장음표시 사용
221쪽
iss ut RMAτHENAE in communi loquendi consuetudine Cimbris fuisse. Iam uiolsci vox pro innocente passim omnibus in ore, satis ostendit quid nor est quid nota designet, a quibus orna sudoxi tortum. Latini a s rota Noceo , de Noxam duxerunt , S in C mutato: quod ia
res quoque factum , quae Seres dicenda esset. Graecis νοσος, & cognata vocabula, apertas praei unt natalium notas. tametsi aliam quandam vicinam indicent notionem de qua mox: si prius illud indicauero quod nequaquam negligendum . Sermonis architectus ubique illud molitus in nominibus fabricandis , quod utilissimum cogi itu ciret, ipsi peccato per quod ostendimus, nomen dedit, quo porpetuo moneremur, nullum peccatum tam magnum csic , quin per reconciliationem purgetur inullum iterum tam exiguum, quin nobis sit reconciliatio diligentcr roganda. Borii cnim
siue sunt peccatum dicitur monens ut reconciliemur ocent enim idem est quod Alle manis sum, quo lignamus in modo imi prandi illud quod Latinus diceret, Reconcilia. Toties orgo a nomenclatore audimus Reconcilia, quoties peccati nonacia audimus, insignem beneuolentiae accipientes significationem, qua nusquam voluit luculcnta nobis in sernione, quibus salutis hostrae moner c mur, deesse praecepta. Iubet itaque sui n-mus ille Iouis Oaristeus, totius sermonis admirabilis magister, nec ob ullam ullius ire
cati magnitudinem aut cnormitatem, desperandum; nec rursus tam exiguum aut nullius momenti peccatum esse, cui non opus sit reconciliatione. Si inutile aut contemnendum id cuiquam videatur documentum, eius crasso ingenio condonandum, si artificium liuius, de qua agimus, vocis nihili pendat. Nos iam advocem νρας reuertamur. Ea Graeci morbum signant, haud dubie a Cimbris memoria retenta: & si recte memorsis eius quod inter pauca postulaui, licere voces in lingua matrice perditas e filia mutuari non absiti di im sucrit, si rursus pro morbo iras dicamus. Fuisse autem olliri vocabulum hoc incommuni sermone, tum etymologia, tum conuersionis analogia, tum etiam compositio declarat. Etymologia, quia ex eo morbus νούος dicitur ; quod in omne morborum genus cx Dors, quo dixi notari ostensam, simus prolapsi : quod quia perspicii uin, non egct argumctis. Hesiodus morborum cavlsam Pandorae tribuit, quod
nomen Ates epitheton est, sumpta de fati. eius pollicitatione caussa, dum dixit: Similes eritis scientes bonum & malum. Huilis ergo pyxidecula ab Epimetheo id est.
ab Adamo improvido de male cauto suturorum aperta , morborum oceanum in omnem posteritatem citudit: a qua tamen ne ullum donum acciperet, prouidentia opificis, verus Prometheus, sub mortis poena tuli erat. Quemadmodum itaque imo mombus originem traxit , ita aequum suit, ut inde quoque nominaretur: quo eius monita
intelligeremus,ab eodem morbum de offensam posse curari. Conuerso porro ex no Sm facit, quod idem est quod sano: immo ipsum Sano de Sanus inde detiuatur. Huic significationi veritatis indicium praebet minime obscurum vox compolita, ecfont quo perfecte i mus notatur. Desiit auto P m pro Sano Sc pro Sanus esse in usu, ad cuit adam ambiguitate qirae oriretur inter nomen Solis, de nomen Sani. Et videntur s. me homines hunc Soli honorem exhibere voluisse, ut soliis primum nomen i initatis possideret: h vero qui s.mi cssent, ut a Sole s initatem accipiunt, ita nomen quoque a Solis nomine derivatum haberent. Nunc tandem redimus ad Solem, cuius occasione, quaecumque de de nota dicta sunt, paullo antea. dum ex Throno in Solis tabernaculum series nos traheret orationis, exordiebamur. Videte quaeso , quam serio in hac homonymia paruo sonorum di crimine distinguenda, vocum luserit architectas. Reconciliationem filio intexuit, filio nomen tale dedit, ut ab co Solis nomen derivari videretur, non alio discrepans, quam quod Solis nomen breue tempus habeat , chim filius longo dicatur: atque illud quidem tanta ratione, quanto latius filii, quam Solis visibilis patet pol stis: tametsi id non ita valere velim, quin dicere pollini , pi ius filio Sanantis notionem conuenire , quam ipsi Soli ; de tanto prius, quanto eius scinitas de s mitatis conseruatio prior est , latior de excellentior . Ex filio enim si omnia esse accipiunt, ita omnia accipiunt sanitatem. Sive ergo Solis nomen pro Throno capiatur, siue pro Sole visibili i mitatis in corporibus datore . semper tamcn altius mens attollenda ad primum i mitatis sontem , a quo de Thronus δc Sol accipiunt omnia. Neque pomro Thronus , neque Sol . hominis iniquitatem de lethalem morbum, quem de pomi Hesperici esu contraxerunt, curate posset: lotus ille, qui hominem creauit, hominem
222쪽
LIBER Vir r. ' 189nem potest restituere pristinae integritati: qua de caussa immane quanto magis nomen huius n0tionis signum Deo conueniat, quam vel Throno, vel Soli, si ad caussam originis reseratur. Hic igitur summus est sanator, summu saluator, summus summae sanitatis auctor. dc ob cam caussam, ut in omnibus, ita in hoc nomine sibi vindicando
primas semper tenebit. Quid quod una definitio de filium, de conciliationem, de s. 'ationem comprehendit, quam nominis homonymi interpretatio declarat. Nam do filius est so-ttii quod est ad Vnum quoniam totam rerum creatariam univcrsitatem patri vivi, ex patris infinito sinu ipsarum sumens cssentiana , dc eam ad patrem reducens
de connectens. Iam rcconciliatio ex eo ipso pendet, quod opificis boni sit, id quod fecit ad suam similitudinem, id amare: de patri, quoad eius fieri potest, reconciliare. Quod si non solii in cit sensa intercesserit ted ea ctiam graue vulnus de lethale ingixerit itum bonitas ipsius sum m. 1 quodammodo cogere videtur, ut quod ad imaginem suam sorin uit. id etiam . cum laetum fuerit, prillinae restituat s initati. Quid vero reconciliatio. quid sanatio praestat, quem sibi scopum praefigit alium, quam ut id quod reconciliatur, viti rursus coniungatur , quod vulnere foedatum est, rursus unionem accipiat eorum quae quopiam discesserunt alatu . Magnum vulnus csse scio, quod homo accipiti sed non tantum tamen, ut sanari nequiret a filio: at si qui vulneratus cst, lanari nolit, nec curationem diuinae bonitatis admittere; cius vulnus tanto discedit hiatu, ut magnum chavs in Evangelio vocetur. Non solum olfendimus patrem uniuersorum: sed sic ab co recessi inus, unione longe latove siluta, ut nullius medici ope, quam cius qui nos compegit, lanati queamus. Et filius itaque ad unum dicitur,dc solus primum, de t sus: ita ut nihil tasit definitioni: dc reconciliatio reductio est ad unum de sanatio curatio est solutae unionis, quae nihil aliud eit , qua in ea quae diducta sunt ad unum rursus redigere. de virum facere ex diuisis. Quod si hic analogia quaerenda,& eius capite
exordiumque assignandum: non videor mihi erraturus, si dixero, ex prima unione duas reliquas uniones, tamquam CX caussa sua, depcndere i oc ex ea manare, tamquam ex summi boni primo. Pater bonitatem suam, cuius est se communicare, considerans
humano more, quando siter non pollamus, loquendum) filium gigniti de quo dici necessarium . quod primum de caput iit eorum, quae ad unum possunt vocati, patrem videlicet de primum sontem omnium bonorum. Ex hoc igitur Ad Vnum suesb-mi primus hic lam nominandus: cui deinde ex bonitate accedit, ut non solum opifex lit luetiorum, sed etiam humani generis reconciliator Se sanator; ita ut reconciliatio de anatio secundaria sint ex illo primo pendentia, tametsi prius ad sanationis Ne reconculiationis notitia' veniatur, quam ipsius filia; ut liquet in Socrate, ad fanationem quiadem animorum & reconciliationem vel ratione, vel maiorum auditione deducto, ae ignorante , cam fieri debere per filium . Quantum bone opifex nomenclatori gratiae in sudisti l cuius beneficio tantum luminis est assecutus, ut haec viderit; de tantum bonitatis adeptus. ut ca posteris clarissimo indicio sermonis voluerit communicare, atque id facere potuerit unica vocula, ti ibus litteris Trinitatem reserentei cuius ut variae si intcst letitiae, ita variae sunt notiones. In Boii, S vis prima est, unius omnem es lentiamessiuasi quod Es nomen ipsius litterae declarat. Vocatis mcdia, Vtcumque pronunci - istitur,totunditatem ostendit: quae sigura omnium est potentissima ad custodiendum omnium aptissima ad perpetuam motioncm omnium conuenientissima ad capacitatem, quae filio conueniunt, utpote Veritati omnia custodienti, utpote e Patris sinu omnia ad N porpetuam motionem educenti, utpote omnia Idearum genera mente sua complexo. Praetereo cetera, quae ex hac figura ad filium pertinere nemo potest negarenuae vi pri-
rima sunt, ita illud omnium videtur clarissimum indicium, filium e Patre sic gigni, verrimus de proximus Orbis c ccntro: de quemadmodum centrum ad orbem, sic se haiabet pater ad filium. Sed haec alibi . Tertia littera N cst, inter cetera Spiritui sancto M. tribuenda: hoc notans, quod omnia Spiritus sanctus aὸ radicem firmitatis supremae, per radicem dentium supctiorem signatae, tam potenti spiritu ferat, Vt sonus eius per
natus etiam tinniat: quod organum spirituum intelligentiae exprimendae, propter spiritalem odorum naturam maxime conuenit. Deinde tinnitus huius litterae gratiam Spitaritus sancti egregie exprimit; eo quod is caussa sit omnium corum quae tinnicu orati
ris de laudis diuinae, in qua summa vita est, patria calcitis aures setiunt: qui ut a Patre
223쪽
de stio procedit ita nos patri de filio rinsus insinuat, Sc mentes nostras sursum velocissi me rapit, raptos amoris glutino filio , A medio filio, patri connectit M vnit. Iam de alius tinnitus cst in s.ciis litteris Molis Sc prophetarum, Spiritui sancto adscribendus:
dc cicius multo maior Apostolorum, quorum tinnitus exivit in uniuersum orbem ti Grarum: qui tum demum tinniit, cum Spiritus sancti in specie linguarum sta meatum delapsi, ardore stagiate, ac furere diuino amore coepissent. Quis luc non agnos it tinnitum sursu ua clatum: quis non agnoscit classicum ad Christianae vitae militiam: quis hic non Spiritum sanctum audit. diuinum illud Se Bacchicum taratantua instantem Hoc
tandem est formare voces de sonorum imitatione, quas nemo, niti auribus acutis, re-oc perci pero postit. Hinc denique pei spicuum , quod non loquendi modo consuetudine mysteria haec nobis indicentur: sed hoc etiam in vocabuli formatura scruatum sit, ut Triuitas sit expressa,& singularum hypostas con attributa distinguantur. Rideant diligentiam nostram, quibus haec ridicula videbuntur ι & ipsb suo risu doceant, qualu nihilo diderant a profano vulgo, quod ad Dionysii im scribens Plato, de diuinis
arcanis, voluit cclare; certus, non magis iis sacrς mcta liaec balsama, quam suibus veliosas vel sana suchum olere. Optarem cote me scriptis incis.Cabiros potuisse adhibere,ns id genus lutulenti sues ouania foedarent atque proculcarent: at cum id in hominis manu non sit, malui hanc curam Deo relinquere, quam ea quae in sermonc nostro mihi primo post complurium seculorum memoriam ipti itus insonuit, de tinnitu fiso ad aures. dum Satyros sequor, pertulit, occultare. Ante me vita deficeret . quam omnia quae hac vocula son conlideranda proponitiatur, cxplicarem . Graeci Se Latini sisitati Apollinem praefocci unt, non male illi quidem; ita prorsus, cur ita faciendum elli ignarii nili quantum natura Solis rationis suppeditabat. Nobis de alia longus initate cogitatur, dum filium Dei s initatis facimus auctorem: quae tamen Nilis omnia compora conseruantis tessera recte notatur,s corporalia ad incntalia transscramur. Stolida antiquorum insania, de inepta de diuinis tabularum cxordiis cogitatio, dum nihil cerii dei voto Apolline x vero simitatis datore inueniret, multos Apollines confinxit.
non secus in hoc , atque in ceteris Diis, stultissima & absurdissima somnia protrudens. I strum Apollo nobis son dicitur. Dei filius, cuius corpoream imaginem Sol visibilis ocu-
' di,teptae lenta: Christus itaque verus Sol ivllitiae,& verus Apollo,naane diluculo transsiit. vi Isaias dixit: atque idcirco ucr omnium seculorum, omnia noua luce, noua vita, noua pulcritudine exornans; nec alia de caussa formosillimus de imberbis iuuenis A- .pollo habitus, ut eo nimirum, quod Christus nobis praestitit, indicaretur. Hic caeso e accius, ab amore paterno, quo humanum genus dilexit, hic grege &armenta pauit iam. ; si. 2Admeti, siue integra dictione, Adameli, qua significatur Christus, verum caput ge-1eiis humani. Dcus enim filius de caelo descendens greges de armenta pauit, id est,h mines primo pe aio ad bestialem animorum procliuitatem redactos. Adamoti autem rcus dicebatur; quia totus grex humanus Cluisto datus est, qui potius Adametus,
mus, i dc vere πυνιχν --,pastor, inquam, sui gregis, siue, quod idem est, Admeti, quo Adami caput j sintelliget, qui quid here esse dixerim, recordatur. Hic Pythonem drac M.
ncin maximum occidit sagittis suis, id est, amoris radiis. Hic in corpore humano inter mortales apparcns, Ut omnia compleuit; ita omnia vcteris scriptum mysteria vera luce ora uni lonauit. ca de caussa Iup IJol nomen sortitiis, quod quicquid Occultum esset aperiret, omnem ratuum &caerimoniarum obscuritatem, non secus atque Sol tenebras, tollens.
Huc referri intest illud Ovidi; ir .i Iupitrecia genitor, per me, quod erils,fuit', Esti, patet. Verum daemoniaca traiis perpetuis impostiaris venena serere moliens, hoc de vero Apolline vaticinium ad talia oracula transtulit, omnibus priscae Tlicologiae arcanis i . lis tibi mendacissime attributis . verium ne longius in huius Dei sacris evagemur, sol M. ἀ- illud potius constaremus, unde Sol nomen ibrtiatur, M an hoc etiam Cimbricum iit, -- an vero corruptum ex son; quod minime absurdum videretur, nisi nos id semper ag remus, quo integris nominibus ratio, si fieri potest, assignetur . Quid solidum iit apud Latinos, quid item solum, nemo ignorat: sed unde hae voces emanent, non perinde credo liquor p. Nidendum itaque quid sit Sal, de an ab hac voce commode qucat G ct ii here
224쪽
here nomenclaturam. Diu adspiratio est ad omne, siue persectum, In quo vii licet sic sunt Omnia, ut nihil di sit. Vt verbum itaque haec vox usurpata, idem est quod seruo; quo noli ro actu curamus,ne quid nobis ad omnia quae necessaria sunt,desit. Olim ergo id notabat nomen Dal, quod post Sal dici coepit, ut in vetustis locis des apud Saxones.& Dal apud Sueuos ad Oenu in quivis perspexerit . qui modo tam vecors non sit, ut a
Graecis haec loca nomen accepisse credat. Post, dum mercatus vigere coepisset, ovi l cus dici coepit, in qsio merces seruantur: de discriminis caussa pio condimento cibi Sal Misa: venit in usum, quo notatur Bo-lial, quod est, ad conscruandum . qua notatione Salis utilitas explicatur. Inde rursus stat, pro lata palath domo, in qua consilia Rei p. seruan- Io dae capiebantur, quibus haud secus, atque Sale, utcndum esset. Hinc Salus apud Lati- , 2 nos:&apud nos salum pro ungere, unde Latinorii Saluo. v linam principum aulae per- Baamrpetuo Bale. pro co ac dicuntur, essent; & in iis non aliud , quam quod populi salutem si contineret, ageretur. Sed de Baal alibi plura. Ex eadem radice tolt pro stipendio: eo Bou. quod tale comesto fides confirmaretur , optimo iuramenti symbolo. Qui enim sale comesto iurat, idem dicere videtur, ac si dixisset: Sic ego conseruet , atque hoc quod promitto, sum scrvaturus. Porro quia etymologia explicata Do-hal reddit,quod est. adseruandum: factum est, ut quae quippiam seruant de firmant, mim dicantur ι qua voce torim. pro plantis pedum quibus firmamur de pro coriis plantae pedum subditis,utimur. Hinc Bolbrerm est firma commissi ita res connectere: quod in auro race . genere quodam talbinovsalis nitri, quod inde Chrysocolla nominatur, essici videmus: ita ut non minus hic res, quam nomina, conspirent: Graeci Collam dixerunt a Pes, Sin C mutato, uti in Cerere Coza. item factum. Hinc Solum Latinis de Solidum. Nobis item Potin pro tabulato gressiis s. m. .li. firmante: de Solitur pro cuiusuis metalli colla . quasi Soli- , quod est coni. nens de fimmans persecte. Pollet alia quoque ratio nominis huius notari, in eo consistens, quod Boivin. zohat idem sit quod So-litri, id est. ad integrum: quoniam colla duo vel plura in unu integrum colligatur. Hinc Solduru, quorum apud Caesarem mentio, quasi stoli Iaurem, quod lonat salario conductos. Hinc modo cemas unde Sal Latinis, Sc αλc Graecis: qua- -.xum vocum nec his nec illis caussa aliqua vernacula reperietur. A mi per conuersionest Enslpro eo quod non est firmum aut colligatum : dc dum verbum est, cum actionis xo
senificatu, idem est quod dis ligo,vel cuiuspiam res tollo firmitatem. Hic Latini passi sunt idem quod in folio. Nam ut pro Eof Folium dicunt praeposterc. ita pro Tos dicut
Soluo: vnde Solus, qui est solutus ab omnibus. Quia igitur maximum illud dc claristi Lia. iniim iubar, a quo cetera sidera lumen oc vitalem calorem accipiunt,omnia conseruat, s. . omnia stabilit, Omnem formam dc materiam colligat, rectissime Sol nominaturi quae vox si perinde atque zon, ad litterarum quibus componitur, c amen vocetur; non
minus quam illa.demonstrabit Sc Trinitatem dc personarum attributa. Nam quod in illa praestitit tinnitus,hoc hic essicit Lambda . quae littera linguam sursum ad summum oris caelum, haud aliter atque Spiritus sanctus mortalium animos ad caelestes angeloruorbes, attollit. Vide quanto diurnius Solis nomen secerimus, quam illi qui sic vocatum putant. quod solus sit in caelo quod salsum est; cum pcrinde interdiu stellae in calosint, atque noctu, tametsi Solis lumine sic oculi nostri repleantur, ut stellatum lumen praeientia maioris omiscetur. In eclipsi maxima visae sunt aliquando , in puteo item alisti stimo fortasse cerni possent i sed cum Sole iam sub horizontem progresso mox etiam ii lae coe nantur quae post Solis occasum super finito rem non adscenderunt; obtusi sit in. genis,existimare, Solem interdiu solum in caelo versari. Annon Lunam frequentissimis interdiu cernimus: ut ne hoc quidem se praetextu excusare possint, qui Solem ob id Malum dicerent,non quia solus sit, sed quia solus cernaturὶ Sol protecto Sal mundi est cor
rorati. perinde Omnia conseruans, atque carnes dc cctera edulia salis condimentum.
Deinde dicimus Pol pro Dat creberrime: ita vizo bol idem si quod to illat, id est . ad ζα
seruandum siue tenendum. Sol ergo de Sal nomina sunt eiusdem originis, non magis distincta quam Dia de uas verba. Corporeus crgo rerum corporatarum conseruator, imago est conseruatoris omnium rerum, tum carum quae magnitudine constant, tum etiam omnium spiritalium. Haec symboli ratio plurimas gentes ad idolomaniam traxit, quae signum pro signato ad. irauerunt. Dum Solem intuemur, da lumen eius tua inci . lacaui spatia momento replem oculis offertur; tum de Deo atque eius infinito lumine, quo
225쪽
quo omnibus vitam adspirat, cogitemus quidem, sed non sic, ut creaturae tribuamus, quod debetur creatori. Nulla statua, nulla imago fieri potest,quae oculis nostris Dei similitudine melius,quam Sol exprimat: nihil ut miri sit, si Deu Solem voccmus, vocabulo adeo non repugnante, ut ratio cius prius in Deum,ut archetypum conseruationis, quam in Solem quadrare cernatur. Addatur de illud consideratione dignissimum Solis nomine non conscruationem tantum , dc firmamentum rerum omnium notari: sed illud et iii vestigiis tetro lectis ostendi ,eu cui primum Eqc conuenit ratio conseruandi, talem esse, ut solus nos soluere possit a catenis quibus sumus alligati. Conuerte Sol. habes EO: quali de se diceret Deus: ego non conseruo modo, sed etiam soluo. A quo solvis o Sol supreme: A vinculis,inquit, mortis aeterne,quibus vos cacodaemon, siue Ate, fraude sita alligauit. Hac re perspecta, ignotari non potest, Solis nomen sic a sermonis artifice formatum csse, ut primum 1e proprie summo Solis exemplari conueniat,quam ipsi imagini corporatae. Quamquam crgo diuersa stant nomina, Sol, det Ide tociis δί emon; quoquo tamen modo scribas, omnia tamen primum conueniunt Dei filio, humani generis seruatori atque liberatori. Quod igitur D. Ioannes Lucem vocavit,aiens, V tu erat lux hominum, σ lux in tenebris lucet, ct tenebrae eam non comprehenderunt: id Solem primus vocabulorum arestitectus nominauit. Vertit nenina uero , cum dicit ut Deus in Sole posuisse tabernacula suum ; nomen accipiendu pro primo intelligentiarucaelo de quo Sc illud Luricen cantauit, Thronus eiushcut Sol, quibus verbis Thronum, qui priniam primi Solis imaginem gerit, δί idcirco Sol item vocatur, comparauit Soli caelesti, quem oculis nostris intuemur. A Sole ergo visibili, ad Thronum inuisibilem, a Throno ad primu Solem Dei filium peruenimus: de quo Malachias : Ei orietur viasstimentibus nomen meum, Sol iustitiae, es sanitas in pennis eius. Adoremus ergo hunc Solem per que Tartari vincula soluuntur. vi nominis vestigia rctro lecta declarat: de visibulis Solis splendore ad summii Solem mens nolira ducatur, in quo solo tota mentis iam strae sinitas consistit, ut alterum nomen Cimbricum Dan demonstrat. Quis non miro tur suavem hunc nomenclator's nostri δί sacrae scripturae conccntum Z ii iis non admirabilem in vocibus fabricandis solicitiam obstupescat Giaeci item vocem retinuerunt nostratem, i ιον solem vocantes: cuius caussam Plato nimis frigidam mihi videtur de disse, dum a perpetua vertigine, vel Doricos 1 populo congregando nomen derivat. Nihil nobis clarius, quam Declidem esse quod sano, A integritati rellituo dum ut ver bum usurpatur. unde κλιος idem crit quod sanator: nihil notationis ratione a stoli di ἡ-xens. Quamobrem hoc nomen rursus conuenit Dei filio primum, qui si lux est medicus omnia integritati suae reddens. Solem boni filium vocavit Plato, non malo ad relia non em veram alludens; qui ut opifex est omnium, ita omnium cst redintegrator. In tabulis Hyperion pater,Theia Solis mater vocatur: quarum vocum rationes nobis sunt vix ipso Solis lumine obscuriores. Dci siue Dii est augesco, dc promoueo in maius siuentesius: Uberum siue Uber gon , est supernus fauor. Supernus ergo fauor ex infinita sua bonitate omnia in melius promouente Solem genuisse hac fabella designatur : de ea quidem non male conficta, propterea quod nusquam supernus Dei fauor clarius ceria tur,quam in Sole,lumen suum aeque bonis atque malis communicante: cuius exemplo
Christus in Evangelio usus cst, dicens : Diligite inimico, vestros, benefacite his qui oderunt veri se orate pro persequentibus es calumniantibus et os, ut sitis siti patris mestri Di
in caelus est, qui Solem suum oriri facit supcr bonos o malos . Excellentissimus certe fa vor, dc omnem fauorem alium superans esse cernitur, quo Deus omnibus lumen &vitatu impertitur, tam cisii operibus suis se hostes,non filios, patris aeterni esse clarissime demon lirent. Nostrates , a sere pronunciant pro supra de ultra: cuius loco Dbre dicut Sueu Graeci sp, adiecta adspiratione, quam Latini in sibilum mutarunt, Super pri, Huper esserent . Om, siue Son, ut Flandri loquuntur, praeteritum imperfectum est a Guni siue Suns pro faueo: unde Iuno de Iunius derivantur. Hac de re Hesiodus: i
226쪽
Theia parit magnum Solem, Lunams nitentem,
Nec non uroram, cunctis mortalibus almi Luminu auctorem, dis que immortalibus una
Pervinci suavi si pauea Hyperionis igne.
Homerus Tliciae Graecum nomen dedit a lato lumine tu φαέorare vocans, Hyperionis nomine seruato; verum quid Dya notaret, non intellexit. Hyperionem autet unum
ex Titanibus volunt futile, de quibus quid sentiendum, alibi docebo. Selana Lunam significati eo quod tenipus per prius de posterius numeret, ab may de quo prius: & mpto til quod est numero. Quemadmodum vero a ' & fit socii de son ita ex eodem
so de ii t. st 'et' id est, quaero; quasi diceres, ad angulos omnes curro; cum Ihoet angulum notet. Ab codem in pro mitto, veluti so-m' id est, ad finem: Ad finem cnim ali. o n. quem mittimus, quicquid mittimus . Quoniam vero intellectum de sensus exteriores praecipuos nuntios rerum omnium habemusia Musin factum,mutato E in I, ut nuntis tu iubtilitas & celeritas indicaretur. Latini E retinuerunt, Sensu in & sentio dicentes , a, stat quod est mittit. Quid autem aliud sensus est, quam nuntius mentis nostrae ad res Sotia. Omnes explorandas destinatus' Hinc si ut vocabulum commune sit ad status interio res & exicriores: quam loquendi consuetudine Latini quoq. retinuerunt. Dum auteintelligimus sui ascia fieri,& hoc a so-m id est, ad fine. in mente venit,nihil a nobis sensibus cxplorandum,quod non ad summum bonorum finem destinetur. Hebraei em pro
sensu dicunt, a sutili quod idem est quod soli id est, quaero & inuestigo: quia sensuu stinuestigate. Quonia vero qui quaerunt, properat, sit ut Um etiam pro festinare ponatur.
Hinc Graeci a celeritate O rea dixerunt pro sentio ; 'propterea quod sensibus nihil sit: Ma ..celerius. Dat si an etenim nobis idem cst quod celeriter. Celerrimi certe nuntij sunt, xcitissimi rerum inquisitores, ipsi sensus. At huius rationis cum Hebraei.&Graeci,& Latini sint ignari: nil ut habent a quo voces suas derivent. Quia autem sibilus celerrimum motum habet; architectus vocum nostrarum, subtilissima diphthongo ipsi sigma postposita, lie secit, pro Video; propterea quod visone nihil sit celerius aut subtilius. Hinc altistit pro mente, ceu sieri quod est, video altissimum. Proprium enim mentis nostrae huiopus eli, Deum videro : qua de caussa brutis animantibus non est sis nisi per vocis abusum. Cogitent ergo, cogitent quotquot hoc nomen audient, quis scopus sit propositus menti nostrae, quoque semper interni oculi sint dirigendi. Huic vocabulo ex diametro repugnat litos quo perdo significatur. Quisquis enim Deum non videt,& men-ιiis. tem perpetuo ad hunc scopum dirigit: is ommaperdit, tametsi omnia lucrari sibi vi deatur. Intextum itaque huic voci, nihil prodesse quicquam, nisi Deum ubique acies mentis nostrae intueatur. Huic illud Christi apud Matthaeum consentit: αuidprodis homini , si uniuersum mundum lucretur, anime vero fra detrimentum patiatur ' Sed Deus aliter adhuc lusit in anima, dicens: a ui voluerat animam fiam saluam facere, perdet eam : aput autem perdiderit animam suam propter me, inueniet eam. Haec verba si ad linguam nostram examinentur, infinito plus gratiae de elegantiae habebunt: ut ipse Christus ad primam linguam respexisse videatur, in qua animae nomen sic effertur, ut si retro per vestigia legatur, perdere designet. Tam multa mihi mirabilia iam menclator in omnibus vocabulis proponit, ut tandem nihil admirer. Quis enim admiaretur, quod in perpetuum 5c in omnibus obuium 3 Eximium profecto animae nomen dedit, & dignum quod in omnium hominum animis perpetuo ver arct ir, quo officis sui numquam obliuiscerentur, qudque animam suam rebus aliis intuendis non perderent. Perdimus animas nostras, quoties Deum in omnibus cogitationibus, omnibus sermonibus, omnibus actionibus non intuemur; quoties ad Deum mentis aciem non
dirigimus; quoties alio, quam ad Deum, spectamus. Qillis tandem, o mortales, finis perdendi: si sere semper omnia studia nostra ad honores, ad diuitias, ad voluptates, ad
nescio quae alia tendant Veniat in mentem animi nomen: intelligamus ipsum altissi- .mum animi nostri scopum esse quoties ab eo deflecti mus, nos de nostra omnia per di. Dedit Aristoteles animae definitionem, generaliorem illam quidem,quam sit haec; quam nomenclat'rsbii humanae animae accommodauit. verum si examines, utra plus: adserat lolidae cognitionis; immani interuallo nostratem senties praestantiorem, utpote
qua summa animae felicitas sit expressa. Quid enim aliud est siue beatitudo, sitie vita
227쪽
r HERMATHENAE aeterna, quam Deum videre, ut apostolica sententia sumus edocli 3 Quamobrem qui hoc fine animam descripsit, an non excellentissimam dedit definitionem Z Omnes it
que actiones nostiae omnia vitae ossicia eo si int conserenda ut ipsum altissimum intueamur: quod ii non facimus, non magis dicemur siti liabere, quam ha ant vel boues, mirarem vel lues, vel mulae vel si quid his animam habeat crassiorem. Moris esse audio, S vetu. - 'ritu apud Canonicos Monasteriense obseruatum, ut iam iam morituro,& animam, m.. modo agenti, caput liullum ollandatur quo agnoscat, se non humanam, sed porcinam vitam egisse, coq. moueatur ad veram poenitentiam, de diuinam mi Iericordiam in postremo vitae atticulo implorandam. Non equidem suilli capitis concionem derideo: sed . mallem, ut mox in principio, dum in Canonicorum collegium cooptantur, cum porcis ipsis prandium parari, ut diligent crcauerent, ne tam lutulento & immundo animali perpetuo comparandi viderentur. Cogitcnt, dum bubulas & suillas carnes de uorant, nedum toti corporis in vivendo ductuui sequuntur, itant Sc i pii boucs atque
porci capitibus semper in terrena dcfixis . Nemo proiecto diutius ic siti habere dica . quam mentis aciem ad altissimum ipsum dirigit; quod dum facere negligit, mox iii telligat se brutis animantibus merito annumerari. Sed in hieroglyphica ipsius Pe figura eadem haec admonitio repetenda : qua de caussa breuior hic ero, quam rei pollulat tu, latitudo. Bit praeterea pro bullio accipitur, propter subtilem bullientium sibilum: quae ratio adfici applicata. non solum animantibus eam , icd plantis ctiam faceret communem, in quibus omnibus anima nihil aliud est quam calor quidam humidum perpetua agitans bullitione, ut merito alti is naum caput bullientium vocari possit. Ex sit fit stopropterea quod mare semper bullire videatur: unde tirste quae vox Circe Latinis de -- Gracis scribitur, S in C mutato. Est itaque Circe maris ornamentum, quod reuera de Circaeo promontorio dici posse , nemo corum qui diligenter considerabit, infitias ibit. 'mi Ex littera i & a, orationis fit particula, qua ad agendum incitamus,utraque littera in '' tum iudicante. Quod ii adspirationem de vocalem maxime idoneam ad penetrandum Dis. ipsi S piaeponas. iacies lira quod significat incito. Iam si voculam se vincias, Tali inter , consonantem Sc vocalem interiecto, facies sta quod est motui contrarium. Exerit ergo I 'in hoc verbo insigni quodam modo atque luculento vim alligandi. Hinc Latin ruin Sto: de Graecorum ι αω, &-dc cetera cognata. Nobis porro vocem deberi, i conuersionis analogia demonstrat . urast enim contrarium designat, cum idem sieilatsi quod Latinis festino, quod verbum ab nassim tractum videtur, mutata adspiratione indigamma Eolicum: eo modo quo ex Helena fit Felena. Nos dum A longum not mus, sere A de E coniungimus; quo loco Sueui duplex a notarent. Quod autem adspi--m H ratio in conuersione sit adscita, id rationem hanc habet, ut celeritas spiritu praemisso adiuuaretur. A fla si strat siue stare/pro sua cuique conditione ac dignitate: Latini hinusuo si statum dixerunt: Ab eodem statio: Nobis stat a breui, pro loco, qua voce etiam opida 'ς , t nominamus, quod is locus sit excelletitissimus ad tutam securamque vitam peragens, dam. Statua simulacrum e lapide, aere, vel alio metallo, in memoriam cuiusquam cre-Diflxi ctum: quasi stat bou diceretur, quo significatur id quod alterius locum tenet. Simula, crum enim loco eius cuius simulacrum est , collocatur. Nobis stato G quamuis nunc tinimic fere licit frequentius sit in usu, quae vox fit a bili triti id est, conseruat. vius enim si tuae M imaginis in eo est, ut memoria cuiuspiam conseruetur. Hinc Nembrot statuam auo
suo pili int, qua in generica voce btu vocavit' eo quod aut memoriam conseruaret; via
de Bel apud Hebraeos, pro Idolo, quod Babylonis adorabant. Vt sic suspicer, facie ' Diodorus Siculus, qui Belum Neptuni filium facit, id est, Nochi, qui tu diluuio vero Neptunus dici poterat. Quod autem matrem det Libyam, id sic intelligo, Chamo Libyam patris distributione obtigisse, vel Chamum in Libya primum idolomaniani
erexisse, sibi Iouis Hammonis sumpta nomenclatura. Belus itaque Chamus est, cui Α - - Neint,tot si uuam erexit per excellentiam bili siue bit vocatam. Vcrum quia in linguarum cosatione quid belli pioprie significaret, ignorari coeptum est i in cana ventum opinionem, ut avum Nembrodi crederent Bel fuisse nominatum : cum tamen haecvtix generatim cum is itatuae, memoriam cuiuspiam conservanti, communis esset. Scio Malia huc aiscrri posse,& Bcli iaci me ad bes reterri,quo cor vocant Chaldaei, Hebraei con-πμ uersa voce Vtuntur pro eodem . Nobis bes Pilam notat, bcbab quod cit conservo: eo
228쪽
sudd globi figura irini indidonea sit ad consentandum: quod ut tota mundi machi na,
sic glutae in p. lulas contradita, deerin ei in globos se cogentes; apertis docent argu - . mentis. Fieri crgo poteis, ut Solem: qui cor mundi cst, Se omnium rerum conseruator, antiqui pes ii iiii inarent, litae vox cum bili Origine derivationis conuenit, cum utra
que a conseruando dicatur. Quemadmodum igitur Bel & Bal ex eodem Gnte deri antur, di ire sali citatione ita in eadem statua, tum mortuus Hammon, tum Sol crili, & totius mundi cor. ablolutissimus perfecti illiniisque globus, non se modo sed orn. nia etiam alia conseruans, intelligi pollet. Clialdaei cimn Solem ut cor mundi, ita viii bilem Dei imaginem putabant: atquc ut Sol in caelis Dei simulacrum erat,ita inter etc-menta ignis imaginc ira Dei praeserebat. Colucrunt ergo ij atii prudcntiores erant, Si
ibiti & ignem: non illos quidem ut Deum, sed ut Dei simulacra, ipsius Dei manu facta: quod plebeia animi non intelligentes, in ipsis imaginibus consti terunt, creaturam pro creatorc stulte adorando. Quamobrem si physidos Belum capiamus. Solem intel- . ligemus, a bal quo nobis globus, Clialdaeis cor denotatur. At si statua ad historiam reis feratur, idem crit Iupiter H Mnmon Libycorum, & Belus Babyloniorum : qui Neptuni siue Nochi filius cum esset, mallem dicitur Libyam habui sie: co quod ipse & esus
posteri ab ca regione alendi essent, perinde atque a sua matre. Quando vero caco. Hu,n ita tuis se post mi in uiuit, & homines ad idolo maniam pertraxit: dici coepit bis imi cal. id est, fel statuarum i quasi diceretur memoriam Omnem mortuorum amarabile comis isse:vnde Beligat mansit apud Hebraeos. ἡν enim per G pronuntiari debere,
alibi d. .ndum. Cognomen ergo Ates est Beligat ex eo tributum, quod usum statua- et ς riaim se tu ilio mari limo Sc plus quam vipereo corruptilet. Ctim enim serpens esset: . quas potius scrpens, quam vis cra dicetur,cuius cum fel sit maxime letliale,recte factum ab iis qui Draconem fel stataiarum vocarunt: co quod nullum crudelius 6c exitiosius fit nenum, quam statuas adorare. Quia autem Idololatria suprema est praeuaricatio, i ora nurum quod pro praeuaricatione ponatur. Ex te exibit, inquit Nalnim, cogit,su contra numinum malitiam, mente pertractauus Bel 's. Hine filis Beligat dicti
omnes imp Jd Idolorum cultores, quasi belle vi perco idolorum insecti. Nihil enim Deo ma is aduersitur, quam idoli mania; & idcirco iam mus & aeternus Dei hostis Belii Quominatur. Non est igitur st.uuartana usiis prohibitus, sed abusias hic adorationis set viperinum in statuis vocatur; quo si careant, soli memoriae rerum absentium Onseruandae seruientes, non crunt in vctitis habendae, non magis sane quam vel ipsi Cherubim arcam alis suis tegentes,vel boues anet aeneum stagnu sustinentes. verit e go a bris it quod est conseruat, rectissime nominatur: quandoquidem in eo vetus sit,sus statuarum, omnium simulacrorum: aquosi discedatur, mox viperae set praeco dialethali inscit veneno; a quo, perinde atque ab ipsissima morte, diligentissime ea uendi i m. Ex sta fit ste' pro loco , qui aliter ste de dicitur : undeste uri & contracte stilo tu sivi
idem est quod guberno , propterea quod is qui diligit omnia de gubern it, hei scinio sit totius loci in quo gubernat. Hic fons cli, c quo ad Hebraeos vox nis fluxit, qua pro Deo
utuntur: nec malo sane ivrc. clim Deus omnium sit gubernator. Vcrum ipsi, dum omnia vocabula confundunt, crediderunt Deum ita vocari, quia ' at etiam petram ipsis signeta ubi dignum est diligenti consideratione, ut ex duabus vocibus nostratibus m-s 'ti disci imine disium tis unam secerint. noto nobis rupem & saxum signat, a violentia nimirum: quod vocabulum more sibi minime raro retro pronuntiantes, in Stor mutarum, quod iacum scit berctur, per errorem factum, Τt per Surec legatur. Apud pri icos enim Vau pr , VS O ponebatur. Confuderunt ergo retro & mix in eandem vocem, atque inde iacta homonyntia. Sed illud in cadem voce ineptius. quod ex simo; initims rint et , cum non it sed sin laic scribendum fuisset,si originis ratio seruaretur. Est autem si nor ligamen, unde iv pro ligo usurpatum. Hinc pari errore Latinorum Restis, ' .
per conuersionem voce ulterius corrupta. Iam quia tau idem nobis quod effundo, aetiam procli undo dixerunt, Tati finali adempto. sttur porro guberno significans, ich. ovimna uin c st vocabulum. Qui enim guberna co omnem operam suam conferre debet, ut reba quas gubernat, quies comparetur. quae ratio primum Limmo omnium gu-l rnatori conuenirer cernitur, qui sic gubernat, ut omnes tandem simus in selicitate sui mirequiem adepturi. Ad hanc ergo requiem omnis gubernatio nauis humanae di-
229쪽
tor , ut seinper nos hortatur ad perpetuam animorum salutem , ut semper humana ex Deo luspendit, de ex primis exemplaribus nominum ducit rationes niat igitur in mentem, dum ma audimus, nos in mari versari, ct ca naui vehi, in qua Deus nobis clauum commisit, quem sic tenere debemus , ut ad requiem v niamus sempiternam. Verum quia non ante quiescendum , quam omnia sint abs μ tuta: factum, ut nusten aliquando pro perficere eonatur. Quia praeterea armati animo sint quietiore de minus perturbato , cumna ctiam pio armatura usurpatur.
Hinc apud Hebraeos x aliquando idem notat quod sorino quod quid aliud est . quam perscio: eo quod re persecta in opere cessetur , a quo G x pro figura siue forma in qua
res acquiescit. At hic rursus vox euersa. Ceterum ut ex stia fit rusti ita ex ratist fit sto e pro impedio, turbo, irrito, oisendo exaspcro: quod faxosum & iupium proprium, ininihil magis itinera impediat, quam rupes, quae non solii in viam exaspenant , sed omni sationi te agricolarum labori obstant. Ex hac voce Hebraei pro tribulare, ut sic cum vulgo loquar, de pro impumare posuerunt. Hinc π λ hostisdd molestiam exhibens: Scangustia, molestia, a filictio. A mir pro guberno fit mer, qu aliquando pro codem
ponitur; aliquando pro dei marc usurpatur unde vapud Hebraeos legatus de nuncius quopiam destinatus. Quid quod at item Tyrum significat vel quia in rupe esset aedia scata. veluti rota: vcl quia omnibus regionibus nauali bello infesta esset: vel quias bla mare gubernaret. Verum illud maioris fuit apud Hebraeos confusionis, quod x etiam pro colio ponunt, a nostro moti quo gulam notamus: pro quo etiam r. dicunt, ubi strit facilius agnoscas. Dicitur autem strat per metalliclinia a stori, quod est fundo i iii ni ma per hanc partem omnia corpori, velut per clepsydram, infundantur; unde fit utor distra. quidam perderisionem stodit eat dicant nec delint qui sunt pro stiet citerant. Quoniam
porro nanua in cardine gubernatur, v etiam pro cardine positum inuonitur. Hic lic et videre luculentam obscuritatis& corruptelae in lingua Hebraica caussam, dona tot di Dei iti res in una voce confunduntur, quarum nomina apud nos non dillinc a nido
sunt. sed niyllcriorum etiam plena. Eo autum hibentius hoc exemplum adduxi quod cx eo clare perspici qucat vora ipsius x pronunciatio, quam huius aetatis Hebraei prorsu, corni input. Est de Iar pro statuere & stare, a nostro ita uod ut verbum ident dii quod firmo &constituo, ut nomen , dcsignat scipionem quo sustinemur, siue quo gressum firmamus. Si vocem conuertas , conises lina usus scipionis in lucem venit: eo cnim blaculo utimur, quo si mussa' id eli, firmiter consillamus. Sed quoniam citra desectum, modo prorsas, ita odo versas dictiones sibi sumunt; fit ut ar o pro munimento Cc vallo Poriatiir , quod nos Urstdum liue vastdom dicere possemus. Hinc pei spicua fiunt locaea in quibus huius vocis vliis est: vi ilaiae 22. Expeltam te de statione tua r ubi vertere licuisset : Expellam te d castris siue munimentis tuis. Et in ei uidem capite undetricesi mo Et faciam contra te aggerem quo loco, vallum castrorum siue aggeres intelliguέ-etur: nos Dei is diceremus. Sic apud Zachariam capite nono: Et cmumdabo Am meum ex bis qui militant mihi. ubi dicere poterat interpres: Ego domum meam vallo cituc labo. Eodem modo C pro vero si a vast, quod est firmum: qua voce utimur in re quapiam asseveranda. Ceterum satis horum. Quoniam vero iste non locum tantum significat, L d ui compositione constantiae ctiam habet notam: fit ut sta continuam de
perpetuam vibrationem signet,quae stellarum propria est, carum maxime quae ob longinqua spatia perpetuo micare cernuntur; at l. hλc ratio cit, ut stentii dicantur: a quo nomine Stellae .ipud Latinos, Lambda pro littera canina adicita si quis a spe lici id est, alia flatione Stellam dictam velit. Vtriusque certe ratio constat, cum Latini nihil quod dicant, haberevidcantur. Sta cum articulo, ad consiletudinem Flandricam& An gli. am, pronuntiato facit a stiri unde Graeciso ρ, de cius cognata. Quoniam vero diligens inspectio citra intonat itionem , micantibus quodammodo de trementibus fit oculis: Iur proprie vibrantem oculorum obtutum designat. Et reucra in oculis est, non in licitis, assidua ipsarum vibratio: nobis ilium quidem tremorem in ip sesse aestimantibus, at reapse nihil minus . quam id quod faccre videntur . admittentibus. Tantum enim abcsi ut tempiterna vibratione vacillent,ut nullam omnino corporis si ii sui, i perequeant mobilitatem, praeter cam qua cum caelo suo aut orbe, cui infixae sunt,mouetur. verum
230쪽
r. is verumenimuerδ quod mir vel stiliae nos dicimus; id non raro stia proni inciatur in cade notatione: unde stret pio cauda nobis dicitur; propterea quod caudae in auibus idevsius aucti. sit, qui gubernaculo in auibus. Quid quod & canes in currendo cauda sua, velut gube naculo, utuntur: miniis ad cursum idonei futuri, ii membrum hoc prorsus amputetur. A D praeterea Mnic fit stiri pro sorti se robusto , quasi constantiae dc firmitatis diuitem tum. dicas : unde Graecis ς ε , dc Latinis Stercora, aliae sic dicuntur, quod robur frumcnto est....dcomitissemini addant, ceu sta torm vocarentur. Taurus item a 'oor quod cst durum de iracundana, stite dicitur. Assotr Latini Toruum habent, reiecto Sigma, in eadem mire. lignificatione. Si ii ii ste quo locus de firmitas notatur, Lambda addas: sul facies, quo colloco significatur : quia is qui collocat, videtur supremam loci habere potestatem: undeς, ω Graecorum: tametii cius verbi significatio ad alia quaedam transiuit. A stili . . . imit, pro columna quippiam sustinente: a qua voce s ἡλη,cum tota sua sobole descendit. Divi A stet item siret, pro co in quo quippia tenetur, ut in pomo pediculus, in scopis baculus cui scopae annectuntur. A stius item Stylus,& Epistulion, quae vox pro instrumento ctiam ponitur, quo sic ribitur: a stris quod est colloco, quoniam co littora: collocentur. Hinc stuc pro tota ratione collocathonis verborum accipiatur: cuius rei caussa non tam ex columnae similitudine, quam ex derivatione pondet. A sit l, quod cst loco de compono, fit ibi, pro quieto: quod quiescens bene compositus videatur. Quoniam autem quieta dc Ain tranquilla vita hominem cautum dc prudentem reddit , voluit nomenclator, ut rast iiii astutiam de subtilitatem notaret: co quod ad hanc veniatur.s nil retrorsum pronuncietur. A stili Sileo, relicto Tata, Latini tenuerunt. Est in proucrbio, noctcm consilia dare, non ob aliam cauisam, quam quod dii omnia silent,de sensuum cxteriorum instrumetam cis discursum non perturbant, prii lentissima consilia capiantur. Omnis crgo astutia de callida machinatio quae list dicitur, in quiete instruenda, dum nihil est quod vagum animum ad diuersa distrahit. ted id quod agit, totum agere permittit. Audienda itaque omnis sapienti.i, omnis doctrina, omne coisilium sutian Oillcntio, de summa quiete, si utilitatem inde consequi velimus: atque hac de caussa Pythagorica Harpocratem ad quinquennium colere consueuerunt, quo ad omnia agenda dicendaque prudentes callidi que redderentur. Ex sta Se es fit stat, pro loco in quo ab Omni labore quiescitur, Atat. quasi omnia in eo stare diceremus: unde Drestat pagus dictus ab exercitus statione, in quo Pippinus , secundus eius nominis Brabantiae dux, natus, Herstallu cognomentum accepit, ut prior Landasius a Laiadas vocabatur. Contrarium cst last , quo onus denota - tur, quod in statione quietis deponitur. Fuit autem Derstat principio Arborichorum ercitus statio : de quibus alias. At si stati pronuncies, chalybEm notabis, cui no- iu .men a sta Ilici, id est, a vehementi .vi consistendi, quia nulli metallo cedit. Sed si iniciam
haec exempla de litterarum S de T commixtione, quam vetercs pro una littera, quam Hebraei Sade vocant, acceperunt; unde sit ut in comis sione scructur integra, ut visum
in sast de stat, in list de stillin last de stat stur de riisti in si a st 5c statii. Sed hac de re in Hieroglyplucis. Eii de altera complexio cx S se C, quam pro cadem citam littera usurparunt vetustiores, ut bostii a stri ob vel scutop, quod tegat. idquid enim tegit. st op VOca- missili. mus, quali stat op , id est, umbram superne facio. . taa pro danmo, quasi so taa, id est, ad malum, cui opponitur arida, quod idem est quod consideratione dignor. Hinc sta
pro umbra, quae ad malum Sc mortis tenebras spcciat, luminc contra vitam afferente. Mus.
Hinc stra op de si , a quo G τη pro tegmine de umbraculo, & huic cognata. Maii di- ' . li 'nter conlidero, quasi sta thu, tu est tueor a damno, quod fit diligenti cautione. Hinc Caueo Latinis, relicto Signia. Quod si vox stati ut nomen usurpetur, ponitur pro loco Gis . eo in quo sociis fit, ca securitate, ut muri ab incendio, canalis via, cum foramine a sua modesendat. Pro stati stoli frequenter pronunciamus: a quo GrVcis σκοπις Ac σκέπτω, o bii Hinc nobis Uostlit Alcmanis Volsi pro vulpe, per conuersionem : quoniam animal sit σα- γα cautissimii,& egregie circuspiciens Me quid capiat damni. Ex hac significationis ratione liquet, qua de caussa sim pro vito ponatur. Quae enim vitamus, Ob id vitamus, ne quid tuis. noxae ab iis accidat. Hebraei τοῦ pro custodio de caveo dicunt a Raa-mar quod adverbii nobis significat D.tinnii retardo siue impedio. Hebraei item Vulpem Hr .: vocant, lirasimu laet id est, vitans insidias diceretur, unius litterae nactat hes. Nam V per G putat
rate pronunciandum esse, suo loco demonstrabo, de modo memini monuisse. Nobis x ergo oc