Hitopadesas, id est, Institutio salutaris

161쪽

- 8. Ur desideratur in L. - Tr: sine praepositione Pp. - pro

Diat. 28. Accidit nescio quomodo, ut laoc disti clion in codd. et ed. Ser. prorsus suerit corruptum, ita ut orationis solutae more Scribe-

162쪽

COMMENTARIUS CRITICUS3 . retur: S. - T A ri P Uii Hira di urii Tm' Η AU i --: in sine Ρp. cetera ut S. neque melius quidquam e Ρ. erui potest. Recepimus igitur scripturam ed. L. emendato tantum hemistichio c. ubi

EA O M. Tribuitur hoc distichon vetustissimo vati, Angirasi. Vid. REMLs. Melang. Asiat. Τ. Ι, Ρ. 595. - So. d. ma invr i Ρp. - 51. Abesi a codd. et interpret. Wilhinsit, qui tamen aliud ex suo codice protulit, ab editore L. receptum:

Corrigendum est ri et Ut ri M. - h. I. significat mortuus, quo sensu in legum codice haud semel reperitur. Ceterum in dist. Si, hem. o. editum est in ed. S. - ῆ--Hi, quod propter particiniam usi bis in eodem hemistichio obviam et productam primam syli ham minus plaCet.

Omittit I. 15. - Ρ. pro ' is exhibet in ceteris cum nobis iacit; neque dissentit a nostra scriptura Ρp. nisi in eo, quod post 44 ins rit: ρο , quae varia est lectio mox seq. , alieno loco inserta. - 15. TU pro II Ρp. - i''s pro ini codd. - Pro mi S. abest a codd. - 14. R Ρ. - ΡrO RA: L. et Pp. quod vel propter mox praemissum Uri: displicet. - Ι5. . . . ma II Codd. - mri r 3- Ρp. De verbi auxiliaris' partes agente dictum est ad p. 47. L 15. - I 6. miri pro insin L. Vii in S. - mmmmm' S. Viri ante virgulam inserit L. male. - 16. VOX iam infra I. I i. recurrens fraudem fecit qui codicem. P. exaravit, ita ut omnia, quae hisce duobus vocabulis interponi debebant, oculos eius fugerent.

163쪽

- 17. Pro G ΡΡ. Vah, R, prorsus absurde. - Ttn UTR Ρp. et S. P 8 otiosa est particula. Tri post iuri inserunt Ρp. et S. - Ρro L. V.

Dist. 52. b. iri m- Η ii S. In Ρp. primum distichi hemistichium tantum, adiecto Viri, legitur.

ta inest vis distinguendi.

Lin. II. Um: om. edd. - fCristr codd. - Sequens incisum concinnatum est ex discrepantibus inter se Iibrorum lectionibus: S. . . . mir HKIE-m ferii mimmi in in ri iRrim i m --m i Ad haec proxime accedit L. omittit Amr et 'iram, pro ram exhibet U IV, pro praes. um iri futurum ponit. Codd. usque ad N IV cum nobis faciunt: deinde pergit Ρ.: inrit m in ri Um mmum i Ρp. in fine tantum dissentit, fri exhibens. Textus, qualis a nobis constitutus est, facile defendi potest; hoc enim in consilio erat, ut SpeculatOP Cum Comite Suo CommuniCaret, quae CX- ploraverit, et nuntium eum ad regem de illis certiorem faciendum mi is

teret.

Diat. 56. a. rit Amrima L. fise m S. M- -- Ρ, Him N UIU ΡΡ. Quae lectiones omnes contra sensum peccant; emendandi igitur necessitas nobis imposita erat. e T h. l. aCCipiendum est eo Sen Su, quo frequentius invenitur Nes , interdum, praecipue apud serioris aevi Oeriptores, C Us, i. e. praetextu. - d. ΡΓΟ ΡP. U.

164쪽

COMMENTARlUS CRITICUS

P. 88. Lin. 1 . r Rr m --- a rines Emi ' edd. ΡPaetulimus uti debebamus , scripturam codd. in qua emendatum est proh μ. - Π π, omissa praepositione Ρ. - Ρost pergunt edd. Ur ZM Ur urseir si se isti i etc. quae nimis prolixe sunt dicta. - 18. ethcE U .... ii Τ Ρ. ri TH --Ρp. Singularis serri Potest, Π atque Usi aeque corruptum est; igitur reCepimus ex edd. cum quibus pluralem etiam dedimus, PTTR eis relinquentes. TA 'Trimm etC. edd. - Tori pluralis est maiestatis; tertium Casum recte intelliges, si reputabis, in passiva Constructione instrumentalem casum idem Valere, atque in activa DominatiVum; nominativus autem cum tertia verbi persona e reverentia ponitur; haec eadem est ratio formulae sexcenties in dramatis obviae: TN: quod reverentius dictum est quam: um ' ra i Similes dictiones ex linguis Europaeis pro doctrina sua quisque comΡaret. Diat. 57. h. t s mTI E UT S. H T r I E I L. Neutra lectio sensum Commodum praebet; in nostra quoque nexus secundi hemistichii cum primo est satis obscurus. Supple Vitaret. Similis ellipsis est his posita in dist. 16. prooem. SChL - d QMAI L. - 58. a. Ρro tu Ρp. R. - b. VR-- S. MEr r es Ams: L. Men-dOSum utΓumque. - C. . NUri .... ΡΡ. Aegre deSideratur, praemisso relativo, in apodosi demonstrativum. P. 89. Lol. 1. pro Ρ. - Tor deest in S. - fio pro Me edd. - 2. U- ITI: S. m diu TU: Ρp. Male posita particula usq; nam ita quanam alia re quam in bello vincere voluit rex iste verum id dubi

- 5. HIV ifr: S. P. - 6. Uri S. et P. Reperitur saepius, praecipue in P. haec Drma Pro , quae Omni quod sciam auctoritate Caret, atque ex

165쪽

terum abest hoc distichon a Ρp. Pro duobus huius distichi versibus quatuor nobis venditant edd. hoc ordine:

d. et quae seqq. Facile nobis erat intellectu, alterutrum tantum distichon esse retinem dum , Versusque a. et d. minima varietate inter se disserentes in caussa suisse turbarum. ΡraetulimuS igitur versus C. et d. receptis ex aliis libris, quae magis placerent; cuius consilii ratio est obvia; h. l. enim de varia belli fortuna nondum disseritur, sed id inculcatur, alia iuΡromptu esse eaque minuS aerumnOSa remedia ad hostem profligandum. Posthabuimus igitur iudicio nostro auctoritatem cod. Ρ. et interpp. qui VerSuS R. et L. agnoscunt, C. et d. omittunt. Dum haec typis mandabantur, obliti eramus loci in legibus Μanus exstantis, qui et veram nostri distichi scripturam et caussam turbarum indicat. Locus est VII, i 98. a 99. ubi haec duo leguntur disticha: UMI UUT V minia

RVr re italas T ii Vides, ut hoc primum absolvam, issiciri genuinam esse auctoris manum, pro qua in textum Hilopadesi irrepsit Uriuri, verbum ad hunc contextum SatiS aCCommodatum. Meminerat deinde doctus quidam lector legum codicis, et adscripserat in margine Versum, qualis apud Manum legitur tapiri etc. Hic versus, in textum inscite invectus, loco suo depulit alterum dist. I99. Versum UTVM etC.); nam utrumque distichon e Manu laudasse Hilopadesi auctorem , Vel inde mihi persuasum est, quod arcto Vinculo inter Se Coniuncta Sint ambo atque prius miram exhibeat quodammodo sententiam, nisi altero quasi fundamento suo nitatur. Omisso isto versu a VmU: incipiente, et eiusdem argumenti versu bis recurrente, non potuerunt quin orirentur turbae, quibus amovendis in licem adhibuit manum is, qui dist. 198. Teiecit, 199 retinuit depravatum, neque maiore laude dignus est is, qui ordinem distia chorum invertit. Restituendi igitur erunt ex mea Sententia duo floci, 19

166쪽

COMMENTARIUs CRITICUS

, 89. aut si quis unum tantum malit, retinendus erit is, qui a nobis est receptus eas propter rationes, quas supra indicavi. Ceterum cave ne dist. 4o. d. iungas T ςs i. ; nam OpDouit CeteriS instrumenti. ad veribum pertinet: se interdum non bello, sed etc. Aliter quidem sentit Culluca-Bhattas; sed refragatur usus loquendi; semper Significat nunquam. Dist. 4 i. b. edd. -- 42. b. Mimt: edd. male; - in sin. L. ms, peSSime. Lin. 15. 77--- Η : i P. Corrupte. - ifilma edd. ωπ s edd. et ΡΡ. PUPPeTam. Dist. 4 5. a. I P. Sic etiam.ΡP. Prima manu, altera,

- 44. a. . . . . . . L. contΓa metrum. b. . . . Fm . . Codd.

at commonStrat Sequens Versus Veram ESSe Scripturam, unde sequitur, grae h. l. idem esSe atque i VI respondet enim Fri antecedenti , - autem um; ad infinitivum subaudiendum est EM: - b. --L. quod pro Um acceptum Volueritne, an pro Hyni, parum liquet ; neutra tamen ratio huc quadrat; eSt: aeque. Lin. 0. Variant in hoo commate libri: edd. N R 3 Irii an vanin πῖ n. sic utraque ed. - Ρ. - SU EmNΠΠ um m etc. Pp. TM: Π in Ρrimum sequenti narrationi cf. p. 92, t. ao. 21 hoc adversatur, dimissum esse legatum istum, antequam arx exstructa suerit; ex consilio Contra fuit, eum retinere; fitam' igitur scribendum erat cum edd. Praestat etiam addere quo adverbio addito perspicuitati admodum consulitur. Lia . - In utroque codice ne gatio ante imperativum excidisse Videtur. ScHL.

167쪽

Dist. 5ο. d codd. In legum codice VII, 7 . unde de- P. sumtum est hoc distichon, pro πη legitur Tur, et mim pro -- 5 I. a. et b. um sic)-i L. quod serri sane

posset. N Tm mms: U D. etc. S. quod per interrogationem idem exprimit ac nostra scriptura. N Ws i5t : ξεπs mT:-Ρ. quod absurdum est, idem valet de Ρp. min i m : am mi . u Mamst i - c. N miris TimS. Ihaud male. ita rii Tin codd. corrupte, nisi fortasse dicere voluerunt N 4 iUIRh, ita ut posterius praedicatum sit, prius epitheton ad subiectum Ursi reserendum. - d. 'R' pro uri L. male. Dist. 5I. b edd. Deteriorem hanc scripturam Secunda

- 55. a. i ruri minia r L. ita tri Errim Μ S. mri r iri Up I Ρp. Coi ruptae huic scripturae insunt VeStigia Verae, a Ρ. suppeditatae. Adiectiva in edd. obvia a loco sunt aliena ; flagitantur nomina, ut nemo non Videt. h. edd. - Ρ.-ΡΡ. Sic contra metrum). Icidesperato loco opus erat emendatione; in edd. scriptura hoc primum osse dit, quod adiectiVum praebeat, propter quam Solam rationem relinquenda fuisset. In codd. speciem Veri prae se fert atque in promptu fuit, scribere; compositum enim huius loCi non esse, demonstrat primum vocabulum inflexum - ἔπι, tum, quamvis ipsum corruptum, : Vel N:, Singularis signo instructum. Pro hoc scripsimus Προ, magis propter inopiam melioris emendationis, quam quia veram scripturam divinasse nobis fuerit perSuasum. Pro Coniectura, quam praeter utriusque vocabuli similitudinem in sono, indicavit ipse Indorum legislator, arcem hunc in modum instrui iubetis: RT i V st: raim rustiarimis tau

- C. N VI UT SI S. LGSS. - Inter Septem commoda arcis munitae vix Omitti

potuit aquae copia. Rescribe in sine prioris Versus: GR:, puteus. SCHL. Addunt edit hosce duos flocos:

168쪽

COMMENTARIUS CRITICUs

P- 90. Ex silentio interpp. apparet, ed. Seram. deberi haec disticha inscite h. l. intrusa. Corrige in tertio versu M- , in quarto H. Lin. 18. Pro Ps L. - HM: S. et Ρ. qua de re iam dic

169쪽

Ex participio colligi potest significatio ipsius verbi.

Hiri. Admodum variant edd. in hisce duobus incisis; S. posterius supra

170쪽

s 50

COMMENTARIUS CRITICUS

recte intelligatur, monendum est haud ad iam: esse reserendum, Sed Subiectum eSse sententiae parentheticae, particula sinitae et insignitae. - Ρergit post hoc comma Ρ. Arit it Ts: i etc. lin. IO. cetera igitur desiderantur. Nos debemus Ρp. Edd. cum Ρ. in Omittendo ConSentiunt, sed pro verbis iam ex P. laudatis praebent: iῆNT: mTI:; similitudo verborum a , et iUS si sesellit oculos librariorum. Ope- Tarum Culpa factum est, ut Omissum sit Er ante miHri: i Sed vel hoo pronomine inserto aliquid desideratur; inserendum est aut rari sem. aut

scribendum mim . Lin. IO. ms post reiiqiunt codd. Ρp. tamen eius loco praebet pin: neutram particulam agnoscunt edd. - Tων Ρp. zims r Ρ. Corrupte pro

edd. et Ρ. retineuda tamen erant, in primis quum coloris quid narrationi addant; sensus autem hic est; dimittendum esse hostium legatum, quanquam explorandi caussa Venerit, dicit consiliarius, hanc maxime ob caussam, quod ipsi, haud secus atque adversarii, exploratores sub legatorum nomine misissent. Deinde autem Iacunam in codice esse, ex disticho seq. apparet; quae Latine hunc sere in modum explexi potest: st Cave autem, ne sine stipatorum praesidio legatum istum in praesentiam tuam P. 93. admittas.' Distichon ipsum spectat ad traditionem historicam, cuius mentio in dramate Μudra - Raxaso saepius iniicitur: ChanaLyam a summis consiliis fuisse Cliandraguptae, atque regem Nandam dolo interemiSSe,imissa ad eum venefica. Quae omnia fusius exponuntur in ipso isto dramate, ad cuius imitationem Anglicam ablegare possum qui plura hac de re edoceri velit. Variare in priore distichi versu codices et editiones, non mirabitur, qui librariorum ignorantiam, editorum SO-