Hitopadesas, id est, Institutio salutaris

121쪽

i z Π TR i et quae seqq. In utraque scriptura sunt quae P. 56. displiceant; neutra nostrae praeStat. Liar. IO. Umη etc. edd. Otiosum adverbium abest a codd. -

faciunt interpp. απι igitur maiore auctoritate gaudet, quam Ob CauSSama nobis praelatum est; quanquam aliquid in hoc loco me offendere haud dissimulabo. Non enim pro certo affirmare potest leo, a thoe etiam auditum fuisse sonum illum; interrogationem ponunt interpp. optime; sed

S sic Inri L. De vocabulo poesis dramaticae

supra dictum est; neque non notum nunc esse debet Hilopadesae lectoribus, Verba dicendi omitti posse post haec vocabula: et mr i Lm. 6. Secuti sumus L. , quocum Conspirat S. omisso tantum malem i - Pp. im V sic)-Π' ΗΠ , cuius scripturae Vitia per se patent. Ρ. - - mrami et mu- -; desideratur sane particula interrogatiVa. - 7. im Om. ΡΡ. male. --Ρ. mendOSe.

122쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

-- I9. Ρro Hro ΡΡ. ζ Π. quod adverbium ab hac iunctura alienum est. Pro fit priori S. ST: , male; irrepsit VH : e mox antecedentibus. Vii hoc Om. Ρp., alterum solum exhibens. Ρro tin altero odd. diram haud male. At geminatio interrogativarum particularum a lingua Indica haud

Utraque editio repetitionem intolerabilem praebet: m

P. 58. Lin. I. SI' IVV post Uim addunt edd. Suspectum est hoc vocabulum, quod ad analogiam vocis C 'dsm formatum est; omittunt h. l. etiam interpp. Conservavimus infra p. Da. l. 14. auCtoritate Codd. moti. - I. Ei h Am ed. S. sol a. - Ρro mi edd. minus eX-quisite. - NiEI Om. L. male. Pro codd. HEVI; adverbium temporisOmnino omisit L. - S. Om. L. et Ρp. - TYanSponit S. - st. - 4. Ρro U Rrd: edd. im: - Ρro UT P. fim Vs; Πb ortum est a

123쪽

uri: ii Scriptura nostra ad codd. proxime accedit. - 8-1Ο. Ρro mT: edd. - - ssa Troiu edd. absurde, quum nullum aliud animal praeter murem proserpere dicatur. - Ρro A int: S. in V. MM- me Ρp. - et r S mel tantum posuerunt codd. minus bene, MI UTI quotieScunque. - iEzria inma RV ri etc. Codd. Quod ad sensum

vocabuli itaria: attinet, Optime huc quadrat, sed haud scio an adverbium esse possit, nisi addatur affixum rites vel praefigatur H.

quia utralibet particula, i et Uri, interrogationem iam sola tollit. In versu Bhai triliaris p. 59. sin. V non cum iungendum est,

codd. inseruimus; ante T s: exhibet Ρ.; Om Ρp. Cui paruimus.

124쪽

COMMENTARIUS CRIΤICUS

hisce verbis: πΠ mari . Praemittunt edd. disticho 8 . aliud, ab interpp. et codd. omissum:

In Lem. c. deest syllaba longa post metrum restituitur Iegendo 7 sed dubito, an omnino hae duae praepositiones tali ordine positae radici praefigantur. Sed a coniecturis omnino abstinere POSSum, postquam contigit mihi, genuinam auctoris manum reperire. Distichon legitur in carmine Maghae, cui inscribitur Sisia alia-Badha lib. XVI, ci5. Versus posterior hunc in modum est legendus: R-lufer V R etc. In Versu priore lege cum ed. princ. HI s. explicat scholiastes per . Ex scholiis ad versum priorem hoc appono, eorum maxime gratia, qui putent abiiciendum omnino esse indigenarum grammaticorum studium atque persectam linguae Indicae cognitionem ex ipsorum ingeniis hauriri posse pro sapientia sua glorientur. Eos igitur Summopere rogo, ut hoc scholion aut salsum esse ostendant, aut, Scholio legitime explicato, demonstrent, quomodo tandem se habeat res ista, ad quam alludunt haec verba: - in i UniRMITTI Aut ii Dist. 84. b. sn. Utam: L. - c. ita grammatica et orthographia Pro more neglectis. Lin. 6. S. - 7. Pp. quod spernere haud debebamus. MI Ρ. haud

125쪽

displicet at. Copula posita duae efficiuntur sententiae, ad quarum prio- P. rem tantum pertinet V rs; in nostra scriptura unica est positio, in qua stati ad trahi nequit, quanquam melius me iudice flueret Oratio, si posita esset sorma caussativa π - sc. Tin . Sed hoc argutius sertasse

ille, quod scire non potuit leo; ponenda igitur erat interrogatio, ut sit in codd. ordine verborum inverso; vs i quod idem est atque gfrim: U LU: i alias enim participio, Verbi siniti partes agenti, locus est in

Lin. 8. Om. Codd. et S. - ΡΡ. ea post sequens reiicit; P. utroque loco exhibet. - Ed. S. post pergit: m=r Π π π i im Π NUN sic a Ur i mr: Ursire etc. Male, ut vides, Confusa sunt verba. -- GH si : i Codd. I in L. Ρraestat scriptura codd. masculinum ponens, licet haud prorsus inauditum laret ne trum tali iunctura poni; praestare etiam videri posset h. l. NIK: promyiri:, quanquam haud inficias ibo, discrimen utriusque verbi me haud satis esse assecutum. Quum autem praeStare dicam masCulinum TI :, respicio scripturam ed. Lond. ita seqq. r Π t etC. A his nova sententia oritur, et Verba ZNI - mT: ad antecedens incisum trahenda sunt: is Verum magni roboris est ille, prout a te agnitus est; nihilo tamen minus haec enim vis est partiCulae tuam maiestatem adorare cupit. ' Hanc interpretationem secutuS est Ionesius, et patet, optime pro partibus, quas agunt, ad thoes eiusmodi loquelam quadrare. Restituendum igitur censeo i , Siquidem persuaSum habeo, clari eodem sensu omnino non posse poni. Aliam Viam ingressus est W. UUM: vel potius Nam vertens: sicuti iussum a te fuerat. Sed hoc sensu legendum foretin' et interpungendum ante tum autem minus apte dictum sereti T. Sensus, quem ipse moX praeferendum. esse iudicavi, ex scripturaed. Ser. levi emendatione facta et iusta nterpunctione prodit: ΠΜ ΑΠ ms i Uilet i miri) CG UI i Ceterum Cum antecc. etiam melius consensit interpretatio nostra; nil iusserat leo, iudicio Damanaci omnem rem relinquens, dixerat 56, ai. autem magui roboris esse istud animal ex coniectura Sua. Lin. 9. Ρro Codd. Ca. - ῆI: CX Codd. - mlumn , omisso π, ed. L. - tari da, Omissa l. IO, P. - Om. S. inserto V Post 2ITZJIUslii. .

126쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

9 Pio praemissis praeterea thuic commati versibus laisce, a loco prorsus alienis, nihilo tamen minus ab utroque interpr. redditis:

Dist. 85. b. mi'r ΠAr: Ρ. FZmn Er -: Ρ. Ex consensu utriusque codicis apparet, hoc non merum vitium esse, sed potius aliam scri-Ρturam, duriorem tamen quam ut admitti possit. Ad Q. subintelligi potest UmI: . Hactenus bene; sed lum Π N explicandum soret non de auctoritate, qua quis fruitur, sed de ea, quae aliis tribuitur; quam significationem huius vocis quanquam minus usitatam haud prorsus inauditam esse reor. Compositum praestat in hac iunctura gemino accusativo, qui tamen defendi sortasse poterit.

sentis partes verbi finiti rarissime agunt et ne id quidem, nisi addatur Verbum substantivum, ita ut Coniugatio quaedam periphrastica efficiatur, attamen vel ea ad vulgarem sermonem restringenda esSe videtur. San-scritum exemplum prorsus nullum nune memoriae obversatur, Pracritici memini initio Actus secundi Malati-Madli. Ad mTmit fimo i i. e.

127쪽

- II. N posti aera: reiicit Ρp. S. Vitiose sicuti mox: mmassa. P. 59.ππ pr est celebratio rituum magicorum, in quibus Circulus primarium locum tenuisse videtur. Maxime huc facit locus ex fabulis Sion insi in editis, quibus index est VetalapanchaVinsati: CL sab. I. versus finem:

P. Scriptura quamvis docta salsa tamen. Quum enim dicatur in imor HAstam II TAR , ObieCtum primarium CSt Umo , quod hanc ob caussam nominativo poni debet casu, Verbo actiVO in passivum mutato. Ed.

Pro iῖ Kar S. itam. - Io. pro mi r Pp. - 11. E T Om. Codd. - pauCis erit eXplicandum. ab origine pastorum est Vocabulum, Viam qua ad pascua aguntur boves vel pascua ipsa. locos, bobus depascendis permissos, significans, posthac in scholas receptum et ad nobiliores usus reServatum. Designat proVinciam, uniuscuiusque sensus perceptioni propriam eique obiectam, in qua sensus quisque quasi in dominio Suo Versatur et regnat, quam

128쪽

COMMENTARIUS CRIΤICUS

6ο. quasi depascitur. Sic res visibiles provinciam constituunt visus; hoc sensu dictum est: i Bhag. Git. XΙΙΙ, 5. Tum π proprietas est rerum diversarum, qua distinguuntur et percipiuntur a sensibus, veluti color, et figura rerum visibilium, sonus rerum auditui obiectarum. Denique res omnis sensuum perceptioni proposita. Ad primam significationem pertinet sensus, quo posita est VOX Mai. Mailli. P. 17. m si Vmramim , paullulum delapsus es in spatium quod percellunt sagittae Amoris, quasi in provinciam sagittis eius obnoxiam. Eodem sensu dicit Bhartrihares p. 57. adiectiVe, i. e. quod intra oculorum ditionem versatur,

id quod cornitur. In Ram. II, 5o, So. aut respici potest originaria vocabuli vis: qui sylvam perambulat, aut quod magis est probabile, tralato sensu est accipiendum: anachoreta m cui sylva provi cia quasi est propria, cui in sylvis degenda est vita. Nostro loco mi est aut in absentia domini aut sine cognitione domini; hoc veri similius

est propter Casum tertium. Cf. Ρrael. tuli. P. 65, l. Io. Pro in D; Ρp. iae. - - Di particula est composita; Valet immo, et peram explicatur in scholiis ad Malati - Madh. p. 29. Edd. pro hac particula, Cuius vim haud perspexisse videntur, substituunt: Dist. 86. d. Π edd. minus bene. -- L. mendose. Obiter moneo male omissum esse a BOppio gram. 559. inter praepositiones, ablativum regentes, quibus Optimo iure annumerari potest. Cf. Bhag. ΙΙΙ, 9. Kath. Up. p. 5. Ram. II, 12, 25. 4, 34. 66, 5. et alibi. - 8 . c. fui mr Tm S. In L. in compositis saepissime vim habet derogandi; cs supr. ad dist. 66. ta quum dico, i telligo omnes pronominis interrogativi sermas, quae a themate F vel isti

originem trahunt. T Superstes est in adVerbio interrog. T. Omissa semivocali ab eadem stirpe antiquitus sermabatur neutrum vel unde, uti recte vidit Vir. Clar. Boppius, Componebatur particula contemtum significat eadem forma ita quibusdam vocabulis compositis, observante Schlegetio supr. l. I. Inde est etiam 'stri, et VI pro Π, quod

in Vedis legitur. Vid. Ρau. V, 5, 26. Α Ο, omissa itidem semivocali,

neutrum sorinatum eSt Contra analogiam, quae im requirebat. Fo

mam genuinam Praebet Latinum quid. Λ pro is derivatum est

mutante similitudine antec. vocalis affixum m in V. Vid. Pan. V, a, 40. Reiecta contra vocali et mutata semivocali in vocalem sibi assi-

129쪽

nem nascuntur adverbia m , reri et quae saepissime derogandi sensu Ppraefigitur, particula S. Pro' veteres interdum dicebant mri et uri.

pensante VOCalis Ρroductione Omissam consonantem ΤΙ , veluti in etc T. Vios e S auctum eSt. Sin quaeritur, quomodo lactum sit, ut pronomen interrogativum contemtum indicet, facile est observatu, liOC ex ellipsi ortum esse. D r valet: quid Τ istud ne animal homo est Eodem modo alia eiusmodi Vocabula explicanda sunt. Interdum dubius haerere ΡOSSis, utrum mi re vera Cum Seg. Vocabulo compositum Sit, necne. EX

Si scribis irai Tm et supples ηr, legitimam habes enunciationem interrogativam et tui non Compositum est. Sed assentiendum est veteri grammatico propter accentum vocis i I si, quem ille audivit, Hos ignoramus. Pervenio nunc ad verba i rar et quae in nostro disticho legum tur. In his irai comtemtum quidem significat, sed aliter quam in i MI, ira , metu, aliis. Drari enim non Valere potest momeritiam ten oris malum, sed est homo, qui nihili facit momentum tem oris. Repetenda est haec vis ab ellipsi: fui Π Rri i U: Naim EI Ri'III: i. --- 88. a. Pro Ut Pp. Sin, quod merum est vitium. Pro hoc hemistichio prorsus aliud praebent edd. qui versum priorem hunc in modum scribunt: H FΠIm: Ho- raris U: Mesrai' i Eandem scripturam ante oculos habuit uterque interpres; sed nemo non videt ex hemistichio b. sensum loco idoneum erui omnino non ΡOSSe. - C. Tris: S. minus bene. vir a mim Ua: um: Ρp. idem voluit Ρ. initio exhibens: 'ins, senSu Cassum. Scriptura Ρp. ita explicanda seret, ut dii, V mri: pro quaestione accipiatur, ad quam responsum Sit: Π s: π I: i Sed hanc oratio minus bene procedere videtuP. Dist. 89. a. Edd. et cond. Di mu' 'i: i Hanc scripturam Anglice reddere conati sunt interpp. in quo negotio misere se torserunt, Deque enim sana esse poSSunt ista Verba. Ρrimo aspectu apparet eX VerSu Sess. a priori versu non abesse posse vocabulum di item notanS; BPΡR-ret etiam hoc vocabulum uin suisse, quod quum propter similitudinem sequentis ἔροι omissum fuisset, ad versum ipsum tracta sunt Verba disticho praemittenda tui M. Sed emendatio nostra, nisi salior, ultra metam

130쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

P 60, progressa est; retinendum esse arbitror Te 7' :; homo dives venerationem nanciscitur non moribus honestis, sed aliis remediis. Lin. II. Us s Tris uinis inirir Ρp. P. 6s, Dist. 9o. a. Um r Et S. - c. pro e smr edd. Um tys; Pp. R Iir. - 91. a. Pro MJr edd. Rist, quod ferri potest, si adverbii loco accipiatur et ad Verbum Idmii reseratur. - c. pro EMGN' S. G mri; L.

Murma' omisso, pergunt edd. V l- 8. ΡΡ. - UMM EO T II edd. Dist. 95. c. init. S. - 95. R. L. peSSime. - d. mi idt edd. Praepositioni verbo praefixae et ipsi verbo nulla alia unquam interponitur praepositio. - 96. a. mTς fimii' Ρp. vinitanti Ρ. -- 97. a. ΡΓΟ edd. I. - Fabula, ad quam alluditur in vorsu posteriori, ignota mihi est. I t: est avis rapax. CL Haught. Gloss. Bengat. S. V. DeSideratur Vocabulum ap. Wiis. Repetunt hoc distichon codd. intemp. et S. post dist. 1 o. Ibi codd. praebent URUM: iDiat. 98. a. Π edd. - Codd. uti nos, modo vitiose exhibent IUUI7 f, quod vocabulum ab hoc loco prorsus est alienum. C. Pro m T. Ρ. - Repetunt edd. codd. et interpr. Ihoc distichon infra post dist. 12S., eadem lectionis Varietate.

postulatur ab antec. Ty i - -Traphsj r codd. sensus idem, sed syllaba longius sit hemistichium. - d. pro S. Us ;