili uiandii, dum per canem iurabat: Se quiuis Plato sortassis huius etymologiae ei let ignarus, ductu

tamen rerum Sc rationis eo pervcn it, ut intelligeret, R in p. tum optimc habere, cum

vel philosophus regnaret, vel rex philosi,pharetur ; quod apud nos rogis nomine signifi-

. catur. Con enim eam habri, quam dixi, interpretationem, cui illinil, quod cst Omnia ex se habere suspensa, adiunctiim, facit coningi quo nomine rex vocari non meretur nisi c*m rerum carum quas regit, scientia polleat, dc potentia plurimum valeat, de pectus ad rosperendas habeat animosum, δί talis praeterea in regno suo sit, ut Omitia ex ipso, non ex alio, pendeant. Hebraei Melech dicunt, quae vox ad primam lingua vocata cum significat qui docet atque aperit hominibus ip una Cil;t liue Cetriis cli, legitimum quo omnia deuinciuntur Quidquid regis cit, Incl-tthi explicabit, ii quis ab et hi ad C progrediatur,quo iustam rerum omnium unionem denotamus. Habent Lamii Rcgis nomo. ni

sed unde derivetur, parum intelligunt. Neque cnim Rex a regoiit, sed de hoc & illud Cimbricos habet natales. ce rationem signat; quia fluxus cst ad unum : cui contrarium oriret unde Erro Latinorum. Hinc nithi quasi ne sitissit. Est autem Nilitani recto de deliincio: dc ut nomen quo aliquid firmiter tenetur. Et cst alioquinant aeta: de tu iac sideritati sicut abee, te-ig; dc hinc risicii detrem Idc tinti vel ergo compositam vel simplicem dictionem intelligere licet, citra significationis mutationem. Quid quod luteraeci de t adiectae ipli ae notant, per aethi ipsum ae ad omnia prae se appelli Sc alligati. Amissi fit Rex, quasi num primum nomen suisset. A ne ircm fit at gni, pro eo quod cit a jin. per rectuna duccre: unde Rego Latinorum. Rex itaque is crit q omnia ratione seri R. b. curat, id sic consistere .ut non solum eam tangant i sca cum ea etiam lint deuincta. Antoni fit armi quae mensura est ad quam res quaepiam dirigitur , a quo Rogula. vidc- neges. mus itaque cx hac nostra lingua. non rogis modo ossicium: sed illud etiam quod omnia RQ-i ad rectam rationem sinit dirigenda: dc rectam rationem nihil aliud esse, quam fluxum ad unum , per R dc E lignificatum : quarum litterarum sonus ipsarum rerum similitii-dinein gestat. Quis hic non obstupescat limino quis non e mentis stupoic, in quo hactenus plerique iacuerunt, cxcitcturi dum tantum Videt rcram una vocula contineri

Quam breui compendio Ethica, Oeconomica, Politica, atque adeo omnem scientiarum de artium basim complexus est, qui nomen acclit pi imus inuenit 3 Sed dum de basi forte loquor, ui mentem venit nominis Graeci, quo Rex nominatur : βασrλάς, Balis cit a xiis. populi : quo nomine indicatur nullam humanam lociritatem bene fundatam de itabilitam esse, nisi ab uno capite regatur: Oυκ αγαθὸν Ac κρ Ἀπιος ε . id est,

Mallorum Imperium primum, rex unus haletor.

Iars autem sive vas a longa, licpithcton terrae, factum 1 bie aris.quo praebeo alimen- π is tum sigilificatur. Vnde fit vi Pas non solum infimum clementum notet, sed quem Lis

etiam qui nobio alimenta praebet. Sic vulgo famuli de domestici omnes heium lini ml a vaca

157쪽

Dato vocant, quia videlicet omnibus suis domesticis alimenta praebeat. Iam Dia terra ruae bas vocatur per excellentiam,omnia sustinet atque firmat; factum, vi bad pro suti amento stabilimcntoque quarum uis rerum poneretur. λειους porro populus est .a die nostrati. vnd Icos, Hebraeorum. Basileus igitur non stabilimentum tantum 2.t, at l. populi sui firmamentu: sed pastor etiam, & is cuius cst Oifferre omnibus alimenta. Hi ne bene Homerus Regem πιιμενα λαων, uti modo dixi, vocavit hac ratione Basileos nota men, licet fortasse nesciret,interpretatus. Credo vidca Phrygibus Ioniae vicinis cum

plurima alia, tum hoc etiam didicisse. Quod ii Basileus cst qui non solii populum confirmat, sed etiam alit, quid de illo dicendum quem per duo pugnantia vocabula poeta. in οβρειν βαmλέα vocavit ' O quam prouidus luit rerum omnium nomenclator quiveritus, ne populus 1 Rege deuoraretur,illud cognomen Regi dedit,quo moneretur, ut populum pasceret. Sint igitur Reges populorum pastor , non demouori ses Basilees dici velint: semper item se, δί sua, atque omnes, dc omnia omnium ad rationcm dirigant, dc in ratione cotineant, ii Reges, ut dicuntur ita esse cupiant. Porro Coningi dici non merentur, nisi plus ceteris d sciant,3c possint,& animose gerant, at l. tales se prae ci- stent, ut ex ipsis omnia pendeant: quae quatuor diuina dona ad Cimbricum regis no e. ung men implendum requiruntur. Sed quia a bas sumus prolapsi,addamus de illud baa pro infimo etiam dici. quod a Germanis Franco. Romam,& Itali, dc Hispani Germanis an- Ο tes retinuetunt. Hinc Balliis apud Muscos pro in s ma voce, in qua quodammodo basis est ipsius cantus. Vidimus obiter quid sit Baiis S unde dicatur quod hactenus neminε puto animaduertis te. Terra itaque prima omnium basis , quia omnibus suppeditat alimenta : hinc ad sustentaculum transiit, quia omnia icitus sustin t : inde rurius ad uim .mum. quod elemctum omnia alens AI ius linens sit infimum. Habemus nunc expli catas rationes ob quas Canis apud Graecos SI Latinos nome iit adeptus 5 qua de cutis iv tessera sit philos phorum: nimirum, quia notitiam optimam habeat,& ignorantiam summe oderit: quod satis dcclarat,dum cundem, clim ignotus cli, latratibus 5 nrorsi bus invadit: S poli, cum innotuerit , adulatione demulcct. Non enim homine oderati

sed ignorantiam : qua depulia, odium cessat. Ex hoc liquet, quid tibi fabula velit, qua

sertur, a cane Cyrum maximum Persarum regem sui sic enutritum: haud aliud nimiarum quam Cyrum Omnibus regiis dotibus fuisse praeditum, quae canis symbolo deno νω- AE tantur Canis enim ab eo quod notitiae sit cxcclientis, nomen habet,& toti olim diebuest quod non tantum notitiam habeat sed qirod potes etiam animal sit Sc animosum: quas virtutes in regibus cile debere, Cimbrico nomine docemur. Hinc Anubis capite' canino pingebatur, qui in Hieroglyphicis tesseram gerebat eius qui nobis iter ad custodiam tutelam nostri demonstrat , quem Hermanubin etiam vocarunt. Plutarchus hac de re ita: ο δὲ ἀναγινων τά ύο νια G τωνασω zερουενοπ ανωβιζ λορος δε to G ἐρααν9βις ωο ὶ D. id cst , Ratio atque serimo nobis caelestia&superiorum lationes de N. manubia. clarans, Anubis est, qui S Hermanubis vocatur. Credidit fortasse ab ανω, quod sursum notat vocatum Anubin. Priscas .apud AEgvptios sacerdotes,voces Phrygias fuisse fabula κα dea et ostendit. Eii siue ani nobis est nota cuiusuis ad anteriora progressus, ut ostensum

. est. Hic itaque pro Ad ponitur. Quocirca Anubis integre diceretur an liu imis, id est,

Ahiabis .ia. ad custodiam monstro. Qui siue Ini custodia. mi α demonstro. Anubis igitur canis caput in habet: ut moneat, neminem, nisi sagacem, iter ad custodiam posse monstrare: I: de nomine Canis neminem recte hoc iter docere nisi quod docet,ipse prius norit. Demostrat praeterea eum qui docet, animosum ei se debere, SI audacter latrare contra ignorantes. C., . sem. Canem autem symbolum doctoris esse, non de vetusto tantum nomine, sed etiam ex Esaia discas: apud quem dicit Dominus: Speculatores eiis caci omnes, nescierunt et Luersi, canes muti non valentes laIrare, videntes vana,dormicntes Gr amantes somnia: Et

μ' o. canes impudenti imi nescierunt saturitatem ; ipsi pastores ignoratura H intePigentiam. Hie videmus, populi sue pastores,itue doctores siue Episcopos, canes Iocari: quoniam ipsorum sit tum scire & videre quid inomnibus fieri oporteat: tum alta voce & magno

animo docere veritatem,&lupos omnes a grege, quem custodiendum acceperunt, arcere. Accusat ergo eos Deus, quod non solum non doccant,& latrent contra ignorantes: sed ne ipsi quidem videant,& sciant veritatem. Tum criam tantu abest ut gregem palce te contra lupos custodiant ut ipsimct perpetuo praedis inhient, auaritia taliquam

satianda.

158쪽

satianda. Non habere ita . eos quae in bono cane laudanda sunt: sed ea quae in hoc animali sunt vituperanda.voracitate scilicet, dc impudentiam de pro vigilia altu 1 porem. videtur apud Hebraeos etiam Cimbricum Canis nomen restarea a illi re quo significatur notitiae amicus; adeo ut parum abiit a plutosophi notio,ic cum idem tale videatur amicus notitiae, Sc amicus sapientiae. Nil autem miri, Nuncile cxemptum .ib Hebraeis, utpote trium litterarum, quam verae rationis, amantioribus. Ex his itaque de

Anubis interpretatione liquet, custodiae doctoribus Anubin praesidere : cui si Hemiae nomen praeponas, idem fuerit ac si diccietur, publicus monitor ad cui fodiam iter monstrans. Miror Pierium pro impudente hominem canino capite pinxiste , cum Anubissc pingeretur, non pro impudente, sed, uti dico, pro numine cullodiam iii telamque homini demonstrante: tum quia Canis custos, de nomine suo scientiam indicat: tum quod contra veritatis Se sapientiae desertores non dentes modo, scd animum etiam de latratum habere oporteat. Praeterea custodiae doctorum sagacem decet esse: partim in rerum caussis inueniendis & cxplicandis, partim indiscipulorum ingeniis agnoscendis atque tractandis: tum etiam vigilcm, ne quis error, ne quod peccatum, lac qua fraus irrepat. Quamobrem in s.cris Isidis Anubis praecedebat, uti doctor S piaemoni irator Aisubuisse. tutelae omnium, cuius ritus caullam nequicquam ab aliis interroges. Quod vero cui diam potisthmina doceret: palmae ramo de caduceo ostendebat, quoium hoc laeua, ita 'lum dextra portabat.indicium se pacem demonstrarere victoriam p. cena quidem cum

patre caelesti, victoriam vero aduersus draconem Jc mortem : quibus rebus tota humani Πneris tutela continetur. Eo enim omnis r cligio, omnes ritus, omnes caerimoniae spectant: ut discamus, qua via, quo deprecatore, quo medio pax nobis cum aetcrno patre sit concilianda, & victoria aduersus cacodaemonis Sc carnis insultus consequetida, quo ab intcntu aterno custodiamur. Liquet itaque vocem hanc primum de proprio

Cluillo conuenire, qui nos ducit ad Itidem, ipsius Patris sapicntiam Sc veritatem, putquam ad patrem venies; quem ona deeri id cst, Dominum noli ruin vocamus, a quo corruptum Osiridis nomen apud AEgvptios remansic Sed de his plura in Hieroglyphi cis. Vide quam philosoplium me reddiderit vetus canis apud Phryges numen: a Platone commemoratum illud quidem, sed minimc ad originem si iam inductum . Can e uigia igitur siue umidem est quod possum & nosco. Nunc quid si imma nostra potestas no- um. bis, quid sumnaa notitia praestat 3 Id si scire vclis, conuerto vocem , quae Da I siue Lila

facit,quod significat appropinquo. Sed quid eli cui lumina mentis potestate 5e summa ''

notitia euadimus propinquit Ipsum illud quo omnia deiiderio sit premo serutu ipsum videlicet bonum, quod nobis is ori dicitur, a Got qua voce Deum vocamus; quia bo. Gottinum a Deo descendit, de ad Deum deducit, dum de Cimbrica nominis derivatione Qq cogitamus. De hac potestate, qua Deo propinqui euadimus, locutus est ille qui dixit: Quotquot autem rcceperunt eum, dedit eis potestate ni filios Dci fieri. Per notitiam item sic Deo appropinquamus, ut in eo cognoscendo vita aeterna de sunt ni a felicitas consistat. Optime igitur can & Dat voces lianc habent conuersionem, ut prorsae utilitatem versa proponat. Ab hoc vocabulo cans Latini retinuerunt Vulcani nomen. idem enim est Uul tali sive vol-tan quod plenum scientia de potestate: quae vis a Deo filio, qui patris sapientia est de potestis, ad omnes creaturas descendit. Hinc quia inter corpora maxima vis est ipsius ignis, factum ut ignis Vulcanus vocaretur. Calore enim ignis omnia de fabricantur de vivunt. Calor igitur ille c testis ver est Vulcanus: verum dum in corpora & elementa frigida decidit, claudus cilicitur . Quia autem caloris huius beneficio serimur occleuam uti Depli haesi vocatur, id est,cleuans celeriter, vel clauationis celeritas, unde Graeci retinuerunt κταις . Huic uxorem dant Vcncrcna; quia uia. ..

caloris vitalis ellcctiis est pulcritudo. Quod si Deo vox applicetur, vim eius opificem notabit, atque inde per ordines superiores ad inseriores deicendit, omnibus notitiae de potestatis particulas distribuens, quas venultas pio sua cuiuique portione cornitatur. Volcani igitur proprium cst, scirc& posse, qua de caussa fabri vocatur: de cui maxime affulierit, ci plurimum notitiis potestat iique ad faciendum agendumque largietur PERGAMus nunc ad D, quae medium sonum facit inter T&Tlu de quibus Tmrentiani vetius repetantur:

159쪽

i 16 HERMATHENAEt si portio dentes quoties suprema linguae Pul acierit imos, modiceque summos, Tune D Hnitum per scit, expiriatque vocem. T qua si eris dentibus intima est origo, s

mma satis exi ad sonitum ferire lingua. utitur θm Plato huic litterae vinciendi ligandique vim assignauit, sertasse non alia ratione, quam in 'ri bi .dd prinia esset in Eno u . Nam quod de vi innixus de compressione dicit: non δε modum mihi probatur. Hebraei linguae litteras dicunt: quam apte, ipsi viderint. Suspicor sine Platonem apud AE ptios sacerdotes de mysteriis Tati leuem accepisse auditio nem , qua ligandi ratio fuerit indicata. Nos Terentianum & Martialium Capellam

laudamus, qui linguae ad dentes apptillii lias litteras formant. Dentes autem apud vetustissimos hominibus dati dicebantur, quo iis lingua coerceretur. Hinc Homero frequens hκοο ὀδό-ων. Cum igi ur in harum pronuntiatione linguae extremitas dentibus, quibus sonus cius ligatur , impellitur & coercetur eorum illisione, fit ut sonus cartim ad vinculi vim exprimendum commodus vidcretur. Hinc e dii sui is nobis vocatur. δί Tara dentes, quia sermonis progressum per annotatum dentes coercent; unde dens Latinorum. Qe apud nos, ad , dc in , significat; quia lingua ad dentes appellitur. Sic ea suci. id est, ad Louantum , vel in Louanio: Te doni Ite eam I idem quod ad faciendum, ad eundum . To item dc Qct ad etiam dc usque notant, eadem ratione , quod lingua ad dentes usque se extendat. Quia autem dentibus clauditur , eto etiam clausum api id nos signat. A To pro ad, fit Doe pro ago; quia quicquid agitur, ad aliquid refertur, tamquam suum finem : dc quia in Told coniungitur ipsi O, indicatur, omnia quae facimus, ad aternum finem esse destinanda: quoniam aeternitas rotunditate eius notetur. Artificium vocis minime negligendum , a quo aliae linguae longe recesserunt. Tai significat id quod lentum cli, Jc dissicile ad rumpendia iniquae natura vinculis apta est zoot est mors, quia nos aeternitati alligat. Qomi est frenum, in quo aperta ligandi vis cernitur. Tam cst domitum, cui opponitur suat' pro indoinito: sicut illi more pro animo, quod animus fieno maxime aduersetur: Ac quia animo indomito,in quo sit per bia est, in omnes necessitates Sc molestias incidimus: factum est, vis oti pro molestia, dum nomen est ponatur, dum vel bum est,idem significet quod necesse cst. Nusquam nomenclator a religione nostra aberrat: sempor plus habct in recessu, quam prima fronte promittat. Quod si rine consideros, a fient nomine, per conuersionem , animi nomen seri; quia animus freno sit contrarius: intelliges,qua de caussa animus nostor figura equi in hierogluphicis signetur: qua de re in Veneticis, quo loco Diomedis equos ad significationem deduco. Asuore Graeci θ-ος secerunt, conuersione litterarum, δίAhista M. aspirata pro tenui admissa. Huc spectat Anubis hieroglyphicum signum , in quo tria rutubicum capita, canis, hominis de equi, significant, doctorem debere non solum scientiam ha bere, sed animum etiam . Facies igitur media Selenica cst, de barbata, Doctoris symbolum gerens, quae media ponitur, ut in animo & notitia humana ratio in medio contineat omnia, & id faciat quod homo Cimbrico suo nomine facere iubetur: Izmstu enim dicitur a sum sis 3 quo signatur, ducit seipsium. Quia igitur notitia & animus ratione in medio continentur, caput hominis inter equum de canem medium locum

sortitur. Quae a Plutarcho dehorigonte&duobus hem ispheriis dicuntur, vana fiant Mnihil ad Anubin. Ducamus itaque diligenter hunc equum & canem , ad illud ipsum, cui per notitiam dc potestatem cuadrimis propinqui. Triceps sane haec imago cium

propria fit citis qui docet, tum etiam cuiusuis hominis rectae rationi potest accommodari: eo quod recta ratio Doctoris ossicio in homine fungatur. Equus ergo animi tesseram gerit, qui moti nobis dicitur. a Id. at quod indomitum signat. Comi contrarium, frenum animi notati a Tam quod est domitum: atque ad O a Tanis Donao Latini se uant, licet ad Ccem propius accedat. Glaeci a zam δευάω, dc Dia ι ω, de .a zmi quod idem cli, Ru ω per inclathesim retinuerunt: quas voccs e Cimbrica lingua ad ii Ibs v nire, quamuis conuersio nobis peculiaris non clarissime doceret atque dein instraret: de vocum tamen noti rarum breuitate de simplicitate satis perspicuum osset, primogenium ius penes Cimbros fuisse: quandoquidem naturae aptius sit paucis mediis, quain multis ad eundem finem peruenire. Nec cil alienum ab huius litterae natura, quod et

160쪽

BER vi. ii articulum ore sniat i propterea qudit veluti dentes linguam reprimunt, ita haec littora

spiritum vagum continet, atque ad certam rem coocet. Vim autem maximam in hoc Hemento elle, ipsius linguae usus declarat dum breuitatis, quam ubique qua rimiis er tra, at licuius cum eo cui audientis mentem adstringit,in unam coit voceris.Tum enim

reiectis I & C solum C relinquitur quali satis per se virium habcs,ut intelligentiam ad unam rem coerceat. Exempli gratia: pro ha thoot dicimus t thoot f quo ipsum caput notaturi qua voce sacci dotes AEguptis Mercurium vocabant: quoniam nihil aliud Hermae In ma apud priscos Cimbros erant, quam quadratae pilae, quibus superne caput imponobatur; quarta vitam Hipparchus primus,si Platoni credimus Atheniensibus ostendit. Plui imis enim id genus columnis, tum in urbe,tum agris, collocatis, sciatentias graues inscripsit, quibus homines ad probitatem sapientiamque excitaret. Quod autem quidam quidam Θε discribunt inde factum, quod capitis diuersa nomina sint, 'tri Doci Duci: I m. quorum primum ab imperio S calore animalium spirituum deductum , alterum ab imo, quod alium cst, cui Tau adiicitur, quod caput nos alliget altis limo: tertium ei ab Dut quod idem est cum Diu, id est, custodio de defendo : propterea quod caput prout Dui dentia sua totum hominem tueatur. Diphthongus autem ut a Graecis transponitur, ut sit m. qua de re prius. Hinc illium pro ibita, quo Campani Brabanti tere noni me caput appellant. Sive igitur Θωr, siue λυτ dicatur, parum int test. virumque ccrte nomen λ. . ipsum caput significat. Nec mirum, multa nomina capiti dari, cium multae lint eius dignitates. Est igitur & quartum nomen D st quo non pauci ut uimar, quod compositu Deost. ci ex thoo de situ quorum illud altum notat, hoc idem est quod cleuata qua nominis ratione monemur, nos sena per a capite nostro ad suprema ferri debere . Hinc Theu ta- N. Mati,tes apud Gallos & Germanos, Mercurius vocatus: quod nihil aliud est quam caput habens: Dat enim idem quod habet. Nam praeter caput Hermis nulla membra Crant,exceptis It hyphallis. Sed de his alibi. Quoniam porro D de T vinciendi os scio funguntur, fit ut frequeter a nostratibus eximantur, ceu satis littera: citra vinculum coli vi erct. Sic ex Patre dc Daber, quod idem est, L ait facimus, atque inde , si lubet, syllabas duas in unam contrahimus. Sic ex iliciter, ni oer: ex brotta, drcer .& similiae similibus sorimamus. Latini, dum duae vocales nimis hiulco coitu viderentur cohaerere, D saepius D lii a se interposuerunt, ut ex Roco fecerunt Redeo, ex Re amo Redamo , ex Re emo Redimo. Re ago Redigo, de similiae similibus. Plauto frequens est cadem cupiat niae ana bitio in diuersis vocabulis, quorum prius in vocalem delinit, 3c pollerius a vocali si imit ordium. Sic in Asinariae actii primo. Argyrippus. Solus sol tu me e re . atque ab ta e state abstuli. In cadem fabula : Me .d. amantem dixit, pro inc amantem. Idem in Epidico, Haec aedepol remorata me .d. e l. quibus plurima apud hunc auctore leges similia, in quibus D vincit vocales, aut potius coercet, ne concurrant. Vcrumcni mucro quidquid huius iit, id saltem constat, in Tau nomenclatorem nostrum Iuniaste, ut eo in vocabulis vinciendis de iusto sne claudendis uteretur: quod tam frequenter in variis vocibus licet videre, ut stupertracaneum videatur hac de re plus fundere verborum : deerit alioqui in signo signorum sit premo in Hieroglyphicis accurate riirilis de Tata agendum . Quamobrem exempla plura hoc loco non putaui recensenda , ne, dum quam pollum celerrimo curriculo ad metam Hermathenae propem, inutilis me prolixitas

5 v c c E O A T F, de cuius serina pronunciatione quae scripta sunt, Romanis relin- j quanaus, quos in loquendo durius os,quam nostrares liabuiste, vel cx huius si lius lit- - .asi . . terae sono coniectes,qui nobis minime talis est,qualis apud ipsos habebatur. Suavi enim spiritu ei datur, labro superiore leuiter ad inserius depresso, Ac inseriore interius ad sit periores dentes retracto. Huius litterae magna cognatio in cum V consonante, nec cum ea sim plicesbitim. sed cum ea etiam quae duplex vocatur id duplicis V figura pingitur. Apud Graecos eius loco habetur, quod duriusculum est. Lenissimum est V sint plex consonans, deinde idem duplicatum. tertium locum habet F, quartum e . Habet item haec littera nonnihil cognationis cum P , sicut de V consonans. Assemani frequenter

quo loco nos Pesterimus, post P litteram F ponunt, pro arcu Pml f pro Pepci fertrio Pal P pro Prib Pser pro Pant Planos pro a V lina m& similiter alia multa per- is mutant. Ex vicinia hac factum, ut ex Uua, quod est porto, Latini iaciam Fercr, pro

SEARCH

MENU NAVIGATION