장음표시 사용
261쪽
tamen us*ae ad Pentecosten Jejunium cessavit ex more antiquissimo , c. Scire , d. 76.s a is, Schol. 5. Statio, Jejunium, & Vigilia re ipsa quidem visitio disterunt; sed quia subinde in eosdem dies concurrebant, σφή in promiscue a Scriptoribus Ecclesiasticis usurpantur. Nam Missa olim in diebus Jejuniorum post meridiem celebrari solebat, cui postea Oflacium vespertinum annectebatur, quo toto tempore populus Christianus orationi intentus perstabat in Ecclesia , neque prius ad cibum sumendum discedere uudebat, c. I . Soleur, de cons. E. I. unde Jejunium, propter conjunctam in Ecclesia diuturnam commorationem VStatio dicebatur : postea vero upus obtinuit, ut aliorum solemnium dierum, quibus non jejunabatur, in Ecclesia commorationes, Stationes dic rentur . Deinde quia populus Christianus pridie solemnium Festorum post solutam Stationem, & sumptum cibum, nocturno tempore ad Ecclesiam revertebatur, ut ibi in
oratione vigilaret, dum Clerici nocturnas preces ad mo dum Vigiliarum instituebant; ideo 'plerumque Vigilia post Jejunium, & Stationem sequebatur, licet Vigilia: sine Jejunio, Statio sine Vigilia esse possint. ybi-;o f59. Jejunia ab Ecclesia certis temporibus praecepta πιe- suo peccato mortali obligant. Nam Jejunium ob suam
stismo iteria gravis: ergo ejus p eeptum graviter obligat Ii. g. 4 5. . Hinc merito ab Alexandro VII. damnata est haec propositio Frangens jejunium, ad quod ten
2 rur, non peccat mortaliter, nisi ex contemptu, veI
nobedientia hoc faciat, puta, quia non muli se subin
FHυυου- - Sebia. Objiciunt Protestantes I. Obligatio Jejuniorum ρος- spe flat ad jugum Legis Mosaicae: & Jejunia Catholico- ρ' ε' rum sunt eadem cum Jejuniis Μontanistarum certis dumibus jejunantium: ergo non obligant. Resp. Jejunia spe-ictant ad praecepta Legis moralia, quae non sunt abroga ta. Error Μontanistarum fuit, quod duas Quadragesimas ex lege a ΜOnrano lata , & fanaticis ejus propheμtiis innixa observarent. II. Lucae 5. Christus ait, discu pulos suos tunc jejunaturos, quando Sponsus ab eis recedet: sed a justis non recedit : ergo nec jejunare debent. Res Christus Sponsum se vocat, & discipulosi Suos quasi pronubos , quibus non competebat Jejunium s. exrraordinarium, quamdiu ChriStus cum eis erat corpo-i raliter, ob dies laetitiae; bene vero, quando corporaliter ab iis recessit. III. Cassianus couat. Ista. dicit, justos quadragesimalis Jejunii lege Eon teneri, sed tantum mundanos, & vitiis deditos. Resp. Cassianus loquitur de te Ee mala cogente, non vero dirigente. Addit, justos
262쪽
Do Virtutuus CardinaIssus . Grsolvere sine dispensatione Jejunium posse ; Sed tunc s
luna, quando necessitas urget, quam Veram eSSe de iu-Stis pra Sumitur . , 64o. Ad Jejunium Ecclesiasticum requiritur Im O. ReatiLCiborum delectus, seu abstinentia a carnibus: Const. sita sa vorr. I. 5. Origene l. 5. in Iob &c. imo etiam in non I '
nullis locis a lacte, caseo & ovis. Olim etiam a vino abstinebatur, teste orirene, S. Basilio &c. Sex diebus inret . Hebdomada: Sanctae cibis tantum aridis, sale, pane & si oleribus, & potu aquae fideles reficiebantur, teste S. Epi ' 'U' 'phanio haeλ. I. In Parasceve vero, & Sabbato S. Omni-NO Jejuni Perseverabant, Teste Alcuino de Dis. olso. dido. Requiritur Abstinentia a secunda resectone, uti Una re- patet eX tradit lone, ex qua constat, unicam solum- ς' ρ' motio resectionem in diebus Jejunii in usu fuisse. Qua, Collatiore Collatio Seu cinnula vespertina olim ignota suit . Huic re Occasionem praebuit usus quorumdam Μonachorum bi-ὰbendi ante Collationem, seu letaonem spiritualem, quae vespere ante Completorium seri solebat, cui potui, ne noceret panis Seu alterius cibi frustulum additum fuit:
e. S Jejuniorum ob hunc potum Collatio in Reiectorio legebatur, adytus ad Besectorium dictus
est, are Gel Cotiationem , & serotina illa resectiuncula ollatio dicta fuit. Haec collatiuncula tandem aliqualiter aucta tuli, quando tempus releetionis a ve pera ad meridiem tranStatu ita fuit, ne ieiunos somnus omnino 1ugeret, eamque Ecclesia hodie dum permittit. otio. Requirirur certum tempus resedlionis, ut non Temhus prandium, sed coma sit. Sic olim hora diei nona, sen ηυς' nOS tra pomeridiana Jejunium solvebatur, teste di. Athanasio I. de Met. In Quadragesima vero usque ad vesperam JeJunabatur e S. Basilius or. r. de Fejun. v m. vero posterioribus temporibus homines propter animi & corporis infirmitatem, in Jejunio ramdiu non perSeverarent, anticipatum test communi Ecclesiarum consuetudine tempus tum officii Divini, tum coen indi , quod hodie etiam in Quadragesima est circa meridiem vel hora, vel Sesquihora ante meridiem. Coroll. Praes. Imo. Prohibitus est in diebus Jejunii & Reibi- abstinentiae usus lardi , adipis & pinguedinis anseri nae; Vμ' 'rnam colaSuetudo, quae etiam post damnatam pro DOSitionem 52. ab Alexandro VII. adhuc licitiam faciat in nonnullis regionibus usum ovorum & lata ciniorum , non Ideo permittit usum tardi: & periculum seret , ne haec 1lcentia etiam Se extenderet ad intestina animalium , sar- camina, & jusculum exrcarnibus, quae certo Sunt prohi-hlta . I robabilitas tamen sententiae contrariae/ad hoc. ser vire Potest prudenti Consessario, ut pauperibus Ob Mς-
263쪽
eessitatem usum adipis , & pinguedinis doneedere pio sis,
udo. Usus cujuscumque potus quacumque hora die Ja junii , servata temperantia, licitus est, si potius ad di, gestionem ciborum, vel ad sedandam sitim , quam ad tritionem sumatur: hinc etiam ne potus noceat, libcet etiam extra coenulam pauxillum panis ad hanstum sumere, nisi tamen Saepius reperatur, quia a Iias multa modica in effectu nutritionis. coalescerent in quantitatem ad mortale sufficientem, uti patet ex prop. 26. ab Alexandro VII. damnara . Irio. Potus T re & C eo non violani Jejunium, quia sunt tantum potus & parum nutriunt, nisi illis notabilior lactis quantitas admisceatur. Idem de Cioceolaia dicendum , dummodo non instar densae pultis in magna quantitate sumatur: hinc etiam He-ctuam in parva quantitate ad digestionem ciborum sum. pia non violani Jejunium, juxta S. Thomam 2. 2. q. I Q. a. l. ad 5. Oo. In una resectione die Jejunii permissa ali quanto plus cibi more solito, Servata tamen temperam tia , sine peccato sumi potest. 5to. Resectio unica de bet esse moraliter continuata, ne fiat repetita . Si tamen ab illa discedere cogaris; consecto negotio reverti Potes, eamque complere, quia una est moraliter. Qui
tamen ab ea suffcienter resectus surgit, animo non revertendi, nequit iterum accumbete, & comedereo Les ius tamen putat, posse talem mutata intentione rever- ti ad convivas, a quibus recesserat, quia prandium adhuc
durat. Similiter excusantur lectores, & ministri mensae in Μonasteriis, si aliquid prius accipiant, tum quia fa-eiunt, ut omium suum melius expleant, tum quia est resectio inchoata , quae ex justa causa interrumpitur. 6to.
Qui in die Jejunii saepius modicum quid comedit, vi Iat Jejunium, si ad quantitarem collationis v. g. perveniat, juxta propositionem 25. ab Alexandro VII. da. mnatam. mo. Qui in die Jejunii semel buccellam carnis modicam comedit, vel coquus parum carnis adim,star nucis avellanae, Vel unius unciae priegustans, gra
viter non peccat. 8υo. Qui eadem die Jejunii saepius notabilem partem carnis comedit, toties peccat, quoties sumit, quia hoc praeceptum semper obligat. Si quis vero per binam resectionem jam violavit Jejunium, non
peccat sumendo tertiam sine carnibus, quia substantia Jejunii jam violata est. Licet vero talis per tertiam resectionem non peccet, attamen juxta communiorem Semrentiam novae hae resectiones peccatum aggravant, uti docet S. Antoninus 2. pari. t. 6. 9no. Pro collationa vespertina ratione ciborum εpectandus est mos regionis,
pro quo apud nos etiam cibos coctos sumere licet. Ra-t tisne quantitatis attendenda est regionum & personarum.
264쪽
diversitas: cavendum semper, ne coenula in coenam abeat. Quartam partem integrae coenae Regina idus assignat . Excessus autem in collatione ad mortale sufficiens est
talis, qui ad alteram collationem suffceret. Iomo. Licitum eri, collationem circa meridiem capere, plena resectione ad vesperam dilata, si justa causa itineris vel studii occurrat; sine hac erit veniale. ramo. Horam reinfectionis anticipare, si sine justa eausa fiat, hodie nomnisi veniale eSt. g. 641. Causae excusantes a Jejunio Ecclesiastico sunt: cautis ait. Dispensatio Superioris. I. Impotentia physica, & mo- Ie oratis. b. Labor, vel ossicium. 4. Pietas, vel majus bo- .
- CoroII. Hari. Imo. Episcopus in lege Jejunii dispensa R. .ia potest, & quando hic adiri non potest, etiam Paro- vunturchus, cum aliquo suo Parochiano . Item Superiores Ora εδε ε dinum Religiosorum cum suis Religiosis subditis. Confessarii vero, Medici & Abbatissae ex desectu jurisdictionis in soro externo dispensare non possunt, Sed tantum' pro sua peritia declarare, quod adsit legitima causa non jejunandi. 2do. Qui habet dispensationem circa esum carnium, non potest hoc ipso duplicem resectionem sumere, quia sunt materiae divisibiles. Unde communiter. -in dispensatione secunda resectio non conceditur: & hoc etiam praecipit Benedictus XIV. ln Constit. Non ambiagimus . In suprema. Si fraternitas. Libentissime quia
tam e ubi monet & instruit Episcopos, quomodo in dispensatione Quadragesimae gerere se debeant. 5tio. Ra . tione impotentiae excusantur a Jejunio aegroti, convale. Scentes, praegnantes, lactentes, pauperes Ostiatim memdicantes; di omnes, qui tantum habere non pOSsunt, quod eis ad unicam refereonem suffciat: laborantibus aetiam apud haereticos esus carnium permitti potest, si fiat sine scandalo. Consuetudo etiam toleratur, ut finiatis Bacchanaliis reliquiae carnium dentur pauperibus ab sumendae. Si impotentia sit certa, licet ex culpa comtracta, per se excusat: si dubia , petenda est dispensatio. ito. Ratione aetatis duplicem plenam resemonem
sumere possunt juveneS anIe annum 2 l. aetatis, qui abum dantiori alimento egent: senes, qui Sexaginta annos compleverunt , adeoque juxta P. Layman habent pro se prae sumptionem de desectu virium, ob desectum caloris; ubi tamen apud bonos Christianos, si necdum incommoda senii sentiant, praesumptio desectus virium cedere debet veritati. 5to. Γxcusat ab unica resectone labor
cum Jejunio non conjungibilis, uti agricultura, & illo rum opificum, quorum labor sine notabili defatigatione corporis exerceri non potest, uti Fabrorum, Pistorum,
265쪽
'os O ' i caput XII. . , 'iFullonum, Coementariorum , Coriariorum, Textorum e
non vero litteras ponentium, pictorum, Sartornm, S torum, corium tantum scindentium, scribae, barbito fores. Quod autem non omnes corporaliter laborantes
a Jejunio excusentur, patet ex propositione So. ab Aleia xandro VII. damnata. Opifices tamen ob laborem a Jejunio etiam illis diebus excusantur, in quibus Vacant, ad vires reparandas & conservandas . Si tamen pluribus diebus a gravioribus laboribus abstinerent, a jejunio non
excusarentur. 6to. Non excusantur, qui iter unius diei equitando faciunt, sive necessarium sit, Sive non, uti patet ex propositione 5 i. ab Alexandro VII. damnata: secus est, si iter sit arduum & necessarium, in quo omnes communiter defatigantur, uti iter pedestre majoris partis unius diei, vel equestre plurium dierum. mo. Qui ultro se defatigat ludo pilae, venatione &c. in diei Jejunii, tenetur jejunare, quia lex jubet etiam
removere impedimenta a Jejunio impedientia; unde cessat jus, quod ad has actiones habet. Ex capite tamen laboris subinde etiam Concionatores & Prosessores quotidie sere concionantes, & docentes, Consessarii, Cantores, Advocati, Iudices, Μedici, & alii extraordin ria ingenii occupatione assiduo intenti, ita ut cum I
junio ossicium suum nullo modo obire queant, excusam
tur. Ita P. Ricci in P. Reistensiue l. 8υo. Ratione pietatis & majoris boni excusantur , qui Opera charitatis, misericordiae corporalia S spiritualia exercent etiam ob mercedem , quando cum Jejunio illa non possunt peragere, uti Infirmarii, L ndimagistri, uxor, quae iram mariti estugere nequit, nisi cum eo coenet; si tamen hoc in contemptum Religionis non exigat. Ob opus vero conjugale nec maritus, nec uxor, juxta Ill. I . Goudeau, a Jejunio excusatur, quia primis Ecclesiae temporibus
a carnali commercio conjuges Omnino abstinebant. Μulto minus puellae aut mulieres eximi debent , metuentes,ne Jejunio eorum Venustas minuatur.
f. 642. Abstinentiae opponitur Gtila, quae est inordinatus appetitus cibi & potus, spectati ut deleelabilis. g. 645. Gula Imo. est peccatum, quia in cibo & potu non Servat modum a reista ratione praescrietum,
quae dictat, ita sumendum esse alimentum, ut utile sit vitae, & sanitati g. 642. ergo est peccatum.
2σο. Gula subinde est peccatum mortale, Subinde V
Uale. Nam inordinatus cibi appetitus vel tollit ordinem rationis circa finem, dum homo ita delectationi gulae adhaeret, ut paratus sit ad satisfaciendum suo appetitui transgredi praecepta sub mortali obligantia ; & sic eris Peccarum mortale: vel tollit ordinem rationis tantum
266쪽
De Virtur,ueus Cardinaligus. Hrca media, quando gulae ita ipordinate adhaeret, ut tamen nolit violare praecepta gravia ; & sic erit veniale. orio. Peccatum gulae quinque modis committitur . stiis. Praepropere, laute, nimis, ardenter, StudiOSe comedendo: Iacite, quaerendo alimenta pretiosiora: sttidioio , f 'quaerendo cibos nimis accurate praeparatOS nimis, excedendo in quantitate: praepropere,opraeveniendo tempta S ardenter , Voraciter comedendo . to. Gula est peccatum capitale, quae Suas habet ma- Ese peelas filias, Seu vitia, quae ex ea oriuntur: & quidem mex parte mima: I. Hebetudo mentis, seu rationis ob ci horum sum os caput perturbanteS . I. Inepta Glitia, dum
appetitus excitatur ad tripudia , & ludos illiberades, & lingua in multiloquia se est undit . 5. Scti; rLIitas , quando fit excessus in jocis. 4. Immunditia ex
parte corporiS secun i qm inordinarum emisSionem quarumdam superfluitatum, & maxime seminis. Coroll. Praci. Imo. Quando quis, praeci Se proprer dele- Resof-ctationem ut finem , non Vero tamquam medium co- τμη medit,i Peccat, uti patet ex propos. ab Innocentio XI. damnata. Sumere Vero tantum cibi, ni Vomitus Sequa- Iur, Per Se Solum Veniale est. Mortale vero est, si quis ob solam voluptatem usque ad vomitum scienter .se ingurgitet, Vel ;Po Si Sumptum cibum vomitum proV0.cet, mi iterum eX SOla voluptate comedat, quod bestiale est. Ido. Vesci carne humana mortale peccatum eSt, tum quia est contra ordinem naturae exigentem , ut qdis
cibo seipso inferiori vescatur: tum quia sic allicerentur homines ad alios occidendos, ut illis pro cibo uterentur licet tamen vesci carne humana in extrema necessitate, quia sic non de honoratur humana natura, sed a .morte vindicatur. Item licet uti medicamentis ex humana carne , Sanguine, Vel lacte consectis ad morbum depellendum . Stro. Gula est peccatum mortale, Si per eam sanitati graviter noceatur. g. 644. Altera species Temperantiae est Sobrietas , quae sobrie- est virtus moderans affectum & usum potus inebri intis. νώ qui 'g. 645. Sobrietati opponitur Ebrieras, quae est volun- ο etas rarius excessus in potu inebriante, usque ad desectum ς' 'usus rationis. g. 646. Ebrietas plene voluntaria per se est peccatum Ebrietas mortale: nam ad GaI. 5. ebrietas recensetur inter pec ,σα ν mor Hcata, quae a regno Dei excludunt. Ratio est, quia gra 'Vitςr repugnat rectae rationi, quod homo Sciens, & volens privet se usu rationis, & potentia propinqua ad illam , utpote quae est bonum hominis praestantissimum, .& exponat se periculo grauia mala perpetrandi, quod 1acit EbrietaS.
267쪽
σολυου- Sofo . T. Dices Ι. Glan. 45. sta tres Iosephi dicuntur suli
evrρωε- se inebriati, .nec tamen legitur, eos peccasse. Resp. ne- ρ' ' spiati sumitur pro satiati sine privatione usus rationis. II. S. Augustinus Serm. 41. ait, ebrietatem esse mortale, si assidua sit. Et S. Τhomas q. v. de malo a. 8. ad 5. ait, semel inebriari esSe veniale; assidue vero , mouetale. Resp. Ideo hi Doctores dicunt, assiduam ebrietatem esse mortale , quia Ialiter Se inebrians vim vini expertus scienter se inebriat, cum e contra semel ebrius factus ob ignorantiam virtutis vini, a mortali sorte eae-cusari possit. III. Potest quis ex usu lupuli, vel tabaci
privari usu rationis, nec tamen peccat: item non est peccatum, volentem spoliare bonis 'suis : ergo nec se
spoliare usu rationis. Ne . Ex odore lupuli, & tabaci ordinarie non absorbetur ratio totaliter; quod si fiat,
usus eorum peccutum mortale erit. Deinde homo non est dominus rationis suae: ergo ea se spoliare nequit. κω vis Schol. 2. Quaeritur, an Noe inebriando se peccaverit.
in D . flesp. Εbrietas Noe non suit proprie, & absolute talis,
uti communiter docent Interpretes. Unde non peccavit, pecemve. se inebriando, quia inexpertus vim vini illud bibit, si- νἐπε 2 cuti antea aquam biberat: imo ebrietas Νοe mysterium suit, quod explicat S. Hieronymus contra Lucifer. μ- tus in carnes Christus EccIesiam plantaυit, oe passus ' est. Νudatum patrum irrisit major filius, minor texit: Deum crucifixum irriserunt Iudiet , O hon ν erunt gentes. Loth Vero vix ex toto a peccato ebrietatis excusari potest, . utpote cui illa suit voluntaria, cum dives vim vini Optime noverit: quia tamen saliga tus ex itinere & siticulosus sorte praeter expectationem inebriatus suit, aliquo modo a peccato excusari potest. A, v Schol. 3. Cajetanus putat, licere se inebriare vitandaere ιρ se mortis cauSa, aut ad recuperandam sanitatem . Verum
ηςβr ' negativa sententia est probabilior: tum quia S. Augu--Mω stinus Serm. 2Q5. ait: Etiamsi ad loc υsniretur, ut dia
sanitate ceretur aut bibas, aut morieris ; melius erit, ut tia et v ' bi caro tua sobria occideretur, qtiam per ebrietatem
anima moreretur z tum quia privatio usus rationis per immodicum potum est intrinsece mala. Non obstat I. quod potus in hoc casu non sit immoderatus, sed n cessarius ad vitam, seu sanitatem: nec priVatio usus rationis, sed tantum Sanitas intendatur. Resp. Ρolus in hoc casu non est quidem immoderatus respectu sanita- bene vero respective ad bonum rationis conservam
dum & privatio usus rationis indirecte ac esticaciter in
causa sua intenditur. II. Privans se usu rationis per somnum non peccat : ergo nec per potum, si recta ratio dictet. Re . Disparitas est, quia somnus tantum
268쪽
De Virturibus Carrinalibus . Io 7 aquali usu rationis privat, non Vero potentia proxima
ad illum, sicut dormiens excitatus statim ad illum redire possit: ebrieta S vero tollit proximam potentiam ad usum rectae rationis, qua aliquis pro libitu uti nequit,& si forte hoc aliquo pharmaco procurare possit, hoc medium est extraordinarium. Deinde privatio usus rationis per somnum inducitur naturaliter ad reparandas naturae vires ; per ebrietatem vero inducitur violenter ex causa illicita, sensibus vigilanti hus. III. Licet sibi amputare membrum ad vitam Salvandam : ergo etiam se ad tempus usu rationis privare. Riem. Dis paritas est quia recla ratio dictat, pro conservatione totius partem esse negligendam ; non vero bonum inseri Oris ordinis, scilicet Vitam, e SSe Servandum cum damno boni superioris, scilicet rationis. Deinde mutilatio non est intrinsece mala, sed tantum, si fiat Sine justa causa: ebrietas vero absolute intrinsece mala e St. Coroll. Pras . imo. Ut ebrietas sit peccatum mortale, debet fieri usque ad privationem usus rationis, intendi S dum inter potandum Observatur, potus continuari Hinc non est mortale, Si quis usum rationis non ami erit, sciat, quid ebrius egerit, ebrietatem nec pra:viderit, nec intenderit, uti iis contingere solet, qui ob debilitatem stomachi ad bibendum sunt in dispositi, vel vini generositatem ignorant, vel post liberaliorem potum
aeri se exponunt. Peccant tamen illi, qui diu noctuque potantes periculo ebrietatis Se exponunt, non curantes
an ebrieta S Secutura Sit, necne. 2do. Peccat DT viter
qui alios jussu, consilio, aliove modo invitat directe inducit ad plenam ebrietatem: sicuti & illi peccant
qui voluptatis causa ad aequales calices provocant , Si ebrietas intendatur, Vel ejus periculum certo praevidea-etur. Nec mos patriae,. aut bonus aflectus a gravi peccato illum excusat, qui convivam suum urget usque ad periculum plenae ebrietatis ; tunc Vero excusat, quando in ea quantitate potus propinatur, ut non sit periculum
ebrietati S. IDa. Non est peccatum, Vinum alteri apponere, relicta illi libertate bibendi, licet timeas eum v
que ad ebrietatem bibiturum, quia cooperario est tantum materialis . Unde etiam caupones excuSat probabilis spes & opinio, quod hospites se plene usque ad peccatum mortale non sint inebriaturi ; maxime si accedat timor periculi discordiarum, nisi vinum liberalius proponatur'. ΜOdicum tamen lucrum non excusat: unde EraViter peccant, qui vinum corrumpunt ad bibulos alliclendos, ut inebriet, .& ita citius vendatur ; vel si ci- ara Incommodum. Vinum negando ebrietatem impedire
possint, & non impediant. Qui per experientia
269쪽
hovit, se in his, vel illis consortiis communiter plene inebriari; sub gravi pecca. O Ob periculum proximum ea vitare debet. Qui vero inter bibendum dubitat, vel advertit probabile periculum privationis rationis secuturae & tamen 'pergit bibere, graviter peccat; nisi dubium prudenter deponat. 5tc. Usus linguae impeditus. titubatio pedum , vomitus, ObJeeta dupliciter apparentia , non
sunt semper signa certa plenae ebrietatis: certiora sunt,
si quis altera die ignoret, quid priori dixerit, secerit ,
quomodo domum venerit &c. 6too Bemedia contra ebrietatem suggeret prudentia Consessarii pro paenitentia utiliter iniunget salutarem mortificationem, SI abstinen
g. 64 . Tertia species Temperantiae est Castitas, quae est virtus moderativa delectationum in venereis juxta div
otia/υ- SMol. Castitas est tripIex: Conjugatis , quae abstinet pisπr a voluptatibus carnis illicitis, & utitur moderate licitis in matrimonio : Vidualis, quae post solutum matrimonium abstinet in posterum ab illicitis, & licitis in matrimonio: Virginalis, quae etiam est pe r secta es has voluptates nunquam experta ab omnibus omnino tam licitis, quam illicitis in perpetuum abstinet. Hinc Virginoros definitur: Est firma voluntas, perpetuo abstinendi ab omnibus delectationibus venereis. Disteri Virginitas a castitate, quod castitas etiam in conjugatis, corruptis, & poenitentibus' locum, habere possit p non vero Virginitas, &. ideo propositum servandae integritatis usque ad tempus nuptiarum, non est virtus' Virgini ratis, sed castitatis: Duplex autem est Virginitatis integritas runa carnis, ac veluti materialis, consistens in integritate carnis, ac membri genitalis in utroque sexu, qualem a natura habemus p altera animi ac propositi: Castitas etiam subinde Pudi citia vocatur, quatenus cohibet impudicos aspectus, Oscula, & tactus . Virgini- g. 648. Virginitas, Seu voluntas abstinendi perpetuo νβε ς ε ab omni delectatione venerea, est licita . Quippe S. Scri- ' plura consulit Virginitatem, r. ad Cor. 7. De Virginibus praeceptum Domini non habeo , consilium autem do . Et Matth. i9. Christus laudat eOS, qui seipsos cas a-υerunt propter 'gnum caelorum. Imo Christus ipse, &Beatissima Virgo Μaria , Virgines permanserunt. Ratio est, quia recta rario dictat, ut propter bonum animae rejiciantur desectationes corporis sed hoc sacit Virginitas , quae a licitis ut iam in matrimonio voluptatibus abstinet, ut homo liberius Deo, & animae invigilare possit : Virgo enim cogitat, qui Domini sunt: I. ad Cor. Is ergo virginitas est lici ro.
270쪽
De Virtutibus Cardynalibus diss
tiplicamini. Hoc praeceptum est affrmativum kν ρης adeoque non pro semper obligat, sed tantum in casu necessitatis, & quidem totam multitudinem, non vero quemlibet. in particulari, nisi necessitas urgeat. II. Si omnes vellent manere Virgines,. totus mundus periret rimo Virginitas omnes delemtionex fugiendo non tenet virtutis medium. Resp. Si mundus periret, Ob necessitatem nubendum seret. Deinde Virginitas tantum a de- Iedlationibus venereis secundum reclam rationem abstinet, adeodue medium tenet. III. Olim puniebantur vitam coelibem ducentes, teste S. Augustino I. 4. de Der. Rel. Et idem S. D. docet, apud. Judaeos legem nubendi sub obedientia obligasse . Resp. Leges ccelibes punientes, . . : vel non universales, vel injustae suerunt. Apud Judaeos non erat lex, ut nuberent, sed consuetudo ob spem generandi Messiam : unde Iosue, Elias &c. Virgines per
g. 649. Virginitas est excellentior, & melior Μatri
monio . Patet rino. ex I. ad Cor. V. Oui matrimonio fu*git Varginem suam, bene facit , inquι non Iuraιt, .io. melius facit. . . Beatior autem erit, si sic permanserit
reciandum me m consilium et Puto autem, quod ει ego Spiriitim Dei habeam. Et Trident. Sess. 24. can. IO. Si quis dixerit, staltim conjugalem avtyponeniam esse Sta-rui Virginitatis, vel caelibatas s s non esse melius ac seatius , manere in Virginitate, aut coetibatu , quam fungi matrimonios anathema sit. Ido Μatrimonium
secundum Se convenit homini secundum partem inferiorem , qua similis est brutis; Virginitas vero secundum partem Superiorem, qua similis est Angelis. Ergo est melior. Schol. Jovinianus licet ob molestias matrimonii non nupsisset, docebat tamen, Virginitatem non esse excel- --π- lentiorem matrimonio, cui hodie PDotestantes nostri subscribunt. I. Quia S. Augustinus de bom conjug. c. 2I.
ait: Non est .impar m eritum conrinentiae tu Ioanne, t. iqui nullas expertus est nuptias, oe in Abraham , qui
filios gener it: ergo si meritum est et quale, aequalis est virtus. Resp. Meritum castitatis virginalis, & conjugalis est aequale, si majori erga Deum affectu conjugal si exerceatur. II. Conjugium ordinatur ad bonum commune, Virginitas ad privatum : ergo ilIud est melius. Resp. Conjugium Ordinatur ad bonum commune, sed ordinis inferioris, scilicet corporale, Virginitas vero ad bonum privatum ordinis superioris, seu spiritua- le. III. Matrimonium etsi Sacramentum, non vero Virginitas : ergo illud est melias. Ros. Gratia Sacramen-