장음표시 사용
181쪽
Omnibus Ecclesiii traditum est, quae Ob eXOrtas novas haereses aliqud' magis illud explicantia addiderunt; at Romana Ecclesia iIlud semper intemeratum conserva vit. IlI. Si Apostoli Symbolum composuissent, illud relatum suisset inter Scripturas Canonicas ; frustra nova Symbola prodiissent; illud in Μissa legeretur ; tivox Cathol eam ibi omissa suisset, cum necdum eo tempore Ecclesia per Orbem propagata suerit. Resp. Symbolum non est in Carione. quia traditum non est, ut scribatur, Sed audiendo discatur, & ea, quae in Symbolo contin*ntur, ex S. Scriptura desumpta sunt. In Missa non canitur, quia Nicaeno - Constantinopolitanum sutius est ; utimur tamen eo in Horis Canonicis , & collatione Baptismi. Si vocem Catholaeam velis adjectam esse contra Haereticos, & Schismaticos, parum inrererit.
Sehol. 2. De Auctore Symboli Athanasiani, Quicumque, litigant Critici, uti videre licet apud Μuratorium in Anecdot. tom. a. Nonnulli tribuunt Vigilio Tapsensi, in cujus operibus legitur Josephus Anthelmus illud adscribit Vincentio Lirinensi, in cujus scriptis multa huic
Symbolo correspondentia leguntur. Cardinalis Bona in opere de reb. Litura. tribuit Eusebio Vercellensi. M ratorius Venantio Fortunato , cujus nomen praesert in Manuscripto 6oo. annorum. Multi tribuunt S. Athanasio . Nos putamus, Auctorem ejus non esse S. Athanaissium, sed aliquem nobis ignotum, oui illud ex scriptis S. Athanasii compilavit. Nam I. nullus ante IOOO. amnos hoc Symbolum sub nomine S. Athanasii laudavit di,& inter vetustos Codices sub hoc nomine non reperi tur. 2. S. Athanasius Ioviniano Imperatori Consessio nem fidei petenti, non aliam, nisi Nicaenam submisit. 5. Auetor hujus Symboli suit Latinus ; nam Graeca exemplaria variant, di omnia Latina conspirant, certo indicio, ex Latino in Graecum versum esse, non Vero e Graeco in Latinum. 4. Latini hoc telo non pugnarunt contra Graecos circa controversiam de processione Spiritus S. saltem Latini antiquiores per 5 . annos. 5. In hoc Symbolo refutantur haereses Nestorii, & Eutychetis post S. Athanasium exortae, nec tamen ad illas cons
tandas Veteres illo usi fuerunt. Non obstat Ι. quod Scriptores saeculi Io. Graeci Schismatici, Constas io viretembergensis, & ΜSS. Vaticanum, & Germanense illud S. Athanasio tribuant. Reip Haec omnia Suut recentioris aetatis, nec illis comparanda, in quibus sub nomine S. Athanasii non reperitur. II. In Breviariis S. Athanasio hoc Symbolum adscribitur. Resp. Ideo vo catur Athanasianum, quia ex aureis S. Athanasii disputa- ,
182쪽
De Virtut 3us ΠρoIogicis . ltionibus a Latino Theologo mutuatum fuit, colle ricontra subortas haere Ses sequentes, quae SparSae erant,
sententiis; siquidem S. A thanasius multa etiam scripsit ad posteriores haereticos refellendos. IlI. S. Augustinus' in Ps. tuo. citat illud, suppresso tamen nomine S. Atha nasii, ex hoc Symbolo: Vilius Dei a Patre solo est, non fas ius, nec creatus, syd y'nitus. Et in v. I. Ioan. idem citat S. Doctor sub nomine S. Athanagii, in vetusta editione tui sileensi. Et S. Gregorius Na Z. in or. de
Iuuae Athan. loquitur de Symbolo, & epistola S. Athanasii Joviniano missis. Resp. Nullibi apud S. Iugustinum leguntur verba illa , & citato etiam Codici manutiliena ex annotatione marginali assuta suerunt; quod patet, tum ex collatione optimorum Codicum, tum ex parenthesi textum intercipiente. S. Nazianetenus loquitur de Symbolo Nicaeno , quod Joviniano misisse S. Athanasium testatur Theodoretus I. 4. fist. c. 5.
g. 549. Objectum formale motivum Fidei Theologica
adaequarum eSt summa Dei veritas in dicendo & cognoscendo g. 522. cum Schol. . formais Sohol. Ad objeelum formale motivum Fidei non spe- , ctat auctoritas Ecclesiae, ut infallibilirer directae a Spi- euomodo ritu S. licet enim haec sit Divina directive, non tamen ' 'stri est Divina formaliter motivum autem formale Fidei, debet esse formaliter Divinum. Deinde haec auctoritas emetim Ecclesiae non reperitur in omni assensu Fidei uti patet με tin Fide Angelorum, Prophetarum, & Apostolorum, qui in mysteriis Fidei immediate a Deo instructi suerunt . Hinc licet quoad propositionem credendorum resolutio Fidei fiat in auctoritatem Ecclesiae tamquam in iregulam animatam Fidei, & conditionem applicativam motivi sor malis, quia Fides, & revelatio Divina communiter sunt ObScurae, & a nobis evidenter n3n cognoscuntur ; adeoque adesse debet aliqua regula infallibilis, quae revelata a non revelatis discernat, eaque fidelibus ad credendum proponat, quae regula est Ecclesia t. I. f. 34. : resolutio tamen Fidei quoad assensum Fidei ultimato fit in solam auictoritatem, seu veritatem Divinam revelantem, tamquam in motivum formale assentiendi ; Fides enim quoad assensum ultimato resolvitur in id, quod est motivum formale illius, adeoque quid formaliter Divinum, quod non est aliud, quam increata Dei veritas revelans. Unde non Sequitur, committi circulum vitiosum, quia non fit in eodem genere cauSae, nec sub eadem formalitate. Nam revelatio Divina resolvitur in auctoritatem Ecclesiae, tamquam in conditionem applicantem, & regulam infallibilem crudendi: auctoritas vero Ecclesiae resolvitur in reve-
183쪽
lationem Divinam, tamquam in rationem Armali s
falsum ctandae sunt illius proprietates, quarum Praecipuae sunt, μῆς ες eaertitudo & obsc&ritas. Itaque Imo. Fidei non potest
' ν' subesse salsum ex parte Dei revelantis. Nam impossibile est, primum & essentialem Veritatem mentiri, quia implicat, ut a veritate deficiar; alias enim deficeret a seipsa r. I. g. IIS. Schol.) . Sed Deus est prima & sentialis Veritas t. I. r25. Ergo nequit mentiri; .consequenter ex parte Dei revolantis, Fidei salsum su
dido. Fidei ex parte Eeclesiae res Fidei proponentis' 'salsum subesse non potest . Ecclesia enirm in decidendis Fidei controversiis, & discernenda vera a salsa revelatione est insallibilis t. I. g. 27. & seq. . Ergo ex partae ejus, Fidei falsum subesse nequit. 5tio. Ex parte etiaria credentis Fidei falsum subessct nequit Quippe ratio sor malis naotiva Fidei in credente est prima veritas in dicendo, & cognoscendo g. 540. )-. Sed haec falsum revelare nequit h. i. . Ergo nec eT parte credentis, Fidei salsum subesse potest. Libis, Schol. I. Priscillianistae, qui mendacium esse licitum νυν obje- dicebant, volebant Deum de facto aliquando mentiri,
.sive . adeoque Fidei salsum subesse posse; non solum expa te credemis, Sed etiam ex parte Dei revelantis. I. Li-' cet Deus sit vita per essentiam, potuit tamen mori in humana nutura: ergo licet sit veri as per essentiam, potest tamen mentiri in humana natura. Rem. Dispa ritas est, quod mendaeium sit malum culpae, quod ne . . quit referri in Deum , a quo avertit; unde repugnae
Deo, etiam in humana natura t. D g. Sor. Schol. 2.) At pati & mori est tantum malum poenae, quod in natura assumpta non repugnat. II. De fide est, Christum esse in SS. Eucharistia : sed contingere poteSt ,- eae desectu debitae consecrationis non esse ibi Corpus Christi: ergo saltem ex parte credentis, Fidei falsum subesse potest. Similiter prudentia dictat, esse adorandam Hostiam in Sacrificio consecratam: sed contingere potest νtore eSSe consecratam r ergo prudentia admittit salsita- ,
tem, consequenter & Fides. Resp. Fides credentis non refertur ad has, vel illas species panis, sed ad hoc, quod verum Christi Corpus sit sub speciebus panis,
. . quando rite conSecratur ; unde Fidei falsum non subest .
Debet tamen S. Hostia praesens absolute adorari; nam ad hoc sufficit, quod habeatur certitudo moralis, eam esse rite consecratam ; haec enim satis est ad judicium.
prudentiae, quod est reSula proxima agendorum . Deinde
184쪽
prudentia est virtus intellectualis practica, quae licet admittat falsitatem speculativam, non tamen admittit practicam : hinc licet judicium speculativum, quo judico , hanc Hostiam esse consecratam, sit falsum ; judicium tamen praesticum; quo judico, me posse adorare ΗΟ-Stiam, quam prudenter puto esse consecratam, praelice verum est. FideS autem est virtus intellectualis speculativa, & practica ; unde illi repugnat falsitas tam spe culativa, quam practica . III. Veteres crediderunt, Christum esse nasciturum ; quae fides in multis duravit usque ad praedicationem Evangelii post Christum natum, ubi salsum fuit, eum esse nasciturum. Rem. Ad fidem cre dentis post Christum natum solum spectabat, quod Christum aliquando nasci crederet: temporis autem determinatio, circa quam decipiebatur, non erat ex fide Divina, sed ex conjecturis, & fide humana. IV. Quando
Episcopi alicujus provinciae docent , aliquid fide Divina
credendum esse, rudes saltem illud credent, & tam ea falsum subesse potest. Resp. Si falsum sit, rudes credent fide humana ; non enim assentiuntur iis , quae proponuntur a Pastoribus, quia Deus revelavit, sed quia putant Deum revelasse. V. Ex majori de fide, & minori salsa sequitur conclusio falsa: sed assensus conclusionis sequitur ex ambabus praemissis ergo praemissa de fide influit in conclusionem salsam. Lem. UaISa conclusio in tali Syllogismo causatur a propositione falsa, &inata applicatione syllogigantis, qui detorquet propositionem fide certam ad salsam conclusionem. Schol. 2. Assensus Fidei Divinae, licet ejus certitudo non sit Summa intensive, cum in uno sit intensior, quam in altero, sicut actus amoris; e t tamen certissimus appretiative, quia adhaeret Objecto propter veracitatem Divinam, & veritatem objecti crediti in actu exercito praesert omni alteri veritati. Hinc cum motivum Dei testincantis sit sortius omni humana ratione, etiam Fides Omni scientia est certior. Formido vel dubitatio, quam fideles patiuntur circa Veritates Fidei, non Oritur ex motivo formali assensus, sed ex
imbecillitate intelledius non potentis persecte objectum
g. 551. Objectum Fidei necessario est obscurum. Hinc
ad Bebr..II. trades dicitur , arptimentum rerum non parentium. Et juxta S. Augustinum tr. 2 o. in Joan. Fides est credere, quod non vides. Ratio est, quia per
obscuritatem ab omnibus aliis habitibus intellectualibus distinguitur. Certe objectum Fidei non potest per Semovere intellectum, vel sensum ad sui cognitionem, cum neque sit adin tar primorum principiorum , quae e
185쪽
' i5ό . . i. . capta XI. 'ipsis terminis innotescunt , neque adinstar concIusionis, quae ex principiis per evidentem consequentiam deducitur: neque aliquid sensibile, quod sensibus percipiatur.
A- Λ3. schol. Quaeritur hic, an si quis claro, immediate, &scuritas evidenter cognoscat, rem aliquam esse a Deo revela-
ἡ b. tam, qualiter Beatissima Virgo Conceptionem , & Na- πὲ, tivitatem Christi cognovit, illi adhuc possit Fide Divi-
iu attr- na assentdi. Respondetur affirmative, quia evidentia in ε ' attestante relinquit adhuc rem revelatam in se obscuram ; non enim demonstrat connexionem praedicati cum subjecto, sed tantum esse revelatam, & ut talem esse
Μν σνe- g. 552. Licet autem objectum Fidei sit obscurum, si i Idvsteria tamen Fidei nostrae sunt evidenter credibilia .
me. udo. Illud est evidenter credibile, scilicet evidentia morali excludente omne rationabile dubium, , quod ido neis testibus, signis, & aliis argumentis extrinsecis probatur; nam ex his desumitur credibilitas: sed hujusmo. di sunt Fidei nostra: Mysteria, uti patet ex motiviseredibilitatis a S. Augustino in II. Cis. Dei, & aliis PP. & ab H uetio de dona. Mans. explicatis: quorum Mis Ioa Prinatim est impletio Vaticiniorum de Nativitate, vi-ere ribi, niorte & doctrina Auctoris Legis Evangelicae. seMndum est modus mirabilis, quo Christiana Beligio in universo orbe celerrime post Christi mortem perpaucos & pauperes piscatores, non armorum Potontia,n Μagnatum favore, non opum & voluptatum illecebra, sed Christi virtute propagata suit: & quidem do. ctrina earnali homini adeo contraria, cui se non Solum rudes, sad etiam doctis almi subjecerunt, uuae crevit in mediis acerrimis persecutionibus, & tot Μartyrum Samguine confirmata fuit. Tertium sunt miracula in ejus confirmationem Pa
Otiartum est Sanctitas Auctoris Religionis nostris Chri- .sti, ejus Discipulorum, & eorum, oui eam scriptis, facts, & sanguino defenderunt: item cloetrinae hujus puritas, quae vitia damnat, virtutes commendat. Quiatum est ejus antiquitas ; a Christo enim landata, ad haec usque tempora perduravit t. I. g. Ι7. ). Sextum est consensus Doctorum in asserendis Fidei dogmatibus t. r. f. i6. . Certe haec motiva in nulla
alia Beligione raperiuntur, uti examinanti facile patebio.
186쪽
. De Viriotibus Theologicis . I 55
... MAOI. Dices I. Fidei nostrae ΜΥSteria non sunt evi- .ra visu. denter Vera, nec evidenter possibilia : ergo nec evidenter turo.--
credibilia. Resp. Disparitas est, quod veritas, & possi. st 'bilitas sumatur ab intrinsecis rei praedicatis: credibilitas vero a motivis & testimoniis extrinsecis . I l. Cognitio illa evidens credibilitatis nec est, a lumine Fidei, quia etiam est in illis, qui disponuntur ad Fidem, antequam lumen Fidei eis luceat: nec est alumine naturali, quod Fidem supernaturalem ut po4sibilem non potest cognoscere. Resp. Juxta nonnullos illi, qui disponuntur ad Fidem , cognoscunt credibilitatem , & possibilitatem Fidei supernaturalis in communi, lumine naturali, licet non in particulari determinatam. Alii dicunt, eos illam cognoscere lumine supernaturali , seia illuytrationibus actualibus. III. Si Mysteria Fidei essent evidenter credibilia, tunc illi, quibus aequaliter proponerentur, Omnes crederent ; quod tamen falsum est. Resp. Fallit sequela: tum quia non omnes debite attendunt, sed ex pravitate
inde his ab eorum .examine mentem abstrahunt: tum
quia plures interiori illuatrationi obicem ponunt. g. 555 Ex dictis hucusque de objecto, & proprietati- Astiabus Fidei Theologicae colligitur, quid rcquiratur ad β qadium Fidei internum & externum. Itaque Actus Fili σμ 4rinterritis eSt firmus mentis assensus rei a Deo revelatae,& ab Ecclesia propositae propter primam veritatem. Actus Fidei externus est, quo internus externe manifestatur. Sesol. Ut mens rei revelatae firmum praebeat assen- R. A / Sima, requiritur 3. Perceptio eorum, quae pmdicantur ;nam Fides ex auditu, auditus autem per verbum Chri- dii Msti. 2. Examen mentis, an qui verba facit, fidem me- reatur; nam Eccli. I9. υ. 4. Qui cito credit, Imis osteordo. 5. Judicium, quo mens ponderatis motivis credibilitatis certo judicat, omnino credibilia esse, quae dicuntur. 4. Alterum judicium, quo mens decernit, rem hic & nunc esse credendam. 5. Actus voluntatis, qui dicitur pia motio seu aneetio credulitatis, qua voluntas imperat intellectui, ut veritati revelatae, & sufficienter propositae firmum assensum praebeat. Varias quaestiones circa haec movet Μuratorius, sive Lamindus Pritannus in opere de moder. Ingen. in negot. Rel. Notandum etiam est, aliud esse credere Deo, credere Deum, & credere in Deum. Credere Deo, mi credere, Vera esse, quae Deus dixit, ob infinitam ejus veritatem. Credere Deum, e Si credere, Deum esse, ob ejus summam veritatem: hi actus sunt actus Fidei informes, & conveniunt etiam peccatoribus . Credere in Deum, est credere Deum non
simpliciter , sed ex affectu charitatis tendentis in Deum
187쪽
g. 554. Λd actum igitur Fidei internum necessario prae-π' u requiritur invidentia credibilitatis . Nam Innocentius XI :, ἡ ιι damnaVit hanc propositionem 2I. Assensus Fidei superia
eviden- natAralis, Atilis ad salutem stat cum notitia solum
ei probabili reυslationis, imo formidine, qua quis formidat ut non sis locutus Deus. Ratio est, qui ad credendum Fide Divina requiritur voluntas credendi firmissima , quae tamen sine evidentia credibilitatis haberi sequit; siquidem per opinionem probabilem absque imprudentia facile in contrarium mutari pOSSet. Schol. Scotistae negant, ad assensum Fidei requiri piam motionem voluntatis g. 555. Schol. sed communior est sententia in Scholis , eam requiri . I. Quia ad Rom iniunυ- io. dicitur: Corde creditur ad justitiam e id est voluntate movente intellectum ad credendum, uti exponir S. Thomas Iect. 2. & innuit S. Augustinuῖ tr. 26. in Ioano Credere non potest , nisi volens . 2. Intellestus non 'de terminriux, nisi vel ab objecto evidente, vel a Voluntate. Sed ad assensum Fidei non determinatur ab objecto evidente, quia hoc est obscurum g. 55 i. ). Ergo a voluntate. Deinde . actus Fidei est liber quoad exercitium , & speciem in ratione assensus potius, quam dissensus i ergo eget motione voluntatis , qua determinetur ad as senSum potius, quam dissensum. Non obstat Ι. quod ad assensum fidei humanae non requiratur motio voluntatis: ergo nec ad assensum Fidei Divinae. Resp. Disparitanest, quod actus Fidei Divinae sit super naturalis, firmior P& dilucilior actu fidei humanae . II. Daemo S credundsine pia motione voluntatis. Resp. Credunt fide naturali , convicti evidentia signorum, non vero Fide Divina oIII. Voluntas movet intellectum solum quoad exercilium, non vero quoad Specrem . Resp. Non movet quoad speciem, ri objectum sit evidens , secus, si obscurum fuerit.
g. 555. Indicium credibilitatis practicu nT, & pia motio voluntatis sunt ab amisio gratiae, & aliquid superati alii , naturale y alias enim Fides & initium salutis esset a. με nobis, quod in Pelagianis refutatum suit t. i. g. 345. γυ
his, ,is Schol. Pia haec motio Voluntaris uon esti amor chaia perositi. FitatiS ; alioquin peccator non posset elicere actum Videi rates a quod alibi refutabitur. Est ergo pia hare motio quae-Hoti Oi,, Gam complacentia erga Summam ' Dei veritatem , vi=ia in cujus voluntaS intellectum ad firmissimum, assensum deciliis 3 terminat.
Rς ε Coroll. Praes. imo. Ad actum Fidei supernaturale ni 22., ex parte intellectus requiritur notitia Mysteriorum, & flustratio Spiritus S. qua homo incipit inquirere, & coingnoscere motiva credibilitatis , quibus evidenter persu ', nd;
188쪽
cleatur, quod hoc vel illud objectum re vera sit revela tum, ideoque possit, & debeat firmissimo assensu credi : & hoc vocatur judicium credenditatis propter Divi-Nam revelationem. 2do. Ex parte voluntatis requiriturpia astereo submittendi intellectum suum in re quantumvis obscura auctoritati Dei dicentis .f. 556. Aliquis actus Fidei supernaturalis internus suit A somni tempore adultis necessarius necessitate medii ad f' i ς ε salutem. Nam ad Hobr. II. dicitur: sue fide impos- , sis, o sibile est placere Deo. Ubi Apostolum de Fide super- cetii stonaturali loqui. patet ex eo, quia paullo ante Fidem de-η
finiverat, quod sit sperandartim s&bstantia rerum, argumentum non amarenitam . Et ChriStus, Marc. tili.
ait : Uui non crediderit, condemnabitan . Ubi iterum sermo est de Fide in Evangelium, consequenter de Fide . supernaturali. Et Ioan. 5. Qui non credit, Iam Icidicatus est. Scilicet Fide Divina; nam subditur: Quia non credit in nomine Unigeniti FFlii Dei. Et Tridentiarum Sess. 6. cap. 7. ait, baptismum esse Sacramentum
Fidei , sine qua nulli unquam contigit justificatio. Et cm. 8. Fides est salutis humanae initium, fundamen-rum , s radix omnis justificationis, sine qua impossibile est placere Deo, in ad filiorrem ejus consortium te enire. Unde etiam infantibus Fides habitualis est necessaria necessitate medii ad salutem. Solol. Deistae negant, Fidem aliquam supernaturalem esse necessariam ad salutem , sed sufficere Religionem naturalem. Sed eos resutavimus in diss. Prooem . t. I. g. 5. cum Schol. ). g. 557. I. In omni statu & tempore explicite creden- ouae. dum suit necessitate medii, ita ut aliquis salvari nonnam φη- potuerit, Deum existere ut A uctorem supernaturalem gratiae, & remuneratorem gloriar. Ita docet Apostolus υ, γ'
rid Hebr. II. Accedentem ad Deam oportet credere, quia est , est tuq&iventibus se remunerator sit. Apostolum
hic loqui de Deo remuneratore in Ordine supernaturali, constat, tum quia dicit, oportet credere, scilicet ea Fide , quae eSt sperandarum substantia rerum oec. adeoque supernaturali: tum quia in eodem capite de Abraham subdit, quod cum aliis Patribus meliorem patriam oppeteret, id est coelestem & de Μoyse , quod thesauro
AEgyptiorum contempto aspiceret in remunerationem, id est coeleStem . 2. Item pro omni statu & tempore necessitate medii
raecessaria fuit aliqua Fides Incarnationis . Sic ad GaI. . dicitur: Non justificatur somo ex operibus legis, Misi per fidem Iesu Gristi . Et AH. 4. Non est in aliis .ssuo alto Salus I nec enim aliud nomen est sub caeso δε-
189쪽
tim lominibus, ιn quo oporteat nos sareos fieri. Pro positio est universalis ad malium Statum & tempus restricta . Deinde nos non salvamur absque Fide Incarnationis i ergo nec antiqui sine ea saltem implicita salvati sunt; nam Fides nostra , & veteriin ante Evangelium quoad Substantiam eadem est: 2. AEE Cor. . Habentes eumdem spiritum Fidei. Denique sicuti necessaria est redemptio Christi, sita & Fides illius , per quam nobis ap plicatur redemptio: ad inom. i5. Itistitia Dei per FAuum Iesu Christi in omnes, oe sver omnes. Sed redemptio Christi pro quovis tempore post peccatum fuit necessaria necessitate medii ad salutem: ergo etiam Fides in Christum . . AH AJes Schol. 3. Nonnulli negant, in hoc statu post Evange- si sium pso mulgatum Fidem explicitam Incarnationis. &-,,;.-ι, SS. I rinitatis esse necesSitate medii necessariam ad sa- ν Tr. lutem. Canus vero vult, eam Solum esse necessariam
i i ael glorificationem, non vero ad justificationem. Certum .. ,. ia est, in veteri lege Fidem implicitam Incarnationis titi. 3 SS. Trinitatis saltem communi populo suffecisse ad saulutem. 4st post Evangelium sufficienter promulgatum,
imo. Fides Incarnarionis explicita necessitate medii necessaria est ad salutem . Ita I. ait Christus , Joan. I. Stetit uostses exaltaυit serpentem in deserto, ita exaltari oportet FFIium hominis , ur omnis, qui credit in ipsum , non pereat , sed habeat υitam aeternam. sed aspedius serpentis erat medium necessarium ad salutemi corporis . Ergo & Fides in Christum ad salutem animae , & quidem explicita; nam subditur : Qui credit in eum, non iudicWtur, qui autem non credit, jam judicatus est, quia non credit in nomine Unigeniti Filii. Dei . Item Marc. tiIt. Praedicate Gangelium omni creaturae e qui creditareis, s baptizatus fuerit, samus erit ;qui υero non crediderit, condemnabitur . Ergo ad salutem absolute necessarium est, credere Evangelium, quod Mysterium Incarnationis explicite continet . Et
Isan. 34. Christus ait S Creditis in Deum , in me eredite. Ubi parem exigit Fidem de Deo & seipso . Sed Fides in Deum explicita requiritur. Ergo & in Christum. Unde Tridentinum Sess. 6. cap. 6. ait, requiri, ut credatur illud imprimis , a Deo justificari impium per
Fratiam ejus , par redemptionem, quae est in Christo Iesu. Ergo requirit Fidem explicitam Incarnationis, &quidem imprimis, id est necessitate medii. I. Ita docet S. Augustinus I. de corrept. cr grat. c. 7. Ab hac δε- mnatione non se Iiberabunt, qui poterunt dicere , re non. auta sis Evangestum . Et S. Bernardus ep. 77. ait, B prasruum aliquando Posae suppleri s non υero fidem Mam
190쪽
helii explicitam . Et S. ThomaS 2. 2. o. 7. concludit fPost tempus gratiae revelatae tam majores, qNam minores tenent&r habere Fidem explicitam de Mysteriis Ciristi. Et in Symbolo Athanasiano , post explicata Mysteria SS. Trinitatis & Incarnationis, subditur: Haec est Fides Carholica, quam nisi quisque fideliter , firmiterque credidestit, salvus esse non poterιt . 5. Ratio est et
In Lege Evangelica persectior Fides Incarnationis requiritur, quam in veteri: sed in veteri Fides implicita In carnationis necessitate medii requirebat ut g. 555. n. I. 1ergo in nova explicita requiritur. Ex hoc fluit 2 o. quod etiam Fides explicita SS. Trinitatis in nova Lege sit necessaria necessitate medii ad saturem, tum ex citato loco Marc. tiis. tum ex eo ue quod Fides explicita Incarnationis Sit necessaria, quae nequit haberi sine Fide explicita FS. Trinitatis, scilicet, quod Filius Dei sit inacarnatus, & conceptus de Spiritu S. 3tio. fuit, Fidem explicitam Incarnationis & SS. Trinitatis non solum ad glorificationem, sed Ptiana ad justificationem esse necA-μ Sariam necessitate inaedii, tum ex locis Ioian. S. & Marcitiit. citatis, & ex Tridentino, quod non solum agit de glorificatione, sed de justificatione : imo Joan. 5. Chri stus non solum dicit, quod, qui incredulus est Filio Dei, non videbit vitam, sed addit, ραιὰ ira Dei maneat super eum , id est, remaneat peccator, & injustus: tu in quia justus est filius Dei adoptivus , & haeres gloriae. Ergo si Fides h:ec implicita suffcit ad justificatio nem, susscit et icim ad glorificationem, quod est contra Canum. Non obstat I. quod ad Hebr. II. requiratur tantum Fides in Deum resmuneratorem: & Cornelitis dicitur justus, antequam haec Mysteria a S. Petro didicit. Nesp. Apostolus non dicit, susscit , sed oportet credere; unde Fidem explicitam Incarnationis, & SS. Trinitatis non excludit. Cornelius vel justificatus suit per Fidem implicitam horum Myseteriorum, ob Evangelium nondum sufficienter promulgato in vel ante justificatio , nem a S. Petro de his Mysteriis instructus suit, & dicitur justus a nuntiis a se missis, id est, bene moratus; nam illi ignorabant, in quo vera justitia consisteret. II. Qui habet Fidem explicitam Dei remuneratoris super naturalis, potest elicere persitiam Contritionem ,& Charitatem: ergo justificari. Resp. Potest quidem elicere, attenta sola rei natura, non vero Ordinatione I ei, qui nemini vult dare gratiam effficacem verae Con- . tritionis sine Fide explicita Incarnationis, & SS. Trinutatis . III. Puer in sylvis enutritus vivens secundum rectam rationem: item perveniens ad primum instanS ra xionis: irem surdus & mutus, nil audientes de Evanee-