Institutiones theologiae dogmaticae, scholasticae, et moralis, methodo systematica propositae, auctore P. Dominico Schram benedictino ... Tomo 1. 3..

발행: 1817년

분량: 495페이지

출처: archive.org

분류: 수학

291쪽

26o , o Captat XII. . aelu consumptibilibus a dominio separari possit: tum raquia usus revocabilis est Separabilis a dominio; qui enim concedit alteri potestatem utendi re sua, retinendo sa- cultatem eam pro libitu revocandi , concedit usum & retinet dominium, quia potestatem utendi revocare valet sine novo contractu interveniente: ergo usus a dominio

separari. potest; & quidem si quilibet Religiosus habeat

merum usum rerum Sibi concesSarum sine omni domunio reuli, cur non etiam tota communitas Fratrum Ilinorum poterit habere talem usum sine dominio etiam imperfecto λ tum 2. quia conviva habet usum ciborum sibi appositorum, nec tamen eorum est dominus, quia semper ab invitante prohiberi potest, qui cibos appositos removere & pauperibus largiri potest: tum 5. quia dominium rerum uno adlu consumptibilium non habet, nisi qui illud acceptare voluerit; Sed Fratres. Alinores possunt nolle acceptare dominium harum rerum, sed solum usum pro dantis, aut alterius nutu revocabilem, uti approbarunt citati antea Pontifices: ergo habent usum sine dominio . Non obstat I. quod Joannes XXII. in Extro Ad Conditorem, vocet hanc sententiam juri,& rationi contrariam . Resp. Haec contro erSla non Spe-Aat ad fidem ; unde Joannes contrariam sententiam renuit , & suis successoribus rem determinandam reliquit. II. Qui re per usum consumptibili uti potest, habet potestatem illam destruendi: ergo habet dominium . Resp. Qui rem independenter a revocatione alterius destruere potest, habet elus dominium; secus, si solum dependenter ab alio. III. NOn . potest quis uti rebus consumptibilibus, salva earum, substantia : ergo. dominium ab usu earum non distinguitur. Re . Usus rerum non consumptibilium, qhaliter in jure sumitur, Supponit salvam eOrum Substantiam; non Vero usus consumptibilium. Reso . Coroll. Praes. I mo. Cui concessuS eSi nuduS usus , V. g. v r .horti, non omnes ex eo fructus percipere, Vel alienare,

sed tantum potest in eo ambulare e poma , Olera, & rem. liqua ibi nata, ad suum, familiae & hospitum victum adhibere. Item qui nudum . usum habet gregis ovium, Vel Vaccarum, non potest percipere pecorum suJus, scelus, lanam, lac, nisi modicum ad victum quotidianum ; potest tamen uti pecoribus ad agros sIercorandos, L. Plenum, F. de usu dr habit. Denique usuarius jussuum alteri vendere, locare, aut concedere non poteStrra g. I. Inst. de usti ha it.

nish;,,. g. 68o. Tertia Species dominii semipleni est Habitatio , .lo titd3 seu jus habitandi in alienis aedibus, salva earum substantia: L irem I 5. Instit. de usu oe habit. f. 88i. Quarta species est Emphyleusis. Quint. , PHA-

292쪽

. , De Virta ins Cardinaligus . 261 Am. Sexta, Libellus. Septima, Superficies. Octava , Pignus Impotheca : de quibus infra de Contractibus.

g. 682. Ad dominium semiplenum reducuntur Servia servi stus, & Possessio. Serυitus est jus in re aliena alteri f* - ' Constitutum, quo dominus rei in commodum alterius aliquid pati, aut non facere tenetur. Schol. Servitus alia est actiυa, quae est jus, quod osest v quis habet in re alterius, ut sibi, vel rei suae serviat: e Finalia est passiυa, seu ipsa rei subje tio in commodum

alterius. Rursus alia est Servitus roalis, qua reS rei Ser-Vit, v. g. domus domui, cujus aquas excipit: alia est personesis, qua res personae obligatur, V. g. tranSeundi agrum alienum vel persona rei, v. g. Titius, agrum meum colendi. Servitus realis alia est urbana , quae prae-

dio urbano, seu habitaculo patrisfamilias, sive in urbe, sive in vicis debetur; estque vel tisrmarisa, 'quae Obligat ad serendum quid positivum, cu)us Species sunt Servitus oneris ferendi, stillicidium, 'tigni immittendi ;vel est negatisa, quae obligat ad aliquid non faciendum. uti altius non tollendi, luminibus non officiendi. Alia

Servitus est rustica, quae praedio rustico distincto ab urbano habitaculo debetur: uti iter, seu per alienum sundum etiam equo transeundi: actus, seu jus agendi ju mentum, vel vehiculum: via, aquae luctus, adaquandi, pascendi, calcis i Odiendae. Utraque haec servitus dividi - . .

Iur in continuam, cujus usus continuo durat: quasi coultu am, cujus actus, quia a causis naturalibus pendet, non semper existit ; est tamen semper in PO entia,

uti stillicidii: & discontintiam, cujus actus a libera hominis actione dependens non semper datur, uti iter &c.

CoroII. Praes. Imo. Servitutes comparantur Vel pacto, 'Resol-Vel ultima voluntate, vel usucapione io. annis inter prae- ημ' Sentes, 2O. inter absentes. 2 do. Ad possessio nem servi tutum comparandam requiritur, ut actus ex debito sat, non Vero ex gratia, & ut alter sciens patiatur actum exerceri, si Sint affirmativae; si vero sint negativae, pOS-

Sidentur per unicum actum proh bitionis cum Scientia,& patientia illius, qui prohibetur : Gloss. in c. Abbates, GPerb. sing. Vid. Inst. I. E. tomo 5. g. 96 Iu sese g. 685. I ossessio est detentio rei, corporis, & animi, pηιretiὸ jurisque adminiculo : vel si sumatur pro jure posSiden--Zdi, est jus insistendi alicui rei tamquam suae non prohibitae possideri. Schol. Possessio alia est NaturaIis, seu facti tantum, Gustria quae fit animi, & corporis adminiculo , qualiter rem pos- γ'ἐς 'sidet invasor: alia est Cisilis, seu iuris tantum, quae fit animi tantum, & juris adminiculo, qualiter rem ab IΠVaSOre raptam verus dominus possidet: alia est mix-

293쪽

ta, seu juris & iacti simul, quae est naturalis, & civilis simul; uti rem possidet dominus.

Reso/- CoroII. Praes. Imo. Privilegia possessionis sunt, quod' possit praescribere inelior est conditio possidentis : in judicio petitorio habet praeSumptionem pro se: potest quis' possessionem suam tueri: ante Omnia restituitur in integrum . Possessio immemorialis supplet Omnes praesumptos defectus, nec patitur inquisitionem de titulo. 2G. Possessio acquiritur tum apprehensione vera, quae in rebus corporeis fit manibus, aut pedibus: tum apprehensione ficta, per traditionem clavium &c. tum apprehensione civili, per solam legis dispositionem. Stao. Amittitur possessio , voluntate cedendi, per oppignorationem,' commutationem &c. per fugam, diuturnam absentiam&c. de quibus Jurisperiti. Vid. meas Inst. I. E. tom. 5. g. 978. in Seg. Mid. g. 684. Objectum dominii sunt omnes res sublunares , Hyom quae sub dominio hominis cadere possunt. Nam omnes ' hae natura sua sunt homine inseriores, & ad illius eo m-

modum ordinatae. Ergo de illis libere disponere, adeoque dominium habere potest g. 667. .

FesoI- CoroII. Praes. Imo. Homo igitur est dominus simae V v ur suae , utpote quam proprio labore acquirere, ablatam in μεμ ' judicio repetere, & satisfactionem postulare potest. Ido. . Unus homo cadere potest sub dominium alterius hominis ; servitus enim nec jure naturali prohibetur, quia homo habet dominium utile sui corporis: nec jure Divino, titi patet tum ex Veteri 'restamento, Exod. II. tum ex ΝοVO, I. ad Cor. 2. nec jure humano , viti patet ex variis locis Juris etiam Canonici. Servitus autem introducta suit jure gentium ; sed nunc ex jure novo . nulla servitus inter Christianos admittitur, exceptis regionibus Americanis, ubi Americani servos habent, &jure retorsionis etiam barbaros Christiani servos faciunt. 5rio. Servitus acquiritur vel titulo nativitatis, dum quis

nascitur ex matre serva, licet patre libero : vel jure belli: vel justa condemnatione, vel emptione . 4to. Servis , Seu mancipiis ex emptione, vel mair serva, Vel

ex justa sententia, non licet sugere, qu u illi sunt de rebus domini ; hi vero tenentur parere justae sententiae. Servis vero, qui ad peccatum sollicitantur, vel quibus

dominus mortem intentat, aut necessaria Vitae denegat,

aut in bello justo captis, licet sugere, non tamen dOminis detinentibus, aut persequentibus vim inserre, quia tum servitus, turn fuga ad suos jure gentium introducta suit. 5io. Jus dominii in servos extendit se ad Omnes eorum operas , & fructus , ita ut, quidquid servus acquirit, domino suo acquirat , nisi aliter conventum fuerit:

294쪽

D. Virtutibus CardinaIibus.

potestatem tamen vitae & necis in servos dominus non habet: Inst. de his, qui oec. 6to. Homo est dominus bonorum spiritualium tam externorum, uti sunt lurisdictio spiritualis, Episcopatus, jura Beneficiorum, scientiae &c. quam internorum, uti gratia: , virtutum &c. quia haec acquirit Sua industria, vel dispositive, vel meritorie. 7mo. Homo e contra non est dominus vitae suae, & membrorum, Sed tantum custos, . & usuarius,& solus Dous est Dominus, Sap. I 6. quia vita ceu fundamentum dominii est prior omni duminio, nec illam propria industria acquirere vel relinquere posSumus. 8υo. Nec Princeps, nec respublica habet dominium directum in vitam, & membra civium, sed indirectum tantum, in quantum quorumdam vita. est bono publico nociva. sno. Quando lama alicujus est necessaria proximo, non potest libere de ea disponere, vel eam negligere, uti Practatus ad gubernandos subditos &c. sed neglectus famae est contra Ju Stitiam. Secus vero dista mare se, vel famam negligere sine rationabili causa, est tantum Peccatum prodigalitatis. g. 685. i. Subjectum dominii capax est omnis, &sola natura intellectualis, quia omni, & soli naturae intellefluali competit fundamentum dominii, . scilicet intellectus, & Voluntas, per quae habet potestatem disponendi de suis actibus, & per actus de rebus externis

2. Etiam peccatores, es Infideles sunt capaces dominii. Sic Concilium Constantiense damnavit hanc propositionem vici esti : MIIus est Dominus cmilis, nullus

est Praelatus, nullus est Discopus, dum esς in peccato mortali. Et I . Petr. I. dicitur : Subditi'estote in omni timore dominis, non tantum bonis, s modestis, sed etiam oscolis. Item S. Scriptura pro veris dominis agnoscit Principes Infideles, uti Pharaonem &c. &Reges peccatores, uti Salomonem, & Achabum. Deinde nec Infidelitas, nec peccatum privat hominem libero

arbitrio , quod est fundamentum dominii g. 677. . Erinso peccatores , & Infideles sunt illius capaces. 5. Item parvuli, & amentes supi capaces dominii.

Nam ad Gal. 4. N. I. dicitur : Quanto tempore lueres par-υtilus est: nihil differt a serυo, cum sit dominus omnium.

Deinde licet ad actualem usum dominii requiratur usus rationis, non tamen requirit ut ad dominium habituale, quod immediate sundatur in potentiis; alias dormiens, vel ebrius dominium amitteret. Denique parvulis, diamentibus injuriam facit, qui eorum bona rapit, quae nec ad Principem, nec ad rempublicam , nec ad curat ses Spectant. Ergo sunt eorum domini.

295쪽

. SehoL Igitur praeter Deum, & Angelos solus homo

est capax dominii. Verum specialis difficultas occurrit circa nonnulla subjecta particularia, scilicet Clericos, Beligiosos, filios similias, maritos, & uxores , an & oua te dominium habeant: quia tamen hic nodus plura adhuc dicenda praesupponit, eum suo loco aptius dissolvemus ;& nunc ad modos acquirendi dominium progredimur.

n;υ;,u S. 686. Modus acquirendi dominium sibi soli proprium ,

Warum divisionem rerum praesupponit. Hanc divisionem rerum & dominiorum contra viciestiam docentem, omnia ho. -υ, na remporalia adhuc eSse communia, dicimus I. esseniens. - justam, quia jam in Veteri Testamento Patriarchae mutita dicuntur possedisse divisim, nec tamen amici Dei es se desierunt: & ideo merito damnati sunt haeretici, Apostolici dicti, qui . negabant , Salvari quemquam posse, nisi omnibus divitiis, & dominiis renuntiaret.

2. Haec divisio est conVeniens ; nam per eam in statu naturae lapsae paci, & concordiae consultum suit : si enim 'Abraham, & Loth viri justi nequibant habitare com

muniter, eo quod substantia eorum multa foret, & Guasi indivisa, quid de aliis minus piis suturum λ Quot bel-

la, & lites ρ dum unusquisque rem communem in usu suam sacere vellet. Deinde per divisionem res melius tractantur, & conservantur, cum quivis de proprio ma gis, quam de communi sit sollicitus. 5. Haec divisio facta est jure gentium : non enim se cta est jure naturae, quod eam nec praecipit, nec ad

eam ut simpliciter necessariam, sed . tantum ut conVenientem inclinat . Nec est sacta jure Divino positivo, quod nec ex S. Scriptura, nec ex Traditione colligitur.

Ergo jure gentium, quatenus homines attenta naturae corruptione cognoscentes gravia incommoda ex communitate bonorum orta, divisionem tamqu*m vitae sociat; magis convenientem communi consensu saltem tacito. introduxerunt. Cum vero haec incommoda in statu Beligioso. non sint timenda, & iis per curam Superiorum,& obedientiam subditorum satis sit provisum, commune bonorum dominium merito in eo retinetur .

4. Divisio rerum jam ante Diluvium facta fuit. Nam Gon. 4. Abel obtulit de primogenitis gre is ΝΒ. sui . Major divisio facta suit post Diluvium, ubi Gen. Io. dicitur filius Heber vocatus esse Phaleg, quia in diebus ejus divisa est terra, ibique describuntur termini habitationis filiorum Noe cum posteris eorum . Unde S. Epiphanius haeresi 66. tradit, Noe divisisse terram filiis suis, ita ut Sem Asiam, Cham Africam, Japhet Europam obtinuerit. Quoad minores portioneS, nepotes eo- . rum occuparunt loca sibi magis commoda, quae tunc

296쪽

nullius erant: Denique vel auctoritate Principum, i vel inventione, vel contractibus portiones magis particulinres factae fuerunt. . Schol. I. Dices I. Divisio rerum est contra ius natu- ΓοIvom-Fae, quo omnia Sunt communia.. Resp. Iure naturae tantum permittente , non vero praecipiente omnia sunt com- ' .

munia. II. SS. PP. dicunt, per iniquitatem factam esse divisionem rerum, & divites non debere dicere: hoc est meum . Resp. Volunt occasione iniquitatis , ut evitetur,sactam esse divisionem, & divites ad eleemosynas hortantur. III. Ante divisionem quilibet habebat jus utendi

omnibus rebus, quo jure per diviSionem privatus eSt: . . . . ergo est iniqua. Resp. Privatus est exigente bono com- .muni, quae jactura compensatur per appropriationem, S usum partis conceSSae . Schol. 2. In divisione rerum quaedam res communes Res ι ω manserunt, uti aer imber &c. quaedam res integris communitatibus datae fuerunt, die te res publicae, uti thea tra : quaedam res ncillius manserunt, uti seiae: quaedam factes sunt singulares. Porro facta hac rerum divisione, . videndum modo est, quomodo earum dominium acqui

ratur . '

g. 687. Igitur ad ac uisitionem dominii sive pleni si- Ad a

ve Semipleni . Ordinarie requiritur titulus, simul & traditio : I. 5 I. ff. de acq. rer. Gm. ' istium Schoι. Titulus est ratio iundandi dominium, Asius est titulus υerus, seu vera causa acquirendi dominium rere νυν- 'alius est praesuvaptus , qui pro se bonam fidem habet .. Porro dictum est, ordinarie requiri titulum & traditio- .: I; nem: nam subinde solus titulus sine traditione suffcit, uti in donatione, venditione &c. uti insta patebit. Vid. ἐμiή Inst. I. E. rom. 5. g. 955. f. 688. Modi acquirendi rerum dominia speciales, varii Modi

sunt, qui tit. I. Inst. de rer. Eiυ. recensentur. Pr Ser' π αι ti in vero acquiritur dominium rerum, I. Occupatione. mum. u. Accessione. 5. Per Praescriptionem, 4. Per Coiatractum dominii translativum. Oecupatis est rei vacantis , occuν Seu nullius, corporalis apprehensio, cum animo eam ha- 'ν 'hendi ut suam.

Schol. Res Uacantes proprie sunt illae s quae necdum si Aetu ab ullo sunt occupa tae : unde etiam res nullius vocame intur: si vero habuerunt aliquando dominum, modo tamen eum amiSerunt, vocantur res dereli ctae . Res vacantes & derelictae occul'untur, vel per Venationem, quae reis.υIo. est occupatio serorum animalium terrestrium in natura- Piscatis.li libertate existentium : vel per Piso4 ionem, vel per 'r' Aucupium e quorum illa animalia aquatilia, hoc Volati-' : ... . lia occupat: vel per δευentiι nem: res autem inVentae, ris.

297쪽

α56 Caput XLI. sunt triplicis generis: aliae nunquam dominum habuerunt; uti insula in mari nata, gemmae, & lapilli in maris litore : aliae dominum habuerunt , nunc autem eo carent, quia pro derelictis habentur; uti merces in mare pro)ectae sine animo & spe recuperandi: I. Si jactum. τμtam 1. de furtis. Item Thesaurus , qui g. Thesauros , Inst. de ren ἀυ. definitur . Vetus depositio pecuniae, vel similis rei, ut de ejus depositione, vel dominio nulla cognitio , aut memoria extet: aliae res inventae Sunt, quorum dominus, etsi non procul abesse credatur, tamen inculpabiliter ignoratur, quae dicuntur bona incerta s uti

εerra. loculus argento plenus in via repertus. Re ... g. 689. Res vacantes, & derelictae fiunt primo occusantes pantis. De rebus animatis vacantibus, constat ex I. I. U. f de aec. rer. dom. De rebus Vacantibus inanimatis, patet

air. CoroII. Praes. I. imo. Animalia ex natura sua mansue-

βυρ/' ta, uti canes &c. licet longius a conspectu domini sui .riti, ' fugerint . item emortuorum animalium pelles, non sunt de res nullius, adeoque ad proprios dominos pertinent: uel μ' s. Pomponius. fama I. herciscundae . 2G. Animalia ex natu- ra sua sera, cicurata, uti cervi, columbae &c. ad promprium dominum spectant, si consuetudinem ad eum revertendi retineant, vel custodia ejus detineantur; imo . . arte vel fraude huJusmodi animalia ad se allicere, spe- . cies surti est, & ad restitutionem obligat. Si vero reverti desierint, ad naturalem seritatem rediisse censen tur , & fiunt primo occupantis ., Quod idem dic de examine apum . Stio. Ferar, quae cicurari non possuΠt, uti apri, pisces, & Varia avium genera, acquiruntur per . . occupationem, earumque dominium tamatu quis retianet, quamdiu in ejus custodia detinentur; uti apri ia in vivariis, pisces in lacubus, aves in caveis: postquam vero in naturalem libertatem se receperunt, ita ut dis. ficilis sit eorum consecutio, primo occupanti cedunt, nisi loci consuetudo aliter serat: Gloss. in SinguID mm . Inst. de rer. Hυ. Quod si vero serae in custodia magnae vastitatis, magis natura loci, quam hominum industria constituta, conclusae contineantur, uti cervi in saltibus, pisces in rivis, ita ut earum captura sit valde

difficilis , & dubia, manent in naturali libertate, & ad nullius do minium spectant: ἐ. 5. g. item θ' de sequi poss. Hinc qui has seras per injuriam extrahit, proprie surtum non committit, sed injustum damnum, ad cujus' compensationem tenetur. 4to. Si sera ab uno tale vulnus accepiSSet, ut certo constaret, percussoris manum

effugere non posse, illi tradenda est: si. dubium sit, pro rata dubii inter vulnerantem & capientem dividi

298쪽

Ds Virtutisus Cardinalibus . - 267 debet. 's. Venatio serarum ex duplici capite illidua fit: i. Si .Prince ps justo titulo tale jus acquisivit. 2. Si Princeps a tempore im memoriali jus venandi in locis publicis sibi vindicavit; tunc enim alii injuriam illi inierunt, & puniri possunt, qui contra ejus decretum venari PraeSumunir prima tamen vice mitiori poena astici debent : a'saepius repetant, graviori. Iniquus tamen venator in foro conscientiae non tenetur captas seras ante sententiam Judicis restituere, quia earum tamquam

nullius per occupationem dominium acquisivit': peccattamen graviter, vel leviter, pro ratione periculi, cui se exponit, & damni juri Principis illati, ad cujus re-parytionem tenetur, nisi sit leve in ordine ad jus venandi, ubi ordinarie Princeps . poena transgrectori indicta contentus est. Idem dicendum de captura piscium in fluminibus. 6to. Si Princeps lege lata prohibeat, nequis in locis publicis , vel sibi propriis veneturia nullo interveniente pacto subditorum, tenetur ad cavenda damna a feris illata, & ad eorum compensatio iem tenetur. Si vero per liberum populi consensum , aut renuntiationem jus venandi accepit, sive si dilud ante distriburionem terra: in subditos sibi ireservavit, ex justitia ad praecavenda damna, & illata per seras compensanda non tenetur, nisi forent immodica, vel conStet, popu-Ium hoc jus cessisse ea lege, ut damna praec eat, &

resarciat. . . a . . '

CorolI. Praes. II. Imo o Thesaurus in proprio iundo repertus ad inventorem spectat: si vero in alieno fundo , vuntur V. g. a mercenario, reperiatur, partim ad inventorem,

partim ad dominum flandi spectat: si vero in alieno is . iundo de industria hon sine injuria domini reperiatur, totus a l dominum iundi spectat; quia tamen haec lex est poenalis, quoad dimidiam . partem ante sententiam judicis non obligat. Si sciens, in alieno agro thesaurum latere., eum communi pretio emat, nullam facit domino injuriam, & dominus thesauri inventi efficitur, quia, non censetur fructus landi, nisi eruatur. Thesaurus repertus in loco publico , ad nullius speciale dominium spectante, licet spectet ad dominium jurisdictionis ali- cuina . Principis, vel ad mihistrationem Ecclesiae, totus

est inventoris g. Thessaurus, Inst. de rer. dis. putant tamen nonnulli, partim ad inventorem , partim ad Principem vel Ecclesiam spectare. 2G. Si rem pro dereli- Da rebus cta a domino habitam quis occupaverit, statim ejus dominus efficitur. Pro derelicto autem habetur, quod dominus ea mente abjecit, ut in numero revum Suarum' esse nolit: unde bona naufragantium vi tempestatis in nrare projecta, vel levandae navis causa: item quae per

. . .

299쪽

168 . Captit XII.

eluvionem abripiuntur, non sunt bona , derelim,' saddomino restituenda; quae si quis ex mari expiscetur , non quidem retinere is pretium tamen laboris, & per ioculi repetere, vel nisi solvatur , de re recuperata retinere potest. otio. Res inventae, quarum dominus inculpabiliter ignoratur, si earunt dominus post diligentem inquisitio Nem non compareat, juxta multos, Ob praesumptam voluntatem domini, pauperibus erogandae, vel ad pium usum applicandae sunt; quod etiam praescribit Catechi-sniunas lyomanus par. 5. S. Thomas 2. 2. q. 62. a 5.

ad 5. Alii vero valde probabiliter dicunt , eqse inventoris, quia prq derelidiis habentur. Prudenti; vero viri

arbitrio determinandum est; quanto tempore inventor expectare debeat, donec rem inventam in suos usus conVertere posSit , v. g. promulgatione in vicinis Ecclesiis facta, in rebus majoris momenti post unum, &alterum annum I in rebus levibus post untnn, & alterum mensem . Quod si vero post alienationem, & absumptionem bona fide factam dominus compareat, nihil ipsi restituendum est, nisi in quantum quis locupletior faetus suit, nec pauperes quid restituere deberent, nisi res in specie extet, vel locupletiores sucti sint. 4ro. Bo-ώna vacantia, quorum dominus sine teStamento decessit, nullo vel incognito haerede, qui ab intestato succedat, ad fiscum devolvuntur: I. I. c. de bon. υac. Si vero pe-'. regrinus, Vel hoSpeS,' cujus haeredes ignorantur, alicubi intestatus decedat, ejus' bona ab Episcopo loci in pias causas erogari debent: Authent. Omnes, c. Communia , de Successionis Aeees1ἰo g. 69o. Alter modus acquirendi dominium est Access*iή in sto, quae est jus, quo res aizqua fit nostra , quia rei vostrae tamquam praesuppositae, & principaliori accedit. συθια- Schol. Accessio naturalis fit I. per Natisitatem: sic pi r dominus pecorum sit domibus stetuum, dominus landist dominus arborum, quae in illo crescunt; nam accessorium sequitur principale , per reg. 42. in 6. g. Item ea , Inst. de rer. ἀυι s. Ido. Fit per AIIAυionem, quae est incrementum ex eo, quod uni praedio alluente flumine demitur, & alteri adjicitur: si hoc fiat, quasi insensibiliter, dicitur alluυio latens, & spectat ad eum, cujussundo adjicitur: si vero avulsio fiat per manifestum fluminis impetum, dicitur incrementum parens; hinc si partem notabilem vis fluvii de tuo sundo subtraxerit, manet tua: si vero fundo alieno adhaeserit, & arbores,

quas secum traxit, in eo radiCes egerint, ex eo tempore censetur Olieno sundo acquisita. Insula vero in me- .dio fluminis orta communis est prudia in ripa possidentibus , pro modo latitudi ais flandi eorum; si non sit ,

300쪽

Do Virtutis us Carinaliscis . Din medio , praedio propinquiori accedit: si flumen alveum suum derelinquit, fit eorum , quorum praedia adJacent,

pro modo latitudinis eorum Praeterea, fusi. Od. otio. Accessio industrialis fit per Plantationem, & Implantationem ubi planta sequitur solum , si fixerit in eo radices, & si bona fide in alieno iundo plantata sit, peti

potest ejus aestimatio: si . arbor in tuo fundo agat radices in alieno, utrique fit communis: g. Si fit. Dst. eod. ubi tamen hodie potissimum ad ramos propendentes ratione divisionis fructuum &c. attenditur. Sata etiam in solo alieno, domino soli cedunt, ita tamen, ut in bona fide aestimatio rei reddenda sit: aedificium etiam 'in sundo alieno domino sundi cedit, praestito tamen in bona fide pretio materiae , & impensarum g. Cum instio , Inst. eod. 4to. Per Scriρturam , & Pifctionem , &Intexturam: ubi gemma cedit annulo, tela pictum, si sit pretiosa, & charta Scripturae ; refuso tamen eorum pretio , & gemma exclusa : g. Si tamen, Inst. eod. 5to. Per Speciscationem, quando ex aliena materia nova quasi species fili, v . g. ex auro alieno scyphus; quae si in priorem rudem materiam re ci possit, dominus materiat fit dominus novae speciei; si reduci non possit, cedit specificanti: refundi tamen.utrobique debet damnum pro rata, si bona fide saetum fuerit; in mala enim fide omnia perduntur. Si materia comin unis utrique suerit, cedit specificanti, damno alteri resuso: g. Cum exaltana, Iust. eod. 6to. Per Conrasionem e Si duae materiae fluidae ex voluntate dominorum, vel caSu confiundantur , totum corpus ipsis commune efficitur: si vero uno volentes & altero nolente, aut ignorante materia utriusque confundatur , totum est illius, cujus est principale, cum obligatione reddendi testimationem rei alienae. 7mo. Per commixtionem I si duo solida v. g. frumenta ex voluntate dominorum commiSceantur , massa

sit communis a si secus, invito suum pro rata refundi debet: 3. Quo si frumentum , Inst. eod. Nummi soluti commixti propriis, ita ut discerni non possint, transeunt in dominium accipientis , sive bona sive mala fide dati suerint; sic tamen ut domino competat actio surti contra iurem: I. Si alieni θ . de Soliat. g. 69i. Tertius modus acquirende dominium est per Prae- Praescriptionem, quae est acquisitio dominii per posses- scriptiosionem, bona fide cum debito titulo & tempore legiti σμ' inmo continuatam. Dissert ab Usucapione, sicut enectus

cap. est abjectio dominii per continuationem possessionis temporis lege definiti . Hinc sere pro eodem accipiuntur.

SEARCH

MENU NAVIGATION