Institutiones theologiae dogmaticae, scholasticae, et moralis, methodo systematica propositae, auctore P. Dominico Schram benedictino ... Tomo 1. 3..

발행: 1817년

분량: 495페이지

출처: archive.org

분류: 수학

121쪽

so caput M.

Suras debet esse compos rationis, & habere intentionem ligandi: c. Cum υoluntate, de sent. Excom. ac habere iurisdictionem quoad usum expeditam, nec debet esse excommunicatus, haereticus, SuSpensus &c. publice denuntiatus : c. Exceptionem, de Except. Si enim occulte solum suerit, valet censura ab eo lata, licet eam serem do mortaliter peccet: Extro. martini V. Ad eυitanda. Valet etiam censura gravi metu a judice extorta, quia fit voluntarie g. 425. ). 5to. Facultas serendi cem suram tantum homini baptizato Clerico ordinarie de

g. 489. Censuris ligari possunt omnes & soli homines I. Baptietati, r. ad Cor. 5. Quid enim mihi de iis, qui

foris sunt, judicare P c. Gaudemus, de Divort. 2. Vim tores I c. Ex υersis, cavs. 24. q. 2. nam mortui nec Tatione corporis sunt capaces censurae, quod inanimatum est: nec ratione animae, quae Vel est In melo, aut Purgatorio, & sic est amica Dei, nullam habens contumaciam, quae censuram mereatur: vel est in Inserno, &Sic non est capax emendationis, nec poenae medicinalis. 5. Rationis oe doli capaces, quia aliaS non POSSent. delinquere. 4. Qui in Ecclesia Superiorem . labent, quia par in parem, aut Superiorem non habet imis

perium . . Solol. Dices I. c. Sane, catis. 2 . q. 2. dicitur, haereticos post mortem esse anathematiZandos: & c. Nequs, d. 88. refertur, S. Cyprianum quemdam pOSt mortem anathematizasse. Rem. Excommunicatio mort rum

est improprie & indirecte talis, scilicet. impediendo vivos Subditos, ne cum mortuis . communicent, Suffragia pro illis offerendo, & sic jurisdictio directe exercetur circa vivos subditos, quae indirecte suoad enectum extemditur ad mortuos. II. Excommunicatus ante absolutionem moriens, manet excommunicatus, & mortui ab excommunicatione absolvi possunto. A nobιs, i sent. Exeom. Ergo mortui excommunicari possunt. Resp. Juxta nonnullos talis non manet excommunicatus, quia per mortem extrahitur a jurisdictione Ecclesiae; unde indirecte solum absolvitur , , auferendo a vivis prohibitionem, eum humandi in loco sacro &c. In Sententia. Ve-το eorum, qui tenent eum manere excommunicatum, non tenet consequentia, quia plus requiritur, ut aliquis excommunicetur, scilicet actualis subjectio, quae tamen non requiritur, ut maneat excommunicatuS.CoroII. Pras . Imo. Pagani, Judati, Catechumeni non sunt capaces censurae; hene vero Haeretici, & Schismatici . udo. Si homo nondum completo crimine vel con

ditione , sub qua censura lata est, moriatur, & p0Stea

122쪽

trimen, vel conditio impleatur, a mortuo cenSura non incurritur. 5tio. Infantes, & furiosi incapaces sunt censurae . Si quis tamen contumaciter incepto , Sed nondum . Consummato crimine in surorem labatur, quo durante Crimen a mandatario perficitur, suriosus censuram juris incurrit ; quia est subjectus Ecclesiae: a judice tamen excommunicari non debet, maxime si amentia perpetua esse judicetur; quia poenae medicinalis incapax est. Impuberes doli capaces, censuram juris incurrere possunt: c. I. de sent. Ex om. to. Summus Ponti sex censura ligari nequit, quia in terra Superiorem non habet. 5to. Si

quis extra suam dioecesim v. g. staretur , non eSt eXcOIΠ-

municatus, licet furtum in sua dioecesi sub excomunicatione sit prohibitum ; quia extra territorium jus. di- lcenti non paretur impune . Advenae vero & Peregrini ligari possunt censuris a jure, vel statuto communi latis, quia ratione delicti sorum sortiuntur, & fiunt. Su, diti. Item Episcopus extra propriam dioecesim existenS 'subditum suum ligare nequit, quia ibi jurisdietionem

exercere non potest. 6to. Ligatus una censura, altera

etiam ejusdem vel diversae rationis ligari potest, quia sub multiplici titulo communione privari potest. g. 49o. Censurae Ecclesiasticae regulariter non infigun- Douo

tur, niSi ob peccatum I. Externum c. Tua nos, de Simon. 2. Mortale consummatum, & in genere Suo cona' tris is,pletum : juxta Trid. fers. 25. cap. 5. de res. cujus ratio- pro eminnem dat Benedictus XIV. I. . de Θα c. 44. quia poena εμr regi commensuranda culpae, & pro modo culpae impOnenda. 5. Et conjunctum cum contumaciar juxta illud Christi, Imith. i8. Si Ecclesiam non audierit, id est, obediens ei non fuerit, sit tibi sicut Ethnicus oe Publicanus . Idem statuitur in c. Ex parte, de verb. signif& c. I. de sent. Excom. in s. CoroII. Praes. Imo. Ad censuram non requiritur ino--Res.

hedientia directa, & contemptus formalis; sed sufficit

inobedientia generalis, & contemptus interpretativus. 'Ddo. Censura nunquam insigenda est ob peccatum praeteritum, quod nullam praesentem contumaciam conjun-Ham habet. Itio. Censura nunquam infligenda est, nisi praecedente monitione, & comminatione: c. Sacro, de sent. Excom. sine qua injusta est, & irrita. Haec canonica monitio trina esse debet, interposito duorum, Vel trium dierum spatio ; potest tamen etiam unica monitio fieri praefixo temporis spatio pro trina sufficiente: imo urgente necessitate judex statim monere, & contumacem eXcommunicare potest. Item haec monitio.

Personaliter fieri debet, nisi reus malitiose latitet; undeae iratio in loco publico alligatur, ut eam scire POSSir,

123쪽

& si contumax non compareat, absens exconrinunicar potest: c. Quoniam frequenter, de Iire pend. Haec monitio solum requiritur pro censura ab homine infligenada ; nam in censura latae sententiae ipsa lex admonet ,

. quam transgrediens merito contumaX censetur: c. Ne

prehensibilis , de Appellat. bihilominus, licet quis ipso facto censuram contraxerit, si tamen a judice declaran- dus & denuntiandus sit, prius citari & defensionis illi locus fieri debete Clement. Pastoralis, de re judic. Vid.

meas Inst. I. E. tom. 5. g. l297. eatuae a g. 49 I. Causae ab incurrendis cenSuris excuSantes sunt e ro I. Ignorantia tum juris, tum facti invincibilis: e. u. δε ζ με' ' Constit. in 6. quia tunc non adest contumacia ad cen

suram requisita g. 40 λ . 2. Impotentia physica , vel

moralis implendi praeceptum; quia tunc nulla adest cui pa g. 48i. . 5. Appellatio legitime interposita ad Suri periorem, a comminatione censurae indidia per inserioarem, antequam illa incurratur: c. Si a judice, do appellain 6. 4. Voluntas oe remissio censurae ab eo facta, in cuius favorem lata est. 5. Non obligat censura invalida vel ex desectu jurisdictionis serentis censuram, vel eridesectu non observatarum formalitatum essentialium . 6. Si seratur in personam omnino innocentem g. 490. . Resοἰ- Coroli I. Praes. Imo. Ignotantia concomitans g. 42M

v ' μη Schol. ) excusat a censura, quae non sertur propter pr vam internam di Spositionem. Et licet aliquis sciat, opuSesse prohibitum a lege , si tamen nesciat censuram an nexam, eam non incurrit: c. 2. de const. in 6. udo. Qui

ex gravi metu mortis legem transgreditur , licet a pec cato in lege naturali non excusetur g. 4 25. , excusa

tur tamen a cenSura, quia non cenSetur contumax, nec

leges Ecclesiae cum tanta severitate Obligant. 5tio. Si una ex trinis monitionibus omittatur, censura sine scri NO, Sine causa expressa seratur ; injusta quidem est , sed non invalida, quia hae sunt formalitates accidenta les. 4to. Censura non ligat innocentem: c. I. de Seut G ro jud. in 6. Nihilominus talis innocens, licet goram Deo non sit ligatus, tenetur tamen coram illis, qui cen suram norunt, & innocentiam nesciunt, abstinere ab usu bonorum spiritualium, donec vel absolvatur ,, vel inno centiam probet; alias peccaret peccato Scandali , & cena

seretur contumax : non tamen incurreret poenas contra

eos latas, qui violant censuras , si in Sacris ministra ret. 5 o. Qui dubitat, an censuram incurrerit, Optima facit , si Absolutionem sub eonditione psitat, abstinend c, interim a Sacris, quantum sine scandalo, & propria

infamia fieri potest. Si vero sit dubium juris, vel facti , α absit scandulum, dubitam nec in foro interno nec o

124쪽

'erno se ut censura innodatum gerere debet; quia in dubio melior est conditio possidentis.' 'g. 492. Censura tollitur I. per absolutionem legitimi judicis. 2. A Censura ab homine lata per sententiam particularem absolvere potest, qui eam tulit, quia ejusdem est solvere & ligare : ejus Superior, qui plenam jurisdietionem in subditos habet: ejus successor I c. An. de major. in 6. Iudex appellationis , ad quem causa devoluta suit. 5. A Censura juris vel sententiae genera- is, quam Auctor sibi reservavit, solus ille, ejus Superior , successor, vel delegatus ab φo absolvere pot*st: c. Nuper, & c. Sacro, de sent. Excom. 4. A Censuris vero non reservatis omnis Sacerdos legitime approbatus

absolvere potest: c. NAper, de sent. Ex Om. CoroII. POEA. Imo. Censura non solvitur per solam cesSationem contumaciae, aut satisfactionem, uti patet

ex pro p. 44. ab Alexandro VII. damnata . Nec tollitur per mortem serentis , quia transit in rem judicatam, nec per mortem ejus , in quem lata fuit; quia sepultura & suffragiis Ecclesiae privari potest . udo. Si jurisdictio in Superiore per depositionem, excommunicationem , vel suspensionem, Vel in delegato finito tempore delegationis extincta sit, a censura absolvere non potest. Stio. Provincialis censuratos a Priore vel Guardiano : Archiepiscopus excommunicatos ab Episcopo, Si causa per appellationem ad eum devoluta sit, vel si ex j re Episcopi dioecesim visitet, absolvere potest. Episcopus vero Regulares a proprio Praelato excommunicatos ex causa ad regularem disciplinam spectante absolvere nequit, quia correctio Μonachi primo ad Abbatem speciat: Gloss. in c. Quanto, de olf. Ordin. licet Regulares non exempti ab injusta sententia Praelati ad Episcopum appellare possint: c. Ad nostram, de Appeli. 4to.

Subditus Episcopi ratione domicilii vel delicti ab eo excommunicatus, etsi alibi domicilium figat, aut Beligiorem ingrediatur, ab altero Episcopo absolvi nequit, quia praeventus a judice forum ejus in ea causa declin

Te nequit: c. Pronosuisti, de foro compet. 5to. In articulo mortis quilibet Sacerdos a cenSuris etiam reserva- ais absolvere potest; ita tamen, ut periculo amoto arusolutus sub poena reincidentiae in censuram adire debeat Superiorem ad excipiendum ejus mandatum: c. Eos qui de sent. Excoma. in 6. 6to. Qui in foro conscientiae per Jubilaeum vel Ρrivilegium ab excomunicatione notoria absolutus suit, in sacie Ecclesiae abstinere adhuc a Sacris debet, quamdiu de legitima ejus absolutione non .constat, unde si publice celebrare praesumat, ut irregu

laris puniri potest. Si vero censura occulta suerit, a,

125쪽

ti ' ' aput Ixxolutus in foro conscientiae non prohibetur postice cele- brare. 7mo. Absolutio a censuris variis modis fieri potest: i. Simpliciter , scilicet: Absolυo tei a υinculo exacommunicationis, quam incurristi ob taIsm causam

iv. N. 2. Ad cautelam sub conditione. 5. Ad reincidentiam ad certum eflectum, v. g. ut collatio Beneficii valeat. Ordinarie in Absolutione debet exprimi censura in genere, Vel specie: & absens etiam per nuntium vel epistolam absolvi potest. Denique in Absolutione o servandat sunt Solemnitates a jure praescriptae, ut licita sit, si publica suerit: t. A nobis, de sent. Excontiscilicet flagalatio cum precibus in Rituali .praescriptis. Vid. cit. Inst. J. E. t. 5. g. I 299. g. 495. A Censuris in genere descendimus ad Censu

-υviss- ras in Specie , quarum prima eSt Excommunicatio, quae

ερ μεσt est Censura Ecclesiastica, privans hominem baptiZatum externa communione, Seu usu & participatione bonorum spiritualium fidelibus communium , & ex volunta 3 te ac dispensatione Ecclesiae pendentium sive ex toto , sive eX PBrte. yεισρυ- Schol. Excommunicatio alia est major, quae ex totopis r privat hominem communione fidelium, & participat ane tam activa, quam paSSiva Sacramentorum , ut ita Sacramenta nec administrare, nec recipere possit. Η jus tres species olim fuerunt: - Prima erat Excommunμ catio simpliciter: Secunda, Ana semae Tertia , mr

ἡatha. Excommunicatio & Anathema in eo disterunt, quod illa solis verbis proferatur; hoc vero cuni pluri bus caeremoniis: Maranatha vero Anathemati hoc a debat, quod excommunicatus solius Dei judicio relictus

ab Ecclesiae communione separatus juberetur permanere usque ad diem Iudicii . Alia est Excommunicario mi- nor, quae privat tantum participatione passiva, Seu re ceptione Sacramentorum. Rursus Excommunicatio alia est latae, alia ferendae senisutiar g. 480. Schol. ). Excom municationis sententia subinde cum aliqua solemnitato sertur: juxta e. Debent, caus. II. q. 5. debent duode- . cim Sacerdotes Miscopum circumstare, & lucernas ardentes in manibus tenere , quas in conclusione anathe malis projiciunt in terram, & conculcant pedibus: deinde epistola per Parochias mittitur, continens excom municati nomen, & excommunicationis causam: lucer nae vero projectae ad nullum usum adhiberi debent. Victicit. Inst. I. E. t. I. g. IO OO.κὰ ovi. g. 494. Excomnsunicationes latae sententiae non sunt munic/- perniciosae, nec abrogandae. Patet hoc ex praxi antiquis- 'iqvεε sima Ecclesiae. Sic Concilium Turonense I. a. 46 I. Cau. I,ι is 8. statuit, ut Iecidivus Post paenitentiam a communi

126쪽

1le Ecclesiae extraneus habeatur. Concilium Veneticum nin ama. a. 465. Can. 5. idem Statuit. Conc. GangrenSe transgres-pon foribus Suorum Canonum anathema dicit k in his certe excommunicatio latae Sententiae significatur. Deinde Ρatres . Concilii Τοletani IV. a. 653. c. 75. Anathema, Μatanatha in eos pronuntiant, qui adverSus regnum, vel Be Gem conjurarent; quod idem sectum est a Conc. Tole TXIV. cap. Io. ubi sententia triba mibus veluti monitionis loco repetitur. Ergo Excommunicationes latae

sententiae non sunt recenter inventae, nec primis decem . saeculis isnotatae, adeoque earum usus in Ecclesia . sine audacia improbari nequit.

SehoL Godescalcus Rosemundus Theologus Lovaniensis susti Lin suo Consessionali, c. uo. Excommunicationes latae sen- retentiae improbat, & earum usum tolli vult, Et Van-Espen '' ' Iur. EccI. p. 5. t. II. c. 6. asserit , quod per decem saecula ignota suerit excommunicatio latae sententi . I. Quia in antiquis Canonibus non leguntur haec verba: Sit ipso facto excommunicatus. Resp. Leguntur. Saltem aequuvalenter . II. GerSon to m. 5. col. 49. ait . Expediens esset tit omnes constitAtiones senteratiar ex Ommunicatis- , unis latae sententiae in iure Dei statutis contentae, qua rum usus nullus est, aut plus obest, quam prodest, ex-- pressa revocatione cassarentur. Resp. GerSOn noΠ improbat Excommunicationes latae sententiae, sed Sententiam declaratoriam criminis pro soro externo neceSSariam requirit, quae tamen non requiritur in soro interno. Viis k SS. Benedictum XIV. de Gn. dioeces. i. 4. c. 44. f. 4u5. Excommunieationis sententia a solo Praelato se παν

, Ecclesiastico g. 488.); in solos baptizatos, viatores, rationis & doli capaces, ac subditos g. 489.); ob pec

catum externum, mortale completum , & cum contumacia conjunctum serri potest. g. 49o.). Quae vero Husae ab ea incurrenda excusent, & quomodo tortatur, dictum est g. 49i. 492. ). Superest igitur, ut effectus Excommunicationis majoris exponamus. Imus est: Prisatis Sacramentortim actisa, ita ut non possit Excommunicatus Sacramenta licite administrare: c. Si celebrat. de Oer. excom. minist. & passisa, ut non possit ea licite 'recipere: c. Cum H orum, de sent. EX Om.

2dus est: μλatio suffragiorum Ecclesiae, scilicet, Sacrificii, publicarum precum, Indulgentiarum, & actio num quae fiunt nomine Ecclesiae: e. Sacris, de sent.

5tius est: Prisatio Disinorum inciorum, ita ut non possit celebrare Divina ossicia, nec iis interesse: c. R . sponsio , , in Excom. i

127쪽

clesiasticas obtinendas, & possidendas: e. Per ἱnquisArionem , de Elect. 5tus est: Prisatio iurisdictionis, ita ut Excommunicatus non toleratus non tantum illicite, sed etiam invalide exerceat quemcumque actum jurisdictionis spiritua- Iis, & Ecclesiasticae: c. Ad probandum, de sent. rejuae toleratus vero illicite quidem, sed non invalide jurisdictionem exacet, ob bonum commune, & titulum coloratum: I. Barbarius m. de in. Praetor. 6tus est: Irritatio rescriptorum Apostolicorum, ita ut rescriptum Sedis Apostolicae continens gratiam, &concessionem pro tali Excommunicato sit ipso jure irritum: c. Ipso jure, de Rescript. in 6. nisi absolutio a censuris in rescripto sit addita, quod hodie communiter fit. timus .est: Prisatio communicationis forensis, ita ut Excommunicatus non possit esse. Judex ς Advocatus, Testis, etiam in causis civilibus: c. Ad probandum, de

Sent. re jud. ' 8vus est: Prisatio omnis communicationis cmilis cum . fidelibus, ita ut Excommunicatus non toleratu S nec cum, aliis, nec alii cum ipso communicare possint in sequentibus: Os , orare , Uale , communio , menSa , negatur. Ρer os, intelliguntur colloquia, Oscula, litterae, munera . Per orare, publicae preces . Per υale, honorisca salutatio . Per communionem, Societa S Scivilis, commercium in contractibus. Per mensam, comeStio, & coha bitatio: cavs. m. q. 5. Unde qui in his cum Excommunicato non tolerato communicat, peccat mortaliter , &Excommunicationem minorem incurrit. suus est: μιυatio sepulturae Ecclesiasticae: c. Sacris,

de sepult. Si non ante, vel post mortem absolutio data fuerit: & coemeterium, in quo ExcommunicatuS sepelitur , reconciliari debet. Iomus est: Quod si Excommunicatus toto anno con tumaciter in Excommunicatione persistat, contra eum tamquam de haeresi suspectum procedi potest. Trid. Sess. 25. c. 5. δε ref e .n CoroII. Praes. Imo. In casu gravis necessitatis, insa--ασαν miae & jacturae bonorum Excommunicatus occultus li-- - - cite administrat, & suscipit Sacramenta, quia lex Ecclesiae cum tali rigore non obligat: valide autem Semper suscipit Sacramenta, excepto Sacramento Poenitentiae ob indispositionem. Ido. Qui voluntarie in Excommunicatione perdurat, peccat etiam contra praecepta Ecclesiae,

suscipiendi Sacramenta Ρoenitentiae & SS. Eucharistiae . Silo. Sacrificium Missae nomine Christi a Sacerdote pro Excommunicato Vitando sine peccato mortali osterri ne

128쪽

quit: potest tamen in Sacrificio Sacerdos ut persona paraeticularis privatas orationes osterre, ill rque applicare, quod sibi privatim respondet: imo pro Excommunicatis toleratis , V. g. publicis haereticis, in Germania sacrificia & publica suffragia nomine Ecclesiae offerri posse, probant Sal manticenses. Pro vitandis vero orationes privatas sace- Te semper licet o. Licet Excommunicatus obligatus ad Horas, eas privatim recitare teneatur, nequit tamen eas vel in choro cum aliis , 'vel , cum se aliquo privatim Drare, nec potest interesse publicis officiis, Processionibus, solemnibus benedictionibus &c. Item si Diaconus vel Sacerdos excommunicatus privatim Horas recitet, Ioco Dominus υosiscum, debet dicere: Domine, exau-- oec. saltem sub veniali, si vero publice in choro diceret: Dominus vobiscum, peccaret mortaliter, & fieret irregularis. 5to. Excommunicatus non Privatur ingressu Ecclesiae ad fundendas orationes privatas, nec usu 5acrarum imaginum, & aquae benedictae. Si vero non toleratus vult assistere Divinis officiis, debent illa omitti , & moneri, ut exeat; imo etiam vi, licet Clericussit, expelli debet: c. Veniens, de sent. Excom. alias in altero loco sunt complenda: & si Canon Μissae jam inceptus sit, Missa usque ad sumptionem, Sine sequentibus orationibus, compleri debet; astantes autem Sub poena Excummunicationis minoris & sub peccato gravi exire debent . 6to. Praesentatio, Ele Rio , Institutio&c. Excommunicati etiam tolerati, & suam censuram ignorantis, ipso jure irrita est. Si quis vero bona fide Beneficium accepit, eique deservivit, licet cognito impedimento illud debeat dimittere, fructus tamen congruae sustentationi debitos, & bona fide absumptos, quibus ditior factus non est, restituere non tenetur. 7 imo. In civilibus cum Excommunicato communicare licet in Sequentibus casibus : Utile, lex , sumilis , res ignorata snecesse. Utiae, si adsit notabilis utilitas spiritualis, vel corporalis: hinc licet eum monere, concionem coram eo iacere, non tamen ab eo audirer consilium ab eo petere, & eleemosynam dare, vel accipere, si alius non adsit: lectionem Theologicam sacere. Lex Matrimonialis excusat. Unde licet petere, & reddere debitum, &communi opera rem familiarem curare. Humitis, ratione cujus excusantur filii cum parentibus, servi, ancillar& villici cum dominis, Religiosi cum P latis, Clerici

cum Episcopis excommunicatis communicantes: c. Inter alia, de sent. Excom. Res ignorata ; hinc excusat igninrantia juris, & faim, modo non sit assectata. Necesse, scilicet necessitas ad vitandum grave incommodum corporis & animae. Mo. Omnes contrarius initi cum EXcOm-

129쪽

municato validi quidem sunt, sed illieiti. Qui vero b

na fide, vel ex ignorantia cum eo contrahit, cqntra stulis prosequi potest ; si mala fide, a contractu resiliro debet . dum sine gravi incommodo potest. Meto. Hodie post Con cilium Constantiense Excommunicati in Sacris, & poli-ιticis negotiis non sunt vitandi, nisi sint denuntiati, auuno torii Clericorum percussores: Extraυ. - vitanda α. Catalogum Excommunicationum vide apud P. Uoit Theoia moν. et lil. D. GOdeau , Tom. 5. Theqι. mor. 2x-- 496. Excommunicationis minoris essectus sunt Im

Privatio perceptionis Sacramentorum: c. AIt. de rentis

iis.=ii Excom. 2do. Hac Excommunicatione ligatus eligi nomofferetis. debet ad Beneficia Ecclesiastica, & electio est infirma

tione nainori peccat graviter, si sine justa necessitatoe . ' suscipiat Sacramenta Confirmationis, Poenitentiara Eucharistis Ordinis, Extremae Unctionis & Μatrimonii se

non tamen incurrit irregularitatem : si autem talis Sacramenta administret, saltem venialiter ob irrevere tiam peccare videtur. Ido. Excommunicationem minoia rem incurrit, qui cum Excommunicato non tolerato,

exceptis casibus relatis. g. 495. Coroll. ,, communicatis Silo. Ab Excommunicatione minore in foro internostqvivis Sacerdos, ab Ordinario approbatus: in foro extem. no, quivis judex Ecclesiasticus absolvere pntest. surpeth g. 497. Altera Seecie Censurae rit Suspensio, quae est νυ quida censura Ecclesiastica, qua Clerico prohibetur usus kseu exercitium ordinis, vel Ostieii, vel Beneficii. Haec cena sura proinde in solos Clericos cadit. , Schol. Suspensio alia est ab ordine, quae privat usu ordinis, ita ut quis Sacra officia exercere non possit r

alia est ab inficio, quae privat usu jurisdictionis, ita urson possit quis censuras serre, Indulgentias concedere keligere ad Beneficia &c. alia est a Beneficio, quae privatClericum structibus temporalibus sui Beneficir. Rursus Suspensio alia est toralis simpliciter, quae simul ab Ordine, Oiticio & Beneficio Clericum privat: alia est νο-

salis secundum quid, qua Clericus vel tantum ab exeris

citio Ordinis, vel tantum ab exercitio officii, vel tantum a perceptione fructuum Beneficii prohibetur. Haec subdividitur in totalem ab Ordine, vel officio, vel Beneficio, qua Clericus ab omni actu Ordinis, vel juris-dunionis, vel perceptione omnium fructuum Benefici prohibetur : & in partialem ab Ordine, Ossicio vel pe- Meficio , qua solum ab uno vel certis actibu Ordinis , jurisductionis, & perceptione certorum fructuum prohibetur. Suspensio denique alia est latae, alia serendae sententiae o

130쪽

G. Quae de Auelare, subjecto, materia, causiS exiscusam ibus, di modo absolvendi de Censuris in genere dicta sunt 9. 486. 492. ) ; hic etiam de Suspensione Suo mOdo valent. Cuius essectus sunt: Imo. SuspenSus etiam occultus exe Icendo actum, a quo eSt SuspenSus, peccat mortaliter, nisi ignorantia invincibilis, vel necessitas excuSet. 2G. Suspensus a siunctionibus S. Ordinis eas exercens incurrit irregularitatem, si non sit ordo mi nor, & non Sacer ara. c. I. de sent. ει re juae otio. Suspensus a Beneficio, licet sit Occultus, privatur omnibus fructibus sui Beneficii, etiam distributionibus quot bdianis , quo S licite percipere nequit; adeoque ante Sententiam Judicis restituere tenetur. ito. Suspensus illicite novum Beneficium recipit, & collatio est irritanda:

CoroII. Pract. imo. Actus Ordinis a jurisdictione non

dependentes, a suspenso exorciti sunt validi: dependentes Vero a jurisdictione, v. g. absolutio, sunt invalidi, ε' μ - , si suSpensus sit nominatim denuntiatus; secus si non sit, quia tunc Ecclesia in bonum fidelium tolerando suspensum, jurisdictionem ei non adimit. 2do. SuspenSustenetur Horas Canonicas privatim recitare, & alia oneta Beneficit praestare, quia sunt Obligationes annexae seneticio, quod retinet. Stio. Ut sciatur, quo u Sque Suspensio Se extendat, verba ejus consideranda sunt, Ouae strictae Sunt interpretationis. Hinc Suspensio simpliciter

significat Suspensionem ab Ordine, O mcio. & Beneficio . Suspensio ab Osticio significat Suspensionem ab omni osticio ordinis, & jurisdictionis, non vero a Bene licto ; quia unum alterum non comprehendit; unde Beneficii fructus licite percipiuntur, si per alterum munera Beneficii suppleantur : excipiuntur tamen dis tributiones quotidianae, quae non nisi praesentibu S cohseruntur. dii militer suspensus ab Ordine simpliciter, non ideo sua

spenditur a Iurisdictione .. Istor Suspensus a Beneficio

ruod habet in una dioecesi, non est Suspensus a Benencio, quod habet in altera. 5to. Suspensus ab officio Sacerdotis nequit legere Missam, Sacramentum Poeni- tentiae, Extremae iJnctionis, Eucharistiae, solemnis Baa

pii Smi miniStrare; potest tamen minores Ordines exeracere. Suspensus ab Ordine inferiori censet ut etiam suἀSpensus a superiori, si actus sint ita connexi, ut in Oradine Superiori contineatur exercitium in serioris,' a quo qui S Suspensus eSt. . Hinc Sacerdos suspensus ab officio Ulaconi nequit. sacrificare, quia in Sacrificio legitur Evangellum: potest tamen Consessiones audire, & solemniter baptizare, licet non decenter hoc faciat. Episcopus guspenSus a collatione ordinum minorum, potest adhuc

SEARCH

MENU NAVIGATION