Hitopadesas, id est, Institutio salutaris

81쪽

Glt. XVI, 1 o. Wilso, sequutus Tri L. Sesb. tertiam syllabam corripit, P. recte interpretatur, sed peccat in derivatione. SCHL. Dist. 152. b. Via i SI edd. refragante metro; M addit etiam Ρp. mendose, in Ceteris uti nos. - d. pro L. mr; ossenderat Hay-1eyburiensem Optimum virum fortasse Iaaeo pronominis attractio a nomine, quod in eadem sententia qua illud collocatum est; enim est pro rim; sed hoc pueri iam norunt. Lin. 5. Edd. - et gro1 etc. Ρp. viet omisso sic pergit: 'MUL TR R Ust Π I etc. quocum consentit Ρ. in ζ μ pro solummodo

mriri: i mi sic Ρp. - ΠIclTIPH RU sic S. In proXime Seqq. maximas turbas excitant libri: L. --i WTEuf- p T illo idiri; sequitur tum disticlion ab eisdem verbis incipiens; eodem modo S. in soluta oratione, sed flocum haec verba excipientem omittit. - Codex Ρ. ed. Ser. sequitur, Sed exhibet pro - Ρp. denique prosam orationem omnino omittit et distichon nostrum 154 statim post verbum Collocat, quem secuti sumus, ut haud dubie debebamus; facile enim apparet priorem distichi Versum additamento quodam eX. gr. - isV, turbatum et deinde, quum iS pro Oratione soluta acceptus suisset, alterum Versum plane fuisse omissum; alius deinde ex alio codice adscripsit distichon, quo facto evadit constitutio textus, qualis in ed.

Lond. comparet. - primi in dist. 154. Satis notum Est vocabulum, cuius vis tamen haud scio an ab omnibus plane perspiciatur. M Z proprie est cohibere habenas equorum; cum equis autem Tegundis Comparantur animus hominis atque Sensus, ratione regundi: unde translatus

est hic mos loquendi: immamr, Olmi' et aliae similes dictiones. Praeclare huc facit locus in Kathahopanishat p. 7. obvius:

82쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

P. O2. - 158. edd. Ad idem redit. - 159. b. ΞΠNΠTmva' s. sed nostra scriptura melius ad totius loci complexionem quadrat. - d. in sine ed. L. quo quid absurdius esse potest

proprie est abscissio, unde et propter versus huic sententiae ill strandae subiunctos cs. praecipue I 1 M,U suspicari posses sensum esse loci: abdicati negotiorum semper praeStat, quum Sit ConSentanea Couditioni nostrae.' Sed aliam habet, me iudice, vim vox rem , quam demonStrare utile erit, propter Silentium sive potius reticentiam Wilsonis, qui hoc vocabulum exhibet quidem, verum solam ei tribuit significationem divisionis, qua libri in partes suas distribuuntur. Dipiam certe vis propria est huius vocabuli, quod ad libros minime est restringendum, sed ad res in universum pertinet, ita ut sit earum discriminatio, distinctio, distributio in classes suas, qua facta cuiusque naturam et proprietatem intelligimus; unde ad hunc Bhaoabhutis versum Mai. et Madh. I, I . - - Π i in i ii discriminatio non cernitur ne in re quidem ante oculos obversante ' scholiastes interpretatur per mim. Paullo ante us mPlari dicitur de re, quae discriminationem ita egreditur, ut comprehendi et definiri nequeat. Ad nostrum ut revertar, talis est discriminatio negotiorum, ut perspiciamus, quid pro cuiusque conditionis diversitate sit faciendum. Dist. 1 o. b. m it T ed. Ser. qua Scriptura metrum omnino perVertunt sapientes isti homines, qui et mox ri j scripSerunt.

Addutit edd. hoc distichon:

Ed. L. hoc mutavi L in - 4 mi Tr i prius: nisi fallor, haud male: posterius: UDII m, stulte; sensus enim esse deberet: quum invaditur homo a mala sortuna; umor foret bona sortuna, a qua invadi dici non Possumus. Sed corrige pro Vm et ConStrue: ictri rem: umfer i enim verbum est neutΓum. Cf. BOSen. S. V. Dist. I i . d. -m S. omisimus pronomen, h. l. otiosum, et hiatus vitandi caussa in truSum.

83쪽

Dist. I 2. Om. S. et Ρp., nec non I. Versum posteriorem ex Ρ. P, 5 dedimus; L. -- ita irae προ- UfM: i ad sensum nil differt, sed istud concinnius est dictum. In hem. b. Ρ. eXhibet, M. Dist. I S. b. L. male. - Ρro in Ρp. Et, quod ferri h. L P, S omnino non potest. Lin. 9. om. Ρ. - 'Br eX Pp. pro Dist. 144. Omittunt codd. et J. - b. um in fine S. Inest huic versui licentia poetica in constructione, quae, Si cetera respicis, SiC procedere debebat: rid Arr; et sacile compositum Ioco idoneum inveniri posset scribendo mirrR-; sed concedendum est aliquid poetis.

proxime sequens. dist. 145. et Verba Omittit; tribuit igitur muriflocum 1 6; minus bene, ut nemo non Videt. Quae autem h. l. omittit, infra post dist. 146. ponit. - Π post πι' recepimus ex Ρp. cui etiam verba TTrs et I. 15. debemus; edd. hoc omittunt, pro illo exhibent: πd Miam, quod variatio est paullo ante obvii vocabuli Ttnnam, haud bona quidem illa; dubitare enim licet an solitum sit dicere udum', quanquam bene SanSCrite componitur mliaes et sed scribere haud dubie si non Voluit, tamen debuit et et maiT. De u cf. notam ad Blaag. Gil. IV, 1., ubi exponitur discrimen, quod interest inter et VK; tertium est Vocabulum WV, ab utroquo diversum, cuius vis optime explicatur ad hanc dictionem xysi r itam' in Mundaca

Liri. 16. distichon 1 6. abest a codice Ρp. qui post Verba

statim pergit: -IM: etc. Vid. I. Io. Dist. 146. a. e Tmir P. qua lectione convenientia similitudinis perit. b. mit. Ums S. - mendose scripsimus pro . s. - DG I S. - C. i

84쪽

COMMENTARIUS CRITICUSP- 55. 'Πtri: S. - d. pro Mir S. vi mitius bene. - ri ΠΠ: S. sed de Senectute melius dicitur 'si atri: . - Quum in m et pariter adiectiva sint, explicandum Compositum hucio in modum esse videtur: TUS TL Min in s ms i Ceterum satis frequens est apud poetas Indicos haec comparatio, qua rerum humanarum fluctuatio cum guttis aquae consertur. Auctor Mohamudgarae v. - ΤΠ l-i Liri. Io. Disticho 146. subiungit P. Num etc. ex l. 1. 12 - 15; Sequitur tum dist. a 45. , quod excipiunt deinde Verba: EUIm i PTIM: etc. Edd. post virgulam ciUs lDist. 1 7. a. Ρro D 'Im Ρp. mT ; Ρ. m. Distichis 147. et 14 8. interponunt edd. hoSCe Versus:

Interpretatus est W., sed paullo infra, versus Iaude sua haud privandos. P. O4. Diat. 348. a. Edd. M in quod eis reliquimus. - 1 9. a. et Hur P. haud magnopere interest, sed mox idem male:

Scriptura, quam ante oculos habuit etiam s. , se ipsa omnino commendet ;Codd. et ed. S. Sensum praebent nimis ieiunum. Disti. 15o et 151 huc traximus; quo ipsa sibi locum assignant; edd. exhibent infra Lib. ΙΙ, prius post dist. 7, alterum ante dist. 9.; neque audaciae nos accusabit, qui experientia facta edoctus fuerit, quam parum aptis locis disticha in hoc libro nonnunquam ponantur; in notas ad istum locum reiiciendum fuisset utrumque distichon, Si huc. tracta non fuissent. Ceterum ed. Lond. dist. 15O. a. praebet: Mium, et hemist.

C. V ita mendose. Codd. omittunt omnino hunC SIOCum. Dist. 15 I. d. - Ρ. Contra metrum. - 15 a. b. uis emendavimus pro εμ, et hem. d. recepimus e P.

pro . ri; hoc ideo, quod 7 hi minus usitatum nobis visum est in hac iunctura; istud, quia corruptela est manifesta. Divitiae enim non Parem sacere Possunt eis, qui opibus careant, avarum, etiamsi divitiis non utatur; sed aequalitas est avari, qui non utatur, et pauperum, qui careant, in divitiis; postulatur igitur locativus; neque eadem ratio atque huius loci, est istius dist. prooem. 25. , ubi verba V Ut i- Nli nomi

85쪽

nativum sibi adiunctum habent; res enim quae ibi enumerantur aequa- P, lem faciunt thominem animalibus. Dist. 155. Desideratur in codd. ed. Ser. et interpr. Jonesti; retinuimus tamen VersuS SatiS Semetipsos commendantes. - 154. h. M mi L. et codd. refragante metro. c. fris minum S. patitur metrum, sed aegre caret oratio h. I. copula. - d. veram Iectionem P. debemus. Ρp. et L. mirr; pariter S. sed pro exhibet Omitto, lianc Variationem metri, crya dicti, qua uterque versus eundem numerum morarum Syllabicarum continet, quaeque Gni dicitur, rarissime usurpari; id sufficit animadvertere, ut nostram scripturam Vindicemus, i K exquisitius esse vocabulum, quod haud sacile a librario inveniatur. Lin. 15. qi isi s addidimus ex Codd. Dist. 155. C. et d. . . . M AT: Pp. Scriptura haud

indocta, in qua tamen hoc displicet, quod non satis diserte dicatur, ad quem pertineat fabula, quae hoc disticho introducitur.

iam monuimus, ex liuius libri loquendi more talis verbi substantivi additio, qua utuntur praeterea semper sere scholiaStae ut CaSuS, numerum et genus aliorum participiorum melius designent. Λ Vetustioribus auctoribus ἐνεργητικῶς tantum adhibetur hoc verbum, cuius vim tali contextu positi colligere potes ex hoc Bhartriliaris disticho: Viri ζ iet v nT ARRiam T i a ISAEVs Um rim uSi Hilopadesam spectas, cum particip. aor. paSS. Praecedente Vim habet prodosis, coniunctiones temporales quum Vel POStquam Continentis,eX. gΓ. 'inm: i. e. postquam prosectus est. Exempla Ieguntur tuli. Ρ. 86, l. 6. P. I OO, I. IO. p. lo, l. IS. Ρ. II 5, l. I. P. II 6, l. 7. Ρ. I 28, l. I 8. retinuimus ex ed. S. thisce enim Verbis aegre Careret narratio, eis omissis iusto brevior; eandem caussam habuimus recipiendi ex

86쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

Lin. I. m -- L. quod nihili est. Totum hoc incisum omittunt codd. qui etiam in seqq. serpentem omnino Silentio praetermiSerunt. --π' S. qui et mox: θ θ sic), male lecta scriptura Bengalica, quae littera a et T saepius confundit, quam distinguit; nam est vitium in hac editione satis frequens, quod evitare quum vellet editor L. incidit in contrarium: NU M. - Π Omnino abest a Ρp. - 4. riser ' Ρ. aeque recte. - desideratur in codd. qui uri etiam, ut mox enotavi, omittunt Edd. in fine - . - 5. vi Si s omittunt S. et Ρ.: addentes Verbo Ρroxime sequenti

sed male, nisi salior, λει eodem sensu dictum est atque uma; de postposito, praecedente accusatiVO Supra monitum est ad P. IO, l. 39. Dist. 158. desideratur in Ρp. - Versibus hisce praemissum est in

87쪽

sequuntur deinde disticha nostra 95. et 06.; ad quem locum de hac re iam dictum est ; ceterum observandum est, distichon quod praeterea h. Lexhibet S. melius convenire loco, quo a nobis supra No. 94 Collocatum est. Luserunt poetae in Varianda Sententia, quorum tentamina Cumulata sunt in ed. S. Qui scripsit, is locum haud admodum sacetum assectavit, duplici vocis significatu usus. Disticha ternorum versuum, quale hoc foret, ab omni poesi Indica aliena sunt; qua de re disputare non huius est loci. Sed ad Ed. S. revertor, quae deinde, inverso tamen ordine, praebet flocos nostros 164 et 165. Editor Lond. qui supra iam conservaverat dist. 94. eiusque rei mirum dictu minime oblitus fuerat, omittit h. l. versum priorem retc. et post verba: Rim: ζNTitires pergit: ita I etc. nil omnino varians ab ed. Ser. Codices parum disserunt ab edd. Ρ. i a

t in etc. ut edd. tantum Scribens in dist. 95. hem. a. promin. Ρp. in eo tantum a Ρ. differt variationi levioris momenti enotandae supersedeo) quod versum istum interpolatum: 'TI etc. exulare iubet. Ceterum sateor me caussam huius transpositionis Omnino non aSsequi. Dist. 164. a. Pro Ρ. UM.

88쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

- 168. a. in . S. quod serri potest, quum ita seqq. scriptum sit

S P , pro quo ΡΡ. et L. mendose scribunt Amri. - d. R inserit ante FI ' Ρ. Contra metrum. Pp. et L. prorsus aliud praebent hemist. Hostri Urer Uinrissi vetante metro. Ad sensum comparari possunt hi Versus

P. a . Lin. I. Pro vocabulo H S. praebet grR M Wh; L. autem substituit haec verba: SMI-i in Adh a m i iubentibus ceteris libris haee verba in P. p. 58, l. 1. Colloca imuS. Dist. 171. d. Ρro ri Ρp. sed illud omnino praestat.

V Ρ. prius in utroque codice mendosum est, posterius defendi poterit. NΠ: hem. b. est gl- , cui vocabulo respondent in seqq. mr: et Zp , utrumque eodem Sensu POSitum: i quinam dolor maior est quam hic quod desideriorum expletio nulla sit et quod desideria nunquam nos relinquant.' Si in legitur, in et ups: reserri debent ad g-fa: stin hac vita, a qua abest desideriorum expletio, e qua desideria non recedunt.' Sed unum est vocabulum compositum et eius quidem ordinis, quem Talpurustia dicunt grammatici. c. o proprium est vocabulum devotis explendis: --uia r i Mai. Madh. Prolog.

Dist. 177. b. . t Π sio S. - d. mendose Ρp. - 178. a. init. mnia' Ρ. haud male; quanquam it affirmativa potest esse particula. - S. r, forma gerundii insolita, nec tamen inaudita. CL Ind. Bibl. ΙΙΙ, p. 1O7. - d. M HER I Ρ. minuS CODCinne. I exquisitius h. l. positum est et apodosiu ducit; idem est atque tis e D i

89쪽

Dist. 379. b. t iri codd. Contra sensum liuius loci. - d. pro in P edd. ripis, male; Postulat enim Rr: relativum, quod sibi respondeat.

Lin. Io. Secuti sumus Ρp. ad quem Ρ. proxime accedit:

m M Taess*: quae locutio iam supra p. 25, I. 17. eXstat atque inde, nisi fallor, ab editore L. aut librario quodam huc tracta est. EXquiSilius est dictum, neque tamen Sensus dubiuS QSSe poteSt: timeaS ParteS amplectendo. λ' Alia exempla addent sortasse peritiores. Dist. 18Ο. a. m rastris: Ρ. quod Sensum quidem praebet, sed parum

glossema est quod e margine in textum irrepsit. - d. pro Honur R Ρ. in D. P mrr mirum tironibus videbitur Vocabulum, quum cI cI quodammodo otiose additum esse suspicari possent. Sed habet hanc vim, ut significet eodem momento, SC. quo naScuntur irae. Eodem modo Vim Vocabulo V addit pronomen demonstrativum quum dicatur eX. gr. Vil- Vulgatum esse debet, praepositionem VII, nonnullasque alias, Contra morem, qui in lingua Indica praevalet, separatim nomini praemitti, interdum etiam postponi POSSe, Casumque certum regere; m aut0m, talem in modum piaeponi tantummodo et ablativum regere, nonnunquam etiam accusativum; Significationem tum esse inde a, vel : usque Gil. Exempla habebis Bhag. Git. VIII, 16.

gitimus. Mund. Upan. p. a. m Et 'li' et alibi. Usum ipsum hunc docent Paninis T. I, p. 1 Ou ed. Calcutt. et Amara-Sinhas XXVIII, 1. ibique Colebr. p. 562. Est omnino antiquus hic usus in Indorum lingua, quo praepositiones eodem modo atque in aliis linguis, usurpantur, neque ad praepositionem πι restringendus; vid. Ρanin. I. I. P. II 4. Immo Homericae istius licentiae, qua praepositiones a verbis, quibus praefixae sunt, interiectis aliis vocabulis seiunguntur, exempla aliena non Omutuo sunt a vetustissimis Indorum libris. Κath. I p. p. I. π CZiu

90쪽

ut 4 ira ii Exemplum assert ' Π i. e. i Seiunctionem praepp. permittit Paninis S. 82. mos rIM i exempl. ii. e. f risi i Casuum frequentiam in caussa fuisse, cur hoc loquendi genus obsoleverit, satis erit peritioribus indicasse; video enim totam hanC rem a nostro loco esse alienam; restat ut dicam, πι quanquam Ρraefixum Vocabulo, quod cum alio compositum sit, tanquam ii. I. N HII Fs, eaudem potestatem uSque ad servare posse. Eodem modo

dictum est Ram. I, I, II. UIU Ulta: .

Corrige . 38. Lin. a. omittit hanc lineam L. utpote quam supra p. 77. l. I. COI-