Hitopadesas, id est, Institutio salutaris

발행: 1829년

분량: 225페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

- 18. Pro i5 t edd. -; minus exquisitum vocabulum. - Edd. P. 5ο.

Pp. haud male.

omittunt hoc dist. pariter codd. et interpp. neC sine optimo iure; paraphrasis enim est dist. seq. haud magnopere elegans. Dist. 56. b. Tins: S. abSuΓde. Dist. 5 . d. Ρro Π iiii ed. L. et codd. Urdiu , male; nec commodus inde elici potest sensus, nisi interrogandi vim particulae gim tribuas; quam tamen quum habeat, sententiae praemitti debet. Diat. 59. Legitur apud Bhartrili. p. 48. Praemittit S. haec verba: rem R-i quae nulla quod Videam Commendatione gaudent. Hem. a. um W-L. quam Scripturam praebet etiam Ρp. quamvis aperte corruptam; quid enim est ri num voluerunt mΠT - S. atam I r. recepimuS utpote exquisitiuS ex P., haud memores, apud Bhartriliarem etiam legi - . - exhibet quoque P. scriptum est in ed. princ. quae scriptura Vera est, me quidem iudice; reserendum est ad- m ad sequens compoSitum relato. - hem. h. Sm Ed. ΡP. et L. Admittit metrum. In ed. princ. praeterea legitur: v fissit haud

male.

Liri. 15. Wrr post reiicit S. Dist. 4 o. ex Bhartrihar. p. 54. Diat. 4 i. a. fit edd. absurde. - b. -IA Pp. male. - d. EnMMvitiose L. - Addit ed. Ser. Sola hosce Versus:

112쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

Corrige Enys R; Ceterum furatus est auctor quisquis ille fuerit ultimum suum hemistichium e disticho antecedente; neque magna Iaude digna sunt cetera. Primo hemistichio inhaeret vitium grave; quod quomodo tolli debeat, lateor me neSCiΓΟ. Dist. 42. b. AIin i, S. P. Siriidpin Ρp. Casus tertius requiri tur a verbo Composito vid. Episod. Bharateae ad calcem libelli do Pentap. Indi C. V. 5., quanquam ablativum poni etiam posse, ex verbi si

Diat. 46. a. Ρro S Π edd. .m; utrumque vocabulum habet quo se tueatur. - h. pro UzsRI: Ρ. Uri T:.- Addunt edd. hosce versus, interpretibus et codd. ignotos, e Manu VIII, 26. desumtos:

113쪽

Diat. 48. a. et b. Emendavimus hune versum; libri omnes: zmm N ' MI i In primo vocabulo L. fi pb ii, imperite . Dist. 49. b. Ρ. - Emendatione egere Videtur prior P. 55. versus, ne addita particula gnu' vim interrogationis tollat. Fortasse: iup

- 5 I. abest hoc loco a codd. et S.; AngliCe redditum ab interpp. Inserit ed. Ser. in . p. 58, l. 18. ed. nostr. In Ρ. legitur loco distichi II, io . , in Ρp. subiicitur dist. II, 3 5.

taxiti; compositum enim quod exhibet ed. L. huc non facit et operis tribuendum est cum casu Septimo Construitur; tertius casus syllabam supra numerum legitimum addit. Tris Vitium est aut librarii, qui

male pinxit hanc figuram ita ut pro legi posset quod Bengalis

saepius accidit) aut editoris L. qui litteras istas male legerit; UIA scriptum est etiam in Ρ. AT init. versus male intellexisse videntur editores SeramP. unde Occasionem arripuerunt Versum suo modo emendaudi i. e.

114쪽

COMMEN RIUS CRITICUS

P. 5έ. foedandi: f A i Nelcime sistam Ur i Sed optime se habet scriptura nostra; η - compositum eSt et explicandum per rim lavor patroni, qui etiam extenditur ad servum illiuS, i. e. hominis, cui ipse lavet. - C. pro ed. L. SenSuS idem, Sed Corrumpitur metrum; quod quum non fugeret sagacitatem Serampurensium, ediderunt: Pro Ρ. T . - d. pro UMP. Ρ. ἀξ m. Diat. 58. c. iterum Ρ.

Lin. 8.-Ρp. prius Vocabulum omittit Ρ: in m. Idem mox Erei rim; minus bene. Ρarticula enim negativa V praemittenda est vocabulo, in quo praecipua negatiovis Vis Vertitur; in quonam huius commatis vocabulo posita Sit, Ostendit sequens distichon voce ET . Diat. 6o. c. v m Si iris Ρ. Addit L. hoc distichon, in ceteris libris h. l. omissum, in Ρ. inis. post dist. 1a8. obvium et desumtum e Ram. ΙΙΙ. scf. Codic. Schl. sol. 51. recto.

Dist. 61. Inseritur prior huius distichi Versus in a ante dist. 118. coniunctus cum altero qui eundem sensum praebet atque ille, quem h. l. legimus, sed aliis verbis conceptus est. Disticho isto infra omisso, alterversus h. l. exhiberi debet: TU Um GHI UE 4ri vir RP. i Sic edd. AliteΡ codd. M UIS 5U TUNI RH i Dist. 62. a. L. - L. - b. - OmiSSO P. - C. R abesta Ρp. - d. mTim: Ρp. y - Ρ. edd. quod nihili est, nisi legatur. - ram Ρ. Constituimus textum iuxta leges metri. Lin. 17. i UI r Tin i Ρ. - Ο om. codd. cuius loco P. Commati addit: i - - ' L. S. ubi hisce verbis praemittitur: Nae s etsi ; quod additamentum aegre caret impera-

115쪽

livo up r i - addunt sermoni Carataci edd. otiose, quum antea positum sit. Ceterum a Carataci Domine OCCasionem sumam ex

V.V. D.D. quaerendi quomodo lactum sit, ut nulli quadrupedi hoc nomen tribuant lexicographi Indici, cornicem esse docent) dum hyaenam quam Vocat Indicam ita appellatam esse docet Ρorphyrius: de abstin. III, p. 218. ed. Rhoer. e δ' 'Iνδικὴ υωνα, siν Κροκοτταν si ἐπιχωριοι καλουcra; alii scribunt Κοροκοτταν, rectius, si Indicum nomen PeSpicis. Lin. 18. ia r Ur edd. -ΡΡ. ex nostra scriptura CorruΡtum.

- I9. ME: Om. ΡΡ. et S. ubi transponuntur inter se Trint et --- L. male. - Ρro Vari S. Mimam. - Io. Eadem fere verba sed alio ordine exhibent edd. MD

Dist. 65. et 6 . et Lin. 5. omittunt codd. et S. - 64. Ionesius non tuterpretatus est, Cetera reddidit. s. Cum ed. L. et nobis consentit. - 65. h. Π ΠΠΠρομοῦ L. SenSu caSSa Scriptura, quam interpretatione

Ionesti quamvis salsa the earth aboranding voith Sweet scenis and Dm ele hanu) ducti emendavimus; patet enim Jonesium legisse ΠMΠ. W. Scripturam ed. L. Secutus est, quam Vereor ne difficile sit validis argim metitis defendere. Ceterum in ipsius epitheti explicatione haereo; neque video, quid h. l. sibi velit via: , odorisera quum terra nil habeat, quo aut bellatorum sortitudo in ea sub potestatem redigenda magnopere conspicua fiat, aut quo Victoriam reddat magis arduam atque difficilem; simile tamen quid h. l. desideratur. Admitti praeterea nequit constructio, quam posuit Jonesius; si altos elephantos ex hoc epitheto eruere quis velit, legere debet mi Tmpr. Hac igitur interpretatione reiecta alteram Ρroponam, ad grammaticam quod attinet cerie legitimam, quamvis SenSus quem praebet, mirus quodammodo Vel milhi videtur; proponam

tamen, meliorem a doctioribus edoCeri desiderans. γ quum Voci in TΡostpositum sit, explicandum est: Πi Tm um: in in i Sitit: vacca est, sub cuius imagine terra ab Indis figuratur. Sensus igitur hic eruitur: terea, cuius vacca altitudine elephantos aequat; sed fateor, mirum in modum tali epitheto extolli magnitudinem orbis terrarum. LASS.

116쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

Ut poetam a culpa ineptae comparationis liberem, pauca monebo. Ρrimo loco cogitandum est de elephantis orbem universum Sustinentibus, de quibus CL RAM. I, cap. 41 , sl. 15 - II. Cum horum Statura apte Comparari poterat vacca ista abundantiae, Solennis terrae imago, propter fecunditatem. CL Bibl. Ind. nostra, ΙΙ, pag. 288 Sqq. Quod autem utraque S V dicitur, bene olens, odorata, id non ad florum et aromatUm Copiam Spectat, sed altioris est indaginis. Omnes philosophi inteP Indos,

quotquot noVi, quinque rerum elemetata Statuunt, quorum Sictgulorum vim et esseCtum ad animantium sensus reserunt: aetheris ad auditum, ignis sive lucis ad visum, aeris ad tactum, aquae ad guStum, terrae ad olfactum. Propria igitur terrae virtus est odor: Π ': i Cf. Marius Cod. Cap. I, St. 7θ -78. Terra denique, in quam bellatorum tela ia-cidunt, describitur tanquam Vaeca, vulneraeus consossa. Sic omnia intePse cohaerent. SCHL. - Ρro Vs I ed. L. N TI. Cf. I. Ram. 5, 1. m

Dist. 64. a. iis Vr L. - b. Nn im simit id. - c. riuri id. certissimas emendationes suppeditat metrum. Lin. 5. ex emend. pro s. Dist. 65. Pro P Ο Ρp. or Π , minus bene repetitur haec particula disiunctiva. - h. in sin. Ρ. - d. M's- Ρp. Contra grammetiCam, quae docet affixum iis tantum subiungi vocibus, quae in Vocalem uterminentur. Dubitan S, an eodem Setisti poni possit atque ωρος, Smspicor legendum esse: - etc., metro non Lefragante. Lin. 8. initio. Ρ. quod serri potest, seq. AC; enim Coniunctionis partes agens, sicuti Romanarum quod, flagitat demonstrativum ric ad quod reseratur; praemittitur autem in lingua Indica una cum sententia, in qua quasi agmen ducit, seCundum eandem legem, quae in Caussa eSt, Cur Sententiae relativae praecedant praecipuam enunciationem; qua de re supra dixi ad p. 25, l. 15. excipitur h. l. a ri ,

elliptice posito; similis est ellipsis in sormula de qua supra egi.

- 8. Om. Codd.; substituit S. quod alio loco, ante Collocat. - Ρro ita in. codd. et S. VI K:. - Addit in sine commatis L. mr i Ferri potest additamentum liocce, sed longe praeStat DOStra seriptura, cuius elegantiam editores istos fugisse omnino non miror; eiusmodi enim locutiones ad penitiora linguae Indicae pertinent. Transpo-

117쪽

suimus disti. 66. et 67., quod tum ipse orationis nexus requirit, tum P. 55. vox m iri:, quae dist. 66. Cum praecedenti oratione coniungit. Suasores nobis praeterea eXstant editores Serampp. -- Dist. 66. Bhartriliaris est. Cf. ed. Ser. p. 56. - R. t Ρp. S. et ed. pr. Siatacorum. Si nostra lectio admittitur, et viet licentia poetica seiuncta sunt vocabulo interiecto. Construe H UM i. e. Π mTl 7 Veruntamen haud scio an minus prudenter egerimus in reiicienda scri

Diti endere, Parpi facere. Compositum est cum particula themate obsoleto pronominis fK, quod et ipsum cum significatu Contemptus vocabulis quibusdam praeponitur. Amarasititias: Π mi MI A i SCHL. Pro recepimus ex codd. et ed. pr. quamquam durior Sane est repetitio eiusdem particulae in eodem versu. - o. MVTI scribunt libri omnes ; nos thema vocis p R C esse Contendimus; utramlibet enim originem vocabulo tribuas, a ri π Η- Vel: pG ΗΡ- tertia quam addit Wilso, a ΗΠ Η- admitti nequit Scriptura eadem manet. d. mii Ρ. Inod serri etiam potest. Diat. 67. c. Zmo T riuia Τ Ρp. Uumfiri prudΠm P. voluit haud dubiorinam r); UUM AE pinia it S. - Ρrorsus aliam scripturam eamque haud malam praebet L. Sim . - Uin huC non DCit, Verumtamen Confiteor, eX mea sententia aut PraesenS aut imperativum repetendum esse ; mallem tamen PraeSOIS.

accepit Vir clar. pro ipso animali, ex Cuius Vomica extrahitur muscus; quod secus esse nunc scimus. CL viis. s. v. Animali nomen est T: dicitur etiam quod vocabulum a Wilsone omissum eruit Vir cl. IS

118쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

los habuit Wilkinsius, in interpretatione eius Omnia sere non possum quin reprehendam; neque enim vero in Versu priori significare Potest conscium esse rei, neque ad reserendum est Vs, sed ad U; neque in posteriori quis bonum viatorem notat, sed bonam viam; sed omitto haec, ne Viro de his litteris meritissimo culpam, Cuius inSOns sit, suscipiendam obtrudam. - Ιn priori Versu ων vel potius irim cum sibilo dentali est verbum proprium de floribus oscitantibus, quod luculem iis exemplis si opus Sit, probare possim. Cf. Wiis. s. v. - r. Sensus

igitur est: virtutes quae cuiusque hominis sint, non ipsae per se patefiunt; quae sententia ut recte intelligatur, revocabo distichon Lib. I, 18. in quo docetur, hominis Umm, indolem lunatam et propriam, in fronte quasi versari SM , idem autem non valere de ceteris qualitatibus zm: ibid.). De hisce qualitatibus igitur secundariis quodammodo et ab ista primaria, innata atque immutabili hominis indole divorsis loqui videtur auctor distichi interpolati, interpolatum enim esse, statim ostendam); quas in lucem protrahi significat non sua sponte,

sed occasione quadam data et aliqua cauSSa extrinsecuS accedente. Hoc prioris versus sensu demonstrato primum patet, totum distichon ab hoc contextu esse alienum; Sermo enim hic Versatur in demonstrando, rem vere pretiosam, inseriori loco quanquam Ponatur, non pretium suum amittere , atque eodem modo hominem re vera capaci ingenio praeditum nulla sortunae adversitate posse eo eXui. Deinde Secundo loco apparet,

in versu altero legendum esse in os, quo Vel vers. prior. nos deducit; omitto in libris Bengalice exaratis figuras m et V nunquam posse bene distingui; flagitat emendationem similitudo, quae inter utrumque versum intercedere debet, more quem Sententiarum talium auctores apud Indos sequuntur, ut priori Versu placitum quoddam in medium proserant, altero eius illustrandi gratia imaginem addant, quam non comparationis loco ponunt, sed adiecta particula caussali tanquam rationem SiStunt, qua demonstretur praecedentis placiti veritas. Eodem modo filegitur in . dist. 7 O. et supr. I, 81. Restat ytit, quod corruptelam esse demonstrat significatio vocis, laetitia, haud minus quam genus; mascu-

119쪽

linum enim est, neque accusativo ullus hic est locus; sed in promptu I'. 55. est emendatio est suaveolentia. Cf. Wiis. S. v. et Mai. et Madh. Act. I. Intelligendus videtur versus de muSCO, VOmiCa incluso, unde nisi extricetur, facultas eius occulta Temanet. Lm. I S. cfri -Π, S. ubi haec sententia disticho 67. praemittitur; ibidem mox D r. Diat. 68. a. raravi Pp. Adverbium serri potest. - b. Hii Ρp. et S. de quo idem valet. - C. SmI: S. siniStre. Dist. O. a. it L. et Ρp. - d. S. et P. quod ferri potest; cf. ΙΙΙ, 24. - Ρp. prorsus aliud hemistichium praebet: -IUr

Truth u omisso relicto tamen spatio ad lacunam eXI'lendam. Eandem scripturam ante oculos habuisse videtur Ionesius, Verum minus recte eam interpretatuS CSt. Diat. 7 i. h. Irim si mendose pro rimi Ρ. - C. Amri, omisso tu, edd. contra metrum. Π Esuri Π syniri P. Repetitio negationis serri non

potest; utrum uiri eXtra Verbum Compositum et separatim poni possit, necne, dubito; memini in Durgamahalmyo haud semel ita poni hanc praepositionem; sed valde erraverit, qui istud carmen vetustis et classicis Indicae poesis monumentis annumeraverit. i5 ἐῖ i. e. tintinnare, quae significatio optime huc quadrat, ut nemo non Videt; nulla igitur erat caussa, cur cum Wilkinsio statueret ROSeniuS meus, radicem praemissa praepositione ita , induere sensum querendi. Subiungunt edd. hunc flocum, in codd. et interpret. Jonesti omissum; neque W. eum in exemplari suo legisse videtur, quanquam interdum difficile sit discernere, quaenam disti. ille re vera ante oculos habuerit; nimis licenter enim nonnunquam in versibus per Hilopadesum dispersis interpretandis Versatus est:

em , quod seneratorem notat auctore Wilsone, hoc atque aliis locis cs. p. 65, l. 10. negotiator gemmarius est. In versu priori subintelligendum e8Se videtur εrfit Dist. 72. b. VI v i S. quae ita intelligenda Sunt, ut duo P. 56. ultima verba significent ; nam Us idem est atque - . -

120쪽

56. mr I S ': Ρ. quibus vitium inest in crasi r in pro Ipr SUI; voluit fortasse quae scriptura tamen posthabenda seret nostrae. - d. UM: i L. - S. Sed nominativo opus est. Diat. 75. a. ' Ass M ΡΡ. Contra metrum. - C. R ex Coniectura addidimus ad metrum explendum. - d. MUM r i l Vi r L. et P. Obstat metrum, Sensus idem eSt. - Ρp. Veram scripturam praebet, sed peccat scribendo Tms Π:. Dist. 7 . b. Ρp. mendoSe.

Sito tantum VII. pro si et OmiSso alpha privatiVO. - o. ' Π R codd. qualectione metrum quidem non turbatur, sed minus convenit haec positio negationi. - d. Ρro Vopis S. male. Diat. 76. Ρraemittit ΡΡ. Π TN. - Pro P. Uss. - ConSerVavimus N VI correpta prima syllaba propter consensum librorum, licet

in promptu soret coniicere Ny V: ; verum edocendi potius hoc loco Sumus, interdum poni pro ipsis regionis cuiusdam incolis. Diat. 77. a. trist ex editione L. in nostram irrepsit; scribendum erit mr propter infinitivi formam zrin1, a qua semper pendet hoc partici

- Ρp. mendose. Neque pro uno vocabulo haberi possunt verba:

SEARCH

MENU NAVIGATION