장음표시 사용
161쪽
iris HERMATHENAE diphthongo, qua carent, posteriore vocali relicta. Nomenclator cognationem h anc tacutus est in derivandis vocabulis: ut dum ex Dure facit Pret pro equo, ubi V in P mutauit, cui Germani F addunt,ut mixtum quid audiatur. Idem in satin F secit ex m. Est Cnim fami, iun-Item, id est,uenti vox,unde Fama dc φη. ,cu tota propagine. Hinc fit ut varius huius consonantis usus habeatur. In fine V consonans, siue simplex, siue duplex crebro trantit in F, ut e limelius homi thoes olim rore trucillis In conuersione nonnu- quam ex w fit i , ut ex inal, quo vehementia notatur, lati quod in conuertendo nobis in v consonans transit. Ex las enim quo imbecille denotatur, fit sal, pro cado, quod nos vas dicimus : Cas is enim sequitur imbecillitatem & impotentiam . A sal sit fari pro erro.quod est cadere de recta ratione. Ex eodem sal fit salo, pro mendaci de impostorei S sal , pro corrumpere per fraudem. Ex hoc sonte Fallo &σ:άαι, cum tota sobole derivantur. Radix igitur in eiusmodi examinanda , quae est Ual , quo latitudo roboris notatur; quasi dicas, late patens ad omnia. Hinc ruat in aqua bullio, diali magnum robur uiu agger hostibus oppositus. Ex dial ruit,& apud quosdam iuati pro bcne & bono, quoniam quae bene ha iit, sint valida. Ex iuti fit ruit, pro volo: quia omnes id volunt quo bene habeant,quodque ipsis bonum sit. Proprium cnim voluntatis , scops ipsum num csse,non minus nomenclator, quam Aristoteles perspexit. Uil in praeterito imperfecto habet iusti unde Latinorum volo & Voluntas, Graecorum βου, - . A iuili infinitivo habent Velle,& vellem. A imi fit mi, pro temporis duratione,ad quam omnium prona est voluntas: quamuis hoc a --ihi deduci queat,quod est, late longeque transit. Sed conueniunt duae rationes ad candem vocem non infrequeter, N id quidem non citra artificis maximam laudem. Vt in ruiti qum. pro alto aquarum gurgite, caussa significationis ex iuri siue ruat pro bullio, capi potest; co quod gurgites ebullire videantur de in vortices conuolui. Eadem rursus vox composita videtur ex m9, pro late longeque,&ihil alio; quae compositio gurgitis definitionem comprehendit, S: hoc simul ostendit, Iiet,perinde atque altum apud Latinos ad profundum ctiam pertinere; de quo mox amplius. Ex iuri pro bene,& iterum pro bullio, fit conuersio ad las, is in s mutato, quod est vivo. Vita enim perpetua quaedam est humorum bullitio,calori debita, sed ea talis, ut bene habeat, beneque corpus & membra omnia disponat. I A M praeter boni bullitionisque rationem, accedit alia, non ex conuersione, sed de compositione rei naturam declarans. Te Ii cnim Tis facit, quod est, membra leuinvitae enim est omnia mombra ferre atque eleuare. Contrarium inde sil pro crudeli,& eo quod vitae aduersatur: Vnde Fel Latinorum, pro humore in corpore ad modum crudeli, & crudelissima symptomata nonnumquam patiente. Poterat seles siue selis asci derivari, sed non ita citi eo quod aperta sit metathesis litterarum, qua sit in f commutato: quod monco, ut discas quam multis variisque modis vocum sit facta confusio, de qui ex ea ad veras primae linguae origines queat veniri. Iam cxlcffitues pro amico; quod citra amicitiam vita non sit; quam qui tollit ex hominum societate, Solem e mundo tollere videtur. Exilis litterae adiectione expressum videmus , quam exiguo minoris amicitia, quam vita, iit aestimanda. Hoc est vocabula facere, sic.vna litterula ad vitae verbum adiecta, plus docere, quam multi multis de amicitia libris. Ex Ti Graxis φιλο : φιλ c Tres conuerso, ubi diphthongus neglecta, quassermo Graecus caret. Nobis Eit conuersum Dei facit, pro eo qui non est ad amicitiam admittendus. Is enim sicl est, quem omnes contemnunt , dc amicitia cxcludunt, siue is cui nemotam est amicus, ut cum vel domo cxcipiat, vel vitae cius neccilitatibus succurrat. Ne existimes tamen Vilis Latinorum hinc fieri, quod dubio procul a Utti derivatur, significante multum: co quod vilia ea sint, quorum magna est multitudo. Hinc viii apud nos est venale, quod copia res venum protrudat. Ridiculi hic sunt Graeci, dum ex amiseco eum secerunt, cui nullus est amicus. Non mirum, Scythas prae ceteris gentibus omnibus amicitiam maxime coluisse, quando videmus cos ex ipso nomine tibi vernaculo intellexisse, amicitiam de vitam minimo discrimine seiungi, immo ne seiungi quidem, sed minimae litterae glutino in unum nomen coire. Cum for, pro loquor, Latini dicunx; L cx w, faciunt; a mort quod est verbum, sor derivantes. Non est tamen inde fati nomen, vel una a Uat: quia fatum illud cst quod Omnia tenet atque comprehendit, ita ut manum ipsius nihil cilugere queat. Loquot autem verbum, pro sor, est ab Hebram dedin
162쪽
deductum. apud quos est hip pro voce, quod Latinus conuertens, Loq secit, cui adiecit terminationem. Sapi pro nostratis est originis a cal quod est suaviter sermocinor, de ς'
quo superius. Sicut ex Non fecerunt sori ita e Maurae V faunos liue faunus. admisit ua est, aliter Walti unde Saltus. niacccssarium, utilis. Deus itaque saltibus de sit. E est. uisii cisarius, admi-not dicitur , at si uis utilis, u- quorum utrumque faunis conuenit, cum siluarum numina credcrentur. EX a quod est calidum, Laoni du- baui erunti eruco. dc fermentum, Umn-mtius uiast, adducit calorum, sermentum calore u e . panem attolliti Ferus c dirut nactat hesiim patitur.Wau apud nos significat vellem: Inde vatili pro successsu optato: Hinc iuaut crinicit ex animi sententia succedere: . . . tuit ni t .aualiter idem cst, ac si dicas, rem quampiam ex animi siententia δί voto succedere nolle. Hinc fit et sauit pro boni succcinis ei scacitate. oti ibo saut id est, Deus cili- i vi sis
ciat ut res succedat pro co ac vellem . Cum dicimus, ef inaruς ia da iidem dicimus quod Latinis est, Quid, bonum, lioc est: Teruauto enim ad bonum & optatum finem utaui timspectit: hinc ore t ut si Deus faustum reddat. Ex iuruis faustum secerunt Latini. A Q uuluauitem, quod est vellem , fit faveo, quod nihil aliud est,qualia cuiquam bene velle. Sed quia vim deium citra discrimen dicitur: cx O . VOuco manavit, quod Latini ad , tuis. sacra traxerunt, coquod ad voluntatem nostram explendet .m Deo promittamus dona. ria, aut victimas, aut aliud quippiam, quod placiturum putamus. A sir si io, pro te-ro . a iup rptest id est, late rumpo adaequalitatem partium. Sed longitis recellit, qui ex lateia fecit futio: cum hic duplex V vocalis sit longa, mi aim i vero cons.nans. E priore igitur F famina, e posteriore V vocalis. Fur vocabulum retro pronuntiatum e roos pro ἔκ spolio, unde Graecis φωρ. Fit autem roga quod est pro, di cum i quasi diceretur, ','' contrarius ei qui nobiscum iacit, oc nostra promouet atque propugnat. Frux de fructus Mum Unichi fiunt: quod fit a D:mihi: quod rursus a veri; tir quod cit deluctat 3c recreati
ullat pro laetitia fit ab Iloth quod est altum; quod animus laetitia ciseratur, trillitia de. primatur. A striin t. fruor. Quod igitur maxime in qua de re dc lectat, id fructus eius dici potest, si etymologiam sequaris: quo modo huius mei laboris ec inquisitionis, a
plurimis hactenus decisae, fructus est inuentio antiquitatis, vaticiniorum ab exordio generis humani de Christi aduentu editorum: fructus est, cernere apertissime summa religionis nostrae, dc solius verae, mysteria : fructus cst .vid re omnia omnis sis pictiae prae
pia, omnia omnium scientiarum arcana, totamque adeo diuinorum Sc humanorum uniuersitatem mentis oculis pertuli rare dc intueri, quoad cius fert captus mortalium:
fructus est etiam. & ille quidem insigni gaudio dc incredibili voluptate omnes pectoris sinus persundens Zc implens, confabulari cum primo illo vocabulorum opifice, atque ex eo audire, quas opiniones de rebus omnibus menti ipsius Deus indidorit, quas insculpserit sententias de incomprehenso humanis animis mysterio trinitatis. Incomparabilis haec est mihi oblectatio, omnibus deliciis, quantae quanta: cogitari pollunt, sexcentas millibus schoenorum praeuertens. Haec me nium quam descrit,adest statim abs ,- luto sonatio, immo SI in ipso somno nonnumquam Obversatur: haec a summo mane frequenter ad ipsam noctem libris attigit, nihil nec cibi memorem nec potus: haec ambulanti, edenti, bibenti sena per aliquid noui spectaculi praebet. Prae hasidi uitias, honores, fauores principum, cctcraque omnia, quae mundus ini premis bonis ducit, nihili iacio: de ut sena per nihili facerc liccat, est mihi summa votorum. Ncque porro inuidus tanta mihi oblectamenta secreta terito. at lubentissime communico: quid dico
communico, obtrudo etiam uiuitis: tanta est cupiditas, tanta libido, tanta, ut ad Satyros & Hermas Ithyphallos alludam, tentigo, ad ingenerandam aliorum animis hanc candem voluptatem . Huc omnis mea scriptio, huc neglectus valetudinis, huc contemptus vulgarium deliciarum spectati ut omnes huius iacetaris, cuius vi debacchor, participes roddam. Sed excutiamus furorem, aut potius surcre pergamus. Quando satis modo visum, F pro V SE W frequentissime poni, praesertim in vocum fine, in quo
nec V consonans vel simplex vel duplex, nec p consonans locum habeti tametsi quidam nimis crasse in diuersam abii ierint sententiam; ignorari non potest , quis eius in com positione vocum sit usus. Amplitudinem enim de extensionen , dccisca citatem, actionen ue rerum notat: quoniam in m pronuntiando labrum utrumque insigniter exercetur, dc spiritus vehemens inter dentes sentitur, de irrierim ipsius v vicarias vicesserit.
163쪽
gerit. igitur nihil aliud de seno litterarum notat quam unius unam aequabilem l . ex
tentione dc ratione vchementioris spiritus subleuationem. Nam inserius labrum in eo prominciando attollit ut vehementer ad superius, atque id. iii cs, dum vi vcibuni usurpatur, idem est quod attollo atque cicuta. Huic vcrbo quo maior vis addcretur, no
strates sere adspirationem praeponunt. Dd dicentes pro Ef. Iam quia dum inferiora attolluntur, desuperioribus applicantur,ae attitas existit factum cit ut essen pro aequabili ponatur atque pati. Inde nisse comictium est id quod alterius lateri apponitur etenim illud dicimus quod planum est, nusquam ab uniformitate discedens ; in quovis unius
maxime cernitur,quam per hoc elementum dixi notari. Quo tamen laxc vox a nomisene litterae diuersa esset , di. vllabam crobro facimus, ut pro is, is , vel tum dicamus. Ab illo AEquum Latini rii, mutato duplici si' in qu . Crebro enim qu pro is Latis .i ponui: ut ex ruie faciunt Qui ,ex uaan Quando. Climvero & F succedanca sint nihil miros pro duplici F, Qti inueniri. Diphthongus ae loco longae vocalis est ad quam sonusn
proxime ac dit, quem in tum gentilos naci scritant. Ipsi is se opponitur quod dum ut verbum in usum venit idem est quod od dum ut nomen usu patur, inimicitiam ligni sca co quod quem odimus,cum deprimere studeamus. Hinc st pio pecude,quod nosve dicimus. Antiqui De quoque pro pccore posuerunt; eo quod Di aduertetur ipsi e quod est exilire. Porro quia membrum virile nos maximo p cudes iacit , se item procouliarpamus unde Februa nomen, xti alibi declaraui. Quod si ridere lubri, coniici si nem consideres e se in t Ide qua intelliges, ossicium huius nacmbri absolui non polle, nisi sese attollat. Ab liis fit his ' pro fermento cereuisiai io; & hciici pro sermento qui uis. Ab eadem vocula derivatur ars, pro haereditate, quasi ar-bis, id est, quod in leuandis nocellitatibus vitae,maximam habct diuturnitatem atque moram: quod proprium est eoru quae haereditario & perpetuo iure possidemus Sed quia agris nulla firmior diuturniorquecst posse illo; factum ut agri arua dicorentur: non illa quidem , ut Latini crediderunt ab alando; sed ab eadem radice a qua Aro, simul colanmcto agrorum usii qui
conlistit in leuanda humanae vitae necessitate. Elogans per ipsam clegantiam compositio, alia simul Ze firmae agrorum posscssioni ,3c ipsius vitis admonemur. Nos tame tam angustas terminis ipsum ars non Costringimus : sed tam late sinimus patere, ut Onanem firmam complectatur possessione. Hinc arsena . tedditus sunt rei petui Nosti ates lubentius tri dicunt. A. se frequenti conflictudine, in E mutato quod de veteribus videopi acu illo, aput q) os Minciua , non Minarua legimus. Hi autem Minciuam miri tamie, siue res: ita ut Venerua, uti vetustiores Latini vocem scribere consueuerunt, dicatur. cui perpetuum ius est ducendi .co quod si midona sit quod duco: vi .de Ida illi, qui seducit, ceu Ium sith. Nec mirum , E in i mutari icii in id sit in creberrimo usii. Dinc Latini ex sum fecere Mino, pro quod cli pecus agere siue ducere. Cui vero perpetuum cst ius rerum omnium ducendarum pii nempe Vei itati, & Veibo aetertio, de eidem filio patris aeterni, quem Dcus constituit duccm univcrsorum. Ex te Ur dietur dux qui reget Israel, dixit ille , de hoc duce intelligens qui de semine David hi manam carnem erat assumpturias. Hosneius Agcleam vocavit : quod populi dux citet, eamque facit primana uis filium , αγυτω δὲ δῖος Θυγατωρ si λι- . Ha c est origo illa, veritas ex solo Iouis cerebro genita ante omnia saecula: haec illa sapientia quae se dicit tabricae mundanae praefuisse: haec non sapientia, sed sapientiae potius Dea,& sapientiae
caussa sempitema. Arrigite auros Satyri: audite fabularum S scriptiliae sacrae conseimsiim. Ite ineptissimi , ite crassisimi cuin vestro stupore ad ventrum sicliolas, quibus aures non suntA dicite pn, fano ore, non cile sanctas fabularum origines. Cori uptae sunt, .fateor; sed ab eisdem ventribus inagistris , qui idoloman iam ad vcnties suos alendos, de pecore farciendos, c lacri, Omnibiis nominibus confinxerunt. Contra hos Chtituani inucliuntur, non contra lanam de primam fabularum intelligentiam Dea eli Minerua,& vertit imo Deus ipse illius . qui se vcritatem , dc sapientiam patris virtutem sinit vocari. Huic Deus dedit da condorum omnium mundanorum & supermunda iam uni potes fitent semp:ternam: quam dignitatem quamdiu tcnebit, tamdiu pol crit a Cimbris Minerita nuncupari. Vel igitur illam ipsi filio adimite,vel milii potniittite, ut filium vernacula lingua Minertiam appellem. Si mihi vel l 'indari .vel Homcri,uci ergilii . vel Horatiu ad carnicipis suavitatem vena viroque darentur; quas ego octas, quos ii vinia Mineruae
164쪽
Mineruae canerem,quas laudes detonarem: Sed quid stultus opto' Quasi Dea hic non
omnem superet laudem , omnem ingeniorum, quantumuis illiis rixam , caprum excedat. Subuolet mentis incae apex diuinitatis scintilla,quam potest altissime.super omnes caelorum orbes, super omnes omnium angelorum choros super ipsos si premos spirit nes, de illicis potest, consistat: ac tui' domum aciem sursum tollat,de videat num possit huius D ae peplum sibi inici ius reuelare. Revertere mens in a. reuertere,frustra contendis: cat tibi sit ex pepli parte cxteriore, discere varietatem ordinem, pulcritudinem creaturarum . x de hac pictura coniecturam facere de ipsa sapientia. quae haec peplo suo intexuit tam infinita ornamenta, tam infinitis modis vari ta. Huius galea κυνῆ Mino
sive Gui hcet mcrito vocatur, de hoc vocabulum primum iri ius galeae est aptatum a s, Cui se pientissimo nomenclatore. Quid enim cil aliud cun 'iret quam caput omnis sapientiae dc potestatis; cui Sphinx in sidens, magnu ni nobis proponit aenigma Quod rogas aeni- ar Non illud ab Oedipode solutum, non illud ,inquam, sed an finito praestantiorem
abscondens intelligentiam. Quaerat quis quid Sphingis forma tibi velit, quid galeata
virgo signi sicci,cur hastam teneat, cur aegida portor, cur Medus, caput ostendat, cura satus habeat oleam , cur eius dicatur inueturix, cur denique vel Minerua vel Pallas dicatur. Haec nobis Sphinx aenigmata proponit, quae nullus hactenus Oedipus soluit, nec fortasse soluturus quispiam umquam fuisset i ius ipsa liaec Dea externam extremae fimbriae in poplo suo particulam Ioanni Goropio videndam dedi isset. Quamuis igitur alias Mineruae suum fortasse daturus sim libellum, hoc tamen tempore obiter indica
bocorum solutionem. Sphinx itaque cono imposita denotabat cum totum Deae or--
natum puris aenigmatis conflare,tum ipsam csse totius verae religionis caput, cuius syni ' botu suprema galeae pars praeferret. Qua de caussa Sphinx veteribus religionem signaret, memini me in Gigantomachia tradidisse. Erat aurem Sphinx, non animal, cuius Diodotus Siculus Ac alii meminerunt in simiarum genere, scis hieroglyphicum religionis signum, templis maxime praeponi consuetum: quo obscvrc indicaretur quaecum l. in veterum religione fierent, aenigmata cisse, omnesque caerimonias de ritus alia prorsus signare,quam prima fronte viderentur. In primis catlarum virginum faciem praeser bant : quo monerent, in cultu diuino,virgineo quodam pudore omnia peragenda. vittatae erant, quo intelligeretur, religione nos Deo deuinctii, coque omnes ritus speclare . debere. Corpus reliquum leoninum erat, quod unguibus contra iis placidum iacebat, denotans de maximas vires religionis esse, de ex hac vita existere praestantissimam,quain Leo de nomine Treu, de reapse demonstrabat: dc hanc quidem totam eo reserti , quo magna vis Dei placaretur, quae si placata non esset, leoninus ungues Ic robur ingens;n eum ostenderet,qui non calle eam tractasset. Quod si patiantur profanae aures, addam de illud, virginea facie te leonino corpore denotari, summum omnis religionis apicem in eo constare, ut Leo de virgine nascatur, atque idcirco in Palladis galea poni solere, ut eo significaretur, hanc summam esse omnium rituum sacrorum , ut typum
gererent illius religionis in qua de virgine I co de tribu Iuda nasceretur, Jc hanc quidem religionem sundari in ipsa Minerva. Esaiae a Spiritu reuelatum est, in capite rodemptoris galeam esse salutis. Placuit de D. Paullo hac galeae comparatione uti: nihil ut mirum sit, si galeam huic Deae tribuerint. Sed de galea modo satis. Hallam gerit,
quo intelligamus, in huius Deae manu totius salutis nostrae esse scipionem, de omnem praeterea defensionem. Egida liabet, quia virtus est patris dc scutum humanae salutis. At ira Caput Medus, imago est illius capitis quod a seminc mulieris erat conculcandum; cuius ea vis erat , ut quibus Pallas id ostenderet, ij in saxa conuerterentur. Iudaei enim . 'quibus hoc trophaeum Christus erat ostensurus,conversi sunt in lapides, pervicacia plus quam saxea hanc de serpentum onati iam capite victoriam prorsus respuentes , cum tamen eam coram intueretur. Inuentrix oleae dicitur quia huius solius medio pax homi----nibus cu patre inita, a quo perpetuo bello eramus dirempti. Sed haec latius fortasse suo 'Ioco,ii Minerua fauore suo vita nobis produxerit. Mineruam ita l. sic licet interpretati, ut a verbo erue siue eis fiat copositio, quo significatur haereditario iure possessionem accipereide qua forma per praesens tempus loquendi in Nopi latius esset considerandii. Diuus Paullus nobis huius vocis vim aliis verbis explicans, Novi ime, inquit hebus istu
cuius eis nobis in illo, quem eo tituli l redem uniuersorum, per quem fecit essecuta.
165쪽
aliis hic nostri sermonis peritus M inertiam non agnosciti j pater, decipi si us h
re item. Quam rogo haereditatem t nimirum exurgat ad regendas gentes, utcst apud prophetam, de D. Paullum: de quo item vaticinium, Ex te exibit Dux, qui re aetpopulum meum uel. Quid porro de seipsa dixit sapientia ex Salomonis ore Per me reges regnani. Haec igitur est illa haereditas, quam a Patre sito sapientia accipit, ut on nium regendolum ducendor unique ius habeat, quod unico Mineruae nomine vidi mus expressum. Dissoluta suiu itaque ad hunc modum Sphingis aenigmata, quae iiO- is x vnn incit inde videtur habere, quod videntes capiat: azit plimili id est, visionem capio: eo - quod homines liguras has videntes, nec intelligentes quid tibi vellent, mentis oculos. captos haberent. Formula haec est nobis vcrnacula,ut clima quis questionem quampiam siue aenigma distoluere non potest. dicatur captus quasi nodis illigatus. Plinit enim i ue Dint idem est quod carici mi Ore video. Et profecto quotquot hactenus vel Sphin sis vel Mineruae hieroglyphica signa viderunt. captos se sic irrctitos mentis oculos habuisse fateantur. Estoc altera huius nominis inter irrctatio, ex pi quod cit exploro,MDuia quo denotatur Dei volunt .is omnia siti pendens: tria monemur, ut in omnibus aenigmatis sacris id exploremus, quod Deus pra destinauit, & quod ex ipsius aer crna d pendet voluntate. Omnes enim ritus sic ri ad arcanum illud magni conlitis m, sterium referebantur, sed tam ob urit glyphis tecti, ut nisi Cluillus ipse&eius spiritus signis itionem eorum hominibus reserasse nur quam intclligi potuissent. Vtraque certa
ratio a nomenclatore videtur considerata, cuius tanta fuit diligentia in vocibus fabim candis, ut non raro plures in uno no in inc condendo cauilas coniungat. Et liaec modo de Minerua, prima S a: te omnia secula uniuersorum ductus haerede, cuius nomen mi ermn Cimbrica norma pronuntiatum In in offit conuertat tu per retic grada litterarum vesti-
AI. u.' pia, illud nobis indicabit. quod unumquemque saccre lic refert, ut nisi faciat, adium sit de salute. Nam nisi pacem cum patre ca lesti per Mineruam oleae imi tricem iu- eamus, perditi sumus, ut qui pcrdici sint, aeteri suppliciis scelera nostra luituri . . rerum liue fre-iami l idem est quod pacem accipe: qui modus loquendi hactenus nobis durat, pro eo quod Latini dicerent, facere pacem. verum copiosa est huius formula: significatio. Nam fre-nim id est, accipe pacem, sic intelligi potest, ut ipsi Mineruae
. verba tribuantur: quo sensu Dea diceret cuiuis nomen situm audienti, Accipe pacCm, accipe oleam , quam Oisero; accipe, quo nihil mortalium vita vel maius, vel suauius, vel diuinius potest habere. Quid aliud dixit ipsa velitas, & sapientia, de virtus patris incarnata: Pacem, inquit, meam do vobis. M. Pax huic domat. βί, Pax vobis. Quis vocatur Deus pacist an non ipse filius, qui nobis cum patre a terno pacem confecit3 ML nerua ita lae de Cluillus candem dant pacem, non illam quidem, quam mundus vel dat, vel dare potest; sed aeternam, cum patre aeterno, ut ca in vita perfruamur scimpiterna. Audiat ergo quisque Mineruam sibi diccntem, accipe pacem. Videmus quantast vocum Cimbricarum, hieroglyphicorum sacrae icriptura, dc rerum ipsarum conti nientia: videmus quanto artificio Mineruae nomen sit constitutum , quam ad minabili
regressu demonstret, ad quid nos ultro Deus invitet. Haec contemnant scioli si quid simile in omnibus linguarum thesauris queant inuenire. Quis oleam pacis signum csse nescit Quis illud Virgilii ignorat
Paciferae nianu ramum praetendit oliua ide illud, cinis procol in autem ramis insignis otitiae' Multae cauilae sunt, ob quas oliva Pacis signum habeatur; quas, uti notas, praetermitto: illo tamen non neglecto, quod de claua Herculis e Theocrito de aliis ex oleastro factu Sisa alias annotaui. Oliva enim Mineruae de claua Herculis in re significata consentiunt, ut iis qua de Hercule dixi, quiuis facile cernat. Verum illud operae non paruum pretium habebit. si paullo penitius symbolum de ii ii is nomen inspicientes, demonstremus idem utroque denotari. Elaeon Graci oleum vocant, , lac misericordiam: de illud quidem ab hoc derivari nonnulli. inter quos, ii recte memini, Probus est, crediderunt. Equidem ut hoc ipsis demo ulteritis tamen rogabo , unde λεος misericordiam n to Nobis utriusque vocis ratio est ita pcrspicua, ut & nihil clarius & habeat mustelia reli gionis minime contemnenda. ucti integrum de sanum si ficat: quod si ut verbum in
166쪽
agendi notatione usurpetur, idem est quod sano,&integritati restituo. ve membra di
cuntur . Des te itaque nihil aliud sonat nobis, quani fano membra: vnd ιλ Qt c λαιον, pira misericordia de oleo , quoniam utrumque m cmbra sanct illa quidem membra coesesiae,siue generis humani hoc vero membra corporis. Compositionis lenitas, perpetito nolitis diligenter obseruata , principio adspirationem ademit: quod nimis sic luenter monere cogor,ob quorundam oblimatam in id genus minutiis uaso lanios pervicaciam, ne dicam ineptiam, aut vesaniam. Verum ut id alibi fieri consueuit sis: is lenitatis caussa; ita hic aliam quoque habet rationem, ex eo prosectam, quod nomenclatori nons bilini studium fuit vocum E primis radicibus bene fabricandarum sed hoc etiam ad .
iunxit, ut praeter primariam nominis caussam, ad aliam etiam alluderet,ut gemina, nonnumquam tergomina ctiam cius dona vocis ratio videatur. Cel apud nos nobile lignis ς ς t&generosima: quod si, ut verbum, in usum trahas, idem est quod nobilem generosumque reddo. Eti te igitur, de gemina littera, vitandi labdacismi caussa, in simplicem redacta, non solii ira notat nacmbra s mitati restituere, sed adiicit etiam nobilitatem. Mfacit ut membra, quam antea suissent. rcii dantur generosiora. quae quidem ratio ni s ricordiae diuinae ad amulis in conuenit, per suam membraccclosae, non ad prioris modo naturae reducuntur in te ritateria, sed redduntur etiam nobiliora & diuiniora, quilia in pruna vitae condition it. Cella igitur potiore latione, mi sericordiae dcclementiae diuinae conuenit, quam meo, quod te iteram ipsius dumtaxat habet, atque similitudinem: qualis ex suprema caussa per idoarum catenam ad infima haec corpora descendit. 'crum quamuis oleum membra, quae a doloribus leuat,& integi ae valetudini rost tuit, non esticiat nobiliora: ob eius tamen naturam , cuius hieroglyphicum sanum est, M vocis communionem , eius otiam nobilitatis notam gerit, quam Deus bonitate de
gratia sua singulari Sacerdotibus M Regibus largiebatur: quae, ut omnium sti prema, conuenientillime qua liat ad significationem genero ae sublimitatis,quam in Ctte inue- iimus. Est igitur de regibus de iacerdotibus hoc ligno praeceptum, ut populuin de iocietatis humanae membra, ipsi illi qui eos ad hoc dignitatis fastigium sustulisset integra
de in lumia seruarent: qua in re nobilitatem tum mi magistratus, Je populi saliriena, in unius Se dictiunculae de i in boli ratio in conuenire cernimus: ita ut nesciam, an vlla vox a quoquam mortalium excogitari pollit, quae melius, aptius, lignificantiti 'que vel regum de facerdotum tum dignitatem, tum ossicium; vol ea quae populo ab his sunt oxspectanda, explicaret. Disper cam , niti obstupescam , dum altitud:nem mysteriorum contemplor, quae unica vocula nomenclator comprehendit: cui cum omnem symboli rationem & latitudinem video consentire: non pollinii verbis Cloqui, quantum animo concipiam hinc admirationis, hinc voluptatis. Quod si orationis vela secundis ventis panderemus, ad eorum quae huc spectant, oceanum cinctiendum; vix finem ii iiii - galloim aut portum imieniremus: ita late in Omnem p utem vocis de symboli conuenientia sese extendit. Summuta inus igitur antemnam, de satis esto iter ad iminei dum pelagus indicaile: qiuod qui volet ingredi, sacrae scripturae loca consideret atque expendat, de singula ad nominis de teilerae conserat caussam. Ex ercle nostri nunc O te socerunt: cui
quod si examines, rursus abibis ad intinania arcanorum latifundia: quandoquidem de pro licit tanti plurimi Cimmeris dicant, in quibus sunt Britanni. Je idem nomen pro Vsancto v stirpent: qua considerationis via non sisitatem modo, Je nobilitatem, & dolorum amuletum: sed sanctitatem etiam notari videbis. Ab hac Cimmerior in pronuntiatione Graeci ολαο suum acceperunt, & Latini ex cille oleum. Clie autem non membrorum, ut Celei sed populi sanitatem de sanctitatem significat .rem eodem tondentem. ψ ' Quis modo non videt, linguae nostrae vocabulum olivae symbolum egregie expressisse: quod hic indicatum potius, quam proro ac meretur dignitas de amplitudo explic tum, declarat, non alii diuinae ulli potestati hanc alborem potius, quam Minervae, de dicandam. Det ergo Deus nobis pacem per suam Mineruam, quae vera de s da Pallas . .. est, id cit, Pt lial lauti liue Pallant quod Latinus diceret, Coniservans regionem . Vnde Pallanteum apud Pris os, pro regis siue summi magistratus domo. in qua illud potissimum tractanduin quod ad regionis εί populi spectat salutem: quod deinde in Palatium pistua.
est corruptum. Ab Et e non ελαιον tantum de . λεος socere Graeci scis Poctae etiam cogno.
167쪽
3 4 N MAT ut NAE Nec ego aliunde Aleam Palladem dictam crediderim, quam ab Mil vocali E longa in
A mutata: tametsi Graeci alias quaerant huius cognominis rationes. Fuit & E llesia vocata, ubi e mlet agnos cas. Eadem Hellotis, quasi um totus id est, curat jonis siue lanatioi is caput quia ipsi iis sistius beneficio lethale humani generis vulnus est curatum. Quoniam veto Minerva e Iouis cerebro nata, cadem si cum veritate; a veteribus Cimbris Cni-toau est nuncupata, e qua voce Graeci de Latini Tritoon secerunt. Est autem Trivio idem quod veritatem ostendo apud Latinos. Minerua cnim,tcrrarum Pallas, siue se uatrix, unde σωτῖα apud Graecos,veritat cim nobis ostendit,quae nata dicitur e lacu eius doni nominis: co quod nata sit ex utero matris virginis, liue e carne, quam lacui, ob humo: cm compararunt. Aiunt autem hunc in Libya csse, eo quod tib siue lis corpus sit: quo notabatur, ipsam veritatem ex co lacu nascituram, qui esset in corpore humano quo non intellecto, alij in Boeotia, alij in Aptirica Tritonis lacum qua ituerunt. Iatu Libyae nomen eo magis placuit,quod non solum corporis includat noti neni sed gnificetctiam corporis cultodiam . Tib Inicium idem cst, quod corpus custodit tucor. Hic enim lacus custodiam protulit omnium c portam humanotum , quae Pallas sola ab interitu seruat aeterno . Praetc rea eadem vox alludit ad Ticb-lnu quod est amoris tutela. Amorem enim inter patrem id ganus humanum filius, paci iactor, conseruat atque tutatur. Haec si conseras cum iis quae variis sententus apud inhilos auctores Gracos de Tritonia, de lacu Libyo ambiguntur; clare cernes, cos nihil diste veritatis eius quam Pallas Trui toonia mihi oleae suae ramusculo demonstrauit. Nominatur eadem de caussa
ἄτρυτωni, qua in voce cum rectius Ypsilon est conseruatum; pro η, tum α littera praei' sita Primm ω: adiicitur, ut indicetur, hanc prae ceteris omnibus veritatem hominibus ostendisse, illo maxime tem pore, quo veritas cx torra orta, de verbum caro factum est.
Erant haec quidem libello Mineruae dedicato reservanda: scd quo nominum ratio cla rior fieret, insignis vocum 5e symbolorum concordia fidem faceret, paradoxis meis inuentis non aliena visa sunt a Mineruae nominis intorpi crati e , quam tamen ne hac. quidem prolixitate totam absolui. χtiri pro morior, ab cadem radice, a qua Mineruae nomen pullulauit, enatum videmus: quod primum ipsi Christo morienti adaptari posisse, perspicuum erit omnibus qui intelligent si positioneni eius. Pit locum apud nos signiscat de firmitatem. Hinc Buio ais uiam & peri ciuum & si regis. qui moueri non potest qua voce obstinatum Sc pertinacem aps citamus. Ab eadem radice vox tras siue ilans pullulauit, qua sima ciuitas denotatur: unde Hebraei In acceperunt praeposito Mem littera si peruacanea. Nec aliundo sim m p v habent, quo iustus significatur: qu niam solus iustus stadit i dici potest , id est firmus Se inconculsus , uixta illud : Iustus in aeternum regnabit. te-er itaque duo indicat, δί perpetuam loci possessionem, & s mam haereditatem. Per mortem Christi perpetuam ex caeniistinii loci, & hoc nomine dignissimi, haereditatem adimus. & cam haereditatem,quae firnultima est, Se numquam auferenda: oc idcirco ister ptimum de Cluillo dicitur, ac deinde beneficio eius, de in bis, qui morientes, per mortem Christi, stabilem de aeternam accipimus haereditatem loci omnium amoenissimi, cuique vox su primum conuenit , coquod stea ista dicatur, a quo Sto Latinorum, significationis ciusdem verbum. lata nostras csse, conuersio deci rati quoniam ha r velox S celere significat; in quo spiritus additur, ad motionem indiacandam. Quae autem maxime stanti Quae alia, quam aquae in aeternae vitae tranquillitate si ii si immo suo bono acquiescunt. nulla vi umquam dimouenda. Beatorum itaque sedes proprie iste vocatur, cuius haercilitatem per Christi mortem morientes adi mus: ad quod summum humanae salutis mysterium indicandum, nomenclator noster te de cis vocem composuit; quo tota res ita auribus est cxposita, ut nihil clarius aut significantius dici possit. Ducit igitur Minerua haereditate suam, id est, omnes homines amore tibi unitos, ad aetemae tranquillitatis posscssionem, iner mortem suam,quam tune subluit, cum veritas se in carne mortalibus ostende ici, id est, dum Minerua vera esset Trutoona. Quemadmodum autem Mineruae ncincta conuertitur, ita de spei fi de id quidem duabus rationibus: altera ad originem vocis explicatam; altera a voce unius syi labae ad vocem unius syllabae regrediendo. Posteriore via fauil idem est quod rinie. Quis autem timor est qui nobis imperatur Non alius profecto, quasn cxcellentis limus, ut excellentissimum quodque primum nominibus ecnotatur. Intellicimus itaque, serui r
168쪽
ti Vr. 33ssemper timendum esse, perinde atque is qui vel omenter annati vehementer timct, ne eum Oisendat quem amat. Audiens itaque verbum stas simul audit Time. Quid num ipsum mori Z Non illud quidem potissimum: cum alius timor sit praestantior, timor nimirum Domini Dei tui: quem si times, mandata cius obser lare conaris,& illud tibi comparas, ut in eorum albo scribaris de quibus dictu in aes omnes qui timent
Dominum. Et, insertus e t Dominus timentium se. Rursus, Non eis inopia timent buseam. Iterum, Prope timentes eum salarare ipsius. & infinita eius imodi verba, quibus
nulla possunt cile faustiora. Quid quod initium sapientiae, cui Minerua praesidet, est
timor Domini λ Bene itaque ex Su-t in cogitationem Mineruae venitur, per radicis vocum communionem : atque deinde conuersa voce docetur, qua via ad sapientiam perueniatur: ea scilicet, cuius exordium cst timor. Videas, quaeso, quanta arte unius
lyllabae vox consecta siti quantum secum adseiat utilium praeceptor ina, quam bene explicet insignem illam uententiam sacrae scripturae, Initium sipientiae timor Domini. Si lianc voculam Plato intellexisset atque considerasset: nonne ex eius monitu scripsisus e videretur, philosophiam nihil aliud esse quam mortis meditationem' aliis quis enim recte expendat hanc vocem iter liue zi exf d prorsam Sc versam in non mox totius philos phiae de sapientiae Christianae quae sola vera sapientia est, iccoit fundamentat Intelliget enim statim , firmam & stabilem haereditatem homini per mortem contingere posse: cx quo consei lim animorum immortalitas, de bonorum hominum solida Maeterna selicitatis possessio demoniliatur. Deindc conuersione docemur, ad hanc sempiternae beatitudinis haereditatem nos per timorem p rucin re; ncc ad cana aliam viam patere. lam quia haereditas stabilis in ca promittitur: ncccisario in cana venimus cogitationem, ut quisquam iit, qui nos haeredes instituat non bonorum mobilium sed irinorum , dc numquam perdendorum : quam testamenti scriptionem & conditionem, talem de tantam cernimus, ut facile agnoscamus, nitrii nos cius modi mei cri. qua via ad cum peruenimus, cuius medio de merito aeternae teli iratis post clio nobis acquisita. Cum enim nos veri haeredes esse non mercamur; necessario cogitandum, quis iit vectis aeterni patris haeres. Quis alius,quam aeterni patris aeternus filius qui amore in nos suo nos fecit cohaeredes Sed nec haeres nec coliares cst, nili per cuiuspiam mortem. Quis igitur moritur Z Ipsemet filius, ut morte siba haereditatem regni sui paterni nobis gratis communicet. Bene ergo una vox mortem, & stabilem haereditatem coniunxit: quod haec citra illam esse non postit: atque deinde per vclligia rctro lecta imstendit, per Domini timorem ad hanc haereditatem perueniri:& illud interim una admonet, eandem originem esse timoris Domini, Sosapienti x; co quod nomen sitimi foc verbum stire ex eadem radice nascantur. Haec est apud nos mortis meditatio, ipsi, . verbo, quo mori signi ficatur, tota contignata. Quo vero rem adeo neccilariam aetetnae hominum vitae citicacius imprinentaret nomencia toruioluit cx hoc nomino istas morti nomen ponere: sed aliud inuenit, quo aperte non stabilitas tantum haereditatis, sed quo aeternitas ctiam contincretur. Σcot enim quid aliud est quam ipsa aeternitas,quasi De-oot dicatur: in qua voce Tati aeternitatona comprehendens & colligans, ostendit PM /hanc sempiternam vitam sola cruce contineri, δί totam vinculo ipsius Tati colligati. Ita me amet Minerua, ita ipsum si s Dei timorem mihi inculcet, ut haec cuoluens de
reserens obstupesco. Quam deinde aliam qua rimus philosophiam, quam hanc, uno vnius syllabae vcibo conlprehensain, A deinde artificiosissimo mortis nomine abs Iu tam Atque haec quidem prirnae sint significationis documenta, quibus naturalis sumque acccisit interpretatio . quae vocem conuersam ob eam caussam timorem imperato iubet, quia omnia mortem naturaliter exhorrescant, atque hoc timore inter hominessat, ut quoties occurrit, admoneat quam iit timenda mors ei qui omnem suam felicitatem in lubricis his his vitae deliciis collocauit. O mors, suam amara est memoria tua lo-mini cem habenti in substantiis sitit ut ille scripsit. Sed quorsum hic timor Ne vid
licet habeamus hanc vanam in breu:ssima praesentis vitae voluptate fiduciam, qua sati xt timoris Dei obliviscamur. Hinc ide in sapientissimus filius Sirachi, In omnibus, inquit, operibus tuis memorare noui ima tua, G m aeternum non peccat O. Qiiamobrem non paruus etiam usi is est eius timoris quo mortem naturae iii uisu exhorrescere cogimurn nomenclator tamen ad praestantissimum timorem praecipue respexit, id semper in a in o
169쪽
i se HERMATHEN Rin omnibus vocibus molitus, quod est i homini ad cognoscendum maxime necessi rium . Clarum huius rei indicium, quod per solum Dei timorem ad stabilem & seria-piternam redeamus haereditatem: sicut ex fucit eamus admissi S ex strer ad doου id est, ex timore ad stabilem haereditatem , cui aeternitas est funiculo ipsius Tala collia sata. Quo fit,ut Tioot proprie & primo de morte Christi in cruce dici debeat,per quam
solam humanum genus ad aeternam vitam adspirare poteth. verum quia hic campus infinita spatia complectit hir nolo longius in co progredi: cxim videam, quanto plura dico, tanto mihi plura offerri dicenda: nec ullum omnino sore finem, si rerum amplitudinem atque dignitatem orationis meae filo dimetiri vellem. Non possum tamen facere, ut non id repetam, S veluti totius contemplationis clausillam addam , n mers& stire sic inter se conuenire, ut de radicis sint eiusdem , & cx voce minere intelligatur ipsius ista bilis haereditatis , quae per mortem homini contingit, ducem esse ipsam Minervam: cum utrumque vocis compositio complectatur huic Deae aetcinam ducendorum omnium haereditatem esse a patre constitutam,&cam praeterea esse ducem
haereditatis, quam vox iter promittit. Si enim haereditatem nobis adducat, ut adduce re signiscatur: quam rogo haereditatem, nisi stabilem atque diuinam , qualem ipsa apua patrem cst sortita, intclligemus, cuius nimirum nos fecit cohaeredcst In hac in de, arena, qui volet, se exerceat, habebit in quo mentis oculos, atque aciem, in quo totam suam sollertiam &sagacitatem, omnes deni l. vires ingenia queat experiri: de inde
illos laboris sui fructus percipere, quibus haud existimem aut suaviores aut salubriores vllos alios apud pios animos posse iudicari. Possunt haec itidem ad Platonicam, vii dixi , philosopli iam applicari, sed modo quodam manco, uti omnis sapientia humana, licet abiolutissima habeatur, religioni nostrae collata ,& iis vaticiniis quae vocibus primis nomenclator intexuit applicata, deprehenditur prorsus claudicare. Philo Iudaeus, Platonis in suis s icris litteris, ut videtur, imitator, Abrahae propriam haereditatem,si r che memini, sapientiam interpretatur: atque eam dicit ex utero Abrahae, citra mulieris membra, nasci: quo loco, ut non male ad nostras Mineruae nomen alludit, ita quid proprie Mineruae tum fabula tum nomen notaret, numquam de lingua sua inuenire potuisset. Certe propria illa quidem nostra maxime videntur, quae ex cerebro nollio oriuntur sed haereditas nostra vera non ex cerebro nostro oritur, sed ex morte Christi
Sed excusandus Philo, qui non ulterius est progressus, quam sapientia ex cerebro ipsius nata adipirare posset. Nos Mineruam ducem verae haereditatis siequimur, quae sicut nobis pacem offert, ita stere quoque, si sic conuertatur, ut origo per geminam syllabat ncxponatur. Nam ex Bie-ers fiet fre-est id est, Pax est. Mors enim Christi, cui stres primum dixi conuenire, efficit, ut nobis pax sit cum patre. Ex timore itaque Dei, initio sapientiae, venimus ad mortis cum nostrae tum excellentissimae cogitationem : & per . hanc deinde peruenimus ad radices vocis sters quae conuersae nobis ostend*nt pacem esse : Mox ex pace in mentem venit Mineruam nobis dicere, Accipe pacem: quod aere nim nobis significat ita ut mers conuersium monere vidcatur, Accipe flare id est Accipe mortem Christi, per quam pacem contingere, radicum vocis vcstigia retro lecta demonstrant. Comimus ergo verain Mineruae capientiam nihil aliud effe, quam mortis Christi meditationem, per quam pace per oleam ipsius denotata donamur. Audin' quanto simus ulterius, quam Philo, progressi; quanto ulterius quam Plato: atque id solarum vocum demonstratione,quae se nobis manu Mercurialem praestiterunt
170쪽
XCREsc ERYNT in singulis litterivexempla, auctia quodam immense, si per singula vocabula esset artificii ratio ducenda: quod facere , cum propositi nostri mimnia esse declarauerimus, ad shquentem litteram quae G cst, progrediemur: in qu i notationis tanta est G Iuthrai maiestas, ut eam , ita me Hesserat liena amet, vix ait sim attrectare. Haec enim nobis demonstrat, quo per Tati mortales trahantur,& cui tandem ipsius Tali viticulo colligetur, nexu non Gordio, sed Herculano, nulla umquam vi vel soluendo vel secando. Diximiis in C pmnunctando, ipsum plectrum dentibus pressitis applicari: in hac totius C obtusior est , d cetrorsum ad psum palatum a Terentiano coire dicitur cui Capella adiecit spiritu quendam cum alato sentiri. Quaeciamque res usquam sunt, ad botauin suum tendunt: Ee quidquid agunt,ad se primum reserunt, A sic aliis constitui, ut id tandem ad se putent pertinere. Rhip. homines operMn liram nauant: quia intelligui, nisi caltra haec sit se salvos esse non polle: deinde plerique externorum bonorum si immum in honore collocant: quem
cum rebus pro communitatis, aut amicorum salute egregie gestis consequuntur; tum credunt sibi maxime consultum, atque in primis supremum bonorum in se redundare. Hinc Christiis dum alios homines amandos esse praecipit eam amoris mensuram adiecit, quam quisque domi suae in sui amore inueniret, certo sciens , ab opinione boni siti homines ad alios amandos transire: quod Theologi breui verborum summa comprehendere volento, aiunt a seipia incipere charitatem. Iam quoniam cuiusque persectioeli in sui ipsiuς salii te Ac conteruatione : aequum est, ut id tandem persectit in putemus quod ad sanimum nostrii in bonum intus resertur: & id quidem a firmis fundamentis, quae inferno inseriorii dentium vallo denotantur. Deinde littera ipsa non solum a dentium septo intus resertur: sed ad ipsium palatum spirat: quo monemur, omne id quod proprie ad nos referimus, sursum serri, & anhelare deber . Venit igitur huius litteraetorius ad eum apud nomenclatorem sum , ut sitnimam ea indicaret persectionem. Primum igitur Sc ante omnia Deo patri conuenit, qui se amando filium gignit, δί pethunc creat uniuersa: a quo amoris huius sons de origo: quo fit. ut amor sui ipsius adulterinus sit, nisi adortum suum sese statim reserat, pro coac litterς G sonus monet. Suus enim cuiq. amor dictat, Ger id est,da: quod cui alij dicemus, quam illi,qui stolus vitam, sanitatem corporis & animi, atque carissima quaeque dare potest. Ut autem prior es h pti a persbna indicatiui modi apud Grammaticos, quam secunda imperatiui: ita prius patri uni uelibrum conueni quam nobis: co quod is solus & unus sit, qui vere dicere potest, Oe id est, do. Dat enim omnia. Sic itaque cuique cogitandum in si iis ne G..cessitatibus, ex Oe nostro, quod est Da, recta eundum esse ad eum qui solus dat omnia. Hinc fit utinali quado pro Ad Latinoru usurpemus: quia is qui omnia dat, finis ut ad quem tendunt uniuersa: visi quis dic. at, Oe Aoum id est, ad Lotiani una,vel Loum iuverius: quo indicatur tum iter persectum fore, cum eo fuerit peruentum. Quhil si eg nuersi, Ordine dicas, ad se cogitationem suam tendere homo indicat , a quo Latinista Graecis Ego. Nos nunc sit vel it dicimus. Vnde rigm apud nos pro eo qui immodico ci.. sui studio tenetur, ita ut cum aliis exiguam habeat vitae communionem: quae tamen ης vox, si rebus applicetur nihil aliud est,quam quod cuiusque proprium est: ut eum baας - ' suum cuius l. luctum denotati Ex conuersione itaque & deritiatione liquet , Ee 3c Geesse primorum natalium iure, nostrae linguae. Porro quoniam primum patri supremo
ipsum coe cotienit, de is summum sit omnis persectionis caput :oe in verborum formatione perfeci ionem notat: adeo ut omnia praeterita verborum persecta hac vocula soris
mentur, adiecto Deb in significatione activa. siue Dalas quod est Habeo, de ipsius Habeo his. sons de origo. Exempli gratia : Sthin eterumIEgo donaui. Hanc loquendi formulam Goti,& Langobardi, & Franci, de ceteri Germani, in totam Italiam, Galliam, Hispa- ί
niam, S insulas vicinas inuexerunt: cuius exempla cum in omni sermone obuia sint, rum μ/
ipsis relinquo expendenda, quorum assiduo monitu intelligunt, quibus auctoribus lin-m guam