Johannis Lockii armigeri Libri 4. de intellectu humano denuo ex novissima editione idiomatis anglicani, longe accuratiori in puriorem stylum translati notis criticis domini Gottelff Henrici Thiele, domini Coste, ac Francisci Soave illustrati; accedun

발행: 1789년

분량: 312페이지

출처: archive.org

분류: 철학

51쪽

o Appensae .

bita , vel praecisa loquendo , haec idea , quam de eo in meseivio , .praeter suam actualem repraesentationcm haec vis e

citundi , praeter sui imaginem , ideam aliorum objectorum , quae semel mihi adfuere , nec impresentiarum adsunt ; haee mei translatio a memetipso facta a momento aetuali vi momentum , in quo hanc obiectorum seriem praesentem habui , de mihi conici rem . me esse. me eumdem extare , me objectum tunc vidisse , S quod nunc praesens mihi video , fundamenta reminiscentiae meae conficiunt. Si series ideatum , quas mihi illud e citabit , duae erunt ; reminiicentiam , me bis illud viduis habebo , at si ter , ter vel nullam demum , si nunquam respoxi i j . Duo autem sunt hic adnotanda . Unum , quando obse-otum familiare fit , nulla excitatatur series determinata ide tum, verum rapidam, habitualemque memoriam , ut ita dicam, variarum circumstantiarum, in quibus illud vidimus, nobiscuin reperiemus , &urecognitio permagne Prompta habitualis ev dit ). Alterum, quando obscuram, incertamque reminiscetitiam habemus. In videndo personam alias visam, aliquoties Rccidit, quod suspendimur animo , videtur, nos eam vidisse , aene scimus , nos certos ei se revera vidisse . Pendet id a levi

motu, quam pars mechanica actu azitata communicat partibus,

quae secum alias fuere tam leviter agitatae , ut impar cit, ideam Praecisam excitare At palam est , quod in hoc quoque casa , illud principium obscurae reminiscentiae, quam habemus, Oritur riseritiendo in nobis, praeter personae praese tuis imaginem, aliquidialiud . Revera si famus ad hunc levem motum , & vim cum attentione ei addemus , saepius aliquam trahemus ideam , quM fusticit ad cnises alias excitandas , & ad confirmandam rum Discentiam . Nomen vel parvum aliud signum , lumen effundere reliquis , multoties est satis . Quod igni artificiali accidit , in 'Eo parva scinti ita unico intuitu totam accendit machinam, nobis aevenire videmus ι'' i . Verum contra omnes adhibitas

- 'ὶ At si placet, imagines duplicari, cur potius non dicemis signacula m Ultiplicati latione objecti visonis & ea animus videndo, se alias vidisse percipiat Naturalissimum est, similit

dinem setvirum actu extantium animo indicare ea per vicos

improsi sur, di per consequens cbiectum indigitatum pluries.se

aibus 1uis occurrisse, credere '') Cur non dicatur p etius quod ex multiplicitate signorum anima sine angore cernit, & perceptiones renovat celerrime λ '''in nobis evenire puto propter signa inter se proxima .

QVando anima a quocunque principio mota Iespicii unum seu-

52쪽

Cap. X. A

vires saepe saepius nulla clarescit idea ; tunc in dubio essemus ,

& obscura atque ut prima incerta nobis remanet reminiscentia. Ex dictis colligimus , reminiscentiam a nulla diversitate pende re , quapropter physica obiecti impressio secunda, tertiave a prima non interposcitur , verum ab idearum conjunetarum incit merito unice dependet . Si hec excitantur clare , certa atque clara eli treminiscentia; si confuse, confula; si nulla eorum amsit , quocunque modo impressio fiat , nulla eit uim reminisce

sorii communis punctum, nequit non. praestare attentionem puncto viciniori , non secus ac oculos . Hinc est , quod nos conamur multoties quaedam signa animo repraesentare , ut videat scilicte illud, quod proximum est, & sua interest. ain Quando hanc opinionem omnino novam reputabam , mihi contigit invenire in secundo Pγγcho.'ogiae libamine Domini Dram Ehetti duos relatos textus Patrum Mato , O Storchenas , in quibus ipsi tamen in agnitione enodanda, idem quasi sumunt principium . Proprius amor aliquid sane perdidit, sed eo magis lucrata est veritas, quo magis persuasus tum, ut id quod caeteri pro vero tenent , etsi indicatum potius ab iis , quam enodatum , atque Plene demonstrat cura fuisset, pro vero tenere debeamus. Quod ad hoc resert , dissimulare nequeo id quod his omnibus Abbas Dra etii addidit si in hoc , ait , systemate non videtur pri-Μ ma smplicis recognitionis idearum ratio esse sui sciens ;,, reminiscentia enim hic dependet ab eo quod praeteris ideam rei praesentis , conscia est sibi anima , in se idearum is rerum, absentium seriem vel coniunetionem renovari. Ad haeciis conseientia in anima oriri nequit, sensu successionis defici cnte, & haec ab ipsa minime haberi potest, ubi deest reminiscentiae is sensus. In hoc ergo systemate reminiscentia ab una oritur re, is quae eiusdem reminiscentiae sensum suppoqit - . Iuxta meam menκm superius enodatam, non eli idearum coniunciarum reIa vatio id, quod dat recognoscendi objee tum impraesentiarum pediceptum , quod alias mihi adfuisset, verum illa ejusdem ipsius o ptii idea, hoe est, mihi repraesentando, ut ita dicam, duplami imaginem , idearum transactarum unam , alteram praesentium impressionum seriet coniunctam. Ueriim ia non inficit, me posse successionis sensum non habere, ac nequaquam scire, praesen tem imaginem a renovatis imaginibus internoscere . Quod minis entia supponat successionis sensum , nequit inficiari. Non credo ideo , quod ali, ex parte succeisionisisens sensum reminiscentiae necessatio pollulet . Video pomum Ru

num in tabula positum , venit qui ponte secundum , ct duo

53쪽

go Appensae.

Si ergo statuae a conditiae, & soneto excogitatae repraesentabo, quando non habet Pdhuc praeter ollaetum , rosam ; de in hac 1ci .satione consecta caiyoPh3 llum ei Osuram . postea jalminum , demum denuo rotam &c. hoc enim pacto , quod prisma sui laeso antequam altera subintret, ut una cum alia nullam habeat connexioncm . obliteretur in integrum ; habebit statua alicujus odoris reminiscentiam insignes praeclarique Metaphysici modo dicti , videntur , sic credidisse , di ego rationibus

ei runciatis Pro certo teneo , nullam adesse rc ministentiam , di

ut prima erit illi quaelibet sensatio .

Quo modo advertat anima, se impressionem habuisse renovatione unius imprcssonis, videtur, sat me explicasse . Dii scilius est porro evolvere quomodo a tualis imprusso elapsas excitet. Non commemorabo hic cellulas , in quibus ideae se ponunt, &e quibus, posita quadam necessitate , promte emergunt, nec 19 cilla, quibus in cerebro signantur, de ad quae currat, cum velit anima eas relegere r nec dicam sulcos vel plicas in cerebro factas, & quae diu constanter durant Sc. hae pulcherrimae expli-cAtiones non merentur, nos in eis commorari . Abbas Conidae simpliciter ait, idcas incognito quodam modo ad invicem s. lie

re, ut S ad inviccni se incognite cxcitare i V. faggio Iuz ori

dei timune cognidioni in . in tractatu sensationum indicare vide tur , eum ci in Delvetio credidisse , motum semel excitatum semper conti nuoque durare ἔ quo modo Per annos vero multos possit non advertente anima adesse , non est sane captu facile ;1 eius in inve lligatione mechanismi memoriae se ante alios occupavit. Ait ille, fibras, o quarum motu veniunt sensationes , inter se omnes communicare ; quando obieetum in una fibra imprestiorum socii , tendentiam ad eodem motu se movendam reliqii ille ; per consequens a proxima fibra agitatas , se cum illo determinato motu moti ras, de iterum obj eii ideam exciti turas : contra libras, quae non adhuc objectorum impressiones sentiere , cum ill Am determinatam tendentiam ais motum mini me receperint , nec ad illum certum modum Pro motione Pr

video poma, iterum venit qui tertium praesentat , & tria percipita : vcl alias video pomum Rureum , P rceptionem suae liguritatuique colorii habeo ; illud ad nares admoveo additur mihi odoris sensatio : ill d libo, de en mihi saporis sentus . In casibus ambobus solam imprestionem ha o imprimis, postea duas. , denuo tres. bensus successionis neccssario mihi debet adesse . Eshenim palam, hunc a nulla renovata id a, verum a simplici novarum repraesentationum , vcl modificationum additi une illis , quae mihi nunc Quiant, pendore. SUAVE.

54쪽

pinquarum stuaraim determinatum fuerint ab obiectis ad hoe dispositae , aut se non moturas , vel motum eorum nullam excita

tutum ideam Qtio modo postea tam ingens fibrarum numerus, quae sunt non solum ad omnes possit,iles impressoties valde ne ii rige , verum etiam ad omnem ipsarurn, cradum , ut ille vult, Omnes quantae sints inter ie 'communicent omnes enim mediate

Vel immediate communicare debent , cum qaaelibet impressio possit aliam cujuslibet generis eodem tempore factas excit re) ἔ quo modo motus istarum transeat in illas ; quae si haec ad motum tendentia, quam post objectoriam imprcssionein acquirant , quapropter in quocunque modo a vicinioribus fibris aditentur , semper se debeant similiter moveri, & ideas objectorum respondentium excitare ; contra ante impressionem toleratam, mim- quam aifibris vicinioribus debeant moveri , ver si moveantur , nullam excitare debeant ideam , sunt porro arcana , quae sui ma , ac persecta aeternaque caligine obsuscantur . AHypotnesin excogitavi. Fibras sensibiles, ut subtilissimos tubulos ab agilissimo fluido compenetratos, in Ilar reticulae, omnes vero in longum at stratis diversis nodis arundinis similibus conclausos considerabam . Sensationis , ae memoriae , mechanicam

hac hypothesi credebam , me faciliori modo potia enodaro ..En quod mihi videbatur . Quando quoddam obiectum in quadam parte impressionem facit , preinens sensibilem fibram , in qua

actionem exercet , cogit sui dum contentum , dicebam , Ut in longum ipsius percurrat; ab hac impressione fluidum compulsuin aggeres in via prorumpit, & a motu suo animae participato oritur se alio. Si duo, vel plura obiecta una sinu I iu di Uersis si-bris agant, diversi excitabuntur esiluxus; ruptis obliaculis relativis , hi effluxus incurrent ad invicem in puncta , quae certam habent rationem inter se , & tot mutuas aperiunt communicationes . Hae communicationes id , quod appellatur Llearu1u osi riatio, constituunt. Cum accidat, unum ex istis objediis, denuo post quoddam elapsum tempus , super respondente fibra agere , quidus in illa contentue suum communicat motum illis adhuc, qui extandi in fibris, cum quibus hiatus estbrmavere, & ideae coniumctae excitantur. Hoc est, quod reminiscentiae mechanismum constituit , vel modum, quo unius i inpressi an is occasione , etsi in sensus propria objecta actu non a gant, aliae adhuc attaciatae c. citantur , fibris, quae pressionem externam non adhuc sentere, motus nequit communicari ex eo quia hoc impediunt aggeres non jam tacti . En ratio , qua nulla acquiri poteth idea , quae prius per sensus non fuit acquissim . Si fibra per longum temPus non haberet impressionem . noduli per eam diffusi sese data uoci audent', fibiae sociu non amplius possent illi proprium com in unicare motum , ct idea respolidens nec etiam pollet amplis D E ex iis

55쪽

, Aspendiae.

excitari . En modum , quo amittuntur ideae . Quando ἰnter di. versas fibras libera est communicatio , motus cx una ad aliam sacile pertransit . En ut per varias concatenationes saepius ab a ad millenas alias multo impares curritur. Sic reliqua meis moriae phaenomena facile enodabam. Verum dissicultas 1olidissima mihi dedit lumen , quo cognovi demum hanc meam hypothesin somnium apprime aequare. Volui tamen aliquam innii re rem, sua enim simplicitas nonnemini servire posset, ut una imago , cui primaria memoriae rhaenomena iacilius referri lqueunt , & sub uno Puncto reducta maiori commodo confide- l

iantur.

Quod igitur pro certo tenemus porro est , quod impressiones conjunctim habitae vel uno eodem ten more, vel cum non inte rupta successione, sociantur inter se, & ad invicem inter se excitantur . Quo sat modo , dissicile est scitu . Des deranda est hypothesis , quae cum praecisione explicet omnia , nec pariat difficultates . Hactenus quam sciam, non habemus; at hoc pro

impossibile non teneo. Nuperest ut tantum observemus , quod Lockius , ut Abbas . Cinime monet, vim, plus quam habet, memoriae tribuit. ideae non excitantur quam per Rubciationem, hinc nostrum non est eas quae nobis placent, revocare . Si unius ideae occasione eul agit lmus aliam revocare, ut si de persona loquimur , & nomen veli- l, mus nobis recordari , tum non aliud facimus , quam motum fibris communicantibus, quaecunque sit communicatio . excitandi curam habere . Si hoc, ut saepius accidit in libra, eui idea des, derata connectitur, statim exci atur, promptius se repraesentat; si in aliis fibris, ut non raro e vcnit, excitantur primum, se aliae Heae valde diversae ante omnes se offerunt ; si in libra demum in qua vcllcmus motum , nunquam expergestat , ut aliquoties accidit , omni tunc idea nos prosecto caremus .

56쪽

MEDITATIO

IOHANNIS LE ARDI MARUGI

De Memoria, Femini centia, s Phantasa.

LOcnius , iri adnotavimus , postquam de perceptione est Iocinth s, de retensistis Verba facit . - Haec est. inquit , lacultas ,, altera , qua spiritus in Ierim cognitioncm progreditur, quod, sista perceptione cffccre nequiret . Hae facultate simpliis ces ideas per sensationem , vel per res exionem receptas seris Vat Perbelle ac retinet . Hoc duobus medis evenire vidc munis primo in ideis servandis in spiritum introductis , quae sunt , is quodam pendente tempore actualiter praesentes , & comemFI D tio appellatur ἔ secundo potentia revocandi , vivificandique is eas, ut ita dicam . in spiritu , quae postquam impressae fuerint, is evanuerunt in integrum,& sutim visionis punelim efugeruntἶ Potentia , qua ideam caloris , luminis ore. etiamsi obj . ctum earum sensationum absit, retinc mus , dicitur memoria , - & est , ut nostrarum omnium idearum receptaculum . Tria hic perpendite paulisper : unum, introductionem idcarum in men tem: alterum lituram ipserum: tertium denique potentiam IcVccan di , vivificandique eas . Ideae in mentem introductae quo modo possunt deIeri y Fortasse Lockiano sensu , in quo mens non cre diti r materia mundata λ Quid dicemus , s Uterius caput me moriae dicatum examinabimus λ, , Dicere , quod habeat in me moria ideas , inquit Auctor, non aliud indicat, nisi quod ani- ω ma in diversis occasionibus habeat rotentiam renovandi ideas D Rb ipsa receptas, cum conscientia, eas habuisse olim . In hoc sensu, pergit ille . dici potest, nostras ideas memoriae inesse, is etsi, praecise loquendo , in nulla parte morentur is . Quomo ἡo hic deheat intelligi , ideas in eusta parte morari, concipe si Potes . Ideae mente collocantur . Mens At ne partium expers φQuomodo imprimuntur , quomodo delentur , quomodo vivificare rit r. ideae λ impressio 'supponit partes, ut & litura supponit. Vi viii Rrao , acius potentiae in objec um . Hactenus concipere ne fuimus , quomodo unum ens possit esse object im & subjectum suae facultatis . Subbe tam quatenus habet vim vivificandi , Mum quatcnus in seipso hanc exercet vim . Si animi non fablor , haec , idearum complicatio , ex qua manifesta contradimito orituri hic adinveuitur profecto. Dicet soriasio, mentem materia

57쪽

54 Mestatio

conflati Dicant , quaeso , sautores eius , qua ratione ille dixit , tu num parte morari λ Si recte video, polrquam 1:atuit in te ideas, quae non sunt, ut hic ait, praeter perceptiones La), d bet.intelligi , morari in qi:u partcs deiiciunt . Et ne Laut res ejus. in angoribus ponamus , praetcrimus hic quidquid objici posset circa ruisionis punerim , quod idea , juxta Auei 'ris scil- sum , ausu t . Nemo enim concipero potest quo modo idcal ita

mente collocata ipsius mentis acumen aufugiat; Omittimus quinque ab eis cxpetcre rationem , cur eadem facultds, eadem vis , id in artus , eademqile meus , nunc possit', nunc nequc ut reum

care, ac vixi sicare ideas, si omni tempore insont, & in mente reperiuntur λ Videtur iane, quod cum iit in mente semper ratio eadtim , qua agat , semper idem esie ius emergere deberet . His omnibus cam: ssis , hic, i videmus', an Lockius vim imaginatri

cem ognoscat , do qaid rer cam intelligat . Dcinde ad nostram

deveniemus opinion in .

vim imaginatio: is apud Lockitim non inveniemus expliciten memoria di vcisam . Scd qcod mirum est , videtur ei forsan , ideas vivificatas olim habitas, quod ad memoriam attinet , des inplicitur cas quas dormientes animo instruere , uirum idemque esse s s VIII. lib. i i ὶ . Nos adnotavimus ibidem , quod pliai rasae uit, anime repraesentare quod se illibus fuit olim perceptum, non attendundo ad modos , ncque ad qualitates , quibus luit acquisitiam . Ego loquor , scribo , machinas conficio , aliquid

quod dicitur novi adinvenio , quid xum eis clo Nihil aliud

quam meas ideas in cerchro, tanquam in casisula repositas, pandere , & ordina ina ante trientem instruere ; hine notas conmdero, sejungo, compono, & unum quid conficio. Hoc constet si a me postulatis, quibus ideis coi feci, & quomodo eas acquisivi, respO.rdere nesciam.; idem ne in memoria accidit Z Nequaquam . Recordor , me I marium. introisse , & sores , fructus , Plantas vidiae . .Statun ac mihi obversatur aliquid pomario , soribus, fructibus , plantis a me visis apprime si inite vel quasismile, statim dico , me hujus id ana habere, nam hoc illud veVidi, & fortato circumstalitias omnes, quibus ea vicit enarrabo . Patet ergo, quod memoria inponit series ci reumstantiarum; nota a) Dicimus ur hie ait. nam alibi 93. tom. i. adnotavimus diverso selisa ideas ab illo sumi in nonnullo huius tentaminis Ioeo . Omne illud, qui uis demum sit, quoI menti obversatur j cum cogitia, pro i: lo id ca eii s U. Introd β. VIII. iom. i. , &alibi lcripst : Quidquid animus in Di o percipit , aut immedis rum G uectum perceptionis, id IDEAM νοήν.

58쪽

De Memoria o c. 55

ῖta phantasta ; per consequens recentiores unam ab altera silui θgunt. At sequamur Lockium . Observavimus , quod ille scripst ri memoriam esse facultatem, iis qua vivificantur ideae animae impressae cum conscie tuta. aliasis apprehendisse is pergit deinde is memoriae itaque es semper se, animo apparare dormientes ideas , . Ad duo hic est alter deh- dum . l. Quoci memoriae est ideas animo Ppparare, per c onsequens iuxta illum, est quid ab animo diversum . it. Quod memolia est potentia viviscandi ideas in mente, quamobrem est quid diverinium n mc moria, quae ideas animo instruit . Si nostrae meditatio. nos alicuius momenti sunt, est dicendum, Lockium aliam comsderasse facultatem , quae etsi a memoria fluat, verum eamdem memoriam non osse, & phaintasiam communiter appellari. in quo differat, juxta eum, actus mentis in praeteritis ideis excitat Idis, cum conscientia olim nactas fututa, ab aetu ipsius mentis, q animo simpliciter eas instruit, non est tam iacile hic determinare . Tenebras densissimas undique video, & cum ratione dubito, accurate hoc erici Te propicr opinionem de natura animae ab eo pervulgatam e verum quidqfid de hoc sit, sublimioribus metaphysicis relinquo, & ad meam opinionem enodandam accedo. En simplicissima animae operatio, quando de quadam re remi ni scimur, recordainur, atque ens rationis exequimur. Cupio, monominis alicuius recordari ; desiderium hoc emergit ex ratione quadam , quae a quibusdam aliis obieetis mihi animo repraesentatis eruitur .4Haec animae Voluntas Mimam ipsam in actione

ponit, actio se in emebrum pandit, fibrillas, in quibus sunt s-gina reposita , vivificat , atque tendit , sicque animae acumini plura, obversantur . fauolaoniecto , rapide si .a revidet anima ,& se sist ibidem in quo notas , characteres objecto re quisito respondentes adinvenit . Duo dantur .occursus; vel statim se in objectum ipsum determinat , & illud ratione sgni claritatis videt ς vel non . Primo casu actus a limae in cernendo signum dicitur memoria , secundo reminiscentia . Quamobrem rectius ait Genuensis , ut adnotavimus, reminiscentiam esse actum , me

moriam habitum . Quando anima pluries signum obiectum quoddam repraesentans respexit.& punctum, in quo est locatum. adia lavit, ut & signorum series quae undique illud circumdarit, pomquam sbtillas vivificavit, recto, dicam , traiyite ei impingit aci men ; series signorum enim, ac corum cognitio pro duco animae in se aeunt, & obieetum videt ac sbi denuo repraesentat, eoque cete .s efficit quo pluries series percurrit , & signa ipsa adnotavit . Uidetis ergo , quod actus ad habitum t. ductus , ho est actus animae in promptius percurrendo series signorum, & sii putare invenire, memoriam constituit. Videtis pariter , ad eam

rotissimum requiti. I. Quod clatiori modo signa impressa extent.

59쪽

α alma pluries seri cm ipsam percurrat, atque vivificet. i V. Quod

voluntate cius stati in fibrillae cerebri tundat. tur& s gina colate intarinimo repraesentent, bi. Ad reminiscentia in redeam Id2m incntis actus , qui mςmoriam perficit , sed habitu orbatus cst, conire it reminiscentiam . t aulisper hic meditamur; cupio recognoscere objectum, quod mihi obveis artiri me ins mea ad sua currit, si

aliquid ip s gnis adinvxinit, quod sit objecti characteribus simile,

iii co se tigit, contemplatur ille; confert notas cum. notis , Ut servat series reliquorum lignotum an respondeant accidentibus

objecti vel signis enarratis ; post quamdam attentionem adhibitam , si signa signis objecti respondentia in .cercbro invenit , concludit, se percepisse, vidisse, audivitia obiectum, &c eoquo celerius id arguit , quo plura similia in co percipit . Vides e

gQ ,, qaOd Ueruio ii luitrat liglia , quae non solum ob ignoras tiam loci , quo erant ea locata , verum etiam ex difficultato movendi fibras, ouae tempore elapso ejus inodi usum amiserunt , nequit anima videte absque quibuidam spirituum impulsibus repetitis, ac sui ipsius conatibiis ieὶ Emergo latio, qua reminisce tia dicatur actus, de memoria habitus : En qua inultoties celo

b) l. Si signa deficiunt, vel clariori modo non extent, equo debet anima obiectum arguere, & sibi tanquam praesens habere ' Ea ratio, qua solum recordamur obiectorum an ea perceptorum, & eo facilius, quo pliri ius eorum seia sationem habui inins , ex eo quia sortius signa impressere . Vides ratiotium q)a memoria delicit eis , qui cerebri tibi illas adeo duriores habent , ut implestioncs

modo necessario suscipi nequeant, vel adeo molliores, quo Amit tant stat in , & deleantur chaiacteres, ac so. a M. II. Ait latio signorum est, ut iter undique clausum , e quo animus paregrinus se cxtra ncq ait ducere.

lli. Est animae hab; tus, de quo ε tom. ι. IV. En ratio , qua homines torpidi , spiritibus orbati , vel non justa elasticitate praediti tarda in in moriam 41abent . Actia voluntatis moventur spiritus ,& ratione energiae, quam hi habent, fibras ad: mplent. & vivificant. sci Animus est tum peregrino similis ; usqtie dum quaedam Vestigia 'non apprehendit, non potest ad scopum pervenire Vestigia duobus modis ei praesentantur , vel quatenus adici, ita

attentione arguar anima, ea vera esse; vel quatenus. propria vi fibrillas .ceeebri tendat , ut possit impressiones contentas.in integrum sibi repraesentare . Uterque actus non conficitur sine

quibusdam anit e canalibus , A spirituum impulsibus, ut luculentius Falci.

Diui L.

60쪽

rius, multotlas tardius reminiscamur, qua requirantur signa, quisbus internae excitentur , & comparent ut ideae : qua denique praeueter Ritentionem reflexionemque nequeat obiectum iii ternosci .

Plura hie obiici possunt, sed omnia systemate nostro superari post e censeo. Quod maioris momenti videtur, est sane, quomo do anima possit arguere , signum , quod impraesentiarum in C rebro insculpatur, idem non esse, quam illud 'lim insculptum,& qua ratione di arsitate temporis eadem obiecta novam gignant idcam , adeo ut videat anima inter primam & s ecundam impressionem elusinodi diversitatem , & dicat', haec eii primae semilis , sed no i identice cadem . Si hoc cnodare possumus, ma

gnum tumii .iscentiae . memoriaeque pluenomenon esse evolutum, Ru .m 3 ; hoc effcere molior : an vestrae expectationi , mea r

spondeant cogitata , vos ipsi judicate . Haud obstandum esse , arbitror , s eum gravi metaphysic rum parte itatuimus , ope a tionis obieetorum in organo iens rio laetae & per nervos in cerebro continuatae quasdam oriri muta iones , quae etsi infinite smae dubeant reputari sui; attamen cum mutationes sint, an mus pro eiusmodi percipiat, & ad e rum caulam referens, ob eeta in eis videat, & cum eis consum dat se) . , i hoc concedi potest , ut est rationi consectaneum , omnia facillime pervolvam . Uid. amus. itaque L An pro divedilitate temporis objecta ;psa in cerebri fibrillis diversim g euant mutationem . I l. An anima hanc internoscat diversitatem , de Bd imprcssiones olim havitas reserat . Hoc cvoluto, ad reliqua

i. Quando nobis aliquod obiectum praesens est , oriri debet

3n organo sensorio nostro quaedam mutatio, quae in cerebrum , in eam potissimum partem , sensorium commune Rppellatam, transit, sgitur, animaeque obversatur . Hoc a nemine, quodcumque' systema sectetur , puro , non poste lasciari . Mutatio cum liud non si , quam passio , ejusque partis , vel melius essemctus actionis obecti repraesentati, erit quoque effectus illius vis, qua obiectum agit in organo & mutationem inducit . Omnia Vis modificatur ratione subiecti, in qui peratur ; ergo pariter

dὶ Quaestio est , an Otum diviso in infinitum ; affrmativo

nonnulli , nonnulli negative disceptant . Si pacato animo hac' super re meditamur, coir scientia , non factis perducti ad assi romandum ducimur ; alioquin turbam m thematicorum conirn nos concitaremus. Ecquid eiset de infinitesimorum doctrina, diis .

visibilitate in infinitum eversa se in Oritur ex habitu associandi ideas eum quibusdam signia , ac mutationibus, de quo vide is rem. ι.

SEARCH

MENU NAVIGATION