장음표시 사용
341쪽
mento coierit, morte moriatur. Et S. Paulus - Rom.
15. υ. 4. de Principe dicit: Si malum feceris, timo snon enim siue co&ra g Iasum portat , υindex in iram ei, qui malum operatur. Deinde quaelibet persona ad totam communitatem comparatur, ut pars ad totum: ergo siqua sit nociva communitati, & corruptiva propter peccatum, salubriter Occiditur, ut bonum commune conservetur. Ex quo etiam Sequitur, quod hoc soli
Magistratui, qui' pro bono communi vigilat, competit.. S huel. valdenses negant, licitum esSe, aliquem au- ctoritate publica Occidere: & Scotus putavit, nonnisi. eos', qui in s. Scriptura determinantur, poena mortis alia i posse. Rationes sunt: I. Quia solus Deus vitae dominium sibi reservAvit in Deut. Ego occidam. Et, r. rReg. Duminus υiυificat, s mortificat. Resp. Deus So. lus est, vitae dominus independenS ; dependenter vero a Deo etiam Ρrinceps peccatores ex justa causa Occidere
potest, ne bono communi noceant. II. Gen. 9. v. 6.
prohibetur, ne quis humanum ranguinem effundat, q&ia ad imaginρm Dei factus est homo: quae imago etiam in peccatore perseverat. Res'. Ibi prohibetur iniqua proximi occisio auctoritate privata, non publica. CoroII. Prin. mo. Respublica seu Μagistratus non; habet jus ad arbitrium suum occidendi, vel periculos mortis exponendi suos subditOS, quia non habet abso- tum dominium in corpora Suorum subditorum. Ut autem Judex reum juste morti adjudicet, i. Debet in eum habere )urisdictionem. 2. Causa mortis debet esse justa, a legibus praescripta, nec ex aliqua prava PasSione Sente filia ferenda. 5. Juris ordo servandus est. 4. Desensio rei patienter audienda; nec is captiosis quaestionibus vexandus, nisi & ipse reus subdole neget, & crimen te- .gat. Ido. Magistratus habet jus, subditos suos exponendi mortis periculo, quando recla ratio dictat, neces sarium esse ad rempublicam tuendam. 5tio. Licitum est hannitum per publicam mortis sententiam cuivis e populo occidere, dummodo non fiat ex odio, sed publicae justitiae Zelo & auctoritate, nec pendente appellatione, ,& excipiantur parentes, liberi, uxor, qui bannitum alere tenentur, nisi ac ualis reipublicae hostis existat, cum jus civile jus naturale non tollat. Bannitus vero defendere se non potest, aggremorem Occidendo, quia alias, potestati publicae, quam ille exequitur, resisteret. Ex- :tra territorium vero proscribentis proscriptum Occidere non licet, quia exetra hoc sententia jus dicentis executioni mandari non potest. 4to. Leges civiles dantes
jus patri occidendi adulterum cum filia, eatem. Solum.
342쪽
Do Virtutibus sardinalibus. SI Ijustae sunt, quatenus Ob enormitatem sceleris poenam mortis homicidae non decernunt, nec ullam adtionem contra illuni recipiunt.
g. 744. i. Seclusa auctoritate Divina jubet te , vel permittente , est peccatum mortale directe occidere seipsum , quia est contra praeceptuna: Non occides e & occisio sui ipsius est contra naturalem inclinationem sui ipsius: in
juriam facit communitali, cujus quis pars est, & peccat in Deum, cu)us potestati, & judicio vita nostra subjecta est: ergo non licet. Hinc si qui sancti leguntur directe cooperati esse ad mortem suam, ex speciali Dei instinctu hoc fecerunt. 2. Nec licet seipsum occidere indirecte, faciendo, aut omittendo aliquid, undelmors, licet non intenta, sequatur, nisi adsit justa causa illud faciendi, vel omittendi. Nam iton licet directe occidere seipsum n. i. . Ergo
nec indirecte; alias enim esset voluntarium interpretative in causa. Si autem justa causa subsit, licet se indirecte occidere, quia praeceptum aflirmativum, vitam suam conservandi, Obligat non pro semper. Coroll. Praes. imo. Virgini ad servand9m castitatem suam , non licet directe Se Occidere ; nam non peccat ,
si vim invita patiatur: licet tamen illi tarto mortis periculo se exponere Pro Sola integritate corporali, quae rationem boni magni habet, quia sic dipedie ad sui occisionem non cooperatur, Sed eam tantum permittit,
aut contra vita injustam se non defendit, quod ex gravi causa pro conservatione fidei, & bono communi reipublicae licet. 2 o. Licet se, seu carnem suam vigiliis,& jejuniis moderatis asili pere: graviter tumen peccat, juxta P. Lay man, qui indiscrete jejunia continuando adverteret, vitam illius notabiliter minui ; ubi tamen P. Gobat Observat, non esse obligationem vitam prolongandi, sed tantum conservandi , nam prolongare illam importat studium singulare, ad quod nemo tenetur, nisi bono publico valde utilis & necessarius foret: conservare autem dicit tantum Studium commune, ad quod lenemur .fHinc licite quidem pes gangraena insectus abscinditur, ut vita servetur: nemo tamen ad haec media extraordinaria, & nimis dura tenetiar, etsi etiam Superior praeciperet. Unde etiam 'irgo excusatur a peccato, quae renuit admittere chirurgum ad Sanandam partem verecundam, quando id magis quam mortem horret. Pariter excusantur, qui pro servanda vita nolunt nubere.
5tio. Graviter peccant, qui nolunt se a gravi in artis periculo eripere, quando facili medio possunt, sumendo v. g. medicinas ordinarias: ad media vero sumptuosa,& nimis dura/non tenentur. Si vero aegrotus nonnisi
343쪽
3Ist . i. Q Capar xm , Q, per summam nauseam, & cruciatum medicinam'iuna ire pOSset, non peccat, si renuat, quia adest moralis impossibilitas. Graviter tamen peccant, qui per frequen rem intemperantiam vitam sibi abbreviant. 4to. Mulier non potens parere, licite potest admittere excisionem, ut infans baptizetur : ad hoc tamen non obligutur: si vero infans in utero mortuus sit, non tenetur pati ejus excisionem , ut vitam propriam conservet ; quia hoc me dium & periculosum, & nimis arduum est. 5to. voluntarie seipsum occidens, sepultura Ecclesiastica, & sus fragiis privandus est; non vero qui ex surore aut me lancholia hoc fecit, aut ante mortem vere de hoc facto doluit. Si dubitetur, an ex amentia factum sit, praesu mitur ex Opere externo Occisionem fuisse voluntariam, nisi adsit praesumptio inaeontrarium : si dubium maneat, res ad Ordinarium deseratur: si dubitetur, an a se vel alio quis occisus suerit, delictum non est praesumendum , nisi graves conjecturae praecesserint. g. 45. Homieidium innocentis, vel alterius cujuscum que privata auctoritate nunquam directe est licitum, quia est contra praeceptum : Non occides . Deinde hinmicidium adversatur gravissimo praecepto, & hominem contra charitatis, & justitiae leges privat bono temporali omnium maximo, & irreparabili, scilicet vita: ergo non licet. CoroII. Praes. Imo. Occidere innocentes indirecte &praeter intentionem, quandoque licet: sic jure belli licite expugnatur civitas, in qua sunt multi innocentes. 2do. In casu, suo tyrannus minaretur excidium civitatis , nisi illa aliquem innocentem occidat, nequit eum occidere : si Vero tyrannus petat innocentem a se Occidendum, alias civitatem eversurus, potest civitas hunc innocentem tradere, quia ipse innocens tenetur in hoc casu etiam cum vitae dispendio periclitanti reipublicae succurrere. 5tio. Concilium Constantiense Sess. I 5. ve lut haereticam & detestandam opinionem illorum damna vit, qui licitum esse dicunt, regem tyrannum interficere : adeoque tolerandus est talis Princeps tyrannus a populo, & scelerum ejus supplicium Deo relinquendum, vel potius orandum, ut Deus cor ejus in bonum commutet .
g. 746. I. Unicuique tamen licet defendere vitam propriam cum Occisione injusti invasoris, se aio modera mine inculpatae tutelae. Nam Imo. Exod. 22.υ. I. dici
tur : Si estringens stir domum, sise suffodiens fuerit
inventus, GCcepto vulnere mortuus fuerit ; percus sor non erit reus sanguinis. Quod si orto sole hoc fecerit, homicidium perpetravit, s ipse morietur. In
344쪽
D Virtutibus Caprinaligus. 3 is quae verba S. Augustinus q. 84. in Exod. ait: Intelligitur ergo, itinc non pertinere ad fomlcrdium, si ornositirnus occidituris si autem diurnus, pertinere e locest en m, quod ait d si σοι oriat&r raper eum; poterat
quippe Hscerni, -- furanaetim, Occidendum Denisset. Hanc autem legem esse etiam pro 1Oro conscientiae , patet ex c. G perfossiens, G tomicidio. Ido. Ita docent PP. S. Cyrillus I. I. in Joan. e. 55. S. Ambro sius I. I. Ost . c. 56, &c. Stio. Vim vi repellere omnia jura permittunt: I. I .ff. de just. oe jurne. Significasti, de homiciae cum moderamine tamen inculpatae tutelae. Item plus tenetur homo propriae, quam alienae Vitae providere ; quod falleret,Esi non liceret occidere injustum Vitae aggressorem, maxime cum in hoc casu Occisio invasoris far praeter intentionem, cum invasus non intendat mortem invasoris, sed propriam defensionem. I. Licet etiam pro defenSione facultatum non modici tιὸ momenti, quae alia ratione reparari, & liberari non poS- 'resso- Sunt, inJu Stum aggressorem vulnerare, vel occidere: 'quia temporalia bona sunt per se necessaria ad vitam 'conservandam , & Charitas non exigit, ut magna jactura eorum pro con Servanda vita proximi fiat, nisi sit in gravi, Vel extrema neceSsitate constitutus, in qua necessitate talis injustus aggressor non versatur, sed potius in magna malitia unde etiam hoc exigere videtur publica securitas. Deinde ex jure gentium licet gerere bella cum caule plurimorum pro solis bonis temporalibus t ergo etiam injustum invasorem eorum servato debito moderamine occidere. Vid. Ill. D. de Ligorio Th. Mor. qui multos gra Ves Doctores allegat. 5. Famam vero & honorem non licet defendere cum Non ve- occisione invasoris . Nam imo. Alexander VII. damnavit νεfam .has propositiones: I7. Est licitum Religioso υel Clerico,
calAmniatorem grabia crimina de se, υel de sua Religione spargere mInrtantem occidere, quando alius modus defensionis non suppetit. Item i8vam & Innocentius XI. damnavit similem promsitionem inter damnatas Oomam. ndo. Ratio est, quia honor est inferioris longe ordinis, quam vita alterius , injuste ablatus per viam juris &alia remedia reparari potest ; adeoque . occisione alterius moderamen inculpatae tutelae non servatur, & hoc modo via lata , homicidiis aperiretur, cum difficile sit mundanis persuadere, eum, quem putant, honorem, re ipsa
SchoI. I. Dices I. contra n. Imum. S. Augustinus l. I. de lib. arb. esit c. 5. Utiomodo apud Dιυinam proυiden- tur ob tiam Irberi sunt, qui pro his rebus, quas contemni j si oportet, humana caetae polluti sunt 8 Et inter has vitam
345쪽
ab inis quoque occidatur, non mihi ρIacet consilium . iEt S. Ambrosius I. 5. o f. c. 4. ait :. mili quidem non videtur, quod υir Christianus oe justus oe sapiens
quaerere sibi Uitam aliena morte debeat. Item S. Cy-ἀrianus ep. 56. ait: Christianis non licet occidere inju' i
stos υitae ipsorum ereptores, sed occidi uecessum est . ,
Et S. Bernardus tr. i. de militia ait: Quis igitur finis vel fructus saeculari r hujus . nou dico militiae, sed malitiae, si oe occisor lethaliter peccat, occisus aeternaIiter perit' Resp. S. Augustinus in primo loco loquitur de homicidio ex intentione patrato; Vel Solum in- . quirit, an liceat, & non resolvit ; nam in I. I . retris,
c. s. latetur, se in illo libro, quem junior scripsit, mul-
ta inquisivisse, quae resolVere non potuit. In altero lo- :co solum docet, quod invasus invasorem non teneatur occidere ; non vero, suod non possit. S. Ambrosius vult, occisionem aggressoris ex odio, vel intentione fieri non debere . S. Cuprianus loquitur de persecutoribus Christianorum , quos occidere non licet. S. Bernardus de mili tibiis in bello injusto, vel ex vana Ostentation I alios occidentibus loquitur. II. c. De his, dist. 5o. Clericus incurrit irregularitatem, qui injustum invasorem occidit:& alterum occidere privata auctoritate intrinsece malum est. Resp. In dato casu irregularitas per Clement. Si furiosus, sublata est. Et occidenS iniquum aggressoremo jure potestatem obtinet. III. InVadens, Si Occidatur L . damnandus foret: ergo per propriam vitam ei consulendum est, quia re vera est in extrema necessitate spirituali. Resp. Extrema illa necessitas ex propria invadentis voluntate, & malitia oritur, quam Iollere poteSt. Schol. 2. Dices I. contra n. 2dum. Vitae proximi rumcorporali, tum spirituali bona sortunae utpote inserioris ordinis posthabenda sunt. Resp. Hoc Verum est, si proximus, non sua sponte & malitia, Se in eam necessi- . itatem conjecit. II. S. Scriptura Exod. 22. & jura Statuunt, larem nocturnum impune occidi, non vero diurnum, nisi telo se defendat. Resp. Fur dirimas , si comprehendi & bona ab eo ablata recup i possint, nequit
occidi; secus, si non possint: in no Turno . cum discerni non possit , an animo iurandi, Vel occi- , dendi advenerit, si homines advocari non possint, via , declinandum periculum, defensio Occisiva licet. III. In- nocentius: XI. damnavit has propositiones: Non solum licitum est, defendere defensione occisiva,. quae ua possidemus , sed etiam ad quae jus inchoatum habemus,
ta quae nos possessuros speramus. Et hanc: Regularι- ter possum occidere furem pro conJerVatisene uuius au
346쪽
rei. Resp. In his solum statuitur, quod non liceat pro conservatione rei exigui momenti, vel pro jure inchoato , vel pro re nondum possessa occidere invasorem bo
norum temporalium . . . . . . . ' o .
Coroll. Praes. Imo. OcclSio iniqui aggressoris debet heri ex animo se defendendi, & cum moderamine inculpatae tutelae, hoc est, non inserenda noJus damnum, quam necessarium sit ad propulsandam iniuriam. Quod moderamen in eo consistit, si quis consideratis circumstantiis loci, temporis, personarum &c. Contra ahgreSSorem modo saciliori se defendere non possς rationabiliter putet , quam praeveniendo, & resistendo & ideo si invasus se possit liberare fugiendo, clamando, percutiendo,
vulnerando, nequit inJustum aggressorem occidere. 2do.
Ut haec occisio injusti aggressoris sit licita, requiritur I. Ut aggressio sit certa, &'injusta. 2. Ut de sensio fiat in ipsa aggressione: unde si aggressor indicio vulnere fugit, non licet eum in iuga occidere. Quando vero meipsum juste defendo, injustum aggressorem occidendo, etiam alius eodem modo potest 4ne defendere. 5. Requiritur moderamen inculpatae tu relae. 5tio. Vir nobilis, vel militaris juxta multos Doctores non tenetur suga sibi graviter ignominiosa sugere iniquum in vagorem . Sed Ill. D . Godeau hanc sententiam veluti charitati Christianae contrariam resutat: Clericis vero, Beligiosis, & aliis plebeiis fuga haec non est probrosa, imo
nec nobili, si aggressor sit ebrius, amens, pater, vel superior; unde tunc adeSt Obligatio sugiendi. 4to. Inva- sus, si advertat, quod non servaturus sit moderamen inculpatae tutelae, vel quod ex occisione aggressoris aeterinna damnatio sit secutura, poteSt, licet non teneatur, permittere sui occisionem, si e)us persona non sit Teipublicae multum necessaria, & ipse suam salutem aeter
nam in tuto ponere possit. 5to. Quando injuste invasus non potest aliter sugere, nisi jacentem in via angustac sauduni innocentem occidendo, potest sugere, licet mors claudi innocentis sequatur, quia per hoc non amittit jus se defendendi. 6to. Si quis larem fores adhuc
effringentem, antequam bona Surripuerit, Occidat ; peccat, nisi sur simul esset vitae aggressor, quia vim justo majorem ad sui defensionem adhibet si vero bona majoris momenti jam surripuit, & sugit, ita ut non supersit spes ea recuperandi, non peccat, eum Occidendo. Quaenam autem sint bona magni momenti, sacile determinari nequit ea certe esse debent, sine quibus vita secundum conditionem status duci nequit. Porro non licet talem furem occidere, si clamore, vel suris persecutione bona ablata recuperari possint. Talem au-
347쪽
tem larem etiam Clericus, vel Religiosus licite occidere potest, quia etiam hi habent jus ad sua & Monasterii bona defendenda. mo. Non licet pro conservatione rei exigui momenti, vel pro jure inchoato, vel pro
Te nondum possessa occidere invasorem bonorum tem
poralium, uti paret ex prop. 5 I. 52. & 55. ab Innocentio XI. damnatis, quia aliis mediis recuperari possunt. 8υo. Marito, et SI sili judex, non licet occidere uxorem in adulterio deprehensam, Juxta propos. I9. Ab Alexandro VII. damnatam ; imo uxor, & adulter licite se defendere possunt, etiam defensione Occisiva contra aggressorem , quia aggressio est injusta. Sicut etiam ex dictis non licet occidere injustum invasorem famae & honoris. 9no. Non licet defendere pudicitiam cum occisione injusti invasoris; vel enim haec sumitur pro virtute animi,& haec ab invita citiserri nequit vel pro integritate carnis , & haec est inseueioris ordinis ad vitam hominis ;consequcnter si pro ejus defensione occideretur homo,
non Servaretur .moderamen inculpatae tutelae.
g. 747. Secundo, in bonis corporis laeditur proximus sis, o,. per procurationem Abortus foetus, Sive animati, sive ina morta e . nimati; quae si fiat vel direste, vel indirecte faciendo aliquid, unde praevidetur abortus , eSi peccatum mortale. Si enim scelus est animatus, committitur homicidium g. 42.): si non est animatus, reducitur salten ad homicidium, quia impeditur homo suturus. Ergop est peccatum mortale g. 45. . Ilinc merito Jus Civile procurationem abortu3 foetus animati, morte; inanimati, exilio ; & Jus Canonicum severissima poenitentia plectit: & Innocentius XI. damnavit has propositiones:
34tam. Licet procurare abortum ante auimationem foerus , ne puella deprehensa gravida occidiarur, aut infametur . Et 55tam. 'detur probabiIe , omnem foetum , ' quamdiu in titero est, carere anima rationaIi, oe itino primum incipere eamdem habere, cum paritur, uc consequenter dicenaeum erit, in nuIIo abortu homiciditim committi.Rειοι. Coroll. Praes. Imo. Foemina ctiam per stuprum vio- μ r Ientum impraegnata, ante animationem status non potest
' licite procurare abortum, ne quidem ad mortem vitandam, quia hoc opponitur generarioni a natura intentae magis, quam pollutio: unde etiam hoc non licet ad vitandam infamiam communitatis, similiae, vel Parthenonis. Imo nec abortus licite procurari potest statim Iost conceptionem. Ad summum juxta P. SancheZ pro-abile est, quod i cernim in ipsa iniusta , & violenta Oppressio ae , violenta resistentia possit Semen continuo Axpellere, tamquam injustum aggressorem castitatis, uel
348쪽
De I irtuti sus Cardinatibus .
insanaiam vitandam; quod magis est impedire persectam
conceptionem, quam Procurare abortum. Verum probabilior sententia pro praxi tenenda est, hoc non licere, quia hoc etiam post oppressionem non licet. 2do. Ne quidem indirecte licet procurare abortum per medicamenta, per quae directe intenditur evitanda infamia, vel mors ab extrinseco inserenda, quia ad hoc illa medicina non prodest, nisi quatenus statum occidit, & expellit. otio. Procurans abortum status animati incurrit Excommunicationem, juxta Bullam Sixti V. & etiam in dubio, an fuerit animatus, irregularitatem. Verumh nc Bullam Gregorius XIV. reduxit ad terminos juris communis, juxta quod tales ut homicidae puniantur; non tamen fiunt irregulares, si foetus inanimatus fuerit: quoad statum vero animatum Excommunicatio non est amplius Papae reservata , sed Consessarius ab Ordinario delegatus ab ea absolvere poteSt. ΜaSculus vero in utero die quadragesimo, foemina die Octogesimo censentur animari: in dubio praesumitur esse masculus. 4to. Praegnans, si immodico saltu, labore, intemperantia, deliberata ira, statui noceat, gravissime peccat, etsi hoc non intendat, dummodo praevideat, & aliunde certo sciat. Ad servandam tamen vitam, & sanitatem potest praegnans licite adhibere medicinam per se non ordinatam ad expulsionem scelus, licet per accidens sequatur ab0rtus, quia sine tali medicina vita matris, & infantis in periculo maneret: si vero medicina non conduceret ad sanitatem, nisi expellendo istum, non licet eam sumere , nisi valde probabile esset, sine tali medicina & vitam matris & infantis periclitaturam. g. l ertio, in bonis corporis laeditur proximus Mutit per in)ustam Mutilationem, & vulnerationem; quia ho- i' ς ε mo habet jus, ne sibi membra sua per injuriam, nec ' γ' eorum usus per debilitatem, & destructionem aufera ''
tur; adeoque mutilans contra justitiam peccat. Coroll. Prast. Non licet se, vel alium castrare ad Ser- Resaiavandam castitatem, aut sedandaS tentationes, quia alia ναπνυν remedia suppetunt; & Christus Matth. i9. de castratio-φη- ne spirituali, & malarum cogitationum suppressione solum loquitur. Unde etiam non licet sibi amputare nasum, aut oculos eruere ad alienum turpem amorem impediendum, nisi ex altiori instinctu fiat; homo enim non
est dominus membrorum suorum, Sed tantum usu fructuarius. Peccant etiam parentes, qui filios etiam consentientes castrari faciunt, ut serviant regi, vel ad can-rum apti sint.
f. 749. Quarto, in bonis corporis proximus laeditur DoeIItim
349쪽
per Dtiellum privata auctoritate initum, quod. est certamen inter duos, vel plures ex condicio, Susceptum. Solst. Duellum aliud est solemne , quod fit adhibitis ρ' ' patrinis, seu secundantibus ex condicto ad certum tempus , & locum secutitatis privilegio praeditum , vulgo Campiam Franctim, ubi psOvocatio saepe fit per litteras, . vulgo Chartas e aliud est prisatum, quod fit cx condicto ad certum locum , & tempus , sed sine aliis sole-
x tyr - g. 5o. Duellum privata auctoritate initum est peccautum mortale, tu omni iure prohibitum : & primo qui dem jure Divino, Exod. go. Non occides. Deinde jure
tino Sess. 25. c. io. H r . R ex Bullis Julii Ii. Leonis X. Clementis Vll. Pli IV. R Clementis VIII. Denique jure Civili prohibetur duellum, I. un. c. ει gladiat. & an. 1668 Leo pol lus Imphrator severissime illud prohibuit. Certe duellum repugnat charitati nobis, & proximo debitat,
vitam, & Salutem ete ei'nana motu liter certo periculo exaponendo: repugnat etiam justitiae, cum homo non sit dominus vitae suae, nec est medium aptum ad lite interaminandam, quae aliis modis finiri potest, & in vindiactam illud assumere, privato non competit g. 745. J .
Coroll. Priari. I. i mo. Circa duellum notari debet propo τμη μη sitio ab Alexandro VIL damnata o Vir equestris ad duo ' Itim proυocatus potest illud acceptare , ne timiditatis notam Uud aIι os inc&rrat. Novissime etiam penediactus XIV. a. i 52. In Constitutione: Detestabilem, has propositiones damnavit. s. si vir miIstaris, nisi omer aes acceptet duelIum , tamquam formidoIosus , i timidus, abiectus ad incia militaria ineptus Auberet&r, tu
deque incio, unde se , suosque suStentat' prιυaretur ,' vel promotιonis alias sibi defatae , ac promeritae spe perpetuo carere deberet 3 culpa, c, panna Uucaret , sin 'o ferat, sive acceptet duellum . u. Excusari possunt etiam honoris tuendi, edi stimanae vilipensronIs Datana -- gratia acceptantes duellum, Dei ad ι Ilud ργ Ουocavis tes , quando certo sciunt, pugnam non esse secuturam, Atmte ab aliis impediendam . 5. incurrit Eool istasticas poenas ab Ecclesia contra dMθIIantes latus dux, Dei incialis militiae acceptans duellum ea praυι mcttu amissionis famae, edi cii. 4. Licitum est i a natu hominis naturali acceptare, c, Osterre GAPHAm a . Str . . vandas cum honore fortunas , quando alio remedio e rum jactura propulsari nequit. 5. Asserta IIcent a prρ statu naturali applicari. etiam potest. statui cιυιtatis male ordinata' , in qua nimirum vel negl38entia, ve
350쪽
malitia magistratus justitia aperte denegatur. Has propositiones ut salsas, scandalosas, & perniciosas damnavit laudatus Pontifex, easque docere, defendere, & '' 'edere publice & privat i iii, etiam disputandi gratia , nisi Impugnando sub poena Excommunicationis i ipso iacto
incurrendae, & Papae reservatae prohibuit . 1nsu ri decrevit, Sepulturae sucrae privationem a Tridentino inflictam morientibus in loco duelli incurrendam perpetuo fore , etiana ante sententiam iudicis, a decedente, etiam extra locum conflictus ex vulnere ibidem accepto, Sive duellum publice sive privatim indictum fuerit, ac , licet
vulneratus ante mortem. non incerta poenitentiae signa
dederit , & a peccatis & censuris absolutus. suerit ι:s Sinblata Episcopis locorum super hac poena dispensandi sa-culiate. 2λ. inq; ianuilis tamen casibus duellum licitum est: 1. Si a lictori tate publica fiat: v. g. si hostis exercitui uuellum offerat, idque ab aliquo acceptaris ad vites & animos hostium cilebilitandos , necessarium videatur. 2. Si ad reipublicae bonum, belli exitum, securitatem ab hostibus consequendam, imminente belli conflictu ducibos magis expedire videatur, ut ictum bel
lum Ab uuellum , vel paucorum certamen revocetur ..
net, quod preterer intentionem agentis accidit, illud in odo peccistum mortale, modo veniale est.. Sic Imo. qui 'licito D peri inanibens casu aliquem occidit, nullum peceatum committit, modo ex tali opere homicidium passim non Sequatur , v. g. dum venator in sylva casu hominem nullo modo cognitum sciopeto trajicit. Quodsii vero locus venationis publica via esset, mortali rerpeccaret, si necessariam diligentiam non adhiberet, ne quem ictu suo laederet. Item si opifex posito signo, quo sibi transeuntes caverent, lapides ex tecto prori'
ceret, & casu transeuntem necaret, non peccaret; nubio vero signo dato, peccaret mortaliter. Ido. Patres vel matres infante; suos in lecto secum dormientes suiso
cantes , mortaliter peccInt; sicuti & Clerici venatioqi, clamo rosae sibi prohibilae vacantes casu hominem Occidentes, graviter peccant & fiunt irregulares, juxta Ill. D. GOdeau Th. mor. ton1. 2. Stio. Princeps homicidi - in sVa ditione vel civitate non praecavens vel impediens, fraviter peccat, & omnium homicidiorum patratorum 'hi particeps . 4to. ' Advocatus clientis innocentiam in causa capitalἱ male defendens: item Medicus imperitus egrum ex artis suae ignorantia interimens: Parens filio suo rixoso arma deserre permittens, quibus alios occidit: seras bestias in sua domo nutritas non diligenter custodiens, ita ut homines occidant; peccant graViter