장음표시 사용
171쪽
poi per tutiori montio Segue a cio hemessura deve dubitare Che te empie eorte degli retici, contrarie alta ottrina ella Chiesa, predicata a tempo dogii Apostoli in ad oggi, si allonianano alla ede ella vera Chiosa. Percio affinche tuiti Capissero quale fosse a Chies Cattolica, i adri aggilansero per divina spiragionem Simbolo queli 'epitet di apostolica.Poichylo Spirito sanio che prosi ede alta Chies non in gOVernacon altra sorte di ministri ait 'infuor degli apostolici I quale Spirito su prima donato gli apostoli e e PO AemPre rimastonella Chiosa gragi alia infinita benignita di Dio Ma comequesta Chies Soltanto non pu errare noli insegna te discipline ella ede e de costumi, perche gOVernata ait Spirito ABnto, COSi tuti te altro che si arrogano ii nome di Chiose,poiche sono guidate allo spirit de demonio debbon necessariamente Cadere in perniciosissimi errori di sede et Costumi.
Figure dolia hies ne veCChio Testamento.
116. Le figure de Vecchi Testamento sono effiCACissime per coitar 'animo dei sedet e per richi amarci alla memoria bellissimi insegnamenti e e perci AOPrattuli Che gli APO-
172쪽
sancta Dei CClesia contineri partim deClaratum est, Partim in aCrament Ordinis explicabitur, mens fide tantummodo illustrain, non ullis rationibus ConviCta, intelligere potest. Cum igitur hi Articulus non minus, Unio Ceteri, intelligentiae nostrae faCultatem et Vires superet, iure Ptim Confitemur, OS ECCleSine ortum, munera et dignitatem non humana Tntione Cognos Cere, Sed fidei Culis intueri. Neque enim aut homines huius Ecclesiae AuCtore fuerunt, sed Deus ipse immortalis, qui eam super firmissimam petram aedificaVit, teste Propheta:
Ipso fundavit eam Altissimus Psalm LXXXVI, 5) quam ob causam hereditas Dei Psalm II, 8 et Dei populus appellatur Os II, 1). Nec poteStas, hiam CCCPit, humHn CSt, sed divino munere tributa. Ouctre quemctdmodum Ri Urne Viribus Comparari non potest ita etiam fide solum intelligimus in Ecclesia laves regni Caelorum esse Matth. VI, 19, eique PoteAtatem peCCat remittendi Ioan XX, 233, excommunicandi Matth. VIII 1 T), verumque Christi Corpus Consecrandi tradi tam Luc. XXII 193 deinde Cives qui in B Orniathar, non habere hic civitatem permanentem, Sed futuram inquirere
Unam igitur Ecclesiam anCtam et CatholiCam CSSO, CCCS- Sario Credendum est tres enim Trinitati Personas, Patrem, et Filium, et Spiritum sanctum ita redimus, ut in ea fidem nostram OllOCemus. Nunc autem mutat cli Cendi forma, an Ctam, i non in Actia Ciam CClesiam, Credere Profitemur: ut hae etiam diversa loquendi ratione, Deus omnium esseCtor Crentis rQbhis distinguntur, Praeclarnque illa Omnia quae in Ecclesiam Ollata sunt, beneficia clivinae bonitati accepta O-
In quo Consistat communio is a notorum Cat. 122.
118. Sanctorum communionem. Cum nrictu IOHnno CVRngelista de divinis mysteriis ad fideles scriberet, Cur QOS in illis erudiret, hanc rationem attulit: Ut et VOS inquit, OCiC-tatem habeati nobiscum, et societes nostra sit Cum Patre et cum Filio eius Iesu Christo Ioan I. in Haec SOCieta in Ommunion SHnCtoriam Sit est de ii in O artiChal Sermo lictbetur Utinam Vero in eo explicando CCleSiarum Praesides, Pauli et aliorum apostolorum iligentiam imitarentur: Si enim non Solum quaedam superiori ArtiCuli interpretatio doctrinaque uberrimorum fruCtuum, Sed etiam, qui USUS mySterioriam CSSe debeat, quae Symbolo Continentur, Ocinnat Omnia enim eiu rei CAUSA Pervestiganda sunt a Percipienda, Ut in hanCtam amplam et beatam AOCietatem AnnCtoriam n imittHmUr, d-
173쪽
ConsideraZioni mane seu la mente Comprendere i mi Ateri Contentiti ella anta Chiosa di Dio parte de quali abbiam gia Piegato, Parte Vedrem pol, plegando it BCrament del-l 'Ordine Dunque pol Che anChe quest arti Colo, Comerali altri, supera lacia colla e te orge ella nostra intelligenZa a Mondiritto professiam di considerar a fondagione gli uffici e laclignita della Chiosa non conati OCChi detrumann rctgione, HCOri quelli ella ede. Non furori gli uomini, infatii, i fondatori di questa Chiosa ma o tesso Di immortale che 'ha edificata sopra Aldi Sima OCCia, Ome a dotio ii profeta Lo tesso Altissimo
solo a sedemi a intendere chemella Chiosa vi sono e Chiavide regno dei teli Mati XVI 19 oh ossa a ricevuto iliOtere cli rimettore i peccati Giov. XX, 23ὶ di Comuni Care Mati XVIII Idi, di consecrar il vero corpo di Cristo Luc. XXII 19 e che i ittaclini in ossa dimoranti non anno qui forma
Citin m VHnno Cercando a futura Ebr. XIII, 1 q). BiSOgn Portant neCessariamento Credere Che a Chios a Unct SHnt C attollCa. O Crediam nolle re Persone ella Trinita adre, Figli uolo e Spirito anto in guis da Collocari essi uita a nostra ede Ma qui mutando i modo di ire, professiam di Credere a sani e non ella anta Chiosa: VCSt Per distinguere, Anche concia diversita ella rase, Dio Creator deli Universo, alle COA Creato, e PQ riseri rem donodi sua boni gl' immensi benefici Che ella Chiosa sono stati
In Che consista a Comunion des sariti. Cat. 122.
174쪽
agentes Deo Patri, qui ignos O feCit in partem Orti sanctorum in lumine Col. I, 123. In primis igitur fideles OCendi sunt, Un artiCUlum Sse
illius, qui de una sancta Ecclesia CatholiCa ante Positus est, veluti expliCationem quandam unita enim spiritus a quo illa regitur, efficit, ut quiCquid in eam OllatUm est, Commune sit; omnium enim SHCramentorum fruCtu ad universos fideles pertinet quibus SaCramentis, Veluti ACri vinculis, Christo On-neCtuntur et OPulctntur, et maxime omnium BHPtiSmO, UO, tanquam ianua, in CClesiam ingredimur. Ha autem sanCtOTU Communione, BCrnmentorum Communionem intelligi debere, Patres in Symbolo significant illis verbis: Confiteor unum aptisma Baptismum vero in primis Eucharistia et deinCEPS Cetera SaCrnment ConSequUntUr nn etSi OC Omen Omnibus SACramenti Convenit, Cum Deo no Coniungant, illiusque participes, Cuius gratiam reCipimus, effiCiant, magiStamen Proprium S EUCharistiae, quae an efficit Commu
nionem. Communio sanctorum similitudine humani corporis illustrata.
119. Sed alia etiam communio in ECClesia Cogitanda est. QuaeCum Ue enim te anCte Ue ab uno SUSCipiuntur, ea domne pertinent, et Ut illis Prosint, Charitate, Ucte non quaerit quae sua sunt, efficitur r. XIII, 53. Id vero cum sancti Ambrosii testimoni comprobatur, qui lOCum illum psalmi explanans PartiCEPS ego sum omnium timentium te, ita inquit: Sicut membrum articeps esse diCimu totius CorporiS, SiCConiunCtum Omnibus timentibus Deum. Quare Christus eam nobis orandi formam praesCripsit, ut diCeremus: Pnnem O
Strum, non meum; C reliqua eiUS generis non nobi tantum, sed omnium saluti in Psalm CXVIII, Serm. 8 n. 43, et
Commodis rOSPiCienteS. At vero hae bonorum Communicatio, membrorum U-mani Corporis aptissima similitudine in sacris Litteris saepe demonStratur; nam in Orpore multa sunt membra sed etsi muli Sunt, unum Hmen Corpus ConStituunt, in quo SingulHPTOPrio, non utem omni eodem munere funguntur. NeCver Omnia eandem dignitatem habent, aut aeque utile et deCOra funCtione exsequuntur nullique suum, Sed totiuSCOrPori Commodum, atque utilitas proposita est. Omnia deinde tam apta inter se et Connexa sunt, Ut Si num liquo dolore affiCitur, Cetera item naturae Cognatione et Onsensu doleant; si Contra bene affeCtum est, Communi Sit Omnibus ille iucunditatis sensus. Atque hae eadem in CCtesia
175쪽
con gaudio a Dio adre ii quale ci a fati degni di parte- Cipare alia sorte de santi ella luce Col. I. 12).
La comunione dei anti illustrata dati' sempio de corpo mario.
PrntiCato da Uno appartiene a tuti e a tuiti iova, in virtudelia Curit Che non erCacie Ose Che son Aue I Cor. XIII, 53. I Che si prova concia testimoni anga di sant'Ambrogio ii quale Commentando uel passo de salino Io sono i compagno diquelli heri temono, Aserva Come diCiam Che, membro partecipe di tutiori Corpo COA di Ciam Che CiaSCUno e unito tuti gli altri che temon it ignore. Percio G. Cristo rescrivendo i a formola di preghtera i fece dire i nostro pane e non it mi O, e simili, affinChe Considerassim non
soliantori nostro bene individuale, a quello di uti im. CXVIII. Diso. 8 n. 43.
Questa Comunione dei beni lene pesso dimostrata ella SaCra Crittura Con 'appropriata similitudine elle membra de Corpo mano Ne Corse Vi Sora molt membra Che UttaVia formano Un Sol Orpo, ne quale CiasCuno compie 'ifficio proprio e non tuti quanti it medesimo Deite membra non hanno uite guale dignita ne Compiono fungioni Ugunimente utili e decoroso e badan CiasCuno non a Comodo ProPrioma ait 'utilita di tutio it corpo E Ono congiunt COSi benetra Oro, Che se uolo Uno, Offron anChe te live Per Unct Certa affinita e Consens di natura mentre Se Rode, PTOVnno anChe te attre membra n gens di benessere. I medesimo si
176쪽
licet contemplari in qua etsi diVersa Sunt membrH, nemPeuctricte nationeS, Udneorum, gentium, liberi et Servi, PAUPeres et divites, Cum tamen Baptismo initiantur, UnUm OrPUS Um Christo fiunt, cuius ille Caput est. UniCuique praeterea in haCECClesia suum munus assignutum est ut enim Alii in ea postoli, alii OCtores, Omnes vero UbiiCae utilitati CRUS Sunt Constituti ita aliorum est, Praeesse C OCere Hliorum item
Quaenam membra Ecclesiae, eius bonis spiritualibus fruantur Cat. 120.
120. At vero tot tantisque muneribus a bonis divinitus collatis illi fruuntur, qui in Charitate Vitam Christianam degUnt,
iustique et Curi Deo Sunt Membra vero mortua, nimirum homines Celeribus obstriCti, et a Dei gratia alienati, hoc quidem bono non Privantur, ut hiatu Corpori membra OSA deSinHnt, sed iam sint mortUa, fruCtum spiritualem, qui ad iustos et Pio homine Pervenit, non PerCipiunt tametsi, Cum in ECClesia sint, ad missum gratiam Vitamque reCuperandam ab iis adiuVantur, qui Spiritu Vivunt et eo frUCthi Capiunt, UOrtim experte esse dubitari non potest, qui omnino ab ECClesia sunt PTHCCiSi. Ne Vero Antiam Communi Sunt ea dona, quae homines Caro Deo, C USto reddunt, Sed gratiae etiam grati datae, in quibuS Umerantur Cienti H Prophetia donum inglactrum, H mirnChalorum, et Ceter huius generis quae dona malis etiam hominibus, non privatae, Sed publicae utilitati CHUSA, ad aedificandam Ecclesiam OnCeduntur: nam sanitati gratict, non illius, qui ea praeditus est, sed aegroti Curandi nus tributa est. Ac nihil tandem a vere Christiano homine OASidetur, quod ibi Cum Ceteris omnibuS Ommune esse non Xi Stimare debeat quare ad subleVandam indigentium miseriam Prompti, a parati esse debent: nam qui huiusmodi boni ornatu est, si viderit fratrem Uum egere, ne illi subvenerit, is Dei Charitatem non habere plane convincitur Ioan III, 1 Ti. Quae iam ita se habeant, Anti Constat, eos, qui in lin SctnCict Communion Sunt quadam feliCitate perfrui, et vere illud i-Cere OSAe: Ouam dilecta tabernacula tua, Domine virtutum lCOnCUpiscit, et defiCit anima me in atria Domini et Beati,
qui habitant in domo tua, Domine Psalm LXXXIII, 2, 3, in
177쪽
Quali membri olla Chiosa odono dot suo boni spirituali. Cat. 120.
120 Godono tanti e Osi regios doni e benefigi largiti
178쪽
121. Nemo est qui cum Videat, hun artiCulum de remissione peccatorum in Ceteri fidei artiCUlis numeratum Sse, dubitare possit eo non solum divinum aliquod mysterium, Sed etiam ad salutem Comparandam AXime neCOSSctriUm Contineri: nctm ante cleClaratum est, Sine Certa eorum fide, quae in Symbol Credenda proponuntur, nemini ad Christianam pietatem aditum patere. Verum si id, quod Per Se omnibUS OtUm CSSedebet, aliquo etiam testimonio Confirmandum videatur, satis illud erit quod Salvator noster paulo ante ACctnSUm in HelUm de ea re testatu est, Cum di SCipiali SenSUm Periait, Ut intelligerent Scripturas Oportebat, inquit, Chri Stum Pati, et resurgere a mortui tertia die et praediCari in nomine eius poenitentiam, et remi SSionem POCCHtOrUm in omne genteS,
incipientibus ab Hierosolyma Luc. XXIV, 46-473. Quae verba si Parochi animadverterint, facile intelligent Cum Cetera quae ad religionem pertinent, fidelibus tradenda sint, tum Vero PrHecipue huius articuli diligenter explicandi magnam eis a Deo
In Ecclesia potestas remittendi peccata. Cat. 134.
122. Munus igitur Parochi erit, quod ad hunC OChim attinet, OCere, non solum CCCatorum remissionem in Catholica ECClesia reperiri de qua Isaias Praedixerat PopulUS qui habitat in ea, auferetur ab eo iniquitas Isa XXXIII, 243 sed
etiam Potestatem OCCata remittendi in ea esse qua Si rite, et secundum leges a Christo domino praesoripta SaCerdoteSUtctntur, Verct CCCata remitti, et Condonari CredendUm est. Hcte nutem Venia, Cum Primum fidem profitente Sacro Bapti Smo bluimur, de Cumulate nobis datur, ut nihil aut Culpae delendum, sive ea Origine ContraCta SiVe quid Propria volunt&te miSSum vel CommissUm Sit, ut Poencte PerSOlVCndum relinqUatur. Verum per Baptismi gratiam nemo tamen ab omni naturae infirmitate liberatur quin Potius, Cum niCUiqUCHdVCrSUS OnCUPiSCentiae motus, quae nos ad PeCCata inCitare non deSinit, Pugnniadum sit, vix ullum reperiaS, qui Vel tamaCriter QSi Stat, Vel tam vigilanter SalUtem Uam UeHtur, ut omne Pinga Vitctre OSSit. Cum igitur necesse fuerit, in Ecclesia potestatem eSS PCCCata remittendi, alia etiam ratione, quam Bapti Smi SaCramento,
179쪽
Significato deli' articolo. Cat. 133.
per obbligo oro atto a Dio, di plega con diligena ilire-
Della potesta di rimettere i peccati nolla Chiosa Cat. 134.
122. overe de ParrOCO, Su questo Punto, e di inSegnctreche ella Chies Cattolica si trova non sol la remissione dei peCCati, di Cui Isaia aveva predetto Iliopolo cherubita in Sion riCevera i perdono delia sua iniquita Isa. XXXIII, 24ὶ maanche a potesta di rimetiere i peccati, per a quale, OVO ARCerdoti ne acciano us secondo te leggi proscritte a Gesu
180쪽
Clave regni Caelorum illi Con Creditae sunt, quibUS POSSint UniCUt Ue Poenitenti, etiam si Aque ad extremum Vitae diem PeCCASSet, deliCta Condonari Clarissima huius rei testimonia in saCris Litteris habemus nam apud sanctum Matthaeum Dominus ita ad Petrum loquitur Tibi ab Clave regni Caelorum. Et quodCumque ligaveris super terram, erit ligatum et in Caelis et quodcumqtie solVeri SUPer terrHm, rit OlUtUmet in caelis Mati. UI 193. Item: Quaecumque alligaveritis
SVPer terram, erunt ligat et in Caelo et quaeCham hae OlVeriti SUPO terram, erunt soluta et in Caelo Matth. VIII, 183. Deinde sanctus Ioannes testatur, Dominum, Cum insufflasset apostolis, dixisse: Accipite Spiritum sanCtum: UOTUm remi-Seriti PeCCata, remittuntur Cis et UOrUm retin UeritiS, retenta sunt Ioan XX, 23ὶ.
Nullum occatum irremissibile in Ecclesia.
123. Neque ero existimandum CSt, linia PoteStntem Certis quibUSdam e CCatorum generibus definitam esse nullum enim tam nefnrium facinus vel admitti, vel Cogitari poteSt, Cuius remittendi potestatem sancta Ecclesia non habent: Uemadmodum etiam nemo de improbUS et Celestia fuerit, quem Si eruntorum Vortam Vere Poenitent, Cert ei Veni ne SPO PrOPOSita esse non debeat. Sed neque haec eadem potestas ita CirCUmSCribitur, Ut praefinito solum aliquo tempore e UtiliCent; nam quaeiamque hora peCCator ad Sanitatem redire Oluerit, reliCiendum non esse docuit Salvator noster, Cum Principi apostolorum interroganti quoties PeCCntoribUS ignOSCen-dUm CSSet, H Septies, respondit: Non Septies, Sed usque
Septhingies septies Matth. VIII. 1).
Quibus hae potestas reservata. Cat. 357.
124. Verum si ministros divinae huius OteStatis PeCtemus, ea minus late Patere videbitur Dominus enim non OmnibuS, Sed PisCOpi tantum, et SaCerdotibUA tam anCti muneri potestatem dedit. Idem etiam Censendum erit, UO ad rationem ei V PoteStatis XerCentine Portincti; H Per BCΓH-ment Solum, Si eorum Orm SerVetur, PECCBta remitti OS- Sunt Hliter Vero nullum ius a peccatis solvendi Ecclesiae datum CSt CX UO Sequitur, tum SaCerdoteS, tum SaCrnmont Bd PCCCHi Condonanda veluti instrumenta Valere quibus Chri-Stu dominUA AUCtor ipse, et largitor Salutis, remiSSionem PCCCatorUm, et iustitiam in nobis efficit.