Opera Ioan. Goropii Becani, hactenus in lucem non edita nempe, Hermathena, Hieroglyphica, Vertumnus, Gallica, Francica, Hispanica

391쪽

intelligamiis vitam nostram radio denotatam in aeternam se nn tein inandam .quam rotundus, pyropus pollicetur. Quem itaque eo hac vita bene pieque acta ad aeterna, ixitam significabimus transiisse, ei si obeliscum cum pyropo merae apiceiisc laudem. ponemus, ab hieroglyphica disciplina videbimur ita structi. Pierius in obelisco Ze pyr mide igneis figuris explicadis tam frigidus sitit ut si quis inui, pini revolenς salamat dram igni imponat nihil ab ingenio eius aberret. Sed de obelisco rursus. Quando mi do quid puranais sit quid obeliscus, de quid apud sacroru antistites denotarit, satis milii videor cicclarasse: poteram sin in huic considerationi imponere, nisi Meta cuius vocie in obesis ci descriptione Ammianus vii Heli postulare videretur, ut de nominis sui, non

-- '. minusquam pyramis, accipcret rationem eui reddendaeetantus modo ibi, oculis iacet apparatus, nihil ut praeterea iit quaerendum. Cum enim is totius nostrae vitae scopus esse debeat ut iuxta ignis 5e radiorum lationem sursum ad unum apicem, ilii Deus est, in . Mis. ἡ-; ncra actionCm dcana imam de minimam referamus ; stupidus sit necesse est , qui nonnis .io is animaduertet pyra dern signirias cisse vitae praestantillimae , ad quod omnibus sit tota mentis acie collimandun quo l. contracto, felicis vitae cursum dicamur emensi. II muidem est quod mensurarer unde Latinis Maior. Hinc suare quod ali) n et vocali lotio pronunciant, pro mensura unde Meta Latinorum nihil aliua s at quam mensura iii quae vox per excellentiam humanae vitae dimetiendae examinand . primum videtur convenae. At lianc pyramis metitur de norma sita coorces: quo fit, ut ipsa merito dici tui sine nacta siue mensura actionum humanarii. Hinc ad signum cuiuitiis finis sigii litidi nacta transscrtur. Nec alia caussa vetustis fuit, vi pyramidibus fines notarent'. qua itivi cuiusuis termini signo viso hominibus succurreret:vitam totam ignis figurae esse coanir mandam nisi numqua ad felicitatis linem pertingere veli mus.' infamus, ergo metaide vocis origine cuiuis cuiusuis rei mensurae conueniat, pyramidi tame exoche quadathpotistimum accomodatur: o quod hac rectus humanae vite cursus mensuretur. Quant-M rahisirtis uis igitur in circis antiquitus ad cursus terminum denotandum coluitiua tot udax ille

commode collocati potuisset, maluerunt tamen prisci illi patres pyramidem sibi, metae

. . , T. nomine collocare ut ui ludis etiam beatae vitae finis ob oculos versarctus. Haec est ita l. ratio ob quam de fines pyramide olim signarunt, dc metae vocabulum pro puram idesola posuerunt: quorum utrismque omnibus hactenus aeque ignotum reor fuiste, raris- etli metam a metiendo dici annotarint,contra quam analogia postulare videretur Sed in ea re nihil diis cultatis, quando alibi clarissiarii in seci, utrum l. vocabulum a nostra τρm, lingua ad Latinos venisse : quorum primus sons est Eam, vox conuersione sat generans: unde mare Metam vocabula ichnaea. Meta itaque pyramidis sermam habebat, ea quam dico ratione,quod nimirum ultimus felicitatis humanae finis a priscis hominibus huius fisu tesseram acceperit. Hinc simpliciter pro fine ponitur,ut in illo Virgilii,

uis ego nec metus rerum nec tempora pono.

Alibi ad figuram etiam' de circensem ritum vocabulum accommodauit,l Hic vel ad Elaei metas, ct maxima campi 'Sudabat spatia, 'umas aget ore cruentas. Dat ν. Elegantissime Cicero umbram terrae vocat metam noctis, in quam Luna incurrens, Iu- ruinis patitur deliquiu. Nos missi dicimus pro strue in conum subducta: Latini meiati xtitit castra dc metari agros dixerunt, pro eo quod cit, nactis disponere atque distinguere. ve-υ . - in catena annulus annulum:ita in antiquaria contemplatione vera via iussymboli expositio aliam de aliam secum trahit. Dixi quid pyramis 5e obeliscus notarent, Minde mox verus exstitit metae explicatus: ex hoc video aliud luculentum signum accipere inte Coras μ- pretationem, quod a nemine hactenus inici lectum fuisse cerno. Norunt omnes, cu- .. . . . , pNilum ap id poctas feralem arborem haberi , sed qua de cauila in hanc venerit existi- j.2 1'ia .. mationem,non item omnibus puto liquere. Pierius more suo rem tractauit, id est praeclaras de sesquipedalibus verbis non pauca locutus nihil dixit. Cupressiim non alibi quam in Creta deradicibus ubi recisa fuerit nasci annotauit, atq. idcirco sepulcris conuenire, ut crus videlicet exemplo disceremus,cum qui sepultus esset, non resurrectum Tolerabilis profecto interpretatio apud Epicureos porcos,qui post mortem nullam vitae spem relinquunt: at nobis Sc natione Gormanis, apud quos numquam animorum immortalitas in dubium vocata est, de sile Christianis, adeo havi intelligentia reiicienda: i ' videtur,

392쪽

iaetiit, ut proclus contrarium hoc symbolo denotatum fuisse contendamus, nec non candem omnino significationis rationem in cupresso atque in pyramide veteres obseruasse. Sed condonemus Paetio, si Festo credem 5e communem plurimorum suae regionis hominum opinionem sequi maluit quam nihil de cupresso in suis Hieroglyphicis

commemorare. Plinius cupressum seminam metam vocari scribit, eo quia in metam attollaturi qua de uisa non immerito natiua sua forma vitae caelestis & ignes vigoris indicium meserit quamquam non hac una ratione, cum &ahae accedant quibus haec prima adiu latur & lucullanatior euadit. Quamuis cnim Diti sacra haec arbor esset, at q. idcirco initis a Mimnesia minime tamen id violabat quod pleriqueomnes tum veterum tum recentiorum existimarunt. DOM Virgilius, ut omnia: Nec minὸν interea Mfenum in littore Teucri

-. Flebant. se einers ingrato suumma ferebant. 'inei ιν pingviem tedis es ruoresecto iugentem struxere ram: cui frontaibus arris

au Intexunt tarer 'c feraler ante cupressos. Ma V ς Constitauis, decoranti super fulgentibus armis. M. i. Ideni alibi: . t. - Ergo instauramus Pol)doro funus, se ingensi ci geritar tumulo te us: sum manibus arata a TnII Caerules, maestae vitis atrάque cupresso. Ad quem locum Seruius annot.rim funestam cupressum esse,quod c se non revirescati quojilli minime assentior. Solet eodem ante fores collocari mortuorum t quem titum Horatius indicauit:

Linquenda te in se domus o placens

Uxori neque harum, quas cotis, arborum

Te praeter invisas cupres VPa breuem dominum sequetur. Olbidius Cyparissum puerum tu hanc arborem mutatum canit: qui certia quam vehe- co. mentitissime amabat, imprudenter a se occisa, ita contabuit dc obriguit dolore, ut commiseratione Apollinis in cupressium sit conuersu . Nobis quidem placet, Cyparissum Apollini gratum fuisse: at necdum videmus eius amoris caussam satis explicatam. Fue- --.runt qui omnes obeliscos radiorum crederent symbola , catenus illi quidem veritati propinqui, qua Deus hic vitae praesidere intelligitur, quae per metae figuram significatur, quam Ouidius expressit: i fisis tale turbae metas imitata cupressu, Nunc arbor puer ante Deo dileictus ab ιPosui citharam neruis, se neruis temperat arcum. Quemadmodum ergo obeliscus ille quem Octaucinus Augustus mouere noluit ob religionem,& Coiislantius superstitionem contemnens Romam transtulit. Soli fuerat d ciuicatus, ut pciecipuo de singulari ustae datori: ita Cupressus etiam eidem Deo a priscis hominibus fini conssecrata: cuius rei caussa non recte vel examinata vel intellecta, conficta est fabula sollenis Se antiquus ignorantiae praetextus. Est aute Soli dedicata non ob id tantum quδd pyramidem insigniter aemuletur, eaque forma vitae signum habeat sempiternae: sed piori ea etiam quod lignum eius nec cariem sentiat,&alia etiam aberosior, vermibus seruet. Quamobrem merito suo maximo de lepulcris de funeribus dedicabatur, ut eius monitu homines docerentur, eos quos mortuos putarent. ad aeter-riam & cupressinam durationem transiisse, iam apice caelum contingentes. Eadem ratione Deorum simulacra e cupressio fieri consueuerunt. vi materia,quoad eius fieri posset, illorum responderet aeternitati. Quanta sit cupres lini ligni duratio qui nescit cum alios, tum Plinium legat, & mox intelliget quanto Ne veritati, dc veterum, qui symbolo huius usi sunt, existimationi melius a me consultum sit, quam a Festo Pompeio. Semnio, de ceteris sententiam secutis, non Christianis modo, sed omnibus etiam sapientibus' indignam. Quid ρ quod cupressus minimo semine citra omnem cultum iacto sic assurgit, ut numquam degencrct. An non hoc quoquc nobis indicat, ipsum corpus teratio mandatum de minima clementorum portiuncula resurrecturum 3 Cum enim co

393쪽

pora in semina elementorum resoluantur, non illa quidem e trunco suo aut radicibus resurgunt, sed e minimis particulis ad integritatem tantam rei limentur, ut non tantum non sint degeneratura, sed etiam immortalitatem assumptura plusquam cupresitanam. Quanto sanius prisci illi patres, quam Sadducaei de Epicuri de grege porci de vita

ana morum sempiterna dccorporum rei uirectione senserunt, dum teitcram lianc sepul-

is imponerent. Vellem equidem etymon mihi a quoquam vel Graecorum vel Latinorum exponi, ut viderem, ecquid Scindo lucis assulgeret; at quantum memoria te

, nco, frustra apud scriptores illud vestigarem. Et quid opus est longa inquisitiones Prinita Cli Cimbrica interpretatio, Don alboris tantum naturam ostendens,led luculentam

sp etiam addens symboli rationem. Graecoruria δε λαν & V Latinorum sicquenter in a I.. i. transire, S rursus hoc in illa ni mari, notius quam visit admonitione dignum. Nosco, per dicimus pro aere: quod nomen buic metallo datum .co quod eius in emendo maximus olim usus estat. Latini Cuprum iude succiunt; unde de Cypros insula, quod hoc metallo abundarct. Verum originis ignari crediderunt a s Cyprum a Cypro vocandum , quasi illic primum inuentum fuisset. Eolom modo ex Copcrps si hic copum fit eoru Cupressus, da Cyparissus Graecis. Est autem ca3caput, ita vic rus arbox vocetur,

ιι s. quae capite suo in altum assurgit. Sic cito etiam is vocatur, qui alto corpore ccteris hominibus praestat. Elatam cryo in altum comae in hac albore naturam nomen expressi, ω una donotauit, huius testiura resurrectionem capitum nostrorum denotari; quae tan pres a li- to virore assurgct, ut nullum umquam simium aut marcorem sit sensura. Eil inter br

AL. ues Pylli agorae sementias & liaec vita, non ei eligio .cupresina coaceruanda qua quid

notatum iit, dissicile suerit coniect)re. Iamblichv is recatat, ut cyprcilinum ac ruum non oportere fieri dicat, vel quia Iouis si pirum cupressinum suerit, vel ob aliam

quampiam mysticam rationem. Simpliciter ex citra ambages accitius cuprcssinus minlii ab eo fieri videtur, qui sic rebus coaceiuandis est intentus, ut diuitias velit parare sempiternas: cium tamen carum usus breuis iit, momento temporis sniendus. Vitis fumma breuis, inquit Horatius, spem nos vetat inchoare ungam. Et iterum: Immortalia ne teres monet annus, Cr almum rapit hora diem. . Qui ultra vitae terminum cura - cxtendit, nec ullam metam ponit cupiditati, is accruum parat cuprcssinum; talem ninmirum, ut numquam absumatur. Diuitiae corpori dumtaxat quaruntur: at hoc breui est interiturum . Quae igitur insania aceruum velle parare immortalem Z Eodem modo Iouis sceptrum cupres linum dicitur. quia regnum eius cst scmpiternum, cum alia r gna omnia caduca sint δύ exiguo tempore duratura. Quod Gyraldus hic putauit veta ri, ne ex rebus sacris nobis diuitiarum aceruos paremus, muta me placet: nec magis

quod susipicatur nos moneri, ne simus solliciti de sepultura de su nebri pompa. Consei tit ergo Putta agorae allegoria cum eo quod dixi, cupresio in sepulcro de funere cum annmi immortalitatem, tum corporis cli ini rclurrectionem denotari. Ex cupressi meta in

is j. I. mentem venit Coni de Pini. Conus Graecis idem quod Latinis mcta, non alio a plao ramide disserens, quam quod Conus pyramissi ex rotunda basi assurgens qualis est . . M cupressi sorma. Eiusdem notationis est Turbo. Hinc S fructus pini de cognatarum arborum ex hac forma Conus vocatus. Sic Virgilius Coniseras cyparisios dixit. Ex fgura itaque Pinca nux conum formans, vitam ligiaificat; non illam quidem quainuis, ted κου- c, M. Occulcani atque conclusam. QuanaObrem pinus Cybelae deae terram concludenti, de . semita agrentio suo custodienti dedicatur. Nihil enim aliud apud Physicos interpreta, ' res Cybele fuci it, quam terrae vis conclusa; sterilis illa quidem caterius, sed vitam intus

alens seminum uniuersorum, quae cono pini designatur. Et haud secus atque nux pinea solo calore vel ignis vel aquae calentis aperitur; ita de terra non ante se recludit, quam . Misis Sol radiis cana directioribus excalfecerit. Hinc Thyrsus Bacchicus pro mucrone conum ris sem cur habet pineum, denotans vitam similiter conclusam S occultam in Bacchicis caerim istata , niis latere, quae non nisi mentis calore diuinitus accenso reserari queat. Sicut enim vat piam . nus mysticacit in huius Dei lacris, ea quae in omni vitae ratione superuacanea sunt

haud secus ac paleas clientilans, ira& thyrsus nihil minus quam liasta militaris, is est του sis rabi scipio, cuius Opc vita mystica dc comparatur de sustinctur. Quod si ulterius pergas, ve---ι- te dixeris Tityrso fidei baculum notari, cuius vita conclusa est de occulta: nec alia via in aperium fructus suos prolatura, quam si caritatis ignis accedens, quod vitam suam ι fit mis

394쪽

laustris intra ecretos simis tuetur, id multiplici & undiquaqiae patente litat t. Hic est feruot ille . qui nisi omnibus iis quae vel siymbolis, vel lateroglvi hi sis, vel scieris ritibus abdita delitescunt, vim suam validam benigne adspiret nihil umquam ex cotu in uolucris capietur emolumenti. Multos variosque scipiones in lacris AE-hupti scalpturis videmus, pro eo ac varia in vario vitae genere ossicia proponii tur, alios hoc, alios illo animalis aut floris ornamento supernu insignitos; inter quos hac si poneretur, non postrernas utilis notationis partes, ne dicam pri mas, obtineret; ut dilucide patebit, si fides cum curitate, iuxta D. Paulli sententiam conscretur. in fide enim om-l is nostra vita vires suas tamquam inimii nitis sinis arce conseruat: cuius fructus silauissimus ibbus caloriςa Spiritus salictiaci cii beneficio sese prodit ad communem omni in filutein. Quid invisi is e. uissae mysteri)que nomine Cimmerit, demonstret fion e silhuius loci planius docere.:Satis esto si examinetur,cur pyramidis liaec formula Conudicatur. Hic rursus Graecos de Latin's frustra consulas de vocis origine: at non lus eii operam, si eam apud nostrates cxplores. Comi sorti audaci,& ad quiduis aggrediendum Obii. prompto animo praeditum d esignat. Hinc Coon-rat quem Conradum Latinorum sor C-r- .mula vocamus, qui cor habet ad res magnas audendas paratum . Quam crgo figuram; audacissimam dicemus ad quiduis inuadendum Num aliam , quam eam cui Plato,

maximum tribuit acumen, Ne tu nilnas vires ad quiduis penetrandum Hanc ipse Pyra m idem vocavit: quae si nomen a modo Sc ratione porcstatis accipiat, Coon' de Graecaeterminatione κωνοc dicetur: atque sic vocata & nomine Sc reapse igni maxime conticianici: cui non audaciam modo. sed maximam ctiam in agendo vim omnium saeculorum gentium bie tribuit Obseruatio. Porro quia alia Coon alii cum dicunt pro eodem,S pro- euriticii uis alioquin horum est commutatio ci mentorum , Latini ex cadcin Origine Cuia scisis ia. nomen seruarunt: quo licet ad iiistrumentum dumtaxat audacissimum S: Omnis coii η- νο- ει-.temncns aduersitatis utantur, ea tamen est ligni ficatio, ut cuiuis fornaae pyramidali perquam scite queat applicari. In prouerbium abiit, Malo nodo malum cuneum quo rcn- rem --

dum: dum indicatur, nihil tam solidum esse, quod non cuneo aliquo vel rumpatur ves: soluatur: dc maxima id quidem ratio . cum ea huiua figurae vis sit, ut omnia penu texi nec quicquam tam firmiter iit connexum quod non disium pat. Quocirca non video quid aptius dici potuerit, quam igni omnia penetranti de soluenti formam esse cuneatam: quam si de Cimbrica interpretatione Oscribas, cam esse dicas quae nihil non audet atque potest. Discant modo Graeci, discant Latini, quam clegantibus utantur vocabulis, quamque sispientiae arcanitis picnis, si corum nos rationes de ipsis sermonis radicibus explicare permittent. Sed quid dixi ii permittent λ cum nihil intersit mea

quid mihi ipsoru in liceat vetitu sue sit permissui si quidem constat, eos nihil nani de

vocum harum origine posse com urinisci. O bellum, dc plenum voluptatis spectaculum: in quo tantam datur intueri vocum de rerum cognationem,ut nescias Timausiacia nomenclatore, an nomenci tor a Timaeo his sapientiae praeceptis fuerit imbutus. Non pollum committere, quin aliud adhuc addam argumentum, quo nihil hominibus nostris dici possit luculentius. Alauda, a crilla Corydos Graecis vocatur: oc a Tlic crito lan Gu, eo quod tumbum patris in capite habeat erectum ea forma qua in AZ- supto pyramides videntur: ex quo quiuis intelligit, veterum tum bos in inctam fuisse sublatos, atque idcirco apud nos hactenus tumuli ad hanc effigiem c terra aggciti, quales cum in tota Aibania plurimi, tum tres non procul ab ipsis moenibus Titanensium cernuntur , vernaculo hactcnus sesinone Teinbm nominantur, quae sunt vetusta Ro- I i anorum hic olim caesorum busta. Alauda autem Etru-iutri nobis, siue Et iuret vo 'ῖ

Catur, id cst, vitae opus: qua in voce videas pro tumbo, qu in in capite gerunt, nos vi.g ran ano

ram ipsis tribuere. Sed de hac aue ut pluribus agamus . admiranda naturae considera- r.es, rio, de eius monumenta a priscis hominibus diligentissime ad posteros transmissa me L-- gere videntur. nedum incitare. Pitus tamen quam de alauda verba faciam, ex ipsa Egyptiori mi antiquitate hanc primae litterae figuram in lucem proseram ι ut non so- Itim de nominis ratione constet hanc esse congruentissimam, sed praetcrea etiam e v

tostillimis monumentis perspicuum fiat. & hanc ipsius Aleph olim figuram , dc hanc ipsius figurae significationem in hieroglyphicis fuisse, quam modo explicaui Nescio

397쪽

Nesicio equidem quo salo accidisse dicam, ut dum in hierogluphicis litterarum notis

Cannisi - vorsarer, simulacrum quoddam antiquis limum ex AEgypto Antuernam allatum sit..A. . cuius materies Cyaneo lapidi simillima cilci,& tota longitudo quatuor paullo plus mi- I. nus digitos aequaret. Caput pueri formam praeserebat, totum velo contectum , sola fa-- -- cie mento tenus de auribus bene magnis exstantibus. Propendebat autem capitis hoc velum ex parte anteriore a mento in ipsum medium pQus i perinde atque muliero quaedam noli rates lugent i & sinu liter in posticam parte a capite inter scapulas detin bat : reliquum corpus totum tectum, solis manibus exstantibus .ad cum modum,ut cubiti decussatim ne premerent sub veste, manus dextra in sinistro latere, sinistra in dextro videretur. Reliquum corpus terminorum ritu finiebatur in quadrangulam basim. cui tota effigies tina insistebat. A medio corpore deorsum litterae hieroglypllicae ant riorem partem occupabant. Dextra manus figuram Aleph tenebat, una cum funiculo,c quo a tergo librarius saccus cluncis vel viminibus factus pendere videbatur. Sinistra falcem gerchat. Nobis itaque puer Alphabetarius nunc primum rationis compos factus hoc termino denotari videbatur, quem AEgyptio de sacro sermone Canopuin so-i lent nuncupare. Non minus nobile suit Canopi atque Harpocratis nomen, sed quid eo significaretur, a nemine hactenus explicatum Strabo Canopia da Menelai gubernat mirem fuisse scribit, cui de ceteri consentiunt: unde&vrbi Canopo de fossa: Canopicae Scottio Canopico nomen manserit. Mihi verisimile non. t cxterum hominem, cuinii nec rebus gestis illustrem , nec apud Spartanos ullos consecutum honores, tanti apiad

l AEgyptios fuisse, Vt non haec modo monumenta ei dedicarim.sed de in deor m num tria in retulerint, d clarissimum ci sidus consecratinet Nim, haec absurdi sunt, de indigna quae vel inter fabulas Feccilleantur, Se idcirco luculentum dant indicium , nihil proruis notitiae probabilis de Canopo exstitisse. Audiamus interim fabulam de Can po in AEgvpto olim iacta:am, quam Rufinus in historia taclesiastica recitat. Iairi vero, inquit, Canopi quis enumeret supcramosa flagitia ubi praetextu sacerdotali uri

398쪽

litterarum lita enim appellesu antiquas AEgyptiorum litteras magicae artis erat paene publica schola. Quem locum velut sontem quendam atque Originem daemoni in in tantum vendi abantur pagani. ut multo ibi maior culcbritas, quam apud Alexandriani haberetur. Sed de huius quoque monstri errore cuius inodi Originem tradant, absurdunon erit paucis exponere: Ferunt aliquando Chaldaeos ignem deum icium circumse. diis habuisse conflictum i ouo scilicet Oui vicissor . rarentes, cum omnium prouinciatum diis habuisse conflictum 1 quo scilicet qui vicisset, . . . hic esse deus ab Omnibus crederetur. Reliquarum prouinciarum di) aeris aut auri, argentique aut ligni vel lapidis, vel ex quacumque materia constabant, quae per ignem procul dubio corrumperetur. Ex quo fiebat. ut ignis locis Omnibus obtineret. Haec cum

audisset Canopi sacerdos, callidum quiddam excogitaint. Hydriae fieri solent in AEgypti partibus fictiles undique crebris & minutis admodum foraminibus patulae, quibus turbida aqua desudam desecatur& purior redditur. Harum ille unam, cera foraminibus obturatis, desuper etiam vatiis coloribus pictam, aqua repleta, stituit in deum,&excisum veteris simulacri, quod Menelai gubernatoris serebatur, caput desuper positum diligenter aptavit. Ads int post haec Chaldaei. Itur ad conflictum, circa hydriam ignis . accendit ut cera qua foramina suerant obturata, res bluitur: sudante hydria ignis excit imitur. Sacerdotis fraude Canopus Chaldaeorum victor ostenditur. Vnde ipsum Can pi simulacrum pedibus perexiguis, attracto collo & quassi si agillato, ventre tumido in modum hydriae, cum dorsi, aequaliter tereti formatur. Ex hac persuasione velut Deus victor omnium colebatur. Haec Rufinus: quae ad eundem modum apud Suidam narrantur. Quis hic non videt ridiculam & anilem fabellam,ne dicam putidam & in- 'U Cptam, tantum abest ut ad veram reserri queat antiquitatem. Stupidi fuerint & plus 'quam plumbei Chaldaei illi necesse est, qui nec hydriam, nec aquam cinuentem deprchendere quiuerint. Deinde qua tandem aetate hoc commentum dicemus accidisse Certe si umquam, Cambysis tempore contigerit, qui plurima contra AEgyptiorum su- perstitiosam insaniam designasse narratur. Atqui id fabulae auctores non commem ' Κ Κ xant,

399쪽

rant ad ed ut tacite cernas qualis ea siit historia, quae nullo tempore, nullo regno, nullo alictore circumscribitur. Nos igitur eandem viam quam in ceteris lueroglyphicis ingrcssi , primitio quid Canopus in sacra AEgyptioriim significet lingua declarabimus : ac deinde videbimus, quae conuenientia iit nominis 5 ad spectabili, ligni. Can apud nos dum verbum eii duo lignificat, pollum de scio: unde ab eius praeterito imperiecto coiis iudicitur ars &facultas. Significationis ratio in ce- an ruitur, quae vox vchcm cs desiderio indicat cuiuspiam rei qua nobis adesse cupimus. Omnis enim homines & scare, Maliquid facere pol se vehementer desiderant in mic quac si quo maiore naturae procli uitate rapiantur. Vox Can conuersa snat iacit quod significat uchementer & cum impetu quodam ad aliquid inclino,ut dum dicimus. Di nati dar-na, id est, pronus ad hoc se tur. Quia vel ex hoc tam ardenti deiiderio ad rem ipsam ad quam ictimur p.i ulla limaccc imus Ne reddimur propinquiores , sat vocali longa idem est 'uod appropin illo; in qtio finis est ipsius scietiae. Tota enim rerum cognitio co tcndere debet ut ipsi cmi Mipsi uni quam pollumus proxime coniungamur. Vcium cnimueris ut nusquam dormitauit nomenclator , ita in hac voce Can ini ignem arripuit symbolica doctrinae occasionem. Quemadmodum enim animus ad sciendum pronus tertur: ita corpus ad poculum. Nil ut enim infantes auidius appctunt, quam vel mammae, , ct poculo mammae vicem habenti adhaerere . ita vi quicquid arripuerint, id mox, veluti poculum iit, oti admoueant de inde stigant. Quamobrem caei pio poculo nomenclator voluit usurpari. Iam poculum nobis vires suppeditat si largius co ut anuir, maxima inducit scientiae opinionem salsam illam quidem Ad temporariam, scd talem tamen, te qua sibi potiinsigniter placeant de blandiantur. Porio uti poculum ciuilitiis liquoris capax clii ita puerorum animus cuiusuis scientiae&artis, si modo hanc, modo illam infundas. Hinc tandem symbolum Canopi, fingebatur puer qui solo capite oc obscuris corporis lineamentis a poculo differebat, quc in Canopum vocabant, simul ad Caii pro scio de possum usurpatum, simul ad poculum alludentes. Idem autem significat caiiop ac si dicas cognoscendarum rerum i pena . t op enim spes est. Duria igitur hanc pili ri imaginem pingebant, omnia simul haec indicaban r. . pucrorum animos haud minus ad scientiam & artes natura pronos cito, quam ad pocula ipsi, iuni palatum: de quemadmodum poculis vicisti in quivis liquores infunduntur: ita puerorum animos qua uis arte imbui posse: & quoniam maxima est puerilis iiii ilia capacitas , Ventricosum poculum & amplum Canopi capiti corporis loco stipponebant. Eiusmodi simulacrum cernes in primo limbo ad dextrami ricin hierogluphicae tabulae, qua Benabi nobis bibliotheca communicauit. Eodem spectat in ordine infimo secuda a linuitis ligura, tota reti inclusa, perinde atque s diues Orcae, Quibus oleum & alia e Lusitania ad nos adfersitur, funibus in retis modum connexis aduersus intutias muniuntur. Idem ii inulacrum in eodem ordinercretitur, sed minus quam priore loco, Mucipione nonnihil immutato. Ne ino non pueri forniam in capite agnoscit,& m reli- qu o corpore poculum roticulo munitum. vi autum tenellam adhuc altatem agno-'scas, mento ipsius caruncula longa appendet, quam nostrati lingua Etl vocamus, quam pueris adhuc lactantibus tribuere, solemus

400쪽

solemus, eoquM mentum eorum perpetuo papillis haerere videatur. Tt II in enim nostillari profugere dicimus, eo quod pura lugens Tel in ore habeat carnem pendentem : qua voce contemtu quodam mammam pendulam denotamus. Fit autem vox per duplex Lambda, eo quod puerorum lingua ad supremum palatum in sugedo inseratur. Cano- .pus igitur velut lallans adhuc puer esse designatur, dum haec caruncula mento eius appingitur: quod ex alia lingua numquam intelligas. Latini vel cro Lallare a priscis ratiis.

Cimmeriis retinuerunt: Sic Persitus: cur non potius tenerisue palumbo

Et cmilis Regum pueris pappare minutum P0cu, ct iratus mamma , lasgare recusaι' Vbi duo Cimbrica verba cernas. Pappare & Lallare. I π nobis pulticulam pueris dari pistita consuetam significat: unde pappare, pulticula vesci significat. Hinc optime Plautus in νην Epid. Nouo liberto opus est quod pappet. Interpretes, nostri sermonis ignari, nec quid lallare, nec quid pappare significet, satis intellexerunt: dum taliare de pappare ad voces

putant reserti. Persius ridens pueri mollitie', cur non, inquit, similis palumbo oe Regum pueris minutam pappam qua vescaris, poscis, cum iam nolis lallare, iratus mammae 3 id est, nolis mammam sugere . Cum nostiates cuipiam infantium de pueriles mores exprobrant, dicere solent, De in hara tan noth am de ii iii υ id eli, Lella siue mamma ei adhuc pendet ex ore. Frustra igitur ex alterius linguae consuetudine huius hiet glyphici signi petas interpretationcm, quae nobis de vulgato loquendi more est clariss-ma . Quod autem in hoc Canopi simulacro caruncula e mento dependens nobis Trivocata designat, idem in Canopo cyaneo peplum c mento dependens notat, quo uec

pendula caruncula occultari videtur. Vt autem tenerum Vasci se agnoscas, de diligenter cauendum ne ostendatur, reticulato opere totam hydriam siue poculum circumdatum atque munitum vides, quo non firmitas tantum ci conciliatur, sed noua etiam

accedit sagnificatio. Rete enim nobis Da dicitur : at eadem vox pro mundo de pum Milusurpatur, ita ut dum rete vides, de Cimbrico sius nomine ad puritatis venias cogitationem. Denotatur igitur puer hic vasculuin adhuc purum esse, nullo hactenus imbutum liquore. Quamobrem summopere obseruandum, ut principio optima insundantur . Quae vero insundenda sint, scipio quem ambabus manibus Canopus tenet, dea monstrat. Hic igitur nobis est declarandus. Verum de scipionis notatione & capite alaudae, quod eius supremam partem abibluit, mox in Alauda plusculum diccinus. In medio scipione sub alaudae capite Varillima crux cernitur, quae nobis indicat totius vitae opus per alaudae capiat denotatum super cruce fundati, de omnem cognitionem

quam pueris proponimus, ad crucem debere spectare siue Taii, de quo post lautis. Taliveto non solum hic cernitur, sed una lituus tenetur, de figura quaedam quae Aleph esset, si rectam lineam haberet motionis ad locum indicem, quam prius in Hori Apollinis sinistra conspeximus. De lituo de eius notatione in Gimet agemus. Hic dumtaxat fguram illam quae partem Aleph resert, consideremus. Dixi pyramide vitam denota ri sempiternam , utpote eam quae in ipsum Vnum finiatur: quae quia omnes homines admittit, inferiore sui parte aperta est, ut nimirum cuiuis liber & amplus pateat accessus. Dum igitur Canopus hanc sguram pyramidis indicem manibus apprchendit, vi tam apprehendit aeternam, cui cetera coniuncta viam dc rationem vitae huius assequendae ostendunt, ut in Alauda, Lituo de Tau patebit. Porro quamuis ex antica parte egregie hic Canopus noster munitus sit sacrorum signorum anadietis, a postica tamen parte habet aliud adhue phylacterium, triangulum nimirum cum orbiculo dependentem: quo designatur homini diuinam naturam esse ad aeternam vitam destinatam: tametsi

hac prima corporum de ingeniorum infirmitate deorsiim in terram dependere vide, tur. Triangulo aequilatero diuinitateria notati Plutarctius auctor est,&nobis e terna- - tu rijsignificatione manifestum est. Rotundum autem orbem aetcrnitatis indicium neminem latere potest, qui non prorsus sit rationis impos. Bene igitur undaque i . tiis est Canopus, & in magna spe immortalium bonorum stare cernitur. Nunc cyaneum nostrum Canopum consideremus. Huic in dextra clarissimum Ales videtur,una cum linea quae priori syllabae in Ales respondet. Vni funiculus tenetur cui sacculus librarius appendet, quo pueri ad scholas alantes uti consueuerunt. sinilua manus falce m