Hitopadesas, id est, Institutio salutaris

발행: 1829년

분량: 225페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Dist. 97. c. edd. male seiungunt m quo facto sensus menti P. 26. auctoris contrariuS et h. l. prorsus absurdus eVadit. Aut omnino non separanda sunt vocabula aut Seeundum Certas quaSdam regulas ; quam legem sibi non posuisse editorem Londinensem pro eius incuria minime miror; verum enim Vero debuerant editores Serampurenses. Lin. 11. Edd. - TN-NT minus bene. - Ρ. - Emri; quae non magis placent. -- 1 I. L. quae editio in haC VOce sere semper peccat. Rum edd. - 15.-L. absuTde. - ΡTO S. et mOX Urmen: , omisso Dist. 98. o. EAM S. salso. - d. Pro ss P. S. I in. 16. Ρro Π7 sm S. Hi,Π. - ΡrO - : Ρ. Din: inscite. - Ρergit tum S: mur auf-R i horror Scripturael Pp. in , quod nihil est nisi corruptela a calamo nimis sestinanter currente prosecta. Lin. 17. Verbo miris praemittunt edd. --Ρp. Diat. 99. b. N Us: S. - Ρ. tranSPonit Verba: MI Π Er Urs: i a Riun nrΠi I OtC. - Ioo. b. pro M L. V. Totum dist. Om. S. InSerunt mox edd. haecce duo disti. , quorum priuS agnoscit etiam P., neutrum Ρp. I. et .

pro ritum L. ariis, haud male.

Dist. Ioi. Ρro uno hoc disticho tria exhibet ed. S. videlicet primum, quod apud nos supra legitur num. 54, deinde hoc, quod nobis

nunc ante oculos Versatur, tertium denique nOStrum num. 57. insigniatum. Duo priora praebet P., Primum tantum ΡΡ. , Omnia omittit ed. L.

72쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

7- utpote quae supra exhibuerat. I. Cum Ρp. consentit; W. Cum S. Emendavimus in hemist. d. tam pro USI, iubente ConStructione. Lin. 5. Pro Amr edd. - . - Ρro initas I Ρ. . - Edd. - 6. ΠΙ-T KRTi Ρ. - Η Π: Om. Ρp. inscite. - idem mm, quam formam agnoscit iis. S. V. Parior tamen eSSe Videtur. - 7. In hac sententia contra librorum et editorum consensum

scripsimus V i T pro hac ratione freti, quod exemplumellipsis, qualis haec foret, prorsus nullum exstat; duorum remediorum 1etitus adhibuimus: aut enim mutandum erat in ut fecimus, aut invenienda erat ex coniectura apodosis, quae positioni conditionali re

om. L. et Ρp. SCIiptum sertaSSO suerat M' , posthao omissa erat a quodam librario ultima littera Π adiectivi E RHA, deinde contractum cum irint, et quum aliquid deesse vidisset alius, intrusit suum. - Ρ. - Tl T: i Uit omnino omisso; quibus verbis si additur, omnia optime se habent. - 8. Codd. - Expunximus otiosam copulam, retinuimus

fisi id Ρp. 'M; illud praestat, est enim loquela mirantis et admodum indignabundi. Subiicit ed. L. sermoni Vinacarui hosce Versus, quos praeter W. ceteri omnes pariter ignorant.

73쪽

Emendavi-- pro UVIR K: et pro U In , metro postulante. Μallem tamen 'st, quod exquisitius est vocabulum, a glossatore nisi salior peremus explicatum ; aut irrepsit Waryn e disticho, quod addit L:

- 5. S. voluit m B. - In sine codd. omitt. Pr. Similibus verbis usus est Bhavabhutes Μal. et Mad h. Act. I. - , quem locum noster imitari videtur. Diat. 105. d. Sur e Ρ. pro quo S. v r scribit male propter praecedens VI. Ρp. paullo audacius: 'ΠΠ, et mox fili pro L. - N Miniis utit. - 10 . a. ni H Ρ. Ossendit sortasse librarium cuius vim h. l. haud assecutus est. CanuS, proprium est vocabulum de capillis seniliter decoloribus; Sancaras. in Mohamudgara V. 7. Ut mm mm

Lin. 9. Edd. ire: Dist. 1O6. c. Lepidam hanc sententiam laedissime vitiavit L. scribens: --. S. tantummodo omissione Visargi in siue vocabuli i

peccat.

74쪽

COMMENTARIUS CRITICUS LM. I . --Ρp. vitiose; Hrimi I P. quod ferri potest.

hibens: Emisti. - in sine hemistichii edd. vitiose; egreditur enim in omnibus metris Indicis coniunctio litterarum caesuram, qua bina versus hemistichia separantur. - b. ΠῖE L. quibus verbis duo peccata commisit; sed excellit in hac re editor iste. 'Tr, producta prima syllaba, metro debetur. Cf. ex. gr. Bhag. Git. III, 56. Hi Tm

tit igitur cum L. , omisit haec verba omnino J. LASS. Ρroxime insistentes vestigiis editionis Londinensis et interpretationis Wilhinsianae, expuncta modo in priore vocabulo casus et generis nota, rescripSimus: . Ita eXSistit compositum, quod cum mi ii tanquam adiectivum iungi debeat. Lenissima sane est coniectura, quippe qua nihil mutetur praeter unicum punctum sublatum. Attamen, lOCO Secundis curis retractato, Consilii nostri me poenitet. Vereor enim ut Scriptura, qualem nos Constituimus, significare possit: mariti senium,

libenter viet maligne derisui habitum. Fri semper de invidia usurpatur; χειρο igitur est is, cui invidetur, sive id, propter quod alicui invidetur. Insederat in animo praeiudicium, ab interprete Anglo petitum, quod

me prohibuit, quo minus in tanto librorum dissensu meliora eligerem. Nunc autem tanquam unice veram amplector lectionem Sriramapure Sem, ad quam, transpositis modo litteris, et Codd. Ρp. et Ρ. alludunt. Sed ut clarius elucescat, quam accommodata sit huic loco scriptura, singula accuratius sunt explicanda. Quod ad nexum sententiarum cum fabulis attinet, ante Omnia tenendum est, sententias Saepe laudari propter aliquam sui partem, interdum propter Singulum Vocabulum, etiamsi cetera nihil prorsus ad rem faciant. Hic agitur de senio mariti, quod adve sata Lilavatis naufragium castitatis facit. Euumerat poeta Caussas corruptae ita seminis pudicitiae novem numero, hunc quidem in modum.1 Vita sine custode vel tutore peracta. Quaenam ea sit, Optime nOS docet legumlator. Cf. Man. Dh. Sastr. IX, 5. I Commoratio in domo paterna, scilicet puellae innuptae, postquam nubilis facta est. Cuius periculi vitandi gratia patres familias in India filias impuberes despondere

75쪽

solent; pubertatem nactae, statim sponSo traduntur. Notes velim vim P. 28. particulae inu . Vel in ipsius patris domo castitati periculum imminet,

nedum apud Cognatos, quorum minor ESt auctoritaS, Cura remissior.

5) Egressus in publicum in pompis, guae diebus festis celebrantur.

4 Licentia non refrenata ab occursu virorum in populi coetibus. 5 Ηabitatio in terra peregrina; quia nimirum absentibus cognatis et familiaribus famae minus cavetur. 6) Frequens commercium cum semitiis libidinosis. Inest singulis huius metri hemistichiis υποτ σις quaedam post syllabam duodecimam, unde patet mm non ad sequentia, sed ad praecedentia esse trahendum. 7 opum domesticarum iaciu1a, qua mulier eo adduci potest, ut eX donis amantium novas opes sibi quaerat. 8) Μariti senium. 0 Fecunditas aliarum mulierum Cum invidia spectata. Timendum est ne uxor, cui nulla superSit spes prolis ex marito sene vel infirmo suscipiendae, adulterum in auxilium advocet. Diversa haec est CaUSsa a Praecedenti, quacum arcto tamen VinCulo cohaeret. Vulgo autem notum est, quanto liberos procreandi studio Indorum natio flagret, ita ut nihil vehementius averruncet quam sterilitatem. mor dicitur tum de partu, Am. Sinti. desinit tum de ipsa prole. Cf. lebr. m&Π non legitur in lexicis nostris, sed est haud minus legitimo derivatum Vocabulum, quo aut idem Significatur, aut in universum sa- cultas pariendi, secunditas. SCHL. Diat. 1Ο8. C. etc. L. et Ρ. - d. ΠΙΠ'- Τ Ρp. prius mendose, Ρosterius per se haud male. - 1Ο9. b. Wἡ Πl Ρp. VitiOSO. P- 11 O. Deest distichon in cod. Ρp. Praemittunt edd. huic disticho Versus qui apud nos leguntur in P. tium. 189., quos S. bis habet, h. l. et infra, quosque omittunt Codd. et Jones, qui quatuor disticha 1O9- 112. Anglice omnino non reddidit. - 111. Desideratur in utroque codice et ed. S. - Ed. L. addit praeterea hunc flocum, quem agnoscit etiam S. praemisso tamen nostro

dist. I I 2.

Ed. L. praebet: mn maa oi', quae scriptura Vix praeserenda est.

76쪽

COMMENTARIUS CRIΤICUS

Manus a pro Q et sic lege. Lin. II. Ρp. m j Ρ. - II. Ρ. - MiRlSi'Sint i R Extim um etc. - IS. UTURI Pro Π' NI S. - pro S. Π ; Ρ. desideratur in P. Substituit S. Um Vs. Diat. 114. Omittunt codd. et J. - In hemist. c. S. scribit: , quae repetitio minime placet. Lin. 16. ri etC. Ρ. qui et ΗΠ'ri rir Amri etc. legit ; pro J Ity edd. iiζΠῖ Codd. plerumque e mit, quam sormam solam agnoscit Wilso; quae-uam scriptura Vera sit, dissicile est dictu, quum parum liqueat vocis deri-Vatio. - - ΙΩCiSum, quod incipit a AI FUIT, S. debemus; abest a ceteris libris, sed postulatur a verbo addidimus negatio taein, quam ΡΓOpter hunc locum etiam supra inserere necesse erat. CL ad dist. Ioa.

I7. ΞΠt Om. P. et S. - 18. Om. Codd. et S., mi' etiam Ρp. Ρoena autem quam h. l. Vocabulo miri indicat auctor, pecuniae sunt, quas pro silentio

- 19. Secuti sumus in hoc commate Pp. inserto tamen ex edd., quod ille omittit. Edd. prorsus absurde: iam micissi - TR etc., Sed gra Omisso; quae verba sanari possunt hunc in modum : RU lima Isi i milu E: i etc. - Ρ. paullo melius: fa NK - - fAE R is N etc., corrige: . Sed vel hac emendatione recepta

haereo in verbo G setiam , quod dubito an omnino dici possit; praebet haud dubie Ρp. veram auctoris manum, quam librarii ignari variis

modis depraVarunt. Lin. Io. Π ΤΗ - i desunt in codd. haec verba, neque sunt Omnino necessaria, quanquam, uti supra iam observatum est, dramaticum genus potius sapit tales omittere locutiones. Sequens incisum ex P., OmiSSO

77쪽

tantum M poSt ΠΠΠΠ, nescio an recte. - S. 'li'RUI ET I His MDCnsi iri i P. 29 quod per se haud male est dictum, praestat tamen noStra Seriptura, praemittendo, in quo verbo vis orationis vertitur. Ρp. Cum S. in prioribus Consentit, sed tum uri' corrumpit in et Miamirari omittit. L. S TURTET V mys. Lm. I. in SmὰR' om. S. - mr deinde om. S. et Ρ. λ' ISMΠm' m' L. - P. 5o S. ut nos, Sed addito τFr ante v - Ρp. ita im*.- I. ΡΓΟ S. miri. --Ρp. MATER Ρ. Recentior est usus adiectivi may tanquam pronom. possessivi, quod pro subiecti diVersitate, eodem modo atque tar et genit. nominis ad omnes personas, primam dico et secundam, nec non tertiam reseratur; quem usum per Hilopa- desam haud semel observare IiCet. Eodem prorsus modo serior GraecitaSutitur voce οἰκεῖος. Vid. Claraeni nostri in dic. ad. DeXippum S. V. - 5. pro L. et S. Ρ- edd. - UUl l HI L. Corrige: Nami rata iis p. Dist. II 6. a. uis et b. umT S. - Pro HN S. et P. M-.; Cf. tamen dist. O5. a. --Ρ. sed hiatus in caesura tolerari potest. Vid. mox III, C. - d. ris: L. et Ρ. quod Ceteris accusativis in nominativos mutatis admitti posset. enim et psit inseruntur orationi parenthesis loco

et constructionem non mutant.

Diat. 117. u. . . . si tu rim S. Sic etiam P., sed pro si substituit iet; neutra Ρarticula opus est, quam ob rem secuti sumuS ΡΡ. et L. Dist. 118. d. V ss Ρp. et L. V S. Diat. 119. Recepimus ex P. Ceteri omittunt h. l. Omnes exhibent inse. Lib. II, 2. q. l. Cf. Diat. 1IO. d. HUM P. - Versus desumpti sunt e sabula, cui titulus est Mrichchhahati. vid. interpr. Wilsonis P. 14. - EXpectabam: Addit deinde sola ed. Lond. hunC SI OCum:

Ρlura insunt hisce versibus minus bene dicta ; displicet displicet etiam ' hoc sensu, ut sit Peius; cuius significationis nescio, an ullum eXstet exemplum more bene Sansorito positum habes hoc vocabuluminis. dist. 129.; displicet porro repetitio vocabuli G G, neque fugere po-

78쪽

COMMENTARIUS CRIΤICUS

P, SQ, test Iectorem priori versu dici paupertatem deteriorem esse paupertate; quod sensu cassum est. Ut breviter expediam, legendum est: πω -i 'us etC. Diat. 121. a. Mur ita ' Ρp. male. - d. Ρ. - Pp. o I: in codice deest punctum geminum Utrumque est ex emendatione hominis quem Ossenderat hiatus in caesura Ur--:, insolentior is quidem, cuius tamen aliud exemplum mox designavi dist. II 6. Neutra vero emendatio admitti potest; disiunctioni nullus est locus, pronomine relatiVo autem intruso ConStruCtio prorsus evertitur; enim praedicatum est ad mipertinens; idem ille Sir es adit dis er Sus. ρο rariorem b. t. praebet Sensum:

etiam: ri a j, hoc etiam nomen, sc. Ust m et sic porro eoi S s. Ρro sus similem vim habet miri in P. p. III. l. 5.Lin. 17. Ρro N ITHὁ Ρp. male. - S. mox quod, nisi salior, nunquam dicitur. ante Tm om. P. Ρro Ρp. sed is Omnino Corruptus est h. l. mmm m re ete.

Diat. III. C. Ρro Ρp. mm; idem scribere voluit P. ut videtur, quanquam media syllaba minus distincte sit exarata. Hanc Coniecturam

egregie confirmat Vetala-Ρanchavinsati, in cuius sabula prima hic flocus reperitur; legitur ibi iluem, quod quum ab hoc versu prorsus alienum sit, nota dubium est, quin corruptela sit pro H. Quaenam autem significatio huici vocabulo, in lexicis non obvio, tribuenda sit, minus liquet; si radici vim inebriari recte tribuit Wilso, ebrietatem h. l. intelligere licebit; cf. Wiis. s. v. - , quod nomen CGUPONam notat. SO-hrietatem in summis virtutibus ab Indis poni, notum est. 5 Ur hoc habet incommodi, quod contra usum PassiMe accipi debeat: frauS, quam patimur, haud eam, quam ipsi concipimus. Diat. IIS. Desideratur in Ρp.

Diat. 125. b. . . . ari Ρp. per Se haud male, praestat tamen' d. Dist. 126. b. M pro si Ρp. minus bene. Idem hemiSt. c. NI TR , paullo durius; nam tari ad priorem huius versuS partem non Commode trahi potest; supplendum igitur foret: mT. In ultimo hemistichio secuti sumus. Ρp. - Edd. et Ρ. itallis ST in male: passivum enim praeserendum soret, etiamsi si secundum quartae classis normam inflecti

79쪽

posset; quod fieri nequit. Quid multa Τ Bhartribaris sunt versus, ad P. SI. quorum genuinam scripturam pro ime accedit Ρp. - Ed. Ser. p. 49 :

atntam ciet esu ri iure M i Ed. Ser. ibi vitiose: imUN. Lin. 8. Om. Ρ. - - πι edd. Sed praestat h. l. compositum. MUΡp. quod sensu h. l. commodo vita agnoscitur a Wilsone quidem, verum rarius reperitur. - ΡPO 'r Ρp. Ur. Diat. I 27. C. pilam: ΡΡ. mendose. - d. Mmn codd. et L. - Ρp. praeterea pro exhibet V . Minus recte praetulimus scripturam ed. Ser. in iunctura enim hac: TU - ST, posterius EF interdum omi titur, veluti eX. gr. mOX dist. 129, sed tunc Verbum substantivum quod subintelligendum est, ad utramque sententiam pertinet, neque alii verbo locus est. UTPHI: est is, qui ab aliis aditur auxilii impetrandi

Ne recepta quidem codicum lectione in expedienda secundi versus sententia mihi ipse satisfacio. Mavult Lassenius noster participium, ut supplere liceat: Π M Imri, quibus Verbis, recepto Passi VO, nullus est

locus. Attamen non omnino necessaria est repetitio, SiVe eXpressa sive intellecta, in eiusmodi sententiis, ubi binae Sortes inter Se Comparantur, altera tolerabilis, altera Vehementer respuenda; imo elegantius in alterutro comparationis termino locutio Variatur. Cf. Prooem. st. 10. Sed osseudunt me nominativi continui, ad eandem personam reserendi. Sane qui ipsi opibus suis sunt exuti, non sollicitari solent ab aliis pecuniae largiendae gratia. Exspectabam tertium casum, sic fortasse: Min. Emendatio variis modis tentari poterit; exspectandum est auxilium codicum. SCHL. Dist. 128. a. oiQT P. et S. ESt larma aeque legitima. - P. contra grammatiCam et metrum. ΡΡ. male. - a. et b. u Tm --i m T: π - Ρ. - b. ΡΓΟ - Ρp. - C. Π T Ρ. male. Nec melius ibidem Pp: Π . d. Π Π eX ConieCtura pro i Hyrs,

quod quanquam omnes libri tuentur, Stare nequit; arbitrati sunt somiasse librarii et editores in compositis idem Valere atque 'T; quod fieri non posse, demonstravit editor Bibl. Indic. I, p. 55O. Legitur hoc distichon in sabula MDichch hahati. Vid. interpr. Wiis. p. II.

80쪽

COMMENTARIUS CRITICUS

P. Si. Subiungunt edd. hosce versus, qui in codd. pariter atque interpp. omittuntur, neque ipsi habent, quo magnopere SeSe Coinmendent:

Leviora nonnulla vitia tacite sustuli; restat unum, quod altius insedit, dico inim, quod vel metrum corruptelae arguit. Scripsissem Π Ussim, si probare potuissem, S At idem valere aC msst et u fit. Dicitur faemina, quae alii post maritum Viro Dubit, VP T. Man. V, 16S: GA mi m mutari i i-kr m uia nae ut diatri' ri Is ii mi optime loco nostro ConVenit, verum non sine artificiis quibusdam versui inseri potest. STAEI Iegitur Ram. I, XIII, 57. quod vocabulum facile est la. I. introducere: Π a Pini; sed est ipsum isto Rameidos loco ex coniectura, neCeSSaria illa quidem et praeclara, positum. Rem in medio relinquam, neque enim tanti Valent isti Versus, ut in eis operam et oleum PerdamuS. Lin. II. Om. ΡΡ. - et Om. P. - Ρro i mri Ρp. UnmM; P. AEμ-m; S. Viamri. - Ρro dr codd. um. Ρ. 52. Diat. 151. b. ἀχ im S. minus bene. - Uimit insolita est dictio, cuius tamen sensum feliciter divinavit Jonesius, Vertens: SuPer inithnowle e. m MN 'I eruditio est, quae surculos quasi tantummodo de ingit de arbore scientiae, quae Verba lacit permulta, floridaque gaudet loquela, solidis autem fundamentis destituta est, neque bonae frugis quid producit. Quam interpretationem De pro Iubito a me propositam esse censeat lector, Optima auctoritate Stabiliam. Canit In adeoas initio Gitagovindae v. 4.), V m TFIVD : H M i T i NHiri et quae sequuntur; ad prima Verba Scholiastes: S mrim Tr una: Siciniuna tum ma a MI 5dlθUI U ' i V mret ei, in. - Αlius interpres haec habet: ummiet mm S UUM . Ambae interpretationes lacile inter se componi possunt; ex priori scholio patet, nisi fallor, technicorum vocabulum suisse Π sota , quo nimiam Camque Vanam et inanem verborum pompam designarent. L. - Cs. Vocem simili modo sermatam Bhag.

SEARCH

MENU NAVIGATION