장음표시 사용
71쪽
cidat, sed pugnet & propulset doloris ictus. Nahi
cris tolerantiae aduersatio victoriam lationi conseri , perturbationi cladem. Quae si saepe adhibitaculi trudentia fuerit, perturbatio assuescit parer rationi, & non . id uertari: quippe iam erudita. NOFrμstratis, que iani opus est. vi cum molestia toleretur ali- Perpesso. quid. Neque enim qui talis est, adhuc dolet. Neque enim appetit quicquam , neque frustratur vlla irim d0 9 μώς. neque declinat quicquam in quod incidit. Omnis autem dolor hisce dec. His s excitatur. Ad conuitium pomo propuliandum patientia praesto erit. N que enim laborcm, neq; afflictationem suapte natura conuuium iis qui id audiunt infert, sed decre tum quod in nobis est siue vanum,sive iracundum. Illud quidem tantum facit ut improbet conuiti, Calumnia- rorem. Ne igitur ex assectu mostro improbatio illa
torseipsum cognoscenda quidem est conuitiatoris imprintiviri bitas aut enim falso conuitiatur, aut ob simultatem aliquam ipsum vero conuitium serendum, cum nihil nobis noceat. Qii id vero si conuitiatoris improbitas vel hae de caiisa, quod is ipse laeditur, se venda est, qui voluntate suam, hoc est, qui seipsum. Eeonuiciis contaminarit3Econuitio autem etiam fructias ali-stuctum ς - quis est capiendus, isque haud dubius, si falsum id
pere licet. suerit. Atque adeo etiam si verum fuerit,quod ma-Fabim: tum aliquod nostrum retegit, aut nobis ignotum. Licet ipsa aut ut notum sit: eiusmodi tamen, quod latere alios mitiumst putemus. magnam enim hoc vim habet ad tirones Ambitio, eruditionis cohibendos . qui nondum propter se frequenter tum bonum , sed&ex ambitione sordidiores asso tamen cau' eius moderantur. Vtili seni inest ad affectuum qui
virtu- in nobis vigent correctionem ambitio. Unde exti tum est. mat unica perturbationum ambitio dicitur, quod reliquis perturbationibus ipsa adiutrice exutusa- nimiis hanc postremam exuit, ut tandem ad ipsum bonum in udiis perueniat. Non debemus igitur in V aquolibet externo casu nos ad res externas trahente, stati in assentiri viso eius, quo id quod a
cidit bonum malumve dicitur , neq; appetitionem
72쪽
mit declinationem si uim commouere: sed iis auxiliis, litae intra nos habemus, accitis & adhibitis, quicquid inciderit propulsare.
NV quam te quicquam perdidisse .licito. sed re L
i si . Filiolim obiit ' Re uim est. Pradium Hi ereptum' An non id quoi e I redditum3 At impi Do eii qui eripuit bi mi ii tua refert, per quem is qui dederat, abs te repetierit i sed qmru tu conci serit, raruam alienum, id curato,ut cauponam viator.
De rebus externis usurpandis, deq; et erum quam Alisi ar Arundam euentu locutus , dc ut rebus Oblatis iam dimio . suauibus quam molestis utendum sit: nunc quem. admodum iis amissis allecti esse debeamus, docet. Vt autem is qui sua te retur amittere, non doleat. & creptorem accuset fieri nequit. Qui vero aliena red- .dit, nisi plane sit iniurius, neque dolet, neque su ceniet sua rei exenti. Res externae porro nostrae non 'migra rati- , sunt, eoque nec in potest te nostra sitae: scd sola haec n.mi. nostra sunt, desiderium , appetitio & declinatio,in quibus bonum dc malum nostrum situm est. Quae . . cum ita sint, plane persuasum atque in promtu ha- rede mus, res omncs externas nobis esse alie- nas. Erit autem in promtu, si non verbo tenus duntaxat pro alienis ea habuerimus, sed nos ad rem ipsam consuefecerimus. Qui igitur filio mortuo plorat,eoque se priuatum queritur: eum apparet sic aisectum esse quasi eum prius suum suisse iensisset. eaque de causa amissionem vocat restitutionem, ν .eamque moleste fert: nec obscurum est, talem posset, viturum esse ereptorem. Qui vero se alie . num restituisse putat, nec seipsum auligit, nec eum
accusat qui repetiit id quod dederat. Obseruabistem quid nobis per haec ostendat Epictetus: quod a
non modo conitatio suam assectionem orationi . qua: ao ea probcrtur imprimat, sed etiam Vexbis ' i i
73쪽
citentur eo lationes, atque assiciantur. sunt igitur inquit in res externae alienae appellandae, ut ipsisnominibus admoniti alienas eas iudicemus, iisque tanquam alienis utamur, & hoe ipsum semper de eis sentiamus. Et quoniam earum cura & studium rus exterara amorem etiam erga illas auget : hae quoque vi r ita curanda bus alienis adhibendae sunt, curandae sunt illae qui- nobis,ut τι dem, non negligendae: sed non ita curandae, quasi tori diu'- propriae, quaeque eripi nequeant: sed ut diueribriuviatores, qui de alienum id esse norunt, que statim id relicturos cogitant.Dum vero adsunt,commodi- . tatis eius pro virili rationem habent. Praeclareat
V V qu temul Ag D aD a Ri T inquit, ut in promtu sit,ab νιλ m de alio esse data,eadem erepturo. Quia vero sunt, qui MLq μμ etiam ereptionis modos ad augendum molestiam ρ ρυρη exagoerent: Quare mihi sic, aut illo modo eripuit to'Hpρυ' Cur ite periit puer.aut uxor 3 Facile ferreni, si iebre, ---- non conuulsione decessisset 3 Perinde est sinquiti istud. aesi moleste feras. quod is qui dederar, fer
hunc illud,non autem per alium eripuerit. Enimuero eum qui suo arbitratu dedit,etiarn suo arbitratu repetere decet. Exempli autem loco protulit Epiactetus ea quae maximam commiseratione mouent, liberos,uxorem: eum quibus reliqua comparara,vel
a quibuslibet contemnuntur. Sed quos ipse prius dixit, quodque post repetet, a paruis auspicandum est.Furatus est aliquis pecuniam: ademit seruulum aut aedes,atq, etiam rem familiarem publicaui ne
dicas ea te perdidisse, sed reddidisse.
farito: si mea negl/xero, non erit unde vi m. Usipuerum eastigaro, malus erit. Prastat enim pseris ame, timoris ac molestia expertem: quam copiuomnium rerum circumfluentem, animo vivere perturbato. Et puerum malum esse rastat, quam te infelicem. A paruis igitur austicare. O me undiu'r'. vi m
74쪽
Ium surripitur Z subiice tibi: Tanti ianit tram sollium tanti constantia: gnatis. intem nihil acquia ritur. Cum veropuerum vocas, feriposse coIta, ut practa nonsit: visit, nihilarat exanimi tui se e tia. Neg vero ei tam bene sit,ut tuarumperiur iisnum habeat illa potestatem.
Res externas pro alienis curandas esse, de vidiuersorium a praetereuntibus, praecepit. Audit autem dicere quosdam: Si mea neglexero,non ei it unde vivam. Nisi castigaro seruum, improbus eriti His respondet, primum sermonis institutum ob- ωuans, quo bonum & malum nostrum in rebus quae in nostra potestate sitae sunt collocatur, non autem in corpore, neque in rebu= externis. pertinet autem ad eos oratio qui adhue erudiuntur, necdum Austorum eo peruenerunt, ut uinul de seipsos ocres externas distri macitra noxam curare possint. Hoc enim eruditorum considora est qui in tuto collocati, brutam sui partem rati- ιμoni obedientem praebuerunt: neque iam verenturi ne sorte foras prominentes, a brutis appetitionibus ad res externas pertrahantur, earumque confusionem & perturbationem admittant. Hi enim cum intra sese maneant, res etiam externas suo ordine moderantur. In quibus autem appetitus adhuc seruet, iis periculum est, si ad externa convertantur. Nam brutae appetitiones illis cognatae sunt,nec dum modelatae aut rationi sub: ectae, eam detrahutoc demergunt in res externa nondum sua gubernacula tenentem. Quid ergo faciendum est, - . ne is qui eruditur,rebus necessariis egeat 'Dici quidem potuisset. eius qui instituatui frugalitatem detrimentis rei familiaris ab incuria oriis sacile posse hvpponi, cum eum paucis contentum esse in primis conueniat. Si veto ne haec quide sippetant, non defore qui de paucis contentum,& ob sui ipsius curam rei familiaris contemtorem alc re velint. Licuisisti litur, ut dixi, talibus verbis refroiacie, ac vere.
75쪽
Aris talibus rationibus tanquam mollibus, Ac ner.
DO, vi mitis ii, identibus. eiusque puritatem contaminantibus, si omnibus modis externarum rerum accessionem dc adiunienta desidetet praeten missis ad summum ipsius compalationis ascendit: praestare fame emoti doloris & timoris expellem, suamque persectioncm consecutum, quam animo perturbato copiis omnium rerum circumfluere. Naturato. copiae rerum externarum utilitas ei est, nisnuntὸν qui Datulae colis ruentes Viuit, cum potius illis lae.
. datur Z in is usus est sumtuosarum & varia ium
frui nequit Z Illud etiam praestat, coirumpi puerum, quam te fieri in selicem. Nam sit fieri posset, ut simul
sineti p=s S re ipsum conservares , & puerum culares: nihil curem inpo- esset hoc pulcrius. Sin id fieri nequit, duabus de cau-lim quam sis ium quod ipse ineruditus alium erudire nequit, amulos. tum quod si ne v llo fructu pueri ipse maxima detii-men a capit: reliquum est, ut illum improbitati sus relinquamus,& nosmetapli,scuremus. Sic cum qui eruditur ad summa perductum cogit, ut fame
perire malit, quam ob externarum rerum curam IMI ercitatio, ut tuta, ita etiam essicax est. Si
quis autem moderata tanquam peruulgata aspernatus, in effusione olei & vini surto exerceri se noluerit,ac subito ad immoderata perruperit: is nemhaec tenere poterit, ut qui praeter scalas ad ea ascenderit, neque per illa plus proficere quae contemserit. Finge aliquem in paruis non exercitatu imitari Cra:ete, & suam rem uniuersiam subito abiicere: Rara exem fieri ire potest quin eum facti poeniteat, neue pri epularum, ei qui per valetudinem citra noxam illis I ' da. In ipsa vero comparatione monet, a paruis incipiendum Nam & ipsius rei natu iam & tironis vires acute considerat. Moderata enim,&accommodata. manete inerud: tus. Est igitur 6c pueri improbitas' negligenda potius, quam mihi calamitas accipien
rem opulentiam perpetuo requirat Z Etsi enim Crate ,Diogenes, Zeno, aut quiuis alius subito sum ma. frugali-
76쪽
frugalitatem arripuit, vitamque naturae consenta- neam: rarum tamen hoc est & non tutum, cum eo
quod raro fit, aliquem qui non & ipse rarus quispi- sed unus homo de multis fuerit, compararet. Cum autem dixerit,quemadmodum initro a paruis iacto exercendi simus , ad contemtum imminutae possessionis S pecuniae, quo magis proficiamus: subiungit, quomodo in famulis etiam, a patuis auspica'. exercendi simus, ad contemnendam dc n gligendam corum nostri incuriam & contumaciam. Ea enim est animo nostro asscici da opinio; AG ii .ι
puerum vocatom aut non praesto fore: aut ut praesto sit, imperata non facturum,cstquc sic inimi man hismi et diis animus, ne tam bene cum illo agat x. Vt illivs h. i. causa perturbari me velim. Nam quae subii a & improuiti tironibus honestae disciplinae obiiciuntur: ea vehementer illos perturbant, dc velut de gradu deiectos eo redigunt, ut instituti sui obliviscantur. Pra meditatio vero sobrios & memores facit. atque i ta assuetudine ad ea praeparat quae visis dc ipei aspera sunt. Quantum autem inici sit praeparatum Prausat/Maut imparatum aliquid excipcre: cuiuis est rei spi mnm f.ri
citum. Neq; enim res acerbae tantum, id d&iu cun 1 t.
praeter spem oblatae, animos perturbare solent. Nam molesta quidem subito obturant & conir hunt visionem, una li cum c a di corporis & spiritus temperamentum. lucunda vero subito diffunduntdc diuellunt, ac dissipant robur animorum. Isine fit, ut ii miles casus utraque horum quantumuis inter se contraria sequantur, ut animorum deliquia, ut rigores & exanimationes,ac ipsi prope mors.' Atq; haec quidem perspicua sun r. Caelerum Epictetus in Et prata aliatum rerum imminutione monet sit biiciendum tis diligent . esse: Tanti venditur vacuitas aperturbationi b. tan se vitium 'ti conii antia dc animi tranquillitas, gratis vero ni- rerum cumhil acquiritur. in seruis autem, si quis vocet fana u. animi tran tum inprimis esse cogitandum, omnino fore, ut aut quillitate praesto non sit, aut ut praesto sit, imperata non faciu- comparatis, riun. Praeclarum igitur succit, trunque pro cutum coniurari .
77쪽
utrobique coniungere, M ad eandem rem accommodare. Nam S rei semiliaris diminutio ante sibi velut ob oculos ponenda,& ani mo concipienda est. ει seruus siue vocatus non audiat, siue quod iussis afuerit non saeiar, subiiciendum : tanti venditur u cultas ab angoribus. & animi tranquillitas dc constantia, gratuito vero nihil contingit. Ipse autem fortassis in effusione olei, aut vini turto,ut rebus vialioribus praeparatione nihil opus esse censuit, sed satis esse ea verba, ubi tale quid accidetit stibi ungere. In rebus etiam minorib. comparatio haec satis habet virium ad mouendos animos: siquidem vili unx rerum olei dc vini iactura eo quem uis adducere potest,ut eas eum vacuitate a pei turbationibus,& animi tranquillitate dicostantia permutet,nec ad tem-
Ius duntaxat, sed constanter dc perpotuo, si quis inaequasi mercatura itertem nauarit opcram. Quis enim. ut Homericus Diomedes,aureis irea non peri muteti Quis vero maxima animi bona,reru externarum iactura non redimat 3 Etsi aliquando ipsa etiam iactura vitari potest: & ipsa praeparatio satis est,ut iacturam illam tua nihil interesse putes.
SIpraficere vis: m recus . quo minus ob rerum e ternarum negleAum,amem fatum habearis.
D hbus. Multi rebus externis studemus, non modo pr proosito Quentus ergo rerum necessariarum, sed& ob vitan- reformidan dam apud alios ignauiae & amentiae opinionem Veri ιauisi, igitur istam quoque visionem reprimat, tironemriones imp monet proficiendicupidum, ne propter eam rebus risorum. externis se dedat, internis uegleclis. Nam quae ista
ratio est, permanere a mentem, ne ab amentibus
amens iudiceris i Ac ipsa illa aisuefactio,ne amentium in degenda vita iud cium sequi velis, eosque nihil cures, utcunque de te lentiant, sed in retiami rationem
78쪽
rationem intuens, dc iudicium eorum sui rationi conuenienter vivunt, sequens res tuas administres, ad vitam naturae hominis, qui est rationis particeps; mal,parandam,plurimum consert.
Milo enim faciunan esse, m tutum tuum in eo flatu, qui ect natura censentanru , conseruare, res externas amplicti: se abi. nonpos uri, quinis alteram qui curat, al-mmo negligniti
I Neo vehementer elaborat Epictetus,ut tironis Ostentatis anima, tempore institutionis praesertim ad seipsum doctrina connestat. Quoniam igitur non rei modo familia- vana gur ris cura mente adso externas pertrahit, sed etiam, oti diuis&quidem o magis, vanae gloriolae admiratio: fur dum politioribus etiam hominibus, dc iam aliquo usque progressis obstrepit: hanc quoque radicitus exsti Pri iubet.Nihilanquit,seire videri velis: non quod silentiae desiderium impediat, sed ut ostentationis reprimat cupiditatem. Haec enim cum incit animum, di ad externa trahit, eoque redigit ut ad vulgi opinionem non suo iudicio vitam instituat: tum ea opinione vulgi contentum ad veram stientiam contendere non init. Recte autem non dixit. Nihil ideare,scire: sed,Ne videri velis scire asiquid, Nam existimatio de nobis.non est nostra,nec in potestate nostra sita: velle aut,nostrum est opus. Soniam igitur saepealiquibusciliquid videmur, etiam i: tum ipse,et ibi,inquit,disside. Id enim adi
meto est,me quis populati secesiuiae submittat, eaue .
contentus diicendo exercendoq; se longius no pro- .grediatur. Sibi aute non multu placere nec magni-ncede sese sentite, ad eos sui erudiuntur inrtinere coastati Nam ei qui scientiacopos descis tuio λ
79쪽
Vere iudicare potest, non opus esesibii pndissidere. Opinio porro in animis ex istit, non scientiae tantum .sed& modestiae, aut iustitiae,aut sortitudinis, aut prudentiae, aut cui iucunque virtutis aut ciuilissa cultatis, aut dignitatis humana conditione supcrioris. Haec,& id genus alia omnia,minuta particula Aliquis, complexus est,cum diceret: Ac tametsi ali- quis aliquibus videbere. Mox communem conclusionem subiicit tam his quae nunc, quam iis quae antea dicta sunt, de rerum internarum cura, non esse facile tironi & voluntatem naturae consentanea tueri, di res externas appetere, siue pecuniam, siue gloriam. Voluntatis enim gubernatio, naturae consentanea, complectitur earum rerum, quarum in nobis sita est potestas, studium : dc earum quae nostri iuris non sunt, contemtionem. Contentio vero de rebus externis contrariti consectatur. rein utroque elaborare tironi difficile est. Caute autem non dixit non posse fieri, sed non esse facile,ob inraingenia & raros motus excellentium ingeniorum. sea necesse est, inquit,unum virum recte administrare volueris, prorsus negligere alterum.
SI in id tu es, ut liberi tui, uxor, amici, perpetuo vivant c, floreant: stultio es. Nam qua in tua potestate nota sunt, ea in potestate tua esse vis, ct aliena esse tua. Sic etiam. spuerum peccare non vu.su tus es. Ide m postula .ut vitium non sit vitium: sed quiddam aliud. At si eo quod appetis, frustrari non vis voc quidem potes.
studio digna sunt, quae & rite ςonfici possunt nam qui in rebus irritis elaborat, desipit in & quae
decent ilium qui id studium suscipit. Aliena enim curare. superuacaneum est. I 'laeterea studio dignum
est, si res propositae habeat aliquod operae p coum.
80쪽
firmitatem & constantiam. Quis enim cordatus homo in rebus vilibus. vacillanaus dc studio indi pnis,suum studium consumat. Tironem igitur a . idio rerum externarum auocaturus, diuisione rerum nostri & alieni arbitrii initio proposita: exte na quae sint, aliena etiam esse declarat.Neque enim es nos sunt aliena, ut demonstratum est. Qui igitur liberos, qui uxorem dc amicos vivere vult, aliquid vult de expetit eorum quae in nostra potestate sita non sunt: eaque de causa nostri arbitrii non est. eo potiri. Quarum enim rerum potestas nostra nono ea plane consequi non nossumus: sed
eorum est illa dare,quorum est poleos. Praeterea
res externae sirapte natura sunt viles, caducae, infir- m incertae. Mortalia enim,instante sito, mori nocesse est. Item, qui postulat ut semulus seipso inter ρ ιι dum sit melior id quod nobis cepe accidit,qui peo tant.
rata seruulorum aegre ierimus stultus est, cum eam ii i desideret,quae fieri nequeunt Nee euim fieri potest, meborra. quin animus brutam Hii partem in degenda vita sei quens siquidem animi vitiu est, perperam agere vitiose agat. Necesse igiturest earum rerum studi isum quae nec fieri ponunt, dcalienae caducaeq; sunt, dc facile amittuntur, frustrari iis, frustratumque do lare de plorare. si ergo frustrari nolumus: in rebus quae nostri sunt arbitrii, elaborandum erit. Nostri
autem arbitrii est,ea expetere,quae secundum nati ram nobis conueniunt. lneo igitur,dc non in rebus . externis studium nostrum consumamus.
irim is ea qua ire vult, i nsu vult, potestatemhant veleonseruori, veleri siquis triti re biar c se vocit, neque cut auersetur, eorum et pora abois incomminu , seruire necesse erit.