장음표시 사용
351쪽
praestat. Quamuis autem ligna primum summo conueniant, inde tamen per simillia tudines edicaces ad inferiora descendunt: de idcirco ubicumque Ithyphallus cernitur. generationis vis indicatur, siue illa ad mentem, siue ad corpus, siue ad summum opi- Mi scem, siue ad eius ministros debeat referri. Et haec quidem prima est de proxima Phalli
notatio cui & altera indiuidua comes adhaeret. Clim enim eiusdem sit α regere & di cere posse, ex consequentia de virili membro intelligitur, cum cui id tribuitur, gubernandi quoque de ducendi ius esse ab ipsa natura tributum : quod vocibus nostratibus significantilis indicatur, apud quos vir Ic virile membrum a ducendo nonacia habent: de testiculus cui nuncupatus votum videtur indicato, quo homines optent, ut is ad regendi custodiendique populi veniat dignitatem; de ichna a sui conuertione aperte demonstrat felix de faustum imperium illud solum esse, quod testiculus adi nisuat. Quamobrem si hac corporis pars cuipiam dicatur exsecta , intelligere oportet ei non masculas tantum viros, sed gubernandi quoque regendi luc praecisam esse potonalem: dc ad hunc naodum illud de Typhone castrato intclligi, ut nimirum significet ut regnum ipsi ab Horo ademptum , totasque ipsius vires fractas 3c pessumdatas fuisse: quod tum contigit, cum Cluilius vetus Horus, dc idem verus Hercules, id est, totius uniuersiitatis masculum robur magnum draconem in inice deuicit. Vorumcnimia ro dum hoc modo vel de Horo vel de Harpocrate loquimur, sermonem nostrum de numine ipso de piaeside veraei cligionis, cuius discendae imaginem syia bolum proponit, capere neccsse est. Deum cnim frequenter ab coluincupamus, cuius nobis gratiam concedit: qua ratione Harpocrates dicetur, quia nobis largitur, ut quae Harpocratis symbolo notantur, ea de intelligamus de reapse pras lemus. vcl le Harpocratem Deus praestat, dum aeternum suum consilium Harpocratico more insequitur. Sunt cnim in mente diuina omnium corum quae recta ratione pro dunt ideae icita piternae, a quibus ad inferiora similitudines trino progressit funduntur. de quibus t tius in Daletli agemus. Horus autem vocari potest , quod de ipse nos audiat, de nobis det veritatis audiendae facultatem.
352쪽
QOMivinus ergo de sabulis sic satis explicatis, reliquum est vide-
re, an signum Harpocratis aspectabile vocali ipsius si nabolo concomi det, atque an alterum alterius nobis osterat intelligentiam de intem' pretationem. Absurdissimum enim ei seis raes hieroglyphicaso: sacris nominibus dissidere , vel cum iis aut parum aut nihil habere . . . O cognationiς. Priore igitur loco Heliotropis scalpturam explicabo, quod ea simplicior sit, de minus quam altera ciligies ex are sus a varietatis ostendat: & quia utrique commune in quod sedeat Sc digitum ori applicet, de
his notis pruis agendii. Scio apud AEgyptios geminum Hori natalem in fabulis suisset' ' et 1
alterum persedit, Sc toto corpore integri; alterum impersecti,ic parte corporis inseriorem utili de ad cundum impotentis: quod quam ui ad duplicem filii genituram videatur referri. de illam qua satu aeterno pater filium gignit , dc alteram qua verbum caro factucst, & mortalem & mancam Sc multimodis claudam induit naturam , nos tamen in Coexponendo diutius non morabimur eo quod cum ex his qua dicta simi satis perspicuum reddatur modo dumtaxat sit indicatum; tum hoc nomine pro symbolo discendi auidis proponi consueto malimus uti quam ad sublimia illa euolare, in quibus contem plandis nullus cxitus reperiretur. Traherer enim mox quadam fabularum catena ad Vulcani lapsum de claudicationem: δι adamantinum illud rete quo Venus Marti connexa fuisse narratur, enodare cogerer: in quo plus quam in ipso opere quod suscepimus agendum, laboris esset. Omittam igitur hanc mancam suprcini Hori naturam , quam assumpsit ut nos in umbra mortis de profundo aeternae caliginis barathro iacentcs cris ret,ac greisus eius compotes redderet, quo in caelestem patriam rc dire possemus. Om it-ram etiam summum illud silentium quo usus est Horos in Typhone fallendo: nec dicam de tarditate, heu nimium longa patribus in Tartari limbo iacentabus, qua Deus ustis esua arcano hoc 3c maximo consilio aggrediendo. Haec cnim dc id genus alia codem pertinentia vel nimis tenuiter exponenda nobis essent,vel plus temporis plus docuit . e plus clo luctiae, quam nostia pra stare queat iciunitas,dcii lcraici. Scio quidciri in his supremum verticem esse omnium mysteriorii, ad quae cognoscen da omnis disciplina tendere debet atque adeo omnia quae hoc symbolo denotantur ad hunc scopum colli arare; ver uni nos, i modo dixi nitis, nolumus pennis nostris altius attolli, ne liquefacta ingenu nostri cera, cum Icaro in pelagus aliquod ignorantiae dc vagos diuellai uindubitationum fluctus incidamus. Satis nobis esto ea velut indice quodam Mercurialicininus ostendisse, Ne iis quibus Horiis benigniore astutiit aura materiam suppeditasse: non copiosam modo de uberem , sed dignissimam ct in capientia cloqilentissima, de eloquentia sapientissima. Nos humiles humiliora tractemus, Jc ledentariani pusionis nostri vitam ad Harpocratis nonicia, ut polliciti lunatis quadrare doceamus. Qui Darsonat,tardare iubet ac persevcrare. Atqui nulla corporis forma aptior Cst diuturnae morae, quam si quis sedeat: eqquod sedendo minimu defatipemur. Quamob c qui quam , - -
diutillime velit in re quapiam perseuerare,ci nemo non suadebit ut se componat quam iret . modissime potest ad sedendi i m. Nonne in Latinoru consuetudine videmus csic, ut s dein pro morari ponat iuxta quam Cicero malitia pelagi detentus, dixit se Corcyraesedere. Ne T. Liuius Poenos ad Trebiam sedisse narratico quod diu illic commorati esssent. Sed quid exemplis opus est 3 An non assiduus inde dicitur, qui diu in eadem reversati ir, quod ei videatur a lidere ρ Iani quorsum sesso potissimum conducat, comi- istiorum apud Clitistianos uniuersalium selliones satis declarant.Sedetur enim maxime ad consilium de rebus arduis capiendum, ut Virgilius cecinit: Celsa sedet A Eolus arce. s. - iavi Plautus: Haeta aram si ea , ct dabo meliora consilia. Hinc senatorum apud I om amanos curulcs sellae, ut nimirum in iis sedentes consilia caperent tranquilliora 5e aptio ''ra ad res stabiliendas de diu conseruandas. Est autem Sedeo ab origine nostratis litiguae, S dis υνια
in qua ore idem est quod colloco, de ut idem quod Sedeo: quorum utrumque ichi a conuersionς monilin omne sessionem ad ipsum Ens referri oportere . quod quid aliud diccst, quam nobis propterea sedendum esse, ut in Entis de veri contemplatione summa
353쪽
m tranquillitate versemur. Pori δ Ibit fit a st,e 1 quod est dicebat i de lioc a vehementi sibi-Q.. lo ad unum omnia serente, a quo ea/quod Est significat, gignitur : qua de re in Senario, qui stim dicitur, latius. Deus ergo dicendo uniuersa collocat,& ad hoc sedere facit, et in. ut ad Est feratur; quod nostra lingua dicimus Te es, de elisione vocalis prioris z'es: dc similitere Bit redimus ad ras, quod idem significat ac Latinus diceret a uestione ad Ens. Graeci . ω a zela feceriit, sibilo in Spiritu mutato: cuius verbi derivationibus uti tur. Ipsa isitur vera verbi sedeo ratione de nostrae linguae principiis petita clare doc mur, quis summus sit de excellent illimus scilionis fructus, de quo deceat & opi rteat omnem humanam tcndere cessionem. Quid dixi humanam i Num angelis alia de caussa throni ad sc buntur quam quod in iis aeternum sic lentos,ut poetae more loquar, Dei faciem semper intueantur, atque cx hoc beatissimo obtutu suauissima de suprema perstuantur voluptate ' Cui non sederet animo cum illis sed tibiis aeterna quiescere sessione Sedeamus igitur in hac vita, ut in illis tandem caelestibus thronis sessione fruamur sempiterita, id est, omnia nostra studia assidue ad j psum Ens in hoc mundo reserantur, quo post hanc perituram vitam in Entis contemplatione nulla vi amplius abrumpenda perpetuis quiescamus. naec est illa beatissima scilio qua D minus nollet Iesus Christus cedet ad dexteram patris, cui nisi uniamur de in unum corpus coalescamus,num qua poterimus ad dextra patris nostri qui in caelis est. sedere: quae nihil aliud est, quam fons sempiternae vitae, e quo ad Omnes vita dcriu atur de emanat: cui alii dereidem est quod vitam continuo haurire, de cius assiduo haustu sempiterna ambrosia repleri. Quo igitur hanc nobis Deus concedat sessionem , de perenni nos diuini nectaris scaturigine inebrici, Domino nostro qui verus homo ad dextram patris sedet, fide, spede caritate viaiamur; quado per nullum alium possiimus ad hanc adspirare suauissimam uietem. Ad hanc ut certam nobis viam struamus, a reneris annis sessioni adsuescerecbemus,de Harpocratem pucllia adhuc intueri,& cogitare in iis nos poste dii mili me M
ollis sese facillime perdurare,in quibus a primis annis suerimus cducati. Tenella enim haec Ha citati. .. pociatis a tas commonetacit, dum ea quae ad salutem n Istram de veram vitam iaciunt reati. discere volumus,5 in corum meditatione perseuerare,nos pueros cilici debere.Talem
se praestitit Magdalena, licet iam aetate prouectior dum ad pedes Christi in domo Mar
thae sederet, ad vitae verbum audiendum . Tales se praebuerunt omnes quotquot umquam cum fructu salutari se disciplinae dediderunt: de nisi tales perdurassent , frustra apud praeceptorem sedissent. Sic enim nos ipse Christus docuit, nisi essiciamur parui
lis similes,non intraturos nos in regnum caelorum: ad quod cum omnis doctrina resciri debeat, valde conuenienter veritati Harpocrates idonei discipuli exemplar tenellum refert putioinem. Et ut hoc quidem ad summissam animi humilitatem spectat,quae omnibus Christi discipulis est necessaria: ita ipsum etiam primae aetatis exordium diuinaem , - . legi addiscendae dedicare oportebit, ii iuxta Dei in Deuteronomio praeceptum vitae r
pacis es qua se semel est ιmbuta recens, si abit odorem Testa diis. pr Mui. .. Et veris si canes docere velis, a prima statim aetate docendi sunt: oc quid tu doceas tanti refert, ut in eo quid tum docueris constanter perseuerent: quod Spartanis suis Lycii gus duobus catulis, altero ad patinam , altero ad leporem consectandum instituto ad. oculum demonstrauit. Quanto igitur sigilla facilius molli cerae imprimuntur quam plumbo aut aliis corporibus duris , tanto tener puerorum animus ad omnem disciplinam de virtutem suscipiendam aptior est, quam eoru qui iam longa rusticitate de crassa ignorantia obduruerunt. Quamobrem puerorum animis ea sunt instillanda praecepta, quorum ductu iam mox a teneris unguiculis recta tendant ad veram vitae fclicitatem: de in iis omnibus quae ad hanc reseruntur sic adsuescant , ut ab iis recedere insuaue Acmolestum; in iis manere dulce δί amoenum existiment. Qui seniores iam sunt ut disiim calliis erudiuntur, ita facillime ad pristina vitia relabuntur, dc non ser c in iis quae tardius condocefacti sunt,perseuerant. Dar itaque prima in Harpocratis nomine syllaba nulla melius figura exprimi potuit, quam puerili sellionei quae aptissima est ad durandum, Scin iis immorandum ad quae sellionem omnem referri oportere, primi verbi Sedeo natales ichnaea conuersione docuerunt. Sestionciri autem ad animum pertincre, ei l. necessariam esse ad s)ientiatu perceptionem, Aristoteles etiam tradit,ostendens animum vario
354쪽
O V. 6s vario perturbationum qui tu inquietum non ante ad discendum seri idoneum, quam D; --π tumultus sedetur. Vtcnim imagines in undis commotis integrae coiistere non possunt: ita nec notiones rerii in in animo perturbato : de vero qui sic agitatur veluti procellis Gisia; quibusdam, non solum tranquillus non cii ad integram rorum notitiam accipiendam, M. M. sed ne situs quidem est, aut liber. Qui enim vel aualitia vel ambitione, vel libidine. vel ' ira. vel simili aliquo morbo vexatur, cum nullo pacto liberum dicas , sed pessima seruitute dc plus quam tyrannica pretium . Tyrannus licet corpus amigere dcci iactare pollit, in animum tamen nullum ius habet: quod multorum tormenta, praesertim Cliristianorum luculentis dc illulitibus cxcin plis toti mundo probauerunt: at vitiorum domia natus in animum carniscinam suam exercet,de intus in ipsis viscerum penetralibus desaeuit: tanto grauiorem adierens seruitutem , quanto animus corpora antcccllit. Hanc . igitur domesticam tyrannide in expellas Oporici,si animi tranquillitate ad scientias percipiendas necessaria perfrui velis: nec ante idoneus disciplinis tueris, quam hoc mise rimae 5e turpissimae seruitutis iugum excusseris, & te totu in cam assemctis libertatem aqua liberales artes nomen tibi vindicarunt. Errat enim si quis aliud seruitutis genus liberalibus arcibus credit opponii cum nihil vetuerit quo minus vel Socrates in carcere, vel Epictetus in seruitute animum habuerit liberum atq. ab omni negotiorum turba sedatum. Ac quemadmodum liaec vera est libertas quae animi custodit tranquillitatem, ita otium illud a quo liberales artes discentium diatribae,scholae vocantur, ab animo negotiorum turbas excludat necesse cst. Mirum est quam omnes mortales otii sint cu- otiam. pidi, dc Quam rursus ipsi sibi sexcentas negotiorum turbas accersant. Maenis laboribus M discutii bus diuitiae quaeruntiar& nrantur, quo iis otium ali sullinemque pollit. At . dum his nimium incumbimus de nihil satis est educimus, non otium modo procul ab-crcemus, sed totam etiam negotiis impendimus aetatein,& illo sena per caremus quos ludia nostra omnia spectabunt. Sed quid est frustrari, de frustra plurimum laboris subiret hoc ipsis in est frustrari. perpetuo materiam otio comparare, de numquam ad otium peruenire. Elegantissimam nobis oden Horatius cecinit, qua has stolidas curas, de istu stratuscipi consuetas procul ablegauit, de longum valere iussit: Otium Diuos rogat in patenti Prensius A EDO : simul atra nubes nidit Lunam, neque certa fulgent
Otium Me i pharetra decori os he, non gemmis neque purpura v
Non enim gazae neque consulam Summouethctor misieros tumultin entis, curau laqueata circum Tecta volantes.
Vivitur paruo bene, cui paterarium Splendet in mensa tenus salinum: Nee leues somnos timor aut cupido
uid ne ii fortes iaculamur aeuo Malia ' quid terras alio calentes Sole mutamus 'patriae quis exsul
Scandit aeratas vitiosa naues Cura, nec turmas equitum relinquit O bis ceruis, CT agente nimboso or Euro.
Laetus in praesens animus, quod ultra ea
Haec & plura ille: quibus me veluti Siren quaedam detinere solet. Quid, rogo, magis
355쪽
ridiculum qu in perpetuis curis immori, ut otio tandem optato potiaris, ad quod nutulum tibi vitae spatium relinquas 3 Disitissimum est illud Cyneae dictum quo Pyrrhum
conatus est a bellorum tumultibus ad otium vocare. Cum Pyrrhus interrogatus abco,
quid Italia. iiiid Sicilia quid Carilaagine, iii id Macedonia, quid Graecia in potestatem redacta facturus esset; responderet, in otio de laetis conuiuiis se victurum; mox sit biecit: Quin igitur nunc otio illo perstuimur, de animum obiecitamus t Quod si χοMης Sc Oths. . , - nomina ad Originem primam reducas , deprehendes in iis magnam cum Harpocratis ' . sessione conuenientiant;& fateberis non minus has voces,quam ipsam imaginum sym-Binai. bolicas esse. Simoi cnim a Lollia iit, per conuersionem: quae vox laetissi naum tignat, a Tolliti quo lae tus denotatur, dum ut epitheton usurpatur: cuius ea ratio est, quod Tithtauui. significat & lumen dare, M leuare: undem idit a praeterito imperfecto sormatum, dum subit adicisto, aerem significat; eo quod simul leuitatem rebus de lumen praebeat. t. i. eatis Quoniam itaque tantum in nobis est laetitiae quanti ina luminosi acris, vox doclit alteri voci adiecta laetum significat: caussam simul laetitiae de eius usum designans. Qui enim Est it vocatur , is simul de leuitatem Sc lumen accepisse dicitur. I cuitas igitur idonea est ad pernicem de volucrem mentis celeritatem: lumen vero rectum iter ad supcina, a quibus descendit, nobis demonstrat ;& codem ipsa etiam leuitas suapte natura contendit. Vides itaque in domi laeti animi caussam, quae tota in lucido spiritu continetur. Vides item maximum eius dc prael latissimum usu nicum esse, ut ad superna 6 primum luminis sonte fiat, leuemur. Et certe haec vera est verae laetitiae definitio, non cilicientem modo caussam complexa, sed etiam finientem. Quamobrem id quod ipsius Eollit siue Trachael utrumque enim diciturin id est, laetissiti proprium,Sthol unde χολη Graecorum, denotat. Quid autem hoc aliud est, quam otium collatum ad superna, Ac ipsum luminis sontem cognostendum 3 Laetissimum igitur otium sit necesse est , de plenum lucidi spiritus, si Graeco Scholae nomine mercbitur vocari. Huic nihil magis contrariti, quam graues curae animum ad terrena deprimentcs: quas nila procul aberceamus, frustras cliolasticam vitam agere nitemur. Ha c cum ita sint, eodem Scilio & Schola reseruntur, nec alterum ab altero potest separari. Nos hodie Tegotiosum vocamus, a lini verbo, quod est iacere, vel facere ut quicquam iaceat. Hinc dicimus, Ter sttholis legati, id est, facete ut quis aliam in scholis iaceat. Maximum sane otium eius esse dicis quem significas lac ere. A site si Oileritet / quod est super re quapiam accurate consideranda Otiari, sive,ut inore nostro loquar, iacere. Neccile enim est animum nostrum ab omnibus fluctibus de procellis liberum esse. S velit ti planam de aequam tranquilli maris v dam iaccre, quo sinceras de puras rerum imagines de notiones suscipiat atque intueatur. A E in igitur verbo, in quo vocalis breuis est, fit Tua nomen, quo otiosius & iacens denotatur: quam vocem si vertas, de longam vocalem in duas breues solvas, habebis Oecl quod est ad altum. At nihil alium cst omnium irem ceterarum collatione praeter Deum:vnde fit ut Et pro altissimo natur, per excellentiae figura. Ab Et voce breui fit
eis vox longa qua nobile & generosum designatur,co quod omnis generis nostri gloria ab altissimo fluat, nec quicqua nobile dici debeat quod non a Deo prosci scatur. Quo fit, ut si Ecest in Geti vertas, docearis otiosum ad nobilitate recta contendere, de per id quod nobile est ad altissimum peruenire debere, alioqui otiosi nomen non mereri. N M. πη - bliba ergo minus otiosum, nihil minus vel ad nobilitate,vel ad Deu spectans,quam ho-zz mulas illi aut bellu , quibus tota os potationibus,ludis,bellis libidinibus,& aliis id g
nus nugis cosumitur: tametsi hi soli sese generosos csse de arbitretur de iactet, cum nullae pecudes magis sint aut degeneres & viliores , aut a primo nobilitatis sonte longius remotae. Despuamus igitur hos nugivendos apud vulgus nobilitatis suae praecones, de bel-Imnos potius ventres de gastri margas pecudes,quam vel otiolos vel generosos vocemus. μω ,--.. Soli illi his nominil, digni sunt qui liberalium artium studiis seriantur, Se ea omnia ad cum rei runt in quo solo nobis & omni monti creatae licet gloriari, ut Tere&OHocti ichnaea sua conuel lione demonstrant. Quoniam vero G m idem est quod ad nobilitatem spectans iliae tendes, aureum colorem Octi dicimus, eo quod cius metalli propriussit, quod firma partium suarum unione ipsum unum maxime referre videatur; nec s. i quicquam in his terrenis magis accedat ad immortalitatem Hinc aruum Soli dedicas tiini , eo quod Solis ottiuia conseruantis vis in ipso luculentillime cernatur; quo fit, ut aurata
356쪽
aurata insignia omnium splendidi issima habeantur: quibus qui se iactant, ij vel a nobis.
vel ab asis dicant, qua ratione digni fieri queant, ut otiosi,generosi deaurati vocentur. Non otiose igitur, ut vulgus loquitur, sed otiose ut sapientibus loquendum considerare debemus huius vocis Eth; arcana:& in illis sic versari,ut ex nominum & rerum magia, siue squod idem cst. cognatione ad ipsum altissmum adspiremus. Latini Otium dictit, sed nullius vernaculae ct mologiae gnarii licet ineptuli quida ab Ocyxis pcr cuphemiam derivent: quos fortassis audirem, si in otium Cappa Se Y Graecorum agnoscerem. Libri veteres Otium per Tau de Iota scribunt: quibus accedens Papyrius,a Paullo Manua Ouitio singulari ortliographiae vindice & patrono in hac ipsa quaestione laudatus hoc addit, in hac voce sub Tati quendam iptius Zeta lonum audiri, ut & in nomine Tatis de similibus in quibus t poli T sequitur. Quid Z quod Ne lapides Tau in otio habent Z Nulla
igitur caussa est Latinis nota, ob quam a molestiis& laboribus vacantes, in otio degere dicantur. Oed Germani stipei tores, nos oti dicimus, ut in Omnori δί - noctii a cerni- cititur. Elt autem haec vocula varie usurpata,eo quod varia sint quae ab aeterno dimanant, M ad aeternum feruntur. O enim circulari sua rotunditate index cit aeternitatis. i ad- inmitis spir. alio pra posita, da facit, quo altum denotatur: eo quod alta ad percianem duratione spirare videantur, de perpetua circa idem centrum regressione imaginem nobis praebeant vitae sempiternae. Ab O item fit Oot pro perpetuo, & altoos pro omnino ad per- M.
. petuum. Ex O & I in diphthongum coeuntibus fit Oi , quasi quiddam tenue Sc exile I ''
ab aeterno sic fluens, ut cum eo coalescat : qua voce ovis, cuius symbolo Cluillus denovatur olim generatim dicebatur: nunc pro oue semella dumtaxat in usu est eo quod hic sexus, uti imbecillior, magis videatur Christi humilitati conuenire. O mirabile exiguae voculae mysterium 1 Eternita tona exilitati unitam , ipsum infinitum minimo coniunctum cernimus: & id quidem duabus litteris in unum sonum cocuntibus, ut nimirum cogitaremus, sub ove unam personam latere, quae infinitam naturam exilitati abiectissimae copularet. Sed de hoc alibi. Ex e lem sonte manat ore, qua vacuum iunificatur Φα.&abiectum unde Oainoet est pauper animus, siue animus spiritu excelso Sc fastu omni oum. Carens. Eadem voce mitem quoque vocamus, propterea quod mitis animus omnibus sese praebcat vacuum de otiosum ad ea quae quis velit audienda,& ad locum dandum iis quae petuntur. Hanc pauperum spiritu de fastu carentium cognationem cum iis qui miti timi, quieto de vacuo a perturbationibus animo, Deus nobis aperuit dum dixit: Bcati pauperes h tratu, quoniam ipsorum Hi regnum caelorum. Teati mites, quoniam ipsi post debunt terram. Hos cnim ut coniunxit, ita eisdem praemiis ornauit. Quid enim τε vis' aliud est rcgnum caelorum , quam terra viventium , quam Terrae nomine hoc loco ii relligere debemus. Dicitur autem beatorum sedes Terra propter aeternam eius stabilitatem 5c quietem :& dum eadem caelum vocatur, non mobile aliquod caelum csse dicuriar, sed aeterna sedes omnibus caelis superior, perpetua firmitate constans, per nullam umquam vim mouenda. Vt enim in caelo excelsum , sic in terra qui ctem aeternam intelligimus. Caelum igitur beatorum Terra dicitur, de nominibus his coniumnia subli--υ, initas ternae quietis denotatur. Quia igitur aeterna quies propria est pauperum spiritui dc mitium ,rectisti me nomenclator de conuenientissime ipsi Christo Oetniost pro paupere,initi & quieto animo posuit, vocabulo ab aeternitatis nomenclatura derivato. Est itaque OG-moa animus perinde atque locus vacuus, omnibus ccdens, nullo fastu tum gens, nullis perturbationibus occupatus. Et vere talis animus vacuus solus capax est κternitatis, quoniam sit perbia hominem distendens, nullii locum sapientiae relinquat,
ω ceteroqui Deus supcibis telistat , de humiles solos exaltet. Ab Oct igitur per diphthongum nobis scripto, Latinorum otium descendit, quali oti ai diceretur, quod si . idem est quod vacuum tempus. si it enim siue eti tempus notat, a Ti Verbo, quo ten 1 iatis.' dere ad aliquid significatur quia tempus nimirum & motus sit mensura,& perpetuo ad exinali id tendere , neς umquam consistere vidcatur. Otium igitur adiecta terminatione ς Latina vacuum tempus definietur, si ad originem , pro eo ac debor, rescratur; δί per Taxi, non per Cappa scribendian non solium quia sic scriptum apud veteres inueni tur quam unam Grammatici habent rationem sed quia sic etymologia poscata Quemadmodum autem lumen nos ad illud unde lumen emanat intuendu considerandum*inuitat,& ut riuus nos ad Datis vocat cogitatione, ita Oet, quod vacuum significat, ani-
357쪽
inuin nostriam impellit ad Got de ipsum O , id est ad perpetuum dc aeternitate. Quati
obrem dum otium audimus, in mentem venire debet ipsum non ad aliud esse accommodandum . quam ad corii quae sempiterna sunt,contemplationem. At ne hic quidem artifici, ratio metas sibi fixit .ssed ut prorsa vox Oct ii ad pzrennia voca ita vcrsa olegantis limum habet ac significatissimum celeuma,quod iubet ut seruido cursu ad aeterri itatem filii nemus. Quid enim aliud intelligunt nostrates dum It te o audiunt, quam si Latinus diceret, seruenter ad aeternum siue ad altum Z I nunc, & dubita, an otium n stras sit ab origine vocabulum, δί an per Tau sit, an per Cappa scribendum. Prodeat Varro vel Varroni quispiam similis, ac nobis tam rectas, tam aptas,tam utiles,tam salutares proserat rationes vocabulorum. Non addam hic quam pulcra sit in O te o ad alitigarum incitamenta, quibus equorum cursum moderantur, allusio. Pit Cnim siue Stio 1 io incitantis est ad sellinandum i o imperantis quietem. Quod si haec ad vitam tuam ac-r commodes, n6niae cernis tibi semper ardenti studio properandu ad quietem aeternam, quae sola vere digna est ut O vocetur Z nec alia de caussa O in hanc venit loquendi consuetudinem, ut pro quiete ponatur. Quid hic sapientibus faciendum , ubi tam graues senten tiae rudibus aurigarum labris innatant de assiduo usu teruntur Quid aliud, quam ut hoc exemplo discant, in contentissimis quibusque voculis ingentes condi thesauros mysteriorum Z Vide quo Otium, quo Etae, quo Schola, quo Senio contendat, ad quas nos epulas invitet.Dum sedes cogita te sedere,ut ad ipsum Ens animus tuus adscendat: dum ad scholas itas, in mentem veniat spiritui lucido dumtaxat i cholas patere,& hoc ipsi, nam ine te ad ipsum sontem luminis acceriiri: dum Elin nostras vocabulum audis, diligenter obserua .ut eam vacui temporis oc a negotiis liberi rationem si abducas,qua ad nobilitatem dc ad ipsum altissimu omnis tua spectet cogitatio : dum Latinoru Otium ad originem vocas, non ante tibi consistendum in inbus meditandis cxistimes quam ad ipsim peruenias aeternam quietem , ad quam non a sapientia modo, sed ab aurigarum etiam barbarie incitaris. O diuinum nona clatorem: O artificium vocabulorum stupendum o Quam recte, quam ad amulli in Mariae Magdalenae otium ad pedes D mini sedentis his vocibus expressium videmus nuam omnia hac nomina tardi rectam lineam ad ipsum Vnum, quod solum necessarium Christus dixit, seruntur atque colli- ω;-- - ν, manti duod si haec ita sint, quid nobis inertibus, socordibus , de perpetuo stupore de-
prestis fiet, dum totum vitae tempus vel terrenis negotiis,vel inani otio, vellulibus omne morborum genus in animo nostro accendentibus occupamus 3 Non enim de omni
tantum Verbo otioso, ut videmus, homines Dei iudicium subibunt; sed sui eti motibrationem reddere cogenturi quae eo grauior erit ad cxpediendum, quod ipsis vocabulis otium denotantibus simus redarguendi atque damnandi. Quid igitur illis facias, qui quicquid temporis stolidis suis aut potius infinis negotiis, non alii quam ambitioni, auaritiae, de ventri seruientibus suffurari possunt, vel impudicis libris legendis,uel pol
tionibus, vel aleae ludendae impendunt, in quibus omnium irritamentorum adscedinsima vitia animum stimulantium summa continetur Uerum vastum hic dc procello
sum talagus prospicio,no paucioribus monstris, quam illud quod Christophoro appingitur, picnum: quae si enumerare tentem, aetas me ante de charta deliciat, quam culict rccenseam. Nos vcro otium colamus, de Deum rogemus,in m tantisper nobis liceat in hac vita sedere, donec nos Christus sibi unitos ad dcxtra patris faciat sedere in quiete sempiterna, ad quam Oth nomine citamur. Absit itaque, ut aut ignavam dc in item. desidem de inanem , aut vitiolam cellationem otium vocemus, licet Latini originis ignari hoc vocabulo frequentiis me abutantur: inter quos Catullus sic canit. Otium Catulla tibi molestum eis, Otio multi nimiumi gestis,
Et haec quidem pro tempore de sessione otio a Jc scholallica sussiciant: quae ut ipsi Dat
syllabae primae respondet: ita ichnaea vocum conuerso a nobis nodo explicatarum, ad secundae sullabae Pod notationem quadrat; qua monemur ut veterinam nostram naturam,quae terrenis nos assigit, sublimemus, id est, elimo ad excelsa tollamus: quo verbo
ut Cicero vilis fortasse non fuerit, nihil tamen huic nostrae notioni quam Pod designat, aptius
358쪽
aptius queat inueniri. Atqui sublimare pecudem nostram nequimus, nisi ea diligenter
de ardent studio praestemus, quae conuersione verbi, a quo Sedeo & Sedo derivatur, monentur. l agi tur ipsius sessionis ostendit scopum atque fructum : qui tam late patet, quam se late sublimium rerum conicin platio in omnem capieritiae partem porrigit, quamque sublime cogitationes nostrae ad Ens & Vnum feruntur. sam hac ipsi via e lata
ditate atque pei scurrandi mora ad id venimus, quod primo obtutu contrarium pro sus videtur: ad ipsam nimirum celeritatem: quas duas res stibi imitas medium locum tenens coniungit. Duna enim sessioni verae& vero otio immoramur, atque mentem nostram e terrenis ad caelestia exaltamus, ad eam pervcnimus cclcritatem, quam Mercurio veto res tribuerunt, petasum eius de talaria pennis insignientes. Quae veto haec est C. Hiris ccleritas: Nempe non alia quam ea qua mens nostra ex in is terrae viscctibus supra omnia clemcnta, stiper omnes canos momento temporis evolat, S ipsi sese summo ona nium rerum vertici coniungit. Viden' modo vi cx Dar perueniatur ad nat s id est . ex longa duratione de mora sedentaria ad celeritat cm: idque per medium ipsius Poet siue arduae aggressonas, qua veterinum nostrum Adamum ad caelum lapimus atque sublimainus. CEDO nunc, an quicquam potest Harpocratis nomine de compositionis artificio mirabilius c ogitari, an quicquam plenius arcanorum , an quicquam rectius ad supre-
mum sapientia culmen iter ostendens Conser tritic scissionem , du qua modo satis dictum , conser sil tum, quod indice dextrae manus labris admoto discipulis omnibus impcrat, & diligenter examina, ecquod possit simulacrum iniicniri ipsi nomenclaturae Harpocratis aptius 1 conuenientius. Numquam ruperietur prosccib, aut ego insigi uter fallor. Quamuis autem Scilio insignia nobis dederit documenta, ca tamen non ad discipulos tantum , sed omnes eos pertinent qui rerum diuinarum contemplationi incumbunt, ii ue auditores sint, siue magistri, siue sibi dumtaxat Muti, serientur. Er. Πανθινα is rarunt enim illi, deerrarum longissime a recta priscae veritatis ipsis nominibus consignatae via, qui scissionem ad mutilos pedes retulerunt: quando nec in scisione, nec in Dari s -- Harpocratis vocabulo quicquam tale reperitur. Sedet Dominus noster ad dcxtram patris, sedebunt Apostoli in iudicio sit premo, sedent Angeli in thronis, sedent doctores in cathedris; num idcirco quicquam mutili in ipsis vel esse vel denotari intelligemus Sit cine ita. sit Harpocrates chscipulus:& is quidem adhuc gressus impos, co quod necdum sua sponte in sapienti iludii vel coni illere vel progredi pollit, Sc accedat, hoc ad symboli clegantiam quandat sit etiam ita, ut Christus in forma mutili hominis ven rit , , quadam etiam ratio te hic Harpocratis nomine queat denotari: id tamen minime cogitanissem , festionem generatim ad hanc notationem Icictri, uti satis a nobiscii declaratum . Quamobrem cum se sonis nota ad discipuli ossicium exprimendum non sussiceret, additum cli de alterum signum quod proprie auditoris partes indicaret: a quo de Sigaleonis nomen accepit. Sic Ausonius: Aut tua Sigaleon .s Egutius oscula signis
Ouidius tacito nomine tacitum puerum designauit:
a V lue premii vocem, digit true silentia se det.
1artianus Capella eiusdem his verbis secit mentionem: Verum quidam redimitus ad os compresso digito salutari silentiu commonebat. Con- nisi iam. licuere omnes, intentui ora tenebant. Alibi puerum piccum vocat. Nos pruis de vocabulis quibus silentium significatur. Apud Latinos duo verba surit si leo de taceo, illo silis sera significationis discrimine a Seruio distincta, ut cereidem sit quod loqui desinere: Si. lere, non loqui; ita ut is qui locutus non sit, silere quid in dicatur, at non tacere: qua in re et ars mihi ob oculos posuit prima de germanam horum verboru Originem. Vtruin-ue certe vcrbum in principio unius litterae desectum habet; co minus mirum , quod una apud nos littera frequenter habeatur, uti liquet in conuertionibus ichnaeis dast y, αλμὼ
α β, tali falst 5e ta onti de Scrs V de similibus: atque idcirco una figura olim si tib batur, perinde atqtie hactenus apud Hebraeos. Si leo igitur astris cin fit, quo significatur quies vocis: Taceo vero a zitat cin quod est finio vocem. In priore verbo Tati periit, inposlcriore Sigma. Hinc modo perspicuum est, Tacere eum, qui loqui desit, Silere vero, qui quouid modo linguam continet. Miror profecto dc amo hanc Grammatici di. ligen-
359쪽
ERO ELYν Hic o Ru Mligentiam i qua factum est, ut ex proprio verborum apud Latinos usit origines eorum possim probare. quamquam scio lioc discrimen non obseruari. Mihi satis est Seruio hanc suboleuce prisci sermonis proprietatem: quam licet nemo animaduertisset, de cons iacto tamen corrupictae, qua coterae linguae a prima degenerarunt, modo ad veri, rum radices peruenire potuislcm: dc , ut Verum fatear, ante perueni, quam cum Seruio super hac re consultassem . Graeci a Sune liod idem nobis est quod Latinis Taceo, γάω secerunt, reiecto duplici digamma, quod co carerent. Hebraei a mut cris Giunt,s llemni tibi consiletudine qua voces nostras alibi aliter inuertunt. ut nobis lonaM gutii silentium significat, ut dum dicimus auiculas canoras esse in muri non aliud dici-ianus, qDam cas occlusas csse ne cantcnt: atque hinc Mutus apud Latinos. Whi versiim Timi reddit, quod zoni sere pronuntiamus, quo stupidus denotatur. Hi nc Bicii adimclo sibilo ad augendam notationem, pro muto apud nos vii irpatur: a quo Juost pro vino adhuc bulliente de necdum defccato: quod propterea sic vocavit Nochus, quod se mutum potu eius iacuisse sibi conscius, O inracs linas polleros monitos xcllet, ut avitio. quod necdum deserbuisset abstinerent; ne videlicet perinde atque ipsi imprudenti Ma μυκώ tum primum capienti expcrimcntum acciderat, nauti redderentur. Hinc Latini Multi vocabulum a Noctio Saturno, & Iano eius filio rutinii runx, Vtinam in cci cris vocibus tam suis leni ucteris primorum parentum suorum scrinonis obseruantcs. Mca igitur non refert siue a nut liue a Ptoin Hebra orian. ora flux ille dicas' cum hoc ex codeinsonte manarit. Sed mittas facientes Semigenas, lanigenarum vocabula examinc mus. Gracorum σοάω a st uim venit: Suia ast ait: cui vcibo sibilus adiectus,ccdendi ausce si inficationein, tacitque ut Liuit nihil aliud sit . quam ii cccdcre quempiam , ut ad te ram nectatur, vel totum se submittat sortiori . Via dc trucide alia at imbecillus de ios natis. Hinc apud Germanos superiorcs Utthim est violare dc constuprato. Nos in aget di notaticiae munit dicimus. Azruit fit Buna Cappa in gamma adspiratum mutat in Iitteram illam quidem cognatam, sed dum cstertur, magis cxpectorandam: quo fit, ut is qui iacet, alteii ccdat de se submittat ; atque id quidem intra pectoris sui simis ser train:ns. Hinc apud nos tundit vox tacere iubem is, contemtum habet quendam; de ideo in fani liari cum ae liralmus colloquio non scin ea uti consuevimus; at eius loco
dicimus Billi qhiod est quiesce siue sile. Magna igitur summissio in inruiet indicatur, quae maxime decet discipulos erga naagistros: a que inde non silent tantum in scholis, scd , et humi sedent, vel in subselliis, vel certe in ii mitis inscrioribus quam sit cathedra doctoris. Ccrius itaque nillione in discipulo tacenti de se demittenti aptissmani insita Harpocratis ciligieiquo fit, ut signiscantissime symbolum libc Sigalcon dicatur, si Crincae vocis origo spectetura quae non illentium tantum indicat, sed apertissimam etiam ' habet tum missionem. Hinc mox de illud colligas, barbarum esse loquendi morem. quo superiores Germani cI Ucia pro munil de dicunt de scribunt, ultra sibilum adspiti
rata etiam accersiita ad vocis sibilum littera, ne parum scilicci inflatam dc ventosam ha bere videantur locutioinem: quod in omnibus scro iis faciunt vocabulis, quorum princia pium nostratibus cst Sigma duplici digamma praepolitum . Neque cnim parum conducit ad sinceram sermonas notiri vetustatem arguendam probandamque haec Graecarum & Latinaru in vocum cum nostratibus collatio , quando constat non contemnendam csse harum linguarum antiquitatem. Cum igitur , non χιο dicatur, Pr babile redditur, in matrice lingua Diuiae non to id fuisse. Sed hoc obiter. Videamus modo ecquid stili id colui etsi in significet, quod ad praesens faciat taciturnitatis institutum. Sunt quaedam nobis voces, quae licet versae nihil nobis denotent, in radicibus tamen suis habcnt tu lentam de utilem regressionem . Dixi UOg a Uit genus duxisset& rati nitul aliud quam cedo 5e locum cuipiam do, denotarc iat l. inde potis Itiuum depraesita ratissim uni cedendi genus tuam dici; propterea quod frequent cr exitiosissima bella et verbis oriantur , quae tacentibus nulla exstitissent. Nit igitur Lifcontra iiii habet, quod idem est quod iurgor Alitigo, ubi duplex digamma in alterum digamma mutatur, tum quia hae littorae admodum sunt cognatae, tum quod f in Lis accomm datius ad lignificationis videatur efficacitatem, ut pote clementum aptum ad dc spuet dum . quod in rem abominandam maxime quadrat. Monuit crin nomenclator. nobis cicbio.mii cctamus, altercandum litigandumque cilc:quo documento vix aliud potest
360쪽
esse ad vitae tranquillitatem x suavem quietem fructuosius. Quod igitur in a iura d
riuata voce non inuenitur, id in radice cernis moneri: & tanto id quidem utilius, quanto haec quam illa latius patet, atque ad plura cedendi genera refertur. verumcnimuero quia magna reuerentia iidia in arcanorum silentium clini in sapientiae scholis, tum maxime in sacris ritibus apud omnes gentes coli consueuit non potui mihi persuadcre, non magna luc cura nomenclatorem versatum fuisse.& non solum in Mit vocula matrice .
ichnaeae conuersionis artificium , sed in lana etiam adhibuisse : quod cium prima mihi. fronte non apparuisset, ad ipsius si a trans o perpetuitatem,quam pretieritis verborum impersectis in Cimbrico sermone denotari sirpius memini me commonefecisse: propterea nimirum quod iis praeteritum, praescias & futurum tempus indicetur, ut cuiuis non obesae naris homini non potest non subolere. χba etsi igitur sic versiam , ut Genus o Mui nobis faciat, & ecthlipsis, per apostrophon Graecis notanda, intelligatur admista, idem significat quod Latinus diceret, ad saecula sempiterna. Voluit itaque silenti hac sua in chinatione verbi architectus aeterna illis s ccula polliceri, qui perpetuo cederent & se h miliarent, quorum illud unt, hoc sinit signiscat; quae ambo verbi Mng notatio complectitur: & praeterea has primarias Christiani hominis virtutes perpetuo silentio, quod
siue e denotat, ornarent. Videtur enim dixisse, his virtutibus quae in stulta continentur, quarum prima in cellcndo, altera in se humiliando, ad terram demittendo, infirmandoque: tertia in taciturnitate peri tua cernitur: viam nobis strui, non ad unum saeculum , sed ad saecula sempiterna. An non idem ilic rursus audimus quod in Oct moti a Numinita nobis est annotatum Z qua voce cius laus designatur qui animum sitium omni cxinani Dit superbia. Quid enim aliud est se exinanire , quam cuiuis cedere, cuiuis i inflecterede humiliare, & ad omnes iniurias tacete; quas omnes virtutes diem continebat Profecto licet Dialecticum interrogares, nestio tamen an melior cita multis verbis ipsius
uiore descriptionem expiatret. oet vacuum est & mane tot tincti igitur virtus eius ore.
qui se animo, liue iacui tale qua irascimur, exinanivit. Exinani uti se qui nemini resistit. ς Hoc enim animi proprium est. obsistcntibus reniti. Quoniam itaque Ore tum denu
tionis natura, tum icti naea vcrsione nos condocefacit, ipsum vacuum de inane ad me
nitatem iter demonstr. ire iis qui sese exinaniunt; videamus a. fructa eodem pertinere Millud praeterea addere claritatis ad intelligendum, quod non saeculii tantum, sed saeculari Omittat, o cogitos e praemiorum numero plures in sineta virtutes abstonditas esse: non fuerit abs re D. Paulli ad Philippenses huic loeo inserere verba, quo cernamus, quam ad unguem quadrent in lianc nomenclatoris sententiam duabus nobis vocibus cxpressam. Sunt autem haec apud Latinos: Ss qua ergo consolatio in Chrasto, si quod
solatium charitatis, si qua societas o ritus , si qua viscera miserat μὴ , implete gaudium
meum: ut idem sapiatis, eandem charitatem habentes unanimes, idipsium penitentes, nihili per tantentionem, nequeper inanem gloriam , sed in humilitate superiores sit inuicem arbitrantes; non qua sua sunt singuli considerantes, sed ea quae aliorum. Hoc enim sentite in vobis, quod G in Christo Iesu ; qui cum in forma Dei e et, non rapinam arbitratus
est esse se aequalem Deo, si semetipsum exinanivit formam strui accipiens, in simititudinem hominum fui Ius, cr habitu inuetuae ut homo. Humitiarii semetipsum, fac in obediens et que ad mortem, mortem autem crucis. Propter quod or Deus exaltauit istam, se donauitidis nomen quod eis si per omne nomen, et i in nomine Iesu omne genu flectatur, caelestium, terrestrium, infernorum ; cr omnis lingua confiteatur, quia Iesus Christus ingloria HEDei Patris. . Haec ille. E quibus liquet eodem spiritu nomenclatorem vocabula sua i didisse. auo praeeunte D. Paullus sua scribebat. Et vero quia totius humilitatis cxem. Humili Misi lar& pei sectissima idea in Christo fuit , ipsum Oct Christo primum conuenire dic
mus, iuxta illud quod saepius monui, vocum rationes in ipsis primis formis suam verita . tem maximo tueri. Quamobrem quo magis considcro vocis oti architecturam, comaiore capior ad miratione. Christus filius est Patris aeterni, ori ab aeterno ducit ortum icet si premam inanitatis ideam significat, Christus suprema est inanitatis idea, eo quia sumni .i sese omnis periuctionis plenitudine exinaniuerit, dum aequalis P tri in hum nam te demitteret naturam, & sean sorma miserrimi serui cruci assigi, & diris tormentis enecari pati cilcissime scrici. Y c horum commemoratione horrcsco de attonitus