Opera Ioan. Goropii Becani, hactenus in lucem non edita nempe, Hermathena, Hieroglyphica, Vertumnus, Gallica, Francica, Hispanica

발행: 1580년

분량: 1111페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

sE HI Oct Yν Irrco Ru Maliquid escae nactus est, gallinas Sc pullos ad pascendum conuocat , interim velut pater quidam & symposiarchus excelsus adstat, & ad epulandum inuitat: hoc unum semper curae habens, ut suis sit quod edant. Interea ipse disquirit ccquid in proximo reperiat,

quo reperto rursus suam familiam citat. Accurrunt ilico. Ille sit blimem se gerens de undique circumd piciens ecquid hostile usquam appareat, totam cohortem circumit, Mobiter granum aliquando unu sibi si imit, non citra inuitationem , ut se siti consequatitur. Haec tota denique dici ratio eli, ut quicquid virium habet, id totum G sitioiu conferat salutem , de nullius rei minus quam siuiipsius ibi licitus esse videatur. O insigne patrifamilias exemplari 6 insignem totius masculae vitae magistrum i Hunc si velimus sequi, statim, simulac experti tuerimus, Deo gratias aganius , ac mox totius dormis no-- strae cana quam gallinaccus docet curam habeamus. Pythagoras hanc tritius aluinalis talia.. vitam considerans, dixit gallum nutriendum quidem esse,at non immolandum : quod ut alii aliter interpretamur: ita ego inter cetera hoc dico denotare, homini hanc gallisollicitudinem ad res corporis curandas esse quide neccssariam, verum non sicci cn - cessariam, ut cana etiam ad sacrificiu Ac cultum diuinu serre debeamus, ut quem Omnis cxternae curae liberia esse decci, nec ulla terreni pabuli sollicitudine distineri. Abiit oml gillinaceus Asacrificiis hac qua dico ratione. Iaria & illud moneri videtur, cetera quide imalia immolari posse, gallu citra piaculu no polle; eo quod is qui optimii totius vitae excplar occidit is videatur indicare sibi nihil amplius opus esse laudat illimis huius an malis dotibus, citra quas tamen probo sapientiq. viro non fuerit vivendum. Alendus igitur gallus, de perpetuo du vivimus imitandus, tum in familia alenda de propugnan- Merares ere- da tum in vitae officiis per opportunas temporum vices distribuudis. Hinc Socrates iam tus mori,gallum iussit IEsculapio immolari ; ceu diceret, Nec mihi posthac corpolis iapi. .mmo. curis,nec ope medicorum, nec cuiusuis alterius rei ad corpus pertinentis subsidio opus Qent: quo fit,vi ne galli quidem, horum vivi exemplaris, amplius cgoam ; at q. idcirco permitto,ut i Elculapio huius corporis medico immoletur,quo animal si lare ad ideatniolare, qua corporata nostra vita gubernatur, rursus adscemlat: δί animus iam corporis expers, ad mentem solarem reuerx tur. Sed haec sat sit indicatse, obscuriora ei ira sunt, . quam ut breuiter δί dilucide explicari possint. Asculapius nobis cum significat qui inimvῖ sculum alendi robur semper resarcit: quo nomine generatim illud numen denotatur quo auxiliante omnia huius vitae munia obimus ad nostram & noli rotum salutem : de quia singulare huius vitae recte instituendae exemplar cli in gallinacco, quod de Regi, de priuatim cuiuis in familia sua est imitandum: placuit antiquis, ut Apollinis filio siue Apollini corpus curanti gallus consecraretur , qui non ante, quam quis a corporis curis liber esset, fuerit immolandus. Vcrumenimuero in nostro Harpocratico silentio haec Omnia ab externis ad interna transscruntur , ut quorum illa egent exterius ca nos similitudine quadam ad pastum animorum applicemus. Existimet unitiquisque se moneri, ut perpetuo gallinaceum tacitum domi suae habeat : Se haud secus atque gallus totus solaris est: ita & ipse totus a Sole superinundano pendeat, dc in animi assiectionibus in derandis insignem sese praebeat & militem & Regem: & quamuis potius sibi mortem oppetendam ducat,quam ullius seruitio deprimatur. Habuit & gallus suas in tra stoedia salutis humanae partes, dum D. Petrum monuit quam vano fallu sese iactasset,a domino suo se non recessurii. Sed iam satis de gallinacco verissimo Regis de militis de patri familias exemplari : quod ad animum translatum, in varias admonitionum sormulas trahi posset ab eo qui docere vellet, ibitus philosophi esse, bene Regis ossicio fungi: quod quia prolixioris esset sermonis cxordium, in praesens omittatur. Properandum cnim est,ne ii diutius in ga accohaereamus,Noctua se lubducat. Adstat haec Harpocrati magna quadam grauitate : Philosophiam de vultu diceres. Sed mirabile secum monstrum adfert, necdum , ut opinor, in toto hoc noctuarum genere visi in . Tamet licnim auritum bubonem nouerimus; hoc tamen hactenus genus necdum prodiit, cui longa asini auris superne sinciput ornaret. Vcrum quia hoc insigne non Noctuae tantu, sed ipsi Harpocrati quoq. attributu cernimus. prius de noctua, post de aure tractemus. Palladi hanc auem sacra esse,si non de alio, de vctere certe Atliemcnsium constaret numismate: quod locum prouerbio fecit,quo is nocivas Athenas scire dicet tur, qui rem quampiam ad eum locu portabat in quo maxima cius cilci copia Se vilitas, ut si quis to

382쪽

a me de noctiia dicta sunt:&est certe in noctuarii genere nocturna quaeda caligo,Quani vereor ne ipse etiam Aristoteles penitus effugerit, dum Achu idein distinguit. Homerus Chalcida eandem videtur nuncupasse,

λκιο κικλωσκουmi θεοὶ ἄν δὲ κυνιν δεν. Verum nos bubonem ratissum faciamus, de noctua dumtaxat ea qiuae in urbibus commoratur, verba facturi, quam vulgus nostrum templorum buboncm vocat: de nostrates quidem totum noctuarum genus aut dicimus: & eas quas Latini ululas nominant, nosi ubivis Se bc rena de Luta vocamus: cui generi calliditatis tribuimus palmarum. No- i ...ctua igitur quoniam co tempore quo ceterae aues ad pastum euolant, quidscit:&quo C .... ceterae quidscunt de dormiunt, vigilat de praedas agiti Sc tum maxime vidct clim reli. Atio. uae per tenebras caligant, Mineruae consecrata cli. Hoc enim proprium sapientiae vi. etur, illic ubi totum hominum vulgus valde occupatum est, quietem agere; SI contra ubi plebs nihil videt quod agat, plurimum videre. Discurrebat Marilia multis distracta negotiis, a quibus Magdalena quiesccbat: Magdalena interim illic plurimum quod ageici videbat, ubi Martha nihil agi posse arbitrabatur. Hoc igitur sapientis est,

in illis quietem agere, quibus vulgus occupatur : δί conti 1 illic scse plurimum exercere, ubi vulgus nihil videt agendum: quod dum saciti egregie noctuam imitatur. Hinc plexurn que ac illud sapienti viro usu venit, ut si apud plebeios comparcat, haud sectis ac noctua sit in admiratione.& solus omnium rostris vel licetur: quod dum ipsi accidit, nocti iam rursum imitatus. sele supinum impeti sinit, rostro suo & unguibus reliquum compus defendens. Et certe nulla auis est quae prudentius sese clistodi .it aduersus alias quam noctii a adeo ut una sola sese contr. i totum exercitum possit lucri: qua vcis bla ingenia dote Palladi dedicari meretur. Quoniam itaque de plurimum in tenebris videt, dc illic N. . maximum otium agit, ubi vulgus hominum plurimum laborat; de sese praterea sua solius ope contra totum attium e tercitum defendit atque custodit illaesam, quid ni dicamus ves ain esse, vel nullam cpiae digna sit Mineruaesbcietate' Non mali igitur ominis sibi nomen sunt serant, qui sese olim Herulos nuncuparunt, id cst, communes iam

ctuas: de quibus in Gotodanicis. Liquet hinc, qua de catissa noctua Hai pocrati adstet: liquet, inquam, iis qui sciunt Harpocratem illic sedere ubi plebs discurrit, illic plurimum agere, ubi vulsus nihil cernit: atque hinc illud estici, ut noctuae quoque sibi comparet securitatem, solustiue pollit totas aduersariorum copias propulsare. Nihil sane vcl Palladi vel Harpocrati conuenientius, quam noctuam habere adstantem : quo de huius auis dotibus in eorum deducamur cognitionem, quae nobis vel Palladis vel Hat. pocratis fauore contingent. Et hac quidem breuiter de Glauce. Nunc de dracone, quem temporibus intoitum videmus appingi. Multae sunt & variae serpentis significa tiones. A pollo de Pythone occiso celcbratur, insculapius eius filius draconem habet carissimum , & crebro sub eius tegmine delitescit . Hercules hydram trucidauit: Minerva Gorgonis angues gellati Mercurij caduccum duobus serpentibus ornatur: Ceres vehitur draconibus. In his omnibus non una videtur esse significatio, nec opportunum suerit hic omnem varietatem explicare. Scimus serpentes quotannis te na porc vcris vetus corium deponere, δί exuuio illo deiecto recens natos videri. De hac natura: ' Σ' homines symbolum sibi finxerunt, quo per serpentem notiam vitam. abiecta veteresc- necta, denotabant. Omissis ergo ceteris quae de serpente disputari copiose varieque -- ιω- pol sent dicamus Harpocratis capiti cum assingi,quo denotetur tacitae ingenis conte ni plationi cas vires csse, ut per cam quicquid in nobis veteris est senectae excutiatur, destia' noua tur silis vita succedat. Neque enim Harpocrates puer tantum est, sed eos qui monitis suis obtemperant, e senibus pueros reddit, de primo restituit vigori, idque tum maxime,cuin terrenis & mortalibus rebus neglectis, aeternis & numquam aut morte . aut senio constituendis toti adhaerent. Sacrae litterae non calliditatem modo serpenti, sed prudentiam etiam tribuunt; quam sic quidam praedicant, ut eum alant aures sibi aduersius incantamcnta obturate ; alteram quidem terrae opponendo , alicram cauda

opplendo. Proposito nostro prior ratio congruentior videtur, quae Harpocratem sἡ-quentibus , perpetuam iuuentutem & vitam sicin per innovandam pollicetur. Restae modo frontis ornamentum , idque duplex, alterum lunulae , alterum auris simulacrumiserens.

383쪽

s HIERO GLYPHICOR v MD-u serens. Lunula apertissimum habet crescendi indicium. Huc enim totum Harpocratis silentium spectat, ut ingenium ipsius haud secus atque luna noua tantisper luminis capiat incrementum , dum totum suum orbem compleuerit, id est, donec integram Solis tu permundam imaginem. quoad eius fas est captui humano, con perit, & Urbena illum sciolatiarum absoluerit: quarum adminiculo ad Dei notitiam & inspectionem ve-- uri nitur . Porro auris longa prorsus at inina non Harpocrati tantum, sed noctuae etiam imposita, attentam prae se fert auscultationem . Q uis nescit, ob id Satyris aures esse acutas Se sursum arrcctas, ut diuina Dionusiaca quam accuratissime audiant ' De Midae ' auribus alibi memini scripsisse , de id quidem contra receptam apud plerosque omnes opinionem . Audiuit enim hic Silenum tanta attentione , ut asini aures ei astixerint. muro Harpocrati & noctuae hoc peculiare, quod crecta asini auris, de ca quidem. viaica, ex ipso lincipite nascatur qua de re intelligimuς, non illas csse corporis aures, quas capitis latctibus natura apposuit, quibus Deus audiatur; sed esse unicam aurem quae ex apice mentis & omnium scia suum oriatur, de recta sursum ad ipsum Vnum omnium principium 4 conum tendat, nihil admittens terrenum, nihil ex his infiniolibus accipiens, sed si lis patens supernis'. Haec auris cst ad audiendum Deum , haec auris talis, quales ille tibi voluit qui dixit, a ui habet aures odiendi, audi it. De hac sic cecinit Iesiaeus vates: c uiam quid loquatur in me Dominus meus, quoniam loquetur pacem in plebem suam . Loquitur Deus in nobis, aure igitur interna audiendus; auret, inquam, mentis nostrae, cuius haec asininae auris figura tesseram praefert. Et revera haec sola auris cm. Cimbricum auris nomen in rctur. Oor cnim illi irco dicitur, quod per aurem in Otigianismoistrae cognitionem veniamus: & quia oo: prius originem de primam cauilam ligni scat quam aurem, videtur auris ca sola ratione lic dicenda, quod proprium sit primae

sumet si caussae capiendae instrumcntum. Ab cor Latinorum auris, de Gracorum OH . Prima ergo caussa primum cst de proprium auris, ut ita dicam, obic ctum: ad quod niti tota diri-u- , patur, auris dicenda non sit. Ab Cor fit Poor. adspira ne agendi vim indicante. Hinc Horiis Harpocrates dictus ab audiendo; cui nomini haec, de qua agimus, auris in si m-bolo respondet: de hac quidem parte non paullo plus habet clegantiae quam prior Ha

pocratis imago; in qua nulla crat peculiaris nota ad Hori nomen exprimendum. Videamus itaque cuius rei Hortas sibi volit auditionem, de quam aurem ad audiendum. Admirabilis ent hic consensus cius qui primus sermonem nostrum condidit, & huius qui synabolum hoc Harpocrati accommodauit Elisne quisqua in mortalium, qui aurem congruentiorem fingere possit ad id audiendum a quo auii nomen datum est, & a quo in m I, Hor iis post nomen accepit' Fuerunt qui Orum citra adspirationem scribendum putarent: qui qua sint nixi ratione, non video. Nostra nil si interest, an citra adspirationem, an cum adspiratione scribas, cum utraque notatio codem recurrat. Si enim Orum dicas, ab aure nomen dederis: at si Horum, ab audiendo Harpocratem indiget aris. H merus videtur hanc in Apolline aurem subodoratus suisse, dum de Sole dixit: ρωπά rἐσορῆ ραι παντ ἐπακαλ. Apollo igitur non solus ille reuelatorcst qui pulcerrimum diuinnae maiestatis spectaculum oculis offert,sed is etiam qui mentis aurem primae caussae co-m ris gnitione instruit ac firmat. Nunc tandem videmus quorsum silentium quorsum sellio, quo sum cetera omnia signa spcctent: ad hoc nempe , ut interna mentis auro primam omnium roru caussam auscultemus, de eam quidem, ut David cccinit,in nobis loquentem. Quid vero loquitur Z Pacem, inquit idem,se veram tranqui Iatem. Ostupendam retum de vocum symphonia mi O diuinum auris nomen: Quam omnia ad unum scopulia collimanti Sciebat Aristoteles auditum ad scientiarum perceptionem esse quam visit in praeliantiorem, sed nesciebat utrumque sensum a Cimbricae linguae architecto tam artificiosum accepisse nomen , ut in altero prima omnium caussa, in altero ipsum . altum intelligeretur. Haeccnim est ipsius cor & Oog conuenientia , ut oculus ad al- tum tendere debere dicatur, auris vero ad primam nos vocet caussam: ceu nec ille ad aliud datus sit, quam ut excelsa contempletur; nec haec ad alium usum comparata, quam ut primum omnium principium de originem audiamus . Horus ergo Harpoci te; tultissima de caussa dicitur, eo quod totum ipsius silentium , tota sessio, tota tranquillitas, totum otium ad hoc unum spectet, ut primam causam in omnibus rebus audiamus, 1 ci auscultemus. Erigamus ergo hanc longam aurem in capite nostro, quo

384쪽

Lrs En v r. 'seum Horo ad originem de primam caussam ad piremus, & eius attenti sinus ubique& semper ausolitatores: quod ubi consecini fuerimus, cxistimemus nos ad sunt mu mhuius tymboli Harpocratici pertigisse culmen. Porro cum noctuae Palladis sirm bolo

candent autem impositam videmus, duo simul docemur: alterum Harpocratis de Muneruae cundem esse scopum: alterum totam Palladis sapientiam ad hoc nos inuitare,ut superna & caelestia non terrena audiamus. Quae vero sunt pura caelestia Quae alia quam quae solo humano ingenio cognosci non possunt, sed Spiritus sancti gratia reiiciantur.

Sie Christio dixit ;Caro se sanguis non reuelauit tibi. Ad haec igitur praecipue nos Hotus

inuitat, de cetera omnia lic audienda putat, ut ad haec reserantur: quibus nisi consentiant, nihili sint aestimanda. Nec aliud Cimbrica vox c or indicat, qua haec mentis auris sursum ad primam caussam recta tendens proprie denotatur; adeo vi cem de aliis antea cxpositis , tum de hoc dubitari non possis, quin hoc symbolum a Ianigenis sit principio fictum M sermoni suo accommodatum. Vt autem copiosissinitim hoc symbolum videmus. 5c magna signiscationum diuersariim varietate plenum: ita non satis fuit altisci, auris longae simulacrum dedisse, nisi dc aliud praeterea addidisset arcanum. Vide, quaeso, unde auris similitudinem petiuit. Prima fronte asini autem diceres : at ii diligenter inspicias fructum nescio quem ex aure crumpere videbis: e quo mox sentias

aliud quippiam quam asini aurem hic designari. Quid igitur est ' Qui dracunculum riri

norunt & primum seminum rudimentum c theca auritor mi prodire viderunt, nae illis mox clarum erit, unde hoc auris simulacrum sit ac plum. Habemus itaque non auris modo asininae formam .sed in ipsa etiam aure primum cxordium rerum omnium luculento exemplo designatum. Qua enim metuis ratione primam Omnium rerum caussam, unde omnia fluunt, significes, quam si seminalem vim iam primum cxtuberan- is f. rem ostendas: Mid quidem ea figura, vi membrum generationi aptum quodam modo agnoscaturi de ad id eam deligas herbam, cuius hoc primum seminis rudimcntum in signi calore & humore praeditum sit. Certe sue dracunculum siue arum accipias, viro-uis inodo hanc inuenias naturam. Et in aro quidem mOX audia papar tui id est, me in p., uiuιbria in sacerdotale : quo nomine apud nos vulgo vocatur. Habemus itaque non auris modo cisigiem in acumen sui sium pendentis, sed in ipsa ctiam aure pulcrum & lucu lentum originis exemplum atque simulacrum. Quid Z quod herba tota ad venerem citandam idonea est. atque idcirco semen eius maiorem habet originis significationem : cui cium fgura accedat, non video quid desideretur, aut quid melius inueniri queat de congruentius ad aurem denotandam in ca consideratione, ut cum origine prima iit coniuncta , quam si huius herbae aurem cum primo fructus rudimento pingas, in quo non seminalis tantum vis cst, sed forma etiam membri quo animalia creantur. Vere enim deflore hoc sue rudimento fructus in aro & dracunculo dicas aurem esse, quae in se si ipsus contineat principium, eo quod seminum vim contineat, e qua totabcrba procreatur. Cum igitur C O; auris sit,& prima omnium rerum caussa, non poterit figura tutic nomini aptior reperiri, quam si haec vel ari vel dracunculi auris depingatur. Porro ut maiorem cernas signorum Se rerum conuenientiam dc cognationem,

scito nihil esse ad aures depurgandas etlicacius, quam succum harum utriuilibet hombari ina: quo fit, ut non auris tantum caussae primae auscultatrix , sed depurgata etiam

auris .lci ignotur. Quis crederet tantum solleitiae itantum arcanorum in unico auris asininae figmento contineri 3 quis hanc vel ari vel dracunculi florentis estigi in tam insigniter quadrare in Cimbricum auris nomen existimasset Et licet haec oni hia simul a Lepta talia queant videri, ut nulla accessione videantur fieri posse elegantiora. si tamen

naturam ulteritis examines, aliud adhuc mysterium minime contemnendum in syna bolica ratione deprchendes. Neque enim hac aure tantum monemur, ut Originem

nostram sit prema in semper in auribus habeamus i sed illud etiam, nullo modo quae in auribus habemus ad linguam transferri oportere: de si quis temere quod in aure est ad linguam transferat, graues poenas euestigio daturum. Nam si fructus aut dracuneuli aut ari rudimentum quod in aure cernis ad linguam transseras, ingentes 5 intolerabistos senties dolores, a quibus non facile te liberaris. Sciunt id qui experimento suo limrum herbarum norunt facultatem. Quamobrem huius herbae auris insigniter Hari,

cratem dccci, utpote quae non solum quae audienda sint monstret, sed poenam etiam

contancat

385쪽

u i E R o et L Y p M I.c o R v Mcontineat eorum qui linguam ab iis quae in auribus sunt non possunt continere. Haud sane scio an quicquam in omni rerum natura queat reperiri,quod maiore vehcmentia, maiore est acitate , praesentiore poena dei nonstrare possit, patulas nobis δί erectas aures esse debere: de ea quae in auribus sunt non esse ullo modo ad linguam transferenda. Mordax, me Hercule, admonitio , ei praesertim qui vel semel tantummodo ari semen degustaverit. Placet vero mihi ari magis auricula, quam dracunculi , eo quod thyrsuscius Dapmmi vocetur: qua in voce generationis pater indicatur; codem modo primam rerum omnium caussam significans,quo vel ipsius Thol, vel Osiridis libyphallus.

LIBER VII.

A, C t i TTER A duabus partibus abs luitur , quarum prior prim ris, posterior posterioris syllabae exprimit notationem . A iebam

linguam patulo ore suspendens, idoneum sonum habet ad incitandam motionem omnem dc omnem actioncm : quam vim qui figura imitari studebit, ei non video quid Oisciri queat quod recta linea in longum cxtensa sit aptius similiusque. Cui cnim motus quispiam proponitur absoluendus, ct recta planaque via nihil potest expeditius cogitari, cum nihil sit per quod maiore compondio ad finem queat per ueniri, si recta quidem linea inter duo quaelibet puncta nihil breuius reperiatur. Hinc fit ut recto brachio rectaque manu itcr demonstretur: quem positum nisi manus Me curiales obseruarent, non rectae viae, sed crrorum indico dici mererentur. Quia vero omnis motus naturae ductu a dextra parte exordium sumit:& a termino in quo est, ad alium exterius tendit, in quo non est: incrito hoc imitationi dandum, ut a manu de tra exterius lineam rectam porrigamus, non contra ad I cctus reducamus. Vt igitur motionis initium a dextra incipiti ita si motio ulla suscipienda in rectum contendens, ea a dextra exterius pcragetur. Sed hac de re antea fatis copiose egimus: hic suificiet iu-d icasse, i psius A soni nullum congruentius simulacrum inueniri , quam si recta linea dextrorsum ducatur. quo rectus a nobis ad alium motus denotetur. Haec est itaque prior primae litterae pars, recto suo ductu a dextro extrorsum tendente, perinde atque Graecorum de Latinorum scit plura porrigitur, demonstrans progressum qui per A i gnatur. Verum quod haec incerta sit & minime definita exhortatio, non declarans ad quid agendum velit incitare, additur altera figura alterius syllabae depingens signisc tionem. Cum enim qui A les dicit cuipiam, cum hortetur ut vivere aggrediatur ;necessarium suit picto ii ut vivendi actum cxprimeret quam maxime pollet accommod ta de conuenienti figura. Dispexit itaque quid inter Omniaca quae oculis corporis ossi: runtur efficacissimum videretur ad vitae actum persectionemque delineandam : qua in re vocis indicium secutus, quaesiuit quid ex omnibus rebus visui patentibus altissimὰ sit si ibi euaret. Elf enim taminam habet rationem: alteram ex litterae Lambda potestate, quae ad caeli polum sinum leuat, ita ut Ere idem sit quod in altum sustollo, ceu Dei siue l-lhere diceretur: alteram ex Ee, quo membra denotantur, ita ut rus sit idem ac si di cas, membra leuo. Quando itaque utrobique vita pereleuationem designatur, congruum signum erit, quo maxima sursum serendi potestas denotabitur: & quia nihil maiore vi si irsum rapitur qu in fama, visa est flamae figura maxime conuenire ad elouationem sub oculos stibiiciendam. Quae pono ignis, cuius motus in flama potissim iiii Π cernitur, alia figura pingetur, quam ca quae sibi nomen ab igne sumitti Qua de re Pyramis cleuationis optimum erit simulacrum de tot hominum sui tragiis, quot nomen i Dranii dis recte ab igne deduci iudicabunt. Fuit sane hac omnium priscorum sapient uni sententia, ut igni pyramidis figuram tribuerent: qua in re nisi consensissem, nomen

386쪽

LIBER VII. Wyapsilis figurae minime sic nuncupassent. Solus Aristoteles, Pythagorae & Platonis deser-

tor, argumenta congerere maluit, quibus receptam ab antiquis opinionem oppugna ret, quam inuestigare quid sibi prisci illi maiores volucrint, dum tanta concordia non, igni modo hanc darent figuram, sed eam etiam ab codem clemento nominarent,quati s .ntiucius praecipua,pzopi ia& peculiaris et Ict. Longe prosecto aliter primi illi sapientes in re rum. principiis inquirendis versati sunt, quam eos Aristat lcs vel intelligere vel it prehendere videtur. Vii sunt vocibus e medio petitis , non ad ea quae obuiasiint explicanda. sed ut earum praetextu & vela mine Theologiam occultarent, quam nolebant a vulso de profanis hominibus magis attingi, quam amaracum & rosas a suibus conculcari.

Quod ii verum lateri volumus, illic tandem Ogygia vetuistissimorum patrum philossi phia incipit, ubi Peripatetica metas suas fixit. Quicquid enim agunt id eo capiendummodo, ut ad diuina reteratur, nec usquam in coaundietis examinandis mens In corpo- ιε

ribus acqui cicat. Quocirca cum umbris & latuis pugnat Aristotcles dum priscorum lio minum sententias de Theologiae arcanis intellipendas, ad crassam corporum applicat in caliginem: in qua non mirum est, cum immanibus interuallis a velitatis linca devium serri. Nihil recta idearum contemplatione diuinius, nihil uno Parmenidis verius: nihil plus mentis habet, quam Anaxagorae mens: sed haec ceteraque id genus permulta ad Aristotclicam trutinam examinata, quavis palea v:dentur leviora. E cm modo de pv-Pνωπιῶ, is ramule igneae naturae ab antiquis maximo consensu tributa iudicabitis qui Theologiae

non erit ignarus: in qua qui ignem audit, mox mentem ad apicem Omnis creationis di- ii ista. rigit, nil a me consiliens inclemcto calore dc siccitate naturam si iam tcrminante .Quis

in religione nostra Seraphici ordinis flamas no audiuiti Quis primum illum ignem in quo Deus dicitur habitare & sedere in arcanioi ibus mentis adytis non pellcntiscit, ii modo vel unam minimam ei diuini amotis scintillam Spiritus sanctus fuerit elargitus: Hic est ignis ille qui pyramidis si,rtitus eii figuram , cuius cuspis infinitum diuulitativorbem attingit: illum, inquam, olbem, cuius centriam ubique est, circumforentia nul-quam. Nam dum per vestigia in magi itudinum consideratione sequimur veritatis Draa --. umbram, cuius lumen mens nostra non capit, Deum centro compara mus, circa quod E

omnia sunt, & a quo omnia ordinecerto in Orbem procedunt, donec integra rerum tueuitas abs luatur. Vt enim centrum Dec magnitudo est. nec circulus, ncc orbis, sed omnium dc circulorum & orbium principium,ita S Deus nihil eli corum que sunt in mundo, nec mundus totus, sed totius tamen mundi principium. Ad hoc ergo cuimirum omnis creaturarum si immitas terminatur, perinde atque in circtilo omnes portationester formam pyramidis a circumferentia in centrum finiunt ire. Qui vero per circuli figuram diuinitaς inuestigetur, cum apud alios, tum apud Nicolaum Culanum de docta ignorantia doctissime speculantem licet videre. Cui placebit, idem in numeris

cernot, bc paullo ctiam clamis: quod in caussa fuit, ut Pythagoricis nameroru luna la ad diuinorum contemplationem magis placerent. Vnum orso, quod Parmenides om- a irata secit, Deo respondeat,& cius gerat imaginem : quo polito, si per planos nutricros .ium M descendas, ad multa v ios, quorum primum locum binarius possidci , cum vilitate triangulum constituens : a quo deinde per triangulos aequi latcros ad infinitum fit procedias lateribus sibi per continuam numerorum seriena succedentibus : qui rectus ordo est ab uno ad omnia creata viam dirigens, ut latius in littera Dalet hostendetur. Porio in solidis numetis, qui corpora ipsa dimetiuntur, non modo eorum plana, si ab unitate ad multa pergas: conscistim ex ea in quaternarium incides primam Omnium corporum puramidem quatuor angulis solidis & quatuor triangulis planis constantem. Quamobrem ii integris orbem rerum creataria imagineris per pyramides Omnia ad ipsiim unum contingent,quoria quae Deo proxima simi, supremos pyramidum numeros occupabsit: quo fit, ut primus ordo quaternario solido mensuretur, sub quo deinde ordo est secundorum & tertio , quae per curtas pyramides ad primam pyramidem ordinato quodam staccessu adscenduruid eius medio Deum contingunt. Pyramis itaque prima omnibus rebus diuinani unionem , essentiam de vitam communicat, solido processii per curtas pyramides vim suam derivans, quam ex fonte unitatis haurit: Haec est Tetrachs illae N a , Pythagorica, quam aeternae vitae isentem nominarunt aurea carmina:. .la o

387쪽

παγαν απιάου φιλως. Quod si hunc praeceptorem Aristoteles sequi maluisset, quam diuinas sententias sophisticis argutiis oppugnare,non tam temere de ignis sigura disputasset. Quicquid de diuinis intelligimus, id per imagines dum taxat de symbola apprehendimus; quorum mathematica aptillima illa quidem simi ad contemplationem demonstratione abibluendam, sed a sensibus tamen phusicis corporibus rem riora, & mimis etiam apta ad agendi vim exprimendam. Quocirca, ut symbolicae rationi cssicientia accederet, ad naturam ipsam numeros de magnitudines applicarunt, Min ea quaeituerunt, quid primae huic solidae figurae in elementis maxime responderet: iii qua in uestigatione igni multis rationibus primas tribuetunt, tum quod maxima vi in i agendo coiciis omnibus praestet, tum quod ad summum apicem perpetuo contendere videatur, haud secus ac primum solidum corpus sese ad unitatem supremam estere. Ignis itaque sumbolum est tetractyos ,. tetractys primi ordinis creaturarum , qDem ab , ardore dc flamis Seraphicum dixi vocari; in quo Dcum habitare ipse etiam cacod mon diuino coactu consessus diciti tr. Quid i quod ignis quoque nol cr corporeus figuram pyramidis exprimit, inseriore paric, qua materiam depascitur, basim constituens.& supernis undique ad conum se cogens. cuius cauilam Aristoteles potius explicare debuisset, quam id quod oculis omnium cerneretur oppugnare. Quae tam cxigua fi

nauta cerni tur, quae scin acumen non tollat dc quod minimae cuique parti a natura est

tributum in corpore partium ii militudinem conscruante, quid ni toti dicamus id conuenirer Hic si scio exercuisset omnium vctorum MOmus,clariora utilioraque ea quaedoeignis figura disseruit, reddidi lici. Miror quid responsi artis suisset, siquis eum interr passbi, unde Pyramis nomen accepisset: quod si ab igne vocabulum derivasset, vel se, vel primum nomenclatorem , dc omnes cum secutos erroris condemnasset: sed hoc quam illud facere maluisset. Lubet hic rid cre Stephanum, quiae urbibus scripsit, aut cum qui libros ipsius deflorauit potius quam in compondium redegit; apud quem l gimus Pyramidem inde dici, quod AEgypti Rex omne frumentum in pyramides coimiis, 'S' gerens, cilccerit frumenti inopiam per reliquam rcgionem , ita ut Pyramis πυραῖ α diceretur, quali falx messoria omne tollens frumentum:quam nisi vocis det interpreta tionem, non video quid frumenti inopia cum pyramidibus habcat commune, nisi has voluerit crudelium Regum dc luporum potius, quam populi custodum de pallorum granalia fuisse, in quae non alia ratione frumenta suerint deuecta, quam ut co monop lio Rex totius AEgypti pro eo ac auaritia iussisset premeret annonam. Sed id genus interpretationes non tam antiquitatum mysteria enuclcant, quam animum corum ostendunt qui talia de Regibus imaginantur, qualia ipsis, si in eo fastigio tederent, in mentem vcnirent. Liberalior honeltior l. illorum opinio,qui ad Iosopum omnem Pyramidum fabricam retulerunt, dicentes horrea haec fuisse, in quibus futurae inediae re potui C. set alimenta : in φiorum numero Nazian nus videtur voluisse recenseri: sed pius hic .vir palum animaducit it quanti siri aptus monstrosae illae fuerint moles, & quanto minoris horrea exstrui potuissent, immenso discrimine ad frumenta conseruanda commodiora, cum in pyramidibus nihil prorsus loci reperiatur, quod magnae tritici copiae asseruandae latis este queat. Adde quod in plurimis ne aditus quidem ullus ad meditullium detur , de pleraeque etiam solido corpore vitantur: nisi sorte quantum occulta magnis molibus munita sepultura spatij dispescit, ad quod nullus patet accessus. Unica ramuλυ- dumtaxat Pyramis esto regione Memphis trans Nilum,quae angusto tramite ad cautitiij. quoddam antrum in medio sui constructum homines admittit: quod latum ad qua-N. . tuor passus, iungum adscx Belonius csse narrat; in eoque grandem arcam e Balatre iacis ina cerni, longam ad pedes duodecim, latam ad sex cum altitudine vinae unius: qua de re quis non colligat in ea Regis cuiuspiam corpus conditum fuisse 3 Quae hie oriri potest suspicio, quae omnino cogitatio, hanc tam ingentem molem granarium suisse: cum nullus idoneus locus exstet, in quo vel mediocris frumenti copia pollet asseruati In hac sola gradus sunt alti ad pedes quatuor cum dimidio ut Betomus rescri: quamuis alius quidam dicat tres dodrantes cum dimidio distaxat singulos gradus altos es id, quo i uni hoc quam illud facilius credo, cum idem Belonius totam altitudinem ad mille fere pedes credat patere: quae mensura quatuor pedos singulis gradibus adiciaberet. T tam itaque altitudinem lic Aquileiensis quidam Pati rui cita computauit, ut gradus nu-

388쪽

meret decem supra ducentos: quorum singulis spithamas tribuit tres cum dimidio

unius: latitudini vero octingentos oc decem dodrantes; tametsi dodrantes suos paullo quam vetustos saciat maiores . Habet haec pyramis superne planitiem , ita ut curta sit: quae si complementum acciperet, septuaginta quinque dodrantiam infima cuiusque lateris mensura altitudinem adamus lina aequaret. Strabo altitudinem paullo maiorem ficit latere, eamque stadio metitur. Sed ut ad id unde digressi sumus redeamus, quid est, rogo, ut altissimas potius pyramides ad horreorum usum inuitis veterum script rum testimoniis transferamus, quam minores solida fabrica constitutas, citra omnem quae adiri possit cauitatem' Insanire sane is merito dicetur qui Romae Cestiis pyram idem p, amis C tritico aut alij grano teponendo seruiisse contendet. Quid de aliis minoribus etiam: an de his quisquam allirmare audebit eas suisse loco granariorum ' Velim praetcrea ab his hominibus tam absurda vel reserentibus vel smbentibus audire, quod huius figurae nomen fuerit ante illud tempus quo Regum irisanta his structuris frumenta condere coepisset. Non poterant scilicet Graecorum pueri in arena pyramides pingere, aut si pingerent, non erat vox qua id quod pinxissent nuncuparent. Abiit ut tale quippiam de pyramidum vel origine vel nomenclatura cogitemus, cum non lias modo, ted obeliscos etiam ingcntes crexerint, nonsd alium usum quam illas relatos. Ammianus Mar- D . - .cellii ius laudandus hoc nomine , quod ab igne dicat eas nuncupari: at ego iampridem in Hermathena docui, a Uury lim ignis nobis vocatur, πυρ Graecum derivari ne Platone quidem repugnante. Nec dissimili via avia ram si Puramis, adiecta peculiari Grae rum terminatione: qua compositione significatur regula ad quam se ignis natura extendit . nam enim instrumenti ina vocatur, quo res pro suo quaeque modo distenditur a Duc& explicatur. Vt ergo a Phrygibus Graecos πυρ habuisse Academiae magister confitetur; ita Pyramis ab eis dem tum ad Graecos, tum ad AEgyptios commigrauit. quod hi non poterunt negare, ii volent uctum id esse quod pinicas ipsi, ruin monumentis proditum Herodotus ceterique retulerunt, sermonem Phrygium AEgyptio esse vetustiorem: irim μ in atque itide recta collectione ciliciatur,voces ad religionem spectantes maxime ad Pliry- πges reserri debere, quando religionis nomina atque signa inter antiquissima primum locum sirtiuntur. Quid enim relagione antiquiust Nihil esse ii non cuiuis per te no . resem irim tum cst, pro eo ac cile deberet, mox poli hanc litteram ostendam , dum Alaudae syna bolia in explicabo. Vetustillimis autem rebus vetustissima nomina contigisse, quis non tu liter confitebitur, qui intelliget omnem sermonis de finem & vlum consistere in iis quae cogitantur, alteri cuipiam interprctandis. At quid primis prius in mentem venit Nihil. Quod igitur homini anti litissimum, de co primum sermo institutus : quo fit, ut vocabula in antiquissima religione usurpata primas sibi sumant antiquitatis. Quid potio in iis quae ad sacra pertinent, notis. pyramidum figura Vetustius reperietur, si non per historiam tantum compertum habemus, antiquistimas figuras hieroglyphicas in pyramidibus Se pyramidalibus obeliscis scalpi solere, sed cernamus praeterea ipsas quoque Pyramidum in sacris scalpturis notas frequentes suisset quod qui nondum

animaduertit eam scri in notarum inspiciat, quae in AEgyptiaca Benabi tabula supremo Deorum ordini, ut sic pro tempore cum vulgo loquar, est subiecta; in qua mox mi midales figurae occurrent. Siquis tam stupidus fit, ut ex iis non intelligat id genus figuras loco nominum sacrorum suisse, cum eo mihi non magis quam cum pecude discrutandum existimo , tantum abest ut illos etian num serendos ducam, qui sibi de granariis somnia finxerunt. Fuerit vero haec apud AEgyptios scalptura qua quis velit voce

nuncupata, id saltem dc sermone nostro tenere nobis permittat, Pyramidis nomina significari eam figuram ad quam videmus se igneum corpus extendere atque conso mare: quam conformationis vim nemo mortalium Cimmcriorum lingua cxprimet luculentius & significantius, quana si ly -raam dicat. Ncc porro unacst huius vocabuli notatio, sicut nec ipsius nominis Uur. Hoc enim dum ut nomen usurpatur, ignis cst, o

dum ut verbum, idem est quod ignem facio vel sero: propterea quod ignis hoc sibi habeat praecipuum de singulare, quod omnis vitalis motio calori debcatur. Pur ergo inter

alia idem est quod sero, ago A porto: quod in homine nihil aliud est, quam ipsum vi-υerc. Quamobrem si vivere viventibus est ipsum esse ut talia sunt, quod Aristoteles in iis quae de anima scribit confitetur, quid aliud crit ipsa vita , quam caloris,quo omnia II 1 vivunt,

389쪽

bemus. Arii toteles animam nouo nomine entelechiam dixit, quo veluti scpia quaci dam ignotae vocis atramento naturae cognitionem infuscaret. Satius ςrgo, ex iis de an ma iudicium serre quae omnium consensu stabit nantur, quam in huius Iollas tenebria Anima ἀύ- veis ari. At, ipsi,met confitcnte, Onancs animam definiunt motu, scias u de incorporco quo fit,ut cum anima corpori suo ut forma iniit, recte describi queat , incorporea cilcntia siue forma corpori motum Jc senium praebens. Huius autem motio vita crit: at ira uere non potest corpus, nisi per calorem , quem viventis corporis ignem si voces, noriunis in ii. - peccaris, co quod calor subtilissimo spiritui inditus , igneae sit naturati Videmus ita iuu g 'ignem motionis instrumetrium csse: quo cxstincto, anima corpui deserat, nec amplius Hia mil. Inouzin possit. Huius ergo instrumenti, quotainquato vel culo anima utitur, siue Ia

tio siue motio ipsi ilima cii vita: quo fit, ut Uut& Elf eius lcm lint notionis, cum rufquod est vitio, per Uur quod eli molibo, definiatur. Quam ius quod uis iercndi gonus

per Uur intelligamus, ratio tamen vocis pollulat, Vt primum ignis motioni convcniat, qui omnia tamquam vehic illo corpus mouet . Hinc modo liquet Uur A TU proisse sidem esse, eo quod Tu significci vel in altum leuo, quod cli ignis propitum, vel membra leuo, quod quid aliud est, quam corpus mox od Q ueni ad inoduin ergo in risequoviso significatur, statim admonemur, vitam cleuationcita esse: ita in Uura quod cli iero, intelligimus ignis lationem maxime lationem dicendam cile , co quod a Uur quod

Mu ignem notat, verbi significatio derivetur. Vita igitur cium brutorum. tum hominum terrena sola spectantium vita dicenda i. on crit de prima voci,nostratis rationz, cium is

solus vitiat qui si illum sese leuat oc ad ignem motione sita soconformat. Non male e go illi qui animam ignem csse dixerunt, eo quod humana mima os scio suo non sungatur, nili ii tu ignis hominem ferat suis itin adipium vinim , ad quod omnium rerum 'ram. -- creatarum pyramides finiuntur. Quocirca cum pyramis ipsa illa fit figura ad quam se ct ignis in motione sua consorinat: age. dic mihi quil luis es an aliquid perspicaci ingeni j tui acumine inuenire queas , quod ut vitae sumbolum sit potius quam pyramis incre tur Nec tam cra cuiusuis vitae tesseram gerint. sed citis dumtaxat quae proprie vita Cimmerio scrinone dicetur, quae a multis huius mundi ncgotiis se paulatim ad viriun c., Γ -git, Id in Deum, ut apicem summum, o nancs suas dirigit actioncs: haud alito atque in pyramidali numero a multi ad unitatem peruenitur,ta in ipsa pyramidis figura latitudo in unu apicem tendit. Hanc pyramide in expressit Deus dum dixit: Martha, Mamilia si ic ta es, o rarbaris circa arama: porro et num in necessarium: UVaria optimam partem et ii, quae non auferetur ab ea. Qua de re intelligas, ut ab uno omnia profluunt de multa sunt: ita a multis totius vitae sima mam in unum esse colligendam,si optimam partem cum Maria conlequi velimus. Quanto ad plura diltrahimur, quanto latius in multis occupamur, tanto ab uno, quod neccisarium Christus esse dixit, stimus rem ttorcs. I nunc, & diuitas ad immensum accumulandis insta, porrige quam potos latis me possestiones, nullus te fisci decempedarum numerus, moire arua per schoenos de parastingas, ambitione nocte dioque per totam aetate in distrahcre, nullus honor tam amplus sit ut non desideres ampliores: At dum nullo fine negotiorum latitudinem cocines, vide quando tandem sit pyramis tua absoluenda , ad quam adeo nulla iacis fundamenta, ut viam truncas prorsiis contrariam a paucis ad inulta, a multis ad plura, ab his item ad plura Ac ampliora perpetuo contendens. Intellige igitur nec te viuere , nec sursum adscendere, nec pyramidis notam mereri: ita praecipitem ut ab uno ad multa serri, ita te multis turbis quibus distraheris non attolli, sed immoti x morte perire sempiterna. Sit nunc itaque satis declaratum, pyramidem beatae selicisque vitae prae se ferre mensuram : quo cognito, non crit arduum caussam 'ramia i Ila coniectare , ob quam pyramides Regum sucrint aliorumqtie sepulcris consecratae. Numquam draco humani generis hostis cessauit venenum ilium hominum animis inspirare , nec aliud inuenit umquam praescinius, quam si persuaderet, post hanc Animam, vitam nihil nostri reliquum cito ; verum cum corpore animam inteiite . Quaruvero late pet Onanem orbem haec pestis sit grassata, non est nobis de vetustae hiltoriae -- ά. monumentis docendum, cum , pro dolur, hodie etiamnum satis magnam eorum multitudinem credam inueniri, qui lic opinantur.

390쪽

Qui in Italia sapientiae studiis incubuerunt qui medicoru scholas frequentarunt,quii liberis disputationum discursibus crebrius interfuerunt, qui deniq. omnino cum vulgo hominum in illa regione sunt versatio is obsciarum esse no potest quam non sine caussa in hanc ducar suspicionem. G corum tam communem opinionem fuisse mitii homitii post hanc vitam superesse , ut Getas vicinos suos Athanati Zontas per ludibrium v carent, quasi ei nationi id peculiare esse dicerent, ut animorum crederent immortalitatem alibi demonstraui: nec est rebus per se satis notis de alioqui ab aminandisuiu inhaerendum. IV piij ergo sacerdotes de vetusta religione diligentissime cum apud om ira es, tum apud Reges eam sententiam muniebant,qua pestiserum hoc animorum monialitatis venenum tolleretur, quibus assensi Reges satis instructi quam cxitiale ιαν .utim malum non solum singulis , sed toti etiam rei p. daret, si futurae vi spes fracta est et, sum irris viribus contendendum libi putarunt. ut illa inter homines opinio intincretur, qua labefactata & Dei cultus Sc hominum i cietas collaberctur. Quamobrem cum ..... magnificetit illimis templis homines ad religionem prouocarent, tum sibi sepulcra con- istituerunt i quibus ostenderent se firma fide tenere, se post corpus depositum non viii re tantum, sed vitam etiam viuere quam prius vixissent beatiorem. Pyramides itaque nihil aliud erant, quam perennia & semper duratura fidei ipsorum argumenta,incomparabili illa quidem suinptu conclusa ; sed tanto validiora, quanto maiore labore, ma- re impensa, maiore subditorum molestia constitissent: cum quae talia sum & praesen tes maxime moueant.& apud posteros sui admirationem excitantia eo cogant, ut qua de caussa erecta suerint interrogetur. Vivunt ergo hactenus, Sc non vivunt modo sed se vivere etiamnum testantur qui has moles in caelum sustulerunt; quas nec Persae, reci Romani ut omnia quae possent & agercnt de raperent, vcl diruere via labefactare potuerunt. Durant adhuc stupenda Regum opera, stultis quide de rationis verae, ob quam posita sunt, ignaris potentiae se diuitiarum miracula : at iis qui caussam examinant .sr- missima non priscae modo fidei monumenta, sed efficacia etiam ad vitam rectes ima dam praecepta: quae qui sequetur, ignis ritu ad aetherem de ad ipsum unum recta linea seretur. Quamuis orgo impensam perditam plerique omnes lias moles de nunc uidi- ....cent de olim iudicarint: nobis tamen minime eorum calculus approbandus, si esse cernimus veneno perpetuo perpetuum amuletum adhibitum sui sic : quo beneficio quia Reges illi maius nihil mortalium generi praestare potuisscnt, non miremur eos tanto studio tantisq. sumptibus curasse, ut ad omnem posteritate utilitas pertineret, M. omnes ij qui operum magnitudinem stii perent, occationem haberem tum de causi inructum perquirendi, tum vitae ad pyramidis tesseram accommodandae. Vcrum nemunem hactenus legere memini veterit vel sapientiae vel historiae scriptorii, qui ad veram symboli tam toto orbe terrarum celebrati intelligentiam adspirarit et nec equidem adiaspiraturus eram , nisi Cimmerius Mercurius interprctatione ipsius Ales viam aperuis .set. Vt vero pyxinlides ex innumeris & ingentibus lapidibus sunt constructae ad hanc Itiam dico notationem; ita ad eandem aliud quoddam eiusdem sere figurae genu, inuentum, quod unico lapide vivo costans, obelisci accipit appellationem; quasi paruum onue . veru esset,cum nullum magnitudine conserendum reperiatur. Facile mihi Ammianus concesserit, eiusdem obeliscum de pyramidem significationis esse; cum hanc ab ignis di figura dictam fateatur, illum ad hunc describat modum , ut asperrimum lapidem esse s dicat in figuram meis cuiusdam excelsam, sensim ad proceritatem consurgentem , de paullatini graciliorcm, ut radium imitetur. Cum enim metam factam dicat ut radium imitetur, quod discrimen est huius & igneae figurae, nisi quod obeliscus acutius adicendat, de uno dumtaxat lapide constet qua in symboli ratio nihil immutatur. Fuere qui hoc argumento radiorum ficti Omnes obeliscos Soli consecratos fuisse indicarent: qui- bus non assentietur Marcellinus, qui obeliscum illu quem Constantius Romam transtulit de in circo erexit, ea de caussa ab Octauiano relictu dicit, quod Soli praecipuo quodam honore nuncupatus fiuiset. Nos lubenter faciemus ut hoc Soli tribuamus, obe liscos et hactenus sacros csse, qua vitam tenus hac figura denotatam omnibus largitur. Vita enim a calore, calor a Sole, Solis lux a Sole super mundano, Sc hic a Deo ipso trino Se uno dependet. Quod autem rotundam pilam obeliscis imposuerint antiqui aureo fulgore radiantem, atque inde pyropum nominatum; id hac ratione capiendum, ut M

SEARCH

MENU NAVIGATION