장음표시 사용
401쪽
nt ue gerit. Prius ergo quid falx tibi velit, expendamus. Cimbricum salcis nomen 2 cistiti est, quo denotatur id quo sata definiuntur. 2ccii enim destruo significat Latina vox salx e
Cimbrico quoque ieritione manavit, ceu sal liati diceretur; quod nihil aliud est quam μα- ii dicas Cedit ut cadat: e quo falx syncopios. dc ci in x nilatato, ut in alias etiam obseruatur: vel si mauis sal that id es , uncus trahens ad casum. Quoniam igitur falcis nomen apud lanigenas usurpathim . corum quae sata sunt minatur delli uelionem, atquerit misiis cana apcrte prae se scit; factum est, Vt falx pro mortis signo poneretur, quod haec omnia quae sata sunt demoliatur & exscindat. Canopusci in sinistia manu, quae imbecilliorem hominis partem significat, demonstrat deteriorem nos ui partem morte in tertiaturam; nec tantam spem nobis vel scientiae vcl alterius facultatis almulgere, ut mortem effugere possimus. Dextra vero manus meliorem praestantioremquc honunis partem significans , qua corpus nimirum mouetur x vivit, vitam continet sempitcinam per Ales denotatam: cui s. iccus adiungitur , quo vitae huius viaticum continctur: indicans, libros siue scientias libris comprehcnias verissimum pabulum csso vitae perennis. Bene igitur accidit , quod laic cyaneus Canopus in manus nostras venerit, ut nobis cuidens
ad: eri et argumentum citis figurae qua Ales olim apud Ianigena, notabatur. Ex his li- Cavom. quere puto Canopum nihil aliud sitisse, quam spem eam quae de pucrorum futura fru- se iani inde a teneris unguiculis. atque adco ab ipsa lallationc concipicbatur; quae ob Lis. eam caussam poculi habcbat figuram , ut intelligeremus pueros haud iccus ac poc illa cuiusuis liquoris capaces esse ; de magni reser re quo primum imbuantur humore, coquod iuxta Horatium, 'tio semel eu imbuta recens, sernasti odorem
Testia diu. Hinc Canopus haud aliter in scholis pingebatur quam Harpocrates, dc ut hic Deus
paullatim ex hominum ignorantia euasit: ita & Canopus in crrorum materiam tractus varias vulgo praebuit fabellas. Quoniam autem haec tenella adhuc pucrorum vita, licet magnam habeat suturae aliquando frugis exspectationem , parum tamen hacten Ma terra attollitur, veteres lanigenae clarit simae cuidam stellae, quae in AEgypto videtur,
Cai Opi nomen dedetunt, eo quod clarii lina a quidcm sit sed patiam tamen supra finienis
L. t in circuliam cicuctur: ca in re puerilem nobis indolem ob oculos ponensi magnam
illam quidem &illustrem, sed adhuc non procul a terris elatam, atque adco vixdum emergentem. Elegantistii ne prosecto sidus quod non alte supra horizontem adscendit, puerilis spei nomine consecrarunt, eo quod perpetuo, velut in primo semper esset ortu, depretium mancrct; nec umquam ad eam perueniat, quam polliccri videtur sublimit uein. Viden' quam omnia inter se consentiant, tum quae de Canopo puero, tum qua de stella, tum quae de poculo dicuntur, quam ubique immatura adhuc spes sit fru- , fg 1 A gis olim suturae 3 Quid haec habent cum Menelai gubernatore cognationis Z qui si ullus in AEgypto mortuus fuit vel de serpentis mollia, vel de quavis alia clade, Grin prouo ' i am fuerit aetatis & multo senior, quam ut lallantis pueri prae se tullant sormam. Quis 'umquam Regia in tam stolidus. tam insanus , tam omni reae rationi aduersarius, tam stiri liis denique suit, ut vel puerum imberbem, vel iuuenem eius nauis in qua ipsc v hctatur. cl. ittin volucrit tenere8 Quod ii id unum est de absurdi stimis: qui poterit rum probari commentum , qui puerilem hanc, quam in omnibus vetustatis monu- Iuciatis videmus, faciem gubernatoris Menelai csse dicenti Quod si nullo modo admit ti litest, ut non mox de olant aclum sit probabilitate: quid de Canopo de lallanti eius imagine cogitandum ille scilicet stellae ad septuaginta quinque Australis latitudinis gladiis ab Europaeis remotae, nomen dedis te dicetur, qui numquam cam antea obse uare potucrit, quam vel in AEgyptum. vel in vicina loca appulisset. Sunt haec frigidi ra, aut potius absurdiora, quam ut pomini velis ridiculis, vel in fabulis haberi. Qiramobrem cum Canopus prunae magnitudinis astrum sit, & parum supra AE pti horizontem eleuetur: dicimus ab ea spe nomen accepisse, quae maximam quidem de illii strii la- .. 'mam sese Os endit in suo exortui sed sic in exortu suo luctet, yx perpetvam vidςatvr infantiam age: e velle, nec umquam ad illud decus excelsum adscendere, ad quod seὰum oriretur Uidebatur praeparalle. Cum igitur Canopus nihil aliud sit quam pueri imago, de quo nunc primum spes. concipi queat, ut tandem aliquid sciat de pollit, di- 1 ligenter
402쪽
ligenter quid nobis ea repraesemet considerandunt. In primis igitur in hieroglyphica -- .is. Benabi tabula cernimus, illatim ab initio puero ea praepor:enda cile , quae recta ducant ad vitam sempiternam. Idem in nostro Cyaneo Canopo videmus per figuram Alei de
signari. atque idcirco liac veterum nobis tessera praecipi, ut pueris a teneris statim vnguiculis aeternae vita semita monstretur. Paruulus ille Canopus qui in sit premo Hieroglyphicae tabulae limbo cernitur, sola sero penna insignis est, quae in capite erecta flans nihil aliud significat, quana totam ipsius ollarem capacitatem ad hoc spectare, ut omnibus iis quibus implenda sit fui sum ad caelum citeliatur, quod penna Cimbrico, ver UN. nomine, quod a in tri id est, sero derivatur, designat. Quanta autem huius aetatis cura x'uem nobis habenda iit, ne qua parte fragilis eius natura laedatur aut olfendatur, satis declarat accurata illa custodia, quam reticularis plexus in AEgyptiaca tabula demonstrat. - α Cyaneus noster Canopus sic totus fasciis est munitus, ut vix manus extremae exstare videamuri quo intclligamus tenellam hanc pueritiam accuratis lime esse ab omni noxa tuendam, si illam ouidein, quam concepimus, spem nobis integram velimus manere. Hi ne illud est quod nilui usquana prae ceteris cxllet membrorum, quo iuxtὶ omnia in tuto conscruentur. Aures tamen bene patulas in Canopo videmus: quo intelligamus, totam puerilis spei simitatem in diligenti consistere praeceptoruin auscultatione: per has videlicet totum poculum, quod in corporis eius estigie videmus, est replendum: his Mai. 'instillandum quicquid perscipionis indicium, quicquid per figuram Ales insundi iubetur. Rcliqua membra omnia in alta quiete contineantur; non manus, non pes, non
lingua, non cubitus, non quicquam ceterorum libero motu vagetur, sed his omnibus adstrictis solae pateant aures. Per has totum poculum repleatur, per lias omnia totius messis speratae semina indantur: quod si fiat. Canopus id reuera erit quod dicitur, Spes nimirum omnis scientiae & iacultatis. Qua homines ad vitam aetcinam queant periaciu-re. Hoc igitur modo puerilis aetiis instituenda atque formanda, si Canopi symbolo credere vel unus: S ii huic credemus, facile ignem falsum Persarum Deum exstinguemus, quo omnes qui Canopi consilium sectui non fuerint, exurentur. Vt enim & hoc ad caussam aliquam reseramus, licet minime si necessarium quas is fabellas ad velitatem aliquam vocare, quod ignem Pelsarum Deum solus Canopus dicatur vicisse; nemo lan in D Chilibanorum ignorat, eos qui citra Canopi spem vixerint, a ternis ignibus post mor- ' rem cita cruciandos atque idcirco non iniuria fabellam in vulgus innanasse. solum ncipum famis restitisse & de igne Persico triumphasse. Nisi enim cum Canopo sub vitae sempiternae signo militemus , Tartareos ardores euadere nequimus: at si ipsum Ales alacrus dextra manu arripiamus, omnia flamarum tormenta vincemus. Et haec
quidem de Canopo x vetustissima ipsius Ales figura, citra quam hieroglyphicum Canopi sigillum numquam vel intestigere vel explicare potuissemus. Alias fortasse coriolitis cxponemus . cur mortis signum dextrorsum sinistra manu porrigatur. de dextra manu Alesvitae index ad linittriani latus feratur. Hic sustici. at dixisse mortem nobis internam essio, vitura externam 5c aliunde arripicndam, de illam quidem exterius a nobis, hanc internis ad nos spectare debere, nisi mori quam viuere malimus. In Cyanei Canopo integrum Ales videtur: at in tabulae aeneae Canopo &horo Apolline I cfiolum notatur, relicta linea quae ipsum A exprimit, eo quod ad signum hieroglyphicum Canopi formandum non magni reserat siue ei integrum Ales, siue Lefdumtaxat innaanu ponas, cum utriusque significatio eodem tendat. Antiquissima igitur de prima At fami- ipsius Ales figura pyramis est, duabus lineis superne coeuntibus notata, quae inferne non clauditur, ut indi tur cuiuis ad vitam aditum patere. & ab uno ipsius coni apice vitam ad infinita spatia insemis diffundi. Hanc Graeci dc Latini integram seruarunt, te gentes perdidorunt. Quamobrem vi pyramis & vita conueniunt i ita Ales de eius nota intei se congruunt: adeo ut nemo posthac dubitare possit, quin Ales Cimbri cum iit vocabulum , idem significans ac si dicas, Age vive. Eli autem huius vocis aufillud quod ante dixi artificium, ut recta structurae suae ratione promittat se ad excellum leuare ut in quo est: qua in re ignis consonat naturae, Z idcirco cadem purgitur sorma.waod si vocem conuertas. holissem vitae oppugnationem videbis. Nomenclator enim quo doceret quam crudelitas aliena sit ab humanitate, sic vitae fecit vocabulum, ut eius
403쪽
t o G pNICO Mconuerso crudelem denotaret. enim crudelem notat: quae vox si ut verbumvstirpetur, idem significat quod e vita tollo. Latinorum Fel hinc manasse videtur, quo crudelissimus in corpore humor denotatur. Nos eundem benigniore vocabulo GaI vocamus a fine nimirum vesicae sel lis nomine dato. Nam si laaec pro eo ac debet sanguinem a bile bene purget, homminem reddit et in id est Gai at siue omnino placidum & in larem . atque hinc per ichnaeam conuersionem Eali idem
est quod rideo. Sed nunc satis de Alesicuius quoties in mentem veniet, toties cogitemus omnem nobis vitam sic esse instituendam , ut pyramidis ritu a multis ad unum tendat, & in uno finiatur:quod si praestiterimus, certo sciamus nos ad viatam peruenturos sempiternam . Nunc itaque tandem quiuis videbit, quam non fuerit mihi committendum , v Has cratis imaginem negligerem, ut porceam
quae in Heliotropio exsculpta clat is simum haberet ipsius Ales rudimentum, quod in Canopo item cernimus cxpressum . Atque hinc liquet quae sit Harpocratis, Canopi, & ipsius Ales cognatio: quorum simulacra nimirum nos iuxta ad vitam vocant sempiternam, quae tota v ra vita dici potest non apud Christianos modo, sed apud Plotinum etiam x ceteros lapicntiae externa: masturos.
404쪽
Riscos homines nobis esse praestantiores, de ad Prometheum
propius accedere, qui primus lucidissimuni omnium scientiarum
ignem mortalibus intulit , in Platonis Phil bo memini legislei de tam 'ciusdem Timaeus docet, antiquos deorum filios vocati , Ne m fidem habendam, in iis maxime quae ad diuina pertinent: tametsi nullam adducant dernon liratione, propterea quod doti testica de sibi in primis nota proferant. Aristoteles item, licet equinum se pullum pr ptori suo, de non huic modo, sed vetustioribus etiam piaestiterit, hoc taliae veritatis impulsu coactus est fateri illud oni mulionore dignissimum quod sit antiquiis mil. Quod
vero hac uia conscitione eam opinionem conuellat quae mundii de horninu genus itatuit clernum ictim infinitum quod est nullum admittat primum aut antiqui stimum,in Hermathena explicaui. hic satis mihi fuit testificatione duorsi.quibus nihil habent Giγcoruin scholae quod anteponant, clarum facere, nullum firmius esse veritatis argumentia ira, quam si quid doceatur vetui bissimis hominibus placere. Ceterum cum antiquitas Omnis veneranda sit, illud in summo pretio habendum esse concludo, quod antiquos si auctoritate antiquissimum esse comprobatur. Atqui inter antiqua nihil alauda anci---I. M.quius , quam vetulli pi ilcorum hominum sermones serunt ante ipsam terram fuit se.
Aristoplian es, quia antiquisl aquaeque deridet, pro ludibrio Cronia & Becces lan.i
habens, nihil nos turbat, quod alaudam quoq. in comoediae nartes vocarit. Quis enim tam in s mus est aut vecors, ut eius commoueat ut scurrilitate, qui Socratem dc in Socrate omnem sapientiae laudem populo propinauit deridendam de ici quidem .quo sceleratiorem agno cas, pecunia emptust venalis tamen hic scurra, de linguam habens pro ibi utam ad conuicia in optimum quemque iacienda hoc nobis attulit emolumenti, ut ex cius derisione multo clarius quam ex ullo alio doctore, qui in hominum quidem manibus velletur, antiquissimam de Galerita fabulam cognos eremus. Qui inquam, itaque palam profitetur te veritatis antiquae perduellionem, exordium tamen ab eo sumemus veritatis e tenebris cruendae. Apud hunc Pisistratus auium chorum imperitiae
laxans, haec de Alauda verba facit:
Intelligimus itaque A sopo hanc fabulam a sicribi, qua narretur, Galeritam omnium Ala a se auium primatia ante fuisse quam terra esset; ac deinde patrem eius Obiisse, nec terram suille in qua sepeliretur. Cum igitur hic iam quintum diem iaceret, illam conlibj impotem, patris tumulum in capite suo collocalle. Atque hic quidem est Apologus ab Arillophane ad AElbpum relatus. Hinc modo Theocriti idullion lucem capit quod sic
meridianum tempus describit , ut de lacertos in sepibus dicat quiescere, nec galeritas vagari. άνλα δὴ bese ἐφ' Humet eum καθευδιιουδ ΓΞ, ιβίδοι κορυδαὰ λ ἡλαίνονται G.ilenusaraleritae esum colico dolore laborantibus commendans, iacere non potuit ut Aristophanis versus f ubiiceret, ex quibus Theocritum explicauit ille quidem , verumn ipse, nec quisquam aliorum exposuit quae caussa fuerit huius figmenti , ut Alauda ipsa terra, omnium, non corum modo quae animalis babent naturam,sed inanimorum etiam matre de nutrice, vetustior diceretur. Certe sabulam esse nemo non intelligit: at
sabulae a priscis hominibus fingi non solent, nisi ad in lignem aliquam eorum qui intelligerent utilitatem. Magnum θί illuli re nomen apud antiquissimos Graeciae sapientes Esopus fabellis suis comparauit, in nullo suturus pretio, si anicularum dumtaxat deli ramenta nullum fructum asserentia prodidisset. Ad hunc autem de hoc vetulliali muni
405쪽
de vetustissima auicula commentuni resertur: qui cum Phryx fuerit. ut pleriq. tradunt, vel Thrax, ut in Aristophanis interpretibus legimus; de patria sua nos ni onct, eandem - pH I apologorum &Orpbicae theologiae esse originein: de utrumque docendi genus a Cim- ,-- - . bris antiquitus inuciatum fuisse; propterea quod de ThraccsS: Phlygia de lingua denara M. tione Cimnaetai cssent, Bocces elani mea demonstrant. Vel igitur quas quam de Latinorum aut Graecorum monumentis nos doceat, quid tibi voluerint qui alaudam hac antiquitatis praerogatiua donarunt . vel permittant quod ipsi facere nequeunt, id ut nos expediamus. Primum illud quaeratur, quo nomine haec avicula Cimmeriis olim fuerit vocata, quo cernatur ecquid ex eo queat lucis adserii. Gallos ab origine Cimmerios csse, nos non uno loco indicauimus, de est alioqui de Iosephi testificatione coituna. Quamobrem ii Gallicam galeritae nomenclatulam res reio, Cimbricam quOq. rcpc---δε. -- rcro. Hic me iuvabit Plinius qui tradidit Alaudae nomen Gallicum elle addenso legionem inde nuncupatam: quo fit, ut non Latinos, sed Cimbios de vera vocis notatic ne consulere debeamus. Suetonius Tranquillus huius legionis his meminit verbis: Qua iiducia de Iulio Ca are loquitur,tam coniectato ut tibi ad quinquennium imp rni prorogaretur ad legiones quas a Rcp. acccperat, alias publico, alias pri Dato ii imptu addidit; unam ctiam ex Transalpinis conscripta vocabulo quoq. Gallico, Alauda cnim appellabatur: quam disciplina cultuque Romano militutam de ornatam pollea uniuersam ciuitate donauit. Hac ille. quibus cum nihil clarius esse pol sit ad docendia Alaudae nonae Gallicum ei se nillil amplius aliorum testimonia morati. cxponamus quid Alau Auia. -- dae nonacra ad vcram rationem vocatum designct. Et omne esse, te Tut vel Zud anti- quum, ne balbutientibus quidem de plebe nostia pucris ignotum : c quibus vocibus iixi. nomen componas,quid aliud dices, quam id quod in omni re antiquum cli, quasi dice-α uti ictur, hanc auem apud omnes in omni re habendam antiquissimam Z Iam ii alauini dicas, in plurium numera locutus intelligeris, nihilque aliud notasse, quam omnes antiquos esse. Quoniam autem de aviculae de legioni nomen idem tributum videmus, prius id examinemus quod faciliorem habet approbationcm. Galli ergo in Romanam militiam Iuli1 Caesaris delectu adsciti, Gallicum tibi nomen sit inscrunt, non Romanu; infami hominum nostratium huius temporis nota. qui qua iis vel corrupti illina lingua quam sua ipsorum, quam purilli main hactenus habemus, vocari malunt. Quale vcro toti ' nomen sibi indiderunt' Nempe tam nobile Sc honotiscum , ut vix nobilius aut hono-
Te . iiii cectius legioni dati posset. Quanti fuerint apud Romanos veterani qui nescit, is in.rr se eorum hilloria se perparum vel nihil legisse sateatur. Cum igitur hos in summo hora '' re cuni apud ceteras nationes,tum apud Romanos esse Galli scirent,sic legionem suamco. nuncuparui, ut se omnes veteranos esse ipso nomine iactarent. Quid enim aliud signi ficat Al au a, quam omnes veteranos esse, in pluriu numero voce pronunciata Quod licci ceteri fortaste Latini sermonis scriptores ignorarim, a Cicerone tamen diligenter obseruatum videmus, ut legionis nomen in hoc numero ponat. Sic dixit, Alaudas ab Antonio iudices lectos: de iteru , Antonium cum legione Alaudarum in urbe pergere. Quid ' quod idem videtur satis perspexisse lianc vocis significationem dum dixit: Huc accedunt Alaudae ceteri l. veterant. Sunt ergo al-au i in lingua nostra qua tractenus utimur, iidem qui Latinis ad verbum, Omnes veterarii, liccientur. Conradus cincrus dum Alaudas ab Altra siue Alini dici scribit, addens veteres Gallos lingua Germanica magna ex parte vios esse; nec id de Germanis inferioribus capi volens, quos dicit Clini non Nisi sonare tria una in re peccat. Ne a. cnina Alaudae ab N i, sed ab Al audendiciatur: ne i . Germani inferiores il lini solum aed N i ctia in dicunt Rametsi hae voces ad superiores potius spectent. Propria enim ipsis pronunciatio Elimi habet. Ne l. verum est, Gallos olim Germanica lingua superiorevsbs este, cum clarum iit Cimbrorum sobolem fuisse quorum scrino hactenus apud Brabantos Campanos integerrimus exstat: quem Gallos olim loqui sistere, ii non ex iis quae in Gallicis originibus tradidi, at certe ex hoc Alaudarum nomine esare docetur : in quo ne unus quidem apex citct immuta tus. iiiii Latini moro suo ipsum terminassem. Porro quo claris limo nomini,quo Oinnesse veteranos cile lignificabant, symbolum responderct, ciusdem rei habes notationem aviculam sibi signum sum sciuut, quae non voce tantum & nomenclatura conuenira, sed omnium gentis suae hominum confessione vetusti illima etiam haberetur. De signo - b L igitur
406쪽
igitur Alaudam non maledicas: sed si primum nomen si aes. Alaudas melius vocaris. Crediderim equidem . nec eli etiam cur dubitem, Alaudas dum a Romanis nominis sui causisim rogaremur. respondisse ab auicula tibi nomen cύtigisse, atque inde Plinium sie litteris prodidisse. videmus itaque nunc, sabulam eam quam antiquissimi Graeci
Eiispo acceptam retulerunt ad unguem quadrare cum Cimbrica Galeritae nomenclatura i atque inde coniecturam meam reddi certiorem, qua collegi huius fabulae exordium ad Cimmerios pertinere. Veriim viciacillimum reddidi qua de caussa Alaudarum nomen legio sibi vindicasset: ita non tam procliue fuerit nomenclaturae rationem in auicula explicare. Quo tam cici quoq. dilucidu expediri queat,maximum momentu habebit, si alterusalentae nomen apud Cimbros usitatu exponatur. Hodie hanc aui cu Iam Emnutri vocamus, V consonante pro F littera duriore ad c opositionis mollitudine timium aduocata. Integre enim & extra compositionem Tre uitri diceretur: qua voce idem significatui quod Romarius, vitae opus, ad verbum verteret: siue malis Latinius, ipsum totius vitae Oiscium atque munus. Miriscum, me Hercules, Ac portent ollim nomen. Quid enim vel latum, vel tanti in hac tam pusilla avicula ei se potest. vi meo vitae opus consistere merito dici pollit 3 Ego sane quodnam hoc opus sit siue munus quod totius vitae luminam iis complecti visum est . qui hoc noinen exiguae huic aliti dederunt, non ex libris vllis, sed ex maiorum accepi traditione , qui mihi adhuc puero frequenter narrarunt, hanc auiculam quotidie septies in altum euolare , quo hymnos canici suo crea- -: tori : unde factum ut poli in adolelcentia mirarer, dum viderem Psalmillam cecinisse, lis. Θ 0-- Septies in die dixi Ludem tibi. Ex hac re sorte quidam arripuerunt occasionem,ut a lau- P dam a laudando nominari docerent: cum tamen nihil sit putidius, quam vocabulo Gallico Latinam adscribere significationis caussan oc ipsa adco vocis cauli a tamquam ex summo tribunali sententia in serat cuiatis sermonis nomina statuenda sint Quando itaque nullum aliud praecipuum a laudae opus commemoratur, quam qDod septies , id est, perfectisti me omnibus modis de tein per Deum laudet at l. demulceat, in hanc cogimur deicendere sententiam, ut hoc ipsum , Deum nimirum allidue adorare & lau- Heia adate, dicamus ipsum ipsi limae vitae opus apud maiores nostros iudicatu na suisse. Hoc 2 V . taposito, cuius mox caussam aperiemus . non fuerit dulic ilis eius inuentio, ob quod alau aiada omnibus terrenis, atque ipsa ctiam terra antiquior dicatur. Ante omnia enim alia' ais. Deus inuocandus est atque laudandus: δί rcuera diuina laus es adoratio ipsa terra vctu. stior inuennur: quandoquidem a choris angelorum ante Deus sit laudatus, quam te ira mis. b.
crearetur. Quamobrem ii Galerita operis sui, quod praecipuum in omni anima tutum genere habet, tesseram praeserat aptissimam S id symbolis ad cribi soleat quod rebus conuenit significatis quid ni diuini auxilij inuocandi vetustatem galerita tribuendam censeamusZ Viden' ut haec avicula duo habeat apud Cimbros nomina, tam artificiose facta. ut cum eodem ambo tendant. alterum alterius habeat interpretationcm ' Quaerant Graeci in domesticis suis thesauris, quaerant Latini, ecquid in vernaculis sibi huius aviculae nominibus inueniant, quod vel eius vetustate, vel caussam vetu statis exponat. Dic as Dam 92όstica Theocrito vocatas. sed id ad tumbi figula quam in capite geriit, dareserti potest, Ac a multis resertur: de tametii hinc antiquitatem colligas, nihil tame est quod caussura explicci cur vetustas ei lit tributa. Nobis diei viret nomen clai isti ina in rationem indicat,qua galerita Alaudae nomenclaturam apud Gallos fuerit sbrtita: quo fit, ut non verear asseuerare, Albi una a maioribus litis, siue Thraces illi, siue Phryges Lucrint, fabullam hanc accepiste. Atat, valde ridie ulum videbitur. ii hoc loco dixero quod non s)mel in mentem venit. Quoniam Orpheus Cimbricam vocem esse noui, o =- , & cum notare penes quem itis iit ea moderandi ordinandique quae auribus sunt instit landata . ut simpliciter dicam, cum esse Orpheum qui modum praescribit audiendorum, ceu aurium quidam custos de patronus; adducor ut AElopi quoque nomen cx eadem o sicina credam prodiisset atque eo quςmuis eius inodi visum notari qui magnam rea diserte copiam possi fabularum te diuersitate brutorum apte concinne que ad vitam bene ibrmandam confictarum. Et mirum est quam insignis & urbana ambiguitas la- - teat in vocis compositione. Aes laoop cnim cum . signat qui alimeta accumulat Sc congregat: quae notatio non male in cum quadraret qiu quam diuelsissima animalia bruta
vel ad suum usum, vel ad mercatum congregasset. Atqui non aliud agere videtur qui diuersia
407쪽
iis HIEROCLYPHI CORVM diuersissima animantia in unam multitudinem cogit, quorum alia aliis escam praebent. Tales venato: es videri possunt, apud quos equi canibus, canes falconibus, & aliae aues aliis famem explent. Si quis ergo eum qui diuersa animantia in medium producit, ut cx iis apologos fingat, Asopum vocet, numquid peccaste videbitur ' An non potius
salsiis dicetur fuisse ξ Et haec quidem prima se fronte oneri significatio. Venim si s
pientum ductu alimenta considero, mox intelliges, optima quaeque vitae rectae instintuendae praecepta verum csse pabulum animorum. Quamobrem cum quibus iiis quotidie varia brutorum genera vel occurrant, vel commemorentur, vel alio modo in m moriam veniant i nulla via de ratione commodior de eis cior reperiri queat ad hominum animos utilibus monitis formandos , qu1m si ex diuersa animalium indole de in ribus fabellas comminiscamur, quibus seria de graues contineantur sententiae. Nulla enim memoriae ars, sit illa licet vel a summis oratoribus tradita, vim reminiscendi suppeditabit praesentiorem: nec ubi seinet hae perceptae suerint fabulae, quicquam liaerebit firmius pertinaciusquc. Quocirca si id genus de brutis animantibus figmenta magnita tuum stritant verissimi pabuli animorum, quod solis sapientiae praeceptis de inliit
ris continetur, an non bene ab alimentorum aceruo nomen scro qui filiam plurimis
eiusmodi fabulis abundabit 3 Quivis ergo liber quo apologi describuntur, aesbimi: scribi potest i non secus atque Orpheo Omnia fabularum inuolucra, quibus Theologia
velatur; de Hermae generatim quicquid hominibus diuinam siue voluntatem siue i gem interpretatur. Hinc ut sint quam plurima Orphica carmina, nulli certo auctori attributa , plurimi Hermae Trisi negilli libri , nullius mortalium nonacia praeterentes: ita omnium apologorum fgmenta quotquot umquam fuerunt vel post crunt. Asopo tribui possunt. Est Jc alia non mimis concinna nominis interpretatio, tua is aesopus eicitur , qui tui hae hominum S vulgo pabulum subminittrat: quae notio eadem vocis compositione declarata, Ostcndit nullam meliorem , nullam salubriorem escam plebi ' ονα offerri poste, quam cana quae apologis continetur. Dcop, quo cumulum quenruis ramnis. tamus, quamuis etiam hominum significat multitudinem: de Iea non solum nomencst pio pabulo , sed verbum etiam , pro escam praebeo : quo fit , ut prudentiae pabulum populo stippeditans, recte queat A sophis vocari. De adspiratione in compositione pe
Cunte, quo vocis partes aptius cohaereant, superuacaneum sit monere homines intelligentes; & iniquos, dc imperitos. dc obstinatos nihili facit Hippoclides. Quod si hoe
nouum meum commentum non explodatur , nihil erit de fibulae nostrae antiquitate
ex Hsopi aetate colligendum : sin, ut verisimile est, in prisca homines opinione manere velint, de stolide de inerte non cn AEsopi vel Phrygium vol Thracium de Graecorum sermone interpretari; licebit quidem ad Croesi usque atatem, qua aes opus vixisse re ditur, fabulae vetullatem rescrre, sed si petitis adscendere non licebit. At ego clare demonstrabo si Esiopus tum quispiam cum Croeso de septem sapientibus vixit, ad cum hanc fabulam referri non poste ut primum inuentorem. Ostcndam enim ex antiquis sima aenea tabula. hieroglyphicis figuris ins ripta, de in Bemborum domo, magna, vemeretur, religione coseruata, tantaria esse huius symboli de Galeritae natura sumti v tustatem , quanta est inuentionis hierogluphicorum , quae immani saeculorum in te uallo Croesi aetatem praeuertit. Si quem igitur a sopiam fingere volent . cui haec siue fabula siue symbola debeatur. cum longe illa aetate superiorem faciant necesse est, nisi malint conuinci manifestae vanitatis , idque signo euidentissimo : quod erroris peri cu- tum illi minime adibunt, qui Asopi nomen de Cimbrico sermone )eductum talebui tur. Quisque tamen quem volet tibi ducem legat; qui me sequemur, luculentam videbunt totius Ogeniae antiquitatis conssensionem: quam equidena in primariis vcim ratis argumentis semper oc collocaui de collocabo. De vetustate hierogluphicorum. si quemquam dubitare arbitrarer, de non ante copiose de iis disputassem, esset sorte cui hoc loco iterum mihi agendum ea de re cxistimarem. Nunc nihil opus est rei
omnibus notissimae diutius immorari.
Est igitur in ea quam dixi AEgyptiaca tabula benigno Mercurio ad Bembum delata
408쪽
glyphicae suae tabulae picturam non alio tendere, quam ut septies in singulos dies id est, semper de allidue Deo preces de hymnos fundere discamus. Prius tamen quam intrigram capitis alauda: cxpolitionem aggrediamur , extra controuersiam ponendum , ea capita quae icipionibus in AEgyptiaca tabula supremam absoluunt partem, alaudarum non aliarum auium capita cile. Fuerunt, vi Pighius mihi retulit, qui Ibidum haec capita cile dicerent i quos toto ca lo aberrare ex eadem tabula discas: in cuius primo margine Ibidis figuram licet videre, quae tostrum longum de falcatum habet, caput nulla callide aut galeio insigne . Sed quid contra errorem pugnem cuiuis perspicuum, qui modo apud naturae scriptorcs cognorit, ibidem non tam roistri longitudine a ciconia dii terre, quam cius curuatura, dc cctora, excepto colore, similem videri' Quod si quis Phoenicis caput sonuit et hac i gura dcnotari, is ex Lactantio discat, capiti eius cor nam radiatam i inponi cui nulla cum bac huius tabulae figura similitudo. Est in hac eadem Aguptiaca tabula aliud auis genus delineatum semel in sit premo ordine, in quo videtur a venatore quodam pedibus arreptum teneri: semel in limbo inferiore iacens, illic uno citro, hic duobus in capite notatum sed tam diuersis ab eius capitis quod in scipionibus videtur galero siue cono, ut nihil ambigi 'ueat, quin prorsus ait crius auis ea si figura : Se fortaste non aberi et . qui Stymphalidis lianc dicat este picturam:&eum qui pedibus apprehensam tenet , Herculis cite figuram: quod ex cinis coniicio, quos
Stymphalidi Plinius adscriptit. Certe si hac Stymphalis est , longe absiliit a vero qui
Pavonccitum hoc nomine dignantur, cum figura liaec longum collum 5e corpus multo grandius prae se ferat, nec alatum color cm cundem ostendat. Teneamus ergo, caput quod scipionibus superne impolitum vi lcmus, galeri caput esse, cui a Micro no- c. Mia amen dederunt Latini: apud quos quamuis seminino genere pleruntque eitcratur,va --ro tamen galeritum ma culina terminationc dixit. Propertius Lucomonem hoc epit licto honorauit, dum cecinit: Prima Caleritus posuit praetoria D non. Solet olim sacerdotum pileus hanc formam habcre, cui tutulo nomen erat, ut latius trademus: Et, tametsi aliunde non conflaret quae galeri quondam fuerit sol ma. cx hac tamen auiculae notycnciatura deprehenderetur. Graeci κορυδεν de κορυδε In de χορύ- ια a Graeco galeae nomine vocarunt: a quorum postscino pastori nomen ilibutum
apud poetam. Antiquit limum igiturcsta laudae symbolum , de multis ante Ocelum Scscptem Giaeciae sapientes aetatibus in usum vocatum, ad hoc denotandum , nihil esse precibus A laudibus diuinis antiquius habendum . Quod autem caput eius ad huius rei notationem potiui urum adhibuerint, in caussa illud tuisse arbitror, quod ad id quod in re quaque sit in mum cli de caput totius, id concinnissime capite notarcturi Se deinde quod in alaridae capite ca cernerentur quae imaginem eius gererent, quod altero Cimbrico galeritae nomine denotatur. Conus cnim, ut in Ales figura declaraui, veru in ve- rae vitae Opus designat quod ellimcntem nostram a limitis ad ipsum virum referre. Si ut enim Omnes t meae a basi ipsius coni ad unum supremum punctum contendunt: ira omnium actionum humanarum ratio ad cum modum instituenda, ut perpetuo mens nostra adipium Vnuni, luminii in omnium rcrum apicem, recta dirigatur. Quemadmodum in clementis pyramis ignis habet figulam cuius est in apicem altillime attolli, ita hominum animi satiributa, hanc significat actionum omnium metam, cuius si picina cuspis I cum ipsum contingit; dc ea de caussa a Cimmeriis O t Vocatur; quod ni- oi . mirum nos ipsi 'o fid est, primae caussae deuinciat, ipso Tati vinculum denotante. Haec o enim vox ut cete iis cuspidibus incommuni loquendi consuetudine tribuatur, huic t men prima nominis ratio debetur. Latini unde Oro dicatur, non iacile puto explica- o ... Mbunt: Et ut vetum fatear, ne possent quidem. Ignorant enim quid mi; designet, nec Gym msciunt item quid tibi velit qui uos dicit. Nobis Doo exaltare notat, dc mog aliunNquo tias. dato, cor hoo nihil aliud cit, quam causam primam ex alto, quod proprie eius est qui v φDeum orat. Nisi enim se humilem de summissi ina praestet, de Deum solum exaltet, frustra preces concipiuntur. Quamuis autem hoc verbum hac tempestate nobis in usu non sit, ut plurima in desuetudinem vel incuria hominum , vel delectu nimio abluerulit: ipsa tamen vera significationis ratio. quae nulla apud Latinos inuenitur, declarat
id a nostrotei mone in Latinum venisse. Nec habent Latini cur rito suam habeat iam M.tationcma
409쪽
aeiti lationem , citius caiissa tota dependet a Pit voce nos irati: de qua in pictura ipsius Betoidim. mox plura. Ab in praeterea sit c picii fiuc GrbmI a quo Lacini ordinem duxerunt, qu
si rectus litteram N haberet. Eli autem talis rerum collocatio, ut univorsae ad Ario. ii. Ozi siue primam cuspidem recto ductu finiantur: quo modo nisi locentur, fiant ordinis; -- j cxpertes. Quamobrem ii rectum vitae ordinem seruare studeamus, id ubique in omnia 6 ε μ- bus rebus operam demus, ut ad formam coni earum multitudinem exstruamus, paul tim a multis ad unum tendendo: quod qui fecerit, is veram agit vitam: quae quia in tam exprimit siue pyramidem. merito huius figurae symbolo denotatur. lam quoniam ignis, cuius calore vita continetur, pyramidem sibi pracipuam in motione sua vindic hiat, primariam vitae nostrae caussam non sequemur, niti cx omni quam la e patet acti num congerie mctam constituamus. 5 perpetuo Cluillum auscultemus occincialem, artha Marthasis ita es, o turbaras circa plurima. Porro et num Ginecessarium. Profecto si hanc viam ingrediamur, ad quam si minus verae vitae dux inpitat, mox id nos consecutos esse sentiemus, ut nullis aduersitatibus, nullis malorum procellis, nullis vel hominum vel cacodaemonum machinamentis a felicitate vel minimum dimoueri, nedum frangi aut perdi queamus. Hoc ita cile, ipsum Coni nomen ad rationem suani vocatum nos docebit: qua lic audaciam de fortem animum pollicctur, ut inde nomen sibi vindicarit: quod prius mentali vitae, quam clementi ignei lationi accommoda illa videtur architectus. Cogitemus ergo nos ad hunc conum non prius peruenturos,quam conos nos praeliare pollimus i id est, aduersiis omne omnium adueribrum agmen si, --. tes & animosi,s: de qua dote longe nobilissima conus nomen duxit. Latmi ex eadem
caussa Cuneum nominarunt: cuius ut etymologia, ita vi, dc usus nos monet, ut quamuis vitae duritiem . Omnes nodos quantuin uis contumaces oc colat cinnamus audacior,
de sortiter penetremus. Si enim vita vita non est. nisi Coni dc cunei figuram sequatur, quid ni eo contendimus, ut pari atque illa modo animosi tum simus tum vocemur,
de vere de nobis illud Horatianum dici possit,
Si fractus ista Iur orbis, Impavidos ferient ruina' Pyramis ergo siue conus igneam exprimens figuram, aptis limum est symbolum quo vivere denotemur; sed in nullo alio sermone quam nostro hac vitae ratio in ipso vitae nomine declaratur. Erefenim, quo vivo notatur, duas dixi habere significandi caussas: alteram , quod nihil aliud sit Etes quam membra levo siue porto ; alteram , quoniam eadem vox indicat in altum caelum id se leuare quod vivit, de natura Lambda & Difuia. .li. ducta notatione.Quia vero nec ulli eorum quae oculis cernuntur maior in altum tollenses a via di vis est quam igni, nec alia ei quam conoides propria figura, sit ut & ignis, de ignis fi-
gura apud vetustis limos vitalis tesse consecuta sint nobilitatem. Duabus ergo rationibus, licet eodem tendentibus, galerita raturiunt liue Emiliteri dicitur: altera, quia conum vitae signum in capite gero: altera, quia altis lime sese ad caelum attollat: quod uti pilissimum verae vitae opus citi ita vox Titsex lioc ipso rationem habet sitae significa
tionis. Mirificus consensus est symbolorum per hieroglyphicas notas de vocabula n sit alia expressorum. Iarfigura i pilus Ales declaraui, pyramidem non ignis tantum, stil ptimae vitae notationem habere, de qui ad eam perueniri possit figura sua demonstrare. Hic iterum videmus, opus vitae in altero Alaudae nomine designari, nec intelligioso tere, nisi de illa vita quae vere vita dicenda est: ea, inquam, quae mentem in caelum 5 ad ipsum Ct attollit. Qua vero ratione ad excelsum illud acumen eleuetur alauda: par tim cono capitis, partim suo in altum volatu, partim,& id quidem potissmum, pers A .- cta sua docet adoratione, quam septies quotidie dicitur iterare. Et quia nihil non modo fri homini, sed ne angelo quidem antiquius esse debet oratione, meritissimo hac avicula . . . ' persectissimae vitae symbolum gerens prior dicitur suisse quam ipsa terra. Haec enim
qua nata is corporeae animantium vitae Se parens sit de nutrix, cit tamen ipsi vita caelestis, quaesbia vera vita, longe anteponenda; atque idcirco habcnda antiquior & magis honoranda. Quis modo nim videt ex hac rerum de vocum contiententia, ad cuius gentis inuentionem haec spectent mystcita: α cuius sermonis lit. veram corum intelligentiam
aperiret Verum quia in Alci de vita Se pyramide satis multa dicta mihi videmur, iussi ciant haec de vocum nolitatium de hieroglyphi ruin concordia, quam de hic S: alibi diligent
410쪽
diligenter perpetud obseruare eum oportet, qui ad genuinam de germanam symbGl ruui Uriginem volet adspirare . Nunc igitur ad fabulam ab Atiliophane proclitam: illam quidem ut ridiculam, sed nobis suturam unam de iis quibus nulla seria sint praes renda. Aiunt galeritam ante terram fuit se. Quo iuret Nempe eo quod vita caelestis ad
conum exstructa, omnia terrena, ut longe superior de potentior, contemnat de asperia tur: de tanto omnibus torrcnis antiquior iit habenda oc honoratior, quanto mens co
pore naturam ibitit ac si praestantiorem. Sed hoc facile ad intelligendum & modo citis ' explicatum: at illi quid facias, quod dicunt patrem cius mortuum t Profecto vix ausim tib is id quod sentio vel bis eloqui. Ille qui dixit, Ego se pater unum sumus, de id gemas alia in
eandem sententiam, an non verus pater cil calestis vitae, dc eius quae sola omnem contemnit aduertitatem Z Non opinor quemquam id negare velle: Ac vi quisquam tam impius sit ut velit, non puto tamen ausurum , tantisper saltem dum vivit inter Christianos. Quando vero hic patet vitae illius cst quae per alaudam de signatur, pater item dicetur aptius alaudae, de ratione per allegorias loquendi: & frequens alioquin eth, ut signis tribuere videamur quae debentur signatis: quod in loquendo necellario semper obseruatur, cum sermo omnis v cibis & nominibus constet, quae Aristotcles symbola votauit, reapse Platoni consciaticiis: cui tamen ut aduersis videretur, obliqua docendi ratione cium hic tum alibi quaesiuit. Non cst ergo alienum, cum galeritae patrem vocari, qui reuera illius vitae pater cli,quem haec avicula designat. Potio quando hic mortuus est 3 Semel quidem in terra. Verum quid hoc ad ino tem eius qui ante mortuus dicitur quam terra crearetur Prosecto in diuinis diuina quaerenda intelligentiai& p tilis nos oportet nostram ignorantiam confiteri, quam quicquam diccic citra caullam conscium suisse. Nos, salua l.morum reuerentia, cum eo cui altissima veritatis myst ria reuelata sunt, pie dicemus, agnum occisum ab initio praedemnatum, ut peribiam Christi naortem omnibus ad veram vitam aditus pateret. P uiderat Dcus ante terram creatam, hominem a draconς sed uel uiti iri: ad quem liberandum e mortis aeternae vii
culis immensa sua hinc bonitate, hinc iustitia filium litum morti destinauit. Vita igitur aetcrna ante icrram crotam pra destinata . siue Alauda eius tesseram habens, patrem situm, id est . eum per quem vita haec erat nascitura, in capite suo sei clivit. Viae autem est vita primum & proprie dicendat illa nimirum , quam Christus se esse dixit, aiens, Ego sum via, veritas ct et ita. videor milai cum a lauda paxillatim magis atque magis in caelum attolli; sed videndum ne citra alas. Si galerita verae vitae testoram apud anti- Alaudaquissimos accepit, sitque ea ipse Christus: adeo ut ex hoc solo vitam accipiant quotquot vitam habent; non video quid vetet, immo non video qui non cogamur dicore, a laudam Christi symbolum priscis patribus suille . Sed qua ratione illud de patris sepulcro '' ante terram facio ad caput ipsius vitae accommodabimus' Multo s. ine sacilius quam ii ratiocinationis torrens nos huc non detulisset. Christus qui Vcibum est quod fuit in principio iam tum ante terram creatam , patrem vitae, id cli, se agnum in capite ilio ' Omnia praeuidente a bona omnia praedestinante sepeliuit siue abscondit, tamquam in aeterno omnium naystcrior uno licsauro; atquc ita sepeliuit, ut draco humanae salutis hostis numquam subodorari potuerit, quis hic citet futurus per quem regnum Dei de
vita aeterna in nouaretur. Nesciebat quem tantum tantum decus maneret: sciebat tamen aliquem futurum, atque idcirco passim omnes tigillatim homines veneno suo in-scere conatus cst, ne quis inter illos existeret quem Deus tam incomparabili splendore illustrasci. Verbum igitur vitae sons, dc hac consideratione per Alaudam denotatum, patrem vitae huius nouae, id cit, agnum in capite suo sepeliuit; in illo, inquam, capite, quo omnia diuinitatis secreta continentur Sc absconduntur: non ante in lucem de notitiam rerum creatarum proditura, quam ab ipsi, incircuolentur. Mirabilis sepultura, sed talis tamen, ut nunc nuru cile dclinat. galeritam patris sui sepulcrum in capite suo anici Constituisse quam terra crearetur. Nunc tandem intelligi potest quantum in hae fabella delites eat in vileriorum, & quam vere omnium rerum antiquitas a laudae fuerit attributa. Quid enim antiquius Veibo quo creata sunt omnia de adspectabilia de inspectabilia At cum Verbum caro factum sit, de morte sua vitam nobis dederit aetcrnam , cur non dicam galeritam non odo ante terram, sed ante omnia etiam suisse. ante ipsos etiam ordines Seraphicos, principes omnium eorum quae creata sunt Nolo hoc loco lamis