장음표시 사용
381쪽
res sunt sola intercessione: ad hos dicimus : Oriste pro nobis 2 ad Christum vero : Miserere nobis . Mani- Schol. 2. Quaeritur, an etiam animae in Purgatorio pur' orari possint . , Multi respondent negative, tum quia ple- ces nostras non cognoscunt, utpote necdum fruentes vi testiis, 1 sic ne beatifica; Verum saltem alia via per Angelos cognoscere possunt tum quia non sunt in Purgatorio , ut orent, sed ut patiantur . Verum cum non puniantur nisi a Deo amico, cum per dolores ratio eorum non turbetur, per viam simplicis impetrationis, ad qua iri meritum non requiritur, uti in BeaIis paret, pro nobis Orare possunt . Probabilius igitur dicitur, animas purgam es orari posses ut pro nobis Deum rogent; praesertim quia pie credi potest , has animas ob mutuae charitatis obsequium pro iis orare, qui pro illis orant omnes 783. I. Omnes igitur homines viatores non solum βρ i'ς debent 3. Ma), sed etiarn utiliter orare possunt l, oblitiis, i cet Sint aliqui impii & peccatores in quorum ora.
tio tion est peccatum e Sic I mo. Esdrae 9. υ. 26. dicitur: Pyου c. ἰυerunt Te ad iracundiam . . oe in rompore ir bAIationis clamaverunt ad Te , s Tu de cario exaudiasti . Ergo oratio impiorum exaudita est, & ConSequenter peccatum non suit. udo. Origines fom. s. in Isa. ait: Etsi pθccasores estis orate DominMm . Et S. Augustinus Serm. I 55. ait: Qui dixit e propitius esto mali peceatori , υeram dixit, an falsum P Sι υertim diaet i, pec exsor erat; tamen exauditus est, S ustificatus est . Et S. F homas I. I. q. 85. a. I. ait: orationem peccato ris ex hono naturae desiderro procedentem Deus audit 9 non quasi ex justitia , quia hoc peccator non meretur sed ex nuria misericordia . 3tio. Impiis praecipitur ora tio, qui dicere debent: De necessi aribus meis erue me f;tem ut Missam audiant &cd Ergo oratio eorum non est peccatum. I. Etiam Beati orare possunt; orant enim pro nobis,& eorum intercessionem implorare possumus . Damnati Vero orare non possunt, quia non possunt habere pios
motus ad orationem requisitos g. si Schol. ) &sciunt, se nihil orationibus suis a Deo consequi posse .citus μ' . SehιI. Quesnel Ius in suis Refexionib. hanc proposi - ..., tionem 59. habet : Oratio impiorum novum est pec ' ' tim I tiod Detis illis concedit , noυum est judicium cI. Quia Proυ. 28. υ. 9. dicitur: Qui declina res suas,
are auriat Iesem, oratio Hus execrabilis. Et c. I 5. υ. 8
. Victimae im iorum abominabiles Domino. Resp. Sermo est de oratione, quae ab impio fit, ut suis malignis deo sideriis satisfaciat. II. S. Augustinus in Ps. io8. ait: Oratio , quae non fit per christum , non Solum non pori
382쪽
Fosi deIere peccatum ; sed etiam ipsa fit peccatum . Et S. Hilarius in Ps. 54. Ubi operatio iniquitatis extasit, uiso despicitur oriatio deprecantis Et S. Ambrosius γι. de Cain. c. s. Meriit se Deus a precibus impioriam . Respe S. Augustinus supponit, quod iis pius non oret per Christum ; unde utique oratio ejus mala est. S. Hila- ,rius loquitur de oratione levis distidente, & inutili , uti
ex contextu patet. s. Ambrosius loquitur de oratione Caini, quae ex animo maligno; & in statrem invidente proficiscebatur g. 84. Non tenemur tamen singulis momentis orare; Man rednam certa quaedam. dari debent tempora quieti & aliis negotiis destinata, nullsimque adest praeceptum singulis momentis ad orandum nos astringens Saepius tamen m. orandum est; id quod ex circumstantiis dependet, maxime vero in periculo Hortis; urgente tentatione, &quando proximus est juvandus L Semper vero orandum est hoc sensu; quod desiderium salutis, tamquam causa orationis; continuum actu, vel virtute in nobis esse debeat Schol. Euchitae haeretici docebant, semper sine intermissione orandum esse : L c. enim i8. dicitur: Oportet Iemer orare , oe non deficere : ad Eph. 6. Orante, omni tempore e so ad Thessali 5. Sine intermissisno orare .
verum hi textus juxta modo dieta explicandi sunt.
Corolli Ppari. Praeceptum orationis Obligati I mo. rem- kraeceis
pore obligationis; quo peccator tenetur se reponere istatum gratiae . didos Tempore gravis tentationis, quae alio congruo medio vinci non potest o otio: Tempore Iiisei e manifesti mortiq periculis quam constitutus in illo subire debet. 4to. empore gravis pressum reipublicae aut proximi quae alio modo averti non potest: 5tor Quotiescumque aliquod speciale Divinum auxilium ad salutem spiritualem vel corporalem est necessarium. 6to. Non desunt Doelo res non excusantes a peccato veniali eos, qui mane ac vespere orare negligunt, tum Deo de
bitas gratias reserendo pro acceptis elapso die beneficiis, tum eius auxilium implo fando ero evitandis instantibus periculis . Licet autem in recensitiq modo circumstantiis praeceptum orandi determinare obliget ; per hoc tamen non tollitur obligatio inde terminata, quae orationem diu disterre non permittit, quae ita frequentari debet, ut ad vitam christiane instituendam sufficiat. g. 783. Bona, quibus abuti possumus, eonditio nate otius6sum a Deo petenda sunt, uti bona , temporalia, quae Ov- sorte saluti aeternae ex malo nostro usu nocere possunt 1 d M rilla vero, quibus abuti non possumus, uti charita9 &beatitudo , absolute a Deo petenda sunt, uti pater ab
383쪽
eaput .XII. exemplo sanctorum, qui salutem aeternam absolute Deo petierunt: Ps. 26. Unum petii a Domino, hanc requiram , ut inlabitem in domo Domini. Et Matth. 6 docet nos Christus absolute orare : Sanctificetur nomera
Ε κριἰeaa Schol. Inter Omnes Orationes praestantissima est Ora ,
is ora- tio Dominica, tum auctoritate, . utpote ab ipso Christo tradita: tum brevitate, quia breviter docet, quid cre dendum, Sperandum, amandum, fugiendum, & peten, dum sit: tum necessitate, quam Omnes ex praecepto Ecclesiae discere debent: tum esticacia, quia Deo nihil acceptius esse potest, quam formula precandi a dilecta. Filio suo praescripta. Porro septem sunt petitiones Ora tionis Dominicae. Prooemii loco est: Pater noster , quies in coelis, scilicet Μajestatem suam ibi maxime manifestam . Sequitur Ima petitio: Sanctificetur nomen. ruum; per quam petimus gloriam Dei. Et Ida : A eqniat regnum tuum s per quam petimus ad gloriam regni ejus pervenire. 5tio. Petimus media ad hoc regnum perveniendi, inter quae principale est meritum, quo beatiritudinem meremur, obedienda Deo; unde oram : Fiat volunta ma sicut in corIo, oe in terro . Ad meri tum Vero instrumentaliter nos juvat tum panis Sacra- mentalis, & alia Sacramenta, tum victus & amiictus unde Oramus Panem nutrum qia otidianum da nobis hodie. MO. Petimus removeri obstacula beatitudinis , qualia Sunt, tum peccata; unde oramus: Et dimittat nobis debita nostra, sicut nos dimittimus debitoribus nostris: tuni filo. tentatio , quae nos impedit ab observatione Divinae voluntatis; hinc oramus : Et ne nos inducas in tensationem, scilicet ne in ea vincamur: tu
mo. omnia mala spiritualia & temporalia ; hinc oramus: Sed libera nos a malo. Amen. Id est, fiat, sicut petimus. Vid. Tertullianum & Origenem de orat. &C. g. 786. Ut vero oratio impetret id, quod petimus, Sequentes conditiones habere debet. imo. Debemus petere proficua, Vel necessaria ad salutem, juxta illud I. Dan. 5.
Quodcumque petierimus secundum. υoluntatem ejus 3 auridit nos. 2do. Pie orandum est, cum Fide, Spe, Cham ritate, humilitate, attentione. 'atio. Ρςrseveranter, uti ex parabola amici tres panes commodantis Luc. II. coliligitur. Vid. Inst. Theol. μst. tom. i. g. '58. seqq. Pro qui- g. 787. I. Denique pro omnibus hominibus viatoribu&
ε Τετ' justis. & injustis, amicis & inimicis, fidelibus & infide
libus orandum eSt: I. ad Tym. a. Obsecro primo omnium seri obsecrationes , orationes , poἔtulationes, Aratisi Artim actiones pro omnibus hominibus e pro Regi us qui .ethnici erant . . hoc enim bonanet, acceptism e Sy
384쪽
De Virtutistis cardinalibus. 353
eoram Salυatore nostro Deo . Matth. 5. Orate 'o persequentasas. , oe caIumniantibus υos Et Iac. 5. Orate pro invicem , ut sareemini. Ex Patribus sumciat S. C prianus , qui in e . orat. Dom. ait: MIuit pacis Doctor, ut pro se quis tantum precetur z non enim die mus I Pater meus ς nec z panem meum da milis sede Pater noster I panem nostrum da nobis. oec. Ratio est
quod aliis optare debemus, hoc illis precari debemus talias non diligimus proximum, sicuti nos ipsos. Sed aliis multa optare debemus. Ergo etiam precari pro
illis .. . 2. Pro Beatis non est orandum ; nam juxta S.Iug μ- Stinum Serm. U7. de verb. Apoytoli: Iniuriam facit mr ri, qui orae pro mari re. Pro accidentali tamen gloria Sanctorum orare possumus. Sic Ecclesia orat,
ut Sacrificium Missae prosit Sanctis ad gloriam. . t c pro damnatis orare licet, quia hi precibus no
stris juvari non possunt, cum ex Inferno nulla sit redemptio . . Pro, animabus vero in Purgatorio detentis Orari'pOSse, patet ex t. I. f. 4i4.
- 'ro damnatis orari posse, videtur probari ex laeto S. G1egorii Μ. qui precibus suis animam Trajani ab Interno liberasse dicitur a Ioarme Diacono in Vita o. Grem S. Damasceno in I. de fae, des Euchologio Graecorum c. 9. S. I homa in Sumi. q. 7 I. a. 5. --5. & in Lebet. A. Bargati I. 4. c. II. Verum haec historia omnibus notis falsi tal1s laborat: tum quia incredibile est, . 'ser um pro Principe Christianorum persecutorere Nodomita orasse: tum quia narratio Ioannis; tribus Saeculis postarioris, nullo veterum testimonio nititur. cujus. nec Ven. Reda S. Gregorio summopere addictus meminit, & ipse S. Gregorius I. 54. mor. c. I 6. docet, non licere orare. pro diabolo. Oratio de fae. des non est S. Damascena, ex qua haec fabula in Euchologium irrepsit& Ecclesia Graeca Schismatica alios etiam errores defendit. S. I homas fidem historiae non discutit, sed supponit, & respondet, finalem sententiam Trajani Suspensam fuisse, illumque secundum praesentia demerita in Inserno punitum esse, sed ad vitam revocatum poenitentia acta salutem obtinuisse. Revelationes S. Birgit. tae. non Spectant ad fide.m Catholicam, & solum dicunt, animam Trajani ad altiorem gradum evectam esse, Hms mitigatam esse: imo revelatso S. Μei acta testatur, Deum nolle sciri, quid de anima
g. 88. Actus Religionis elicitus tertius est Adoratio, quae est honor seu cultus Deo exhibitus propter summam eJus excellentiam. Schram Instit. Theol. Tom. II. Z
385쪽
iatio uia in M. Adoratio secundum se non importat actum cor poralem, quia etiam Angeli Dein adorant: relate tamen ad nos homines duplex est: una spiritualis, squae consistit in actu intelleetis, praestantiam' objecti colinoscentis, & actu voluntatis obsequentis, &O, praestani etiam objecti se demittentis: altera est corporalis es quae consisti P in externae corporis humiliatione, seir signo protestativo excellentiae Ob1ecti Haec autem signa sunt diversa: Orientales' cooperto capite adorant; occidentales nudo & inflexo t alii erecti, alii' genuflexi, vel humi procumbentes: alii extensis manibus, alii complicatis, quo Spectant Caeremoniae Ecclesiasticae . Si adoratio Deo exhibetur, vocatur Latria: si vero exhibeatur Sanctis, seu amicis Dei, propter participatam a Deoi eorum excellentiam, dicitur Dulia: si Beatissimae Virgini Mariae, ob specialem ejus excellentiam, dicitur mper-dulia: si hominibus, propter humanam excellentium,. dicitur cultias ciυilis. Actus externi ad interiorem ado-fationem reseruntur, tamquam ad finem, ut illa in no- his excitetur: ves tamquam ad causam, a qua proc dunt: vel tamquam ad significatum, quia internam significant. Rursus adoratio alia es r abso tu, quae in propria rei, quae colitur, excellentia sistit, nec ulterius progreditur: alia est relatisa, quae ad alium refertur,& ei exhibetur, ob excellentiam illius, quem reprae
ur g. 7 . Solus Deus custu Latriae actu etiam externo, ἡ,. .. non Sosi interno, est adorandus. Nana amo. Deus lio mi-
dia nem nota Solum quoad animam , Sed . etiam Broad cor usus. pus conServat. Ergo non Solum quoad animam,. Seu cultu interno, sed etiam quoad corpu& cultu externo homo Deum, colere tenetur. Ido. Homo tenetur proxiamum sum ad cultum Creatori suo debitum excitare. Sed hoe fit per adorationem externam. Ergo ad eam homo tenetnro Unde etiam praecepta in veteri lege circa cultum Deit externum data legimus.
Culatis 3. 79o. Cultui vero Latriae soli mo debito g. 89. λ ue o- non obstat cultus Duliae Sanctis, & Hyperduliae Beatis- vinae Virgini Μariae debitus, qui proinde cultus eSt rectus & laudabilis . Hoc probat imo. Exemplum Veterumi Patriarcharum ,, oui Angelos sub humana Specie conspucuos religioso cultu venerabantur. Sic Abraham, Gem. 18. - α & Loth Gen. is. υ. I. adoravertilit Angelos prout in. terram: ubi nomine adorationis cultus Larriaenserior denotatur; nam Angelu S ipse, apoc. 22. υ. 8. S. Ioannem docuit, veram adorationem soli Deo deberi Deum adora. Nihilominus tamen Angelus cultum
sibi a S. Joanne exhibitum illicitum esse non dixit, li-
386쪽
De Virtuti sus Cardinalistis . 335cet eum pro sua in tantum virum reverentia respuerit .
Ido. Probat hoc Traditio , de qua testatur Eusebius I. . hist. c. I9. Chri tiani Uiros Sanctos ob spsortim erga
Deum amorem debito semper honore Uenerati sunt, hactenus venerantur. S. Hieronymus in ep. ad Ripar. Honoramus servos, tit honor semorum redundet ad Doma num. Et S. Augustinus I. IO. contr. Fatist. c. 2I. POpultis ristianus memorias martyrum religiosa sMemnitate
concelebrat. 5tio. Ratio est: licet cultu politico honorare viros Principes, .& scientia insignes: ergo etiam cultu religioso Sanctos, Ob dotes eorum Supernaturales. Schol. 1. Manichaei saeculo 3tio omnem; cultum San αιυ ι.
xus est Eudoinius Arianus in Oriente, & Vigilantius in monea Occidente, quos modo sequuntur Lutherani & Calvinistae. I. Quia Concilium Laodicenum can. 55. cultum Angelorum vellit Idololatricum relicit : certe Sanctos religione colere Idololatria est. Reso. Canon Laodicenus prohibet solum, Angelis tamquam Diis minoribus cultum Latriae exhiberi, uti secerunt Simon Magus &Cerinthus. Item prohibet cultum Angelorum malorum,& Idolorum. Deinde Ecclesia nunquam definivit, Sanctos religione colendos esse, sed est quaestio Scholastica , an hic cultus ad Religionem , vel aliam virtutem Spectet. Certum est, quod non colamus Sanctos religione proprie dicta, qua Deo ultimo fini religamur, sed improprie dicta, qua propter Deum honoramuS ejus amicos. II. Catholici sanctis Templa aedificant, in quibuS construunt eis Altaria, Sacrificia & thus illis osterunt , eosque more Gentilium canonigant: ergo idololatriam committunt. Resp. Templa , & Altariae ordinantur ad Sacrificium soli Deo debitum , & ideo soli Deo aedificantur: vulgo tamen dicunt Templa, Arar, & Mis-Sae Sanctorum, suorum specialis ibi fit commemoratio: sicuti S. Augustinus I. 22. de Cis. D i ait: Nos Mart -
Υιbus nostrιs non templa sicuti Diis, sed memorias sγcuti hominibus mortuis inciescamus a Deo quippe, nouissis, sacrificar Sacerdos, . quamυis in memoriam sacrificet eorum, quia Dei Sacerdos est, non iIIorum. Thus
Sanctis oblatum solum cultum Duliae significat, & per Canonigationem Sancti non Dii, uti apud Gentiles, sed fideles Dei famuli, & honore digni declarantur. III. Dulia Sanctis exhibita est vera servitus soli Deo debita,
quia S. Augustinus I. I. q. 9. sv. Exod. c. 25. ObSerVat,
in Graeco legi ut intelligatur, quia & Dulia
debetur Deo tamquam Domino: 'Latria vero nonnisi tamquam Deo. Resp. Cultus Sanctorum est servitus,
sed non omnimoda soli Deo debita. Dulia inferioris ad
387쪽
353 . . . . mpur XII. . vsupremum Dominum soli Deo debetur; non vero Dtilia ad aliquem specialibus. donis sui gentem, quae Sanctis
exhibetur. sitisnam . Schs. 2. Romines vit* sanctitate & martyrii gloria..i I. in ignes publico & solemni cultu honorari non possunt,
ιιιι pot- quamdiu a Papa Vel Ecclesia in numero Sanctorum nec-xior I dum sunt relati: c. I . de Reliq. υener. Saesi. possunt tamen coli cultu privato, ex peculiari devotione colentis z unde etiam imaginem nondum beatificati domi depingere, retinere, & Osculari licet; item eorum reliquias privatim asservare, in eorum honorem jejunare &c. Episcopus tamen nequit th honorem necom eanonigati sestum, aut Oiscium publicum instituere, Missam propriam permittere, ejuS reliquias exponere, quae omnia. ad cultum publicum spectant: neque templa & altaria erigere, eorum imaginibus laureolas & radios apponere, tabellas votivas publice appendere; quae omnia Papae sunt reservata , . uti patet ex decreto Urbani VIII. t. 4. Bullar. Constit. 39. & videri potest in opere de beatifc.
Cνυκ . g. 79 I. Eodem modo Crux sive vera, in qua Christus
Rassus est, Sive picta, aut sculpsa, aut manuum agita-.οῦ, tione expressa bene, & laudabiliter colitur. Id quod
Imo. patet ex usu & praxi Ecclesiae, quae ab anno 526. quo a S. Helena S. Crux inventa fuit, eam singulari honore coluit . . InVentionis hujus historiam narrant Scriptores saeculi 4ti & S. Cyrillus Jerosol. qui potuit esse testis Oculatus , in ep. ad Constantinum, & Catechesi 4ta refert, Christianos ex omnibus orbis partibus ad Crucem adorandam Jerosolymam confluxisse, & erogatis in . singulas orbis partes S. Ligni particulis, ipsum tamen Lignum integrum semper perstitisse. S. Ambrosius in oras. Theodos. addit, . Helenam Crucem in capita Regum levasses & S. Paulinus testatur, Ecclesiam F stor Inventionis S. Crueis instituisse. Eusebius non quidem in Vita Constantιni, in Chronico tamen eam redi 'fert, . aliique ScriptoreS eam reserentes non in re, sed λsolum in levibus circumstantiis differunt. 2do. Crux etiam picta, & sculpta semper culta fuit; nam teste S.Chrysostonao lom. 61. Crucis ingiem ad praesidium, oe ho-
, norem in armis, s vestibus Imperatores adhibesant . Theodoretus Serm. 6. conrr. r.ec. ait: Graeci Crucis signum venerantur. S. August,nuS Serm. 88. de υerb. Doni. Pris i honora it Crucem. L. I. c. de Sacr. EccI. prohibe.. tur.Crux in pavimento conculcanda inscribi ; quod etiam Synodus Trullana can. 75. Sub anathemate vetuit, &ipsi Iconomachi honorem S. Crucis illibatum servave- uunt. teste S. Damabceno l. a. de M. Stibo. Crux. etiam
388쪽
D8 Virtutibus Cardinalistis . 357
manibus sermari semper conSueuit , uti iterum constat ex continua praxi Ecclesiae. Saec. udo Tertullianus des
Cor. mil. ait: Ad omnem progressum, ad omnem ad -rtim, oe exitum, ad lavacra, ad mensas frontem Ur cis signactilo terimus. Saec. 5tio R. Cyprianus ep. 68. Muniatur frons, ut signum Dei incolume semetur.
Saec. 4to S. Athanasius in I Ita S. Antonii narrat, eum solitum suisse armari signo Crucis contra daemonum insidias. Saec. 5to S. Basilius I. de Spir. S. c. 27. docet, ex traditione haberi, ut signo Crucis eos, qui spem collocant in Christum , SiguemAS.
Schol. Nonnulli, duce Claudio Taurinensi Episcopo,
tam veram, quam caeteras Cruces conculcarunt, cujus
impietatis socii in Oriente fuerunt Pauliciani, soboles Manichaeorum; quos secuti Sunt saeculo ramo Henriciani & Petro bussiani, & saeculo Ialaro victestistae. I. Quia indecens est, ut filius honoret patibulum, in quo Pater interiit. Lem. Gentilibus, & Judaeis sicuti Crux Christi erat nocentis patibulum , sic & scandalum, & stultitia: ipsis autem vocatis Judaeis, & Gentilibus Dei virtus est, I. ad Cor. I. υ. 24. ΤrOp-lm Christi victoris, Cathe dra docentis, Tribunal Judicis. II. Si Crucem colere licet, colendus etiam esset asinus, in quo Christus sedit,& os Judae, cui Christus osculum impressit. Resp. Di sparitas est, quod reS animatae non honorentur, nisi propter excellentiam illis intrinsecam : inanimata vero honorari possunt propter habitudinem, quam habent ad alia honore digna. g. 92. Praeterea Beliquiis Sanctorum licite, & merito religiosus cultus. impenditur. Sic Exod. I 4. υ. I 8. Moyses ossa Joseph honorifice transtulit, quae dicuntur prophetasse, Eccli. 49. Aquae .lordanis Eliat palliu in reverentes dividebantur, 4. Reg. 2. υ. 8. Mortuus Suscitatus est contactu cadaVeris Elivet, 4. Rey. Io. v. I. Multi sanati sunt . per sudaria & semicincta S. Apostoli, A i. I9. υ. II. Deinde patet ex Traditione : Eusebius
I. 7. his t. c. '. refert, Cathedram S. Jacobi reverenter asservatam eSSe . S. Hieronymus contr. Vigilant. ait: Μale ergo facit Nomanus Amscopus, qui super mortuorum homintim Petri Pauli secundum nos Ossa Ueneranda offert Domino sacriscia. Idem confirmat S. Augustinus . 2 , contr. Faust. Sane translationes SS. Corporum in Historia Ecclesiastica notissimae sunt. Unde merito Tridentinum Sess. 25. Statuit: Ararmantes, Sanctorum Reliquus Uenerationem O honorem non deberi, Dei eos,
GIIaque Sacra mouumenta .a fidelisus inutiliter honorari, atque eorum Ῥrs Impetrandae causa SS. memorius
frustra frequeuturi, omnino damnandos esse, prout jώm
389쪽
pridem eos iamnavit , oe nunc etiam damnat Ee I iiis Rationem dat Concilium: Quia viva. membra suerunt Christi, & Templum Spiritus Sancti.
foretio- . Schol... Sacrarum Heliquiarum oti in hostes fuerunt νυν obj Eunomius & Vigilantius, qui teste S. Hieronymo Cactiqπε- tholicos per contemptum Cinerarios & Idololatras vocabant. I. Quia Judaei a Christo culpantur, quod Prophetarum ossa adornarent. Resp. Christus eorripit Ju-- daeorum impietatem , qui Prophetis a patribus suis occisis monumenta erigunt, & interim Prophetas persequuntur, qui eos corripiunt. II. In ossibus mortuorum nulla est excellentia r ergo frustra coluntur. Resp. Non est in iis excellentia absoluta, bene vero relativa, propter Sanctos, quibus Suo modo Servierunt.
o. r-- g. 95. Denique licitum est, & fas, Imagines Chri-Si'ς εμ st; Deiparae & sanctorum habere & convenienti ho-
ιι - nore prosequi. riam Imo, S. criptura praecipit, venerari res Sacras: notum q*ppe eSt, quanto in honore Arca suerit: Ios. 5. Caυete, ne appropietis ad Arcam rc. I. Iosue cecidit prenus in terram coram Arca Dominio I. Reg. 6. sethsamitae Arcam curiose aspicientes morte percussi sunt .. Sed Imagines sunt res Sacrae. Ergo eas venerari Deiis praecipit. Ido. Ita docet Traditio . Eaeculo dido Tertullianus apol. II. refert, Christianos a Paganis Crucicolas Vocatos esse. Saec. ito S. Hiero 'nymus in Vita S. Paulae refert, eam ante Crucem prO- stratam esse. Saec. 5to S. Augustinus I. 5. de Trin. c. Io. loquens de signis sacris, qualia sunt Imagines, ait: IIon ore tamquGm religiosa possunt haberi. Saec. 6to S. Gregorius I. s. m. 52. ad Secundianum mittens Christi Imaginem alta Et nos quirim non quasi ante Disinitarem , ante illa prosternimur, sed ilItim adoramus, quem per imaginem aut natum, aut passum, sed ει in throno sedentem recordamur. 5tio. Ita statuerunt
Concilia. Nicaenum II. contra Iconomachos expresse convocatum aes. 7. definiens hanc veritatem subdit :Sic enim robur obtinet M. Patrum nostrorum doctrina ,
id est Traditio S. Catholicae Ecclesiae. Synodiis VIII. aes. Io. c. 5. definit: Sacram Domini nostri Christi est
giem eadem, qua S. Mangelia, oeneratione colandamatattiimus . . . Eadem ratione intemeratae Genitricis il-
Iius esigiem, sanctorumque Angelorum, quemadmodum illos S. Litterarum paginae describunt, ac Sanctorum omnium veneramur, . colimus. Qui aliter sentiundi, anathema sunto. Denique I ridentinum Sess. 25. statuit,
Imagines Christi, Deiparae, oe aIiorum Sanctorum intemplis praesertim habendas, ac retinendas, eisque δε- , ilium honorem reverentiam impertiendam, non.
390쪽
De Virtutibus Carrinalibus. 35'
quod credatur inesse aliqua in iis Divinitas, υeI υiria. Ius , propter quam sint δρIendae, vel quod ab iis si aliquid petendum , vel quod fiducia sit in Imaginibus φfigenda, velut olim felat a gentibus, in idolii ' collocabant f sed quoniam bonos, et,
exhibetur, refertur ad protot a, Illae repraesen- rant, et a Imagines, osculamur, coram
quibus caput aperimus f procumbimus , Christum adoremus , s Sanctos , quorum illae similitudinem pertine, veneremur. 4to. Ratio est: Cultus Imaginum nil mali continet. per eum ad amorem Christi, & Sanctorum imitationem accendimur, & imagines etiam Caesarum cultu civili honoramus. Ergo est licitus. Selol. i. Deus in veteri Lege usum Ima pinum prohi- tDvi buit, Exod. 2o. 4. Sed haec prohibitio suit tantum ju- di ris positivi, adeoque rescindi potuit; imo Num. II. et . 8. zz. jussit Deus, erigi serpentem aeneum: & Exod. 25. v. 8.jussit, fieri duos Cherubim . In nova 'Lege nullum erat praeceptum pingendi, vel Mon pingendi Imagines, quod Christus Ecclesiae determinandum reliquit. Hinc primis jam Ecclesiae saeculis aliquis usus Imaginum fuit: nam Eusebius I. I. fist. c. .I8. restatur, Se VidiSSe Statuam Christi, quam mulier a profluvio sanguinis a Christo liberata, alli erexit. Saeculo Ido mos . erat .sculpendi Christi Imaginem in calicibus sub specie Pastoris ovem errantem portantis, quod Catholici Tertulliano jam Montanistae objiciebant, I. de pudic. c. I. Barior tamen eo tempore suit SS. Imaginum usus, tum ne Judaei οὐ sende latur , tum ut a cultu idolorum Gentiles revocarentur. Hinc etiam periculosis illis temporibus cultus Imaginum interdictus suit, tum in Concilio Eliberitano, tum in ep. S. Epiphanii ad Ioannem Ierosostm. A Saeculo vero 4to Ecclesia in libertatem Nindicata uSque ad .
nostra tempora Imaginum usum approbavit. Schol. 2. In quonam consistat cultus S S. Imaginum In otio respectivus, non eodem modo explicant Τheologi. Nomnulli volniat, Imaginem esse tantum signum institutum in memoriam prototypi, ut illi tantum debeatur cultus siritim pexterior ita exhibendus, ut non ad Imaginem, sed ad exemplar terminetur . Verum hoc modo Imagini inullus cultus
exhiberetur, quod videtur esse contra Concilia . Alii in Imaginibus exemplaria apprehendunt, ita ut Christus, vel alia effigies, sit simul cum illa figura totale adoratio- nis objectum; unde Crux cultu Latriae respectivo honoratur sed hic modus haereticis idololatriae suspicidnem movere potest. Alii melius docent, Imaginem Christi, vel alicujus Sancti concipiendam esse, ut ejus similitu-Hinem expressam , & ideo nobis pretiosam , quia haec