장음표시 사용
691쪽
diligentemente, si a molio piti di uel Che non abbiano Chtest a Dio, come testimonia 'Apostolo ella Lettera gli est III, 20 e come e mostrato alia famosa parabola delfigliuo prodigo, he Vrebbe credulo di esse traitat Ottima-
Il ignore saudi i desiderio ei overi Salin. IX, T): Dio infatii soccorre a bisogni intimi e occulti et OVeri,
692쪽
mnque eiuS, Orntionum OStrarum Sonitu Certandum est. Praeclariam praetere illum rationis fructum RSSequimur, quod, Cum ProCliVe Simus ad malum, et ad libidinis varios appetitus vitio infirmitatis ingenitae, patitur, Se OStri Cogitationibus Concipi, ut, dum illum ramuS, et mereri eiUS OntendimUS Unerct, CCipiamus innocentiae Oluntatem, et ab omni labe delictorum OmniUm mPUtcttion PUTREmUS. Postrem ex sancti Hieronymi sententia, irae divinae resistit oratio itaque si ad Moysen locutus est Deus: Dimitte me Exod XXXII, 10): Cum quidem poenas eum ab illo populo Petere olentem, reCibUS impediret nihil enim est, quod
aeque Deum leniat iratum, aut etiam paratum ad PictgHS CC-leratis inferenda aeque retardet, et revocetis furore, H PΓCCCSpiorum hominum.
361. Exposita necessitate et utilitate Christianae precationiS, Cive Praeterea Portet fidelem Populum, quot et quibUS Partibus ea constet oratio id enim ad huius officii perfectionem pertinere testatur Apostolus, qui in Epistola ad Timotheum Cohortans ad te anCteque orandum, rationis partes diligenter enumerat Obsecro, inquit, Primum omnium fieri Ob-SOCrntiones, OrationeS, POStulationes, gratiarum actione Pro omnibus hominibus Iaim. II. 1). Quod vero subtilis quaedam est harum differentia partium, si eius expliCationem auditoribus Parochi Conducere existimabunt, Consilient inter ReterOS sanctum Hilarium et Augustinum. Sed quoniam duae sunt praeCipuae Parte OrcthioniS, POStU- latio, et gratiarum actio, a quibuS, tamquH- CHPite, Anctnt reli Uae, minime ea praetermittendas duximus. Nam ad Deum
693쪽
noi ci serviam di questo serCiZi delia Preghiera, PerChe, ardendo a desiderio di ottenere que Che desideriamo, tanto andiam avariti et assiduita e ne desiderio da esse degni che ci si an Conferit que benefici, Ch primari 'animo nostro
In ultimo, Aecondo it pensiero di san irolamo, 'Oragione pii Oppors ait 'ira divina infatii cos parto Dio a Mose Lasciami God XXXII, 103, perche egit tentava 'impedi conte Sue reghiere Che Di facesse pagare a que popoloci fio delle Olpe Commesse. Non o e nulla infatii, Ch meglio valgadelle proghiere de pii a mitigar ' ira di Dio a itarda lepunigioni Ch egi e pronio ad appli Care a malvagi, a farne
361. Esposta a necessita e 'utilita ella regliter Cristiana bisogna che i popolo dei edet sappia anche di quante
694쪽
accedimus, ut Cultum ei a venerationem adhibentes, vel ab
eo aliquid impetremus, vel ipsi de beneficiis, quibus assidue
ipse pronuntiavit ore Davidis, illis verbis Invoca me in die tribulationis eruam te, et honorificabis me Psalm XLIX, 153. Quantum autem egeamus divinae liberalitatis a bonitatis, quis
ignorat, modo Summct hominum egeStatem et miseriam intueatur Quam Vero sit propensa Dei Voluntas in genus humanum, quam effUS in nos benignitas, omnes intelligunt, qui sensu Oculorum et mente Praediti sint. Nam quocumque oculos ConitCimUS, UOCumque OS Cogitatione OnVertimus, nobis
admirabilis lux divinae beneficentiae a benignitatis oboritur. Quid enim habent homines, quod a Dei largitate profectum
non sit Et si omnia sunt eius dona a munera bonitatis, quid CSt, quod non omnes Pro viribus beneficentissimum Deum laudibus celebrent, et gratiarum Ctione ProsequantUry
362. Sed utriusque officii et petendi aliquid a Deo et ei
gratia agendi, multi sunt gradUS, quorum alius alio est altior atque perfeetior. Ut igitur fidelis populus non solum Oret, sed etiam Optime fungatur illo munere rationis, Proponent ei Pastore summam PerseCtamque orandi rationem, et ad eam, quam diligentissime poterunt, hortabuntur. Sed quinam est optimus Orandi modus et SummUS reCationis gradus nempe is, quo pii et iusti homines utuntur: qui freti verae fidei stabili fundamento, quibusdam optimae mentis, orationisque gradibus in illum OCum Perveniunt, ex quo infinitam Dei potentiam, immensam benignitatem C BPientiam Contemplari possunt: Ubi etiam in spem eritSSimam Veniunt, se et quidquid petierint in praesentia, et illam inexplicabilium bonorum vim ConseCuturos esse, quae PolliCitUS est Deus largiturum se iis, qui divinum auxilium te, et ex animo implorarint. His quasi duabus alis, elata in Caelum animn ardenti studio pervenit ad Deum, quem omni gratiarum et laudum honore Prosequitur, quod summis ab eo beneficiis affecta sit tum vero singulari adhibita pietate a venerntione, quasi filius Unicus Charissimo parenti, quid sibi sit opus, non dubitanter XPOnit. Quem precandi modum, effundendi Voce exprimunt divinae Litterae inquit enim Propheta: Effundo in conspectu eius orationem meam, et tribulationem meam ante ipsum pronuntio Psalm CXLI, 33 quae vox eam
695쪽
rerat Salm XLIX, 153. E quanto no abbiam bisogno della
liberalita e boni divina, hi 'ignora, sol Che Consideri lasOmma Overta e miseria degli uomini Quanto pol la volontadi Di si propensa a genere mano, quanto ParS tra Oila benignita, o comprendono tuti quei, he anno occhi efacolia di pensare. Infatii Ovunque Volgiam to Aguardo iliensiero, o sorge innangi l 'ammirabile luce delia beneficetigae benignita di Dio Cos 'hanno infatii gli omini, he non si aderivato alia divina munificenga E se gni cosa e dono dilui, beneficio delia sua bonia, quale agione 'e, PerChe non debbano tuiti, secondo te oro orae, celebra con odi Iddio beneficentissimo e ri Olmario di ingragi amenti P
362. a molte sones maniere di Complere ambedue questidoveri, Chiede Cio qualCos a Dio e ingragiario delle qualintCuna e tu alta e perfelta di altra. Perche dunque ii popolo dei sedet non solo regiit ma adempta anChe ella manternmigliore ali 'obbligo deli 'oragione, i Pastori gli sporranno lamanter di rega pila alta e Perseita,' 'ESOrteranno ad Asa Con quanta maggior diligenZa Otrctnno. Ma quat' mai a forma di preghier migliore e tu alta Certo quella Che sano gli omini Pii e giusti, Ch sorrettidalia ede tu viva, per talunt gradi di perfelta oragione mentale, iungon a uel unto, da Cui OSSOno Contemplare ' infinita potenga ditio, e la sua immensa benignitae SapienZa: OV Vengon PO anchemella AiCuriSSima Perangad ottenere e tutio uel che Chledono ne presente e nChequella serie di inesplicabili beni, che Dio promis di largire que Che implorano piamente e con tutio 'animo 'aluto divino. Eci 'anima trasportata in telo da queste, Ch POtremmo quasi Chiama due ali con ardente desiderio iunge in aDio, cui tributa ingragiamenti e lodi Aenga fine, perche a
a Carissimo adre, Cio di cui ha bisogno. Questa manter dipregare e di manifesta Con a Parola te proprie effusioni, edescritia alle sacre critture dice infattici Profeta Effondo
696쪽
vim habet, ut nihil reticeat, nihil occultet, sed effundat omnia is, qui ad orandum Venit fidenter Confugien in Sinum mRntissimi parentis Dei. Ad id enim nos doctrina Caelesti hortatur illis verbis Effundite Coram illo Corda vestra Psalm. LXI, 93 et Iacta super Dominum Curam tuam Psalm LIV, 23ὶ. Hunc autem preCationi gradum SignifiCat Sanetus Augustinus Cum inquit in eo libro, qui inscriptus est Enchiridion, quod
fides credit, spes et lictriin Ornt. Alius est eorum gradus, qui mortiferi PCCCati OPPreSSi, fide tamen ea, quae mortua diCitur, nituntur CS erigere, et ad Deum ascendere: Sed propter intermorthan Vire Summamque fidei imbecillitatem, se altius a terra tollore non OS-
scientia ac dolore cruciati, humiliter ac demisse, ex illo maxime longinquo OCO Poenitentes, Celerum a Deo veniam et PBCOmimplorant. Horum ratio Uum Obtinet OCum apud Deum: nRm OrUm reCe nuditantur, immo vero huiusmodi homines liberalissime misericors Deus invitat Venite, inquit, ad me omnes, qui laboratis et Onerati estis, et ego reficiam vos
Matth. I, 28ὶ ex horum hominum numero fuit ille publicanus,
qui cum Culos ad Caelum tollere non auderet, exiit Amen, inquit, e templo magi iustificatus, quam phariSaeus LUC.
ES Praeterea eorum graduS, qui nondum fidei lucem ac- Ceperunt, Verumtamen divina benignitate exiguum illorum naturne Umen CCendente, Vehementer exCitantur ad studium Cupiditatemque VeritatiS, quam ut OCeantUr, Summi PreCibUS petunt qui si manent in voluntate, a Dei Clementia eorum
studium non repudiatur. Quod exemplo Cornelii Centurionis Comprobatum videmus Act. X, 4, 133. Nemini enim id ex animo petenti clausae sunt fores divinae benignitatis.
POStremus est grRdu eorum, quo non modo facinorum ac flagitiorum non poenitentes, sed etiam Celeribus Celera CumulanteS, inmen non Pudet saepe a Deo Petere CCCHtOrum Veniam, in quibUS Volunt Perseverare qui tali statu ne ab hominibus quidem audere deberent, ut ibi ignOSCerent, Postulare horum ratio a Deo non auditur: si enim de Antiocho scriptum est Orabat autem hi ACelestias Dominum, a V non CSSet miseriCordiam Consecuturus i Mach. IX, 133. Quare vehementer hortandi sunt, qui in gravi illa miseri Ver-Sctntur, Ut, bieCta PeCCandi voluntate, Verct, et X animo CCOnVertant ad Deum.
697쪽
Altra categoria e di quelli che, Oppressi a mortali peccati, si forZano vitavi Conmuella sede che si dice orta, di innat Zarsi e salire a Dio ma per te Orge stremate e la grandebolegga della sede, non posson algarsi tu in alto alla
aCColin, PerChelio misericordioso invita tali omini con amassim liberalita Tutti vo affaticati e oppressi, egi dice, Venite a me e io, risiorero Mati XI, 28ὶ e de loro numero su PPunt quel Pubblicano, Che pur non Sando alga gliOCChi a Cielo, sol uitavia da templo tu giustificato del
V' inolire a categoria di quelli, Che non ancora anno avuto a luce delia ede ma avendo a divina benignita CCOSOil Oro naturale lunae intellet uale, Ono ardentemente Pinti allo studio e a desiderio delia verita e chiedon es essere inessa mmaestrati Con fervidissime: Preghiere; quanto a CO-Storo, Se rimangono ella loro intengione it loro desiderio non tene respinto alia clemenga di Dio. E cio ediam proVato ait 'osempio de centurione Cornelio Att. X, 4, 133. A esstino infatii che chieda con animo incero, On ChiUS leporto delia divina benignita. Ultima Categoria e di Coloro, he non Sol non Si Pontono de loro delitii, delle loro colpe ma accumulano nCOrct OlPHS COlPH, CPPUr non Si ergognan cli Chiedere spesso a Dio Perdon dei peccati, in Cui Oglion Perseverare. Ouelli Chesi trovano in tale Condigione non OVrebber nePPUr Chledere agi uomini di essere da loro perdonati lacior Orctgione none ascollata a Dio cosi sta critio infati di Antioco Pregavadunque quest malvagi ii ignore, a cui ion Vrebbe Ot-
698쪽
Petendum summum bonum et quae eo condueunt.
363. Sed quoniam in singulis petitionibus quid postulandum, quid non, Suo loCo diCetur, satis hi erit fideles universe illud admonere, Ut, quae iusta, quaeVe honeSt Sint a Deo petant homineS: ne, Si, Contra quam deCeat, aliquid postularint, illo responso repellantur Nescitis quid petatis Matth. XX, 223. Quidquid autem recte optari potest, Petere liCet, quod illa Domini uberrima promissa testantur: QUOdCumque volueritis petetis, et fiet vobis Ioan XV, in omnia enim se
ConCOSSUrum PolliCetur. Quare Primum optatum C desiderium nostrum ad eam regulam dirigemus, ut ad Deum, qui Summum est bonum, summum studium, deSideriumqUe referatur. Deinde Cupiemus a Uae Cum De no maxime OntUngant: Ucte Vero O inde Seiungant, aut Causam aliquam afferant disiunctionis, ab Omni studio et Cupiditate nostra removenda
Hinc licet colligere secundum illud summum et Perfectum Bonum, V modo reliqua, quae diCuntur bona et optanda sint, et a parente Deo postulanda. Nam ne CorPOriS, UR VO-Cant, et Xtern bonR, Ut sanitas, robur, pulchritudo, divitiae, honoreS, gloria, Ut facultatem a materiam Saepe dant peC- Cato qua re fit, ut Saepe non omnino te aut SalUtctriter Pe- tantur erit illa petitio his praescribenda finibus, ut haec vitae Commod POStulentur neCessitati Causa quae precandi ratio refertur ad Deum. Licet enim nobis ea PreCibUS Petere, Ucte et Iacob, et Salomon postularunt ille enim in hun modum: Si dederit mihi panem ad vescendum, et Vestimentum B induendum, erit mihi Dominus in Deum Gen. XXVIII, 20): Salomon his verbis: Tribue tantum victui meo neCessaria μου. XXX, 3. Cum vero nobis Dei benignitate suppeditetur ad
ViCtum et ad ultum, par est, nos illius Apostoli cohortationi reCordari Qui emunt, tanquam non OSSidenteS et qUiutuntur OC Undo, tanquam non tantur Praeterit enim figura huius mundi I Cor. VII, 303 item Divitiae si affluant nolite Cor apponere Psal. LXI, 113 quarum fructum et Usum
nicemus, ab ipso doctore Deo didicimus si valemus, si reliqui externis et Corporis bonis abundamus, eo illa nobis tributa esse meminerimus, ut et facilius De inSerVire OS- SimuS, Proximo Omnia Mius generi Commodare. Ingenii
699쪽
tenui misericordia II Macc. IX, 13). Percio bisogna fortare
manter di pregare arriva a Dio C e lectio infatii chiedere Con reghiere uel che Chiesero lacobbe e Salomone: ' uno infatii in questo modo Se mi clara i pane per Cibarmi et 'abito per Coprirmi, i Signore ara per me Ome UniCO Dio Gen. XXVIII, 20ὶ e Salomone On te parole: Da Oltanto uel Che e QCessario alla mi vita μου. XXX, 83. Quando pol labenignita dimio opperisce a nostro vitio eis mantenimento, utile ricordaro di queli 'esoriagione deli Apostolo Quei che
i vano speti di questo mondo I Gr. VII, 303 e parimenti Se vi abbondano iochezge, non Vi metiet it uore dentro Salm LXI, 113 delle quali ricchegge solo it fruti e 'uso sononOStri, ma in modo tale, he te abbiam comuni conati altri,
700쪽
autem bona et Ornnmenta, UiUS generi sunt arte atque doctrinae, petere etiam licet, Sed ea tantum Conditione, si nobis ad Dei gloriam et ad salutem profutura sunt. Quod autem Omnino, et Sine diunCtione aut Conditione Optandum,qucterendum, OStUlctndum est, UemAdmodum antea diximus, id ei gloria est, et deinceps omnia, quae summo illi Bono Coniungere nos quenni, ut fideS, timor Dei amor de quibus plenius dicemus in explicatione Petitioniam.
Deus implorandus pro omnibus, nominHtim.
364. His autem Cognitis, quae petenda sint, OCendUS Stfidelis populus, Pr quibus orare debeat. Continet aUtem oratio petitionem et gratiarum actionem quare Prius de Petitione diCHmUS. Orandum igitur est pro omnibus sine ulla exceptione Velinimicitiarum, vel gentiS, Vel religionis: nam sive hostis sit, sive alienus, Sive infidelis, proximus est quem quia Dei iussu amare debemuS, Sequitur, Ut reCe quoque, quod amori OffiCium est, Pro e faCere Oporteat; nam e pertinet illa Apostoli cohortatio Obsecro fieri rationes pro omnibus hominibus I Tim. II, 1). Qua in oratione primum Petenda Sunt quae Salutem animae CompleCtuntur, deinde quae Cori OriS. Debemus autem O precationis offiCium primum Pastoribus animarum tribuere, quod ab APOStot eius exemplo Onemur scribit enim is ad Colossenses, tirent Pro Se ut Sibi
Deus Periat ostium sermonis Col. IV, 3) quod idem facit ad Thessalonicenses Thess. V, 253. Est praeterea in Actis πο- stoloriam oratio fiebat sine intermissione ab Ecclesia pro Petro XII, in cuius etiam officii a clivo Basilio in libris De moribus
admonemur pro ii enim Ornndum Sse, inquit, qui PrHeSunt verbo Veritatis. Secundo loco pro PrinCipibus nos preCari oportet, ex CiUS-dem Apostoli sententia Tim. II, ) quanto enim publiCO bono
principibus piis et iustis utamur, nemo ignorcti itaqUC O-gandia eS Deus, ut tales Sint, quales esse oportet qui reliquis hominibus PraeSint. Exstant exempla sanctorum hominUm, quibu monemur, Ut pro boni etiam piisque deprecemur. Egent enim et illi precibus aliorum quod divinitus factum est, ne Superbia ef-