장음표시 사용
61쪽
quod ideo praemitti debet. et in hac positione adverbialiter positum significat: usque ad;
praemittitur nonnunquam: Ram. I, XL, I . ΠΙΕ TR. J Fr i Dist. 65. Desideratur in codd. , praemittit tamen Pp. slOCO seq. Imr . omittunt etiam interpΡ. - Ser. Confuso litterarum ordine Lin. 5 init. um M uterque Codex; Ρp. tamen hisce verbis praemi, Plit: Um: D H, quod additamentum prorsus est otioSum. - Edd. EIR Us; male; hoc enim est responsio simplex interrogationem excipiens; in m Continuatio interrogationum et responsionum invicem sese excipientium: ΠΛ r , uti poema quoddam suum inscripsit Calidasus; cuiusmodi continuatio sane nonnunquam in altercationem abit.
- 1 I. Hm: sio raram: edd. - Ο Ρ. quod haud spernere debebamus. Edd. v K. Iidem mox: SV h. Ρ. iusto brevius mdum . - 15. In hisce verbis Secuti sumus Ρp. nisi quod - cum ceteris scripsimus pro RVM i quod serri non potest; eSi enim maSculinum. Ad scripturam cod. Ρp. proxime accedit Ρ., variat solummodo in ' mi . Edd. Mimrs mT - ---i Correctum est ab inscio quo dam librario, qui verba B Emi haud intellexit. Scriptura codd. Optime se habet: προ verbum neutrum est et notat jTugeS Projerre, irug Scere, si verbo uti liceat Tertulliani. Neutralis significationis documento
est hic Calidast locus, cui ex ipso Hilopadeso addi possunt nonnulli:
62쪽
P. zi. Megb. Dut. st. I9. - Μ i Verba autem neutra in Indorum lingua saepissime passive ponuntur cum casu tertio iuncta neque alia est h. l. constructio, quam si dicitur: vir: LVi π supr. I. 40 atque noster locus active esserendus est: n utam arctioribus finibus circumscribitur a Wilsone, quippe qui hanc Vocem per narrationem explicat; est potius omnis lacti vel fictionis complexio verbis concepta, in qua singulae partes arcto vinculo inter Se Sunt ConneXae; unde pro singulo poemate etiam ponitur. Git. Gov. V. 2.-l UI Piit m a Riu: xtas i ii Ceterum haud fugiet accuratius legentes, quanta cum elegantia et vi h. l. pluuali maiestatis usus Sit ti)Os, Successu suo elatus. adverbialiter eSt positum: magΠOPere. Lin. 14. ΡΡ. Uri Vitiose. P. etc. Ρ. quod serri potest. RU Om. Cod. Ρ. Cod. uterque. Ρost me fra addunt edd. :
sormam saetitivam, adverbium dedimus auctoritate codd. freti. - Mox Ρ. repetit haud male, H omisit. - Edd. miam. - Ρ. Mit; uir que forma legitima: CL Roseu S. Vv. et 2.
- 67. Omittunt h. I. codd. et interpp. Ρonunt inse. p. II S. I. I9. In hemistichio b. utraque ed. ista ; quod quum non ferri posset, opponuntur enim Sibi Contraria, ex coniectura petenda erat medela. Scripsimus mss, quod vocabulum quanquam apud Wilsonem desideratur, sine ullo dubio formari potest; habes Bhag. Git. ΙΙ, 46. SeuSus eX etymoerit eruendus: a luentia; in annonae affluentia, per totum regnum dissusa. Aut scribere etiam poteramus: S i m in i mninis haec liabet verba: ΙΙΙ, 5, 159. -NU Si si mar i Quae coniectura vel magis placet; S I enim, magis inusitatum verbum, sacile corrumpi potuit a librariis. - , h. I. ut saepius, Demianet, haud relinquit.
63쪽
pys Ρ. - - - Ρ. sed fissi otiosum est, quia antea non dictum erat Ppietatis speciem a thoe esse indutam. - II. post addunt edd. , sed Otiosum est, ut nemo non videt, neque cum Indorum loquendi more conSentaneum. aeque aComittit Ρp. Ponenda tum seret virgula post neque tu aliter Sentis; sed istud magis maligne est dictum. - 22. ΜΟΣ Ρ. pro Umin, quod praestat. Subiungunt pronomini codd. haud male. Huic sententiae tantum addunt edd. et Ρp. omissis seqq. usque ad U: verbis p. II. I. I. quae e Ρ. inseruimus. Liri. I. ialia loel ri UΠH-li tri Ρp. sed N i KFri, quod per se ferri posset, P minime placet, Cum nostra Scriptura comparatum; atque m Tr habet nescio quid ingrati. ri addit etiam Ρ., qui praeterea fi sit exhibet.
dentis et mirantis, id quod dicturus sit, haud perspectum iam esse ab
interrogatore. - in sine desideratur in codd. Diat. 69 transtulimus hue propter orationis neXum; Omittunt codd. et interpp., ColloCant edd. prorsus importuno loco post dist. 7o. Ibi enim inculcatur cautio, in evitanda hominum malorum SoCietate Inest distichis, quae apud nos dorcadi tribuuntur, vituperatio Sui ipsius, quod amici consilio surdas aures praebuerit; nexum utriusque distichi 68 et 69. demonstrat praeterea UNI is. Π m: i. e. quibus vitae Spatium decursum eSt; CL -: Supr. St. 26.
Lin. 8. Ρp. V i Ρ. Τῖ i horum auctoritate freti e punximus fimri, quod interrogationi addunt edd. , Epari: ex edd. dedimus. - In Seqq. Edd. et ΡP. Optime consentiunt, tantummodo in Ρp.
Dist. 71. d. Edd. i quod quanquam dici potest haud
dubie, tamen emendavimus i minus bene enim epitheta prorsus sibi opposita in unum bipartitum compositum funduntur. In Codd. nil praesidii erat, quippe qui hoc dist. omittunt; alter interpres, donesius, id expressit. Liri. 14. M: Omittunt codd. et sententiam incipiunt aram; -- paullo post omittit Pp.
64쪽
COMMENTARIUS CRITICUSP Dist. 72. Operae pretium erit brevibus huius distichi constructionem exponere, PraeSertim quum videam, priuS hemistichium prorsus falso intellectum esse a Rosenio, s. v. interpretante: st colloquentium blandis verbis.' substantivum est, a quo pendet genitivus N , ad quod vocabulum reserendi sunt ceteri genitivi; participiis sui. pass. inest notio sieri 1em posse; quam h. l. servat nomen Umid Til sensus igitur hic evadit: quid magni est decipere inopes, qui Spe tenentur et fidem nobis habent, qui blandis verbis capiuntur et falsa studii simulatione in potestatem rediguntur. H ili passivum est: is qui blandis verbis sibi persuaderi patitur.
- 75. Huc traximus, Wilhinsio auctore, hoc distichon, quod edd. interponunt disti. 85. et 8 ., codd. utroque loco omittunt. Legitur ap. Bh artrihar. p. 47. hac varietate: b. m -i c. URU ri: i quo uno exemplo discant critici, quam facile in distichis laxiori hoc metro
Conceptis genuiua auctoris verba vel siue magno sensus damno mutari possint. P. 25. Lin. I. -Π h. l. ut saepius non disiunctiVa est particula, sed orationi continuandae inservit.
Diat. 76. b. mori Ρp. quod, si metrum respicis, serri potest; ad
Sensum tamen minus commodum; M enim interrogativa est particula
Dist. 7 . Desideratur ap. Wilhitis. et in cod. Ρp. Hemist. h. iam supra legitur 7O. b. Lin. 6.-itzr Pp. vitiose. - Ρro re edd. AEL et mox omisso
P. Quae seqq. a UMG usque ad Ur Omittunt Codd. edd. me dose. - Observavimus iam supra ad dist. 67, radicem ms isto loco non habere potestatem standi, sed permanendi; hinc derivata est significatio, quae in nostro loco cernitur, quaque posita in naturam verbi auxiliaris quodammodo abit radix m; nemo enim est quin videat, diversam inesse h. I. verbo vim ab originaria; nam nulli stant mortui. Ut brevibus expediam, mr hunc tu modum additum designat continuationem
65쪽
actus vel conditionis, quae tota sententia, ad quam pertinet Vir, descri- Ρ. 25. 'hitur. Alius Iocus est inli. p. 128, l. 15. Hoc autem e doctioribus quaero, sitne eadem vis in antiquissimis etiam Indicae linguae monumentis huic radici attribuenda ; ex. gr. DiluV. ed. Bopp. p. 74, St. So. RVI: πή- πD i-NTrm H ii quid Z Aliudne valet Bhag. Git. X, 16. mrin m H quam dira iiiii 3 cui loco prorsus similis exstat Man. XII, i . nec non alii. Sed rem tanquam dubiam in medio relinquam, quamvis neminem fugiat, simili tralatione in linguis, quas ob corruptam pristinae originis nobilitatem Romanas vocamus, in verbi a xiliaris corruptionem abiisse Latinum Stare. Cum IndiCo usu prorsus consentit antiquior Anglicismus: SPENfER , Taerie Queene I, III, 57. umough is, that thy ise doth mariquishi Stanti Now iat thy mero. Iacet is tamen humi. Cf. V tonis notam ad h. l. p. 104. Post hoc comma inserunt edd. AN NUM E Tid i Sed leguntur prorsus similia verba infra p. 45, l. 15. IOCO magis opportuno, unde huc
tracta esse videntur. De Verbo autem Valde dubito, an ulla omnino auctoritate fruatur. Lin. 8. Hoerri qm transponit P. - 0. Pro edd. ΠUTR id. - Ο in sine addunt codd. , omisso commate proxime Sequente.
Ρp. qui tameta peccat in quod pro -ri r substituit. - Edd.
- EtaViRΠr 'sya MΠΟ -- mr: i Ρ. pia omittit et u in scribit, in ceteris autem Cum edd. consentit. -- Haud silentio denique praetermi tendum est peccatum ed. Ser. SlUS I.
Dist. 78. d. ΡΡ. prima manu in fine Sish; secunda ut nos. Lm. 16. Ed. utraque et Ρp.: uri; vitiose ; sed peccant librarii Iu-
66쪽
COMMENTARIUS CRIΤICUS P. 23. dici innumeris locis in littera es, cui pro lubito sere addunt vel demunt
semivocalem U; verum editores talis minime decet incuria. Diat. 8O. b. E . RVVH mmm Ρ. - Ιn hemist. d. conspirant ed. Ser. et codd., L. praebet tam in V MIS ' i W. Cum Ed. L. consentit, Jones cum codd. - - Tin mi i. e. ii r ri: quibus pietas est actio sola, qui nulli rei praeter pietatem operam dant. Minus bene M. in whοSe epeo actionthere is innocence, quod si dicere Voluisset auctor, pro Scripsisset. - isi paullo insolentius h. I. positum est neque tamen suspicionem movere debet; coniungit haec particula saepissime positionem Caussalem cum antecedente; h. l. connectit intra eiusdem positionis fines caussalem Casum, ablativum, cum Ceteris: HemPe, iideli t. Scriptura ed. L. nuulam praebet difficultatem, si mr ad k Ii trahitur; sed utitur cornix argumento, ut dicunt, ad hominem. Dist. 81. a. - - - iuri In edd. - b. V Miri P. - c. Umussiri omisso PΡ P. et . Lm. I. inverso ordine Ρ. Diat. 89. a. tar pro Ua: ex colluvione ista mendorum Londinensi in nostram editionem irrepsit. b. -Ρp. d. pro W-: S. et Ρp. QRAE: , minus bene. quanquam eundem sexe sensum praebet; verum m sa-cile quis pro pronomine accipere posset. - ram rariorem h. l. significatum praebet, sed video huius verbi significationes amplius esse docendas, quippe in quibus constituendis minime feliciter versatus sit Rosenius noster S. V. Primam enim potestatem ponit eandem atque simplicis, in auxilium vocans locum Hilopadesi proem. dist. 47.) sed ibi retinet vim sibi propriam oriri, neque vertendum est: dulci aqua praediti sunt fluvii; sed dulci aqua praediti a lati te propeniunt fluvii. Quam secundo loco posuit Ros. significationem, ab hac prima omnino non est diversa; dicit enim es adere, fieri; quae vis simplici radici est Propria; nec per feri reddi posest - , nisi addita praepositione ex; fieri
autem eX re quadam quid aliud est quam oriri, nasci - Sed rem ab ovo repetam. duas habet potestates; primam feri, epiadere, alteram magiS abStractam et paene mere copulativam, eSSe, quanquam idem inter V hOC SeuSu et verbum substantivum intercedit discrimen, atque inter Bengalorum si T adii7r et 'i'a , auxiliaria verba a Satiscritis derivata et corrupta, inter Persarum et Anglorum to beCome et to
67쪽
be. - Utramque significationem retinet praefixa praepositione primam et magis usitatam, Provenire, oriri, HaSCi, feri ex; quo pertinet locus Hilopadesi iam tractatus; Bhag. Git. VIII, 18. I9. Ηitop. I,
24. alii innumeri; alteram Praee rae, PraeStare, PVae deTU, SUPE TU, antecellere, G erae. Huc reserendae sunt significationes, quas recte ut limo loco posuit Rosenius, abundare, excellere et imperiare, dominari. Ad hanc significationem pertinet mari, ad illam N. Exempla nunCaddam: Potentem esse cum genit. in P. in not. ad p. 59. I. IO. diSt. 90. C. q. I. CL Rum. ΙΙ, Ω . I9. Cum diatis. Potentia antecedere Bhartrili P. 46, l. 4. iam tu' a imr: tm Pt i cum dat. et alere ad rem Ram. II, IS. 55. In nostro loco τ' ri valet Potent MMUr: fiunt; sed caveas, ne ablativum a verbo pendere credas; est enim ablativus rationis, propter quam potentes fiunt. Lin. 4. ' Ρp. R TRUL edd. - Maxime arridet irai St, quae particula Continuativa est Dist. 85. a. Pro Π R Ρp. qua scriptura tota sententia pervertitur. Idem mox quod nil est nisi peccatum mavus nimis sesti
C. Inir edd. , sed in tota sententia nil est, quod ad manum sit reserendum. Dist. 84. Praemittunt edd. huic floco distichon noStrum 75, q. I. CL
edd. nil resert. Omisit hosce versus W. prius hemistichium me non intelligere fateor; Jonesius vertit; whoeper irom solemn treat places
addita in fine post M sim particula iri; res ad idem redit; sed exquisitior est hic usus pronominis quando, secuti Latinum quod, coniunctiOtiis vice sungitur. Vid. supr. ad P. II. l. 5.Lin. 1 I. UI ΡΡ. utralibet forma proba. - codd. mr addit Ρp. M AT Pp. quod pro Ur WT nisi salior, omnino non dici potest. Via iis
68쪽
COMMENTARIUS CRITICUS P. 24. omittunt edd. - Ρp. m Mimit; mr haud male additum. - P. tram
quid h. l. sit, nescio. Voluitne Addunt edd. hosce versus, a codd. et interpp. pariter omisSOS:
Lin. 18. Ex codd. additum est comma, nec non seq. Mi; pro quo edd. lDist. 88. b. Θ miser Ρ. mi Pp. sed obversabatur nimirum memoriae librarii hemist. b. dist. Si. - c. in pro His L. abSurde. C Pp. quod e Versu antec. irrepsit. etc. S. Quo syllaba longius sit hemistichium. -- h. l. veDbi intransitivi indolem induisse videtur; cuius rei aliud exemplum eXcitavit ROSON. S. V. Diat. 89. b. mrm edd. male; est enim adiectivum, quod reserendum foret ad sim . Voluere V - . P. 25. LO. I. Ρ. Sed partiCulae consecutivae hic nullus est locus. Pro Rh Pp. , quod per se minime est malum; omittit omnino haec verba P. - iocose dictum de mure, Om. codd. qui praeterea transponunt τTr. - omittunt iidem mox RT Πmitu, quibus verbis edd. praefigunt Urrit; exulare iussimus otiosum additamentum. Lin. I. Tramillim L. pessime; Vid. Rosen. in addit. ad radic. Sanscrip. 575. CL praeter. Man. III, Iob, HGys H Pp. minus bene. Ferri posset
Dist. 90. a. et Tyri R Am Π ΦΠρο- Pp. inscite. - c. si s edd. qui et Heri l . - d. si trῆitia i ΡΡ. Codd. - Ut hosce versus intelligamus, necesse est scire, Indos contra tu tolerabilem aestatis calorem, Variis uti remediis, quibus eum mitigent; primum est lavatio; Secundum margaritarum lineae; tertium sirium pulveratum atque humectatum, nec non Varia unguenta odorisera inde praeparata. Quae omnia a poetis aestatem describentibus saepissime commemorantur; sufficiat unum h. l. apponere
69쪽
exemplum ex poemate Calidas i, Ritusanhara inscripto, in quo singulis P.
capitibus sex anni horas, tot enim constituunt Indi binorum mensium unamquamque, elegantissimis versibus depingit. Ritusanti. descrip t. aestat.
V. I. Us rim i m rem imm AMPst ii In hemistichio tertio distichi nostri praetulimus scripturam codd. quae SeuSum magis Commodum praebet. y rs reserendum foret ad inrar, quo iacto caret H-m Vocabulo, quod sibi respondeat, et marm is rivs nil dicit, nisi Oritur in animo. Nostra Scriptura recepta construendum est moriri Π H: quantiam bon rum hominum colloquium Priae alet ad delectationem animi; enim cum dativo Construitur; vid. Bhag. Git. XVI, 9. et scholl. ad hunc Iocum laudata a ROSenio S. V. M; ad i. not. ad dist. 8a supr. - Dissicilius his est hemistichium ultimum in postremis praesertim verbis. - Π corruptela
est, quamvis minime indocta; neque enimvero probabile est, bis a poeta positum fuisse sermonem; est id, quod in fronte sive loco prima-xio p0nitur, deinde simpliciter, quod praemittitur: sermo autem ipse
Praemitti solet amice lactis, non vero facta praemitti sermoni. Ad uutima Verba riuuC pervenio, quibus inest haec difficultas, quod variis modis dividi possunt; -Η accipere licet pro nomin. neutriUS; autem aeque bene est genit. plur. a Ufi-; Ussim si a seqq. seiungis, pr sui saepius adverbialiter positum esse potest: nempe, Scilicet; cs. Ρrooem. dist. έο sed idem vocabulum, pro substantivo acceptum, Cum nomine proprio praecedenti coniunctum, in adiectivum abire solet. Tunc foret Sucriti nomine. Haec autem si quis nugas Vult appellari, haud recusabo, modo Culpam poetae tribuas, qui tam male secum potius quam Cum lectore egit, ut tales turbae excitari possent. Μissis igitur quae sine fructu disputata forent, opinionem meam in medium Proseram: Subiectum est, quod copula cum HUMI r coniungitur; pertinet ad id
VOX praecedens m T ita ut unam tantum notionem exprimant; - est iunctio, mis est coniunctio cum bonis eo sensu, ut Sit praestatio officiorum, beneficiorum, parumque disserat hoc Vocabulum a re huiu modi autem praestationi quod praemittitur, est comitas; neque aliud vult poeta quam Tullius, quum II. Ossic. 34. dicat: u comitas, affabilitasque
Sermonis maxime conciliat animos hominum.' Comitas autem haec, quam sequutitur beneficia, comparatur cum carmine magico, quo quid
70쪽
a5. attrahi posse creditur. In STt m M haereo utrum Sit nomen, quo appelletur tale carmen; an seiungi debeat quod aut ad mucte referri possit, aut ad Γ-; quam rem peritioribus diiudicandam relinquam. autem pro subiecto haberi nequit; S dyt enim g rtautologia est haud serenda, et de inert'm Umri iam dictum est, quod
tanquam aqua. proprie est liquidum, nonnunquam ipsa aquae liquiditas: Sancar. ActiaPy. in opusculo, quod inscribitur Vahya-sudha sl. 44 π-H37Mi - Additur in edd. hic flocus, a ceteris libris omnibus alienuS:
In hemistichio secundo corrige: UIT M. Lin. 15. ya deest in codd. - Deinde hunc in modum pergunt
- Io. r Zm i Frtar i S. et Ρp. omissis omnibus usque ad P. 26. l. 9.. 26. Dist. 96. Huc traximus hoc disticlaon, iubente orationis nexu; edd. codd. et interpp. exhibent prorsus inopportuno loco ante noStrum dist. 164. - hem. a. in sine pro edd. H I. - d. L. Pessime.